اهالی روستاهای «شهدای تنگ فنی» و «سراب رجب» سال هاست که آب آلوده به نفت مصرف می‌کنند تا هم‌نشینی با طلای سیاه چیزی جز بیماری و تشنگی برای آن‌ها به ارمغان نیاورده باشد.

به گزارش گروه استان‌های خبرگزاری مهر؛ چندین سال است که اهالی روستاهای «شهدای تنگ فنی» و «سراب رجب» پلدختر هم‌جوار با استراتژیک ترین خط لوله انتقال نفت کشور از جنوب به مرکز و شمال کشور زندگی می‌کنند، اما هم‌نشینی با طلای سیاه مردم را به ستوه آورده تا همچنان آرزوی نوشیدن جرعه‌ای آب زلال و پاک بر دل آن‌ها بماند.

زندگی بدون آب در هم‌نشینی با طلای سیاه

مشکل اهالی این روستاها به دوران جنگ برمی‌گردد، زمانی که تلمبه‌خانه «تنگ فنی» روزانه هدف آماج حملات هوایی دشمن قرار می‌گرفت و نشت و نفوذ مواد نفتی به سفره‌ها و مخازن آب‌های زیرزمینی منطقه موجب آلودگی منابع آب شد.

اهالی این روستاها هم‌اکنون باگذشت بیش از ۱۷ سال تاوان هم‌نشینی با طلای سیاه را می‌دهند و کسی پاسخگوی مشکلات آن‌ها نیست؛ احداث چاه عمیق آب توسط شرکت نفت نیز نتوانسته زندگی مردم این روستاها را به روال عادی برگرداند و سوختگی پی‌درپی پمپ آب باعث شده تا مردم همچنان از آب نفتی چشمه استفاده کنند.

برای چندمین بار راهی روستاهای جنوب پلدختر شدیم تا پای درد دل و صحبت‌های اهالی روستاهای «سراب رجب» و «شهدای تنگ فنی» بنشینیم و گزارشی از مشکلات ناشی از قطعی آب آشامیدنی تهیه کنیم که ماحصل آن را باهم می‌خوانیم.

قطعی یک‌ماهه آب

یکی از اهالی روستای «شهدای تنگ فنی» گفت: زندگی روستایی ما تا قبل از جنگ تحمیلی کشور عراق مشکلی نداشت اما متأسفانه پس‌ازآن به‌مرور از چشمه‌های منطقه ما به‌جای آب نفت فوران می‌شد و همین مسئله زندگی اهالی را مختل کرد.

تاج دولت میرزایی افزود: بانفوذ مواد نفتی به درون زمین‌های کشاورزی اهالی دچار خسارت زیادی شد وزندگی روستایی ما رونق خود را از دست داد، اکنون نیز همه‌ساله به‌ویژه در فصل تابستان با قطعی آب آشامیدنی مواجه هستیم و مدت یک ماه است که با این مشکل دست‌وپنجه نرم می‌کنیم.

دیگر از اهالی روستای «شهدای تنگ فنی» اظهار داشت: یک ماه است که مردم روستا با مشکلات ناشی از قطعی آب آشامیدنی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، اهالی این منطقه تا قبل از اینکه آب چشمه به مواد نفتی آلوده نشده بود مشکل آب نداشتند. محمد دریکوند افزود: دیوارهای منازل این روستا هنوز آثار و یادگاری‌هایی از جنگ را با خوددارند چون هم‌زمان با بمباران‌های تلمبه‌خانه «تنگ فنی» این روستا نیز آماج حملات دشمن بود و به دلیل این‌که روستای ما ۲۰ شهید تقدیم انقلاب کرده کلمه شهدا به ابتدای نام این روستا اضافه‌شده است.

چشمه آلوده به نفت زندگی مردم را نابود کرد

وی ادامه داد: مشکلات  ناشی از جنگ همچنان در این روستا هویدا است، به‌ویژه درزمینه آب آشامیدنی که مایه حیات است و با نفت آغشته شد و بوی گوگرد می‌دهد؛ پس از سال‌ها مشکل آلودگی آب هنوز وجود دارد و قطعی مکرر و طولانی‌مدت آب آشامیدنی اهالی را به ستوه آورده است.

یکی دیگر از اهالی روستای  «شهدای تنگ فنی» پلدختر گفت: سال‌ها بود اهالی روستا به دلیل آلوده شدن آب چشمه به مواد نفتی در مضیقه بودند اما اکنون نیز که شرکت نفت اقدام به حفر چاه کرده هر بار پمپ آن دچار سوختگی می‌شود و اهالی را در این فصل گرما با قطعی آب مواجه می‌سازد و مشکلات عدیده‌ای را ایجاد می‌کند.

شیرین بازگیر افزود: آلودگی آب چشمه و آمیخته شدن آن با مواد نفتی موجب شد دام‌های زیادی از اهالی روستا که سرمایه‌ای برای آن‌ها بود با نوشیدن آب چشمه تلف شوند و این برای یک روستایی خسارتی جبران‌ناپذیر است.

وی ادامه داد: انگار که مشکلات اهالی این روستا که ناشی از هم‌جواری با تلمبه‌خانه شرکت نفت است تمامی ندارد، ما همچنان از مشکلات نبود آب آشامیدنی رنج می‌بریم و در چند سال گذشته بیش از ۳۰ قطعه بوقلمون و مرغ محلی که زحمات زیادی با آن‌ها کشیده بودم به خاطر آب آلوده به نفت تلف شد.

هرچه دادوفریاد می‌کنیم کسی به داد ما نمی‌رسد

یکی دیگر از اهالی روستای «شهدای تنگ فنی» که سوار بر موتور دبه‌ها و گالن‌های خالی از آب را حمل می‌کرد، گفت: مدت یک ماه است آب نداریم و هرچه دادوفریاد می‌کنیم کسی به داد ما نمی‌رسد، می‌گویند پمپ آب سوخته است، به خاطر سوختگی پمپ زن و فرزندان ما باید در مضیقه قطعی آب باشند.

نجف نظری افزود: آب برای وضو ساختن و طهارت و استحمام نداریم، هم‌اکنون نیز دبه‌هایی را که ترک موتورم مشاهده می‌کنید برای پر کردن از چشمه با خودم حمل می‌کنم گرچه آب چشمه آلوده به نفت است اما چاره‌ای نداریم و مجبوریم از این آب استفاده کنیم.

وی از مسئولان خواست چاره‌ای بی اندیشند و منازل مسکونی ما را خریداری کنند و یا ما را به مکان دیگری برای استقرار و محل زندگی منتقل کنند.

دهیار روستای «شهدای تنگ فنی» اظهار داشت: در دوران دفاع مقدس براثر بمباران تلمبه‌خانه «تنگ فنی» توسط جنگنده‌های رژیم بعث عراق،  خطوط انتقال نفت تخریب شدند و همین امر موجب نشت و نفوذ مواد نفتی به مخازن و آب‌های زیرزمینی این منطقه شد.

تنگی نفس و آسم روستائیان حاصل بوی نفت

رمضان ترکارانی افزود: چشمه آب شیرینی که اهالی روستا برای آشامیدن از آن استفاده می‌کردند براثر نفوذ نفت خام به مواد نفتی آلوده شد و آب آغشته به نفت از آن فوران می‌کرد و مشکلات روستا از همان زمان آغاز شد.

وی ادامه داد: باوجوداین مشکل، شرکت نفت اقدام به حفر یک حلقه چاه عمیق برای جبران و تهیه و تأمین آب آشامیدنی روستا کرد که آب آن به درون یک منبع پمپاژ و توزیع می‌شود؛ هم‌اکنون مشکل آب آشامیدنی روستا ناشی از سوختن پی‌درپی پمپ این چاه آب است.

دهیار روستای «شهدای تنگ فنی» افزود: مشکلات ناشی از آغشته شدن آب روستا به مواد نفتی تنها به آب آشامیدنی ختم نمی‌شود، به‌هرحال روستا محل کشاورزی و دامداری است اما متأسفانه علاوه بر این‌که زمین‌های این منطقه مرغوبیت خود را براثر نفوذ نفت به لایه‌های خاک ازدست‌داده، دام‌های منطقه نیز بر اساس کالبدشکافی‌های انجام‌شده به علت مسمومیت ناشی از نفت خام از بین می‌روند.

ترکارانی اظهار داشت: بوی مشمئزکننده نفت خام باعث شده اهالی روستا مشکلات تنفسی پیداکرده و به آسم مبتلا شوند.

وعده‌های شرکت نفت محقق نشد

ترکارانی افزود: یکی دیگر از مشکلات و معضلات هم‌نشینی با تلمبه‌خانه «تنگ فنی» برای اهالی سروصدای بیش‌ازحد موتورهای شرکت نفت است که از آن‌ها سلب آسایش کرده و کشاورزان نمی‌توانند در خانه‌های خود آرامش داشته باشند و بیشتر آن‌ها ناراحتی اعصاب و روان گرفته‌اند.

وی ادامه داد: اکنون نیز با توجه به گرمای هوا و قطعی یک‌ماهه آب آشامیدنی مشکلات اهالی روستا چندین برابر شده و برای کولرهای آبی آب موردنیاز موجود نیست.

دهیار روستای «شهدای تنگ فنی» خاطرنشان کرد: طی سال‌های اخیر خانه‌های مسکونی اهالی این روستا توسط شرکت نفت برای خریداری کارشناسی شد تا با خریدن منازل مسکونی آن‌ها روستا را به مکان دیگری منتقل کنند اما تاکنون در این زمینه هیچ اقدام عملی صورت نگرفته است.

ترکارانی افزود: باوجود مراجعات مکرر به مسئولان مربوطه اما تاکنون هیچ مسئولی به مشکلات این روستا رسیدگی نکرده است.

دهیار روستای «شهدای تنگ فنی»  از مسئولان خواست در راستای رفع مشکلات اهالی روستاهای این منطقه به‌ویژه رفع قطعی یک‌ماهه آب تدابیری بی اندیشند.

۱۷ سال زندگی با نفت و آلودگی‌های آن

از اهالی روستای «سراب رجب» گفت: مردم این منطقه چه گناهی کرده‌اند که هم‌جوار با شرکت نفت و تلمبه‌خانه سکنی دارند، بیش از ۱۷ سال است آب‌های منطقه به مواد نفتی آلوده‌شده وزندگی‌مان از رونق افتاده، بااین‌وجود کسی به فریاد ما نمی‌رسد و فکر اساسی نمی‌کنند و ما هم‌اکنون با قطعی یک‌ماهه آب مواجه شده‌ایم.

رضا میر عزیزی بابیان اینکه بیشتر اهالی این روستا به شهرها مهاجرت کرده‌اند، افزود: قطعی یک‌ماهه آب موجب شده در این فصل گرما اهالی علاوه بر نبود آب برای آشامیدن در مصارف دیگر مانند کولرهای آبی، استحمام و ... دچار مشکل شوند.

سوختگی پمپ باعث قطعی آب شده است

بخشدار مرکزی پل‌دختر نیز گفت: طی چند روز اخیر در راستای بررسی و رفع مشکلات ناشی از قطعی آب آشامیدنی به همراه فرماندار و مدیر آب و فاضلاب روستایی پل‌دختر از دو روستای «شهدای تنگ فنی» و «سراب رجب» بازدید به عمل آمد.

مرتضی فرد کاییدی افزود: شرکت نفت برای تأمین آب آشامیدنی این دو روستا اقدام به احداث چاه عمیق در سال‌های گذشته کرده که هم‌اکنون پمپ آن دچار سوختگی شده و این امر موجب قطعی آب‌شده است.

بخشدار مرکزی پل‌دختر گفت: پمپ جدید توسط تلمبه‌خانه «تنگ فنی» خریداری شد که متأسفانه برای بار دوم دچار سوختگی شد؛ به‌زودی مشکل قطعی آب این دو روستا برطرف خواهد شد.

به‌هرروی، رفع مشکل چندین ساله اهالی روستاهای «شهدای تنگ فنی» و «سراب رجب» نیازمند به تدبیر ویژه مسئولان است.

هیأت وزیران در جلسه یکشنبه خود به ریاست حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس جمهور، با اختصاص مبلغ 8 هزار و 900 میلیارد ریال اعتبار به منظور رفع تنش آب شرب در مناطق بحرانی کشور موافقت کرد.

به گزارش امتیاز و به نقل از پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری، دولت این تصمیم را با توجه به دستور رئیس جمهور مبنی بر تخصیص منابع اعتباری برای تأمین آب شرب اضطراری، ارتقای کیفیت و کمک به طرح‌های تأمین آب پایدار شهرها و روستاهای کشور اتخاذ کرد.

موافقت دولت با اختصاص تسهیلات برای خرید تضمینی و توافقی محصولات کشاورزی

دولت با توجه به لزوم تأمین نقدینگی مورد نیاز برای خرید به موقع محصولات کشاورزی و جلوگیری از ضرر و زیان احتمالی تولیدکنندگان این بخش، مبلغ 10 هزار میلیارد ریال تسهیلات برای خرید تضمینی و توافقی محصولات کشاورزی اختصاص داد. همچنین وزارت امور اقتصادی و دارایی موظف شد به منظور تأمین به موقع نقدینگی، مبلغ 5 هزار میلیارد ریال به عنوان تنخواه از محل اعتبارات قانون بودجه سال 1397 کل کشور در اختیار سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران قرار دهد.

شرکت‌های خودروساز از شرایط دریافت تسهیلات در طرح نوسازی ناوگان حمل و نقل تجاری مستثنی شدند

هیأت وزیران در راستای تکلیف خودروسازان نسبت به واردات قطعات و تولید خودروهای سنگین جهت اجرای طرح جایگزینی و نوسازی ناوگان فرسوده حمل و نقل تجاری درون و برون شهری، مصوب کرد شرکت‌های خودروساز و متقاضیان دارای خودروی فرسوده مشمول این طرح از رعایت برخی شروط و تعهدات ناظر به دریافت تسهیلات در طرح مذکور مستثنی شوند.

برنامه زمانی اعمال حدود مجاز آلایندگی موتورسیکلت‌های بنزینی تغییر کرد

دولت با تغییر برنامه زمانی اعمال حداقل حدود مجاز آلایندگی موتورسیکلت‌های بنزینی موافقت کرد.

بر این اساس، حدود مجاز آلایندگی موتورسیکلت برای سال 1397 بنزین یورو 3 و برای سال 1398 بنزین یورو 4 و از سال 1400 به بعد مطابق استاندارد روز اتحادیه اروپا خواهد بود.

خوزستان ، خوزستان، خوزستان!

 

مسعود عطری ؛ روزنامه نگار 

دوم جولای در تقویم کشورهای جهان به عنوان روزجهانی ورزشی نویسان نامگذاری شده است. این روز به مناسبت تاسیس انجمن جهانی ورزشی نویسان و برای تقدیر از زحمات خبرنگاران، نویسندگان و عکاسان ورزشی، در بازی های المپیک ۱۹۲۴ پاریس به این نام مزین شده است. 

بماند که خیلی ها همین سالی یکبار را هم به این قشر زحمتکش تبریک نمی گویند و اصلاً چنین مناسبتی را در تقویم ذهنشان به خاطر نمی‌سپارند که مبادا متحمل رنج و سختی بسیار شوند. من هم قصد یادآوری این تاریخ و راه انداختن کمپین برای تبریک به خودم و دیگر دوستانم را ندارم چرا که وضعیت فعلی کشور ما آنقدر گره و مشکل دارد که حالا حالاها نوبت به تبریک مناسبتی نمی رسد.

باور کنید اهل سیاه نمایی نیستم اما هرچه تلاش می کنم در مقابلم نوری هم نمی بینم که اگر بود صدبار انعکاس می دادم اما بی آبی ، بی هوایی و بی مهری تنها چیزی است که می توانم بعنوان یک روزنامه نگار از وضعیت اسفبار هموطنانم در استان خوزستان انعکاس بدهم . 

هموطنانی که سالهاست در بدترین شرایط آب و هوایی و امکاناتی زندگی می کنند و سپربلای ما در مناقشات و جنگ ها و کشمکش های مرزی بخصوص در هشت سال دفاع مقدس در برابر عراق متجاوز بوده اند. عراقی که حالا به لطف دولتمردان ما آباد شده است و استانهایش به مراتب وضعیتی بهتر از استانهای مرزی ما مثل خوزستان دارند و هیچکس هم پاسخ نمی دهد که چرا چراغی که به منزل رواست در مسجد آویزان می شود و خودمان باید در تاریکی و ظلمت سپری کنیم و مصداق جمله معروف «اول همسایه سپس خانه» صورتمان را با سیلی سرخ نگاه داریم . 

قصد ندارم مسئولان را به باد انتقاد بگیرم که قبل از من خیلی ها بهتر و منطقی تر و با ادبیات صحیح تر چنین کرده اند. دنبال تکرار مکررات هم نیستم و نمی خواهم ادای آدمهای روشنفکر و دلسوز را دربیاورم اما حقیقت این است که ما باید خودمان برای خودمان کاری بکنیم چون از مسئولان و متولیان امر کاری ساخته نیست که اگر بود در طول این چهل سال اتفاق می افتاد و اوضاع و احوال استان بزرگی چون خوزستان به این وضعیت در نمی آمد. 

یادداشت امروزم را هم بجای تبریک و شادباش به ورزشی نویسان، اساتید و همکاران خستگی ناپذیرم در این حوزه به خوزستان و پیگیری وضعیت معیشتی مردم این استان اختصاص دادم که از همین جا بگویم هیچ مناسبتی در این مملکت بالاتر و با ارزش تر از شادی، خوشحالی، رفاه، آسایش و آرامش این مردم بخصوص مردم رنجدیده خوزستان نیست .