|
در شورای عالی انقلاب فرهنگی صورت گرفت؛
تصویب چارچوب حضور بانوان در ورزشگاهها
نائب رییس اسبق فدراسیون تیراندازی گفت: پروپوزال طرحی با موضوع نیازسنجی ورزشی زنان کشور با همکاری انجمن سلامت و روان جامعه به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه شده است و بحث حضور بانوان در ورزشگاه ها در شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسیده است،
به گزارش خبرگزاری فارس، نشست فرصتها و چالشهای حضور بانوان در جایگاه تماشاگران در ورزشگاهها با حضور فرزاد زیویار دبیر اندیشکده ورزش بسیج، مهدی شهبازی دانشیار دانشگاه تهران، شهزاد طهماسبی دانشیار دانشگاه تهران، علی آبادی نائب رییس اسبق فدراسیون تیراندازی و معاون سابق سازمان بسیج ورزشکاران، شیخ مرادی معاون بانوان سازمان بسیج ورزشکاران، غدیری دکترای علوم تربیتی، عبدی عضو شورای پژوهشی مرکز، سارا خالقی بابایی کارشناس اندیشکده ورزش، زهرا نعمتی دانشجوی دکتری دانشگاه تهران به همت اندیشکده ورزش مرکز اندیشه و همفکری راهبردی بسیج با حضور صاحبنظران، اساتید و تعدادی از کارگزاران ورزش زنان در محل این مرکز برگزار شد. در ابتدای این جلسه عبدی عضو شورای پژوهشی مرکز اندیشه و همفکری راهبردی، هدف از برگزاری این نشست را در راستای ماموریت این مرکز نسبت به پرداختن به مسائلی که دغدغههای اصلی جامعه دانست. وی افزود چنین موضوعات چالش برانگیزی همیشه با دیدگاه و اغراض سیاسی مورد بحث قرار گرفتهاند، اما این جلسات و نشستها بصورت کاملا علمی به بررسی و ارائه راه کار میپردازد و انعکاس رسانهای این راه کارها به مردم و مسئولین، می تواند بسیار مثمر ثمر باشد.
هرچند حضور زنان در ورزشگاهها در بسیاری از کشورها عادی تلقی میشود ، اما شرایط کشور ما خاص است
در ادامه زیویار، دبیر اندیشکده ورزش، با طرح موضوع نشست، در خصوص مسئله حضور بانوان و خانواده در جایگاه تماشاچیان در ورزشگاهها جلسه را با طرح این مطلب آغاز کرد که بانوان نیمی از جامعه را تشکیل می دهند و اینکه سالهاست که این موضوع در جامعه مطرح شده و موافقان و مخالفان بسیاری دارد که هریک از دیدگاه خود بدان پرداختهاند، ، از زاویه گذران سالم اوغات فراغت خانواده و تشویق اعضای خانواده به ورزش و لزوم بررسی این مهم در چهار منظر مدیریتی، اجتماعی، فرهنگی و امنیتی اشاره کرد و گفت درست است که حضور زنان در ورزشگاهها در بسیاری از کشورها عادی تلقی میشود ، اما با توجه به شرایط خاص کشور ما نمیتواند عادی تلقی شود.
شهزاد طهماسبی، دانشیار دانشگاه تهران نیز به سابقه فعالیتهای پژوهشی در این مورد پرداخت و گفت در این موضوع فقط دو سه مورد سابقه انجام کار پژوهشی علمی وجود دارد که در یک مورد آن به بررسی موضوع حضور زنان در ورزشگاه را از دیدگاه فقهی مورد بررسی قرار داده و به سوالات زیادی در این باب پاسخ داده شده است.
وی با یادآوری این نکته که طرح مذکور به سفارش مرکز پژوهشهای ریاست جمهوری انجام شده و در قالب کتاب به چاپ رسیده است گفت: علاوه بر بعد فقهی موضوع باید در ابعاد فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی نیز بدان پرداخته شود.
شهبازی افزود: در بحث فقهی اولین مسئله پوشش مردان ورزشکار است و بحث خشونت، و رشته های ورزشی مختلف از این لحاظ باید طبقه بندی شوند. اینکه هر رشته ورزشی چه مقدار خشونت دارد و چه میزان هیجان ایجاد میکند و آیا زنان می توانند در چنین محیطی حضور داشته باشند؟ موضوع بعد بحث حقوق زنان است، آیا حق زن ایجاب می کند در چنین محیطهایی شرکت کند؟ بعلاوه حضور زنان میتواند بعد انگیزشی برای ورزشکاران ایجاد نماید. در بحث اوقات فراغت، ایجاد جایگاه ویژه برای حضور خانواده با اطمینان از مهیا بودن شرایط مناسب امنیت، عدم وجود خشونت و ... باید لحاظ شود.
مساله حضور زنان در ورزشگاهها در حال حاضر صرفاً بهعنوان یک مسئله سیاسی و از دیدگاه فمنیسیتی در جامعه مطرح می شود
غدیری دارنده مدرک دکترای علوم تربیتی نیز به عنوان یکی دیگر از حاضرین بیان داشت که موضوع حضور بانوان در ورزشگاه از سال 1394 در شورای عالی انقلاب فرهنگی مطرح شده و در دست کار قرار گرفته است و مقرر شد در همین راستا یک کار تحقیقی علمی نیز انجام شود. اما در حال حاضر صرفا بعنوان یک مسئله سیاسی و از دیدگاه فمنیسیتی در جامعه مطرح می شود. وی افزود: آیا نیاز هست که این موضوع بدون بررسی علمی با چنین شتابی پیش برده شود؟ آیا در خصوص نیاز بانوان جهت حضور در ورزشگاه ها تحقیقات علمی صورت گرفته است؟ واقعا نیاز اصلی در استان های مختلف کشور در مباحث فرهنگی، اجتماعی ، اقتصادی مردم این است؟ آیا واقعا نیاز زنان ما صرفا حضور در ورزشگاه و در جایگاه هوادار و تماشاچیست؟به گفته این کارشناس، پروپوزال طرحی با همین موضوع یعنی نیازسنجی ورزشی زنان کشور با همکاری انجمن سلامت و روان جامعه به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه شده است و بحث حضور بانوان در ورزشگاه ها در شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسیده است، اما به شرط وجود ملزومات و شرایط مناسب. اما آیا در حال حاضر به لحاظ فرهنگی آمادگی لازم برای انجام چنین امری وجود دارد؟آیا امنیت حضور بانوان در ورزشگاه ها حفظ خواهد شد؟ یا اینکه تکاپوی حاضر در راستای اهداف سیاسی و جریان فمنیسم اسلامی دنبال می شود؟
بهجز برخی رشتهها مثل کشتی، وزنه برداری و شنا، حضور بانوان در ورزشگاه به شرط مهیا بودن زیرساخت های فیزیکی و فرهنگی و امنیتی بلامانع است
علی آبادی نائب رییس اسبق فدراسیون تیراندازی نیز با توجه به سابقه مسئولیت طولانی مدتش در ورزش بانوان، اعلام کرد که مبحث حضور بانوان در ورزشگاه سه سال پیش در شورای عالی ورزش بانوان بسیج مورد بررسی قرار گرفت و صاحب نظرانی از حوزه علمیه، اساتید دانشگاه، مدیران اجرایی ورزش و نیز نماینده مجلس شورای اسلامی در مدت دوسال به بررسی جوانب مختلف فقهی، امنیتی و فرهنگی موضوع پرداختند.وی ادامه داد: پیش از آنکه این موضوع به هیاهوی فعلی برسد در آن جلسات بررسی شد و نتیجه نهایی این بود که بهجز درمورد برخی رشتهها مثل کشتی، وزنه برداری و شنا، حضور بانوان در ورزشگاه به شرط مهیا بودن زیرساختهای فیزیکی و فرهنگی و امنیتی بلامانع است.علی آبادی اظهار داشت: در حال حاضر نیز بانوان در بسیاری از رشتهها برای تماشای مسابقات در ورزشگاهها حضور دارند. هیاهوی فعلی اهداف سیاسی را دنبال میکند ، حضور بانوان در ورزشگاه کمک چندان موثری به رشد ورزش بانوان نمیکند و صرفا برای ورزشکاران و مربیان از دیدگاه تخصصی میتواند کمک کننده باشد.نائب رئیس اسبق فدراسیون تیراندازی خاطرنشان کرد: تقاضای حضور در ورزشگاه خواسته همه زنان جامعه نیست و فقط درصد معدودی این تقاضا را دارند و جالب است که همانها به تماشای مسابقات زنان نمیروند! درصورتیکه حضور زنان در مجامع امن و آزاد ورزشی بانوان هم برای تخلیه هیجانات و هم کسب شادی و نشاط بسیار می تواند موثر باشد. اما با شرایط فرهنگی حاضر حضور در محیط های ورزشگاه که سرشار از خشونت و فحاشی است ، در شان زنان مسلمان نیست.
باید روی چالش ها و آسیبهای فرهنگی این موضوع کار کنیم
شیخ مرادی، معاون بانوان سازمان بسیج ورزشکاران نیز ضمن معرفی رسالت سازمان بسیج ورزشکاران در حوزه های فرهنگی ورزش بیان کرد که باید روی چالش ها و آسیبهای فرهنگی این موضوع کار کنیم، ضمنا ایشان به سوابق بررسیهای انجام شده در موضوع حضور بانوان در ورزشگاه در شورای عالی ورزش بانوان بسیج اشاره کرد و گفت: سوابق و مصوبات آن جلسات وجود دارد و می توان از آنها در راستای ارائه راه کار های مرتبط با موضوع استفاده کرد.
نعمتی دانشجوی دکتری دانشگاه تهران که به عنوان مدعو در جلسه حضور داشت بیان داشت که در مورد موضوع حضور بانوان در ورزشگاه باید کار علمی صورت گیرد و نظرات تمام افراد علمی و متخصص جمع آوری شود و با ذهن کاملا باز و بدون سوگیری برای آن راه کار ارائه نمود . راه کاری که ویژه شورای فرهنگی کشور خودمان باشد نه اینکه چون در دنیا اتفاق می افتد ماهم الزاما همان کار را بکنیم.
وی افزود: مسابقات بانوان سابقا در تلویزیون پخش میشد اما برای آن تبلیغ نمی شود تا بانوان را تشویق به حضور در ورزشگاه برای تماشای مسابقات نماید و از طرفی امکانات ورزشگاه ها ظرفیت لازم را برای پذیرش بانوان تماشاچی ندارد.
حضور زنان در ورزشگاه موجب کاهش خشونت و فحاشی و تلطیف محیط ورزشگاه میشود
خالقی کارشناس اندیشکده ورزش نیز ضمن تاکید بر پرداختن به این مساله نادیده گرفتن این خواسته به بهانه اولویت نداشتن آن، به معنی پاک کردن صورت مسئله است و راه گشا نخواهد بود.
وی در ادامه اظهار داشت: مطالعات علمی نشان میدهد که حضور زنان در ورزشگاه موجب کاهش خشونت و فحاشی و تلطیف محیط ورزشگاه می شود و برای مثال در کشور ترکیه بعد از انجام این مطالعات تصمیم گرفته شد که حضور بانوان و کودکان زیر 16 سال در ورزشگاه رایگان باشد تا از این طریق آنان را تشویق به حضور در ورزشگاه نمایند و به تبع آن خشونت را کاهش دهندو نیز در کشور افغانستان که زنان در آنجا محدودیت های فرهنگی بیشتری نسبت به کشورمان دارند نیز با شروع لیگ فوتبال حضور بانوان در ورزشگاه را مجاز کردند و در کنار جایگاه وی آی پی یک جایگاه مخصوص بانوان در نظر گرفته شد.
وی خاطرنشان کرد: البته منظور الگوبرداری از کشورهای دیگر نیست بلکه باید با توجه به ویژگی های فرهنگی و مذهبی خودمان راه حل مناسبی را اتخاذ نماییم.
خالقی افزود: این مهم احتیاج به زمان دارد و تا زیرساختهای فرهنگی و فیزیکی در کشورمان مهیا نشود، حضور بانوان در محیط فعلی ورزشگاه میتواند تبعات زیان باری به دنبال داشته باشد. لذا باید پس از مناسب سازی محیط فیزیکی و فرهنگی و اتخاذ تدابیر امنیتی لازم ، در یک فرایند طولانی مدت و بهصورت مرحله ای این اتفاق بیوفتد. برای مثال برای شروع می توان از ساز و کارهای کنترلی مانند فروش بلیط با شماره صندلی و از روی کد ملی افراد و استفاده از ابزار کنترلی مانند وجود گیتهای کنترل جهت پیشگیری از هر گونه اغتشاش استفاده کرد و بصورت آزمایشی میتوان تیمهای ورزشی که محروم از تماشاگر میشوند برای حضور بانوان در نظر گرفت زیرا انگیزه درصد زیادی از بانوان متقاضی حضور در ورزشگاه صرفا تجربه حضور در آن محیط است.
هیاهوی حضورزنان برای تماشای فوتبال کاملاً سیاسی است
شهبازی نیز در این جلسه در ابتدای سخنان خود به این نکته اشاره کردند که واقعیت این است که بانوان ایرانی در مسابقات بسیاری از رشتهها در ورزشگاه ها حضور پیدا میکنند حتی در بسیاری از رشتهها در مسابقات مردان، داور و مربی خانم هم حضور دارد. هیاهوی اصلی در مورد فوتبال است. کسی از مسابقات دیگر مثلا شمشیربازی حرف نمی زند و این کاملا سیاسی است.وی اظهار داشت: مسئولین اجرایی به اهمیت بررسی علمی و تخصصی آن توجه نمی کننداین مسائل لاینحل باقی می مانند در این خصوص باید نظر علما و رهبری را ملاک قرار داد. به گفته شهبازی در ابتدا باید مسئله فقهی حل شود. از سوی دیگر نقش صدا و سیما در فرهنگ سازی در ورزش کشور بسیار میتواند پررنگ باشد و این مهم باید از رسانه ملی مطالبه شود.وی صدا و سیما را شاه کلید فرهنگ سازی در ورزش کشور عنوان کردو گفت: اما صدا و سیما در مورد وظایف خود توجیه نیست، بخش مهمی از سبک زندگی و فرهنگ ما را رسانهها بخصوص صدا و سیما شکل میدهند.شهبازی ادامه داد: در دنیا قبل از اجرای هر سیاستی ابتدا مردم بوسیله رسانه ها اقناع می شوند؛ باید صدا و سیما را همسو با برنامه های درست و سنجیده برای ترویج ورزش کرد. مشکل اصلی عدم ورزش کردن بانوان است، نه حضور آنان در ورزشگاه ها. اولویت با ورزش است و نشاط از طریق ورزش کردن حاصل می شود نه صرفا تماشای آن. در شرایط فعلی جامعه، ما نشاط بانوان را در ورزش می خواهیم یا در ورزشگاه؟ از سوی دیگر دنیا هم اخیرا به سوی تفکیک جنسیتی می رود. ما باید فارغ از دیدگاه های بین المللی بنا بر شرایط و فرهنگ کشور خودمان برای آن برنامهریزی کنیم.
در پایان مدعوین بر لزوم انجام کار تحقیقی جامع و عمیق و ادامه برگزاری چنین جلساتی تا رسیدن به یک راهکار قابل اجرا و مورد اقبال مسولین نظام تاکید کردند.
شاید کارلوس بی خبر باشد؛
کیروش رکورددار پیشنهادهای نافرجام
سرمربی تیم ملی فوتبال ایران در طول هفت سال گذشته پیشنهادات زیادی از کشورهای مختلف داشته اما در نهایت وی قراردادش را با فدراسیون تمدید کرد و خبری از کشورهای دیگر نبود!
استرالیا ، ژاپن ، کره جنوبی ، چین ، عربستان ، مکزیک ، آفریقای جنوبی ، کلمبیا ، حتی مصر ، الجزایر، منچستریونایتد ، ساندرلند ، لیدز و سائوپائولو ، فهرست بی پایان و نام های متعدد تیم های ملی و باشگاهی همگی از مشتریان کارلوس کی روش طی سال های گذشته بوده اند.
اما به راستی چرا تمامی این پیشنهادات درست در مقاطعی مطرح می شوند که کارلوس کی روش در حال مذاکره با فدراسیون فوتبال ایران است؟
همچنین پیشنهادات در برخی رسانه های داخلی پررنگ تر دیده می شود و طبیعتا نگرانی عمومی مردم در سطح جامعه را به همراه دارد. اما در ادامه تمامی گزینه های فوق الذکر که نیمی از پیشنهادات مطرح شده در رسانه ها هم نیست با مربیان دیگری توافق می کنند و کی روش در فوتبال ایران ماندگار می شود؟
نمی توان اندکی به این پیشنهادات زنجیره ای نافرجام بدبین بود؟ حقیقت این است که چنین بازی های رسانه ای در دنیای ورزش یا حتی سیاست معمولا برای گرفتن امتیازات بیشتر صورت می گیرد و البته به خوبی می دانیم کارلوس کی روش شخصیت زیرکی است.
حقیقت این است که پیشنهادات فوق و دیگر پیشنهادات متعدد مطرح شده هرگز در دنیای واقعی شکل جدی پیدا نکرد اما در صفحات رسانه ها بیش از هرجای دیگری به چشم آمد.
آیا تمامی پیشنهادات مطرح شده در رسانه ها خصوصا در زمانی که مذاکرات دوجانبه به نقطه اوج رسیده حقیقت دارد یا می توان تصور کرد که بعضی از این پیشنهادات جنبه تبلیغاتی داشته تا مسئولان فدراسیون فوتبال را مستاصل سازد و کی روش با رسیدن به تمامی امتیازات مورد نظر خودش به تفاهم ایده آلی که در ذهن دارد دست یابد؟
البته در چنین مقاطعی رسانه ها هم باید هوشمندانه عمل کنند تا دانسته یا ندانسته در زمین طرف مقابل بازی نکنند.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/3856/15099/54293
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/3856/15099/54294
|
عناوین این صفحه
- تصویب چارچوب حضور بانوان در ورزشگاهها
- کیروش رکورددار پیشنهادهای نافرجام