|
آپوکالیپتو؛ انقلاب یا انقراض یک امپراتوری
مهدی امیرپور
آخرینباری که فصل برای رئالمادرید در زمستان به پایان رسیده بود، به ۴۲ سال پیش برمیگشت. فصل ۱۹۷۶ آنها قبل از رسیدن بهار شانس بردن تمام تورنمنتها را از دست داده بودند. آن سال مادریدیها خیلی زود از جامحذفی کنار رفتند و در لالیگا در حالی روی رتبه نهم قرار گرفتند که مجبور شدند قهرمانی اتلتیکومادرید را تحمل کنند. اوضاع در اروپا برای شاگردان میلان میلانیچ بدتر هم پیش رفت. حذف در اولین دور مرحله حذفی برابر اف سیبروژ. آن هم در حالی که ستارههایی مثل روبرتو فرناندز، خوزه آنتونیو کاماچو و دلبوسکه در ترکیب مادریدیها بازی میکردند. عملکرد سرمربی مقدونیهای تیم – میلانیچ – به قدری ضعیف بود که باشگاه دست به خانهتکانی بزند. اولین تغییر روی نیمکت بود؛ رفتن میلانیچ و ورود لوئیز مولونی. ترکیب تیم هم با آمدن سن خوزه، وولف، اولی اشتیلیکه و خوانیتو جان تازهای پیدا کرد. نتایج خیرهکننده بودند؛ رئالمادرید فصل بعد قهرمان لالیگا شد، سال بعد هم قهرمانیاش را تکرار کرد و دوران تازهای در باشگاه شکل گرفت.
این همان اتفاقی است که باید در رئالمادرید بیفتد. آنها شب گذشته آپوکالیپتو را تجربه کردند؛ آخرالزمانی برای امپراتوری رئالمادرید در اروپا. پوستاندازیای که باید یکسال پیش اتفاق میافتاد اما قهرمانی اروپا و البته تا حدودی شانسواقبال آن را به تعویق انداخت. حالا برای پاک کردن تلخترین هفته تاریخ رئالمادرید، خروج سولاری اولین راهحل است؛ شکست خوردن در ۴دیدار خانگی متوالی هیچ سرمربیای را روی نیمکت رئال زنده نمیگذارد و سولاری هم از این قاعده مستثنا نیست. او در بهترین حالت آدم مناسبی برای هدایت والنسیا و رئال بتیس بود، اما تصمیم اشتباه پرز برای انتخاب سولاری و البته اشتباه بزرگتر برای تبدیل قرارداد موقتش به قرارداد دائمی ثابت میکند طی یکسال گذشته از اتاق فلورنتینو پرز هیچ تصمیم درستی بیرون نیامده است. مثل رفتن رونالدو و جدایی زیدان که بزرگترین دلیلشان برای جدایی از مادرید، اختلافات با پرز بود.
شکسته شدن غرور رئالمادرید بزرگترین درس شب گذشته برای آنها بود. برای کاپیتان راموس که به خاطر پاک کردن کارتزردهایش خطایی عمدی مرتکب شد، بدون اینکه احترامی برای آژاکس و قدرت ماجراجوییاش قائل باشد. غرور لوکا مودریچ که بعد از فتح توپطلا اشباع شده و شباهتی به هافبک بدون نقص چندفصل پیش ندارد. غرور گرت بیل که در تمام این سالها از زیر سایه رونالدو بودن ناله و شکایت کرد، اما بعد از جدایی ستاره پرتغالی هم نتوانست ثابت کند شایستگی قرار گرفتن در ترکیب رئال مادرید را دارد. غرور تونی کروس که بعد از هر بار تعویض شدن پوزخند تحویل دوربینها میدهد.
رئال مادرید حالا چندماه فرصت دارد برای پایان این نسل و شروع دورانی دیگر؛ دورانی که احتمالا با ورود ستارههایی مثل تالیافیکو، مائورو ایکاردی، ادن هازارد و سپردن نیمکت باشگاه به اسمهایی مثل پوچتینو یا الگری شروع خواهد شد. تابستان فصل تغییرات است، اما مادرید نیاز به یک انقلاب دارد. شبیه انتقال قدرت از یک پادشاه پیر و مسن و اشباعشده از زرقوبرقهای سلطنت، به شاهزادهای که میخواهد کاخ خودش را بسازد و سرزمینهای جدیدی را فتح کند. انقلابی برای بازسازی و ساختن یک امپراتوری جدید.
رئال، ققنوس خفته در خاکستر؛
تابستان در راه است
با شکست سنگین رئالمادرید مقابل آژاکس، پایان یک عصر طلایی به سیاه ترین شکل ممکن به وقوع پیوست. شکست پادشاه اروپا مقابل جوانهایی که شاید بعدها در قامت یک ستاره در عالم فوتبال ظاهر شوند اما در حال حاضر چیزی به جز استعدادهای در انتظار شکوفایی نمیتوان نامیدشان. شاید اگر ادعا کنیم با صعود رئال، با آن بازی بیروح و کسل کننده عدالت زیر سوال میرفت پربیراه نگفته ایم. جوانان باانگیزه تنهاگ، مقابل شبحی از شوالیه های شکست ناپذیر اروپا درخشیدند و نورشان بدجوری توی چشم کاپیتان راموس زد که با وجود اینکه خیلی هم از حذف عجیب بارسلونا مقابل رم در فصل گذشته نگذشته بود، فراموش کرده بود فوتبال غیرقابل پیشبینی ترین پدیده دنیاست و تا لحظه دمیده شدن سوت پایان بازی، نباید خود را از پیش برنده دانست و با فکر به بازی نیامده، عمدا بازی کنونی را از دست داد.
اما چه شد که این سناریوی تراژیک برای مادریدیها رقم خورد؟ شاید به عنوان یک دنبال کننده جهان فوتبال، اگر تنها کمی و فقط کمی هم تیزبین باشید، ابتدای فصل متوجه میشدید که وقتی بازیکنی از تیم جدا میشود که سالی بیش از 50 گل تضمین شده به حسابتان کنار میگذارد، ازجمله سالی حدود 15 گل در همین لیگ قهرمانان اروپا، و به جای او بازیکنی در حد سالی 10 گل به ترکیب تیم اضافه نمیکنید یک جای کار لنگ میزند. رئال در همان فصل نقل و انتقالات تابستانی قائله را به بزرگان اروپا باخت. جایی که همه ترکیبشان را قوی کردند و رئال در ادامه سنت عجیب مدیرش، ترکیبش را ضعیف کرد. یادمان نرود زمانی که رئال با زیدان قهرمان لالیگا شد چه نیمکت غنی از مهره ای داشت. پهپه، خامس، موراتا، دانیلو، کواچیچ و خیلی اسم های در شان رئالمادرید در انتظار داشتن دقایقی اندک روی نیمکت بیتاب بودند. اما با خیال ساختن استادیومی مجلل، رئال فصل به فصل و پنجره به پنجره ستاره هایش را از دست داد و نقطه اوج این ماجرا از دست دادن اسطوره بیبدیل باشگاه کریستیانو رونالدو بود. جدا از این که کریستیانو -که احساس میکرد در باشگاه احترامی ندارد- تا چه اندازه برای گرفتن تصمیم جدایی محق بود، اشتباه بزرگ تر قطعا از سوی فلورنتینو پرز صورت گرفت که هیچ جانشینی برای او در نظر نگرفت. عجیب تر اینکه در نقل و انتقالات زمستانی با تمامی آمار های منفی ثبت شده در امر گلزنی برای رئال مادرید، دوای درد های تیم را بازیکنی دید که حتی درنظر سرمربی آرژانتینی تیم در حد نشستن روی نیمکت هم نبود: براهیم دیاز! شاید فقط یک مهاجم زهرآگین، یک مدافع میانی تنومند، ممکن بود از فاجعه تمام شدن فصل بدون جام در این مقطع سال و با سه شکست متوالی در برنابئو جلوگیری کند. اما رئال فعلی بیشتر شبیه به مهدکودک شده تا معبد اسطوره ها.
اما این مهم که رئال باید برای ترکیبش ستاره بخرد بیشتر از یک غرولند هواداری، بخشی از هویت این باشگاه پرافتخار است. شاید عجیب باشد اما رئال با ستاره هایی در سطح جهانی، سلطه اش را به فوتبال اروپا تحمیل کرده و نه چیزی به جز آن. گواه آن هم بررسی تاریخ باشگاه است. در 5 دوره قهرمانی متوالی وایکینگها در اروپا، تیم پر بود از ستاره های بینالمللی نظیر دیاستفانو، پوشکاش، ریموند کوپا و ... اما قهرمانی ششم به مذاق هواداران بیشتر خوش آمد. زیرا در قهرمانی سال 1966 ترکیب تیم کاملا اسپانیایی بود. همین امر باعث شد تا رئال از فلسفه همیشگی اش دوری کند و در یک بازه زمانی طولانی، از خریدن ستاره های نامآشنایی چون کرویف، مارادونا، پلاتینی و .. دست بکشد و همین باعث شد یک فاصله 32 ساله، بین قهرمانی ششم و هفتم بیفتد. البته در این بین رئال در سال 1981 به فینال رسید که در آن زمان کونینگام انگلیسی تنها غیربومی این تیم محسوب میشد در نهایت هم نتیجه آن چیزی جز شکست در فینال مقابل لیورپول نبود. اما قهرمانی هفتم با چه ترکیبی بدست آمد؟ رئال حدفاصل سال های 1996 تا 2000 با اسپانیایی بودن فاصله گرفت و دوباره به فلسفه همیشگیاش یعنی خریدن ستاره هایی در قواره بینالمللی به فینال رسید و در آن فینال، ترکیب تیم را بازیکنانی چون پانوچی(ایتالیا)، روبرتو کارلوس(برزیل)، بودو ایلگنر(آلمان)، فرناندو ردوندو(آرژانتین)، کارمبو(فرانسه)، کلارنس سیدورف(هلند)، میاتوویچ(صرب) و داور شوکر(کرواسی) تشکیل داده بودند. یعنی با یک حساب سر انگشتی میتوان به این نتیجه رسید که به جز قهرمانی ششم، همه 12 قهرمانی دیگر در اروپا برای رئال به لطف ستاره های خارجی بدست آمده است. این یعنی همان هویت باشگاه پرافتخار رئالمادرید. همانطور که باشگاهی مثل بایرن مونیخ را به ماکتی از تیم ملی آلمان میشناسیم و خرید ستاره های بوندسلیگا معادل با بایرن مونیخ بودن است. حالا فلورنتینو پرز از امر ساختن رئالی بینالمللی، به بهانه ساختن استادیومی باشکوه فاصله گرفته و با تضعیف ترکیب تیم، نوعی اقتصاد مقاومتی را پیش گرفته تا از پس هزینه های آن بربیاید اما نتیجه آن چیزی به جز تضعیف کهکشانیها نخواهد بود.
با یک نگاه ساده به ترکیب تیم افول ستون های سه قهرمانی متوالی اروپا کاملا واضح است. تونی کروس، رافائل واران، کاسمیرو، مارسلو، کارواخال و حتی مودریچ، نیمی از مهره های قابل اتکای سال های پیش نیستند و این یعنی تیمی که با 4 قهرمانی در 5 سال پادشاه مطلقه اروپا بود نیاز به پوست اندازی دارد. تاریخ این باشگاه به ما میگوید رئالمادرید، شاید خم شود اما نمیشکند. قوی سپید به ققنوس خفته در خاکستر میماند و دیر یا زود دوباره برمیگردد تا برگ جدیدی در دفتر افتخاراتش را سیاه کند. اما همین سال بعد یا زمستانی طولانی در پیش است؟ بلاشک نقطه عطف این بازگشت تابستان پیش رو خواهد بود. تابستانی تعیین کننده برای کهکشانیها که تعیین میکند آن ها همین فصل آتی به عرصه قدرت نمایی بازمیگردند یا باید برای اوجگیریشان سال ها در انتظار بمانیم.
پیراهن مسی را نگیرید؛ با مسی سلفی نیاندازید
فدراسیون فوتبال مراکش در تلاش است تا در فیفادی ماه جاری زمینه رویارویی با آرژانتین در شهر طنجه را فراهم کند.
تنها چند ماه تا جام ملت های آفریقا 2019 زمان باقی مانده است از همین رو بیشتر کشورهای صاحب فوتبال و مدعی قهرمانی در قاره سیاه در تلاش برای انجام بازی های تدارکاتی مهم با تیم های سرشناس جهان هستند. یکی از این کشورها مراکش است که با هروه رنارد فرانسوی داعیه قهرمانی در سر دارد.
مراکشی ها با کلکسیونی از ستاره های سرشناس در دنیای فوتبال برای این که بتوانند در بهترین شرایط آمادگی جسمانی و روانی گام به جام ملت های آفریقا قدم بگذارند با ارائه پیشنهادی به آرژانتین در صدد رویارویی با این تیم پرستاره آمریکای جنوبی در فیفادی روز 26 مارس 2019 هستند. پیشنهادی که مورد موافقت فدراسیون این کشور قرار گرفت اما با شرط و شروطی عجیب برای به همراه داشتن سوپراستار و کاپیتان کلیدی خود در این سفر.
با توجه به سوابق تلخ گذشته فدراسیون فوتبال آرژانتین برای سفر با تمام ستاره های خود به خصوص لیونل مسی به شمال آفریقا شروط عجیبی را برای مراکشی ها در نظر گرفت که بیشتر این شروط مختص به حواشی حضور لیونل مسی در این کشور است. شرط هایی چه در داخل مستطیل سبز برای بازیکنان و مربیان مراکشی چه بیرون از مستطیل سبز برای طرفداران این ستاره بزرگ باشگاه بارسلونا.
بنا به گزارش منتشر شده در رسانه های مراکش فدراسیون فوتبال آرژانتین در نامه ای رسمی در ابتدا به دو شرط مهم خارج از مستطیل سبز برای کاپیتان افسانه ای خود پرداخت و به مراکشی اعلام کرد اول این که در مدت اقامت کاروان آلبی سلسته در طنجه هیچ فرد یا مسئولی نباید مزاحمتی برای لیونل مسی ایجاد کند و شرط دوم این که در این مدت حتی یک درخواست ملاقات و رویارویی با لئو نیز رقم نخورد.
اما شرط و شروط های عجیب تنها به بیرون از زمین و استادیوم معطوف نشده است چون بنا به این گزارش منتشر شده فدراسیون آرژانتین شرایط عجیبی نیز برای داخل زمین در نظر گرفته و فدراسیون مراکش را ملزم به اجرای آن کرده است. به شروطی که آلبی سلسته در داخل زمین در نظر گرفته دقت کنید تا خودتان به عجیب بودن آن پی ببرید:
1-در جریان بازی نباید هیچ درخواستی مبنی بر تعویض پیراهن با لیونل مسی دیده شود.
2-درخواست گرفتن سلفی و تصویر یادگاری با مسی ممنوع است.
3-مسی کمتر از 60 دقیقه در ترکیب اصلی به میدان برود.
***
همچنین فدراسیون فوتبال آرژانتین به مراکشی ها اعلام کرده 48 ساعت قبل از تاریخ مصاف دو تیم باید این کشور آفریقایی ترتیب حضور جت اختصاصی در بارسلونا را فراهم نماید تا مسی و خانواده اش با پروازی اختصاصی و شیک وارد شهر طنجه در شمال غربی مراکش شوند. ضمن این که جت اختصاصی اجاره شده نیز باید به تایید خود کاپیتان مسی و خانواده اش برسد تا مراحل رفت و برگشت او از اسپانیا به مراکش و بالعکس در امنیت کامل انجام شود.
انتشار این گزارش در رسانه های مراکشی سرو صدای زیادی به راه انداخت تا جایی که این خواسته ها و شرط و شروط عجیب آلبی سلسته از مراکش با اظهارنظرهای بسیار متفاوتی نیز روبرو شد. در این بین بحث مهم تر به مبلغی برمی گشت که علاوه بر این شرط و شروط باید مراکشی ها به حساب رقیب مطرح آمریکای جنوبی واریز می کردند تا زمینه برگزاری این بازی تدارکاتی مهم در طنجه فراهم شود، رقمی که از میلیون دلار نیز عبور می کند گرچه فدراسیون نشینان مراکشی مدعی تامین آن از طریق اسپانسرها شده اند.
خبر عجیب کوریره؛
آلگری استعفا داده یا اخراج می شود!
روزها به نظر میرسد شرایط در باشگاه یوونتوس چندان عادی نیست؛ با وجود اینکه بانوی پیر رسماً در رقابتهای لیگ ایتالیا یکهتازی میکند ولی از درون باشگاه خبر میرسد اوضاع بین کادر فنی و رؤسای باشگاه حسابی شکرآب شده است. طبق گزارشی که روزنامه ایتالیایی کوریره دلو اسپرت نوشته ماسیمیلیانو آلگری، سرمربی یوونتوس پس از برتری دو بر یک این هفته تیمش مقابل ناپولی، نامه استعفای رسمی اش را نوشته و تقدیم به مسئولان باشگاه کرده؛ دلیل؟ شکست مقابل اتلتیکو مادرید در دیدار رفت مرحله یکهشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا. بعد از آن بازی که با نتیجه دو بر صفر به سود اتلتیکو به پایان رسید، مسئولان رده بالای یوونتوس انتقادات شدیدی نسبت به آلگری داشتهاند و او را مقصر این ناکامی دانستهاند. آلگری هم به همین خاطر بعد از بازی با ناپولی از فرط ناراحتی نامه استعفایش را نوشته و به آندرا آنیلی داده است؛ رئیسی که بازی تیمش را از عمان دید.
با این حال طبق گزارش همین رسانه ایتالیایی مسئولان یوونتوس فعلاً به استعفای آلگری پاسخی ندادهاند و همه چیز را به بعد از بازی برگشت موکول کردهاند. از قرار معلوم، مقرر شده که جلسهای در آینده نزدیک بین آلگری و رئیس باشگاه برگزار شود تا به وضعیت این مربی ۵۱ ساله که قراردادش سال ۲۰۱۴ تمدید شد، رسیدگی شود. البته بعد از آن نتیجهای که در دیدار رفت و شکست برابر اتلتیکو مادرید رقم خورده و حالا موضوع استعفایی که پیش آمده، مدیران باشگاه تلاش کردهاند شرایط روحی آلگری را کمی بهتر کنند.
فابیو پاریتیسی، مدیر فنی باشگاه بیانکونری در این مورد میگوید: «آینده کاری آلگری در یوونتوس اصلاً ارتباطی با نتایجی که او در لیگ قهرمانان اروپا میگیرد ندارد؛ مهم نیست او ببرد یا ببازد. آینده کاری اش در ارتباط با پروژههایی است که باشگاه در سر دارد». با این شرایط، اما به نظر میرسد آینده کاری آلگری در این باشگاه همچنان با نتیجه دیدار برگشت در مرحله یکهشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا ارتباط مستقیم دارد. یوونتوس که در این فصل رونالدو را به خدمت گرفته تا لیگ قهرمانان اروپا را ببرد اصلاً دلش نمیخواهد خیلی زود از گردونه رقابتها کنار برود. به نظر میرسد آنها دارند شرایط حضور زیدان در این باشگاه و جانشینی آلگری را بررسی میکنند و عملی شدن تمامی این برنامهها مربوط به نتیجهای است که آلگری در دیدار برگشت مقابل اتلتیکو میگیرد.
اخبار
رئال: پایان سلطنت هزار روزه
حمیدرضا صدر
آنها را نمی شناختیم، سلاطین را. قهرمانان را. فاتحان سنتی اروپایی را. آنها طی بیست دقیقه دو گل خورده و در پایان 4-1 له شده بودند. آنها طی شکست تاریخی در خانه پرتاب شده بودند به قعر چاه. قصه شان تمام شده بود. هزار روز سلطنت رئال در اروپا به پایان رسیده بود. تمام. تمام. تمام.
آنها بدترین هفته تاریخ معاصر باشگاه با سه بازی طی هفت روز را سپری کرده بودند. با سه شکست متوالی در برنابئو، دو بار برابر بارسا و سپس مقابل آمستردامی های جوان و بی ستاره. در مجموع با یک گل زده و هشت گل خورده. آنها در هلند پیروز شده بودند، ولی سقوط 3-5 طی دو دیدار با روحیه ای نزول کرده و بی نشان از اعتبار مادریدی آخرین چیزی بود که انتظارش را می کشیدیم.
دلایل شکست چه بودند؟ یکی؟ دو تا؟ ده تا؟ سانتیاگو سولاری سرگیجه گرفته، نمی دانست برابر دوربین های نشانه رفته چه واکنشی نشان دهد؟ دو تیر دروازه اوایل نیمه نخست؟ دو تعویض متوالی که با اشک و درد گره خوردند؟ غیبت مارسلو و ایسکو؟ نمایش کورتوا مقهور برابر ضربه های متوالی که برابر آن ضربه آزاد چنان خفت بار زانو زد؟ واران به بند آمده برابر پاس های کوتاه و ظاهرا ساده تیره پوشان؟ کاسمیرو مات شده برابر تادیچ؟ کروس بی خاصیت که کیفیت نازل ضربه های کرنرش را باور نمی کردیم؟ مودریچ تنها مانده و شکست خورده در نبردهای تن به تن؟ بنزما و ضربه های برباد رفته دیرآشنایش؟ گرت بیل که حتی پس از ورود زود هنگامش حس و حالی برای جادوگری نداشت؟ طی دیدار مدام پرسش «گلزن تیم کیست؟» را تکرار کردیم و وقتی آسنسیو آن گل را زد کسی نبود از آن دفاع کند.
شاید هم همه چیز با غرور گره خورده بود، با تکبر. کاپیتان سرجیو راموس که آگاهانه کارت زردی را به خود در دیدار رفت تحمیل کرد و رفت و نشست آن بالا و فیلمبرداری فیلمش برای آمازون را ادامه داد. کاپیتان کهنه کار ما پایان قصه را خودش نوشته بود و همه چیز را پایان یافته می پنداشت، ولی سخت در اشتباه بود، خیلی زیاد. او یادش رفته بود فوتبال بازی گروهی هم هست. در آن کشاکش دنبال جای خالی زیدان و جاذبه شخصیتی اش می گشتیم. دنبال کریستیانو رونالدو که طی سه فصل به طور متوسط در هر فصل 33/14 گل در لیگ قهرمانان زده بود. دنبال خیلی چیزهای دیگر.
در سوی دیگر آژاکس با همان ترکیب دیدار رفت بازی را آغاز کرد. نمایش دی یونگ، نرس، زی یچ و تادیچ - بهترین بازیکن میدان که در هشت بازی لیگ قهرمانان شش گل زده - معرکه بود. میان پسران اریک تن هاگ، شش بازیکن ترکیب اصلی بازی رفت کمتر از بیست و دو سال داشتند و کاپیتان متیس دلیت مدافع میانی تیم فقط نوزده سال دارد. آنها مجموعه ای بودند متکی به بازی های ظاهرا مدرسه ای یکی از قدیمی ترین آکادمی های اروپا. بی ادا. بی اطوار. بازی شان در یک سوم آخر زمین رئال معرکه بود... ولی آیا این آژاکس هم بسان آژاکس 1995 غارت خواهد شد؟
همان تیمی که رئال را از آن بالا پایین کشید تا سایه هایی از رئال 2009 را ببینیم. زمانی که همه چیز فریاد می زدند «باید تغییر کرد، باید دگرگون شد». اکنون برای رئال دوازده بازی از لیگ باقی مانده با دوازده امتیاز فاصله از صدر جدول. در رده سوم و شش امتیاز بالاتر از ختافه و هشت امتیاز بیشتر از آلاوز که یعنی باید راهیابی به لیگ قهرمانان را جدی گرفت.
همه اینها یعنی پایان یک عصر طلایی. عصر فراموش نشدنی رئال با سه قهرمانی پیاپی در اروپا و در حقیقت چهار قهرمانی طی پنج فصل. لبالب از خاطره های شیرین. ولی خب ادامه قصه های شیرین ادامه دار ناممکن است و دیر یا زود سرانجام همه چیز به تلخی می گراید و باید قصه دیگری را آغاز کرد. رئال در آستانه فصلی دیگر ایستاده.
سکوت مورینیو درباره پل پوگبا شکست
ژوزه مورینیو پس از دو سال و نیم هدایت منچستریونایتد به دلیل کسب نتایج ضعیف در فصل جاری از سمت خود برکنار شد. او در ماه های انتهایی حضورش با برخی بازیکنان تیمش از جمله پل پوگبا به مشکل خورده بود و این دو حتی در جریان یکی از تمرینات در حضور دوربین ها تنش لفظی مختصری هم پیدا کردند.
پوگبا قصد داشت در صورت ادامه کار مورینیو از یونایتد جدا شود ولی در نهایت آقای خاص بود که اخراج شد و پوگبا حالا زیر نظر اوله گنار سولسشر، تبدیل به یکی از تعیین کننده ترین بازیکنان منچستر شده است.
ژوزه مورینیو که این روزها به تفسیر بازی های مهم اروپایی در شبکه «بی این اسپورتس» می پردازد، در مورد مشکلاتش با پوگبا گفت:« همیشه سعیام بر این بود تا راه حلی برای مشکلات پیدا کنم ولی یکی بود که نتوانستم مشکلاتم با او را برطرف کنم. وقتی یک بازیکن در ترکیب ثابت قرار می گیرد، از مربی اش راضی است؛ ولی وقتی مورد استفاده قرار نمی گیرد، از مربی آزرده خاطر خواهد شد.»
مورینیو افزود:« طبیعت فوتبال همین است و نمی توان چنین چیزی را تغییر داد. با این حال معتقدم اینجا بحث شخصیت بازیکنان نیز مطرح است. اینکه نگاه و طرز تفکرشان چگونه است. برخی افراد هستند که با آنها رابطه و صمیمیت بیشتری داریم. این طبیعی است. در یک تیم فوتبال هم چنین شرایطی حکمرماست. برخی بازیکنان با برخی مربیان ارتباط بهتری می گیرند و برای شان فوق العاده بازی می کنند ولی با مربیانی دیگر، شرایط برعکس می شود.»
اخبار
ستاره آژاکس وارد باشگاه
مسی و نیمار شد
دوسن تادیچ، ستاره صربستانی آژاکس، دیشب عملکردی فراتر از تصور برابر رئال مادرید ارائه داد.
در برتری فوق العاده 1-4 آژاکس برابر رئال مادرید در استادیوم برنابئو، دوسن تادیچ نمایشی بسیار خوب داشت و از ارکان مهم پیروزی تاریخی هلندی ها لقب گرفت. تادیچ پاس گل اول را با یک دریبل زیدانی ارسال کرده و در گل دوم تیمش نیز باز هم با ارسال پاس گل تاثیرگذار بود.
اما اوج درخشش دوسن تادیچ در نیمه دوم بود که با یک ضربه فنی و تماشایی موفق شد به زیبایی دروازه کورتوا را باز کند و گرچه با توجه به بازبینی صحنه از سوی داور تا دقایقی تکلیف این صحنه مشخص نبود، اما در نهایت گل زیبای تادیچ پذیرفته شد.
چنین نمایش فوق العاده ای از نگاه نشریه اکیپ مستوجب بالاترین نمره (10) بوده تا او تبدیل به نهمین بازیکنی شود که در یک دیدار موفق به کسب حداکثر نمره از سوی نشریه فرانسوی شده است.
پیش از او ستاره های چون لیونل مسی (2 بار)، نیمار، رابرت لواندوفسکی و در گذشته اولگ سالنکو موفق به کسب چنین نمره ای شده بودند.
در ادامه نگاهی گذرا به 9 بازیکنی که 10 گرفتند خواهیم داشت؛ (لیونل مسی دو بار موفق به کسب این نمره شده است)
1. فرانک سوزی (فرانسه و یونان، 1988)
2. برونو مارتینی (فرانسه و یونان، 1988)
3. اولگ سالنکو (روسیه و کامرون، 1994)
4. لارس وینفلد (ارهوس و نانت، 1997)
5. لیونل مسی (بارسلونا و آرسنال، 2010)
6. لیونل مسی (بارسلونا و لورکوزن، 2012)
7. رابرت لواندوفسکی (دورتموند و رئال مادرید 2013)
8. کارلوس ادواردو (نیس و گینگام 2014)
9. نیمار (پاریس سن ژرمن و دیژون، 2018)
10. دوسن تادیچ (رئال مادرید و آژاکس، 2019)
رامون کالدرون:
مذاکرات رئال مادرید با مورینیو آغاز شده است
رامون کالدرون، رئیس سابق باشگاه رئال مادرید، معتقد است ژوزه مورینیو احتمالا سرمربی بعدی این تیم خواهد بود.
نتایج اسف بار رئال مادرید در هفته های اخیر بی شک باعث جدایی سانتیاگو سولاری در پایان فصل از این تیم خواهد شد و در حالیکه بسیاری از منایع خبر از احتمال بازگشت مورینیو به مادرید داده اند، کالدرون پا فراتر گذاشته و مدعی شد مذاکرات با آقای خاص آغاز شده است.
رامون کالدرون گفت: «من هیچ شکی ندارم مورینیو اولین گزینه فلورنتینو پرزاست و با وی در هفته های گذشته تماس هایی برای قبول هدایت این تیم برقرار شده است.
زمانی که زین الدین زیدان رئال مادرید را ترک کرد، مورینیو با منچستر یونایتد قرارداد داشت و مدعی شد این مقطع مناسبی برای بازگشت به مادرید نیست اما حالا وی شغلی ندارد. من فکر می کنم احتمال زیادی وجود دارد که مورینیو در فصل آینده روی نیمکت رئال مادرید حضور یابد.
گزینه های دیگر؟ شاید مائوریتسیو پوچتینو، در مورد نیز صحبت می شود و در روزهای آینده نام تعداد زیادی نامزد برای هدایت رئال مادرید مطرح خواهد شد زیرا هواداران نمی توانند این وضعیت را قبول کنند.»
ستاره اینتر دربی دلا مادونینا را از دست داد؟
هافبک بلژیکی ارزشمند تیم فوتبال اینتر برای مدتی خانه نشین خواهد بود.
راجا ناینگولان هافبک تیم فوتبال اینتر ممکن است دربی دلامادونینا مقابل رقیب همشهری یعنی میلان را که در تاریخ 26 اسفند برگزار میشود از دست بدهد، چرا که او در تمرینات امروز نراتزوری دچار مصدومیت عضلانی جدیدی شد.
باشگاه اینتر امروز گزارش کرد که در معاینات صورت گرفته مشخص شده که هافبک سابق تیم فوتبال رم از ناحیه پای چپ دچار کشیدگی شده است و حداقل تا هفته آینده خانهنشین خواهد بود و در آن زمان ارزیابیهای جدیدی از وضعیت او به عمل خواهد آمد.
طبق گزارش رسانههای ایتالیایی مصدومیت ناینگولان او را از دو بازی بعدی اینتر مقابل تیمهای اینتراخت فرانکفورت در دور رفت از مرحله یک هشتم نهایی لیگ اروپا و اسپال در هفته بیست و هفتم سری آ باز خواهد داشت، ضمن اینکه حضور او در بازی برگشت مقابل اینتراخت فرانکفورت و دربی شهر میلان در هالهای از ابهام قرار میدهد. غیبت ناینگولان در حالیست که برترین گلزن و مهاجم نوک اینتر هم این روزها به دلیل بروز اختلاف میان وی و باشگاه از شرکت در تمرینات و بازیهای اینتر خودداری میکند و نزدیک به یک ماه است که برای این تیم به میدان نرفته است.این دومین مصدومیت ناینگولان در فصل جاری است. او در اوایل فصل هم نزدیک به یک ماه و نیم نتوانست نراتزوری را همراهی کند.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4002/17277/63041
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4002/17277/63042
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4002/17277/63043
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4002/17277/63044
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4002/17277/63045
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4002/17277/63046
|
عناوین این صفحه
- آپوکالیپتو؛ انقلاب یا انقراض یک امپراتوری
- تابستان در راه است
- پیراهن مسی را نگیرید؛ با مسی سلفی نیاندازید
- آلگری استعفا داده یا اخراج می شود!
- اخبار
- اخبار