|
عامل کلیدی پپ: میانگین سنی سیتی
وینسنت کمپانی در پایان فصلی که گذشت از منچستر سیتی جدا شد. داوید سیلوا هم اعلام کرده در پایان فصل پیش رو اتحاد را ترک خواهد کرد. از دست دادن این ستارههای بزرگ که ستونهای بناسازی منچستر سیتی جدید در یک دهه اخیر بودند، قطعا روی آینده این تیم تاثیرگذار خواهد بود. اما اگر یک مربی بتواند به بهترین نحو ممکن این دوران گذار را مدیریت کند، او کسی نیست جز پپ گواردیولا.
مسئله فقط پشتوانه مالی نیست، بلکه چطور خرج کردن این پول تفاوت ایجاد میکند. دوران طلایی لیورپول در پایان دهه ۸۰ وقتی به پایان رسید که هسته مرکزی این تیم با هم پا به سن گذاشتند. تیمی که به گریم سونس در بازگشتش به باشگاه سابقش، این بار در جایگاه مربی، رسید متشکل بود از بروس گروبلار، استیو نیکول، پیتر بیردزلی، جان بارنز، رانی ویلان، ری هاوتن و یان راش، ستارههایی که همه دوران اوجشان را پشت سر گذاشته بودند. سونس تلاش کرد برای تغییر این شرایط دست به خانهتکانیای آنی بزند، اما مشکل اینجاست که به اعتراف خود او، چنین حرکت انقلابیای معمولا نتیجه عکس به بار میآورد.
وضعیت منچستر یونایتد در دوران بعد از سر الکس فرگوسن هم به همین شکل بود. ریو فردیناند، نمانیا ویدیچ و پاتریس اورا که روزی مستحکمترین خط دفاعی اروپا را تشکیل میدادند، همه در تابستان ۲۰۱۴ اولدترافورد را ترک کردند، در حالیکه دیوید مویز هیچ فکری برای جانشینی آنها نکرده بود.
یونایتدی که فردیناند، ویدیچ و اورا را در خط دفاعی داشت سه بار پیاپی بین سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ فاتح لیگ برتر شد. بعد از این سال یک دهه طول کشید تا تیمی دوباره موفق به دفاع از عنوان قهرمانیاش در لیگ شود، تیمی که حالا به رهبری گواردیولا خودش را آماده میکند تا به رکورد سه قهرمانی پیاپی رقیب همشهری برسد. عامل کلیدی پپ در این راه میانگین سنی بازیکنان سیتی است.
وقتی گواردیولا به سیتی آمد با اسکوادی مسن مواجه شد. ۱۱ تا از ۲۲ بازیکنی که در فصل آخر مانوئل پلگرینی به صورت مدام در لیگ به زمین رفته بودند بالای ۳۰ سال سن داشتند. پنجتای دیگر از این بازیکنان ۲۸ ساله بودند و یکی دیگر از آنها، یعنی کلیچی ایهناچو، هنوز زیر ۲۰ سال سن داشت. در دنیای فوتبال معمولا بازیکنان بین سنین ۲۲ تا ۲۷ سال در اوج تواناییهای خودشان هستند. اسکوادی که به پپ در سیتی ارث رسید فقط چهار بازیکن در بازه سنی داشت: کوین دبروینه، فابین دلف، الیاکیم مانگالا و ویلفرد بونی. گواردیولا خیلی زود با دست به خرج شدن این شرایط را تغییر داد. فصل پیش اکثر بازیکنانی که حداقل ۳۰ بار برای سیتی به زمین رفتند میانگین سنیای بین ۲۳ تا ۲۵ سال داشتند. تازه به این جمع جان استونز، گابریل ژزوس و بنجامین مندی را هم باید اضافه کنیم که زیر ۳۰ بهشان رسید.
میانگین سنی مناسب برای موفقیت هر تیمی عاملی بسیار حیاتی است، عاملی که خیلی وقتها نادیده گرفته میشود. بالا بودن سن اسکواد یا بیش از حد پایین بودن آن معمولا ضربات جبرانناپذیری به امید و آرزوهای هر تیمی وارد میکند. حتی اگر پدیده لستر سیتی و قهرمانی شگفتانگیزشان در لیگ برتر را هم در نظر بگیرید میبینید که در ترکیب اصلی تیم کلودیو رانیری جوانترین بازیکن ۲۴ ساله بود و مسنترین ۳۱ ساله. اکثر بازیکنان یونایتدی که سهگانه برد هم بین ۲۲ تا ۲۷ سال بودند، درست وضعیتی که آرسنال تسخیرناپذیران و چلسیِ ژوزه مورینیو در فصل اولش داشت.
سیتی همین حالا رودری را به عنوان جانشین بلندمدت فرناندینیو خریده. خود داوید سیلوا هم از فیل فودن به عنوان وارث لایقش نام برده. اما تفاوت اینجاست که فودن با تمام تواناییهایش نیازی نمیبیند بار سنگینی که سیلوا سالها به دوش میکشید را تحمل کند. فصل پیش میانگین درصد پیروزیهای سیتی با و بدون سیلوا یکسان بود، چراکه برناردو سیلوایِ ۲۴ ساله بدل به ستاره اول تیمش شده بود.
گواردیولا برای پر کردن جای خالی کاپیتان بسیار کاریزماتیک سابقش حالا دنبال یک مدافع میانی میگردد. البته سیتی همین حالا آیمریک لاپورتِ ۲۵ ساله را دارد که فصل پیش هم بهترین مدافعش بود. در ضمن امید پپ و هواداران سیتی هنوز از جان استونز قطع نشده. نقطه دیگری که در سیتی باید دربارهاش آیندهنگری کرد مرکز خط حمله است. هرچند سرخیو آگوئرو همچنان در اوج بازی میکند، اما این روند نمیتواند بیشتر از یکی، دو سال دیگر ادامه پیدا کند. باز هم سیتی همین حالا جانشینی بسیار مطمئن برای بهترین گلزنش دارد، پدیدهای به نام گابریل ژزوس که چند روزی بیشتر از درخششاش در فینال کوپا امریکا نمیگذرد.
وقتی تمام این عوامل را کنار هم قرار میدهیم و یاد وعده گواردیولا در پایان فصل قبل میافتیم که گفت: «مطمئنم سال بعد با قدرت بیشتری برمیگردیم»، بیشتر و بیشتر نگران رقبای سیتی برای بقا در کورس قهرمانی لیگ برتر میشویم.
چه بر نیمار در پاریس گذشت؟
بعد از تنها دو فصل حضور در پاریس سن ژرمن به نظر میرسد نیمار قصد بازگشت به بارسلونا را دارد. ستاره برزیلی پیاسجی تابستان ۲۰۱۷ از بارسلون راهی پاریس شد و طی دو سال دو قهرمانی لیگ، یک قهرمانی جام حذفی و یک قهرمانی جام اتحادیه را به دست آورد و در ۵۸ بازی برای تیم جدیدش ۵۱ گل زد.
اما هدف اصلی پاریسیها از پرداخت ۲۰۰ میلیون پوند برای نیمار قهرمانی چمپیونز لیگ، موفقیتی که به آن نرسیدند. پس آیا پروژه پیاسجی با نیمار شکست خورده؟ تام ویلیامز، کارشناس فوتبال فرانسه، به این سوال، و سوالات کلیدی دیگری درباره نیمار پاسخ میدهد: «در نهایت باید گفت بله. اما جواب به این سوال به این سادگی و سرراستی نیست. وقتی نیمار آماده بود نمایشهای بینظیری در زمین داشت. از نظر بازاریابی و اعتباربخشی جهانی هم نیمار کاری برای پاریس سن ژرمن کرد که تا به حال هیچ بازیکنی در تاریخ این باشگاه موفق به انجامش نشده بود. در نهایت ولی پیاسجی او را برای فتح چمپیونز لیگ خرید و نیمار کمکی در این راه به تیمش نکرد. او دو فصل پیش در جریان حذف مقابل رئال مادرید، در حالیکه که خوب هم بازی نمیکرد، مصدوم شد و فصل پیش هم حذف تیمش مقابل منچستر یونایتد را، باز هم در یک هشتم نهایی و به دلیل مصدومیت از دست داد. اگر او در این تابستان پاریس را ترک کند در آینده ازش به عنوان ابرستارهای که زرق و برقی آنی را به فوتبال فرانسه تزریق کرد یاد خواهند کرد، و البته همچنین به عنوان قمار بسیار گرانبهایی که جوری که باید نتیجه نداد».
با وجود اینکه نیمار موفق نشد عامل تعیینکننده تیمش در جدال با غولهای اروپایی باشد، اما ویلیامز اعتقاد دارد نباید از نمایشهای خیرهکننده او در لیگ یک فرانسه هم چشم پوشید: «از نظر نمایشهای انفرادی او انتظارها را برآورده کرد. نیمار در اولین بازی خانگی خودش، در پیروزی ۲-۶ مقابل تولوز، با دو گلی که زد نمره ۹ از ۱۰ روزنامه اکیپ را گرفت، اتفاقی که به ندرت رخ میدهد. او در هر دو فصل حضورش در پاریس به عنوان ارزشمندترین بازیکن سال اکیپ انتخاب شد و وقتی در زمین بود بازی را یکتنه اداره میکرد و تاثیری حتی بیشتر از کیلین امباپه، این فوتبالیست شگفتانگیز، روی تیمش داشت».
پس مشکل اصلی کجا بود؟ آیا رفتار بعضا غیرحرفهای او خارج از زمین بود که به نمایشهای داخل زمینش هم لطمه وارد کرد؟ «نیمار واقعا با برخی رفتارهایش کار را برای خودش سخت کرد. او همیشه صد در صد پشت پروژه پاریس سن ژرمن به نظر نمیرسید و بعد از دو سال فکر کنم حتی یک مصاحبه به زبان فرانسه هم انجام نداد. اما در این میان باشگاه هم مقصر است که تا این حد لیلی به لالای ستارهاش گذاشته و او را از حضور در بازیهای کماهمیتتر معاف کرده و وسط فصل بهش اجازه داده برای تولد خواهرش به برزیل بازگردد. در ضمن تقصیر نیمار نبود که اسکواد پیاسجی به شکلی خطرناک تعادل نداشت، وضعیتی که حاصل رویکرد غلط آنها در خرید و فروش بازیکنانشان بود. از تقصیر فدراسیون فوتبال برزیل هم نباید گذشت که او را به زور، قبل از اینکه ریکاوریاش تمام شود، برای جام جهانی به زمین بازگرداند. شاید اگر نیمار دوران ریکاوریاش را تا انتها پیش میبرد، دوباره این فصل مصدوم نمیشد».
پس با این حساب آیا پاریس سن ژرمن بدون نیمار بدل به تیمی بهتر خواهد شد؟ «این سوالی واقعا سخت است. در نگاه اول باید گفت نیمار از آن دست بازیکنانی است که در هر نسل یک بار ظهور پیدا میکند. او در اوج یکتنه نتیجه بازیها را رقم میزد، به خصوص وقتی این فصل با سیستم توماس توخل هماهنگی پیدا کرده بود. اما اگر پیاسجی موفق شود رقمی نزدیک ۲۰۰ میلیون پوندی که برای خرید او هزینه کرده بود را از بارسلونا پس بگیرد، میتواند از آن برای بازسازی نقاط دیگر تیمش بهره ببرد، چیزی که پاریسیها به شدت بهش نیاز دارند».
و در نهایت یک سوال کلیدی دیگر باقی میماند: آیا بازگشت نیمار به بارسلونا به سود هر سه طرف این معامله خواهد بود؟ «واقعا پاسخ به این سوال هم بسیار دشوار است. چه کسی میداند؟ اگر نیمار در پاریس ماند و مصدوم نشد و فصل بعد آنها را به قهرمانی چمپیونز لیگ رساند چی؟ اما در نهایت باید پاسخ مثبت به این سوال بدهم. نیمار مشخصا از حضور در پاریس کاملا راضی نیست و دلش هوای بارسلونا کرده. پیاسجی میتواند از پول فروش او استفاده زیادی ببرد و بارسلونا هم گویا آغوشش برای استقبالی دوباره از ستاره سابقش باز است»
اخبار
جلسه کمیته انضباطی اتلتیکو
در غیاب گریزمان
بعد از آنکه آنتوان گریزمان، ستاره فرانسوی اتلتیکو مادرید که شایعات زیادی درباره پیوستنش به بارسلونا مطرح است، روز یکشنبه در اولین تمرین پیشفصل این تیم شرکت نکرد و خشم باشگاه مادریدی را برانگیخت، اتلتیکو حالا اعلام کرد روند رسیدگی به این تخلف گریزمان در کمیته انضباطی باشگاه آغاز شده و او احتمالا با جریمه مواجه خواهد شد.
گریزمان در آستانه پیوستن به بارسلونا است اما در روزهای اخیر مذاکرات باشگاه به تلخی گرایید چرا که اتلتیکو مادرید، بارسا را متهم کرد که برای اغوای گریزمان از روشهای غیرمنصفانه استفاده کرده و اتلتیکو را دور زده است.
آنچه اوضاع را بدتر کرد این بود که گریزمان در بحبوحه این مشکلات تصمیم گرفت روز یکشنبه در تمرین اتلتیکو که در شروع دوره آمادهسازی پیشفصل برگزار شده بود شرکت نکند. بعد از آن هم گریزمان به همراه سایر بازیکنان اتلتیکو در سفر به سن رافائل دلوس آنخلس که برای برگزاری اردوی پیشفصل این تیم در نظر گرفته شده، حضور نداشت.
اتلتیکو که از این رفتار گریزمان خشمگین است از او خواسته هر چه سریعتر خود را به باشگاه معرفی کند و به او گوشزد کرده که هنوز با اتلتیکو قرارداد دارد. این در حالی است که گریزمان حدود دو ماه پیش اعلام کرد که اتلتیکو را ترک خواهد کرد و دیگر خود را بازیکن این تیم نمیداند.
هازارد به مسی رسید؛
افت تدریجی نابغه بارسا
ادن هازارد ستاره بلژیکی 28 ساله رئال مادرید، به طور مشترک با لیونل مسی و با 150 میلیون یورو، ارزشمندترین بازیکنان شاغل در لالیگا هستند. ارزش هازارد از اکتبر گذشته هیچ تغییری نکرده اما لیونل مسی نسبت به یک سال پیش، افتی 30 میلیون یورویی را تجربه کرده است.
در واقع ارزش مسی از اکتبر گذشته 10 میلیون یورو افت کرده تا حالا با ادن هازارد برابر شود. تا یک سال پیش، ادن هازارد 110 میلیون یورو قیمت گذاری شده بود؛ در حالی که ارزش مسی 180 میلیون یورو بود اما درخشش هازارد در جام جهانی 2018 و سپس با چلسی باعث شده تا هازارد 40 میلیون یورو رشد کند اما مسی نسبت به ماه می سال گذشته، 30 میلیون یورو افت را تجربه کرده است.
با رسیدن هر بازیکن به 30 سالگی، وبسایت ترانسفرمارکت ارزش او را سال به سال کاهش می دهد و مسی 32 ساله به همین دلیل در سال های اخیر افت تدریجی قیمت را به خود دیده است و پیش بینی می شود سال بعد، ارزش او کمتر نیز بشود.
تاجگذاری سلسائو با حضور آقای ۴۰ جامه
بازهم فوتبال دست به کار شد. فوتبال در همه جای این کره خاکی یک اتفاق خارقالعاده به حساب میآید اما در برزیل داستانش متفاوت است. فوتبال در این کشور از لحظه تولد تا آخرین دم و بازدم قبل از مرگ همراه و همقدم است. فوتبال در برزیل خود را به شکلهای متفاوت درمیآورد. گاهی یک جای گرم و نرم میشود برای زاغهنشینها، گاهی مُسکن میشود برای نوجوان مبتلا به سل، گاهی غذا میشود برای متکدیان حومه ریودوژانیرو، گاهی صدا میشود برای یک ملت سختی کشیده و... . هفتم جولای ۲۰۱۹ یکی از همان روزها بود، روزی که فوتبال به شکلهای مختلف درآمد و یک ملت را همصدا کرد.
از اسپانیا تا پرو؛ بازهم ماراکانا
6سال قبل بیش از ۷۰ هزار نفر به ورزشگاه ماراکانا آمدند و شاهد برتری ۳-۰ سلسائو مقابل اسپانیا بودند. هیچ یک از حاضران در ورزشگاه تصور نمیکردند ۶ سال باید برای جشن گرفتن قهرمانی بعدی در یک تورنمنت بزرگ صبر کنند، اما این اتفاق افتاد. برزیل در جامجهانی ۲۰۱۴ با هفت گل در برابر آلمان تحقیر شد و در کوپاهای ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ هم موفقیتی برایشان به دست نیامد. در روسیه ۲۰۱۸ هم بلژیک مانع از صعود طلاییپوشان به مراحل پایانی شد اما کوپای ۲۰۱۹ باید همانی میشد که آنها میخواستند. ۱۳ گل زده و تنها یک گل خورده؛ آن هم بدون نیمار. بالا بردن جام قهرمانی بازهم در ماراکانا و این بار با دستان دنی آلوز. پرو هم مانند اسپانیای ۲۰۱۳ یارای مقاومت در برابر سلسائو را نداشت.
شگفتیهای عدد ۵ برای برزیل
این پنجمین میزبانی برزیل در رقابتهای کوپا آمهریکا بود که منجر به پنجمین قهرمانی در این کشور شد. آنها هر زمان که میزبانی را گرفتهاند در پایان مقام قهرمانی را نیز به دست آوردهاند. حالا طلاییپوشان در تاریخ این رقابتها به نهمین قهرمانی خود دست پیدا کردند و فاصلهشان با تیمهای اروگوئه و آرژانتین را به شش و پنج جام رساندند. برزیل در پنج فینال اخیر خود در رقابتهای جام ملتهای آمریکایجنوبی همیشه بهعنوان تیم برنده از زمین خارج شده وآخرین شکستشان در فینال به جام ۱۹۹۵ بر میگردد که در ضربات پنالتی مغلوب اروگوئه شدند. در سوی مقابل پرو هم برای نخستین بار در فینال کوپا با باخت مواجه شد. آنها در دو حضور قبلی خود موفق به پیروزی شده بودند.
۸۰۰ هزار تماشاگر
در چهلوششمین دوره رقابتهای کوپا آمهریکا، ۱۰ تیم از آمریکایجنوبی و دو تیم از آسیا حضور داشتند. ۲۶ بازی به انجام رسید و ۶۰ بار توپ از خط دروازهها عبور کرد تا میانگین ۲.۳۱ گل در هر مسابقه به ثبت برسد. حدود ۸۰۰ هزار نفر بازیها را از نزدیک تماشا کردند که معدل آن در هر دیدار تقریبا ۳۰ هزار نفر بود. اورتون به همراه پائولو گوئررو با سه گل زده بهترین گلزنان جام بودند. آلیسون بکر دروازهبان سلسائو با دریافت تنها یک گل که آن هم از روی نقطه پنالتی بود بهعنوان بهترین گلر جام برگزیده شد و دنی آلوز ۳۶ ساله جایزه ارزشمندترین بازیکن جام را مال خود کرد. در جدول ردهبندی کلی آرژانتین به مقام سوم رسید و شیلی، مدافع عنوان قهرمانی در رده چهارم قرار گرفت. کلمبیای کارلوس کیروش پنجمین تیم جام بود و بولیوی در رده آخر قرار گرفت.
و آقای ۴۰ جامه
بیتردید شگفتی بزرگ جام دنی آلوز بود. بازیکن تمام نشدنی سلسائو که به چهلمین جام دوران بازیگری خود دست پیدا کرد و رکوردی جاودانه را به ثبت رساند. آلوز تنها بازمانده قهرمانی بود که در سال ۲۰۰۷ به دست آمد. او در این دوره از رقابتها هم نمایش قابل قبولی داشت و توانست جایزه بهترین بازیکن مسابقات را از آن خود کند. آلوز پیش از این چهار جام ملی دیگر کسب کرده بود و حالا یکهشتم جامهای او با لباس تیم ملی برزیل به دست آمده است
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4076/17865/69046
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4076/17865/69047
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4076/17865/69048
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4076/17865/69049
|
عناوین این صفحه
- عامل کلیدی پپ: میانگین سنی سیتی
- چه بر نیمار در پاریس گذشت؟
- اخبار
- تاجگذاری سلسائو با حضور آقای ۴۰ جامه