|
پایان تراژدی امری در آرسنال
شلیک امری به درب های خروج توسط توپچی ها
حسین علیرضایی / روزنامه نگار
آرسنالی ها پس از گذشت دوران خوش با آرسن ونگر پس از کسب نتایج ضعیفش درخواست خروج مربی کهنه کار خود را دادند. پس از حضور مداوم ونگر روی نیمکت آرسنال مسئولان این باشگاه باید به دنبال یک جایگزین مناسب می گشتند اما برای انجام این کار به دنبال مربی چندان بزرگی نرفتند. مسئولان آرسنال اونای امری مربی ای که در تیم سویا و پاری سن ژرمن دوران طلایی را به جا گذاشت راهی شمال لندن و تیم آرسنال شد.
در ابتدای فصل هواداران آرسنال به حضور مرد اسپانیایی خوش بین بودند و تصور می کردند با سبک مربیگری او در سویا و پاری سن ژرمن می توانند به روزهای خوب خودشان در فوتبال انگلیس باز گردند. اونای امری کمی سخت توانست با بازیکنان یا هواداران آرسنال ارتباط برقرار کند برای همین این موضوع باعث وجود مشکلاتی برای وی شد امری در آرسنال نتوانست مرد محبوبی باشد او حتی نمی توانست شرایط تیم و حتی شرایط رختکن آن را مدیریت کند به کلی مدیریت اصلی تیم از دستان او خارج شده بود.
هواداران آرسنال که از کسب رتبه چهارم با ونگر و حذف های تحقیر آمیز از لیگ قهرمانان خسته شده بودند تصور می کردند با امری بتوانند در بالای جدول جایگاه درخشان تری را برای خودشان دست و پا کنند. اما این شرایط هرگز برای هواداران این یم محقق نشد چرا که امری با کسب نتایج ضعیف نه تنها دل هواداران را نبرد بلکه باعث نفرت هواداران از خودش هم شد.
این روزها خبرهای زیادی از اخراج مربیان در سراسر جهان هواداران فوتبال تحت تاثیر قرار می داد اما اخراج اونای امری اتفاقی نبود که خیلی کسی انتظارش را نداشته باشد. امری تا حدی با آرسنال بد کار کرد که مسئولان این تیم دیگر امیدوارانه سرنوشت به تیم نگاه نکنند.
امری در 1 جولای 2018 به جمع توپچی های لندن اضافه شود او 78 بار روی نیمکت آرسنال حضور پیدا کرد. امری در دیدارهایی که هدایت آرسنال را بر عهده داشت نمایش درخشانی را با این تیم به ثبت نرساند. اونای امری با آرسنال در 43 بازی پیروزی کسب کرد بردهایی که باز هم به دل هواداران آرسنال چندان خوش نمی آمد چرا که اکثر نتایج آن ها به دشواری به پیروزی رسید. اما امری در آرسنال 20 شکست و 15 تساوی را نیز در کارنامه خود ثبت کرد.
امری در 516 روزی که هدایت آرسنال را بر عهده داشت در آخرین روز هم با شکست برابر اینتراخت فرانکفورت در لیگ اروپا نتوانست هدیه خوبی را به هواداران دو آتیشه تیم بدهد تا یک بدرقه تلخ برای او تدارک دیده شود. امری به عبارتی وی در 55.1% از بازی های خود در آرسنال موفق به کسب برد شد. درصد برد امری در پاری سن ژرمن 76.3 و در سویا 51.7 بود. آرسنال در 7 بازی اخیر خود در همه رقابت ها برنده نشده است و این بدترین روند آنها از سال 1992 محسوب می شود. گفتنی است آرسن ونگر در 57.2% بازی های خود در آرسنال برنده شده بود.
این عملکرد تلخ امری باعث شد تا توپ توپچی ها او را به خارج از انگلیس شلیک کند تا هدایت تیم آرسنال به صورت موقت به اسطوره قدیمی باشگاه و دستیار اونای امری یعنی فردریک لیونبرگ سپرده شود.
آرسنالی ها برای هدایت تیم خودشان گزینه های زیادی را در دسترس دارند آن ها در تلاش هستند و علاقه مند به حضور مائوریتسیو پوچتینو در تیم خودشان البته آن ها یک گزینه دیگر را هم در نظر دارند ماسیمیلیانو آلگری موفق مربی سابق تیم یوونتوس که در حال حاضر بدون تیم است می تواند به عنوان یک گزینه خوب برای آرسنالی ها باشد.
تیم آرسنال در این فصل با کسب 4برد، 6 تساوی و 3 شکست در رتبه هشتم جدول قرار دارد این تیم در این فصل 18 گل زده و 19 گل نیز دریافت کرده است و در جدول پایین تر از تیم هایی چون ولورهمپتون، برنلی و شفیلد قرار دارد. شاید هواداران دو آتیشه آرسنال حالا به همان رتبه چهارم جدول هم که همراه با آرسن ونگر کسب می کردند راضی باشند.
امری پس از گذشت دوران مربیگری اش در آرسنال و اخراج از این تیم یک نامه را به منظور خداحافظی از تیم و هواداران آن ها یادداشت کرد، امری در این نامه گفته است:
« می خواهم از اعماق قلبم از همه طرفدارانی که به من کمک کردند تا بزرگی آرسنال را احساس و درک کنم، تشکر کنم. از همه شما که از گوشه گوشه دنیا ما را حمایت کردید، از همه شما که به ورزشگاه امارات آمدید و زیر باران و در هوای منتظر ماندید تا پس از بازی با من صحبت کنید، تشکر می کنم. می خواهم به همه شما اعلام کنم که من با اشتیاق، تعهد و تلاش، کارم را انجام دادم و هیچ چیزی را بیشتر از این که نتایجی بهتر برای شما به ارمغان بیاورم، دوست نداشتم. همچنین می خواهم از تمامی کارکنان باشگاه آرسنال به خاطر شیوه برخوردی که با من داشتند تشکر کنم. عظمت باشگاه آرسنال به تک تک مدیران، مدیران اجرایی، کارمندان و دستیارانش است. به ویژه می خواهم از ایوان گازیدیس که در این باشگاه از من استقبال کرد، رائول سانلهی، ادو و وینای ونکاتشام به دلیل همکاری ها و کمک هایشان و همچنین احترامی که برایم قائل بودند، تشکر کنم. «
امری در ادامه نامه نوشت:
« یک سال و نیم پر از احساسات مختلف، لحظات شیرین و البته در کنار آن کمی لحظات ناراحت کننده را در آرسنال سپری کردم اما لحظه ای نبود که به این موضوع فکر نکنم که چقدر خوش شانس هستم که در چنین باشگاهی و با چنین بازیکنان حرفه ای و باکیفتی، کار می کنم. سرمربیگری در آرسنال مایه افتخارم بود. بازیکنان آرسنال هنوز هم به پیراهنی که بر تن دارند افتخار می کنند و به حمایت شما نیاز دارند. تجربه زیادی در فوتبال دارم، اما از دوران حضورم در انگلستان لذت بردم و چیزهای زیادی در زمینه احترام به حرفه ای ها و خلوص فوتبال آموختم. زنده باد توپچی ها. «
حالا باید دید سرگذشت توپچی های لندن به منچستر تبدیل می شود تیمی که پس از فرگوسن همچنان به روزهای اوج خودش برنگشته است یا آرسنالی ها خیلی زود این مشکل را برطرف خواهند کرد. آرسنال در این هفته روز یکشنبه به مصاف تیم رده هجدهمی نرویچ خواهد رفت و این دیدار اولین بازی تحت هدایت لیونبرگ خواهد بود.
همه تقصیرها را گردن امری نیندازید
تصمیم آرسنال برای اخراج اونای امری تنها بعد از 18 ماه همکاری نمونه دیگری است از یک باشگاه و مربی که با وظیفه تقریباً غیرممکن پرکردن جای یک اسطوره مواجه میشوند. منچستریونایتد نمونه کامل آن است. وقتی سر الکس فرگوسن بعد از 26 سال و با کسب 38 جام از این تیم جدا شد، جای خود را به دیوید مویس داد. او در جایگاهی قرار گرفت که بسیار فراتر از توانش بود و بعد از 10 ماه اخراج شد. امری در اردیبهشت سال گذشته به جای آرسن ونگر انتخاب شد که 22 سال در آرسنال مربیگری کرده بود. امری آمار موفقیت اروپایی خوبی با سویا داشت و با پاریسنژرمن قهرمانی لیگ فرانسه را به دست آورده بود اما نتوانست باشگاه را از زیر سایه مربی فرانسوی خارج کند.
کجای کار امری و آرسنال اشکال داشت؟
امری نتوانست دردهای آرسنال را درمان کند. دوران ونگر در آرسنال به پایان رسیده بود؛ کمتر کسی با این عبارت مخالفت میکند با وجود دوران باشکوهی که روی نیمکت توپچیها داشت و سه قهرمانی لیگ برتر، هفت قهرمانی جام حذفی و دو بار دوگانه قهرمانی در سالهای 1998 و 2002 را به دست آورد. ورزشگاه امارات جو مسمومی پیدا کرده بود و جمعیت حاضر در آن علناً نسبت به مربی بزرگ تیمشان ابراز نارضایتی میکردند، حق هم داشتند؛ آرسنال برای رسیدن به موفقیت در لیگ برتر زیر سایه لیورپول، منچسترسیتی و بقیه دست و پا میزد.
امری که سه قهرمانی پیاپی در لیگ اروپا با سویا به دست آورد و جامهایی با پاریسنژرمن کسب کرد، در آخرین لحظه جلوتر از میکل آرتتا به عنوان مربی انتخاب شد که باید وضعیت تیم را سامان میداد، نقشه راهی برای آینده ترسیم میکرد تا ناکامیهای اواخر دوران ونگر به دست فراموشی سپرده شود. از هر جهت موفق نبود. جرقههایی از موفقیت زده شد، مثل 22 بازی متوالی بدون باخت در فصل گذشته یا رسیدن به فینال لیگ اروپا که آرسنال شکست سنگینی برابر چلسی متحمل شد؛ بیفایده بود.
امری با وجود همه تواناییاش هیچ وقت سختیهای این کار را درک نکرد و بزرگترین ایرادی که میشود به کار او گرفت این است که دردهای آرسنال در زمان رفتن او مثل وقتی که آمد، دست نخورده باقی ماند. آرسنال ونگر به خاطر اینکه وسط زمین را بخصوص زیر فشار به راحتی از دست میداد، مشهور بود به ویژه در بازیهای خارج از خانه. امری به حل این معضل نزدیک هم نشد.
آمار، دردناک است. هفت بازی بدون برد که کار امری را تمام کرد، بدترین آمار آرسنال از فوریه 1992 است با مربیگری جورج گراهام. ونگر در 1235 بازی مربی آرسنال بود اما امری هرگز به این آمار نرسید. آرسنال دقیقاً در 51 بازی با مربیگری امری همانقدر امتیاز گرفت که در 51 بازی آخر با ونگر گرفته بود یعنی 88 امتیاز. او تیم را در رده هشتم ترک میکند در حالی که با لیورپول صدرنشین 19 امتیاز و با رتبه چهارم و سهمیه لیگ قهرمانان 8 امتیاز فاصله دارند.
امری، آرسنالش را بر پایههای لرزان بنا کرد. خرید تابستانی داوید لوییز از چلسی برای استحکام بخشیدن به خط دفاعی به یک اندازه مسخره و پرریسک بود. ماتئو گوندوزی 20 ساله و فرانسوی شروع خوب و امیدوارکنندهای داشت اما تداوم نیافت. نیکلا پپه گرانترین خرید تاریخ آرسنال با 72 میلیون پوند از لیل کار خاصی برای تیم نکرده، کایران تیرنی از سلتیک با مصدومیت آمد و هنوز راه نیفتاده.
خلاصه اینکه هواداران در روزهای خوشحالی میخواندند «این همان آرسنال قدیمی است» و حالا دوباره بر تیم صدق میکند اما نه از جنبه مثبت. آرسنال خط آتشی مثل الکساندر لاکازت و پیر امریک اوبامیانگ دارد اما آنها هم نتوانستهاند ناکامی امری برای استحکام بخشیدن به خط دفاع را جبران کنند. آرسنال مثل زمان ونگر در دفاع ضعیف است. در تساوی 2 بر 2 اوایل این فصل در زمین واتفورد، تیم میزبان 31 ضربه در چارچوب داشت، از زمان ثبت آمارها در فصل 2004-2003 چنین رکوردی علیه توپچیها رقم نخورده بود. رکورد خارج از خانه امری مثل قبل بود و هیچ پیشرفتی دیده نشد. آرسنال در فصل قبل هفت برد و هشت باخت در 19 بازی خارج از خانه داشت و این فصل از شش تا تنها یکی را برده. امری درمانی برای درد سفر آرسنال پیدا نکرد و بهایش را پرداخت.
مشکل ارتباط
یکی از بزرگترین نقاط ضعفی که میتوان به یک مربی در بدو ورود به لیگ برتر وارد کرد، ضعف در زبان انگلیسی است. امری از وقتی به آرسنال رفت، تلاش زیادی کرد رابطه برقرار کند اما بدون تردید نتوانست پیام خود را به بازیکنان و هواداران برساند تا نه تنها در زمین تمرین بلکه در ایجاد رابطه با طرفداران با مشکل مواجه شود و این برای یک مربی جدید کاملاً حیاتی است بخصوص برای کسی که آمده تا جای ونگر را بگیرد. او البته حرفهای بود و حتی در سختترین جایگاهها و سؤالها به طور کامل ادب را رعایت میکرد. در موارد دیگر هم استراتژی و ارتباط او پرنقص بود بخصوص بعد از آنکه میخواست به جای لوران کاسیلنی برای تیم، کاپیتان انتخاب کند. او به جای اینکه قاطعانه انتخاب کند، این کار را به رأی بازیکنان واگذار کرد که گرانیت ژاکا را برگزیدند اما این بازیکن در میان هواداران جایگاه متفاوتی دارد ضمن آنکه بعد از انتقال 35 میلیون پوندی سه سال و نیم قبلش از بوروسیامونشن گلادباخ نتوانسته بود از نظر فنی و شخصیتی این مبلغ را توجیه کند. اتفاقی که انتظار میرفت، رخ داد و ژاکا در تساوی 2 بر 2 مقابل کریستال پالاس، هنگام تعویض شدن با هواداران عصبانی درگیری لفظی پیدا کرد تا فرایند انتخاب امری و در حقیقت جایگاه او زیر سؤال برود. ژاکا البته در آخرین باخت امری مقابل آینتراخت فرانکفورت بازی خوبی انجام داد اما درگیری او با هواداران به معنای به پایان رسیدن اعتبار مربی اسپانیایی بود.
امری همچنین رابطه شکنندهای با فوقستاره آرسنال، مسعود اوزیل داشت هرچند این قابل درک بود با توجه به اینکه بازیکن آلمانی در ازای دستمزد 350 هزار پوندی خود در هفته هرگز به این قیمت نیارزید. هواداران آرسنال هم دل خوشی از اوزیل نداشتند اما غیبت او را به چوبی برای کوبیدن مربی که تمام تلاشش را کرد اما هیچ گاه متقاعدکننده نبود، تبدیل کردند. اینها به اضافه نتایج بد، بازیکنانی که از شیوه کار مربی رضایت نداشتند و افزایش خشم هواداران توفانی را در اطراف امری ایجاد کرد که هرگز توان خلاصی از آن را نداشت.
آیا همه چیز تقصیر امری بود؟
امری باید بیشتر مسئولیت را بپذیرد اما او در باشگاهی کار میکند که تحت نظر مالکش، استن کروئنکه دچار بیحرکتی مزمن شده. کروئنکه تقریباً هیچ وقت نیست و مثل اینکه میل ندارد مبالغی که دیگران برای رسیدن به جوایز بزرگ هزینه میکنند را بپردازد اگرچه پسرش، جاش با هواداران ارتباطهایی برقرار و از وضعیت تیم ابراز نگرانی کرده. آیا مربی جدید آرسنال میتواند تغییراتی محسوس ایجاد کند حتی بدون اینکه هیأت مدیره باشگاه نگرش خود را عوض نکند.
چطور اوزیل چنین قرارداد فوقالعادهای به دست آورد با وجود این بیثباتی؟ چرا اجازه داده شد آرون رمزی به عنوان بازیکن آزاد به یوونتوس برود و این واقعاً مخرب بود چون او انتظار داشت قراردادش تمدید شود. بین امری و مقامات باشگاه رابطه خوبی برقرار نبود و وقتی در بازی پنجشنبه لیگ اروپا هزاران جای خالی در امارات به چشم میآمد، پرونده امری بسته شد.
آرسنال وضعیت آشفتهای دارد و هواداران یکشنبه گذشته انتقاد خود را علنی و کتبی به رؤسا انتقال دادند که «اوضاع وخیم است» و «تیم در وضعیت هشدار به سر میبرد». در تابستان هم نامهای با 120 هزار امضا به چنین نقاط ضعفی در آرسنال اشاره داشت، به هر حال آن اقدام فوری انجام شد. حالا علاوه بر هیأت مدیره فشار مضاعفی روی مدیر فنی و ستاره سابق تیم، ادو و همچنین مدیر فوتبال باشگاه، رائول سالنهی وجود دارد بخصوص دومی که قبلاً هم مورد انتقاد هواداران قرار گرفته. اعتبارشان هم در خطر است. امری رفته اما او تنها مقصر نیست و دریایی از انگیزه و استاندارد لازم است تا هواداران آرسنال تا حدی به انتظاراتی که از حکومت کروئنکه دارند، برسند.
اخبار
افت لمار در اتلتیکو؛ ۱۷ بازی، بدون گل و پاسگل!
اتلتیکو مادرید فردا در دیداری حساس، میزبان بارسلونا است. در میان همه بحثهایی که درباره این بازی شده و جوانب مختلفش مورد بررسی قرار گرفته است، یک چیز مغفول مانده و آن هم، افت عجیب توماس لمار است. خرید ۷۲ میلیون یورویی اتلتیکو مادرید البته برای در اختیار داشتن ۷۰٪ از مالکیت این وینگر فرانسوی. بازیکنی که در موناکو چهره شد اما با انتقال به اتلتی ظاهرا به کلی فوتبال را فراموش کرده است.
به گزارش مارکا، اگرچه در تابستان هم زمزمههایی مبنی بر جدایی احتمالی لمار از اتلتیکو مادرید به گوش میرسید اما او ماند و سیمئونه مدام از اعتماد بی چون و چرایش به مهاجم فرانسویاش گفت. واقعیت اما این است که لمار دیگر در تفکرات سیمئونه هم جایگاه تضمین شدهای ندارد و دیگر بازیکنان نسبت به او در اولویت هستند. آمار دروغ نمیگوید خصوصا اگر بازیکنی در ۱۷بازی حضور داشته اما نه گلی زده و نه پاس گلی داده باشد!
البته سیمئونه در همه بازیهایی که لمار در دسترس بوده حتی اگر شده برای دقایقی او را به زمین میفرستد اما برای بازگشت او به ترکیب، نیاز به نمایشهای متقاعد کنندهای است که فعلا بروز پیدا نکرده است. با همه این اوصاف و علی رغم شایعات، اتلتی احتمال جدایی لمار در ژانویه را به کلی رد میکند. گرچه واضح است که اگر پیشرفتی در عملکرد لمار مشاهده نشود، در تابستان شاید موضع باشگاه دیگر این نباشد.
اتلتیکو ۰-۱ بارسلونا؛ ضربه دوگانه به مادرید
در حساسترین بازی هفته پانزدهم رقابتهای لالیگای اسپانیا، اتلتیکومادرید در ورزشگاه واندا متروپولیتانو میزبان بارسلونا بود که این بازی در نهایت با برتری ۱-۰ بلوگرانا به پایان رسید. بازی از همان ابتدا سرعت بالایی داشت و در دقیقه ۶، ارسال زمینی ارموسو با برخورد به پای جونیور فیرپو به تیر دروازه بارسلونا خورد تا زنگ خطر برای شاگردان والورده به صدا در بیاید. تلاش دو تیم ادامه داشت و در دقیقه ۲۰، فلیکس توپ را ارسال کرد و ضربه ارموسو در حالی که از فاصلهای نزدیک زده شد با واکنش فوقالعاده ترشتگن راهی کرنر شد.
دقایقی بعد باز هم اتلتیکو فرصت گلزنی داشت اما ضربه هکتور هررا با کمترین فاصله از کنار تیرک دروازه بارسا به بیرون رفت. دقایقی بعد بارسلونا روی یک ضدحمله صاحب موقعیت شد اما ایوان راکیتیچ قدر پاس طلایی مسی را ندانست تا بازی همچنان مساوی بماند.در دقیقه ۳۵، پاس گریزمان که از سوی هواداران اتلتی هو میشد به سوارز رسید و ضربه بیرون پای او از کنار دروازه اوبلاک به بیرون رفت.
بهترین موقعیت بازی در دقیقه ۳۹، برای اتلتیکومادرید ایجاد شد و روی کرنری که از راست ارسال شده بود ضربه سر خطرناک موراتا با واکنش استثنایی ترشتگن راهی به دروازه بارسا پیدا نکرد. دقایقی بعد در آنسوی میدان ضربه سر چکشی جرارد پیکه به تیرک دروازه میزبان برخورد کرد. در ادامه اتفاقی رخ نداد و نیمه اول با تساوی بدون گل خاتمه یافت.
در نیمه دوم کمی از سرعت بازی کاسته شد و کمتر شاهد موقعیتی روی دروازهها بودیم. در دقیقه ۶۲، پاس زیبای سرجی روبرتو با ضربه سرضرب سوارز همراه شد اما اوبلاک با جایگیری خوبش توپ را در اختیار گرفت. دقایقی بعد روی حرکت عالی مسی، سوارز توپ را برای گریزمان فرستاد اما ضربه والی بیدقت او از روی دروازه به بیرون رفت. تلاشها دو تیم ادامه داشت و سرانجام در دقیقه ۸۵، لیونل مسی با سوارز یک و دو کرد و با یک ضربه دقیق دروازه یان اوبلاک را گشود تا بارسا در آستانه کسب یک پیروزی حیاتی قرار بگیرد. بارسا با این پیروزی ۳۱ امتیازی شد و دوباره به صدر جدول بازگشت. اتلتیکو هم با ۲۵ امتیاز در رده ششم باقی ماند.
اخبار
جادوی مسی در مادرید؛ توپ طلا مال من است
دیدار حساس و نفسگیر اتلتیکو مادرید و بارسلونا با برتری 0-1 بارسلونا به اتمام رسید. در دیداری نزدیک و برابر که گل دقیقه 86 مسی تعیین کننده شد. فوق ستاره بارسلونا که بهترین بازیکن تیمش در زمین بود، پیش از ثبت گل، دو موقعیت خوب دیگر را نیز خلق کرده بود که راهی به دروازه پیدا نکردند ولی در حالی که تنها 4 دقیقه به اتمام بازی مانده بود، گره کار را به سود آبی اناری ها باز کرد و یک بار دیگر زهر خود را به اتلتیکو ریخت.
مسی خود از میانه زمین پا به توپ شد و به پشت محوطه جریمه اتلتیکو رسید. او با سوارز یک و دو کرد و سپس با ضربه ای کات دار و فنی توپ را دور از دستان یان اوبلاک درون دروازه جای داد. گل مسی شباهت زیادی به گلی داشت که در ال کلاسیکوی برگشت فصل ۲۰۱۶ در برنابئو وارد دروازه رئال کرد و دقیقه ۹۳ آبی اناری ها را ۲-۳ برنده بازی کرد.
این دهمین گل مسی در لالیگا و اولین گل او در ورزشگاه وندامتروپولیتانو به اتلتیکو مادرید بود. البته او در فینال کوپا دل ری ۲۰۱۷ برابر سویا توانسته بود در وندا متروپولیتانو گلزنی کند ولی در دو بازی قبلی برابر اتلتیکو در این ورزشگاه در امر گلزنی ناکام مانده بود. این گل شماره ۳۰ مسی در ۳۹ بازی برابر اتلتیکو مادرید بود. ۲۵ گل در لالیگا و ۵ گل هم در کوپا دل ری. مسی هرگز در لیگ قهرمانان موفق به گشودن دروازه اتلتیکو نشده است. اتلتیکو پس از سویا محبوب ترین شکار نابغه آرژانتینی محسوب می شود.
با این گل پیروزی بخش و سه امتیازی، مسی به استقبال ششمین توپ طلای خود رفت. او فردا راهی پاریس خواهد شد تا به احتمال قریب به یقین در مراسمی ویژه توپ طلای ۲۰۱۹ را دریافت کند. شب هایی به یادماندنی و فراموش نشدنی برای لیونل مسی.
زلاتان، رویای میلان برای جشن ۱۲۰ سالگی
زلاتان ایبراهیمووچ پس از پایان قراردادش با لسآنجلس گالکسی در لیگ MLS آمریکا اکنون بازیکن آزاد محسوب میشود. مهاجم سوئدی با وجود این که ۳۸ سال دارد اما هنوز یک گلزن قهار است. او در ۲۹ بازی فصل توانست ۳۰ بار دروازه حریفانش را باز کند. به همین خاطر تیمهای اروپایی به دنبال امضای قرارداد با او هستند. ایبراهیموویچ درباره آیندهاش گفت: «اگر پروژهای وجود داشته باشد که مرا ترغیب کند میتوانم سطح خود را تا ۵۰ سالگی حفظ کنم.» به نظر میرسد این پروژه در ایتالیا ادامه پیدا کند، جایی که پنج قهرمانی را به دست آورد. احتمال بازگشت مهاجم سوئدی به میلان زیاد است. از هفتهها پیش ایتالیاییها امیدوار به بازگشت ستاره سوئدی شدند. ایبراهیموویچ نه تنها این اخبار را نقض نکرد بلکه در مصاحبه اخیرش با گاتزتا دلو اسپورت گفت: میلان شهر دوم من نیست، خانه دوم من است.
امروز روزنامه ایتالیایی کوریه دلو سرا فراتر از آن پیش رفت و اعلام کرد حضور زلاتان میتواند یک سورپرایز در جشن ۱۲۰ سالگی باشگاه میلان باشد. تیم ایتالیایی به این منظور یک جشن باشکوه تدارک دیده است و قرار است شخصیتهای برجسته و سیلویو برلوسکنی (رییس پیشین میلان) در این مراسم حضور داشته باشند. پائولو مالدینی، مدیر فنی باشگاه بازگشت مهاجم سوئدی را برای تیم خوب میبیند. این بازیکن دو فصل با پیراهن تیم ایتالیایی بازی کرد (۱۱-۲۰۱۰ و ۱۲-۲۰۱۱). نکته جالب اینجاست مالک جدید باشگاه یعنی الیوت دستمزد این بازیکن را برای ۱۸ ماه ۶ میلیون یورو تعیین کرده است. ایبراهیموویچ میتواند به میلانی که اکنون در جایگاه سیزدهم قرار دارد جان دوباره ببخشد. او میتواند گلزنی کند و شرایط این تیم را بهتر کند. اکنون فاصله یوونتوس کریستیانو رونالدو با میلان ۲۲ امتیاز است.
نبردهای کلاسیک در یورو؛ دندههای شکسته و رویاهای سوخته
تیم در 6 گروه 4 تیمی برای قهرمانی در پرمیزبانترین یوروی تاریخ به میدان خواهند رفت و در این بین، کلی نبرد وجود دارد که طرفین حاضر در آن قبلا بارها خاطرهسازی کردهاند.ماجرا با نگاه به گروه اول آغاز میشود؛ جایی که ولز در دومین حضور متوالی در یورو، ایتالیا را در پیش دارد. ولز در آخرین روزهای بازی گیگز حسرت حضور در تورنمنتهای بزرگ را به دوش میکشید و با مربیگری هیوز و درخشش امثال بلامی، میتوانست با راهیابی به یورو 2004، قدرت گیگزی را در رده ملی هم به رخ دنیا بکشد. در حقیقت ولز در انتخابی یورو 2004 خیلی به آرزویش نزدیک بود تا اینکه نبرد مرگ و زندگی با ایتالیا از راه رسید. 2 هفته به پایان مرحله انتخابی مانده بود و ولز در صورت برتری بر ایتالیا به یورو نزدیک میشد اما میزبان لاجوردی در آن بازی تزلزل رقابتهای قبلی را از یاد برد و با هتتریک اینزاگی و گل دلپیرو، رویای رقیب را به حضور در پلیآف تقلیل داد؛ رویایی که با شکست در پلیآف به سراب تبدیل شد. در گروه اول، نبرد ایتالیا و ترکیه یادآور گل زیبای کونته و برتری 2 -یک ایتالیا در اولین دور بازیهای گروه اول یورو 2000 است. ترکیه و سوئیس هم 2 جدال خاص را با هم برگزار کردهاند؛ انتخابی جامجهانی 2006 که ترکیه در راه جبران شکست 2 - صفر بازی رفت در همان دقیقه اول بازی خانگی دور برگشت گل خورد اما 3 گل زد و وقتی به دنبال یک گل دیگر بود، دروازهاش باز شد! واکنش ناامیدانه بازیکن ترکیه پس از به ثمر رساندن گل چهارم، خبر از وقایع پایان بازی میداد؛ جایی که ترکیه با وجود برتری 2-4 به خاطر شکست 2 - صفر بازی رفت و قانون گل زده در خانه حریف حذف شد و سوئیس به جامجهانی 2006 راه یافت. این 2 تیم در یورو 2008 هم به مصاف هم رفتند و این بار نوبت انتقام ترکیه بود. تیم فاتح تریم در هوای بارانی با 2 گل دقایق پایانی شکست را به برتری تبدیل کرد؛ کاری که در 3 بازی متوالی بعدی هم انجام داد و در ادامه در نیمهنهایی مغلوب گل دقایق پایانی لام آلمانی شد.
انگلیس و رویارویی با کابوس
در گروه چهارم، همگروهی انگلیس و کرواسی یادآور خاطرات تلخی برای آنگلوساکسونهاست. کرواتها در آخرین بازی مرحله انتخابی یورو 2008 و در حالی که میزبان در ومبلی برای صعود به یک امتیاز نیاز داشت با 2 گل پیش افتادند و در ادامه 2 گل خوردند. در نهایت اشتباه عجیب رابینسون گل برتری کرواسی را رقم زد تا حتی چتر رنگارنگ مکلارن هم مانع باریدن باران بلا رو سر سهشیر نشود!کراوسی دقیقا یک دهه بعد، بار دیگر موی دماغ انگلیس شد؛ این بار وقتی آنگلوساکسونها برای اولین بار از سال 1990 به جمع 4 تیم برتر جهان راه یافته بودند و رویاهای بزرگی داشتند. تیم جوان ساوتگیت حتی در این بازی نیمهنهایی جامجهانی 2018 پیش افتاد اما کرواسی با درخشش مودریچ برگشت، 2 - یک برد و فینالیست شد.
یادگار روزهای درخشان اسپانیا و زلاتان
اسپانیا در حالی همگروه سوئد شده که 11 سال پیش برای بردن تیم منطقه اسکاندیناوی به دردسر افتاد. لاروخا پس از برتری قاطعانه در اولین بازی یورو 2008 تا دقایق پایانی بازی دوم مقابل سوئد با تساوی یک - یک متوقف شده بود، با این حال به لطف گل ویا در دومین دقیقه وقتهای تلف شده نجات یافت و ضمن کسب برتری 2 - یک، صعودش را قطعی کرد.
گروهی پر از ستاره
در گروه مرگ، قهرمانان 3 تورنمنت بزرگ اخیر، نبردهای جالبی را رقم میزنند. پرتغال، فرانسه و آلمان، 3 تیم از 4 تیم نیمهنهایی دوره قبلی هستند. آلمان در نیمهنهایی 2 - صفر به فرانسه میزبان باخت و فرانسه هم در بازی نهایی مغلوب گل ادر برای پرتغال شد. البته تاریخچه بازی فرانسه و آلمان، خیلی غنیتر از این حرفهاست. بازی کلاسیک نیمهنهایی جام جهانی 1982 که با بازگشت جادویی آلمان، شکسته شدن دندههای باتیستون با حرکت وحشیانه شوماخر و در نهایت برتری ژرمنها در ضربات پنالتی به پایان رسید به پیروزی 2 - صفر آلمانیها در دوره بعدی جامجهانی مقابل فرانسه پیوند خورد. دیگر بازی خاطرهانگیز در مرحله یکچهارمنهایی جامجهانی 2014 روی پرده رفت؛ جایی که گل زودهنگام هوملس برتری آلمان را رقم زد و نقش مهمی در قهرمانی این تیم داشت. پرتغال با تیم جذابش در یورو 2000 فقط قهرمانی میخواست و با گل رویایی نونوگومز به بارتز در نیمهنهایی تا یک قدمی فینال رسید اما فرانسه با پنالتی مشکوک به دست آمده، توسط زیدان صاحب گل طلایی شد و به فینال رسید. زیدان 6 سال بعد با یک پنالتی دیگر و باز هم در نیمهنهایی جامجهانی 2006 ، پرتغال را ناکام کرد.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4173/18635/72638
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4173/18635/72639
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4173/18635/72640
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4173/18635/72641
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4173/18635/72642
|
عناوین این صفحه
- شلیک امری به درب های خروج توسط توپچی ها
- همه تقصیرها را گردن امری نیندازید
- اخبار
- اخبار
- نبردهای کلاسیک در یورو؛ دندههای شکسته و رویاهای سوخته