|
کابوس زیدان؛ جامی که در خانه از دست میرود
کارنامه زین الدین زیدان روی نیمکت رئال مادرید کمتر نقطه تاریکی دارد؛ در حقیقت اگر از مقطع پایانی فصل قبل و زمانی که زیدان ویرانه مشترک لوپتگی و سولاری را تحویل گرفت، بگذریم، کارنامه او یک قهرمانی در لالیگا، دو قهرمانی در سوپرجام اسپانیا و سوپرجام اروپا و جام جهانی باشگاه ها و بالاتر از تمامی اینها، ۳ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را به خود میبیند.
اما این کارنامه رنگارنگ که از زیزو یکی از برترین مربیان تاریخ باشگاه را ساخته، یک لکه تاریک هم دیده میشود؛ لکه ای که انگار هرگز قصد پاک شدن ندارد و هر سال، دقیقا اتفاقی مشابه برای زیزو و رئال در آن میافتد؛ حذف در مرحله یک چهارم نهایی کوپا دلری.
جام پادشاهی اسپانیا در این فصل با یک تغییر عمده نسبت به فصول قبل برگزار شده و آن هم، تک بازی شدن تمامی مراحل تا پیش از رسیدن به نیمه نهایی است؛ بر این اساس وقتی رئال به قید قرعه در یک چهارم نهایی میزبان رئال سوسیهداد لقب گرفت، کمتر کسی انتظار حذف صدرنشین کنونی لالیگا در خانه را میکشید.
رئال و زیدان که با پشتوانه ۲۱ بازی بدون شکست در تمامی رقابت ها قدم به سانتیاگو برنابئو گذاشته بودند، در همان دقیقه ۲۲ توسط مارتین اودگارد، بازیکن رسمی باشگاه که به شکل قرضی در سوسیهداد توپ میزند، غافلگیر شدند تا ثابت شود ۷ تغییر در ترکیب ثابت نسبت به پیروزی ۱-۰ بر اتلتیکو در دربی مادریلنو، جواب مناسبی نداده است.
تا قبل از رسیدن به دقیقه۶۰، رئال مادرید دو گل دیگر هم توسط چهره این روزهای «لا رئال» آلکساندر ایساک دریافت کرد و البته شانس آورد هتتریک ستاره ۲۰ ساله، به لطف تصمیم VAR تکمیل نشد.
مارسلو در دقیقه ۵۹ یکی از گل ها را جبران کرد اما میکل مرینو در دقیقه ۶۹ باز هم اختلاف را به سه گل رساند تا بازی برای خیلی ها به پایان برسد. رودریگو و ناچو با گل هایشان اختلاف را به حداقل رساندند اما این هم فایده ای نداشت تا با حذف بارسلونا در سن مامس، شاهد اولین نیمه نهایی کوپا دلری بدون رئال و بارسا از سال ۲۰۱۰ تاکنون باشیم.
حذف در مرحله یک چهارم نهایی، سومین باری است که برای رئال تحت هدایت زیدان رقم میخورد؛ حذف هایی که یا سند آن ها در برنابئو امضا شده و یا شکست در برنابئو، بخش مهمی را در آن ایفا کرده است.
زیدان در ژانویه ۲۰۱۶ روی نیمکت رئال مادرید نشست؛ یک ماه پس از فاجعه ای که با بازی دنیس چریشف برابر کادیز، برای رئال مادرید رخ داده بود و بازی غیرقانونی چریشف در بازی رفت مرحله یک شانزدهم نهایی، موجب اخراج رئال از ادامه رقابت های کوپا دلری شد؛ بنابراین زیدان در نخستین فصل حضور در برنابئو، شانسی برای هدایت تیمش در جام پادشاهی نداشته باشد.
در فصل ۲۰۱۶، زیدان تیمش را از سد لئونسا و سویا گذراند تا به یک چهارم نهایی رسیده و در این مرحله رقیب سلتاویگو شود. بازی رفت در برنابئو با شکست ۲-۱ رئال مادرید به پایان رسید؛ دیداری که هر ۳ گل آن ظرف تنها۶ دقیقه رد و بدل شد تا رئال در بازی برگشت در بالایدوس، کار مشکلی برای جبران داشته باشد.
گل به خودی دنیلو یک دقیقه پیش از پایان نیمه اول صعود ستا به نیمه نهایی را تا حدود زیادی قطعی کرد و بازی در نهایت با تساوی ۲-۲ به پایان رسید تا رئال بدون آن که در این ۱۸۰ دقیقه حتی یک بار از سلتا پیش افتاده باشد، از دور رقابت ها کنار رود. جالب آن که رئال در لالیگا، رفت و برگشت سلتا را شکست داد و با قهرمانی توامان در لالیگا و لیگ قهرمانان، بهترین فصل خود در حدود ۵۰ سال را رقم زد.
در فصل ۲۰۱۷ ، رئال مسیر آسان تری تا یک چهارم نهایی پیمود و در یک شانزدهم و یک هشتم نهایی، به ترتیب از سد تیم های سطح پایین فوئنلابرادا و نومانسیا عبور کرد تا در یک چهارم نهایی به لگانس برسد. در شرایطی که بازی رفت در بوتارکه با تساوی بدون گل در حال پایان یافتن بود، مارکو آسنسیو در دقیقه ۸۹ گلزنی کرد تا رئال با اندوخته ای مناسب به بازی برگشت در برنابئو بنگرد.
اراسو در دقیقه ۳۱ گل را جبران کرد و بنزما در دقیقه ۴۷ بازی را به تساوی کشاند اما تنها ۸ دقیقه بعد، گابریل گل سرنوشت ساز خانه حریف را به ثمر رساند تا رئال با همین گل، با تساوی ۲-۲ و با قانون گل زده کمتر در خانه حریف مغلوب لگانس شده و از گردونه رقابت ها کنار رود.
با توجه به این دو نتیجه، شاید دیدن شکست رئال در برنابئو در کوپا دلری و حذف از این مسابقات اتفاق چندان عجیبی نبود. اتفاقی که در فصل گذشته و البته یک مرحله جلوتر هم برای کهکشانی ها رقم خورده بود.
رئال با هدایت سانتیاگو سولاری، در شرایطی که بازی رفت نیمه نهایی را با تساوی ۱-۱ در نیوکمپ پشت سر گذاشته بود، در نیمه دوم بازی برگشت از هم پاشید و با دریافت ۳ گل در عرض ۲۳ دقیقه، حذف تلخی را تجربه کرد.
رئال با زیدان شانس نخست قهرمانی در لالیگا است و روند این تیم، امیدواری هایی نیز برای رقابت در اروپا به وجود آورده است؛ اما تکرار ناکامی های زیدان با رئال در سانتیاگو برنابئو، آن هم در یک مرحله خاص، نشان میدهد که زیزو باید نگرش خود را نسبت به این رقابت ها یک بار برای همیشه تغییر دهد.
سیتی و جامی که رویا شد
حالا دیگر میتوان به صراحت گفت که فصل رویایی «پپ گواردیولا» در روزهای نخست به کابوسی تمامنشدنی برای او و تیم تحت رهبریاش تبدیل شده است و شکست برابر تاتنهام هم یکی از تلخترین شبهایش به حساب میآید.
منچسترسیتی در دیدار برابر تاتنهام با دو گل مغلوب شد؛ آن هم در حالی که نسبت به اسپرز شوتهای بیشتر، موقعیتهای بیشتر، ضربات کرنر بیشتر و مالکیت بیشتری داشت اما باز هم در زدن ضربات پایانی بیدقت عمل کردند. ضمن اینکه VAR هم مثل همیشه در تقابل منچسترسیتی و تاتنهام نقش مهمی داشت. اما هر چه که بود، با به صدا در آمدن سوت پایان مسابقه این سیتیزنها بودند که برای ششمین مرتبه در فصل جاری لیگ برتر انگلیس متحمل شکست شدند، شکستی که دیگر تمام امیدهای آبیهای شهر منچستر و پپ را برای جبران فاصله تا تیم صدرنشین به باد داد. منچسترسیتی در دفاع از عنوان قهرمانی خود آنچنان ضعیف عمل کرده که هیچ جای دفاعی از خود باقی نمیگذارد. برای درک بهتر این مطلب تنها کافیست که به این نکته دقت کنید؛ فاصله اختلاف سیتی با لیورپول در صدر حالا به ۲۲ امتیاز رسیده، یعنی کمی بیشتر از فاصله کریستال پالاسِ رده چهاردمی با سیتیزنها در رده دوم جدول ردهبندی! جالبتر اینکه شرایط در لیگ به گونهای پیش میرود که شاید در زمان بازی برگشت منسیتی و لیورپول در ورزشگاه «اتحاد» در اوایل ماه آپریل؛ آبیآسمانیها میزبانِ قهرمان لیگ برتر انگلیس باشند چرا که سرخپوشان مرسیساید اکنون برای تاجگذاری در لیگ برتر انگلیس تنها به ۱۸ امتیازِ دیگر نیاز دارند.این شرایط و روند پیشروی داستانِ این فصل لیگ برتر، قطعاً برای سرمربی اسپانیایی سیتی بسیار غمانگیز است. تیم او نیاز به یک تغییر اساسی دارد؛ آنها به راحتی گل دریافت میکنند، دیگر به راحتیِ گذشته دست به خلق موقعیت نمیزنند، با بیرحمی در گشودن دروازه حریفان ناکام میمانند و در کمال تعجب با بیدقتی موقعیتهای طلایی خود برای دستیابی به موفقیت را از دست میدهند. بی دلیل نبود که «ژوزه مورینیو» روی نیمکت تیمش، تا آن حد خوشحال و سرمست بود و این را از لنز دوربینها نیز پنهان نکرد. حالا آقای خاص یک بار دیگر مرد پرافتخار اسپانیایی را به زانو درآورده و آن را گواهی بر برتری خود میداند اما لطفا این پیروزی را به نام نبوغ ژوزه ننویسید چرا که قطعاً چنین نبود. منسیتی در این دیدار موقعیتهایی بسیاری داشت ولی از هیچ یک استفاده نکرد؛ سیتیزنها یک ضربه پنالتی مهم را به طرز غیرقابل باوری از دست دادند و گل نخست تاتنهام نیز در دقیقه 63 توسط «استیون برخواین» روی اولین شوتِ در چارچوبِ اسپرز به ثمر رسید. البته ما فقط در خصوص این دیدار سخن میگویم و منکر تواناییها و تاثیر مثبت و شگرف آقای خاص بر اسپرز نمیشویم. تاتنهام با این پیروزی به رتبه پنجم جدول رسید و حالا با رتبه چهارم و کسب سهمیه رقابتهای لیگ قهرمانان اروپا تنها چهار امتیاز فاصله دارد. کار بزرگ مورینیو نیز همین بوده. او تاتنهامِ از هم پاشیده شده را جمع کرد و به اینجای جدول رساند.با این حال باید بگوییم که این نتیجه بیشتر از هنرنمایی تاتنهام، حاصل ضعفهای میزبان بود. منچسترسیتی در خط دفاعی به شدت آسیبپذیر شده و این امر بعد از غیبت «آیمریک لاپورت» مقابل چشم همگان به اثبات رسید. آنها باید در نقلوانتقالات تابستان و یا حتی پنجره زمستانی یک مدافع وسط مطمئن جذب میکردند، آنها باید خود را تقویت میکردند چرا که در لیگ برتر انگلیس برای تقابل با لیورپول، نیاز به حرکت رو به جلو نه یک انتخاب بلکه یک اجبار است و اگر سر جای خود بایستید در حقیقت پسرفت کردهاید. منچسترسیتی هنوز هم دومین تیم برتر لیگ برتر انگلیس پس از لیورپول است، لیورپولی که این روزها بسیار آماده نشان داده و قصد دارد زودترین قهرمانی تاریخ لیگ برتر انگلیس را رقم بزند و رکورد قهرمانی منچستریونایتد در روز 14 آپریل را جابجا کند.
اجازه دهید یک بار دیگر به بازی یکشنبه شب برگردیم. منچسترسیتی برابر تاتنهام شروع خوبی داشت اما بسیار خوش شانس بودند که «رحیم استرلینگ» برای خطای شدید روی «دله آلی» از میدان اخراج نشد و VAR کارت زرد را کافی دانست! در حالی که هفتههای گذشته چندین بازیکن به خاطر خلق صحنههای مشابه، بدون نظر VAR با کارت قرمز جریمه شدند. سیتیزنها در دقیقه 27 روی همکاری «ریاض محرز» و «سرخیو آگوئرو» میتوانستند به گل برسند اما «هوگو لوریس» مانع از لرزیدن تور دروازهاش شد. در ادامه نیمه نخست «سرژ اوریه» با خطا آگوئرو را سرنگون کرد اما «مایک دین» دستور به ادامه بازی داد و دو دقیقه بعد، با توصیه داوران ویدیویی صحنه را مجددا تماشا کرد و برای تیم مهمان پنالتی گرفت! «ایلکای گوندوغان» پشت توپ ایستاد تا گل اول را به نام خود ثبت کند اما پنالتی ضعیف هافبک آلمانی با واکنش خوب لوریس همراه شد تا سیتیزنها در این فصل یک پنالتی دیگر را نیز از دست بدهند. استرلینگ در ادامه به توپ رسید و سرنگون شد اما داور این بار اعتقادی به پنالتی نداشت. در همین حین آقای خاص در کنار خط زمین معتقد داشت که رحیم تمارض کرده و باید با کارت زرد دوم جریمه شود اما مایک به این مسئله هم اعتقادی نداشت!
کوبندهترین قهرمانی تاریخ جزیره؟
ناصر نامدار
شنبه شب لیورپول در بازی هفته بیست و پنجم لیگ برتر موفق شد با ۴ گل ساوتهمپتون را شکست بدهد و به امتیاز ۷۳ برسد. یک روز قبل از بازی تاتنهام و منچستر سیتی در هفته بیست و پنجم لیگ برتر. ژوزه مورینیو سرمربی تاتنهام در نشست خبری قبل از بازی تیمش گفت: «وقتی برای اسکای اسپورتس کار میکردم، به شما گفتم که لیورپول قهرمان خواهد شد و این ادعا مربوط به سه ماه پیش است. من از شرایط فعلی لیورپول سورپرایز نشدهام. آنها بهترین تیم لیگ هستند و مصاف با این تیم یک چالش بزرگ و جذاب است. البته دوست داشتم با بهترین بازیکنانم برابر لیورپول قرار میگرفتم ولی این شانس وجود ندارد.» فردای آن روز بازی تاتنهام و منچستر سیتی هم برگزار شد و سیتی با دو گل مغلوب شد. تیم پپ گواردیولا با این شکست روی امتیاز ۵۱ ماند و حالا ۲۲ امتیاز کمتر از لیورپول دارد. فقط هم ۱۳ هفته تا پایان لیگ برتر باقی مانده و دیگر کسی تردیدی در قهرمانی لیورپول ندارد. حتی پپ هم دیگر نمیتواند با واقعیت روبرو نشود. او هم بعد از شکست مقابل تاتنهام اعتراف کرد که تسلیم شده است: «ما باید قبول کنیم لیورپول این فصل به مقام قهرمانی دست مییابد.» تنها کسی که هنوز جنگ را تمام شده تلقی نمیکند سرمربی لیورپول است. یورگن کلوپ از این که هواداران لیورپول بعد از پیروزی مقابل ساوتهمپتون در آنفیلد شعار «ما در لیگ قهرمان خواهیم شد» سر دادند رضایت نداشت و گفت: «شما میتوانید چنین سرودهایی را بخوانید، من چیزی را به شما دیکته نخواهم کرد و شما حق دارید رویاپردازی کرده و جشن بگیرید... اما ما جایی در این مهمانیها نخواهیم داشت. ما باید فقط تلاش کنیم و پیروز شویم.» البته کلوپ خودش هم می داند که تیمش از همین حالا قهرمان لیگ برتر شده اما مثل یک مربی حرفهای رفتار میکند. او نمیخواهد ذهنیت قهرمانی از همین حالا که ۱۳ هفته تا پایان لیگ باقی مانده در ذهن بازیکنانش جا بیندازد تا مبادا آنها با آسودگی خاطر به ادامه مسابقات بپردازند. با شناختی که از کلوپ داریم او فقط زمانی قهرمانی را جشن خواهد گرفت که از لحاظ ریاضی امکان رسیدن به لیورپول وجود نداشته باشد. حالا دیگر سوال اصلی این نیست که آیا لیورپول قهرمان این فصل لیگ برتر انگلیس میشود یا نه. سوال اصلی این است که نزدیکترین روزی که ممکن است این اتفاق بیفتد چه روزی است؟ خب بیایید بررسی کنیم. منچستر سیتی به عنوان نزدیکترین تیم به لیورپول ۵۱ امتیاز دارد. اگر آنها همه ۱۳ بازی باقی مانده از فصل جاری را با برد پشت سر بگذارند به امتیاز ۹۰ خواهند رسید. این در حالیست که لیورپول الان ۷۳ امتیاز دارد. شاگردان کلوپ اگر از ۱۳ بازی باقی مانده تا پایان فصل فقط ۶ بازی را ببرند به امتیاز ۹۱ میرسند و این عدد یکی بیشتر از سقف امتیازی است که سیتی میتواند تا پایان فصل بگیرد. ۶ بازی بعدی لیورپول در لیگ برتر به ترتیب مقابل تیمهای نوریچ (میهمان)، وستهام (میزبان)، واتفورد (میهمان)، بورنموث (میزبان)، اورتون (میهمان) و کریستال پالاس (میزبان) خواهد بود. این به این معنی است که اگر لیورپول بتواند هر ۶ بازی را با برد تمام کند در روز بازی آخر مقابل پالاس که در آنفیلد برگزار میشود قهرمانی لیگ برتر را در مقابل هوادارانش جشن بگیرد. بازی ششم مقابل پالاس در روز دوم فروردین ۱۳۹۹ برگزار خواهد شد. تازه این در صورتی است که سیتی هم پابه پای لیورپول هر ۶ بازی آیندهاش در لیگ مقابل وستهام (میزبان)، لستر سیتی (میهمان)، آرسنال (میزبان)، منچستر یونایتد (میهمان)، برنلی (میزبان) و چلسی (میهمان) را با برد پشت سر بگذارد. اما هر امتیازی که سیتی در این مدت از دست بدهد تاریخ قهرمانی احتمالی لیورپول را جلوتر خواهد انداخت.
اخبار
بارسلونا باید نیمار را در تابستان برگرداند
بارسا در رقابت های این فصل نتایج ناامیدکننده ای گرفته و در حال حاضر با سه امتیاز اختلاف نسبت به رئال مادرید، در رتبه دوم جدول لالیگا قرار دارد. ضمن اینکه در کوپا دل ری نیز با شکست 1-0 مقابل بیلبائو، از رسیدن به مرحله نیمه نهایی بازماند. این در شرایطی است که به تازگی اختلافاتی هم بین اریک آبیدال، مدیر ورزشی باشگاه و لیونل مسی، ستاره آبی و اناری ها به وجود آمد. آبیدال در مصاحبه با اسپورت، دلیل اخراج ارنستو والورده را نارضایتی گروهی از بازیکنان عنوان کرد و مسی در پاسخ، خواستار شفاف سازی هم تیمی سابقش شد. ضمن اینکه مسی اعلام کرد مطمئن نیست که باشگاه بارسلونا در تابستان گذشته همه تلاشش را برای بازگرداندن نیمار انجام داده باشد. در این بین، ریوالدو معتقد است بازگشت نیمار، کمی از فشارها روی مسی را کاهش خواهد داد.او به خبرنگاران گفت:» بارسا نیاز به بازیکنی دارد که در غیاب مسی یا وقتی شب او نیست، سرنوشت ساز شود؛ مانند اتفاقی که در سن مامس رخ داد. باشگاه باید به دنبال بازیکنی باشد که در سطح او باشد و در زمان نیاز، جانشین او شود. به نظر من، نیمار می تواند آن بازیکن باشد.بارسا باید همچنان به دنبال خرید او در تابستان آینده باشد. باشگاه مسئول نیست که نیمار سال قبل نوکمپ را ترک کرد. آن اتفاق دیگر گذشته و شاید اکنون زمان مذاکره است و اجازه دادن اینکه او برگردد و بهترین سال هایش را در نوکمپ بگذراند.»
چرا هواداران بیلبائو والورده
را تشویق کردند؟
در جریان بازی شب گذشته بارسلونا و اتلتیک بیلبائو در دور یک چهارم پایانی جام حذفی اسپانیا که با پیروزی بیلبائو و حذف بارسا از گردونه رقابتها به پایان رسید، هواداران بیلبائو به خاطر واکنش عجیبشان خبرساز شدند. درهنگام برگزاری این مسابقه، هواداران اتلتیک بیلبائو که در ورزشگاه سن مامس حضور داشتند، برای دقایقی به تشویق ارنستو والورده سرمربی برکنار شده بارسلونا پرداختند. چند هفته پیش بود که مدیران باشگاه بارسلونا با اخراج کردن والورده، کیکه ستین را به عنوان جانشین او برگزیدند و در جریان بازی دیشب، هواداران بیلبائو در واکنش به انتقادات پی در پی کیکه ستین سرمربی آبی اناری ها به داور مسابقه، با یک ایده خلاقانه به تشویق سرمربی سابق بارسلونا پرداختند.البته هواداران بیلبائو با ارنستو والورده خاطرات مشترک زیادی دارند و این سرمربی اسپانیایی چند سالی هدایت بیلبائو را در اختیار داشته است. در دقیقه 41 بازی بود که کیکه ستین در منطقه تکنیکی مقابل نیمکت بارسلونا به شدت به داور بازی اعتراض می کرد و مارتینز مونوئرا، داور بازی به این سرمربی باتجربه کارت زرد نشان داد. در همان لحظه بود که هواداران حاضر در ورزشگاه سن مامس، یکصدا نام والورده را صدا می کردند و با تشویق سرمربی سابق تیمشان و البته بارسلونا، کمی سر به سر ستین گذاشتند.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4219/19057/74469
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4219/19057/74470
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4219/19057/74471
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4219/19057/74472
|
عناوین این صفحه
- کابوس زیدان؛ جامی که در خانه از دست میرود
- سیتی و جامی که رویا شد
- کوبندهترین قهرمانی تاریخ جزیره؟
- اخبار