سینما بهاران در منطقه 17 تهران با نمایش فیلم «23 نفر» برای شهروندان منطقه با حضور مسوولان شهری و فرهنگی-هنری به صورت آزمایشی بعداظهر شنبه 26 بهمن ماه راه اندازی شد. این فیلم به مدت یک هفته هر شب ساعت ۲۰ به صورت رایگان برای شهروندان به نمایش درمی‌آید.

به گزارش امتیاز، آیین راه‌اندازی آزمایشی «سینما و مرکز همایش بهاران» با حضور هاشم میرزاخانی مدیرعامل موسسه تصویر شهر، علیرضا زندوکیلی معاون هنری سازمان فرهنگی هنری، محمود کلهری شهردار منطقه و محمد سعادت رییس فرهنگ سرای سردار حاج قاسم سلیمانی، شنبه 26 بهمن در این فرهنگ‌سرا برگزار شد.

در حاشیه این مراسم محمود کلهری شهردار منطقه 17 ضمن تبریک میلاد حضرت فاطمه(س) گفت: بهره برداری سالن سینما برای مردم منطقه 17 که مردمانی فرهنگی و ولایی محسوب می‌شوند به حق اقدام شایسته‌ای است و جای خالی سالن سینما برای شهروندان این منطقه احساس می شد. وی اظهار امیدواری کرد با جذب سرمایه گذار استفاده از این شاخه هنری به عنوان هنر هفتم برای منطقه بیشتر شود چرا که این شهروندان شایستگی و لیاقت بهرره وری از این امکانات را دارند. وی از شهرداری تهران و حجت الاسلام میثم امرودی رییس سازمان فرهنگی هنری برای آماده سازی این سالن سینما قدردانی کرد.

در ادامه علیرضا زندوکیلی گفت: سازمان فرهنگی هنری یکی از بزرگترین نهادهای فرهنگی هنری در کشور است که عرض و طول زیادی دارد. اگر بتوان فعالیت‌های فرهنگی هنری را در این وسعت توزیع کرد، این سازمان به عنوان مهم‌ترین و تاثیرگذارترین مرکز فرهنگی هنری ذیل شهرداری تهران تعریف می‌شود.

وی با اشاره به افتتاح پروژه سینما بهاران و خیرات و برکات آن به مردم منطقه گفت: سبد کالای فرهنگی خانواده‌ها به دست متولیان فرهنگی عرضه می‌شود. وظیفه ما نسبت به خانواده‌هایی که اولویت اقتصادی و معیشتی دارند، چند برابر است.

معاون هنری سازمان فرهنگی هنری در ادامه بیان کرد: سازمان فرهنگی هنری به تنهایی نمی‌تواند کارهای فرهنگی انجام دهد و هیچ وقت هم مدعی این موضوع نبوده که می‌تواند به تنهایی کارهای فرهنگی هنری انجام دهد. این سازمان به عنوان یک بازو می‌تواند کمک کند و کمک بگیرد تا در نهایت بتوانیم شعار «تهران برای همه» را محقق کنیم. از شهروندان دعوت می‌کنیم تا در پروژه‌های افتتاح همراه ما باشند و درخواست داریم اگر صدای پروژه‌ای را نشنیدند از ما مطالبه داشته باشند.

هاشم میرزاخانی مدیرعامل موسسه تصویر شهر نیز با اشاره به  اینکه در راستای اهداف توسعه مراکز فرهنگی در حوزه سینما، سازمان فرهنگی هنری قصد دارد بناهایی که قابلیت استفاده به عنوان سینما دارد، در اختیار نمایش آثار روز سینمایی قرار دهد تصریح کرد:  فرهنگسراهایی که ظرفیت اکران نمایش فیلم را دارند بررسی می کنیم، برای مثال  فرهنگسرای خاوران و گلستان می تواند دو مرکز فرهنگی هنری سازمان در این خصوص باشد.  

وی با بیان اینکه منطقه ۱۷ ازلحاظ دارا بودن سالن سینما، کم برخوردار است و به یاری خدا امروز با افتتاح آزمایشی سینما بهاران شاهد آغاز نمایش فیلم‌های سینمایی روز خواهیم بود افزود: هرچقدر اوقات فراغت خانواده‌ها را تامین کنیم، در هدایت شهروندان به یک زندگی سالم سهم کوچکی خواهیم داشت.

وی درباره امکان نمایش فیلم‌های روز همزمان با سایر سینماها عنوان کرد: در سال‌های گذشته، گرفتن کپی نمایش فیلم با چالش‌های فنی رو به رو بود، اما امروز با امکانات دیجیتال، سینما بهاران آسان‌تر می‌تواند فیلم‌های روز را نمایش دهد. البته بر اساس قانون، هر فیلم سینمایی تعداد مشخصی نمایش در تهران می‌تواند داشته باشد و پخش کننده هم در هفته اول و دوم اکران، فیلم را در سالن‌های پرمخاطب نمایش می‌دهد، اما برنامه ریزی می‌کنیم که از هفته سوم، فیلم‌های اکران روز را داشته باشیم.

میرزا خانی درباره قیمت بلیت سینما بهاران نیز افزود: درجه‌بندی سینماها را شورای صنفی نمایش بر اساس موقعیت جغرافیایی، امکانات مجموعه و... انجام می‌دهد و این مجموعه به‌عنوان یک سینمای ممتاز با قیمت بالا لحاظ نمی‌شود. به عنوان مثال پردیس سینمایی رازی تنها پردیسی است که قیمت بلیت آن در همه روزهای هفته نیم‌ بهاست، سعی می‌کنیم این مجموعه نیز با حداقل قیمت بلیت ارائه خدمات کند.

محمد سعادت رییس فرهنگسرای سردار شهید حاج قاسم سلیمانی  نیز در این مراسم گفت: اکران آزمایشی در این سالن امروز بعد از 6 سال تعطیلی و در روز ولادت حضرت فاطمه(س) با نمایش فیلم« 23نفر» انجام می شود.

وی درباره تأخیر ایجادشده در افتتاح سینما بهاران عنوان کرد: بخشی از این تأخیر به دلیل مسائل ایمنی و تجهیزات فنی است که از شهریور ۱۳۹۷ پیگیری آن را با همکاری و همراهی شهرداری منطقه در دستور کار داریم.

مدیر فرهنگی هنری منطقه ۱۷ در پایان با اظهار امیدواری درباره پخش فیلم در این سالن و برکات خوبی که برای مردم منطقه خواهد داشت افزود:  فیلم 23نفر از امروز به مدت یک هفته هر شب ساعت ۲۰ به صورت رایگان برای شهروندان به نمایش درمی‌آید. همچنین برنامه‌ریزی کرده‌ایم که همایش‌ها و برنامه‌های فرهنگی‌ای که در مرکز همایش بهاران برگزار می‌شود، اغلب در صبح انجام شود تا تداخلی با نمایش فیلم‌ها ایجاد نشود.

کارگاه‌ها و نشست‌های نهمین جشنواره بین‌المللی مد و لباس فجر در بخش‌های علمی و دانشگاهی، مؤسسات، صنعت و زیورآلات برگزار شد. 

جمعه ۲۵ بهمن و در دومین روز از برگزاری این دوره از جشنواره، نشست‌ها و کارگاه‌های تخصصی از سوی بخش دانشگاهی و بخش مؤسسات، صنعت و زیورآلات جشنواره مد و لباس فجر برگزار شد.

«مجموعه‌سازی بر مبنای اصول و فرهنگ ایرانی و اسلامی» یکی از این مجموعه نشست‌ها و کارگاه‌ها بود که آموزشگاه مجازی «کوک طلایی» آن را برگزار کرد و مهدیه احمدی به عنوان مدرس در آن به ایراد سخن پرداخت.

وی با اشاره به استایل‌های متداول در طراحی و تولید لباس همچون کژوال، رسمی، غیررسمی، راحت‌پوش و… گفت: در این میان استایلی که مبحث اصلی این نشست است و باید در مجموعه‌سازی بر مبنای آن دقت لازم را داشته باشیم «حجاب استایل» است که در همه استایل‌های مورد اشاره می‌توان تنها با در نظر گرفتن برخی مؤلفه‌ها و المان‌ها نسبت به تبدیل کردن آنها به حجاب استایل اقدام کرد.

مدرس و سخنران کارگاه «مجموعه‌سازی بر مبنای اصول و فرهنگ ایرانی و اسلامی» صریح کرد: باید توجه داشت که اغلب «حجاب استایل» در مورد لباس‌های رسمی و همچنین سبک کژوآل و یا لباس‌هایی که به شکل غیررسمی و البته در اجتماعات مورد استفاده قرار می‌گیرد، کاربرد دارد و لذا با رعایت برخی از مسائل از جمله اشتراک در به کارگیری برخی المان‌ها که به ویژه در مجموعه‌سازی باید مورد توجه قرار گرفته و تکرار شود و استفاده به ندرت از برش پارچه و مواردی از این دست، تولیداتی براساس «حجاب استایل» داشت.

وی در ادامه این نشست همچنین در زمینه برخی مسائل از جمله رقابت در زمینه تولیدات «حجاب استایل» با سایر برندهای فعال در این زمینه و بهره‌مندی از برخی شاخصه‌ها از جمله توجه به نیاز و سلیقه مخاطب به منظور بازاریابی و جذب مخاطب و مشتری مطالبی را مطرح کرد.

همچنین یکی دیگر از نشست‌های کارگاهی در بخش علمی و دانشگاهی این دوره از جشنواره مد و لباس فجر برگزار شد به موضوع «نقش ارتباطات سیستم‌های رسانه‌ای در صنعت مد و لباس» اختصاص داشت که سیدمحمد مهاجر؛ مدرسی آن را به عهده داشت.

مهاجر در این نشست با اشاره به مقوله مهمی تحت عنوان «پرسونال برند» یا برندسازی شخصیت گفت: به ویژه این مبحث در حوزه مد و لباس بسیار حائز اهمیت است و شما به عنوان فعال در این عرصه باید بتوانید کارهای خود را شاخص جلوه داده و آنها را به شکلی مؤثر مطرح کنید.

وی به شخصیت حرفه‌ای و زندگی شخصی کریستیانو رونالدو، فوتبالیست سرشناس پرتغالی اشاره کرد و گفت: درآمد این فوتبالیست از محل بازی فوتبال سالانه ۳۰ میلیون یورو است و این در حالیست که درآمد او از طریق شبکه‌های اجتماعی و به ویژه اینستاگرام بالغ بر ۴۰ میلیون یورو است، ابزاری که او و بسیاری دیگر از فعالان در آن هزینه زیادی برای ایجاد صفحه و پیج در آن متحمل نشده‌اند و لذا مشاهده می‌کنید که با استفاده از چنین امکاناتی به راحتی قادر خواهید بود در این عرصه و در ارائه محصولاتتان موفق باشید و تبلیغ مناسبی داشته باشید.

این مدرس حوزه مد و رسانه تصریح کرد: البته فعالیت در چنین فضاهایی آفت و آسیب‌های خاص خود را نیز داراست و ممکن است به دلایلی از جمله فیلتر شدن آنها و بسته شدن صفحه شخصیتان نتوانید فعالیتی داشته باشید و در عین حال کلیه سوابق و فعالیت شما نیز از دسترس خارج شود و در این صورت پیشنهاد می‌شود برای عمق بخشی به کار و فعالیت خود در این عرصه و برجای ماندن سوابقتان برای سالیان متمادی به دنبال ایجاد وب سایتی برای معرفی فعالیت‌ها و بارگذاری تصاویر و ویدئوی محصولاتتان باشید.

وی ادامه داد: به نظر می‌رسد این بهترین شیوه برای ماندگاری شما در عرصه تبلیغاتی مؤثر و دوربرد در فضای مجازی باشد و همچنان که شاهد هستید بسیاری از چهره‌های مطرح در حوزه‌های گوناگون به ویژه فرهنگی و هنری حتی پس از وفاتشان نیز به واسطه برجای ماندن و یا ادامه فعالیت وب سایت‌هایشان همچنان ماندگار و پویا در عرصه فعالیتی خود باقی می‌مانند.

در ادامه این نشست، سیدمحمد مهاجر الزامات و نکات کلیدی که باید در زمینه فعالیت حوزه مد و لباس در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی مورد توجه قرار داد را با شرکت‌کنندگان در این نشست کارگاهی در میان گذاشت.

اما در دیگر نشست تخصصی نهمین جشنواره بین‌المللی مد و لباس فجر در بخش مؤسسات، صنعت و زیورآلات جشنواره، کامران ذاکری؛ مدیرعامل مؤسسه طراحان مد، راهکارهای چگونگی استخدام در حوزه مد و لباس را برای علاقه مندان برشمرد.

وی با اشاره به اینکه ما در کسب و کار عرصه مد و لباس دو راه بیشتر نداریم و اینکه یا باید کسب و کار راه بیندازیم و یا استخدام شویم، گفت: برای استخدام در گروه، مؤسسه و یا شرکت‌های این حوزه نیازمند داشتن نگاه تخصصی به این حوزه هستیم و اینگونه نیست که با دارا بودن مجموعه اطلاعات و دانش سطحی بتوان این انتظار را داشت که نظر یک مؤسسه و شرکت را جلب کرده و استخدام شویم.

ذاکری تصریح کرد: بارها اتفاق افتاده است که فرد خود را به عنوان طراح لباس برای استخدام در یک مؤسسه معرفی کرده است در حالیکه در عمل مشخص می‌شود که آنچه او انجام داده است، تصویرسازی است و نه تصویرسازی و ناباورانه متوجه می‌شویم که او فرق میان تصویرسازی و طراحی را نمی‌داند.

وی در ادامه گفت: پس از تسلط و اشراف بر یک نگاه تخصصی که بتوان خود را در آن به خوبی معرفی کرد باید به دنبال یک زبان مشترک میان صنعت و مقوله‌ای هنری همچون طراحی لباس بود و در یک کلام باید گفت که قرارگیری در موقعیتی که از آن به بعد قرار است توقع استخدام شدن در این حوزه را داشت، نیاز به کسب دانش و اطلاعات جامع با جزئیات کامل در آن است.

مؤسسه خلاقان پارچه و لباس روحی در بخش مؤسسات، صنعت و زیورآلات نیز کارگاهی را با عنوان «فضای مجازی در دنیای مد» برگزار کرد که مدرس آن سیامک ناظمی بود و در آن در مورد تأثیر فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی در رونق کسب و کار در حوزه مد و لباس صحبت به میان آمد.

ناظمی فضای مجازی را فضایی مناسب برای کسب درآمد در حوزه مد و لباس برشمرد و گفت: در گذشته نه‌چندان دور برای توفیق در بازار کسب و کار باید میزان پول بسیاری برای تبلیغات هزینه می‌شد و باید گفت که پول در توفیق این امر حرف نخست را می‌زد اما در شرایط کنونی با وجود اینکه پول مقوله مهمی است اما حرف اول را در این زمینه نمی‌زند.

وی ادامه داد: تصور کنید که در آستانه برگزاری رویدادی، برگزارکننده از طریق شبکه‌های اجتماعی تنها دو نفر را برای حضور در آن رویداد دعوت کند. همین میزان کافی است که آن دو نفر مدعو از برگزاری آن رویداد در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی استوری بگذارند، مشاهده می‌کنید که فرد برگزارکننده و متولی آن رویداد در هر زمینه‌ای از جمله کسب و کار با کمترین هزینه و زحمتی در یک لحظه توانسته است برگزاری رویداد خود را به سمع و نظر حداقل چند صد کاربر برساند.

 

نمایشگاهی که قرار بود در آینده شبیه به نمایشگاه تخصصی کشورهای اروپایی شود، حالا در سیزدهمین دوره به بازارچه بیشتر شبیه شده است تا نمایشگاه تخصصی و بین المللی گردشگری. سی و سومین نمایشگاه ملی صنایع دستی با سیزدهمین نمایشگاه بین‌المللی گردشگری و سومین نمایشگاه خدمات و تجهیزات هتلداری از ۲۳ بهمن آغاز به کار کرده و تا آخر وقت ۲۶ بهمن نیز از ساعت ۹ صبح تا ۱۸ ادامه داشت. این نمایشگاه قرار بود به دلیل ترکیب صنایع دستی با گردشگری در ۵ روز برگزار شود، اما چنین نشد و برخلاف وعده‌های علی اصغر مونسان وزیر میراث فرهنگی که می‌گفت باید شادمانی در میان مردم با برگزاری جشنواره‌ها و نمایشگاه‌ها بیشتر شود، این اتفاق نیفتاد و نمایشگاه صنایع دستی عیدانه که هرسال در اسفند ماه برگزار می‌شد، حذف و با گردشگری ترکیب شد. ترکیبی که هنوز هم معلوم نیست دلیلش چیست. البته که این ترکیب موجب شد تا سایه بلند گردشگری روی صنایع دستی بیفتد و بخش مربوط به صنایع دستی نیز به حاشیه برود.چون در این نمایشگاه آنقدر که به برگزاری نشست‌های حاشیه‌ای و رونمایی از اقلام تبلیغاتی و کارگاه‌ها پرداخته شد، چنین برنامه‌هایی برای صنایع دستی در نظر گرفته نشد و در بخش مربوط به صنایع دستی تنها به حوزه فروش پرداختند. فروش محصولاتی که امسال تنوع بیشتری داشتند و مانند سالهای دیگر زیورآلات بیشتر فروخته می‌شد. ولی دیگر از برگزاری کارگاه‌های زنده صنایع دستی جز در چند مورد نمایشی خبری نبود. ضمن اینکه امسال گرانی و جهش قیمت موجب شد تا محصولات کمتری خریداری شود به خصوص برای کسانی که سال پیش هم به این نمایشگاه آمده و شاهد این جهش قیمت در مواد اولیه و محصولات، بودند.رنگ و لعاب صنایع دستی و لباس‌های سنتی در نمایشگاه زیاد است اما شلختگی در چیدن غرفه‌ها و قرار دادن آنها کنار هم این نمایشگاه را به بازارچه تبدیل کرده است. بازارچه‌ای شبیه به بازارچه‌های بهاره در ایام نزدیک به عید.

شتر وسط نمایشگاه!

شاید اگر این نمایشگاه، «نمایشگاه بهاره گردشگری» نامیده می‌شد؛ قابل درک تر بود تا نمایشگاه بین المللی و تخصصی. در آن صورت توقع از چنین نمایشگاهی در همین حدی بود که الان برگزار می‌شود. یعنی افراد در غرفه‌ها به نحوی حضور پیدا کنند که لازم به نظارت سختگیرانه در چیدمان و غرفه سازی آنها وجود نداشته باشد. بیرون محوطه آش دوغ و نان و سوغات و حتی کفش پلاستیکی فروخته شود.

ورود دست فروشان به سالن‌ها

صدای موسیقی کلام مذاکره کنندگان در سالن هتل‌ها و آژانس‌ها را قطع کند و حتی صدای ساز و دهلشان به نشست هم اندیشی وزیر میراث فرهنگی با آژانس داران هم برسد و کسی اعتراض نکند. مردم در حال شادی باشند و خوراکی به دست از قیمت گران صنایع دستی حرف بزنند و بی آنکه خریدی داشته باشند.

تبلیغ تور برای مقاصد گردشگری خارجی

اما وقتی محمد ابراهیم لاریجانی مدیرکل تبلیغات و بازاریابی گردشگری سال گذشته همزمان با دوازدهمین نمایشگاه گردشگری مدعی شد که «قصد داریم در چهلمین دوره از نمایشگاه گردشگری تهران، مانند نمایشگاه گردشگری برلین بدرخشیم.» آن وقت است که دیگر توقعات از دوره سیزدهم بالا می‌رود. در آن صورت دیگر فعالان گردشگری توقع ندارند نشست‌های تخصصی جای خود را به رونمایی از اپلیکیشن‌هایی که هر روز در حال متولد شدن هستند، بدهند و یا نشست‌هایی برگزار شود که مخاطبش چند نفری بیشتر نیستند و سخنرانان هم باید فریاد زنان چند ساعتی سخنرانی کنند.

هر کسی در هر جایی از نمایشگاه بساطی را برای فروش پهن کرده است

توقع این بود که در دوره سیزدهم اشکالات چند سال پیش رفع می‌شد اما همچنان این مشکلات بر پایه خود استوار مانده است. هر چند که برای مردم عادی این نمایشگاه اتفاقاً نمایشگاه خوبی است چون در آن هم رقص و آواز و خوراکی وجود دارد هم می‌توانند تور خارجی قیمت کنند و هم از هتل‌ها تخفیف بگیرند و نهایتاً بروشورهای گردشگری استان‌ها را دریافت کنند البته اگر تا دقیقه اخر بروشورها و اقلام تبلیغاتی شرکت کنندگان آماده شده باشد نه مانند استان هرمزگان که با کمترین اقلام آمده بود و یا سازمان منطقه آزاد اروند که پیمانکار نتوانسته بود اقلام را به نمایشگاه برساند.

بسیاری از غرفه‌ها نام ندارند

حال باید پرسید وزیر میراث فرهنگی که در نشست با آژانسداران جایگاه گردشگری کشور را نسبت به دو سال پیش ده برابر بالاتر عنوان می‌کند، آیا از خیابان سئول به محل دائمی نمایشگاه آمده و یا از ورودی چمران. از هر طرف که آمده باشد تبلیغات محیطی را ندیده است جز در خیابان نمایشگاه از سمت سئول که چندین و چند تبلیغ برای فروش تورهای خارجی وجود دارد!

ضمن اینکه باید پرسید آیا ورودی دو هزار تومانی آن را هم پرداخت کرده است یا نه و آیا تمام اطلاعات شخصی خود را نیز هنگام ورود در اختیار برگزار کنندگان قرار داده یا خیر. چون تنها در هنگام ورود به نمایشگاه از درب بزرگراه چمران می‌بایست اطلاعاتی مانند شماره تلفن، تحصیلات، سال تولد و … در سامانه بازدیدکنندگان ثبت شود.

کتاب «دیدارهای ناتمام» و آنچه در آن رخ می‌دهد را باید نماد صبوری و روح بلند خانواده شهدا به شمار آورد.

کتاب «دیدارهای ناتمام» شامل روایت‌هایی است داستانی از زندگی تکاور شهید ابراهیم خانی که به کوشش علی شهبازی و بهزاد حاجی پور توسط حوزه هنری استان البرز تهیه شده است. در یادداشتی که در ادامه می‌خوانید معصومه خوانساری از نویسندگان و خاطره‌نگاران دفاع مقدس به این کتاب نگاهی منتقدانه انداخته است.

طی سالهای اخیر ادبیات جنگ وارد برهه‌جدیدی از روایت و دیدگاه شده است. پیوسته در تاریخ ساعتی فرا می‌رسد که باید حقیقت را گفت و موشکافی کرد. یکی از این گفتن‌ها و موشکافی‌ها تصاویر مستند رزمندگان و خاطراتشان بود که عده‌ای تصمیم گرفتند حفظ و نشر دهند. بر این اساس چاره‌ای جز مصاحبه و خاطره نویسی متداول از رزمندگان نبود. پس از جنگ بخاطر فرصتی که بود و تغییر دیدگاه و منظرگاه نویسندگان نگاه جدیدی به ادبیات جنگ شد و در ادبیات دفاع مقدس خاطره نویسی خودش را بالا کشید، دیده و قابل اهمیت شد. با این پیش فرض در می‌یابیم که مطلوب زمانی به تعالی می‌رسد که ذاتی حقیقی را پرداخته و ارائه دهد تا راه به اندیشه‌ی مخاطب باز کرده و ماندگار شود.

نوشتن متعهدانه از جنگ و دفاع مقدس، حتماً به اندازه‌ی خود جنگ و دفاع از میهن ارزشمند و مهم است. بی شک نوشتن از رزمندگان و خاطراتشان ارزشهای شخصیتی و اجتماعی دفاع مقدس را پس از سال‌ها پر رنگ کرده و شاهراهی است برای ماندگار ماندن و شناخت بیشتر از دوران دفاع مقدس.

«دیدارهای ناتمام» زندگی‌نامه داستانیِ تکاور شهید سرلشکر ابراهیم خانی در صد و سی صفحه گردآوری و نشر شده است. نکته قابل اهمیت کتاب وفادار بودن نویسندگان به خاطرات است. کتابی که از همان صحنه اول با خوابی شگفت از مادر شهید روبرو هستیم و هول ولا را به ذهن مخاطب می‌نشاند. پیش بینی مرگ نوزاد در سی سالگی و تصویر سازی دغدغه‌ی سی ساله‌ی مادر شهید، چنگ در دل‌ها می‌زند. ابراهیم را خدا ذخیره نگه می‌دارد تا روز وعده داده شده. ابراهیمی که در کودکی اگر چه شیطنت‌های کودکانه را رها نمی‌کند ولی خط مردانگی را مشق می‌کند و امانتداری کاهدانی که پدر به او می‌سپارد و دلسوزی و کمک به مادر در بافتن قالی او را مردی با جربزه و باهوش بار می‌آورد تا در بازی روزگار کم نیاورده و مردانه پیش برود. خواندن خاطرات کودکی و شیطنت‌هایش در دل مخاطب لبخند و انرژی تزریق می‌کند و آشنایی و محبت به ابراهیم را از همان ابتدای کتاب سر می‌اندازد. صحنه‌های آشنایی و ازدواج ساده اکرم و ابراهیم به زیباشناختی شخصیت هر دو کمک زیادی می‌کند.

نویسندگان کتاب از زاویه دید دوم شخص، نمایشی و دانای کل بهره گرفته‌اند تا مسیر را کوتاه کرده و شهید و راه و سلوکش را نمایان‌تر نشان دهند و به شناخت برسیم. حضور زنان به عنوان پشتیبان مردان همیشه مشهود بوده است. بانوان رزمندگان در کنار آنها باعث و سازنده‌ی محیطی آرام و امن برای خانواده و همچنین آرامش روحی رزمندگان بوده تا با خیال راحت به خط جنگ زده و خیالشان از سنگر خانه آسوده باشد. همسران رزمندگان با انرژی مرد خود را از زیر اسفند و در پناه قرآن راهی جنگ می‌کردند و برای انتخابشان ارزش و احترام قائل بودند. زنان در جنگ مکمل شخصیت شهدا بوده‌اند. با وارد شدن به خاطرات بعد از تأهل شهید با شخصیت ممتاز اکرم آشنا می‌شویم. با خاطرات اکرم (همسر شهید) ما سرلشگر خانی را بیشتر شناخته و مأنوس تر می‌شویم با شیوه‌ی ساده‌ی زندگیش و راه و روشی که برای تداوم محبت و عشقشان انتخاب کرده‌اند. محبت‌های شیفته‌وار ابراهیم به همسرش و احترامی که ما بین این زوج بوده، شیرینی خاصی به خط روایت کتاب می‌دهد. شوق زندگی و کنار هم بودن‌های کوتاه‌شان، دوری و مشکلات را می‌شکند و کم رنگ می‌کند. تلخی دوری با محبت جبران شده و مذاق مخاطب را لحظات عاشقانه شیرین می‌کند. ابراهیم همسری مهربان و پدری مشتاق است. اوج کتاب راهی شدن ابراهیم در فصل پاییز به عنوان یک تکاور فرمانده به سرحدات پیرانشهر و سر دشت است. با پیشنهاد فرمانده دو روز خندق و سنگر می‌سازند و بعد باران‌های سیل آسا شروع شده و با عدم تدارکات و سرما و سرپناه و غذا و محاصره شدن توسط دشمن دست و پنجه نرم می‌کنند. خانی می‌گوید: «باید کاری کرد» و دستور حفر خندق افقی را می‌دهد تا بتواند سربازان خود را از مهلکه سرما و باران نجات بدهد. در نظر ابراهیم او هم اول سرباز است و بعد فرمانده و آسایش و آرامشی بیشتر از سربازان خود نمی‌خواهد.کارزار جنگ سخت است. شعار فرمانده این است: «جنگ راه دیگری می‌طلبد و قلب راه دیگری. مردانگی که در جنگ بروز می‌کند نه آن مردانگی است که در معنای عرفی آن می‌بینیم. مردانگی در اینجا از خود گذشتن است. نه اینکه خود را بر دیگران مسلط کنی تا قدرت خود را ابراز کرده باشی» (ص ۸۸). از همین کلام و دیدگاه می‌شود به روح بلند و داشته‌های عرفانی شهید پی برد. مردی که ستاره و سردوشی و ارتقای پست را ارزشی نمی‌نهد و خود را وقف سربازان و میهن کرده بود. حرفش این بود که: زمانی که نمی‌توانی برای همه کاری بکنی، باید تا جایی که می‌توانی حداقل به چند نفر کمک کنی. (ص ۸۹)نشانه‌هایی از مابین سطور کتاب می‌توان جست که از شهید خانی مردی خود ساخته و مطمئن به نفس و کوشا و متعهد را نمایش می‌دهد. با منطقه و موقعیت آشناست. اشکال تراشی بقیه را رفع می‌کند. لباس پاره سربازش را زمان مرخصی به منزل آورده می‌دوزد و می‌برد تا قدمی کوچک در رفع مشکلات برداشته باشد و یا پوتین‌های خود را می‌برد برای سربازی که پاپتی است. وعده خدا نزدیک است. در فصل «نرو ابراهیم» و بازخوانی نامه شهید به شرایط سخت جنگ و منطقه اشراف پیدا می‌کنیم. همچنین به روحیه‌ی حساس شهید در مقابل خانواده شهدا. با باز خوانی خواب اکرم آماده پذیرفتن شهادت می‌شویم. می‌دانیم که وعده سیدی که مادر ابراهیم در خواب دیده نزدیک است. متناسب با این وقایع اتمسفر و فضای کتاب تغییر و همراه خاطرات می‌شود تا تأثیر بیشتری بر روی خواننده داشته باشد.

 

رضا جلالی گفت: مادرانی که در اوج غربت به همراهی فرزندان اوتیسمی خود می‌پردازند نمونه عینی ایثار اجتماعی هستند. مرتبه ایثارگری شما از من جانباز دفاع مقدس هم بالاتر است. همزمان با تولد حضرت زهرا سلام‌الله علیها و روز مادر، مراسم تقدیر از مادران ایثارگر جانبازان و معلولان جمعه ۲۵ بهمن ۱۳۹۸ در فرهنگسرای سرو برگزار شد. در این مراسم که اکثر حاضران آن بچه‌های مبتلا به اوتیسم و والدین آنان بودند، برنامه‌های متنوعی درنظر گرفته شده بود. در ابتدای این جلسه، نیره‌السادات عبدالهی‌مقدم مدیر طیف مهر اوتیسم صحبت کرد. او سخنان خود را با دکلمه‌ای در وصف مقام مادران آغاز کرد و ضمن خوشامدگویی به حاضران گفت: این روز متعلق به مادران بی‌زره و گرفتار در معلولیت است و می‌خواهیم در این جلسه از آنان تقدیر کنیم.

صحبت‌های مادر یک کودک اوتیسمی از تلاش شبانه‌روزی برای پیشرفت فرزندش

سخنران بعدی این جلسه مادر یکی از کودکان مبتلا به اوتیسم بود. فرزند او، یاشار که علیرغم بیماری اوتیسم دقایقی قبل یک قطعه کوتاه موسیقی را به صورت زنده نواخته بود، مورد تشویق حاضران قرار گرفت. مادر یاشار درباره نوع مواجهه خانواده خود با این بیماری گفت: من و پدر یاشار با تلاش‌های شبانه‌روزی توانستیم تا او را به این نقطه برسانیم و همیشه تلاش کردیم تا بارقه امید را در دل مادرانی که فرزندشان اوتیسم دارد زنده نگه داریم. زندگی کردن در کنار بچه کم‌توان به دلیل مسائلی که دارد بسیار سخت است. یاشار دو ساله بود که فهمیدیم اوتیسم دارد. دکتر معالج او خیلی رک و صریح به من گفت که بچه‌ات ویژه است و چیزی از او در نمی‌آید و رشدی نخواهد داشت. او به من گفت که فضایی را برای این بچه فراهم کن و فقط به فکر خودت باش. او احتمالاً نمی‌دانست که برای یک مادر، عزیزتر از خودش فرزندش است. وی ادامه داد: آن شب فقط گریه کردم اما باید بگویم که فقط یک شب عزای اوتیسم فرزندم را گرفتم. کلی با خدا درد و دل کردم و روز بعد را قوی‌تر از روزهای قبل آغاز کردم. با خود گفتم که خداوند می‌فرماید «ان مع العسر یسری» و قطعاً زیر وعده‌اش نمی‌زند. توجه داشته باشید که یاشار هیچ‌گاه ترمز زندگی ما نشد. متأسفانه خیلی از مادرها بعد از اینکه می‌بینند فرزندشان مبتلا به اوتیسم است کار و درس را رها می‌کنند اما بیماری پسرم یک نقطه عطف برایم بود. من معلم انگلیسی در یک مدرسه بودم اما بعد از این جریان رشته‌ام را تغییر دادم و به سمت روان‌شناسی رفتم تا بتوانم ارتباط بهتری با یاشار برقرار کنم. همین که او امشب توانست یک قطعه موسیقی را بنوازد برای من و پدرش بسیار ارزشمند است. خاطرم هست وقتی که او اولین نمایشگاه خود را برگزار کرد، اولین پوستر را برای همان خانم دکتری فرستادم که به من گفت پسرت هیچ چیز نمی‌شود. به او نوشتم که یاشار حالا ۱۳ ساله است اما در حال رشد کردن است. باورش نمی‌شد اما ما با تلاش به این نقطه رسیدیم. در بخش بعدی این برنامه، گروه هنرمندان اوتلار از آذربایجان قطعه‌ای شاد را اجرا کردند که با استقبال بسیار خوب مخاطبان همراه بود.

مرتبه ایثارگری مادران دارای کودکان اوتیسمی از جانبازان جنگ هم بالاتر است

سخنران بعدی این مراسم تجلیل، رضا جلالی مدیرکل امور ایثارگران و جانبازان شهرداری تهران بود. او در سخنانی ضمن تبریک روز مادر گفت: وقتی اسم حضرت زهرا سلام‌الله علیها می‌آید ناخودآگاه به یاد گل‌واژه‌ای به نام گل شقایق می‌افتیم که در میان گل‌ها معطرترین، گمنام‌ترین و کم‌عمرترین گل است. همه شما مادران که فرزند معلولی را سرپرستی می‌کنید شقایق مذهب هستید که اقتدا کرده و گل‌واژه‌ای به نام مادر را به خوبی معنا کردید. من نه از مقام یک دلجو بلکه به عنوان کسی که در دورهمی‌های شما مشارکت می‌کند بر خود لازم می‌دانم که این روز را به شما تبریک بگویم. او با اشاره به واژه ایثار اجتماعی گفت: اخیراً عبارت جدیدی به نام ایثار اجتماعی را وارد ادبیات شهری کرده‌ایم. این واژه بدین معنی نیست که دو گروه در برابر هم قرار گرفته باشند و کسی مجروح شود بلکه آن شخصی که عصای فرد نابینایی را گرفته و او را از خیابان رد می‌کند نیز ایثار اجتماعی کرده است. از این منظر معتقدم شما مادران که در اوج غربت به همراهی فرزندان مبتلا به اوتیسم خود می‌پردازید نیز ایثار اجتماعی کرده‌اید. خود من جانباز شده‌ام اما باید اعتراف کنم که مرتبه ایثارگری شما از ما هم بالاتر است و به حال شما غبطه می‌خورم. شما از مشکلات عبور کردید و به قله رسیدید. جلالی در بخش پایانی صحبت‌های خود اشاره کرد: در جریان هشت سال دفاع مقدس، عملیات‌های مهمی داشتیم که با رمز یا زهرا و با اقتدا به نام ایشان انجام شد. ۳ عملیات مهم فتح‌المبین، والفجر ۸ و کربلای ۵ از عملیات‌های مهم و موفقیت آمیز هشت سال دفاع مقدس بودند که با رمز یا زهرا انجام شدند.

وبالوالدین احسانا مفهوم والای «احسان» به پدر و مادر را یادآوری می‌کند

سخنران پایانی این مراسم، مصطفی کواکبیان دبیرکل حزب مردم‌سالاری بود. او ضمن تقدیر از مقام مادران گفت: در چنین مناسبت‌هایی باید از مادران قدردانی ویژه داشته باشیم و احترام‌شان را حفظ کنیم. نباید این‌گونه باشد که زمانی که پیر و یا بیمار شدند آنان را به خانه سالمندان ببریم بلکه باید تکریم‌شان کنیم. خداوند در قرآن آیه «و بالوالدین‌ احسانا» را به کار برده است؛ این آیه چیزی بیشتر از احترام یعنی «احسان» را به ما یادآوری می‌کند.

وی ادامه داد: احسان به پدر و مادر اثر دارد و بسیاری از درب‌ها را به روی افراد باز می‌کند. در این جلسه مادرانی را داریم که برای فرزندان مبتلا به اوتیسم خود بسیار زحمت کشیدند و حتی از جان‌شان مایه گذاشتند. باید از این مادران تجلیل کنیم و مقام‌شان را ارج نهیم.