|
مثلث قهرمانی در بوندسلیگا
نیمفصل نخست بوندسلیگا به هواداران فوتبال این نوید را داد که دیگر خبری از رقابتی تک قطبی نخواهند بود و نیمفصل دومِ هیجانانگیزی انتظارشان را میکشد. مردم جنوب و شمال آلمان یکشنبه هفته گذشته خود را آماده طوفان «سابین» میکردند اما پیش از شروع وزش باد در شهر مونیخ، اعضای تیم لایپزیش فرصت یافتند تا در شهر به گشت و گذار بپردازند و سپس مونیخ را با کسب یک امتیاز ترک کنند. تساوی بدون گل برابر باواریاییها برای لایپزیش و تمام افرادی که دوست داشتند تب رقابت قهرمانی در آلمان همچنان بالا بماند، نتیجه بسیار خوبی بود. فراموش نکنید که شاگردان فلیک پس از نتایج نه چندان خوب تا پیش از تعطیلات زمستانی، پس از این وقفه سه پیروزی پر گلِ پیاپی کسب کرده و کاملاً سرحال بودند و با امتیازهایی که تیمهای دورتموند و لایپزیش در آغاز سال 2020 از دست دادند، سرانجام به صدر جدول رسیدند.
بایرنیها در میانه راه «نیکو کواچ» را هم بر کنار و «هانسی دیتر فلیک» را جانشین او کردند. با روی کار آمدن فلیک در ماه نوامبر شرایط برای باوریاییها رو به بهبودی گذاشت اما در ادامه راه مصدومیتها از راه رسید، تیم وارد بحران شد و 2 شکست تلخ و پیاپی مقابل بایرلورکوزن و بروسیا مونشن گلادباخ رقم خورد تا امیدهای قهرمانی کمرنگ شود ولی شش پیروزی در هفت دیدار اخیر نه تنها امید را به «آلیانتس آرنا» بازگردانده بلکه باواریاییها را به صدر جدول نیز رسانده است.
بایرن بهترین فصل خود را سپری نمیکند ولی هنوز هم بهترین خط دفاعی بوندسلیگا را در اختیار دارد و آقای گل رقابتها نیز در این تیم توپ میزند. روز یکشنبه در دیدار برابر لایپزیش، بازیکنانی مانند «کینگزلی کومان»، «فیلیپ کوتینیو» و «لوکاس هرناندز» نیمکتنشین بودند و حالا با بازگشت بازیکنان آسیبدیدهای مانند «خاوی مارتینز»، «نیکلاس شوله» و «ایوان پریشیچ» میتوان گفت که سرخهای شهر مونیخ ترکیبی کامل را در اختیار خواهند داشت. ضمن اینکه هانسی در همین مدت توانست «توماس مولر» و «ژروم بواتنگ» را هم احیا و به ترکیب تیم تزریق کند. در نوک پیکان خط حمله هم «رابرت لواندوفسکی» بیشتر از تعداد بازیهایش گلزنی کرده تا مشخص شد این فصل از فرم فوقالعادهای بهره میبرد.
البته باید اعتراف کرد که بایرن در این فصل به لوا بسیار وابسته بوده اما وابستگی لایپزیشیها به «تیمو ورنر» مهاجم آیندهدار خود شاید بیشتر باشد. لایپزیش تا کریسمس صدرنشین بوندسلیگا بود اما شاگردان «یولیان ناگلزمان» در سه دیدار ابتدایی سال 2020، در کمال ناباوری 7 امتیاز و البته صدرنشینی را از دست دادند. تساوی بدون گل در زمین بایرن ولی باعث شد آنها فاصله یک امتیازی خود با میزبانِ صدرنشین را حفظ کنند و به ادامه فصل امیدوار باقی بمانند.
در دورتموند - دیگر مدعی قهرمانی این فصل - شرایط خط حمله آرایش متفاوتی دارد؛ زنبورهای در طول فصل در غیاب یک مهاجم کلاسیک عمدتا از کاپیتان خود یعنی «مارکو رویس» در نوک پیکان خط حمله استفاده کردند و «جیدون سانچو»، «جولیان برانت» و «تورگان آزار» به پشتیبانی از او مشغول شدند. با این وجود همانطور که میدانید ستاره خط حمله زردپوشان وستفالن با 12 گل و 14 پاس گل کسی نبود جز سانچو. جالب اینکه دورتموندیها در زمستان یک مهاجم نوک کلاسیک را نیز به ترکیب خود افزودند و حالا با «ارلینگ هالند» مدعیتر از نیمفصل نخست پیش میروند، ستارهای که در 5 دیدار نخست خود در بوندسلیگا موفق شده 8 بار تور دروازه حریفان را به لرزه درآورد. ضمن اینکه «اشرف حکیمی» و «رافائل گوئررو» هم در کنارهها نمایش درخشانی از خود به تصویر کشیدند و به همین دلیل نیز پی بردن به این حقیقت که دورتموند بهترین خط حمله بوندسلیگا را در اختیار گرفته، هیچ کس را متعجب نکرده است
با این وجود شکست 4 بر 3 دورتموند برابر بایرلورکوزن مشکلات خط دفاعی این تیم را بار دیگر به تصویر کشید؛ خط دفاعی که حالا هشتمین خط دفاع ضعیف بوندسلیگا شناخته میشود و تنها هفت تیم نسبت به زنبورها تعداد گلهای بیشتری دریافت کردهاند! بله؛ دورتموندیها همانطور که جمعهشب در دیدار برابر فرانکفورت نشان دادند، در خط حمله به راحتی گلزنی میکنند ولی به همان راحتی نیز در خط دفاعی اندوختههای خود را از دست میدهند.
در این بین برخی هوادارانِ دورتموند مشکل خط دفاعی تیمشان را در تفکراتِ «لوسین فاوره» میبینند! فاوره بدون شک سرمربی خوشفکر و یک تاکتیسین مستعد است اما تمام هواداران دورتموند از فعالیت او در باشگاه استقبال نمیکنند. عدم اشتیاق او کنار خط یکی از مشکلات او به حساب میآید؛ رفتار آرام، متین و البته خویشتنداری لوسین برای هوادارانی که عادت به دیدنِ جنب و جوش سرمربیهای خود دارند و هیجانات مربی کاربلدی همچون «یورگن کلوپ» را در کنار خط طولی زمین دیدهاند، چندان قابل قبول نیست و باعث شده آنها این رفتار سرمربی خود را برنتابند.حالا دوازده هفته دیگر تا پایان رقابتهای این فصلِ بوندسلیگا باقی مانده و هر سه تیم، 36 امتیازِ دست نخورده را پیشروی خود میبینند. البته که موانعی هم سر راه آنها قرار خواهد داشت. بایرن در پنج هفته آینده تنها یک بار برابر تیمی از میانه بالای جدول به میدان خواهد رفت اما لایپزیش تقابل با شالکه و وولفسبورگ را پیش روی خود میبیند. ضمن اینکه دورتموند نیز برنامه سختی دارد و باید با بروسیا مونشن گلادباخ مچ بیاندازد و سپس در «دربی روهر» برابر شالکه صفآرایی کند زنبورها برای رسیدن به قهرمانی، تا ماه آوریل و میزبانی از بایرن حق شکست ندارد و باید در هفته ماقبل پایانی برابر لایپزیش نیز نتیجه خوبی کسب کنند. لایپزیش هم اگر در ماه آینده امتیاز چندانی از دست ندهد، میتواند پایان خوبی در فصل جاری برای خود رقم بزند. در هفته بیستوهشتم که بایرن مونیخ میهمان دورتموند خواهد بود، لایپزیش از هرتابرلین میزبانی خواهد کرد و شاید در این هفته، آنها بتوانند معادلات در صدر جدول را به سود خود تغییر دهند.فاکتور تاثیرگذار دیگر در تعیین قهرمان این فصل بوندسلیگا، بازیهای لیگ قهرمانان اروپا است. باواریاییها به طور قطع کسب موفقیت در این تورنمنت را در اولویت قرار خواهند داد تا با عبور از چلسی برای قهرمانی رویاپردازی کنند، حال آنکه دورتموند و لایپزیش در همین مرحله یک هشتم نهایی هم مدعی اصلی صعود نیستند و به نظر میرسد هدف اصلیشان رسیدن به سینی قهرمانی آلمان باشد. به همین دلیل پیشروی بایرن در اروپا به معنای فشردهتر شدن برنامه این تیم و بالا رفتن شانس دو مدعی دیگر در لیگ خواهد بود. ضمن اینکه حذف لایپزیش و دورتموند از جام حذفی آلمان هم فرصتی مضاعف برای این دو تیم مهیا کرده تا تمام تمرکز خود را معطوف بوندسلیگا کنند.
در پایان باید گفت که پس از تقریبا یک دهه سلطه مونیخیها در فوتبال آلمان، در این فصل رقابتی سه جانبه برای رسیدن به قهرمانی در بوندسلیگا شکل گرفته، رقابتی که فوتبالدوستان برنده اصلی آن خواهند بود.
کاسیاس؛ از کهکشان رئال تا وداع در سکوت
عرفان حاج بابایی
ایکر کاسیاس قطعا بزرگترین دروازه بان تاریخ رئال مادرید است. او که بارها و بارها با بازوبند کاپیتانی درون دروازه کهکشانی ها ایستاد و جام های مختلفی را بالای سر برد و در عرصه ملی هم به قله موفقیت یعنی جام جهانی دست یافت، در نهایت در شرایطی رئال را ترک کرد که چشمانش اشک بار بودند و آن طور که انتظارش را داشت از مدیران رئال و هواداران این تیم احترام ندید. دوران حرفه ای کاسیاس همواره پر از اتفاقات عجیب و غریب بود. درست مثل سیوهایش در زمین مسابقه و توپ هایی که می گرفت در حالی که همه فکر می کردند توپ گل شده است. او به پورتو رفت و در سطح اول فوتبال اروپا باقی ماند. رکورد بیشترین حضور در رقابت های لیگ قهرمانان اروپا را از آن خود کرد و ارتقایش داد و بعد به ناگاه دچار حمله قلبی شد. فوتبال در شوک فرو رفت اما کاسیاس قوی تر از این حرف ها بود. به تمرینات برگشت اما به مستطیل سبز هرگز. خداحافظی اش از فوتبال هم عجیب و خاص بود مثل سبک دروازه بانی اش. بی سر و صدا و بدون بازی خداحافظی.بدون هیچ زرق و برق خاصی و فقط با یک اعلام ساده از سوی باشگاه پرتوی پرتغال و این خبر که کاسیاس می خواهد رییس فدراسیون فوتبال اسپانیا شود و این شاید بهترین خبر برای عاشقان رئال مادرید و تیم ملی اسپانیا باشد که می توانند یک بار دیگر ایکر مقدس را در فوتبال ببینند. این بار اما نه در درون دروازه با لباسی زرد و دستکش هایی سفید.بلکه با کت و شلواری مشکی در جایگاه ویژه.کاسیاس 22 سال در دنیای فوتبال حضور داشت و پیراهن رئال مادرید و پورتو را بر تن کرد. دروازهبان اسپانیایی بیش از 1048 بازی در ترکیب تیمهای مختلف به میدان رفت.آماری استثنایی برای او که روزگاری نقطه اتکای رئالی ها درون دروازه بود و خیال آن ها را از داشتن گلری شش دانگ راحت کرده بود.5 جام قهرمانی لالیگا، 2 کوپا دل ری، 2 سوپرکاپ اروپا، 3 جام قهرمانی لیگ قهرمانان، یک جام قهرمانی فوتبال باشگاه های جهان، 4 سوپرکاپ اسپانیا، یک جام قهرمانی سوپرکاپ پرتغال، 2 جام ملتهای قهرمانی جام ملتهای اروپا و یک جام جهانی فوتبال لیست بلندبالای افتخارات ایکر مقدس است. افتخاراتی که سالهای سال شاید هیچکس دیگر در مادرید حتی نتواند به آن نزدیک هم بشود.
مرگ سوپرمنهای لیورپولی با هنرنمایی سیمئونه
گاهی اوقات سرسختی و مقاومت قدیمی، سازماندهی و یک سیستم 2-4-4 که غالبا تصویر خوشایندی ندارد، میتواند تیم را به چیزهایی برساند که هیچ چیز دیگر نمیتواند. همینها به کار اتلتیکو آمد و با گل دقیقه چهارم سائول نیگس به پیروزی رسیدند تا کار به بازی پرهیجان 21 اسفند در آنفیلد کشیده شود. کلوپ قبل از مسابقه گفته بود بازی با اتلتیکومادرید یکی از سختترین کارهایی است که یک فوتبالیست باید انجام دهد و اینکه اگر یک تیم مقابل اتلتیکو در بهترین شرایط نباشد شانسی ندارد. حرفش درست بود اما اگر مربی لیورپول میخواهد طعم سرسختی اتلتیکو را بچشد باید منتظر بازی برگشت باشد که به عنوان میهمان میخواهند از برتریشان دفاع کنند
مربی آلمانی بعد از بازی گفت: «من خوبم، نیمه اول را یک بر صفر باختیم، حالا طولانیترین فاصله بین دو نیمه را داریم و از آن استفاده میکنیم. به آنفیلد خوش آمدید، هنوز تمام نشده.» سیمئونه و اتلتیکو شاید برای ایدهآلیستها جذاب نباشد اما زیبایی زیادی در شیوه بازی این تیم وجود دارد که سازمان و تسلیمناپذیری دو ویژگی بارز و چشمنوازشان است. بله، سوت پایان این بازی در مادرید تنها نیمه راه بود و لیورپول در بازی برگشت مدعی صعود به یکچهارمنهایی است اما این روزها اگر لیورپول یک بازی را نبرد اتفاق مهمی افتاده به خاطر آنکه زیر نظر کلوپ به یک ماشین پیروزی تبدیل شدهاند از خرداد که در همین ورزشگاه با پیروزی 2 بر صفر برابر تاتنهام ششمین قهرمانیشان در اروپا را جشن گرفتند، لیورپول سوپرجام اروپا و جام جهانی باشگاهها را به ویترین افتخاراتش اضافه کرده به علاوه اینکه با 25 برد در 26 بازی لیگ برتر 25 امتیاز اختلاف ایجاد کرده است اما مقابل اتلتیکو، لیورپول مرتباً به دیوار انگیزه و استحکام دفاعی و البته جنگندگی همیشگی اتلتی میخورد و ناگهان بهترین تیم جهان شبیه یک انسان شد و مثل بقیه آسیبپذیر. گل سائول کافی بود تا اسپانیاییها با چنگ و دندان برای حفظ رکورد شکستناپذیری خانگی سیمئونه در لیگ قهرمانان مبارزه کنند و در تمام مسابقه اجازه یک ضربه در چارچوب به لیورپول ندهند.
فکرش را بکنید، لیورپول با محمد صلاح، سادیو مانه و روبرتو فیرمینو حتی یک بار یان اوبلاک را به واکنش وادار نکرد. آنقدر شب ناامیدکنندهای بود که سانه بین دو نیمه تعویض شد بعد از آنکه اخطار گرفت و اخراج نشد برای ضربه زدن به سیمه ورسالیکو. صلاح هم دقیقه 72 بیرون رفت. این به خاطر هنر سیمئونه و بازیکنانش بود که سایه به سایه هر لیورپولی حرکت کردند و گاهی اوقات اگر مانه و صلاح صاحب توپ بودند، سه نفری محاصرهشان میکردند. آنها دو مدافع کناری لیورپول، ترنت الکساندر آرنولد و اندی رابرتسون را مهار کردند و به اشتباه انداختند.
بعد از ظهر تاریخی توماس مولر
توماس مولر به احتمال فراوان بیش از همه بازیکنان حرفه ای فوتبال به عنوان بازیکنِ مربی شناخته می شود. هر سرمربی جدید بر روی نیمکت مونیخی ها می بایست در ابتدا تکلیف خود با توماس مولر را مشخص کند، اینکه بر روی وی و حرکات اغلب نبوغ آمیز وی تکیه کند؟ یا اینکه از حضور وی در ترکیب اصلی صرف نظر کند و او را به نیمکت ذخیره ها بفرستد؟توماس مولر در زمان حضور لوئیس فن خال هلندی بر روی نیمکت مربیگری مونیخی ها همواره در ترکیب اصلی تیم حاضر بود. وی که بازیکن محبوب یوپ هاینکس سرمربی بعدی تیم به حساب می آمد از رابطه پیچیده ای با پپ گواردیولا برخوردار بود. به نحوی که این سرمربی اسپانیایی برخی مواقع و حتی در بازی های حساس از توماس مولر استفاده نمی کرد. برای نمونه در بازی رفت از مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا در مقابل اتلتیکو مادرید، در سال 2016 میلادی گواردیولا وی را بر روی نیمکت ذخیره ها نشاند. توماس مولر در پروسه برکناری کارلو آنچلوتی از سمت سرمربیگری در بایرن مونیخ سهیم بود و نقش مؤثری بر عهده داشت و در نهایت رابطه وی با نیکو کواچ نیز چندان مثبت ارزیابی نمی شد، چون مولر در زمان حضور این سرمربی کروات در آلیانز آرنا در گفتگوهای رسانه ای خود، امکان حضور در تیمی دیگر را رد نکرده بود.از بین تمامی مربیانی که توماس مولر زیر نظر آنها کار کرده، اما هرمان گرلاند معروف به «تایگر» مربی محبوب وی به حساب می آید. شخصی که به نوعی کاشف توماس مولر بوده و همواره از وی حمایت کرده است. حتی در این روزها که وی بار دیگر به عنوان دستیار هانسی فلیک به نیمکت مربی گری بایرن مونیخ بازگشته است. بی تردید پس از گرلاند، هانسی فلیک دومین سرمربی مورد علاقه توماس مولر محسوب می شود. شاید این بازیکن هرگز همانند این فصل از چنین جایگاه مهم و انکارناپذیری در بایرن مونیخ برخوردار نبوده است. در بازی یکشنبه شب این آمارها در حالی برای توماس به ثبت رسید که فیلیپه کوتینیو هرگز فرصت حضور در میدان را پیدا نکرد. بازیکنی که در تابستان گذشته به عنوان بازی ساز اصلی تیم با سر و صدای فراوانی به صورت قرضی به جمع مونیخی ها اضافه شد. کوتینیو در این دیدار برای اولین بار از زمان حضور هانسی فلیک به عنوان سرمربی تیم، تمام نود دقیقه بازی را از روی نیمکت ذخیره ها دنبال کرد. در سه بازی گذشته مونیخی ها در بوندس لیگا، هانسی از ستاره برزیلی خود حداقل به عنوان بازیکن جانشین بهره برده بود.حسن صالح حمیدزیچ مدیر ورزشی بایرن مونیخ بعد از بازی هفته گذشته مقابل لایپزیش در مورد کوتینیو گفته بود: «ما از کیفیت بالا و توانمندی های وی آگاه هستیم، اما او به احساس شادابی و موفقیت نیاز دارد». با وجود حضور توماس مولری سرحال و دوباره متولد شده در خط میانی، ایجاد شرایط لازم جهت دستیابی کوتینیو به چنین احساسی، به سختی قابل تصور است و با توجه به خرید احتمالی بازیکنانی نظیر هاورتس و سانه از سوی مونیخی ها در تابستان آتی، ادامه حضور کوتینیو در شهر مونیخ چندان محتمل به نظر نمی رسد.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4227/19129/74793
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4227/19129/74794
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4227/19129/74795
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4227/19129/74796
|
عناوین این صفحه
- مثلث قهرمانی در بوندسلیگا
- کاسیاس؛ از کهکشان رئال تا وداع در سکوت
- مرگ سوپرمنهای لیورپولی با هنرنمایی سیمئونه
- بعد از ظهر تاریخی توماس مولر