|
ضیافت سینمای ایران در هفتادمین جشنواره بینالمللی فیلم برلین برگزار شد
ضیافت سینمای ایران در محل غرفه سینمای ایران واقع در محل بازار هفتادمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم برلین در کشور آلمان برگزار شد.
به گزارش امتیاز، با حضور شخصیتهای سینمایی، فرهنگی و دیپلماتیک ایران و کشورهای مختلف؛ ضیافت سینمای ایران در ساعت ۱۷ تا ۱۹ روز گذشته سهشنبه ۶ اسفند ماه جاری (۲۵ فوریه ۲۰۲۰) در محل «غرفه سینمای ایران» واقع در محل بازار هفتادمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم برلین در کشور آلمان برگزار شد.
در ابتدای این مراسم که با خوشامدگویی دکتر رائد فریدزاده دبیر شورای بینالملل سازمان سینمایی و معاون بینالملل بنیاد سینمایی فارابی همراه بود محمود فرازنده سفیر جمهوری اسلامی ایران در برلین، نیز حضور داشت و به مهمانان داخلی و خارجی خوشآمد گفت.
رائد فریدزاده در ابتدای مراسم گفت: به همه حاضران در ضیافت سینمای ایران در بازار فیلم برلین، خیرمقدم میگویم. دومین سالی است که به مناسبت حضور سینمای ایران در جشنواره بینالمللی فیلم برلین، این ضیافت را برپا میکنیم که محلی است برای دیدار دوستان و دوستداران سینمای ایران و باعث خوشحالی است که امسال در بخشهای مختلف جشنواره فیلم برلیناله، سینمای ایران حضور پررنگی بخصوص در بخش «جنریشن» Generation و بخش «فروم» Forum دارد و آثار سینمای ایران در این جشنواره به نمایش درخواهند آمد و باعث افتخار و خرسندی است که کارگردانان این فیلمها از جمله؛ مسعود بخشی، هادی ساعیور، ماندگار و پیام حسینی در جمع ما حضور دارند.
وی همچنین گفت: جا دارد که از آقای فرازنده سفیر محترم ایران و دکتر محمدی رایزن فرهنگی در کشور آلمان تشکر کنم که با حضور خودشان رونقبخش جشن ما هستند و همچنین قدردان زحمات تمامی همکاران خودم و دوستان فعال در عرصه بینالمللی سینمای ایران هستم و امیدوارم که این رویداد، باعث دیدار و گفتوگوی بیشتری در خصوص سینما و بویژه سینمای نوین ایران باشد و مسیر گفتوگو و همکاری های بیشتر، در این خصوص گشوده شود.
در ادامه ضیافت سینمای ایران در بازار فیلم برلین ، محمود فرازنده سفیر ایران در کشور آلمان گفت: فرصتی فراهم آمده است که فیلمسازان و دستاندرکاران تولید کارهای هنری در این منطقه، گرد هم بیایند و بر این باور هستم که سینما رسالت بسیار مهمی در جهت آگاهی و پیشبرد اهداف انسانی بر عهده دارد که در هر زاویه و زمینهای دیدگاههای مختلفی برای نقد و بررسی خود میطلبد. استفاده از هنر، جهت انتقال مفاهیم و رسیدن به ارزشها و باورهای انسانی واحد، از گونه اهداف این نوع رویدادها و گرهمآییها است و خوشحال خواهیم بود که ببینیم جایگاه ایران، بیش از پیش در این صحنه، آنگونه که امسال نیز شناخته میشود؛ مورد شناسایی قرار گیرد.
در این ضیافت، مهمانانی از ایران و سایر کشورها از جمله؛ دکتر محمدی رایزن فرهنگی ایران در برلین و غریبنژاد وابسته علمی سفارت ایران در آلمان، عوامل فیلمهای حاضر در بخشهای مختلف هفتادمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم برلین همچون؛ «یلدا»، «نامو» (بیگانه)، «اسب سفید بالدار»، «بادبادکها»، و «بیگانه»)، فعالان حاضر در بازار فیلم: داریوش و فرزاد دالوند، حسن نجاریان، چنگیز حسنی، بهنام وارسته، محمد مهدی عسگرپور، امیر اسفندیاری، الهه نوبخت، مریم نقیبی، الهه طاهایی، آزاده مسیحزاده، علی عطشانی، کاترینا دوکورن (منتقد سرشناس آلمانی)، ریچارد بارزبی (مدیر شرکت اسکای لاین)، ممد اکتاش مدیر کمپانی سینمایی «میتوس فیلم» آلمان، جوهانا داته و پیتر دومش (نمایندگان بازار فیلم برلین)، ساجال داتا (جشنواره فیلم کلکته هند)، میرولیوب ویکوویچ (نماینده مرکز سینمایی صربستان)، نماینده مرکز سینمایی چک، روسیه، کره جنوبی و همچنین تعدادی از شرکتهای بینالمللی پخش در بازار امسال برلیناله حضور داشتند.
بازخوانی اهداف جشنواره تجسمی فجر
جای برنامههای اساسی خالی است!
غلامعلی طاهری دبیر اولین دوره جشنواره تجسمی فجر، به بازخوانی سیاستها و اهداف جشنواره هنرهای تجسمی فجر که گام دوازدهم را به تازگی پشت سر گذاشته است، پرداخت.
غلامعلی طاهری هنرمند پیشکسوت نقاشی که برنامهریز و دبیر اولین دوره جشنواره هنرهای تجسمی فجر بودهاست، معتقد است پس از ۱۲ دوره برگزاری، همچنان جای برنامههای اساسی در این رویداد خالی است.
طاهری در قالب یادداشتی مشروح به آسیبشناسی سیاستها و اهداف کلان این جشنواره پرداخته و نقطه نظرات و پیشنهاداتی را ارائه کرده است.
متن مشروح یادداشت غلامعلی طاهری که برای انتشار در اختیار خبرگزاری مهر قرار گرفته است را در ادامه میخوانید؛
ابتدا لازم است تاکید کنم که عموماً در حوزه مدیریتی و فعالیتهای فرهنگی، اجتماعی، هنری، اقتصادی و… برای ارتقا و پیشرفت کیفی، داشتن شجاعت همراه با تدبیر، جهت اقدام تجربیات تازه و دستیابی به راهکارهای جدید ضروری به نظر میرسد اما قطعاً باید از اعمال سلیقه فردی پرهیز و با اتکا به خرد جمعی تصمیمات لازم اتخاذ شود. همین طور خطاهای گذشته را در مواجهه با شرایط جدید تکرار نکرده و با جسارت در جهت نو شدن گام برداشت.
بنده به عنوان طراح جشنواره هنرهای تجسمی فجر از سال ۱۳۶۴ که ریاست موزه هنرهای معاصر تهران را به عهده داشتم، با جدّیت در پی راه اندازی این جشنواره بودم که خوشبختانه در سال ۱۳۸۷ با ایجاد شرایط مساعد و موافقت معاونت هنری وقت، با توجه به برنامههایی که در این مورد طی سالها در نظر داشته و تدوین کردم، موفق به برگزاری نخستین دوره این جشنواره شدم.
در اولین جشنواره هنرهای تجسمی فجر با هدف تعالی بخشی، هویتمندی هنر کشور بر اساس مؤلفههای فرهنگی دوران معاصر ایران، جریان سازی مؤثر مفهومی و ساختاری در حوزه هنرهای تجسمی کشور، مشارکت پررنگ انجمنها و تشکلهای هنری، حضور فراگیر همه طیفها و جناحهای فکری از جامعه هنری و دعوت مستقیم از استادان برجسته کشور در هر یک از رشتههای تخصصی هنر جهت مشارکت در شورای سیاستگذاری، برنامهریزی، دبیری و داوری اقدام کردم. به طور کلی هدف غایی ایجاد مهمترین رویداد هنری کشور به عنوان مرجع و شاخص تعیین معیارهای هنری کشور بوده است.
همچنین و همزمان با نشر فراخوان عمومی، به منظور تحکیم بنیان جشنواره از طریق همکاری و ارتباط بیشتر هنرمندان مطرح و فعال کشور با دعوت مکتوب ایشان به حضور در جشنواره و نمایش (خارج از بخش رقابتی) و خرید اثر هنری آنها ضمن احترام به این گروه هنرمندان پر تلاش کشور زمینه ارتقا کیفی جشنواره نیز فراهم آمد. به علاوه با اجرای ایده اعطای «نشان عالی هنرهای تجسمی» به مفاخر هنری کشور و تندیس طوبی زرین به برگزیدگان، تلاش کردم به اعتلا و اعتبار جشنواره بیافزایم. مشارکت شهرستانها در برنامههای جشنواره و نمایش بخشی از آثار در نقاط مختلف کشور، همین طور در چهار منطقه و تالار نمایشگاهی تهران از دیگر برنامهها جهت تعمیم و گسترش دامنه نمایشگاهی جشنواره بود.
اساساً با زاویه دار شدن جشنواره تجسمی فجر نسبت به ماهیت آن، قطبی و خطکشیهای طیفی برای جذب گروهی خاص یا دفع گروهی دیگر موافق نیستم که به ظاهر چنین رفتاری در این دوره اعتراض گروهی را به دنبال داشته استاز این رو انتظار داشتم این سیاستها نه تنها متوقف نشود بلکه با قدرت و بدون خط کشی و دسته بندی ادامه پیدا کند. به همین دلیل به دقت تمامی تلاشهایی را که دوستان کم و بیش طی سالهای بعد نسبت به جشنواره اعمال کردند پیگیری کردم. زحمات همکاران را نادیده نمیگیرم اما با چشمانداز و اهدافی که برای جشنواره مطمع نظر بود فاصله بسیار میبینم. به همین دلیل، در یکبررسی اجمالی نکاتی در مورد یازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر بیان میکنم.
۱- آنچه که در آخرین دوره جشنواره اتفاق افتاد، کاملاً سطحی و روبنایی بود.
یقیناً به دنبال جهت گیری و تکامل ساختاری، فنی و محتوایی در جشنواره هستیم که به هیچ وجه در این دوره اتفاق نیافتاد، از سویی دیگر اگر چه معتقدم دست اندرکاران جشنواره میتوانند به نسبت تواناییهایشان در تقویت کار اجرایی و محتوایی مؤثر باشند اما اساساً با زاویه دار شدن جشنواره نسبت به ماهیت آن، قطبی و خطکشیهای طیفی برای جذب گروهی خاص یا دفع گروهی دیگر موافق نیستم که به ظاهر چنین رفتاری در این دوره اعتراض گروهی را به دنبال داشته است.
۲- به طور کلی علیرغم وجود رشته مستقل پژوهش هنر در دانشگاه متأسفانه در بخش کمیت و کیفیت پژوهش هنر دچار کم کاری و ضعف مزمن هستیم، به علاوه عدم به کارگیری نتایج اندک پژوهشهای انجام شده در بستر برنامههای اجرایی و آموزشی هنر توسط مسئولان مربوطه نیز جای سوال دارد!
نگرانی بنده در طول سه دهه گذشته و پس از گذر از دوره پر التهاب دهه شصت، عدم توجه هنرپژوهان و صاحبنظران هنر کشور در جهت دستیابی به مبانی هنر هویتمند معاصر ایرانیست که متأسفانه بی دقتی در این بخش غفلت تاریخی غیر قابل جبرانی برای آینده هنر کشور خواهد بود، همیشه گفتهام که در دوران فعلی هنر تجسمی ایران فاقد هویت است، این بدانمعنی نیست که بازگردیم به دوران گذشته که یقیناً مصداق واپس گراییست، یا به طمع سودای فروش آثار هنری مدرن خام و قوام نیافته دوران پهلوی، هنری ارتجاعی را بازیابی کنیم! بلکه با مطالعات میدانی گسترده و کار پژوهشی عمیق و جاری ساختن نتایج این پژوهشها در برنامههای سرفصلی دانشگاه، در جهت ارزشمندی جوهر و ذات هنر معاصر این در مضمون و قالب و نیز تبیین زیبایی شناسی در اصالت هنر ایرانی، همچنین نو و به روز بودن گام بر داریم. نشانه شناسی، اسطورهها، ایجاد ارتباط میان ادبیات فارسی و هنرهای تجسمی، نیازسنجی کاربردی در زندگی ایرانیان، مناسبات اجتماعی و هنجارهای مردمی، بوم شناسی و توجه به فولکلورها، دقت در رویدادهای معاصر، ریشه یابی تغییرات فرهنگی پس از انقلاب، دقت در چگونگی بهرهمندی از مبانی هنرهای تجسمی جهانی، خلاقیتهای فردی و تأثیرات تحولات جامعه بر توقف یا رشد هنر پس از انقلاب، میزان قابلیتهای ابزارهای نوین در کیفیت آثار هنری و... از مواردی است که میتواند مورد کار پژوهش قرار گیرد.
جشنواره تجسمی فجر باید در تمامی دورهها برنامههای پژوهشی را با جدیت در محتوای برنامه بگنجاند و از اولویتهای جشنواره قرار دهد به طوری که تمامی استادان دست به قلم و محقق، به جای تدوین تکراری کتابهای تاریخ تحریف شده هنر معاصر ایران و جهان با توجه به نمونهسازیها و تجربیات فردی هنرمندان طی این چهار دهه و نیز با اتکا به ریشهها و بنهای هنر ایرانی، درصدد تلاش و پویایی علمی در دستیابی به اصول و مبانی نظری و عملی هنر معاصر ایران بکوشندانتظار میرود جشنواره تجسمی فجر با همین هدف در تمامی دورهها برنامههای پژوهشی را با جدیت در محتوای برنامه بگنجاند و از اولویتهای جشنواره قرار دهد به طوری که تمامی استادان دست به قلم و محقق، به جای تدوین تکراری کتابهای تاریخ تحریف شده هنر معاصر ایران و جهان با توجه به نمونهسازیها و تجربیات فردی هنرمندان طی این چهار دهه و نیز با اتکا به ریشهها و بنهای هنر ایرانی، درصدد تلاش و پویایی علمی در دستیابی به اصول و مبانی نظری و عملی هنر معاصر ایران بکوشند تا با به کارگیری حاصل این فعالیتها شاهد نمونههای فاخر آثاری با ویژگیهای یاد شده در جشنواره باشیم.
یقیناً ما در برابر هنر و فرهنگ امروز ایران مسئولیم و باید که آیندگان بتوانند به هنر این دوران ببالند، تکرار و تقلید هنر جهانیان و حتی گرته برداری از آثار پیشین ایران نیاز امروز ما را تأمین نمیکند و افتخاری برای ما محسوب نمیشود، پس لازم است حتماً بر مبنای کارهای پژوهشی در معیارهای آموزشی خود که بتواند در روند تربیت دانشجو نقش تعیین کننده داشته باشد و نیز در شیوه انتخاب و داوری آثار که قادر به ایجاد جریان هنری مبتنی بر هویت هنر ایرانی مؤثر باشد تجدید نظر کنیم که قطعاً لازم است این امر رویکرد اصلی جشنواره قرار گیرد.
۳- البته از آنجایی که بنده خود بانی و مؤسس جشنواره تجسمی فجر بودهام، با وسواس و دقت زیاد تحولات هر دوره را رصد کردهام لذا باید بگویم که علیرغمکمبودهای مالی و یا اعمال سلیقه مسئولان متغیر در امور هر دوره از جشنواره، دبیران و مجریان تلاش داشتهاند که بر اساس نیاز جامعه هنری و بضاعت دانش و توان خود جشنواره را متحول کرده و سامانبخشی کنند، لیکن برای رسیدن بهاهداف مورد نظر در اساسنامه جشنواره، مطالعات دائمی و نیازسنجی مستمر در طول سال ضروری به نظر میرسد.
اینکه در هر دوره بخشی غیر ضروری و هزینه بر را به جشنواره تحمیل کنیم، الزاماً تحول و موفقیت محسوب نمیشود و در جهت تکامل شکلی و محتوایی جشنواره تأثیر نخواهد داشت، اگرچه بخش ویژه (هنر انقلاب و دفاع مقدس) را در جشنواره خالی میبینم و ضروریست که این بخش مهم نیز بسان جشنواره فیلم فجر شکل گیرد و مورد توجه باشد.
۴- همکاری و ارتباط بنیه و ظرفیت علمی دانشگاه با جشنواره را بسیار مؤثر و مفید میدانم به همین جهت به منظور مشارکت پررنگ و جدی دانشگاهیان و ارتقای سطح علمی جشنواره، در اولین دوره که خود دبیر کل آن بودم از اساتید دانشگاههای هنر دعوت کردم و ضمن برگزاری نمایشگاهی از آثار ایشان در موزه هنرهای معاصر، کمیتهای از مدیران گروههای هنر دانشگاه تشکیل دادم تا در برنامه کارگاههای آموزش که در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد و نیز در بزرگترین ورک شاپ خیابانی که با شرکت بیش از هزار هنرمند جوان که همزمان با برگزاری جشنواره برپا شد فعالیت کنند، از طرفی حضور ایشان جنبه مشورتی نیز داشت و در پر بار شدن جشنواره بسیار مؤثر قرار گرفت. بنده امیدوار بودم که همکاری دانشگاهیان با جشنواره ادامه پیدا کند.
۵- برگزاری سمینارهای هنری در جشنواره ضروری است کما اینکه اینجانب در اولین دوره با حضور کارشناسان و صاحبنظران ایرانی و خارجی، سمینار بررسی هنر معاصر ایران را برگزار کردم که بسیار مورد استقبال واقع شد و حاصل آن در قالب کتابی به چاپ رسید. البته سمینار اگر صرفاً جنبه نمایشی و مناسبتی نداشته باشد و با نگاه علمی و با برنامهای که بتواند در افزایش کمی و کیفی در دورههای بعد جشنواره مؤثر واقع شود بسیار لازم است.
سمینارها اگر با نگاه علمی و هنری باشد بسیار خوب است مانند موضوع «کجا ایستاده ایم» در آخرین دوره؛ ولی سمینارهایی با رویکرد کلی گویی چندان مؤثر و مفید فایده نیست. در همین راستا موضوعات عمیق و هدفمند که ضرورت جامعه امروز است مانند «میزان تأثیرگذاری محیط زندگی در ایجاد انگیزه هنرمند برای خلق اثر هنری»، «نشانه شناسی در رنگ، فرم، عناصر بصری، نمادهای تصویری در هنر معاصر ایران»، «لزوم پرداختن به مضامین اجتماعی در آثار هنری»، «میزان اثرگذاری هنر آبستره و نسبت آن با مخاطب ایرانی» و «آنچه که هویت هنر معاصر ایران است» و... بسیار اهمیت دارد.
برگزاری سمینارهای هنری در جشنواره ضروری است کما اینکه اینجانب در اولین دوره با حضور کارشناسان و صاحبنظران ایرانی و خارجی، سمینار بررسی هنر معاصر ایران را برگزار کردم که بسیار مورد استقبال واقع شد و حاصل آن در قالب کتابی به چاپ رسیدبه نظر من سمینارها باید جدای از بخش پژوهشی برگزار شود و متناسب با نیاز دوران فعلی باشد، در عین حال میتوانند کاربردی و با موضوعیت خود جشنواره و ارائه راهکارهایی که در برگیرنده نحوه برگزاری جشنواره باشد برگزار شود و یا با رویکردی پیوندی و سلسه وار که در هر دوره جشنواره، موضوع سمینار به موضوع دوره قبل متصل باشد و بدینترتیب برای رسیدن به یک هدف مشخص طی چند دوره سمینارها سریالی برگزار شود تا بببنیمآیا به نتیجه مطلوب دست یافتهایم یا خیر؟
موضوعاتی مثل اقتصاد در بازار هنرهای تجسمی، ورود اکسپو به جشنواره، برگزاری حراج آثار هنرمندان آزاد، حضور اساتید در بخش رقابتی، نقش تشکلها و مؤسسات هنری در جشنواره، بررسی تاثیرپذیری آموزشگاههای آزاد هنر و هنرستانها از جشنواره، نحوه تعامل با شهرداریها و اجرای برخی آثار در دیوار شهرها یا در میادین، حضور ارگانهای متولی فرهنگ و هنر مانند فرهنگستان هنر و حوزه هنری در جشنواره، روند تولید آثار فاخر انقلاب و دفاع مقدس، بررسی موضوع و تم اصلی جشنواره، بررسی عناصر تصویری هویتمند در آثار جشنواره، بررسی راهکار ارزشمند شدن آثار برگزیده جشنواره به عنوان آثاری الگوبخش و تأثیرگذار در برنامههای آموزشی و نقد تلویزیونی، بررسی ایجاد کانون برگزیدگان دورههای مختلف جشنواره جهت ارتباط مستمر با بدنه جشنواره، بررسی ضرورت ارتباط دانشگاه با جشنواره، بررسی نحوه گسترش نمایشگاهی و مشارکت بیشتر مراکز استانها و اساتید شهرستانها در جشنواره، چگونگی همکاری و مشارکت بخش خصوصی با جشنواره، ایجاد زمینه مشارکت برخی ارگانها در انتخاب و اهدای جایزه به آثاری که همسو با اهداف ارگان مربوطه باشد و برگزاری داوری مردمی و انتخاب اثر برگزیده از نگاه مخاطب، بررسی مقایسهای جشنواره فجر با جشنوارههای معتبر جهان، بررسی چگونگی بینالمللی شدن جشنواره فجر با توجه به نیاز جامعه هنری، بررسی چگونگی استعدادیابی در جشنواره فجر، نقد و بررسی آثاری که توانسته است آمال و آرزوهای مردمی را به نمایش بگذارد، نقد و بررسی آثاری که در حوزه بیان ظرفیتهای موجود جامعه خلق شدهاند و....
البته شاید بخشی از این موارد از وظایف شورای سیاستگذاری هر دوره باشد اما بهتر است در قابل سمینار نیز به صورت مبسوط شکافته شده تا به راهکاری مناسب برسد، در واقع شرکت کنندگان در سمینار میتوانند به عنوان منتقد ضعف و قوت جشنواره، آسیب شناسی هر دوره، کسریها و نیازهای جشنواره را مورد بررسی قرار دهند.
مرکز هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بهتر است برخی از خرده جشنوارهها و مسابقات هنری بی حاصل را حذف کرده و هزینههای پراکنده را کاهش دهد و تمرکز خود را بر جشنواره هنرهای تجسمی فجر قرار دهدبنده بر این باورم که مرکز هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بهتر است برخی از خرده جشنوارهها و مسابقات هنری بی حاصل را حذف کرده و هزینههای پراکنده را کاهش دهد و تمرکز خود را بر جشنواره هنرهای تجسمی فجر قرار دهد و لازم می دانم تاکید کنم، جشنواره هنرهای تجسمی باید آنقدر قدرت و اعتبار به دست آورد که بتواند نسبت به سایر رویدادهای تجسمی کشور از جمله حراجیهای هنری را که در سالهای اخیر قوت گرفته است و میرود که بر روند هویت و اصول هنر نقاشی معاصر کشور حاکمیت یابد مؤثر واقع شود، همچنین جریانسازیهای مهندسی شده و کاذب بر هنر ایران که از سوی ایرانیان خارج نشین و شبکههای نفوذی در بنیان فرهنگی کشور صورت میگیرد، تحتالشعاع قرار دهد، در واقع حضور استادان برجسته، نمایش آثار بزرگان هنر در جشنواره، شرکت هنرمندان مطرح و برجسته کشور در بخش رقابتی و ارائه آخرین دست آوردهای هنری ایشان در جشنواره، داوری بسیار قدرتمند و انتخاب و گزینش آثاری که از مؤلفههای لازم هنری و فرهنگی برخوردار بوده و به عنوان شاخصهای هنری و جهت دهنده و تعیین کننده در قالب و محتوای آثار هنری مورد توجه برنامهریزان آموزشی و فعالان هنری کشور قرار گرفته و در ساحت هنر کشور به عنوان میراث هنر معاصر مثال زدنی و ماندگار باشند. همین طور به دلایل متعدد افزودن بخش هنر انقلاب و دفاع مقدس را به جشنواره هنرهای تجسمی فجر ضروری می دانم.
بنابراین از آنجا که معتقدم هنرهای تجسمی کشور باید اعتبار خود را از جشنواره تجسمی فجر اخذ کند چنانچه خود نیز در اولین دوره از جشنواره جهت دستیابی به این هدف تلاش وافر داشتم، همچنان بر خود واجب میدانم نحوه برگزاری هر دوره از جشنواره را با حساسیت دنبال کرده و هر آنچه را که از دید اینجانب ضرورت دارد بیان کنم و در فواصل زمانی مختلف متذکر شوم.
اخبار
توسط بنیاد سینمایی فارابی منتشر شد؛
طرح حمایت از تولید فیلمهای اقتباسی
بنیاد سینمایی فارابی در جهت سیاستهای حمایتی سازمان سینمایی و سمعی و بصری کشور، برای حمایت از تولید فیلمهای اقتباسی فراخوان داد.
به گزارش امتیاز، به منظور تقویت پیوند میان سینما و ادبیات داستانی و تشویق نویسندگان و تولیدکنندگان فیلم، بنیاد سینمایی فارابی، طرح حمایت از تولید فیلمهای اقتباسی را به اجرا میگذارد.
بر اساس این خبر، بنیاد سینمایی فارابی در نظر دارد حمایت از تولید فیلم اقتباسی را به شرح زیر اجرا کند: ۱. بنیاد سینمایی فارابی تا پایان خرداد ۹۹ حقوق حداقل ۱۰ اثر در گونههای مختلف ادبیات داستانیِ پس از انقلاب را براساس جذابیتهای داستانی و قابلیت اقتباس سینمایی، از صاحب حقوق اثر (مؤلف یا ناشر) خریداری میکند. ۲. خریداری حقوق کتابهایی که برنده جوایز معتبر ادبی مانند جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی، جایزه جلال آل احمد و سایر جوایز مورد تایید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در اولویت قرار دارند.۳. تهیه کنندگان حرفهای سینما میتوانند پیشنهادهای خود را به بنیاد سینمایی فارابی ارائه نمایند. ۴. حقوق آثاری که برای اقتباس مورد موافقت قرار میگیرند، به قیمت مصوب کمیسیون فرهنگی - هنری بنیاد (بین دویست تا چهارصد میلیون ریال) از صاحب قانونی اثر (مؤلف یا ناشر) خریداری میشود و برای نگارش فیلمنامه در اختیار تهیه کننده (پیشنهاد دهنده) قرار میگیرد. ۵. پس از دریافت پروانه ساخت، ضمن واگذاری حق اقتباس خریداری شده به تهیه کننده مبلغ پانصد میلیون ریال نیز بابت تبدیل داستان به فیلمنامه، به تهیه کننده پرداخت میشود.۶. بنیاد سینمایی فارابی در تولید این آثار با تصویب شورای هماهنگی تولید سازمان سینمایی، تا سقف ۱۰ میلیارد ریال مشارکت خواهد کرد.۷. فهرست کتابهایی که حقوق اولیه آنها به منظور طراحی و تولید آثار اقتباسی، خریداری شده و میشود به همراه فهرست آثاری که حقوق سینمایی آنها در گذشته به وسیله سازمان سینمایی و مؤسسات تابعه، خریداری شده است برای استفاده از بند ۵ و۶ این فراخوان در نشانی www.eqtebas.ir نیز قابل بهرهبرداری است.
«تااون» موشاِنگاری نمیکند
کارگردان «تااون» با اشاره به تمثیلی بودن داستان این اثر نمایشی عنوان کرد در این نمایش آگاهی به مثابه بیماری طاعون مطرح شده و چالشهای زیادی را در کلونی موشها به وجود میآورد. هادی حوری کارگردان نمایش «تااون» که در تماشاخانه دیوار چهارم اجرا میشود درباره این اجرا گفت: این نمایش از اول اسفند ماه اجرای عمومی خود را آغاز کرد اما متاسفانه به دلیل شیوع ویروس کرونا بعد از ۲ شب اجرا تعطیل شد. برای اجرای نمایش از یک ماه قبل تبلیغات و اطلاع رسانی را آغاز کرده بودیم و استقبال مخاطبان در روزهایی که اجرا داشتتیم نیز خیلی خوب بود اما متاسفانه این بیماری همه گیر شده و این اپیدمی کل جامعه را گرفته است بنابراین چارهای جز تعطیلی تماشاخانهها و مراکز هنری وجود نداشت.وی ادامه داد: البته این امکان وجود دارد حتی بعد از باز شدن تماشاخانهها باز هم میزان استقبال از نمایشها اندک باشد چون مردم هنوز ترس از مبتلا شدن دارند و ترجیح میدهند در خانه بمانند تا به دیدن تئاتر بیایند. اگرچه ما نیز مثل تمام گروههای تئاتری چه به لحاظ اقتصادی و چه هدر رفتن زحمت بچههای گروه ضرر خواهیم کرد اما اگر مسبب این باشیم که چنین بیماری خطرناکی را گسترش ندهیم باز هم خوشحال هستیم چون به حفظ جان هموطنانمان کمک کرده ایم.وی درباره انتخاب نام نمایش بیان کرد: این نمایش اثری تمثیلی است و اتفاقات در لانه موشها میافتد به این ترتیب که در تاریکی لانه موشها یک جرقه زده شده و نوری از آگاهی تابیده میشود و این اتفاق از نظر رییس موشها از بیماری طاعون نیز به مراتب بدتر است و باید جلوی آن را گرفت. رییس لانه موشها به دنبال کسی است که آگاهی را به میان موشها آورده و میخواهد او را نابود کند چون میداند آگاهی پیدا کردن اپیدمی است. در این میان برخی از اغتشاش موجود سوءاستفاده کرده و برای انتقام از کینههای شخصی شان بهره میبرند ... «تااون» نامی استعاری است و معانی مختلفی را به ذهن متبادر میکند به همین دلیل با این املا نوشته شده است. در نمایش نیز دیالوگی با این مضمون وجود دارد که میگوید : «تااون هست، طاعون هم هست و تااون نره، طاعون هم نمی ره.» حوری در پایان با اشاره به فضای انتزاعی که در نمایش جریان دارد، توضیح داد: تلاش کردیم در اجرای نمایش «موش انگاری» انجام نگیرد به همین دلیل ظاهر و رفتارهای بازیگران انسانی است و موش گونگی شان از طریق تمایلات و ویژگیهای شخصیتی آنها نمود پیدا میکند. در این نمایش به انسانهایی روبرو هستیم که خصلتها و رفتارهای موش گونه را در پیش گرفته اند و در عین انسان بودن، موش هم هستند.
دروغی که با تکرار راست شد!
کارگردان جنجالی تایید کرد که روز جمعه در مراسم اهدای جوایز سزار شرکت نمیکند. رومن پولانسکی که با جدیدترین فیلمش با عنوان «یک افسر و یک جاسوس» ۱۲ نامزدی در جوایز سزار فرانسه کسب کرده، اعلام کرد جمعه شب در مراسم اهدای جوایز سزار شرکت نمیکند. در حالی که نامزدی وی موجب خشم گروهی از فمینیستها از آکادمی سزار شد و در ادامه ۲۱ عضو هیات مدیره «انجمن حمایت از سینما» که ناظر بر آکادمی سزار است استعفا کردند؛پولانسکی با صدور بیانیهای اعلام کرد در مراسم اهدای جوایز شرکت نمیکند. وی گفت: در این چند روز همه دارند از من میپرسند که در مراسم سزار شرکت میکنی یا نه؟ و من در جواب میپرسم چطور میتوانم شرکت کنم؟ این کارگردان ادامه داد: ما که میدانیم این شب چطور پیش میرود. فعالان، قبلاً مرا تهدید کردهاند و گفته اند در برابر مکان برگزاری هستند. برخی دیگر قصد دارند از این موقعیت برای محکوم کردن کل مجموعه استفاده کنند. قول می دهم این مراسم بیشتر شبیه یک سمپوزیوم باشد تا جشن سینما.پولانسکی گفت در مراسم شرکت نمیکند تا از همکارانش و نیز همسر و فرزندانش حمایت کند. وی گفت: آنها به شدت آسیب دیدهاند.
وی افزود: رسانهها و مطبوعاتیها با نامزدی تیم ما برای دریافت ۱۲ جایزه سزار چنان برخورد کردهاند که انگار هیات مدیره به ما هدیه داده و به همین دلیل آنها را مجبور به استعفا کردند. این رای مخفی ۴۳۱۳ عضو و نیز ۱.۵ میلیون تماشاگری که آمدهاند فیلم را ببینند، تحلیل میبرد.
این فیلمساز به اتهامات جدیدی که به وی زده شده و شعار فعالان که گفتهاند ۱۲ نامزدی برای تجاوز به ۱۲ زن دریافت کرده است، گفت: اینها خیالات ذهنهای ناسالم است و وقتی یک دروغ را ۱۰۰۰ بار تکرار کنی دیگر راست میشود.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4232/19182/74998
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4232/19182/74999
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4232/19182/75000
|
عناوین این صفحه
- ضیافت سینمای ایران در هفتادمین جشنواره بینالمللی فیلم برلین برگزار شد
- جای برنامههای اساسی خالی است!
- اخبار