|
رئال 2-0 بارسلونا؛ صدرنشینی لذت بخش
رئال مادرید در یک نیمه دوم هیجان انگیز بارسلونا را شکست داد و به صدرجدول لالیگا برگشت
* پایان ال کلاسیکوی هیجان انگیز با نتیجه 2 بر صفر به سود رئال مادرید با گلزنی دو بازیکن جوان مقابل بارسلونا.
دقیقه 2+90: گلللللللل دوم برای رئال...... ماریونا دیاز تنها یک دقیقه بعد از ورودش به زمین با فرار سریع از سمت راست زمین و جای گذاشتن اومتیتی، ضربه نهایی را زد تا توپ از کنار دستان ترشتگن عبور کند و برای دومین بار دروازه بارسلونا باز شود.
دقیقه 90: ضربه ایستگاهی به سود بارسلونا؛ ترشتگن هم برای زدن گل مساوی تا محوطه جریمه حریف آمده.
دقیقه 89: شوت راموس از روی ضربه آزاد دقت لازم را نداشت و بعد از برخورد به دیوار دفاعی بازیکنان بارسلونا دفع شد.
دقیقه 88: خطای بوسکتس روی واسکز در قوس محوطه جریمه بارسا و ضربه ایستگاهی برای رئال.
دقیقه 85: مسی بخاطر تکل روی پای کاسمیرو با کارت زرد جریمه شد.
دقیقه 84: جدال مودریچ و بوسکتس در محوطه جریمه بارسلونا برندهای نداشت و توپ به وینیسیوس رسید که او با حرکت چشمنوازی از بین دو مدافع آبی اناریها عبور کرد، اما در نهایت ترشتگن مانع از دبل او شد.
دقیقه 83: ارسال مسی از روی ضربه ایستگاهی و ضربه سر پیکه ثمری نداشت و به اوت رفت.
دقیقه 78: شاگردان زیدان درآستانه زدن گل دوم بودند، اما پاس بنزما در موقعیت آفساید به کارواخال رسید.
دقیقه 76: بریتویت نفوذ تند و تیزی از جناح چپ محوطه جریمه رئال انجام داد که پاس در عرض او به کورتوآ رسید.
دقیقه 75: مسی فرصت عالی زدن گل مساوی را به راحتی هدر داد و تعلل او در تک به تک شدن با کورتوآ موجب شد تا مارسلوا با تکل عالی توپ را به واران برساند و او به دروازهبان رئال پاس بدهد تا این موقعیت بطور کامل دفع شود.
دقیقه 71: گللللللللللل برای رئال مادرید... وینیسیوس جونیور پاس در عمق عالی تونی کروس را با فرار سریع از سمت چپ زمین و محوطه جریمه بارسلونا با بغل پای راست زد که توپ بعد از برخورد و دفع اشتباه پیکه وارد دروازه شد.
دقیقه 70: چیزی نمانده بود تا بریتویت تنها چند ثانیه پس از ورود به زمین دروازه رئال را باز کند، اما ضربه او در موقعیت تک به تک را واران قبل از ورود توپ به دروازه دفع کرد.
دقیقه 69: ترشتگن کرنر کروس را دفع کرد، اما در ادامه توپ به کارواخال رسید که پاس چیپ او و ضربه راموس در موقعیت آفساید را ترشتگن به زیبایی با پا دفع کرد.
دقیقه 63: شوت بنزما به شکل ناباورانهای به بیرون رفت؛ بهترین گلزن فصل رئال نتوانست ارسال کوتاه و زیبای کارواخال را تبدیل به گل کند و ضربه بغل پای او از مقابل دروازه بارسلونا به اوت زده شد.
دقیقه 62: شوت بیدقت کروس از بالای دروازه بارسلونا عبور کرد.
دقیقه 60: توپ تا خط دروازه بارسلونا پیش رفت، اما تبدیل به گل نشد؛ جرارد پیکه این بار منجی دروازه تیمش شد و اجازه نداد ضربه سر ایسکو روی توپ ارسالی از جناح راست تبدیل به گل شود.
دقیقه 60: ارسال خطرناک مارسلو از سمت چپ زمین را مدافعان بارسلونا اجازه ندادند به نتیجه برسد و به خوبی توپ را از مقابل دروازه خودی دور کردند.
دقیقه 58: شوت عجیب کاسمیرو از فاصله 30 متری با اختلاف زیادی از دروازه بارسلونا راهی اوت شد.
دقیقه 56: جدیترین موقعیت رئال با شوت فنی و تماشایی ایسکو از پشت محوطه جریمه شکل گرفت، اما ترشتگن با شیرجه بلند و تماشایی توپ را به کرنر فرستاد.
* شروع نیمه دوم ال کلاسیکو به امید یک بازی جذاب و البته همراه با گُل.
* پایان نیمه اول جذاب بازی رئال- بارسا در دقیقه 45:05 ؛ نیمهای که شاگردان ستین موقعیتهای جدیتری در آن داشتند و اگر درخشش کورتوا نبود با گل به رختکن میرفتند.
دقیقه 40: فرار عالی سمدو از سمت راست زمین موقعیت خطرناکی برای بارسلونا شکل داد، اما این فرصت با پاس او، فرصتسوزی بازیکنان این تیم و دفع مدافعان رئال بینتیجه ماند.
دقیقه 38: کورتوآ دوباره خوش درخشید و اجازه نداد شادی به اردوی بارساییها بیاید؛ دروازهبان بلندقامت رئال در موقعیت تک به تک با مسی شوت محکم او را به زیبایی دفع کرد تا دروازه رئال همچنان بسته بماند.
دقیقه 37: بازیکنان رئال با توپگیری از گریزمان ضد حمله سریعی ترتیب دادند، اما وینیسیوس با خودخواهی توپ را با یک شوت فنی دراختیار ترشتگن قرار داد.
دقیقه 34: پاس در عمق دیدنی گریزمان از زمین خودی را آرتور با فرار سریع تبدیل به مهمترین موقعیت بازی کرد که شوت بغل پای او را کورتوا با خروج و واکنش به موقع به کرنر فرستاد.
دقیقه 34: ارسال کارواخال از سمت راست زمین و پاس بنزما با ضربه سر به وینیسیوس نرسید و مدافعان بارسا توپ را از محوطه جریمه دفع کردند.
دقیقه 30: اولین شوت داخل چارچوب دروازهها را مسی زد؛ فوق ستاره بارسلونا پس از دریافت پاس گریزمان، با پای راست شوت زد که ضربه زمینی او را کورتوا دراختیار گرفت.
دقیقه 29: پاس به عقب بنزما و شوت پشت محوطه کروس از بالای دروازه بارسلونا عبور کرد.
دقیقه 27: فرصت طلایی رئال برای باز کردن دروازه ترشتگن را بنزما با تعلل روی ارسال والورده هدر داد و توپ از جناح راست به سمت چپ زمین رفت.
دقیقه 22: جدیترین موقعیت بازی را گریزمان هدر داد؛ پاس مسی به آلبا و ارسال زمینی پای چپ او را ستاره فرانسوی بارسلونا با شوت کمدقت به اوت زد.
دقیقه 21: حمله سریع رئال از میانه زمین تا سمت چپ محوطه جریمه بارسا را مارسلو با پاس در عرض بیثمر فرستاد تا پیکه توپ را دفع کند.
دقیقه 19: اولین تنش و درگیری در ال کلاسیکو بین کارواخال و آلبا، مدافعان کناری دو تیم شکل گرفت که متئو لاهوز با ورود سریع به این قائله به هر دو بازیکن کارت زرد نشان داد.
دقیقه 17: گریزمان در محوطه جریمه رئال صاحب توپ شد، اما راموس و واران با حضور به موقع توپ را از او گرفتند.
دقیقه 15: اشتباه در خط دفاعی بارسلونا موجب شد تا توپ به مارسلو برسد و پاس در عمق او برای وینیسیوس موقعیت جدی برای رئال به وجود بیاورد، اما پاس به عقب او و شوت بیدقت کروس به بیرون رفت.
دقیقه 11: اولین کارت زرد ال کلاسیکو برای وینیسیوس جونیور بخاطر خطا روی سمدو.
دقیقه 7: سانتر پای چپ مارسلو را پیکه به شکل ناقص برگشت داد که در ادامه توپ به بنزما رسید، اما شوت روی پای او دقت لازم را نداشت و از بالای دروازه بارسلونا به بیرون رفت.
دقیقه 6: ارسال کوتاه وینیسیوس از جناح چپ زمین بعد از برخورد به پای پیکه راهی کرنر شد.
دقیقه 5: تا این لحظه توپ و میدان بیشتر در اختیار بارسلونا بوده، اما شاگردان زیدان اجازه ندادند موقعیتی روی دروازهشان به وجود بیاید.
ثانیه یک: شروع جذابترین بازی فوتبال جهان با سوت متئو لاهوز.
ترکیب رئال مادرید: کورتوا- کارواخال- راموس- واران- کروس- بنزما- مارسلو- کاسمیرو- فدریکو والورده(86- لوکاس واسکز)-ایسکو(79- لوکا مودریچ)- وینیسیوس
ترکیب بارسلونا: تراشتگن- سمدو- پیکه- اومتیتی- آلبا- بوسکتس- دی یونگ-آرتور(81- ایوان راکیتیچ)- آرتورو ویدال(70- مارتین بریتویت)- آنتوان گریزمان(81- آنسو فاتی)- لیونل مسی
ایان راش در سرزمین بیگانه؛ 12 ماه ناکامی در یوونتوس
انگلستان دهه 80، مترادف با اعتراض به دولت محافظه کار و روزهای سخت بود. دولت محافظه کار وقت هر روز یک داستان جدید داشت، یک روز آرتور اسکارگیل و معدنچیان اعتصابیاش، یک روز جزایر فالکلند و درگیری با آرژانتین و روز پس از آن تهدیدهای تروریستی از سمت ایرلند شمالی. برنامه مارگارت تاچر درباره خصوصی سازی و تجزیه بخش دولتی و برچیدن اتحادیه ها موجب خشم در میان طبقات کارگر شده بود. مردم کوچه و خیابان چشم اندازی به آینده نداشتند و در همین دوره، در حوزه ورزش، ترکیبی از عملکردهای برجسته فردی وتیمی بود در محاصره جریان های افراطی و خشن هواداری بود. به فاصله چهارسال، 190 هوادارا فوتبال در سه فاجعه بزرگ فوتبالی جان خود را از دست دادند. یکی از آنها فاجعه هیسل بود که برای پنج سال تیمهای انگلیسی را از حضور در مسابقات اروپایی منع کرد.
ستاره های فوتبال بریتانیا همیشه هدف تیم های آلمانی و ایتالیایی و اسپانیایی محسوب میشدند. پیشنهاد های مالی مالکان این باشگاه ها هر بازیکنی را وسوسه میکرد اما این انتقال ها همیشه هم موفقیت آمیز نبودند. سیستم دفاعی سنتی باشگاه های ایتالیا زیاد با سبک بازی پست 9 های انگلیسی سازگار نبود. در دهه 60 میلادی دنیس لاو و جیمی گریوز تجربه های ناموفقی در سری آ داشتند. بازیکنانی که در انگلیس حکم پادشاه را داشتند، در محیط متفاوت تر ایتالیا کمتر از 12 ماه دوام آوردند. اگر دنیس لاو و جیمی گریوز بهترین گلزنان فوتبال انگلستان در دهه 60 بودند، این عنوان در دهه 80 فقط به یک نفر تعلق داشت. ایان راش. مردی متشخص در ترکیب لیورپول دهه 80 و اولیل دهه 90 با سبیل منحصر به فردش. مردی که با پیراهن سرخ پرافتخارترین باشگاه انگلیسی، کفش طلای اروپا را نیز از آن خود کرد. مردی که با 346 گل بهترین گلزن تاریخ قسمت قرمزرنگ بندر لیورپول است و البته تنها بازیکن تاریخ باشگاه که از مرز سیصد گل عبور کرد. زوج پویای او با کنی دالگلیش اسکاتلندی، لیورپول را به قله فوتبال اروپا رساند. دالگلیش غریزه غارتگری طبیعی راش را به خوبی درک میکرد. راش مرد برجسته نسل خود بود. مهاجمی با سرعت بالا و جایگیری های بی نقص که در بهترین زمان، در بهترین مکان حضور داشت.
پس از محرومیت تیمهای انگلیسی از حضور در اروپا، رسانه ها مشغول حدس و گمان بودند که کدام ستاره های لیگ دسته اول هدف باشگاه های لاتینی خواهند بود. پس از اینکه بارسلونا گری لینه کر و مارک هیوز را به خدمت گرفت، جامپیرو بونیپرتی، رئیس وقت باشگاه یوونتوس دست به کار شد تا ایان راش را زودتر از رقبای حریص دیگرش به خدمت بگیرد. رئیس یوونتوس پیشنهادش را ارائه داد و با علم به اینکه درآمد لیورپول پس از محرومیت از حضور در مسابقات اروپایی به شدت کاهش پیدا میکند، نسبت به توافق کاملا خوشبین بود. سر جان اسمیت رئیس هیئت مدیره لیورپول پیشنهاد 3.2 میلیون پوندی برای راش را پذیرفت و معامله انجام شد. طبق قوانین فوتبال ایتالیا در اواسط دهه هشتاد، هر تیم فقط میتوانست از دو بازیکن خارجی در ترکیب ابتدایی 11 نفره خود استفاده کند. بونیپرتی، لادروپ ستاره دانمارکی را که به طور قرضی در لاتزیو حضور داشت برگرداند و میخواست از او در کنار میشل پلاتینی در خط میانی تیمش استفاده کند. این در حالی بود که پلاتینی قصد داشت در تابستان 1986 بازنشسته شود اما با فشار مسئولین باشگاه تصمیمش را 12 ماه دیگر به تعویق انداخت.
به این ترتیب راش نیامده با دردسر روبه رو شد چرا که با وجود پلاتینی و لادروپ ممکن بود در بسیاری از بازی ها مجبور شود روی نیمکت بماند. برای حل این مشکل توافق شد تا راش یک سال دیگر در لیورپول بماند. با توجه به محرومیت لیورپول، انتقال وی به یوونتوس از دیدگاه حرفه ای نمی توانست بدتر باشد. به محض ورود او و رونمایی توسط رسانه ها، پلاتینی، برنده سه توپ طلا قصد خود را برای بازنشستگی در 31 سالگی تایید کرد. تیمی که در دهه هشتاد بر فوتبال ایتالیا مسلط بود به پایان دوران خود نزدیک میشد. بجز پلاتینی، یوونتوس ستاره های دیگری ثل مارکو تاردلی یا بونیک را هم دیگر نداشت. بازیکنانی که به پایان دوران خود رسیده بودند. به محض ورود راش به یوونتوس، پلاتینی آب پاکی را روی دست وی ریخت و گفت: «شما در زمان اشتباهی به یوونتوس آمده اید. شما باید 2-3 سال پیش وقتی تیم بهتری داشتیم میآمدید. در یوونتوس موفق نخواهید بود زیرا تیم در حال گذار است.»
این ولزی درخششی در پیراهن سیاه و سفید بانوی پیر نداشت. در بازیهای پیش فصل درخشش دوران لیورپولش را نشان داد و در 10 بازی 6 گل زد اما با شروع بازیهای رسمی ورق برگشت. در اولین مسابقه در جام حذفی برابر لچه از ناحیه ران پا مصدوم شد و 5 هفته از میادین دور بود. مشکل دیگر راش این بود که هیچوقت نتوانست زبان ایتالیایی یاد بگیرد و همیشه در ارتباط با هم تیمی هایش مشکل داشت. یوونتوس زیر نظر رینو مارکزی در حال بازسازی تیمش پس از خداحافظی تدریجی ستارگانش بود و مشکل زمانی مشخص میشد که متوجه میشدیم سبک تدافعی او چیزی نبود که راش به آن عادت داشته باشد. پس از رهایی از مصدومیت، راش در گرمای 30 درجه، شکست 1-0 برابر امپولی را تجربه کرد، هرچند هفته بعد دو گل به پسکارا زد و تیمش 3-1 برنده شد اما نبود بازیکنی مثل دالگلیش یا پلاتینی که او را تغذیه کند، آزارش میداد.
زندگی خارج از زمین هم برای او سخت و دشوار بود. برنامه های تمرینی تفاوت زیادی با برنامه های لیورپول داشت و شامل دویدن های طولانی مدت و زیاد بود. دیگر خبری از محیط راحت و ملوود نبود و در یوونتوس شرایط متفاوتی حاکم بود به طوری که جزئیات و زمان صرف غذا را هم در نظر میگرفتند. در نهایت یوونتوس در فصل 1987/88، بدترین نتایج خود را از سال 1956 به بعد گرفت. در جام یوفا توسط پاناتینایکوس حذف شدند و در سری آ ششم شدند. نتایج فاجعه بار مارکزی جای دفاعی باقی نگذاشت و در پایان فصل جای خود را به اسطوره تیم، دینو زوف داد. راش در این فصل در 39 بازی در تمام مسابقات، 14 گل زد و در سری آ، آمار ضعیف 7 گل در 29 بازی را ثبت کرد. این در حالی بود ک فصل قبل در لیورپول، در تمام رقابت ها حدودا 3 برابر بیشتر گل زده بود (40 گل در 57 بازی).
سکوهای آلیانز سرکوب نمیشود؛ شیکریا در مقابل بایرن
بعد از جنجالهای دیدار بایرن مونیخ و هوفنهایم و بالا گرفتن تنش بین مدیریت باشگاه و هواداران، اهمیت متشکل ترین گروه هواداران افراطی بایرن بیش از پیش خود را نشان داده است.
تا روز شنبه مدیریت باشگاه بایرن مونیخ و گروه شیکریا، گروه متشکل افراطیترین هواداران بایرن مونیخ رابطهای بود که میشد تحت عنوان یک رابطه خوب دو طرفه توصیف شود. ولی این شرایط حالا تغییر کرده است. حالا در مونیخ بین گروه هواداران بایرن مونیخ که با نام زودکوروه یا سکوی جنوبی معروفند و باشگاه یک جنگ سرد در جریان است.
قویترین اسلحه باشگاه در این جنگ سرد، سهمیه بلیطی است که به گروههای هواداری اختصاص میدهد. اگر یک گروه هواداری بلیطهای کمتری از باشگاه دریافت کند میزان تاثیرگذاریاش در سکوها کاهش خواهد یافت.
کارل هاینتس رومینیگه رئیس باشگاه روز شنبه و بعد از جنجالهایی که در استادیوم هوفنهایم اتفاق افتاد مثل پدری که بچههایش شیطنت کرده و حالا در حال توبیخ آنها است با هواداران باشگاه صحبت کرد. این در حالی است که روز پنجشنبه همه گروههای هواداری بایرن و از جمله شیکریا در شهر مونیخ در جشن بزرگ مراسم 120 سالگی باشگاه شرکت کرده بودند و به نظر میرسید رابطه هواداران و باشگاه دیگر هرگز بهتر از این نخواهد بود.
اما این تصویر از روز جمعه شروع به ترک برداشتن کرد. زمانی که حدود هزار هوادار بایرن برای تماشای تیم زیر 23سال باشگاه به استادیوم رفته و از وسایل آتشزایی استفاده کردند که در آلمان ممنوع است. اما یک روز بعد روز شنبه در هوفنهایم بزرگترین ضربه به این رابطه وارد شد و هواداران بایرن با نمایش پلاکاردهایی بسیار توهینآمیز خطاب به مالک ثروتمند هوفنهایم خشم مدیران باشگاه خود را برانگیختند و آنها را مجبور به واکنش کردند.
باشگاههای آلمانی از مدتها پیش سعی کردهاند از برخورد تند با هواداران افراطی خود خودداری کننند و به خصوص اعلام کردهاند که وجود هواداران منتقد و دارای حساسیت سیاسی را برای باشگاههایشان مثبت میدانند. اما با اتفاقی که در هوفنهایم افتاد ممکن است پای دادگاهها به میان کشیده شود و بایرن نمیخواهد خود را در این مهلکه گرفتار کند. کلاوس هولتزنبایم میگوید شیکریا بزرگترین گروه متشکل هواداران افراطی بایرن تا روز شنبه با باشگاه رابطه خوب و نزدیکی داشته ولی حالا پلهای پشت سر به کلی خراب شده است. جالب اینجا است که تا پیش از اتفاقی که در هوفنهایم افتاد، رابطه باشگاه بایرن با قطر که باعث شده هواداران عمدتا چپ شیکریا به این دلیل انتقاداتی را به مدیران بایرن وارد کنند نتوانسته بود کلیت رابطه دو طرف را تخریب کند. رومینیگه نمیتوانست باور کند درحالیکه در ورزشگاه هوفنهایم در کنار دتمار هوپ رئیس و مالک باشگاه هوفنهایم نشسته است، هواداران افراطی بایرن در ابراز همبستگی با دشمن سنتی خود هواداران بوروسیا دورتموند شروع به توهین به هوپ کنند.
گروه رسمیتر هواداران بایرن مونیخ موسوم به یار دوازدهم به تقبیح عملکرد هواداران حاضر در استادیوم هوفنهایم و شیکریا پرداخت و گفت بنرهایی که به نمایش گذاشته شده زشت و غیر قابل قبول بوده. شاید به همین خاطر بود که رومینیگه از اظهارات اولیه خود کوتاه آمد و گفت باشگاه قصد ندارد کل هواداران را تنبیه کند بلکه به دنبال مجازات افراد خاطی خواهد بود. یکی از کارشناسان روابط هواداری فوتبال در آلمان میگوید با این همه صحبتهای رومینیگه بسیار تند بوده. او در این باره گفت:» تا جایی که من میبینم پتاسیل زیادی برای درگیری شدید بین باشگاه و هواداران وجود دارد».
اما شیکریا به خصوص از زمان انتقال استادیوم باشگاه از استادیوم المپیک مونیخ به آلیانز آرنا قدرت به مراتب بیشتری پیدا کرده و کوبیدن آن برای رومینیگه یا مدیریت باشگاه به هیچ وجه ساده نخواهد بود. در گذشته شیکریا با گمروه هواداری رسمی یار دوازهم رابطه خصمانهای داشت ولی به مرور زمان اختلافات اصولی دو طرف حل شده و حالا شیکریا به یکی از مهمترین وزنههای هواداری باشگاه بایرن تبدیل شده است. شیکریا علاوه بر مسائل فوتبالی در حوزه سیاست هم فعال است و کمپینهای سیاسی متعددی برگزارکرده است. اعضای شیکریا در سال 2014 به دلیل فعالیتهای خود علیه تبعیض و نژادپرستی در استادیومها از سوی فدراسیون فوتبال آلمان تحسین شده و جایزهای دریافت کردند.
همین خصلت سیاسی شیکریا باعث شده انتقادهای اخیر رومینیگه و باشگاه از این گروه بیشتر به عنوان یک مخالفت سیاسی تفسیر شود تا مخالفتی اخلاقی یا عملگرایانه. یکی از اعضای این گروه در گفتگو با رسانههای آلمانی با مطرح کردن این مساله گفته بود باشگاه بایرن میخواهد خودش را پشت رقابت سنتی بین مونیخ و دورتموند پنهان کرده و شیکریا را به همراهی کردن با دشمن سنتی متهم کند ولی مساله اصلی مدیران باشگاه این است که از موضعگیریهای سیاسی شیکریا راضی نیستند.
یادداشت
درس بایرن مونیخ
برای فوتبال ایران چیست؟
آرمن ساروخانیان
بازی بایرن و هوفنهایم پایانی غیرمنتظره و سورئال داشت. بازیکنان و مدیران بایرن مونیخ وقتی دیدند هوادارانشان حاضر نیستند پارچهنوشتههای توهینآمیز علیه مالک باشگاه میزبان را جمع کنند، دست از بازی کشیدند و دقایق باقیمانده را با پاسکاری میان خودشان و بازیکنان تیم میزبان گذراندند؛ نشانهای از احترام به حریف و تأکید بر اولویت اخلاق بر فوتبال و حساسیتهایش.
این اتفاق در روزهایی رخ داد که فوتبال ایران مثل همیشه درگیر حاشیهها و ماجراهای منحصر به فرد است. رقابت در مستطیل سبز تمام نمیشود و قبل و بعد از آن در نشستهای خبری، میکسدزونها و فضای مجازی ادامه دارد. اتهامات رنگارنگ به حریف، داوران و فدراسیون. اعتماد میان اعضای خانواده فوتبال تقریباً از بین رفته است. مربیان و بازیکنان حاضر نیستند مسئولیت نتایج را بپذیرند و دائماً دنبال مقصر میگردند.
مشکل فوتبال ایران کجاست؟ هر بار حاشیهها پررنگ میشود، گروهی به تمدن کهن این سرزمین اشاره میکنند و چاره را در بازگشت به ارزشها میدانند. گروه دیگری هم فرضیه سقوط اخلاق و ارزشها در جامعه و سرایت آن به ورزش را پیش میکشند.
بهتر است تحلیل بالا و ارتباط اخلاق در جامعه و ورزش را به جامعهشناسان بسپاریم. به جای آن میتوانیم بحثمان را به محدوده فوتبال متمرکز کنیم. این ورزش وارداتی سالهاست که به ایران آمده و به عمق جان مردم نفوذ کرده، بدون اینکه اصولش را هم در نظر بگیریم.
در فوتبال باشگاهی اروپا که بالاترین سطح فوتبال در دنیاست، رد و بدل شدن ارقام نجومی هم دلیلی برای چشمپوشی از اصول اخلاقی نیست. درآمد باشگاهها و دستمزد و پاداش بازیکنان ارتباط مستقیمی با نتایج مسابقات دارد، با این حال آنها اصرار زیادی روی اصول اخلاقی دارند.
این توضیحات به معنی نگاه سیاه و سفید به فوتبال در ایران و اروپا نیست. فوتبال در قاره سبز هم مشکلات و بحرانهای زیادی دارد، از توهینهای نژادپرستانه تا خشونت در ورزشگاهها. با این حال مدیران، مربیان و بازیکنان به عنوان متولیان و سفیران فوتبال خودشان را دلسوز میدانند و اجازه نمیدهند که موارد بیاخلاقی نهادینه و فراگیر شود. همیشه صداهایی پیدا میشود که مقابل انحرافات بایستد و روی روش درست پافشاری کند. نکته مهمتر اینکه اصولی وجود دارد که در مواقع بحران میتوان به آن رجوع کرد.
حتی اعتراض هواداران بایرن هم به خاطر زیر پا گذاشته شدن اصولی است که معتقدند رعایت نشده. بنا بر فرهنگ فوتبال آلمان، هواداران با مالکیت یک فرد بر یک باشگاه مخالفند و حضور دیتمار هوپ بر رأس باشگاه هوفنهایم را برنمیتابند. مشکل بزرگ اما توهینهایی است که در پلاکاردهایشان وجود دارد.
در مقام مقایسه، فوتبال ایران الگویی برای مالکیت باشگاهها ندارد. در این سالها شاهد مدلهای عجیب و غریبی از مالکیت بودهایم و حتی کار به جایی رسیده که در لیگ برتر دو باشگاه مالک مشترکی دارند! فوتبال ایران بغل پا و 2-4-4 را وارد کرده و تصور میکند که همه چیز تکنیک و تاکتیک است (هرچند در آموزش این موارد هم موفق نبودهایم)، ولی اساس فوتبال را فراموش کرده است. این خانه روی پایههای شکننده و لرزانی ساخته شده که با وزش هر باد شدیدی میلرزد و خطر ریزش آن وجود دارد.
اگر قرار است مشکلات حاشیهای فوتبال ایران تمام شود، باید یک بار دیگر اصولش را از نو نوشت. جایگاه مالکیت و مدیریت و مربی و بازیکن و هوادار و رسانه را باید از نو تعریف کرد. هنوز هم برای تحول دیر نیست، به شرطی که متولیان فوتبال این خلأ بزرگ را ببینند و برایش چاره کنند.
اخبار
رکورد تاریخی کورتوا در الکلاسیکوی برنابئو
تیبو کورتووا دروازهبان رئال مادرید در الکلاسیکوی دیشب دروازه تیمش را بسته نگه داشت تا در این فصل هر در دو بازی مقابل بارسلونا کلینشیت کرده و یک رکورد تاریخی به نام خود ثبت کند.
تیبو کورتوا دروازهبان بلژیکی رئال مادرید در الکلاسیکوی دیشب و دیدار حساس تیمش مقابل بارسلونا یکی از مهمترین ستارههای رئال بود و نقش مهمی در کسب این پیروزی داشت. کورتوا موفق شد دروازه مادریدیها را در مقابل حملات بارسا بسته نگه دارد تا سفیدپوشان پایتخت اسپانیا در نیمه دوم با دو گلی که به ثمر رساندند با نتیجه 2-0 به پیروزی دست یابند.
کورتوا در نیمه اول فصل در الکلاسیکویی که در ماه دسامبر به میزبانی بارسا در نوکمپ برگزار شده و با تساوی بدون گل به پایان رسید هم موفق شده بود دروازه رئال را بسته نگه دارد. او دیشب در سانتیاگو برنابئو هم مثل قلعهای فتح ناپذیر در مقابل یورشهای کاتالانها ایستادگی کرد و بار دیگر نگذاشت توپی از خط دروازهاش عبور کند.
از فصل 1974-1975 تا امروز یعنی نزدیک به 35 سال بود که رئال نتوانسته بود در یک فصل در هر دو بازی الکلاسیکوی لالیگا دروازهاش را در مقابل بارسلونا بسته نگه دارد. در آن سال رئال مادرید در خانه موفق شده بود بارسلونا را 1-0 شکست دهد و در نوکمپ هم بازی دو تیم با تساوی 0-0 خاتمه یافته بود. بارسایی که آن زمان یوهان کرویف افسانهای را در ترکیب خود داشت.
بارسلونا هم از فصل 2006-2007 همواره در برنابئو به رئال گلزنی کرده بود اما در پایان بازی دیشب بعد از دوازده سال نتوانست در یک فصل در برنابئو گلزنی کند. کورتوا در این فصل رویهمرفته 31 بار برای رئال به میدان رفته و موفق به ثبت 15 کلینشیت شده است.
رکوردهای جدید الکلاسیکو؛ سبقت وینی از مسی
رئالمادرید به پیروزی حیاتی در الکلاسیکو برای جا نماندن از کورس قهرمانی رسید و در خانه مقابل رقیب دیرینهاش بارسلونا با نتیجه 2 بر صفر پیروز شد و با این برد به صدر جدول لالیگا صعود کرد.
گل اول این بازی را وینیسیوس جونیور در دقیقه 71 به ثمر رساند. با این گل این مهاجم برزیل به جوانترین گلزن الکلاسیکو در قرن 21 تبدیل شد، رکوردی که پیش از این در اختیار لیونل مسی بود. وینیسیوس در حالی گل اول الکلاسیکو را به ثمر رساند که 19 سال و 233 روز سن داشت. مسی 13 سال پیش در حالی به جوانترین گلزن الکلاسیکو تبدیل شد که 19 سال و 259 روز سن داشت.
این افتخار در حالی در کارنامه مهاجم سابق سانتوس برزیل ثبت شد که عملکرد او از ابتدای مسابقه چنگی به دل نمیزد هرچند وقتی که او گل زد، همه هواداران ناراضی رئال مادرید بازی بد او را از یاد بردند و تشویقش کردند. این دومین گل وینیسیوس در این فصل از لالیگا بود. البته او در لیگ قهرمانان و جام حذفی این فصل گلزنی کرده بود.
دومین رکوردی که در الکلاسیکوی شب گذشته به ثبت رسید متعلق به ماریانو دیاس، دیگر بازیکن هجومی رئال مادرید و دیگر گلزن این تیم بود. او با گلزنی در دقیقه دوم وقتهای تلف شده نیمه دوم ضمن قطعی کردن پیروزی خانگی کهکشانیها به اولین بازیکن اهل دومنیکن تبدیل شد که در الکلاسیکو برای رئال مادرید گل میزند. اما رکورد مهمتر او مربوط به سرعت عملی بود که در گلزنی به خرج داد. او در حالی گل دوم رئال مادرید را زد که تنها لحظاتی پیش از آن به عنوان بازیکن تعویضی به میدان رفته بود. طبق گزارش سایت آماری Opta ماریانو تنها 50 ثانیه پس از ورودش به میدان گلزنی کرده است. به این ترتیب او به زننده سریعترین گل در تاریخ الکلاسیکو به عنوان یک بازیکن تعویضی در قرن 21 تبدیل شد.
خداحافظی راموس با الکلاسیکو ممکن است؟
سرخیو راموس کاپیتان رئال مادرید مدتی است که با شایعاتی درباره تمدید قرارداد خود با باشگاه محبوبش رئال مادرید مواجه شده است. قرارداد فعلی او با رئال در تابستان 2021 به پایان میرسد و مذاکرات راموس با باشگاه تا کنون منجر به تمدید این قرارداد نشده و گفته میشود این مذاکرات فعلا متوقف شده و پیشرفتی نداشته است.
با توجه به این واقعیت است که بعد از برگزاری الکلاسیکوی دیشب برخی رسانههای اسپانیایی مدعی شدند عدم تمدید راموس با رئال این احتمال را بوجود آورده که این بازی آخرین الکلاسیکویی باشد که او در آن بازی کرده است چرا که ممکن است کاپیتان رئال در تابستان پیش رو باشگاه محبوبش را ترک کند. این چه برای رئال مادرید و هوادارانش و چه برای راموس مساله بسیار پراهمیتی خواهد بود. او کسی است که سابقه پانزده سال درخشش در رئال را دارد و تا کنون در 40 الکلاسیکو به میدان رفته است.
اگر هم در نهایت چنین اتفاقی بیفتد سرخیو راموس میتواند از آخرین الکلاسیکوی خود با پیراهن رئال خوشحال باشد چرا که تیم او موفق شد در خانه خود بارسا را 2-0 شکست داده و علاوه بر تحقیر رقیب سنتی با کسب سه امتیاز بسیار مهم، از بلوگرانا پیشی گرفته و دوباره صدرنشین جدول لالیگا شود.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4235/19206/75109
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4235/19206/75110
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4235/19206/75111
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4235/19206/75112
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4235/19206/75113
|
عناوین این صفحه
- رئال 2-0 بارسلونا؛ صدرنشینی لذت بخش
- ایان راش در سرزمین بیگانه؛ 12 ماه ناکامی در یوونتوس
- سکوهای آلیانز سرکوب نمیشود؛ شیکریا در مقابل بایرن
- یادداشت
- اخبار