برای اولین بار مسئولان بلند‌پایه‌ی فوتبال احتمال کنسل شدن فصل ۲۰۱۹-۲۰ را بالا در نظر گرفته‌اند. الکساندر شفرین، رییس یوفا، اعلام کرده است که اگر امکان ادامه‌ی فصل تا پایان ماه ژوئن وجود نداشته باشد، احتمال از دست رفتن این فصل هست، همان‌طور که پیش‌تر هری کین، مهاجم تیم ملی انگلیس و تاتنهام، گفته بود که تا حدی می‌توان برای از سر‌گیری رقابت‌ها صبر کرد و این « حد» برای من، پایان ماه ژوئن خواهد بود. اما اگر قرار باشد که خودمان را برای ابطال فصل آماده کنیم، باید در نظر داشته باشیم که این به معنای حذف شدن همه‌ی رکورد‌های ثبت شده در این فصل از دل تاریخ خواهد بود. چنین اتفاقی به مثابه‌ی یک کابوس برای هواداران لیورپول خواهد ماند که ۳۰ سال است برای قهرمانی تیمشان صبر کرده‌اند. هم‌چنین کابوس‌های مالیاتی را برای باشگاه‌ها، شرکت‌های اسپانسنرینگ و پخش‌کننده‌های مسابقات در پی خواهد داشت. اگر زمان برگزاری بازی‌ها از دست برود و فصل باطل شود، این تنها لیورپول نخواهد بود که همه‌ی زحماتش را از دست رفته می‌بیند. رکورد‌ها و دستاورد‌های زیادی از بین می‌روند.

لیورپول: لیورپول ۲۵ امتیاز با تیم دوم فاصله دارد و اگر فصل در اواسط ماه مارچ متوقف نمی‌شد، آن‌ها با تنها دو برد دیگر به عنوان قهرمانی می‌رسیدند. هیچ تیمی بیشتر از لیورپول از این کنسلی آسیب نمی‌بیند. نه تنها قهرمانیشان از چنگشان خارج می‌شود، بلکه شاهد پاک شدن رکورد‌های خارق‌العاده‌ی‌شان خواهند بود. لیورپول این فصل با رکورد ۱۸ برد متوالی منچسترسیتی در لیگ برتر برابر شده‌ بود و با پیروزی مقابل بورنموث و ثبت ۲۲امین برد خانگی متوالی، از رکورد ۲۰ برد خانگی متوالی منچسترسیتی پیشی گرفته بود. حال با ابطال فصل، همه‌ی این رکورد‌ها دود شده و به آسمان می‌روند!

لیونل مسی: مسی سال ۲۰۲۰ را در حالی آغاز کرد که ۲۵ گل با رکورد ۶۴۳ گل پله برای یک باشگاه (سانتوس) فاصله داشت. مسی ۲۴ گل را در فصل ۲۰۱۹-۲۰ برای بارسلونا به ثمر رسانده که نه گل از این ۲۴ گل، در سال ۲۰۲۰ ثبت شده‌اند و او را به آمار ۶۲۷ گل رسانده‌اند. اما اگر فصل ۲۰۱۹-۲۰ از تاریخ پاک شود، آمار مرد آرژانتینی بار دیگر به ۶۰۳ گل باز خواهد گشت. رکورد پله هم‌چنان قابل دسترس است، اما آیا مسی که در ماه ژوئن شمع ۳۳ سالگی خود را فوت کرده، قادر به ثبت ۴۱ گل دیگر برای بارسلونا خواهد بود؟

کریستیانو رونالدو: رونالدو رکورد‌های شخصی زیادی را در فصل ۲۰۱۹-۲۰ ثبت کرد. او ۱۰۰۰ امین بازی دوران حرفه‌ایش را مقابل اسپال در حالی برگزار کرد که با گل‌زنی در آن دیدار، با رکورد گل‌زنی در ۱۱ بازی متوالی سری آ گابریل باتیستوتا و فابیو کوالیارلا هم برابر شده بود. مهاجم اسبق منچستر یونایتد و رئال مادرید با گل‌زنی در ماه اکتبر مقابل اوکراین، ۷۰۰ امین گل دوران حرفه‌ای خود را به ثمر رسانده بود. هرچند گل‌های ملی رونالدو از کارنامه‌اش پاک نمی‌شوند، اما با ملغی شدن فصل، تمام ۲۵ گل او برای یوونتوس در این فصل از دست می‌روند.

سرخیو آگوئرو: زمانی که آگوئرو موفق به هتریک برای منچسترسیتی در برتری ۶-۱ آن‌ها مقابل استون‌ویلا شد، توانست تیری آنری را به عنوان برترین گل‌زن خارجی تاریخ پیمیر‌لیگ پشت سر گذاشته و با ثبت ۱۲امین هتریکش، رکورد هتریک آلن شیرر را هم بشکند. مهاجم اسبق آرسنال، آنری، ۱۷۵ گل را در دو دوره‌ی حضورش برای توپچی‌ها به ثمر رسانده بود و آگوئرو با پشت سر گذاشتن او توانست در ادامه‌ی فصل به آمار ۱۸۰ گل زده هم برسد تا با هفت گل کمتر نسبت به اندی کول، مهاجم اسبق یونایتد، در جایگاه چهارم برترین گل‌زنان تاریخ پریمیرلیگ قرار گیرد. اما اگر دکمه‌ی «ریسِت» فصل فشرده شود، تمام ۱۶ گل آگوئرو در لیگ پاک می‌شوند و مهاجم آرژانتینی با ۱۶۴ گل و یک گل بیشتر از رابی فَولر، در جایگاه هفتم برترین گل‌زنان تاریخ لیگ می‌ایستد.

ارلینگ هالند: هالند ستاره‌ی فصل ۲۰۱۹-۲۰ بوده و خود را به عنوان یکی از جذاب‌ترین استعداد‌های جهان، ابتدا با سالزبورگ و سپس با بروسیا دورتموند، معرفی کرده است. مهاجم ۱۹ ساله با ثبت هتریک برای سالزبورگ مقابل خنک در اولین بازی لیگ قهرمانانش، در کنار مارکو فن باستن، فاستینو آسپریلا و وین رونی قرار گرفت. او هم‌چنین با گلی که در ماه فوریه برابر پاریسن‌ ژرمن زد، به سریع‌ترین بازیکنی تبدیل شد که موفق به زدن ۱۰ گل در لیگ قهرمانان می‌شود. خبر خوب برای هالند این است که در صورت لغو شدن فصل، او بار دیگر فرصت خواهد داشت تا فصل آتی در اولین بازی لیگ قهرمانانش گل‌زنی کند.

لسترسیتی: زمانی که منچستر‌یونایتد‌‌ موفق به برتری ۹-۰ مقابل ایپسیویچ تاون در مارچ‌ ۱۹۹۵ شد، به نظر می‌رسید‌ که رکورد تیم‌سر الکس فرگوسن دست‌نیافتنی باشد، اما با ثبت‌ همین نتیجه در بازی لسترسیتی مقابل سوتهممپتون، نام لسترسیتی در کنار منچستریونایتد‌ به عنوان رقم زننده‌ی یک‌طرفه‌ترین برد تاریخ لیگ برتر انگلیس قرار گرفت. جیمی واردی و آیوز پرز هر دو‌ موفق به هتریک برای تیم برندن راجرز در استادیوم سنت مری شدند، اما این هتریک و آن نتیجه شاید هرگز جایی در دل تاریخ نداشته باشند!

لیدز یونایتد: لیدزیونایتد یکی از پرطرفدارترین و قدیمی‌ترین تیم‌های فوتبال انگلستان است که بعد از ورشکستگی مالی در سال ۲۰۰۴ به چمپیون‌شیپ سقوط کرد و‌ حتی تا سطح سوم‌ انگلیس هم پایین رفت، اما امسال آن‌ها آماده‌ی بازگشت به جایگاهی بودند که از نظر خیلی‌ها به آن تعلق دارند. مارچلو بیلسا در فاصله‌ی نه هفته به پایان رقابت‌های چمپیون‌‌شیپ، تیمش را به صدر جدول این رقابت‌ها رسانده بود و هفت امتیاز با جایگاه تیم‌هایی که به لیگ برتر صعود‌ نمی‌کنند، فاصله داشت. با کسب ۷۱ امتیاز از ۳۷ بازی، آن‌ها این فرصت را داشتند تا رکورد امتیازگیری در یک فصل چمپیون‌شیپ را هم بشکنند، رکوردی که در فصل ۱۹۸۹-۹۰ توسط تیم هاوارد ویلکینسون ثبت شده بود. حال اگر فصل فوتبال اروپا نیمه کاره رها شود، لیدز بار دیگر فرصت صعود را از دست می‌دهد و رکورد فصل ۱۹۸۹-۹۰ هم‌ پابرجا می‌ماند.

 

آرمن ساروخانیان

در روزهایی که سرعت دیوانه‌وار زندگی مدرن جایش را به خانه‌نشینی اجباری و سکونی ملال‌آور داده، سلبریتی‌ها هم از حباب‌شان خارج شده‌اند و تلاش می‌کنند با لایوهای اینستاگرام مردم را کمی سرگرم کنند. با این حال در این لایوهای خودمانی گاهی حرف‌هایی رد و بدل می‌شود که در نشست‌های خبری رسمی نمی‌شنویم و جرقه‌ای می‌شود برای جنجال‌های تازه. 

تازه‌ترین لایو پرحاشیه دنیای فوتبال متعلق به کریم بن‌زماست که در پاسخ به سوال یکی از اینفلوئنسرها حمله تندی علیه اولیویه ژیرو داشت. مهاجم رئال در مقایسه خودش با ژیرو گفت: «برای پاسخ دادن به این سوال نیاز به زمان زیادی ندارم. شما نمی‌توانید ماشین فرمول یک را با ماشین کارتینگ اشتباه بگیرید. و باید بگویم که من مهربان بودم. من می‌دانم که خودم فرمول یک هستم.» البته او در بخش دیگری از این لایو به اهمیت ژیرو برای تیم ملی فرانسه اشاره کرد و گفت: «او در ترکیب جواب داده، چرا که تنها راه حل است. بازی او دیدنی نیست، ولی کمک می‌کند که گریزمان و امباپه دیده شوند، چرا که ژیرو همیشه در درگیری‌ها حاضر است. ولی این مدل بازی را همه دوست دارند؟ نمی‌دانم.»  

این دو بازیکن سابقه خصومتی ندارند، ولی دعوت نشدن بن‌زما به تیم ملی و حضور ژیرو در نوک حمله فرانسه بهانه‌ای برای مقایسه دائمی آنهاست. بن‌زما پس از پرونده اخلاقی پر سر و صدایش با والبوئنا دیگر به تیم ملی دعوت نشد و ژیرو توانست با گل زدن در بازی‌های مهم، پست شماره ۹ فرانسه را قبضه کند. دشان علاقه زیادی به سبک بازی ژیرو دارد و او فضای خوبی برای بازیکنان کناری‌اش می‌سازد. در جام جهانی ۲۰۱۸ ژیرو در بازی اول مقابل استرالیا ذخیره بود، ولی از بازی دوم در ترکیب اصلی قرار گرفت و هرچند تا پایان تورنمنت گلی نزد، ولی جایگاه ثابتی داشت.

دو قطب متضاد

هرچند فرمول دشان در تیم ملی فرانسه جواب داده و توانست دومین ستاره را به پیراهن فرانسه هدیه کند، ولی درخشش بن‌زما در رئال مادرید و افت‌های گاه و بیگاه ژیرو هر بار بهانه‌ای است تا این مقایسه دوباره مطرح شود. 

آنها مسیر متفاوتی برای رسیدن به سطح اول فوتبال داشتند. بن‌زما از روز اول در لیون پدیده بود و فلورنتیو پرز، رئیس باشگاه رئال مادرید برای خریدش شخصا به فرانسه سفر کرد. تقدیر او از همان شروع ستاره شدن بود و در تمام رده‌های سنی فرانسه بازی کرد تا به تیم ملی رسید. ژیرو فوتبال را از دسته‌های پایین‌تر شروع کرد و برای اولین بار در ۲۴ سالگی توانست بازی در لیگ فرانسه را با پیراهن مون‌پلیه تجربه کند. اگر بن‌زما را با نبوغش می‌شناسند، ژیرو نمونه بازیکن سختکوشی است که توانسته پله پله خودش را بالا بکشد. آقای گلی و قهرمانی لیگ فرانسه با مون‌پلیه سکوی پرتابی شد تا به آرسنال برود. در لندن هم او شروع سختی داشت، ولی توانست خودش را ثابت کند و به ترکیب اصلی برسد. 

بن‌زما را به خاطر تکنیک و سرعتش با رونالدو، پدیده برزیلی مقایسه می‌کنند، ولی ژیرو در ردیف مهاجمان قدرتی است که ممکن است همه سبک بازی‌شان را نپسندند. بازی او بیشتر از آن که تماشاگرپسند باشد موثر است، برای همین است که مهاجمانی مثل ونگر و دشان به او اعتماد کردند و جوابش را هم گرفتند. 

بن‌زما توانسته به رکورد ۵۰۰ بازی با پیراهن رئال برسد و با زدن ۱۵۷ گل بالاتر از پوشکاش ششمین گلزن برتر این تیم در لالیگا است. در فهرست بهترین گلزنان تاریخ لیگ قهرمانان، او بعد از رونالدو، مسی و رئال با ۶۴ گل در رده چهارم ایستاده؛ آماری فوق‌العاده.  

ژیرو شاید تکنیک استعداد گلزنی بن‌زما را نداشته باشد، ولی برای تیم ملی عضو فداکار و بی‌حاشیه‌ای بوده، هرچند آمارش هم قابل دفاع است و با ۳۵ گل بالاتر از ترزگه در رده سوم برترین گلزنان تاریخ فرانسه ایستاده. او حالا قهرمانی جهان را هم در کارنامه دارد و این یعنی نمی‌توان او را یک راننده کارتینگ دانست. 

 

مهم ترین رقابت فوتبالی هزاره جدید میلادی کدام رقابت بوده است؟ مسی و رونالدو؟ شاید در دنیای بازیکنان اینگونه به نظر برسد، اما در دنیای مربیان هم رقابتی شکل گرفت که دست کمی از رقابت مسی و رونالدو نداشت. نابغه کاتالان و آقای خاص. رقابت گواردیولا و مورینیو در ابتدا چیزی نبود که کسی بتواند پیش بینی اش بکند. ژوزه یک مترجم ساده بود و گواردیولا سرمربی تیم دوم بارسلونا. اما سرنوشت طوری رقم خورد که شاهد یکی از جذاب‌ترین رقابت های تاریخ فوتبال میان دو سرمربی باشیم. رقابتی که در ابتدا یک رفاقت ساده و شغلی بود.

۱- ملاقات مترجم با اسطوره؛ ۱۹۹۶

بله! آنها یک زمان دوست یکدیگر بودند. در سال ۱۹۹۶ مورینیو به عنوان مترجم بابی رابسون به بارسلونا آمد. وظیفه اش این بود که پل ارتباطی میان بازیکنان و سرمربی باشد. طولی نکشید که مورینیو با پپ گواردیولا، یکی از رهبران با ارزش بارسا آشنا شد. بابی رابسون در مورد رابطه این دو نفر در آن زمان گفت: «آنها رابطه ای کاملا دوستانه با یکدیگر داشتند.» اما پپ بعد ها در مصاحبه ای این ادعای رابسون را به نوعی تکذیب کرد: «فقط یک رابطه شغلی با هم داشتیم.» به هرحال پس از اینکه رابسون بارسلونا را در سال ۱۹۹۷ ترک کرد، مورینیو همچنان و تا سال ۲۰۰۰ در تیم باقی ماند، این بار در کنار لوئیس فن خال. همان دوران بود که در یک جشن قهرمانی مورینیو فریاد زد و گفت: «امروز و برای همیشه، بارسلونا در قلب من است.»

۲- وقتی گواردیولا پپ را در مسیر رسیدن به نیمکت بارسلونا شکست داد؛ ۲۰۰۸

زمانی که بارسلونا در جستجوی امضای قرارداد با یک سرمربی جدید بود، مورینیو از ۲ تن از مسئولان وقت بارسلونا، یعنی تیکسی بگریستین و مارک اینگلا برای یک جلسه ارائه پاورپوینت دعوت کرد تا به پرتغال بروند. هر دوی آنها تحت تاثیر برنامه های مورینیو قرار گرفتند، اما از درگیری هایی که ممکن بود مورینیو در تیم ایجاد کند، هراس داشتند. اینگونه بود که پپ گواردیولا به عنوان سرمربی بارسلونا انتخاب شد. کسی که تنها دستاوردش به عنوان سرمربی، رساندن بارسلونا بی به لیگ دسته سوم اسپانیا بود. این دست ردی که بارسلونا به سینه مورینیو زد، به عنوان پس زمینه و نمادی از نارضایتی مورینیو از بارسلونا شناخته شد.

۳- انتقام ژوزه از بارسلونا؛ ۲۰۱۰

در دومین فصل حضور مورینیو روی نیمکت اینتر، نراتزوری باید در لیگ قهرمانان اروپا به مصاف مدافع عنوان قهرمانی، بارسلونای گواردیولا می رفت. کسب شش گانه تاریخی در فصل نخست حضور پپ در بارسلونا، شانس این تیم را برای صعود به فینال سانتیاگو برنابئو بیشتر نشان می داد. اما یک اتفاق پیش بینی نشده، تا حدود زیادی کار را برای بارسا سخت کرد. فوارن آتشفشان در آن سال، باعث شد که تمام پرواز های اروپا لغو شوند و بارسلونا مجبور شود با اتوبوس به میلان برود. سفری خسته کننده که از عوامل اصلی شکست ۳-۱ بلوگرانا مقابل اینتر مورینیو بود.  بازی برگشت در نیوکمپ، تیاگو موتا طی یک برخورد مشکوک با بوسکتس، از زمین اخراج شد. همان لحظه مورینیو به پپ گفت: «هنوز فکر نکن که بازی را بردی.»

با ارائه یک بازی تدافعی قدرتمند و اجرای موفق کاتاناچیو، اینتر توانست دست پر از زمین خارج شود. صعودی که با جشن مورینیو همراه شد. او به داخل زمین دوید و خوشحالی کرد و آنجا انگشت اشاره اش را بالا برد و جمعیت حاضر در ورزشگاه را غرق در سکوت کرد. بعد ها و در دوران حضور آقای خاص در رئال مادرید، او یک عکس از آن لحظه خوشحالی را روی دیوار دفترش نصب کرد.

۴- چهار ال کلاسیکو در ۱۸ روز؛ ۲۰۱۱

پرز مورینیو را از میلان به مادرید آورد تا هر طوری که شده، ترمز بارسلونای رویایی پپ را بکشد. به طرز جالبی شرایط طوری رقم خوردند که قرار شد در ۱۸ روز ۴ ال کلاسیکو برگزار شود. در ۳ تورنمنت مختلف. پس از اینکه در فینال کوپا دل ری ۲۰۱۱، رئال توانست بارسلونا را با نتیجه ۱-۰ شکست دهد، پپ در مصاحبه ای گفت: «یک تصمیم ۲سانتی متری از کمک داور هایی که باید یک دید فوق العاده داشته باشند، گل پدرو را مردود اعلام کرد.»

پس از آن بود که مورینیو حرف های پپ را به ریشخند گرفت و جنگ عملا شروع شد. چند روز بعد و در جریان کنفرانس مطبوعاتی پیش از دیدار دو تیم در لیگ قهرمانان اروپا، پپ سراغ دوربین مورینیو را گرفت و مستقیما به آن دوربین گفت: «در این اتاق، مورینیو یک مربی و رئیس مزخرفه. نمی خواهم اینجا با او رقابت کنم. اما به هر حال این یک مسابقه فوتبال است.»

۵- وقتی مورینیو به بارسلونا تهمت می زند؛ ۲۰۱۱

پس از جنگ هایی که در کنفرانس مطبوعاتی شکل گرفت، شاهد یک بازی خاطره انگیز و پر تنش میان دو تیم بودیم. بارسلونا بازی را در شرایطی ۲-۰ پیروز شد که په په از زمین بازی اخراج شد و داور مورینیو را به سکو ها فرستاد. پس از بازی، آقای خاص یک کنفرانس مطبوعاتی تاریخی برگزار کرد. ژوزه در این کنفرانس داوران یوفا را به دوست داشتن بارسلونا متهم کرد و دستاورد های پپ را بی ارزش خواند: «اگر آنها (داوران) آدم‌های خوبی هستند، قطعا نمی توانیم با این ماجرایی که پیش آمد آن را نتیجه بگیریم. امیدوارم گواردیولا یک روز این شانس را داشته باشد که یک جام پاک را کسب کند، جامی بدون ننگ.»

۶- حمله ژوزه به ویلانووا؛ ۲۰۱۱

در ماه آگوست، قرار شد که دو تیم در جریان سوپرکاپ اسپانیا، به مصاف یکدیگر بروند. پس از برخورد فابرگاس و مارسلو، یک درگیری تمام عیار شکل گرفت و در میان پرواز های مکرر کارت قرمز، مورینیو انگشت هایش را به چشمان تیتو ویلانووا، دستیار پپ فرو برد. پس از این جریان ها، هواداران رئال مادرید در سانتیاگو برنابئو به تشویق مورینیو پرداختند. در میان آن تشویق ها، یک بنر هم به اهتزاز درامده بود: «مو، انگشت تو راه را به ما نشان داد.» یکی از هواداران هم چنین جملاتی را به زبان آورد: «ژوزه عذرخواهی نخواهد کرد. او کاملا معتقد است که اقدامش در دفاع از منافع رئال مادرید بود.»

۷- پیروزی پپ به کمک قوانین یوفا؛ ۲۰۱۳

یک سال پس از اینکه گواردیولا بارسلونا را ترک کرد، تصمیم گرفت که به بایرن مونیخ برود. طولی هم نکشید که دوباره با مورینیو دیدار تازه کند. در جریان سوپرکاپ اروپا. مورینیو پیش از آن گفته بود که شک دارد بایرن مونیخ تحت هدایت سرمربی جدیدش بهتر شده باشد. آن بازی را بایرن در ضربات پنالتی برد اما ماجرا به همینجا ختم نشد. رامیرز با گوتزه درگیر شد و از زمین مسابقه بیرون فرستاده شد. آقای خاص پس از آن گفت: «هر وقت که من با پپ بازی می کنم، آخرش تیمم ۱۰ نفره می شود. این احتمالا یکی از قوانین یوفا است.»

۸-  چرا گواردیولا کچل است؟ مورینیو توضیح می دهد؛ ۲۰۱۴

در جریان اجلاس سالانه سرمربیان یوفا، موضوع اندازه چمن مطرح شد. پپ معتقد بود که طول دانه های چمن نباید بیشتر از ۱.۵ سانتی متر باشد و این موضوع می تواند به سرعت بازی کمک کند، اما مورینیو مخالف بود.

مورینیو: «هرکسی سبک بازی مخصوص خودش را دارد. باید به این موضوع احترام بگذارید. فوتبال می تواند به طرق مختلف تماشایی و جذاب باشد.»

گواردیولا: «زیبایی فوتبال بستگی به سرمربی دارد. من اینگونه فکر می کنم که ژوزه نتیجه را به بازی زیبا ترجیح می دهد.»

مورینیو: «وقتی شما از کاری که می کنید لذت می برید، دچار ریزش مو نمی شوید. گواردیولا کچل است. چون از فوتبالی که ارائه می کند لذت نمی برد.»

۹- تئوری تدارکاتچی؛ ۲۰۱۵

حدودا ۲ سال شده بود که تیم های پپ و ژوزه مقابل هم صف آرایی نکرده بودند. گواردیولا همراه با بایرن مونیخ، در حال قلع و قمع بوندس لیگا بود و مورینیو هم این را می دانست. پس از اینکه آقای خاص توانست چلسی را به عنوان قهرمانی لیگ برتر برساند گفت: «من باهوش ترین آدم در زمینه انتخاب باشگاه و کشور نیستم. می توانستم یک باشگاه دیگر در کشوری دیگر انتخاب کنم. جایی که می شد راحت تر قهرمان شوم. شاید به کشوری بروم که یک تدارکاتچی هم می تواند در آن قهرمان شود.»

۱۰- آتش بس موقت؛ ۲۰۱۶

تابستان ۲۰۱۶ قرار شد که این دو قله مربیگری، هدایت تیم های شهر منچستر را بر عهده بگیرند. اما از همان ابتدا معلوم شد که رقابتی در کار نخواهد بود. مورینیو گفت که تلاش برای بی ثبات کردن تیم گواردیولا کار منطقی نخواهد بود. چون در این صورت، دیگر تیم های تاپ سیکس می توانند از آنها پیشی بگیرند.

در پایان فصل، چلسی با آنتونیو کونته موفق شد جام قهرمانی را بالای سر ببرد. سال بعد، پپ توانست به راحتی سیتیزن ها را به قهرمانی برساند، در همان فصلی که منچستریونایتد مورینیو با ۱۹ امتیاز اختلاف، پشت سر او ایستاد. سال بعد شرایط اما برای ژوزه افتضاح شد. منچسترسیتی تحت هدایت گواردبولا به دومین قهرمانی پیاپی خود دست یافت. اما منچستریونایتد حتی موفق به کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا هم نشد. سیتی در فصلی قهرمانی دومش با پپ را به دست آورد که مورینیو در ابتدای آن از کار برکنار شده بود.

 

مربی آرسنال بودم، به اوزیل بازی نمی‌دادم!

مسوت اوزیل در فصل جاری روزهای پر فراز و نشیبی را در جمع توپچی ها سپری کرده است. این ستاره آلمانی در ابتدای فصل زیر نظر اونای امری به یک نیمکت نشین محض تبدیل شده بود؛ موضوعی که باعث شد با توجه به دستمزد بالای اوزیل، انتقادات زیادی به این موضوع مطرح شود و بسیاری خواهان فروش این ستاره آلمانی شوند. با این وجود و بعد از کسب نتایج ضعیف توسط تیم امری، این سرمربی اسپانیایی از هدایت آرسنال برکنار شد؛ اتفاقی که باعث شد پس از کش و قوس‌های فراوان میکل آرتتا به عنوان سرمربی جدید توپچی ها انتخاب شود. با روی کار آمدن آرتتا اوضاع برای مسوت اوزیل نیز تغییر کرد و این بازیکن تا پیش از تعلیق رقابت ها به یک مهره کلیدی برای آرسنال آرتتا تبدیل شده بود.

با وجود تغییر اوضاع اوزیل، ستاره سابق و روسی آرسنال یعنی آندری آرشاوین از سبک بازی این ستاره آلمانی انتقاد کرده است. او در این باره گفت: «من به شخصه و در قامت یک بازیکن احترام زیادی برای اوزیل قائل هستم. اوزیل یک بازیکن بزرگ و در کلاس جهانی به حساب می‌آید اما به نظر من او کمی کند است و باعث پایین آمدن سرعت بازی می شود. این موضوع باعث می‌شود که بگویم اگر من یک مربی بودم از بازیکن دیگری به جای اوزیل در ترکیب تیمم استفاده می کردم.»

 

اتحاد هیات رئیسه علیه تعلیق فوتبال

پروژه بازگشت تاج شکست خورد!

تعطیلی فوتبال و شیوع کرونا هم نتوانسته مانع از جنجال ها و هیاهوی مدیریتی در فوتبال ایران شود. سناریویی هم که برای بازگشت رئیس پیشین نوشته شده بود به بن بست خورده است.

در روزهایی که تعطیلی فوتبال ملی و باشگاهی سوژه‌های فوتبالی را کمرنگ کرده بود دو نامه خبرساز AFC پیرامون انتخاب دبیرکل جدید فدراسیون دوباره فوتبال را به صدر اخبار جنجالی بازگرداند.

ظاهر ماجرا تذکر کنفدراسیون در خصوص عدم رعایت تشریفات لازم برای انتخاب دبیرکل جدید است اما رجوع به موارد مشابه سال‌های گذشته همچنین اتفاقات غیرعادی ماه‌های اخیر نشان می‌دهد پروژه دیگری در دستور کار قرار گرفته و مراحل تحقق این پروژه یک به یک تحقق می‌یابد.

اولاً نباید فراموش کرد که در سال ٩٧ انتخاب ابراهیم شکوری به عنوان سرپرست دبیرکلی هم غیرقانونی بود چرا که ممبینی در همان زمان از این انتخاب اظهار بی اطلاعی کرده و جلسه هیأت رییسه تشکیل نشده بود. ثانیاً شکوری شروط لازم برای دبیرکلی از جمله ١٠ سال سابقه مدیریت را نداشت.

حالا که AFC با دقت بندهای مختلف اساسنامه در روند انتخاب دبیرکل را دنبال می‌کند این سوال مطرح می‌شد که چرا در ١٧ ماه گذشته توجهی به فقدان شروط اساسنامه در انتخاب شکوری نداشت؟

پاسخ این سوال را باید در اتفاقات ماه‌های گذشته جست و جو کرد. فیفا از اوایل تابستان خواستار اصلاح اساسنامه شد اما به نامه‌ها پاسخی داده نشد، مراحل اصلاح اساسنامه انجام نشد و در پی آن همانطور که انتظار می‌رفت انتخابات در موعد مقرر با اعتراض فیفا برگزار نشد.

همه چیز در نقطه تعلیق قرار گرفت، شرایط بی ثباتی که بعد از استعفای مهدی تاج می‌توانست به درازا بکشد و برخی مدیران میانی را همچنان در قدرت حفظ کند.

اما ورود نبی این معادلات را دگرگون می‌کند و به برخی از یکه تازی ها پایان می‌دهد. در همین راستا تلاش‌های تازه ای آغاز شده تا با ورود AFC تغییر در صندلی دبیرکلی ایجاد نشود و یک جریان خاص در خلأ موجود همچنان مشغول اعمال قدرت باشد.

در صورت شکست این طرح، پروژه آخر بازگشت تاج از دریچه تعلیق است. فاصله و شکاف به وجود آمده در هیأت رییسه به واسطه اعلام مخالفت ممبینی نخستین نشانه از آغاز این تحرکات محسوب می‌شد.

فدراسیون بدون رئیس اگر مشروعیت هیأت رییسه خودش را هم از دست بدهد خبر رسانی از داخل به AFC و فیفا دنبال می‌شود تا با صدور حکم تعلیق عملاً زمینه را برای بازگشت مهدی تاج فراهم کنند.

اعضای کمیته انتقالی باید مورد تأیید فدراسیونی جهانی قرار بگیرند و تاج به عنوان رئیس مستعفی و نایب رئیس کنفدراسیون شانس اول ریاست این کمیته با حمایت برون مرزی محسوب می‌شود!

تکه‌های پازل به همین سادگی چیده شده بدون توجه به شرایط بحرانی و مشکلات فدراسیون فوتبال. با این وجود نباید فراموش کرد که چنین پروژه مخربی خیال خام برخی از منفعت طلبان است و به این سادگی محقق نخواهد شد. اتفاقات روزهای آتی معادلات این جریان را به هم می‌ریزد و پروژه بازگشت رئیس ناکام می‌ماند.

تلاش‌هایی صورت گرفته که موجب اتحاد و همدلی اعضای هیأت رییسه در راستای مقابله با خطر تعلیق شده و پروسه انتخاب دبیرکل نیز بر همین اساس طبق تشریفات قانونی دنبال خواهد شد تا این بار بهانه تازه ای به فرصت طلبان داده نشود. همدلی اعضای هیأت رییسه و عبور از اختلافات به این بحران خودساخته پایان می‌دهد تا پروژه تعلیق، کمیته انتقالی و بازگشت رئیس سابق به بن بست برسد.

چگونه آمریکای جنوبی با کرونا مبارزه می‌کند؟

کنفدراسیون فوتبال آمریکای جنوبی دلیل جدیدی برای جشن گرفتن بهترین گل آخرین جام جهانی که در این قاره برگزار شد، پیدا کرده است. یکی از به‌‌یاد‌ماندنی‌ترین لحظات جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل، ضربه‌ای بود که توسط خامس رودریگز به دروازه‌ی تیم اروگوئه‌ زده شد. خامس ابتدا توپ را با سینه‌اش کنترل کرد و بعد ضربه‌ی والی چرخشی را زد که بعد از برخورد به تیر دروازه، پشت خط فرود آمد. رودریگز توپ را بین خطوط تیم حریف دریافت کرده‌بود و فاصله‌ی او با مدافع وسط اروگوئه، دیه‌گو گودین، دو متر تخمین زده شد. دو متر، فاصله‌ای امن میان دو انسان برای آن‌که مانع از انتشار ویروس کرونا شوند!

خط طولی که توپ پشت آن فرود آمد، چمنی که خامس روی آن راه رفت و جایگاهی که خوش‌حالی گل در آن‌جا اتفاق افتاد، همه و همه متعلق به استادیوم معروف برزیل، ماراکانا، بود که در چند روز اخیر به بیمارستانی صحرایی تبدیل شده تا تعداد تخت‌های در دسترس کشور برزیل افزایش یابد و اندکی از فشار روی سیستم سلامت کشور بکاهد.

این مسئله آن‌قدر‌ها هم غیر طبیعی نیست. باشگاه‌های سراسر قاره‌ی آمریکای جنوبی امکانات خود را برای کاربرد‌های مشابه در اختیار سیستم سلامت کشور قرار داده‌اند. در برزیل، شهر بزرگ سائوپائولو بیشترین درگیری را با ویروس کرونا دارد و تا‌کنون بیشترین تلفات را هم در کشور داده‌ است. استادیوم پاکائمبو که در نزدیکی مرکز شهر قرار دارد، حال شرایطی مشابه استادیوم ماراکانا پیدا کرده است. این استادیوم در سال ۱۹۴۰ تأسیس شد و اکنون استادیوم خانگی تیم کورینتیانس به شمار می‌رود و اتفاقات تاریخی زیادی را به خود دیده است.

اما استادیوم ماراکانا که ۱۰ سال از استادیوم پاکائمبو جوان‌تر است، داستان‌های بیشتری در دل خود دارد. این استادیوم میزبان دو فینال جام جهانی بوده، زمین مورد علاقه‌ی تعدادی از بزرگان تاریخ بوده، همانند پله که عاشق بازی در این جا بود و البته گارینشا و زیکو در دوران جوانی خود هر هفته نمایش‌های بی‌نظیری را در این استادیوم داشته‌اند. این اواخر هم بازی‌های به یاد‌ماندنی در این ورزشگاه برگزار شده است. در جولای ۲۰۱۹، تیم ملی برزیل بعد از ۵ سال به این استادیوم بازگشت تا فینال کوپا آمریکا را در آن برگزار کند، آن‌هم درست یک قرن بعد از اولین قهرمانیشان در این رقابت‌ها. بعد از پایان رقابت‌های کوپا، نوبت تیم بزرگ شهر، فلامنگو بود تا با سرمربی پرتغالی خود، جورج ژسوس، نمایش‌های سراسر هیجان خود را در این استادیوم برگزار کند. ژسوس آرایش تهاجمی تیم‌های مدرن اروپایی را با خود به فلامنگو آورد تا هواداران را عاشق خود کند. موضوع فقط قهرمانی فلامنگو در لیگ برزیل و کوپا لیبرتادورس نبود، بلکه چگونگی کسب این عناوین بود. فلامنگو از دقیقه‌ی ۱ تا ۹۰ حمله می کرد و آن‌ها علاوه بر این عناوین،موفق به کسب عناوین انفرادی متعددی هم شدند. جو روی سکو‌ها به هنگام بازی‌های فلامنگو وصف‌نشدنی بود و منصفانه‌است اگر بگوییم تعداد زیادی از هواداران، عشق خود را به فوتبال در نیمه‌ی دوم سال ۲۰۱۹ روی سکو‌های استادیوم ماراکانا بازیافتند. حال به نظر می‌رسد این‌جا به مکانی تبدیل می‌شود که مردم برای حفظ جان‌هایشان تلاش می‌کنند!

برزیل برای میزبانی جام جهانی ۲۰۱۴، هزینه‌ی زیاد و غیر منطقی را به ویژه روی استادیوم‌هایش خرج کرد. مهاجم بزرگ سابق برزیل، رونالدو، که عضو کمیته‌ی محلی برگزاری مسابقات هم بود، در دفاع از این تصمیمات به طعنه گفته‌ بود: «شما با بیمارستان‌ها جام جهانی برگزار نخواهید کرد!» حالا اما مکان برگزاری فینال جام جهانی ۲۰۱۴ به یک بیمارستان اضطراری تبدیل شده است!

 

یونایتد در اندیشه معاوضه پوگبا با دلیخت

شایعات درباره آینده ستاره فرانسوی منچستر یونایتد یعنی پل پوگبا هر روز بیشتر از قبل شنیده می شود. همچنین گفته می شود که خود این بازیکن احتمالا به یکی از دو تیم یوونتوس یا رئال مادرید خواهد پیوست. با این وجود گزارش ها حاکی از آن است که پوگبا تمایل بیشتری برای پیوستن به تیم سابق خود یعنی یوونتوس دارد. از طرف دیگر طی روزهای گذشته شایعات زیادی درباره علاقه باشگاه منچستر یونایتد برای جذب ستاره جوان بیانکونری یعنی ماتیاس دی لیخت به گوش رسید. این مدافع هلندی نتوانسته در این فصل انتظارات را در یووه برآورده کند اما با توجه به سن کم او احتمالاً باشگاه ایتالیایی به این راحتی ها حاضر به فروش نخواهد بود. با این وجود نشریه دیلی اکسپرس انگلیس گزارش داده که باشگاه منچستر یونایتد قصد دارد پیشنهاد معاوضه پل پوگبا با ماتیاس دی لیخت را به باشگاه تورینی ارائه دهد. همچنین گفته می شود که شیاطین سرخ قصد دارند به جز ستاره فرانسوی مبلغی را هم برای این معاوضه پرداخت کنند.

 

رده‌بندی فوتسال؛ ایران همچنان اول آسیا و ششم جهان

سایت «فوتسال رنکینگ» رده بندی هفتگی تیم های ملی فوتسال جهان را اعلام کرد که تیم ملی کشورمان مثل هفته گذشته بدون تغییر در رده ششم جهان و اول آسیا قرار گرفت.

10 تیم برتر دنیا در رده بندی جدید به ترتیب زیر است:

1-برزیل 2-اسپانیا  3-آرژانتین 4-روسیه 5-پرتغال 6-ایران 7-قزاقستان 8-ایتالیا 9-پاراگوئه 10-کرواسی