|
دعاى روز پنجم ماه مبارک رمضان
اَللّـهُمَّ اجْعَلْنى فیهِ مِنَ الْمُسْتَغْفِرینَ، وَاجْعَلْنى فیهِ مِنْ عِبادِکَ الصّالِحینَ اْلقانِتینَ، وَاجْعَلنى فیهِ مِنْ اَوْلِیآئِکَ الْمُقَرَّبینَ، بِرَأْفَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ
خدایا قرارم ده در این ماه از آمرزش خواهان و قرارم ده در آن از بندگان شایسته فرمانبردارت و بگردانم در این روز از اولیاى مقرب درگاهت به مهرت اى مهربانترین مهربانان
نقش ویژه «انیمیشن» در شرایط بحرانی
تولیدات آموزشی باید تفکیک شود
رییس هیات مدیره صنف انیمیشن معتقد است برای تولید انیمیشن با موضوع کرونا نیازمند تفکیک محتوای آثار متناسب با سنین مختلف مخاطبان هستیم.
امیر سحرخیز رئیس هیات مدیره صنف انیمیشن در گفتگو با مهر با اشاره به انیمیشن و جایگاه آن در فرهنگسازی آن در حوزه شیوع ویروس کرونا گفت: خوشبختانه یکی از رسانههای تأثیرگذار در حوزه اطلاعرسانی که میتواند همه گروههای سنی جامعه را تحت پوشش قرار دهد، انیمیشن و در کنار آن موشن گرافیهایی است که این روزها تولید آن در کشور زیاد شده است.
وی بیان کرد: با توجه به پیشرفت ابزار اطلاعرسانی در جوامع، عمده ارتباط و اطلاعاتی که مخاطب دریافت میکند در فضای مجازی است و این فرهنگ نیز جا افتاده است که خواندن متن برای دریافت اطلاعات برای همه مردم سخت است، به همین دلیل همه به سمت رسانههای جدیدی از جمله پادکست، کتاب صوتی و… میروند به گونهای که همه به دنبال گرفتن اطلاعات کپسولی و فشرده هستند.
از فضای بهوجود آمده باید استفاده مناسب کرد
رئیس هیات مدیره صنف انیمیشن تاکید کرد: البته این روند اطلاع رسانی چندان خوب نیست اما به هرحال از همین فضای بوجود آمده باید استفاده مناسب کرد. در این مدت اکثر نهادهای مرتبط با انیمیشن از جمله تلویزیون، مرکز پویانمایی صبا، مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، انجمن سینمای جوان و بسیاری از نهادهای دیگر که به گونهای به انیمیشن ربط دارند، انیمیشنهایی را با موضوع کرونا و فرهنگسازی برای پیشگیری آن تولید کردهاند. در شرایط بحرانی وقتی سازمانها اینگونه سریع واکنش نشان میدهند، یعنی از اهمیت تأثیرگذاری انیمیشن برای فرهنگسازی مطلع هستند.
در شرایط بحرانی وقتی سازمانها اینگونه سریع واکنش نشان میدهند، یعنی از اهمیت تأثیرگذاری انیمیشن برای فرهنگسازی مطلع هستندوی ادامه داد: در واقع انیمیشن و رسانههای بصری میتوانند در مدت کوتاه اطلاعات را واضح و روشن به جامعه منتقل کنند. به همین دلیل جایگاه انیمیشن در این نوع فرهنگسازی در شرایط بحرانی کاملاً مشخص است.
سحرخیز گفت: مساله مهم این است که تولید این رسانه به شکلی اتفاق میافتد، آیا همان روشهای قدیمی در تولید و اطلاعرسانی کافی است و این نوع از تولیدات برای همه گروههای سنی پاسخگو است؟ بیشک بعضی از تولیدات مخاطبشان فقط بزرگسالان است چرا که جنس اطلاعات و نوع زبان بصری و حالت محتوایی به گونهای است که مناسب آن گروه سنی است.
وی با اشاره به اینکه باید برای گروههای سنی پایینتر که شامل کودک و نوجوان است تولید انیمیشن و اطلاعرسانی نوع دیگری باشد، توضیح داد: به این معنا که باید در زمینه تولید محتوا برای سنین مختلف یک تفکیک مناسب وجود داشته باشد. که این تفکیک نیازمند محتوای درست است و این محتوای درست حتماً باید از سوی کارشناسان تأیید شود. در چنین شرایطی نوع پیامهایی که باید ارائه شود برای گروههای سنی مختلف متفاوت است تا بتواند تأثیرگذار باشد.
رئیس هیات مدیره صنف انیمیشن تاکید کرد: بهعنوان مثال برای گروههای سنی بالاتر اطلاعات به صورت مستقیم ارائه میشود و برای گروههای سنی پایینتر این اطلاعات به صورت غیر مستقیم مطرح شود. معتقدم حالا که تولیداتی با مضمون فرهنگسازی برای پیشگیری از کرونا تولید میشود، بهتر است در دستهبندی گروههای سنی و موضوعات نیز یک کارشناسی شود تا بتواند تأثیرگذاری بیشتری داشته باشد. نباید فراموش کرد که این شرایط ممکن است ادامه داشته باشد و همین امر باعث شده که نوع زندگی مردم جامعه را تغییر داده شود.
به سوژههای پساکرونایی نیز توجه کنیم
وی بیان کرد: این را هم نباید فراموش کرد که نه تنها برای تولیدات انیمیشنهای آموزشی نباید به زمان حال توجه کنیم، بلکه باید به مساله پساکرونایی نیز دقت کرد و باید دید از این رسانه چگونه میتوان برای فراهم کردن شرایط مناسب استفاده کرد.
سحرخیز با اشاره به اینکه شرایط فعلی باعث شده است که تولیدکننده و مصرفکننده هر دو در یک ردیف قرار گیرند، گفت: هر دو گروه به معنای واقعی مخاطب این نوع از تولیدات هستند. تاکید میکنم که باید کارشناسی محتوایی برای گروههای سنی مختلف صورت گیرد تا تولیدات مناسب و تأثیرگذاری به وجود آید. همچنین کسانی که وارد کار تولید انیمیشن با چنین موضوعاتی میشوند نباید نگاه سفارشی به این تولیدات داشته باشند؛ چرا که این تولیدات برای همه میتواند فرهنگساز باشد.
کسانی که وارد کار تولید انیمیشن با چنین موضوعاتی میشوند نباید نگاه سفارشی به این تولیدات داشته باشند؛ چرا که این تولیدات برای همه میتواند فرهنگساز باشدوی بیان کرد: تاکید من بر این است که دوستانی که تولیدکننده این نوع از انیمیشنها هستند باید بدانند که اطلاع رسانی در این زمینه موقت نیست و با موضوعات دیگر متفاوت است. در چنین موقعیتهایی که تولیداتی با موضوعهای مشابه وجود دارد باید باور کنیم که این تولید یک محصول بسیار با اهمیتی است که باید آنقدر خوب تولید شود تا خود تولیدکننده نیز بتواند از این محصول استفاده کند.
رئیس هیات مدیره صنف انیمیشن در بخش دیگری از صحبتهای خود توضیح داد: از این بحران و تولیدات انیمیشن میتوان به گونهای استفاده کرد تا برای همه افراد جامعه مفید باشد. امیدوارم که این بیماری دست از سر همه دنیا بردارد، اما فکر میکنم رعایت اصول خیلی ساده بهداشتی برای همه افراد جامعه در آینده ادامه داشته باشد و برای آن باید اطلاعرسانی دقیق شود.
وی بیان کرد: باید از این شرایط استفاده شود تا بتوان بازار جدیدی را برای انیمیشن فراهم کرد، بازاری که میتواند مخاطبانی در سطح جهانی داشته باشد.
سحرخیز در پایان گفت: موانعی هست که به دلیل تحریمهای اقتصادی که وجود دارد، بحث مراودات تجاری با کشورهای دیگر سخت شده است، این جریان باعث شده است که فضای ارتباط با کشورهای دیگر گسترده شود و محصولات تولید شده در حوزه فرهنگسازی کرونا با هوشمندی میتواند راه خود را به بازارهای بینالمللی باز کند. در حال حاضر فضای تعاملات با دیگر کشورها باز شده است و برای استفاده از این فضا نیازمند هوشمندی هستیم.
علی آشتیانیپور مطرح کرد:
طرح فعلی بازگشایی سینماها یک شوخی است
علی آشتیانیپور تهیهکننده و پخشکننده سینمای ایران ضمن تأکید بر لزوم ازخودگذشتگی صنوف مختلف سینمایی برای عبور از بحران کرونا، طرح بازگشایی سینماها در شرایط فعلی را به یک «شوخی» تشبیه کرد.
علی آشتیانیپور مدیر شرکت پخش «فیلم آفرین» در گفتگو با مهر درباره بازگشایی سینماها گفت: در حال حاضر مناسبات پیچیده شده و روز به روز بر میزان پیچیدگی آن افزوده میشود. دوستان در سازمان سینمایی برای بازگشایی سینماها آییننامهای تدوین کردهاند که وقتی به آن نگاه کنید متوجه میشوید که چقدر غیرکارشناسانه و اعمال ناشدنی است! یعنی قوانینی را گذاشتهاند که با این شرایط نه پخشکننده حاضر است فیلم بدهد و نه صاحب فیلم حاضر است فیلمش را اینگونه اکران کند.
وی افزود: در پیشنویس این آییننامه آمده که سینما با ظرفیت ۴۰ درصدی بازگشایی شود که این بیشتر شبیه یک شوخی است. اصلاً به این نکته توجه نشده که سینما رفتن آدابی دارد. برای مثال در این شرایطی که از سر اجبار فقط برای خرید بیرون میرویم، اگر قرار باشد من و همسرم خطر کنیم و به سینما برویم اصلا منطق ندارد که با فاصله سه صندلی بشینیم. اصلا اینطور فیلم دیدن ارزش ندارد، حتی اگر این پیش فرض را داشته باشیم که سینما ایمن و فیلمهای آنچنانی روی پرده رفته است.
هنوز به زبان مشترک نرسیدهایم
این پخشکننده سینما ادامه داد: با این آییننامهها چیزی پیش نمیرود چون کارشناسی نشده است دوستان ما در سازمان سینمایی طرح و برنامهای ریختهاند که در تدوین آن کارشناسان پخش و سینما حضور نداشتهاند به همین ترتیب نه سینمادار، نه پخشکننده و نه تولیدکننده به یک زبان مشترک نمیرسند. باید باور کنیم مردم به قدری گرفتاری دارند که در این شرایط سینما در اولویت آخرشان قرار دارد. آن زمان که ظرفیت سینماها صددرصدی بود ما چشم به چشم هم میدوختیم و چنگ بهصورت هم میانداختیم، حالا که ظرفیت چهل درصدی شده کدام سینماگر و پخشکنندهای حاضر به اکران فیلمش میشود؟ پس بازگشایی سینماها یک شوخی است.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر تنها راه حل این است که همه شرایط هم را درک و کمی به یکدیگر فکر کنیم، اظهار کرد: من در حال حاضر مصر هستم که تولید را شروع کنم. طبیعتاً برایم مهم است که پولهای قبلیام را از سینماها بگیرم تا تولید تازه صورت بگیرد و چرخ سینما بچرخد. اگر سینمادار پول فیلمهای من و پولی را که برای پخش دادهام به من بازنگرداند، تولید هم متوقف میشود و این قصه منجر به آسیب دیدن چرخه اصلی سینما میشود.
آن زمان که ظرفیت سینماها صددرصدی بود ما چشم به چشم هم میدوختیم و چنگ بهصورت هم میانداختیم، حالا که ظرفیت چهل درصدی شده کدام سینماگر و پخشکنندهای حاضر به اکران فیلمش میشود؟آشتیانیپور تأکید کرد: ما در این شرایط باید کمی به دیگران هم فکر کنیم، برای مثال بهعنوان یک پخشکننده تا جایی که توانستهام از زنگ زدن به سینماداران برای گرفتن پورسانت خودداری کردهام. یعنی بابت پولی که طلب داشتهام، حیا به خرج داده و سعی کردهام تماسی نگیریم. در حال حاضر اتفاق نامیمونی وجود دارد که نشان میدهد ما تنها در حال فکر کردن به خودمان هستیم و فکر نمیکنیم همکار دیگری در کنار ما در حال آسیب دیدن است. مادامی که هر کسی فقط به خودش و مشکلات خودش فکر کند این چرخه آسیبپذیرتر میشود و بعد از آن هم نمیتوان امیدوار بود که تا مدت زیادی به بقا و شکل گرقتن دوبارهاش بازگردد
آشتیانیپور عنوان کرد: اگر واقعاً کمی سعی کنیم انسانیتر به یکدیگر فکر کنیم شاید کمی گرهها بهتر باز شود. به هر حال کرونا مشکلی است که دامن همه ما را در ابعاد و بخشهای مختلف چه در عرصه تولید و چه در پخش و نمایش گرفته است اما گویا باید ماورایی به قضیه فکر کنیم.
وی ادامه داد: کادر درمان این روزها به دلیل مسئولیتپذیری و پایبندی به عواطف انسانی از خانوادههای خود دور ماندهاند. کار آنها و خطری که برای خود و خانوادهشان میخرند با هیچ عدد و رقمی قابل محاسبه نیست، در این موضوع فقط ایثار است که معنا پیدا میکند در عرصه کار ما هم اگر به همین روش کار کنیم و فکر کنیم دورهای شده است که باید نسبت به هم محبت داشته باشیم، حتما میتوانیم به راهکارهای خوب برسیم در غیر این صورت با این شکل که هر کسی به فکر این است که تنها بار خود را به مقصد برساند، چیزی درست نمیشود. درواقع به یک گذشت و بلند نظری نیاز داریم که به جای چنگ انداختن در صورت هم و خودمحوری، به همدیگر فکر کنیم.
نیاز به از خودگذشتگی داریم
مدیر شرکت پخش «فیلم آفرین» توضیح داد: برخی مسایل سینما باعث میشود سینمادار با خود بگوید من نمیتوانم هزینههای پرسنلی را جبران کنم و طبیعتاً به اولین چیزی که فکر میکند، ندادن پول صاحب فیلم است. با این شرایط تولید متوقف میشود. در حال حاضر من خودم انگیزه تولید ندارم، این چرخه اگر با یک زبان و حال مشترک کار نکند با چارچوب و قوانین این چنینی هم اتفاق خوبی نمیافتد و به نظرم خودگذشتگی افراد را میطلبد.
آشتیانیپور ادامه داد: در حال حاضر کدام سینمادار به صاحبان فیلمها و پخشکنندگان زنگ زده که بگوید حالا که سه چهار ماه از اکران فیلم میگذرد آیا شما پورسانت نمیخواهید؟ حتی یک بار هم این اتفاق نیفتاده است. وقتی این اتفاق نمیافتد من بهعنوان پخشکننده و تهیهکننده با خودم میگویم چه ضرورتی دارد برای این سینما دل بسوزانم. مادامی که اینچنین به مسایل نگاه کنیم، چیزی حل نمیشود.
فضای مبهمی پیش روی «تئاتر» است
اهمیت مشاوره مالیاتی به هنرمندان
سید جواد روشن کارگردان و مدرس تئاتر معتقد است به دلیل مشکلات اقتصادی و نبود شرایط لازم برای فاصلهگذاری اجتماعی در پشت صحنه سالنها، فضای مبهمی در دوران پساکرونا پیش روی تئاتر وجود دارد.
سیدجواد روشن کارگردان تئاتر درباره وضعیت تئاتر ایران در دوران پساکرونا به مهر گفت: قطعاً روزهای سختی را در تئاتر پیش رو داریم، از این جهت که مردم به لحاظ اقتصادی در مضیقه خواهند بود و زمانی هم که شرایط سخت میشود، اولین چیزی که از سبد خانوار حذف خواهد شد محصولات فرهنگی و هنری است که البته حق هم دارند.
وی ادامه داد: بنابراین در شرایطی هستیم که نمیتوان قیمت بلیت نمایشها را متناسب با افزایش هزینهها، افزایش داد چون مخاطبان با مشکل مواجه میشوند بنابراین امسال زیاد دستمان در تئاتر باز نیست. از طرف دیگر اگر هم بحران کرونا را پشت سر بگذاریم، مساله مهم دیگر، بیاعتمادیای است که برای مخاطبان و حتی خود هنرمندان نسبت به حضور در تماشاخانهها به وجود آمده است، چون سالنهای تئاتری در پشت صحنه و اتاقهای گریم و رختکن وضعیت ایدهآلی ندارند و نمیتوان فاصله اجتماعی را در آنها رعایت کرد و برای هنرمندان و گروههای تئاتری دلهره به وجود میآورد. از طرف دیگر هم اگر وضعیت یک سال اخیر تئاتر کشور را بررسی کنیم، میبینیم که غیر از چند کار محدود که فروش خوبی داشتهاند بقیه نمایشها وضعیت مطلوبی نداشتند و بعد از کرونا هم اجراها با ریسک بیشتری به صحنه میروند، چون اگر به دلیل رعایت فاصله گذاری اجتماعی بخواهند ظرفیت سالنها را کاهش دهند، سالنهای کوچک با مشکل روبرو خواهند شد.
میدانیم که مختصات تئاتر مشخص است و به صورت زنده با تماشاگر رودررو میشود بنابراین اگر تئاتر را از وضعیت اصلی خودش خارج کنیم وارد مدیوم دیگری مانند تله تئاتر یا تئاتر تصویری خواهد شد از همین رو نمیتوان تئاترآنلاین را به عنوان جایگزینی برای تئاتر به حساب آوردروشن با اشاره به اینکه فضای مبهمی پیش روی تئاتر وجود دارد، بیان کرد: متأسفانه به نظر میرسد شرایط اقتصادی دولت نیز به گونهای نیست که بتواند با پرداخت کمک هزینه خسارت گروهها را جبران کند از همین رو مشخص نیست چطور این شرایط را مدیریت خواهند کرد.
این کارگردان تئاتر درباره پخش تئاتر آنلاین نیز گفت: پدیده تئاتر آنلاین هم که در دوران بحران کرونا شکل گرفته جای حرف بسیار دارد چون همه میدانیم که مختصات تئاتر مشخص است و به صورت زنده با تماشاگر رودررو میشود بنابراین اگر تئاتر را از وضعیت اصلی خودش خارج کنیم وارد مدیوم دیگری مانند تله تئاتر یا تئاتر تصویری خواهد شد از همین رو نمیتوان تئاترآنلاین را به عنوان جایگزینی برای تئاتر به حساب آورد. اگر قرار است با این طرح از لحاظ اقتصادی گروهها مورد حمایت قرار گیرند، میتوان راهکار دیگری در پیش گرفت و فیلم تئاترهای قدیمی را در VODها عرضه کرد تا هزینههای وارد شده به گروهها جبران شود.
وی درباره لزوم پر کردن اظهارنامه مالیاتی توسط گروههای نمایشی نیز متذکر شد: متأسفانه در اداره کل هنرهای نمایشی و خانه تئاتر مبحث مالیات و اطلاعرسانی درباره آن، زیاد برای گروههای نمایشی روشن نشده است و هر روز هم با قانون جدیدی روبرو هستیم. همه نمایشهایی که زیرمجموعه اداره کل هنرهای نمایشی و شهرداری تهران به صحنه میروند، موظف هستند که نسخهای از قراردادشان را به اداره مالیات بفرستند و اظهارنامه مالیاتی پر کنند در غیر این صورت با مشکل مواجه خواهند شد و برایشان مالیات در نظر میگیرند. اطلاع رسانی از این پروسه احتیاج به راهنمایی و اطلاع رسانی دارد و به دلیل مطلع نبودن بسیاری از هنرمندان در این زمینه برایشان مشکلات زیادی به وجود میآید.
واقعیتهایی درباره موسیقی و کرونا
اوضاع چه زمانی عادی میشود؟
یک تهیهکننده و ناشر حوزه موسیقی معتقد است روند رو به سقوط فرآیند تولید، بازاریابی و فروش محصولات موسیقایی در ایران پس از دوران کرونا تا پایان شش ماهه سال جاری نیز ادامه خواهد داشت. محمد حسین توتونچیان تهیهکننده و ناشر حوزه موسیقی در گفتگو با مهر ضمن اشاره به وضعیت نظام اقتصادی و عرضه محصولات موسیقایی در روزهای کرونایی و تعطیلی کامل اجراهای زنده بیان کرد: حقیقت این است که ویروس کرونا در دنیا نه تنها در سامانههای فروش بلکه در حوزههای تولید و اجرای موسیقی نیز تأثیر خود را به صورت کاملاً ملموس گذاشته و ما در این حوزه چه در ایران و چه در تمام دنیا شاهد رکودی هستیم که بعید میدانم تا پایان شش ماهه اول سال جاری هم به پایان برسد. وی ادامه داد: حتی اگر بخواهیم به ماجرا کمی خوشبینانه نگاه کنیم و منتظر باشیم زنجیره شیوع ویروس کرونا در همین یکی دو ماهه آینده قطع شود، بر این باورم گردش مالی حوزه موسیقی و تمامی موارد مرتبط به آن قطعاً تا پایان شهریورماه در همین وضعیت نامطلوب قرار خواهد داشت چرا که اولاً به دلیل شرایط اقتصادی ناهمگونی که در این زمینه به وجود میآید کالاهای غیراقتصادی از اولویت خانوارها خارج میشود و رکود اقتصادی شرایطی را فراهم میکند که خانوادهها و مردم از پذیرش کالاهای غیرضروری در سبد هزینههایشان صرف نظر میکنند و در این شرایط، موسیقی نمیتواند به عنوان یک کالای ضروری مورد توجه قرار گیرد. این تهیهکننده افزود: نکته دیگر هم که در این میان میتواند مورد توجه قرار گیرد، بحث حس باورپذیری مخاطبان درباره قطع زنجیره شیوع بیماری و انگیزه آنها برای حضور مجدد در تالارهای اجرای کنسرت است. زیرا همین اقشاری که موسیقی را میبینند و دوست دارند و در جریان اجراهای زنده قرار میگیرند، طبیعتاً به این سادگیها برای حضور در سالنهای کنسرت و اطمینان سلامتی راضی نمیشوند. وی افزود: به هر حال ماجرای ویروس کرونا از ابتدا برای بسیاری از ما جدی نبود ولی وقتی به نزدیکان و دوستانمان رسید و منجر به فوت تعدادی از آنها شد تازه فهمیدیم که بحران چقدر جدی است و مراقبتها و پیشگیریها را آغاز کردیم. حالا شما همین شرایط را تعمیم بدهید به دوران پساکرونا که چقدر کار تبلیغاتی نیاز است تا بالاخره مخاطب را مجاب کند که بحران تمام شده است. این تهیهکننده موسیقی ادامه داد: این شرایط موضوعی است که به همین سادگیها در ذهن تماشاگران نفوذ نمیکند زیرا ما به همان اندازه که برای مراقبت و جدی گرفتن خطر کار تبلیغاتی کردیم باید به همان میزان و یا حتی بیشتر برای دوران پسا کرونا نیز تبلیغ کنیم. شرایطی که بهزعم من دربرگیرنده یک پروسه طولانی است و زمان میبرد که ضمیر ناخودآگاه تماشاگران چه در ایران و چه در دنیا ترس را از خود جدا کند و مطمئن شود که میتواند به سالن کنسرت مراجعه کند. توتونچیان در بخش دیگری از صحبتهای خود تصریح کرد: کنار گذاشتن بیماری «کووید ۱۹» از زندگی تکتک ما انسانها در تمام دنیا پس از پایان شیوع ویروس، قطعاً پروسهای زمان بر خواهد بود و شما مطمئن باشید با برگزاری یک جشن نابودی و ماجراهایی از این دست، به راحتی هراس آن از ذهن ما نمیرود. من حتم دارم حتی قشری که عمدتاً فرهنگی بوده و برای تماشای کنسرت علاقهمندیهایی هم دارند نیز در این شرایط حاضر به حضور در اجراهای زنده نیستند. به هر حال باید بپذیریم که این قضایای پیش آمده حتی پس از قطع زنجیره شیوع نیز دست از سر موسیقی بر نمیدارد و دقیقاً همین جاست که نیاز تهیهکنندگان و تولیدکنندگان آثار موسیقی، به حمایتهای دولتی بیشتر میشود. وی گفت: امروزه در اغلب کشورهای دنیا دولتها تلاش میکنند تا در این شرایط بحرانی به کمک کمپانیهای موسیقایی بیایند. به عنوان مثال تلاشهایی صورت میگیرد تا برای پرداخت مالیات، وامهای بدون بهره اعطا شود. چرا که قبلاً این کمپانیها بودند که برای فعالیتهای خود مالیات میدادند اما اکنون این وظیفه دولت است که در قالب یک بده بستان فرهنگی شرایطی را فراهم کند که این بار دولتها به کمک کمپانیها بیاید. وگرنه اگر ماجرا مانند سابق باشد قطعاً مدیران کمپانیها و تهیهکنندگان موسیقی مجبور میشوند در این روزگار تلخ کار تلختری کنند و آن بحث تعدیل کارمندان است که البته اگر این تعدیل هم اتفاق بیفتد، دولت ناچار است به شخص بیکار شده حقوق بیکاری بدهد که این نیز باعث میشود دولت باز هم ضرر کند.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4265/19460/76257
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4265/19460/76258
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4265/19460/76259
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4265/19460/76260
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4265/19460/76261
|
عناوین این صفحه
- دعاى روز پنجم ماه مبارک رمضان
- تولیدات آموزشی باید تفکیک شود
- طرح فعلی بازگشایی سینماها یک شوخی است
- اهمیت مشاوره مالیاتی به هنرمندان
- اوضاع چه زمانی عادی میشود؟