|
کلاکت «سینما» در دستان «کرونا»
فیلمسازان با «هراس» مشغول کارند!
میگویند از نظر پزشکی هنوز نباید برایش از عنوان «موج دوم» استفاده کرد اما واقعیت این است که «کرونا» گویی جان دوباره گرفته و ویرانگریاش سهمگینتر شده؛ گویا قرار است از این هم قدرتمندتر شود!
مشخص نیست میخواهد چند نفر دیگر از عزیزانمان را به کام خود بکشاند؛ برایش هم فرقی نمیکند چه کسی باشی؛ منصبدار باشی و آقازاده و یا در بزم پایکوبی دلار ۲۵ هزار تومانی و سکه ۱۱ میلیونی کلاهت پس معرکه باشد؛ هیچکس گریزی از آن ندارد.
دستاورد کرونا اما به همین منحصر نمیشود. وضعیت کار و بارمان را هم بر هم ریخته است. تا اوضاع کمی آرام میشود و درصدد بازگشایی برخی از مشاغل برمیآییم، یک تنه مقابلمان حائل میشود؛ آمار کشتهها را بالا میبرد و باز دستمان تنگ و بساطمان بی بساط میشود!
سینما هم از این قضیه مستثنی نیست؛ همان حرفهای که برخی آن را حرفهای سانتیمال میانگاشتند ولی این روزها خوب در مرکز انتقادات قرار گرفته است، هرکسی از کنارش رد میشود بی نصیب از طعنهاش نمیگذارد، از همانهایی که هرچند برخی از اعضایش در آمارهای رسمی هم به حساب نمیآیند و معیشتشان با دشواری همراه است اما ویترین جذابش آن را در رده «لاکچریها» قرار میدهد. حالا اکثر اعضایش از صحنه و پشت صحنه دور یک نقطه گرد هم آمدهاند و وجه مشترک همهشان هم «بیکاری» است، منتها با یک تفاوت آشکار؛ اینکه باز همان ناشناختههای پشت صحنه درد نان دارند، همانها که هیچ دسته و صنفی جزو آمارها قرارشان نمیدهد و لاجرم مسیر دستیابی به حداقلی ترین امکانات معیشظی برایشان مسدود میشود.
نگاهی گذرا به تولیدات سال قبل در همین بازه زمانی و قیاس آن با شرایط امروز عیان میکند که تا چه میزان بیکاری گریبان این حرفه را گرفته است. حالا کرونا ۲ بازوی اجرایی برای از میدان به در کردن سینما؛ این حرفه نحیف دارد؛ یکی تهدید جانی و دیگری تهدید مالی.
این اما چالشی جدی برای سینما در گستره جهانی است باز هم با یک تفاوت اساسی؛ اینکه در کشورهای صاحب صنعت به مقولاتی از این فقره خیلی پیشتر فکر شده بود و چارهای برای روزهای سخت اصناف سینماییشان داشتند تا از نفس نیفتند اما معادلات سینمای ما برهم ریخته و به همان جلسههای یک در میان و دو در میان ستاد بحران کرونا در سازمان سینمایی بسنده شده که بعد از گذشت ۵ ماه از همهگیری این بیماری هنوز به راهکارهای اجرایی منتهی نشده است!
در این گزارش سعی داریم به روند تولید فیلمهای سینمایی بپردازیم که مستقیماً با اقتصاد آن گره خورده است؛ شاید اینگونه تصویری واضحتر از بحران اشتغال حاکم بر فرآیند تولید در سینمای ایران به دست آوریم.
یک بررسی؛ کدام فیلمسازان در شرایط کرونایی مشغول کارند؟
اجازه دهید برمبنای اخبار رسمی منتشر شده مروری فوری بر شرایط فیلمهای در حال ساخت این روزها داشته باشیم.
از اولین پروژههای سینمایی که از میان پروانه ساختهای صادرشده امسال ساختش به طور جدی آغاز و درباره آن اطلاعرسانی شد فیلم سینمایی «یدو» تازهترین فیلم مهدی جعفری کارگردان «۲۳ نفر» بود که در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با محوریت نوجوانان تولید میشود و حال و روز آبادان در جنگ تحمیلی را به تصویر میکشد. فیلم در آبادان مقابل دوربین رفت و تا امروز خبری درباره چالشهای تولید آن مخابره نشده است.
اصغر فرهادی هم ۲ سال بعد از «همه میدانند» به وطن بازگشته تا «قهرمان» را در شیراز جلوی دوربین ببرد. بخشی از پیش تولید این فیلم در تهران انجام شد و گروه برای ادامه این کار را به شیراز سفر کردند اما به دلیل شیوع بیماری کرونا و برای حفظ سلامت گروه به تهران بازگشتند. پیش تولید «قهرمان» تا زمان بهبود شرایط همچنان در تهران در حال پیگیری است.
اصغر فرهادی با اوجگیری «کرونا» پیشتولید «قهرمان» را در شیراز متوقف کرد
محمدحسین مهدویان هم که بیشتر به ساخت فیلمهایی با تم سیاسی شهره بود این روزها برای ساخت اولین فیلم کمدی کارنامهاش با نام «شیشلیک» خیز برداشته تا به گفته خودش یک طنز تلخ اجتماعی بسازد. ترکیب بازیگرانش هم یک ترکیب شناخته شده و امتحان پس داده هستند؛ ژاله صامتی و پژمان جمشیدی که چندی پیش با سریال «زیرخاکی» موفق ظاهر شدند، نقشهای اصلی «شیشلیک» را ایفا میکنند و حضور رضا عطاران هم از برگبرندههای این فیلم است. گروه مهدویان این روزها در منطقه هشتگرد مشغول فیلمبرداری هستند.
«بدون همه چیز» اما احتمالاً پربازیگرترین فیلم در حال ساخت این روزهای سینمای ایران باشد. تازهترین فیلم محسن قرایی به تهیهکنندگی جواد نوروزبیگی که بازیگرانی چون پرویز پرستویی، هدیه تهرانی، شهاب حسینی، باران کوثری، علی مصفا و لاله مرزبان در آن ایفای نقش میکنند. فیلمبرداری این فیلم در حال حاضر در جریان است.
محسن قرایی در حال کارگردانی یکی از پربازیگرترین فیلمهای امسال است
کارگردان «بدون تاریخ؛ بدون امضا» بعد از چهار سال حالا مشغول ساخت «شب داخلی، دیوار» است؛ این سومین ساخته وحید جلیلوند از زمان ورود حرفهایاش به سینماست. نوید محمدزاده که پیش از این برای بازی در فیلم او جایزه بهترین بازیگر بخش افقهای جشنواره ونیز را به دست آورده بود حالا قرار است در «شب داخلی، دیوار» ایفاگر نقش یک فرد نابینا باشد. این فیلم بنابر آخرین اخبار در مرحله پیشتولید قرار دارد.
فیلم سینمایی «باباسیبیلو» به تهیه کنندگی احمداحمدی و کارگردانی ادوین خاچیکیان از فیلمسازان فیلماولی هم در حال مذاکره با بازیگران است و تا کنون حضور بهاره رهنما و امیرحسین صدیق در آن قطعی شده است. فیلم در حال حاضر در مرحله پیشتولید قرار دارد.
این ۷ پروژه، پروژههایی هستند که برمبنای پروانه ساختهای صادره امسال سازمان سینمایی وارد مرحله تولید شدهاند. اما در این میان هستند آثاری که از سال گذشته پروانه گرفته بودند اما بنا به شرایط کرونایی روند پیش تولید و تولید آنها متوقف و با بهبود شرایط کار ساختشان از سر گرفته شد و در حال حاضر یا در مرحله تولید و یا مرحله پس تولید قرار دارند. «روشن» به کارگردانی روحالله حجازی، «چپ، راست» به کارگردانی حامد محمدی و «کوسه» به کارگردانی علی عطشانی از همین دسته بودند البته سه پروژه «صحنه زنی» به کارگردانی علیرضا صمدی، «گشت ارشاد ۳» به کارگردانی سعید سهیلی و «گل به خودی» به کارگردانی احمد تجری هم از جمله آثاری هستند که هرچند سال گذشته مجوز ساخت دریافت کردند اما ترجیح دادند در این شرایط کرونایی دست به تولید بزنند.
تقابل دو دیدگاه؛ ریسک فیلمسازی در شرایط کرونایی منطقی است یا نه؟
از همان روزهای آغازین شروع کار فعالیتهای سینمایی تقابل ۲ دیدگاه در میان سینماگران به وضوح دیده میشد؛ عدهای از آنها بر این باور بودند که شریانهای حیاتی سینما در حال قطع شدن است، این اتفاق ابتدا با تعطیلی سینما و محرومیت سالنها از حضور مخاطب و در گام دوم با متوقف شدن روند تولید، دامن سینما را گرفت. در شرایطی که همه مشاغل به طریقی روند بازیابی خود را از سر گرفتهاند سینما هم باید به حیات خود ادامه بدهد تا سال آینده با بهبود شرایط در حوزه اکران با مشکل کمبود فیلم مواجه نباشیم.
نقطه مقابل این دیدگاه اما به سینماگرانی باز میگردد که سلامتی عوامل را ارجح بر هر فعالیت و آماری میدانند. تحلیلشان این است که این زنجیره بیماری با این فعالیتها قطع نمیشود، روند بهبود را تسریع نمیکند و ابتلای هر کدام از عوامل در جریان تولید دور از تصور نیست و به فراخور گستردگی گروه آسیبهای جبران ناپذیری را به وجود میآورد. تازهترین اظهارات هم به پوران درخشنده و شبنم مقدمی باز میگردد.
پوران درخشنده در گفتگویی عنوان کرد: «من به شدت دوست دارم که فیلمهایم را بسازم، اما به خاطر وضعیت کرونا به عوامل و بازیگرانم فکر میکنم که جانشان به خطر نیفتد، اما در مقابل میبینم که برخی به راحتی و بدون ترس در حال فیلمسازی هستند.» شبنم مقدمی بازیگر سینما هم که شرایط را خطرناک توصیف و بیان کرده است: «این روزها مشغول کار نیستم. تصمیم گرفتهام حتی با رعایت پروتکلهای بهداشتی هم یک مدتی را کار نکنم. امیدوارم زودتر این بلا از سر جهان رخت بربندد.»
برای اطلاع بیشتر درباره موضع سینماگران نسبت به تولید در شرایط کرونایی سراغ دو تهیهکننده پیشکسوت که اتفاقاً هر دو در این ایام پروژههایی را به سرانجام رساندهاند، رفتیم؛ نکتهها و نظرات منوچهر محمدی و جواد نوروزبیگی قابل تأمل هستند.
منوچهر محمدی؛ سینما نیاز به ستاد بحران دارد
هرچند این روزها تولید در ید قدرت چند کارگردان و تهیهکننده انگشت شمار است و مدام این نکته یادآور میشود که زندگی جریان دارد پس جریان تولید سینما هم باید ادامهدار باشد اما واقعاً تا چه میزان میشود پروتکلها را رعایت کرد؟ آیا میشود با همان روشهای سنتیِ پیش از آوار شدن کرونا بر زندگی و سینما، در این شرایط بحرانی هم سینما را اداره کرد؟
منوچهر محمدی که فیلم سینمایی «چپ راست» به کارگردانی پسرش حامد محمدی را در همین شرایط کرونایی به پایان رسانده و به تازگی نیز پروانه ساخت دیگری دریافت کرده است، در گفتگو با خبرنگار مهر عنوان کرد: این اپیدمی در جهان همه چیز را تحت تاثیر خود قرار داده، به اکثر حوزههای فعالیت و مشاغل آسیب زده و یک پدیده اجتناب ناپذیر است. بنابراین سینما هم منفک از این وضعیت نیست هم تولید، هم پخش و هم نمایش تحت تاثیر این قضیه هستند.
وی ادامه داد: نسل دهه ۵۰ تا ۹۰ پیش از این شاهد چنین چیزی در این ابعاد نبودهاند به همین دلیل بخشی از تحلیل این ماجرا از نظر روحی و روانی برای ما هم سخت است. بشر تا کنون نتوانسته برای این موضوع راه حل جدی پیدا کند و احتمالاً یافتن این راه حل چند سالی طول میکشد. طبعاً باید با این ماجرا کنار آمد و به نظرم همینجاست که نقش دولتها معنادار میشود، باید اتاقهای فکری باشد که دادههای بخشهای مختلف را بررسی کند و چارههایی برای آن بیندیشد تا کمتر آسیب ببینند، در حال حاضر نه تنها سینما که همه حوزهها در حال صدمه دیدن هستند. به نظر میرسد در کشور ما گاهی به صورت بخشی نگری عمل میکنند و از زاویه خودشان مسایل را میبینند که لطمات دیگری هم دارد.
این تهیهکننده باسابقه سینما ادامه داد: در حال حاضر در مقام یک تهیهکننده باید بگویم کار تولید نه از باب شرایط اقتصادی بلکه اساساً به جهت اپیدمی ویروس کار دشواری است به هر حال تولید یک فیلم نیاز به لوکیشنهای متفاوتی دارد بنابراین هرچقدر هم سعی کنیم پروتکلها را رعایت کنیم باز هم در صحنههایی که بازیگران رو در روی هم بازی میکنند، باید با حس و حال باشند و نقش را به خوبی دربیاورند اما در شرایط فعلی این یک کار دشوار است.
وی افزود: از طرف دیگر فیلمنامههایی هستند که لازم است فیلمبرداری آنها در یک فضای کوچک انجام شود یا حتی لازم است در مکانی باشد که به لحاظ بهداشتی تایید شده نیستند. اینجا کار چندین برابر سختتر میشود. هرچقدر هم پروتکلها رعایت شود باز امور از دست عوامل تولید خارج میشود برای مثال اگر صحنههایی از فیلم در آپارتمانی صد متری بگذرد برای فیلمبرداری مناسب نیست چون یک گروه فیلمبرداری به طور متوسط شامل ۴۰ تا ۵۰ نفر و همه آنها در کنار یکدیگر هستند درواقع کارشان با هم ارتباط تنگاتنگ دارد.
تهیهکننده «چپ، راست» توضیح داد: این موضوعات دست به دست هم میدهند و کار را دشوار میکنند. صنعت سینما برخلاف صنایع دیگر، این گونه نیست که سریع افراد را جایگزین نیروهای بیمار شده کنیم، بنابراین ناچار هستیم کار را تعطیل کنیم که این امر با توجه به هزینهها یک کار بسیار دشوار است. در حال حاضر شاید سرمایه گذاری روی فیلمنامه به طور جدی برای سالهای آینده سینمای ایران یکی از راه حلهایی باشد که بتواند فضای سینما را سرپا نگه دارد از سوی دیگر وقتی تولید چنین وضعیتی را پیدا میکند پخش و سالنهای سینماها هم دچار مشکل میشوند.
وی در پایان گفت: بیکاری و توقف پروژهها باعث شده بسیاری از عوامل صحنه و به ویژه پشت صحنه دچار مشکل شوند ولی حتی در این شرایط هم حداقل سیاستهای حمایتی دولت تا این لحظه مشاهده نشده است. من بر این باورم که دولت با این شرایط و اقتصاد توانایی حمایت ندارد و اصلاً چنین چیزی خواستهای بجا هم نیست ولی میشود حمایت حداقلی از آسیبپذیران وجود داشته باشد که من حتی این حمایت حداقلی را هم ندیدهام.
انتقاد از بلاتکلیفی سریالهای خانگی
صنفی شرکتها و موسسات فیلمسازی ایران (آیفیک) طی بیانیهای نسبت به روند جدید سریال سازی در شبکه نمایش خانگی با مجوز صداوسیما سوالاتی را مطرح کرده است که از صداوسیما و سازمان سینمایی خواهان پاسخگویی شده است.
متن این بیانیه را در زیر میخوانید:
«بسمه تعالی
مطالبه رهبری نظام آن بوده که ۱۳۹۹ هجری شمسی سال «جهش تولید» باشد. حتماً در نظر بوده تولید و عرضۀ محصولات فرهنگی نیز رونقی مضاعف پیدا کند. انجمن صنفی شرکتها و موسسات فیلمسازی ایران (آیفیک) مباهات میکنند که تاکنون دستاندرکاران تولید پخش عمدهای از محصولات شبکه نمایش خانگی بوده است و بر مبنای آمار توانسته با سرمایۀ بخش خصوصی باعث رشد کمی و کیفی آن شود.
اما اکنون سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری مدعی است جهت تنظیم بازار نمایش خانگی و با توجه به افزایش تعداد پروانههای صادر شده تا زمانی نامعلوم، پروانه جدیدی برای ساخت سریالهای خانگی صادر نخواهد کرد تا پدیده سریالسوزی رخ ندهد. عجبا! حال که سریالهای شبکه نمایش خانگی با اقبال عمومی مواجه شده، قرار است این روند رو به رشدِ کمی و کیفی با وقفه رو به رو شود. چرا
خبر دیگری نیز در فضای فعالان تولیداتِ شبکه خانگی منتشر شده، حاکی از آن است که توقف صدور پروانه برای تولیدات مجموعههای نمایش خانگی مربوط به صدا و سیما است و این سازمان در تلاش است تا شبکه نمایش خانگی را به عنوان زیر مجموعه خود معرفی کرده و به این ترتیب مجوز تولیدات را خود راساً صادر کند.
انجمن صنفی شرکتها و موسسات فیلمسازی ایران (آیفیک) بر مبنای حقوق صنفی خود تحولات اخیر را با دقت زیر نظر داشته و این سؤالات را از سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری و سازمان صدا و سیما دارد؛ به این امید که پاسخگو باشند:
۱. چرا نباید ما به عنوان هنرمندان صنوف رسانههای دیداری کشور در تنظیم بازار محصولات ِ نمایش خانگی نقش داشته باشیم؟
۲. اشتغال و معیشت هنرمندان عزیزی که فقط در حوزه نمایش خانگی فعالیت دارند و حقوق بگیر دولت نیستند، در این شرایط بحران کرونا و بیکاری گسترده در صنعت تصویر کشور و توقف تولید چگونه باید تأمین شود؟
۳. در برابر هجوم بی امان سریالهای بیگانه، کدام تولید پرمخاطبتری از سریالهای نمایش خانگی در چنته دارید که بنای تعطیلش را دارید؟
۴. اگر سریالهای تولید شده در صدا و سیما توان رقابت دارند چرا اجازه نمیدهید مردم عزیزمان بتوانند هر کدام را میپسندند، انتخاب کنند؟
۵. حال که فضای مجازی امکان نقشآفرینی و درآمدزایی قابل ملاحظهای برای محصولات فرهنگی ایران را پیش رو گذاشته است، چرا نمیگذارید ما بخت خود را برای ارزآوری از طریق جذب بازارهای جدید منطقه و جهان با سریالهای نمایش خانگی داخلی بیازماییم؟
۶. در زمانی که به علت رعایت پروتکلهای بهداشتی مردم حضوری بیشتر در خانه دارند و سریالهای خانگی میتوانند بخش عمدهای از اوقات فراغت آنها را دلپذیر کنند، با کدام استدلال مانع از تولید محتوای بیشتر میشوید؟
۷. امروز به بهانۀ اینکه رسانههای فراگیر در انحصار سازمان صدا و سیماست، قصد واگذاری مدیریت شبکه نمایش خانگی را دارید. چرا از سازمان صدا و سیما دعوت نمیشود به جای تصدیگری این بخش همّ و غمّ خود را معطوف به افزایش تولید سریالهای فاخر در تلویزیون کند؟
۸. اگر طبق شنیدهها سازمان صدا و سیما متولی سریالهای شبکه نمایش خانگی شده است، سکوت مدیران این سازمان در برابر اجحاف در حق تهیهکنندگان بخش خصوصی چه معنایی دارد؟
۹. بهتر نیست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و یا سازمان صدا و سیما وظیفه سیاستگذاری و نظارت بر محتوای آثار تصویری را به عهده داشته باشد و صنوف تدوین راهکارهای عملی، تنظیم بازار عرضه و تقاضا را عهدهدار شوند؟
۱۰. راهکارهای سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری در سال جهش تولید برای نیل به این هدف و نیز گسترش اشتغال پایدار چیست؟
۱۱. چشمانداز تولید کنندگانِ داخلی سریالهای نمایش خانگی، تامین نیازهای داخلی و حضور در بازارهای جهانی و گسترش صادرات غیرنفتی است، آیا بهتر نیست سیاستگذاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در جهت حمایت این امر باشد نه محدودکننده آن؟
اکنون به واسطۀ تحریمهای ظالمانه استکبار جهانی، تمام دلسوزان ایران عزیز میکوشند هر آنچه در توان دارند به میدان بیاورند تا کشور در این آزمون دشوار، سرافراز و سربلند باشد. مخاطبانِ مهربان ما با حمایت و همراهی خود، شکوفایی نمایش خانگی را ارج نهادهاند پس با تصمیمات ناصحیح، آنها را از شبکه خانگی دلسرد نکنیم. که اگر این اتفاق تلخ رخ دهد، همه ما بر از دست دادن یکی از سنگرهای مؤثر مواجهه با تهاجم فرهنگی دشمن، تأسف خواهیم خورد. دستگاههای فرهنگی کشور به ویژه سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری و سازمان صدا و سیما باید بدانند رقیب اصلی صنعت تصویر کشور شبکههای تلویزیونی و اینترنتی خارجی هستند نه رسانههای داخلی و گسترش مخاطبان سریالهای نمایش خانگی در سالهای گذشته موجب ریزش مخاطبان شبکههای تلویزیونی خارجی شده است نه شبکههای تلویزیونی داخلی.
اخبار
شبنم قلیخانی مهمان «اتاقی در هتل پلازا» میشود
سپنتا پزشکی نمایش «اتاقی در هتل پلازا» اثر نیل سایمون و ترجمه شهرام زرگر را کارگردانی میکند. این نمایش از ۴ مرداد ماه ساعت ۲۱ در تماشاخانه سپند روی صحنه میرود.
تهیهکنندگی «اتاقی در هتل پلازا» را داود زارع گاریزی برعهده دارد و شبنم قلی خانی، روشنک رضایی مهر و فرانک یوسفی در آن به ایفای نقش میپردازند.
این نمایش یک طنز اجتماعی است که به روابط خانوادگی و مشکلات زناشویی میپردازد. کارگردان نمایش هدف از انتخاب این نمایش را جلب توجه مخاطب به مسائل کوچکی که میتواند آرامش زندگی خانوادگی را به راحتی دستخوش مشکلات جدی کند، عنوان کرده است.
شبنم قلیخانی مشاور کارگردان و بازیگر این نمایش نیز درباره حضورش در این اثر گفت: نیل سایمون نویسنده آمریکایی این اثر در این نمایش با نگاهی نو و متفاوت به مسائل خانوادگی پرداخته به طوری که با بیانی صریح تلاش میکند، همراهی مخاطب را تا رفع مشکلات در طول نمایش جلب کند.
همچنین محمد بختیاری، محمدرضا شجاعی، داود زارع گاریزی، ندا سهرابیان، فردین رحمانپور، محمدرضا نیکزاد نیز از دیگر بازیگران این اثر نمایشی و هنرجویان آموزشگاه آبان به سرپرستی شبنم قلیخانی هستند. قلیخانی پیش از این نیز با هنرجویان این آموزشگاهش ۲ نمایش دیگر را با همکاری کارگردانانی دیگر روی صحنه برده است.
سایر عوامل نمایش عبارتند از دستیار کارگردان: محمدرضا شجاعی، مدیرتولید: داود زارع گاریزی، طراح لباس: مهسا حامدی، طراح گریم: نوشین پزشکی، طراح حرکت: آزاده شمس، صدا: سپنتا پزشکی، ساخت تیزر: هومان مهراذین، مرتضی طراوت، حسن سلیمی، مهسا برزگر، موسیقی: مانی مویدی، هلیا رضایی، نیما عالیخواه، فریمهر آیریان، زهرا صفرزاده.
تماشاخانه سپند واقع در خیابان کریم خان با توجه به شرایط کنونی تمهیدات بهداشتی از جمله ضد عفونی فضای تماشاخانه و … را برای حفظ سلامت علاقه مندان به تئاتر تدارک دیده است. در طول اجرای نمایش استفاده از ماسک برای کلیه مخاطبان الزامی است.
اچبیاو با ستارگان هالیوود همراه می شود
اچبیاو مکس با مجموعهای چشمگیر از ستارگان هالیوود از جمله کیانو ریورز، ادریس البا، نیکول کیدمن و ماهرشالا علی همراه شده تا یک مجموعه جدید برای کمک به خواب و ریلکس کردن درست کند.
این سرویس استریمینگ دستور ساخت ۱۰ اپیزود از مجموعهای به نام «دنیایی از آرامش» را داده که به گفته اچبیاو «تصویرهای خیرهکننده را با روایتهایی با صدای ستارههای درجه یک» ترکیب میکند تا مخاطبان را برای رسیدن به خواب و آرامش کمک کند.
«دنیایی از آرامش» که نمایانگر نخستین ورود اچبیاو مکس به دنیای سلامت و رفاه است، نتیجه یک همکاری بین سازندگان اپلیکیشن محبوب خواب و آرامش «Calm and Nutopia» و تیم سازنده مجموعه «یک سنگ عجیب» نشنال جیوگرافیک است.
در هر یک از اپیزودهای نیم ساعته این مجموعه یک داستان آرامشبخش تعریف میشود که طوری طراحی شده تا نحوه احساس بیننده یا شنونده را تغییر بدهد. هدف این است که «از طریق روایتهایی که با مهندسی علمی ساخته شدهاند و همراه موسیقی جادویی و تصاویر خارقالعاده پخش میشوند، بیننده وارد دنیایی از آرامش بشود و به طور طبیعی بدن و ذهن آرام بشوند.»
اخبار
جزییات تازه ازساخت سریال خانگی«موچین» بامجوز صداوسیما/ناظر داشتیم
حسین تبریزی کارگردان «موچین» که این سریال را با مجوز معاونت فضای مجازی صداوسیما در شبکه نمایش خانگی عرضه کرده است، درباره تفاوت فرآیند دریافت مجوز برای سریال خانگی از سوی صداوسیما به جای وزارت ارشاد به خبرنگار مهر بیان کرد: من یک فیلمساز هستم و با معیارهای هر نهاد و مرجعی که برای ما مجوز صادر میکند، اثرم را میسازم. به طور مثال اگر مجوز ما از تلویزیون صادر میشود این مرجع معیارهایی دارد که ما مجبور به رعایت آنها هستیم که نسبت به سریال «موچین» نیز همین اتفاق رخ داد.
این کارگردان درباره تفاوت نظارت معاونت فضای مجازی صداوسیما با وزارت ارشاد و آنچه که در خروجی کارش دیده میشود، گفت: «موچین» اولین سریالی است که از صداوسیما مجوز گرفته است. با این حال من خودم سالهاست در تلویزیون کار میکنم و اگر این مجوز را ارشاد میداد، باز هم خروجی کارم و معیارهایم همین بود که در سریال دیده شده است. خودم برای خودم ملاکهایی در زمینه حجاب بازیگران و یا اصول فیلمسازی دارم که همیشه آنها را رعایت میکنم.
تلویزیون سختگیرانهتر برخورد میکند
وی که سابقه ساخت چندین تلهفیلم و سریال در تلویزیون را داشته است، درباره سازوکار نظارت صداوسیما بر فرآیند «موچین» اظهار کرد: قطعاً تلویزیون سختگیرانهتر برخورد میکند، ما در کارمان ناظر کیفی داشتیم و تمام مراحلی که پیگیری میشد تحت نظارت است. فعلاً ۳ قسمت از سریال ما توزیع شده که بیشتر در فضای معرفی کاراکترها بوده است و از اینجا به بعد سریال آغاز میشود و اهدافی را که در نظر داشتیم از این قسمت به بعد رخ میدهد.
تبریزی در توضیح بیشتر یادآور شد: من سریال «آقازاده» را بسیار دوست دارم و خودم دنبالکننده این کار هستم، با این حال ممکن است این سریال هم در قسمتهای ابتدایی به معرفی کاراکترها نیاز داشته باشد و در مجموع قسمتهای اول هر سریالی کمی به معرفی اتفاقات و شخصیتها میپردازد و زمان نیاز دارد تا موتور داستان روشن شود. این زمان گاهی تا چند قسمت طول میکشد. سریال «موچین» هم به این زمانبندی نیاز دارد و شاید بیانصافی باشد که با چند قسمت نسبت به یک سریال قضاوت کنیم.
وی با اشاره به گزارش انتقادی خبرگزاری مهر درباره سریال «موچین» اضافه کرد: تمام هدف ما این بود که فضای مفرحی را برای مخاطبانمان ایجاد کنیم شاید شمای نوعی مخاطب ما نباشید اما تلاش کردیم مردم عادی و مردمی که در خانههای خود نشستهاند به این بهانه سرگرم شوند و از خانههای خود کمتر بیرون روند.
فاکتورهای متفاوت معاونت فضای مجازی با پخش تلویزیونی
کارگردان «موچین» درباره اینکه معاونت فضای مجازی تا چه حد از نظر محتوایی روی سریال نظارت داشت و چقدر سختگیریها مشابه تجربه سریالسازی در شبکههای سیما بود هم گفت: سختگیری و محدودیت خاصی نبود، به هر حال معاونت فضای مجازی صداوسیما میداند برای چه فضایی کار میکند. پخش در تلویزیون فاکتورهایی دارد و سریالی که از معاونت فضای مجازی مجوز میگیرد میتواند فاکتورهای متفاوتی داشته باشد.
وی درباره تفاوتهای ممیزی صداوسیما و وزارت ارشاد عنوان کرد: ممیزیهایی که در پخش شبکههای تلویزیونی داریم با آثاری که در شبکه نمایش خانگی عرضه میشود فرق میکند. با این حال این اولین تجربه من در نمایش خانگی است که مجوز آن را معاونت فضای مجازی تأیید کرده است.
تبریزی همچنین درباره هدفش از ساخت سریال «موچین» تصریح کرد: هدف ما این بود که کاری مفرح و شاد داشته باشیم و نوستالژیای از بازیگرانی ایجاد کنیم که یک دهه قبل از این، طنز کار میکردند و همچنان هم کارشان را ادامه میدهند. در وهله دوم سعی ما این بود سریالی برای این شرایط جامعه که مردم به طنز و روحیه شاد نیاز دارند بسازیم.
کارگردان سریالهای «رخنه» و «کیفر» در پایان درباره ترکیب بازیگران «موچین» گفت: بیشتر هدفم این بود که این تیم را که پیش از این در سریالهای طنز دیده شده بودند مجدداً در یک سریال جمعآوری کنم. سریال ما به لحاظ داستانی و هدفگذاری موقعیتی، تفاوت چندانی با سریال «سالهای دور از خانه» نداشت. البته این را هم باید گفت رسیدن به ترکیب فعلی بازیگران «موچین» به ساختار و حتی بودجه کار ما هم برمیگردد.
آغاز پخش آنلاین «تئاتر کودک»
نمیگذاریم چراغ تئاتر خاموش شود
حسین مؤذن مدیر تالار هنر درباره وضعیت مخاطبان تئاترهای کودک و نوجوان در این سالن تئاتری که مختص این گروه سنی و خانوادههای آنها است، به خبرنگار مهر گفت: طبیعتاً بعد از چند ماه تعطیلی به دلیل شیوع ویروس کرونا، ترغیب مجدد خانوادهها به استقبال از آثاری که در تالار هنر به صحنه میرود، زمانبر است. البته تا قبل از اوجگیری مجدد شیوع کرونا، میزان حضور مخاطبان در تالار هنر جان گرفته بود، ولی متأسفانه شیوع مجدد کرونا تأثیر منفی در این زمینه داشت.
وی درباره وضعیت حمایت از اجراهای تئاتری تالار هنر با توجه به شرایط فعلی، یادآور شد: در حال حاضر ۲ نمایش در تالار هنر روی صحنه هستند که طبق قول مدیرکل هنرهای نمایشی قرار است کمک هزینه در نظر گرفته شده هر چه سریعتر به آنها پرداخت شود.
مؤذن درباره راهکار دیگری که برای حمایت از گروههای تئاتر کودک و نوجوان تالار هنر در نظر گرفته شده، گفت: قرار است از روز دوشنبه ۳۰ تیر پخش آنلاین اجرای تئاتر کودک و نوجوان از طریق سایت تیوال آغاز شود. در حال حاضر اکانت تالار هنر فعال شده و مخاطبان میتوانند با تهیه بلیت به صورت آنلاین تماشاگر اجرای تئاتر باشند. قرار است طبق برنامهریزی مدنظر پخش آنلاین اجرای نمایش «افسانه پری دریایی» که ساعت ۲۰ در تالار هنر روی صحنه میرود، برای مخاطبان انجام شود.
مدیر تالار هنر در ادامه سخنان خود اظهار کرد: امیدواریم مشکلی در خصوص پخش آنلاین آن پیش نیاید. با این اقدام فرصتی برای کمک به گروه نمایشی فراهم میشود تا بخشی از ضرر ایجاد شده به دلیل شرایط کرونایی را جبران کنند. ضمن اینکه جامعه هدف ما برای پخش آنلاین خانوادهها و مخاطبان ساکن شهرهای دیگر کشور هستند تا بتوانند تماشاگر آثار تئاتر کودک و نوجوان باشند.
وی تأکید کرد: ما به هر راه و طریقی تلاش میکنیم تا چراغ تئاتر و سالنهای تئاتر خاموش نشود.
مؤذن در بخش دیگری از سخنان خود متذکر شد: اگر تعطیلیها و شرایط کرونایی تا پایان سال جاری ادامه پیدا کند، شرایط برای تئاتر ایران در سال ۱۴۰۰ بسیار سختتر خواهد شد زیرا ذائقهها به سرعت تغییر میکند و در سال ۱۴۰۰ امکان جذب مجدد مخاطبانی که با سالنهای تئاتر قهر کردهاند، به راحتی فراهم نخواهد شد. هنرمندان، رسانهها و از همه مهمتر دولت باید تلاش کنند تا این اتفاق برای تئاتر ایران رخ ندهد.
مدیر تالار هنر با بیان اینکه این تالار نه تنها از اجراهای تئاتری بلکه پخش آنلاین اجرای تئاتر نیز درصدی کسر نمیکند، تصریح کرد: تنها سایت تیوال و شرکتی که تصویربرداری و ارتباط تصویری با این پلتفرم را فراهم میکند طبق قراردادی که با گروه منعقد کردهاند درصد کسر میکنند. تمام تلاش ما در تالار هنر بر این است که چراغ تئاتر خاموش نشود و آن را روشن نگه داریم.
«آذربایجان سرزمین زیبائی ها» در شبکه سحر
مستند «آذربایجان سرزمین زیبائی ها» با کارگردانی سعادتعلی سعیدپور یکشنبه ها ساعت 17:30 به وقت تهران بر روی آنتن کانال آذری شبکه سحر است. به گزارش روابط عمومی معاونت برون مرزی رسانه ملی، این مستند تلویزیونی فاخر در 12 قسمت 25 دقیقه ای در سال 1388 تهیه شده است. در هر قسمت عوامل ساخت مجموعه با حضور در یک شهر از استان آذربایجان شرقی به معرفی وجه تسمیه ، سابقه تاریخی ، آداب و رسوم و ویژگی های طبیعی و زیست بوم آن منطقه و شهر می پردازند. شهرهای تبریز ، موزه آذربایجان ، بناب ، مراغه (گنبد غفاریه)، میانه ، تسوج ، شبستر ، مرند ، اهر و... از مکان ها و مناطقی است که در این مستند معرفی می شوند. مستند فاخر «آذربایجان سرزمین زیبائی ها» محصول شبکه سهند توسط زهرا کیانی پور به زبان آذری زبانگردانی و دوبله شده است و مخاطبان آذربایجانی را با زیبائی ها و جاذبه های گردشگری ، توریستی و فرهنگی این خطه از کشورمان آشنا می کند.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4319/19929/79285
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4319/19929/79286
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4319/19929/79287
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4319/19929/79288
|
عناوین این صفحه
- فیلمسازان با «هراس» مشغول کارند!
- انتقاد از بلاتکلیفی سریالهای خانگی
- اخبار
- اخبار