|
هیجانانگیزتر از لیگ برتر
چهارشنبه شب هفته گذشته که بازیکنان لیورپول مدال قهرمانی لیگ برتر انگلیس را دریافت کردند و جام قهرمانی را بالای سر بردند، چند مرتبه اعلام شد که لیگ برتر انگلیس بهترین لیگ جهان است اما همان عصر در نقطهای دیگر از انگلیس، اتفاقات سعی در آن داشتند تا ثابت کنند شاید این لیگ حتی بهترین لیگ کشور هم نباشد!
بله، کسی نمیخواهد بگوید که در شرایط عادی، استانداردهای لیگ چمپیونشیپ با لیگ برتر برابری میکند اما باور کنید حضور برترین بازیکنان با قراردادهای بزرگ تنها راه برای قضاوت درباره یک لیگ نیست. برای مثال در لیگ برتر انگلیس، بسیاری از بازیکنان بزرگ در شمار کمی از باشگاهها پخش شدهاند. به همین دلیل است که قهرمانی و سهمیه رقابتهای اروپایی میان چند باشگاه برتر تقسیم میشود و بقیه برای فرار از سقوط تقلا میکنند. اما شرایط چمپیونشیپ چنین نیست؛ در حقیقیت پیشبینی آن که کدام تیم موفق به صعود و کدام تیم در تله سقوط گرفتار میشود، امری دشوار است. حقیقتی که بازیهای هفته پایانی چمپیونشیپ یکبار دیگر آن را به اثبات رساند. آخرین باری که لیگ برتر چنین هفته پایانی دیوانهوار و غیرقابلپیشبینیای را مشابه چمپیونشیپ تجربه کرد، به دههها پیش برمیگردد.
چه کسی تصورش را میکرد که بارنزلی در هفته پایانی با پیروزی در زمین برنتفورد از سقوط فرار کند؟ برنتفورد اگر بدون مربی هم به میدان میرفت، باید برنده این دیدار میشد! یا چه کسی فکر میکرد که سوانسی به پلیآف سهمیه لیگ برتر راه یابد و ناتینگهام فارست از رقابت جا بماند؟ ویگان در نهایت نتوانست مقابل کسر 12 امتیاز تاب بیاورد و به دسته پایینتر سقوط کرد. شاید بسیاری اکنون فرض کنند که با توجه به کسر 12 امتیاز، سقوط ویگان قابل پیشبینی بوده. این دسته افراد بهتر است بدانند که ویگانیها تا پایان نیمه نخست جدال با فولهام - که به دنبال حضور در پلیآف سهمیه بود - توانستند امیدها به بقا را زنده نگه دارند.
بازیهای پلیآف به پایان این فصل چمپیونشیپ، درام بیشتری نیز تزریق خواهند کرد. اما متاسفانه کسانی که تنها تماشاگر لیگ برتر هستند، این حقیقت را فراموش میکنند که در لیگهای پایینتر میتوانند زندگی و هیجان بیشتری را بیابند، جایی که دو قطبی دارا و ندار وجود ندارد. این شکلی از فوتبال است که همه انتظار آن را دارند؛ ورزشی غیرقابل پیشبینی، رقابتی که تا هفته آخر و تا آخرین سوت هیچ چیز مشخص نباشد.
جالب اینکه در چمپیونشیپ «ویگان» تنها تیمی نبود که خطر کسر امتیاز را پشت سر خود احساس میکرد. از آنجایی که این لیگ اغلب به عنوان دروازه ورود به سرزمین طلایی لیگ برتر دیده میشود، باید برخی مسائل در آن سریعاً بهبود پیدا کند. لیگی که حتی مالکان خارجی تازه واردِ باشگاههای حاضر در آن نیز نمیدانند صعود از این لیگ و راهیابی به دسته بالاتر تا چه حد دشوار است.
این سقوط برای ویگان رقمی در حدود پانصد هزار پوند ضرر در پی خواهد داشت ولی آنها قصد فرجامخواهی در خصوص این کسر امتیاز را ندارند. دلیلی نیز برای این کار وجود ندارد چرا که مالکان این باشگاه با علم به قوانین موجود، اعلام ورشکستگی کردند. جالب اینکه بارنزلی که هم توانسته از منطقه سقوط فرار کند، اکنون با خطر کسر امتیاز مواجه شده که در این شرایط پایینتر از ویگان قرار میگیرد و میتواند باعث بقای چارلتون شود! به این ترتیب در روزهای آتی هر تصمیمی که اتحادیه در خصوص بارنزلی بگیرد، موجب سرازیر شدنِ شکایتهای جدید خواهد شد. به بیانی سادهتر باید بگوییم که حتی اکنون نیز پیشبینی در خصوص تیمهای سقوط کننده غیر ممکن است.
اگر به چند هفته گذشته باز گردیم، به منشا تمام این اتفاقات خواهیم رسید. به جایی که گلِ «لی گرگوری» برای تیم استوک برابر برنتفورد، جرقه این آتش بزرگِ غیرقابلپیشبینی در بالای جدول را برافروخت. استوک در آن دیدار هنوز روی کاغذ در منطقه سقوط قرار داشت و برنتفورد هشت پیروزی پیاپی را پشت سر میگذاشت. یک روز پیش از این دیدار، تیم وستبرومویچ برابر هادرسفیلد شکست خورده بود و به همین دلیل برنتفورد با کسب پیروزی، در فاصله یک امتیازی با صعود مستقیم به لیگ برتر انگلیس قرار میگرفت. در عوض استوک برابر برنتفورد به برتری رسید تا هواداران و بازیکنان این تیم سئوالهای بیپاسخ بسیاری در ذهنشان نقش ببندد. استوک از این پیروزی غیرمنتظره، جانِ دوبارهای گرفت و در هفته پایانی در خانه ناتینگهام چهار گل به ثمر رساند تا مانع حضور این تیم در پلیآف صعود شود و حالا رقابت پلیآف میان نمایندگان لندن و ولز شکل خواهد گرفت.
اکنون به رقابتهای پلیآف نگاه کنید و بگوید کدام تیم به لیگ برتر میرسد؟ چه کسی میتواند چنین چیزی را با قاطعیت پیشبینی کند؟ بله؛ روی کاغذ فولهام در جدال برابر کاردیف، شانس بیشتری دارد اما در سوی دیگر باید منتظر برنده جدال برنتفورد و سوانسی بمانند. آنجا دیگر حتی روی کاغذ نیز نمیتوان هیچ نتیجهای را متصور شد.
فولهام در هفته پایانی برابر ویگانی که سقوط کرد، تلاش بسیاری به کار بست تا با یک پیروزی بتواند بالاتر از وستبرومویچ سهمیه صعود مستقیم را به دست آورد اما اینجا لیگ چمپیونشیپ است! اینجا هیچ چیزی از روی کاغذ به روی اسکوربورد ورزشگاه انتقال نمییابد. اینجا رقابتها برای رسیدن به سطح بالاتر در فشردهترین حالت ممکن برگزار میشود اما در عین حال هیچ تیمی را نیز برای حضور در لیگ برتر آماده نمیکنند.
نورویچ سال گذشته با پنج امتیاز اختلاف قهرمان چمپیونشیپ شد ولی حالا شرایطش در لیگ برتر انگلیس را مورد بازبینی قرار دهید. در سوی دیگر استونویلا در رتبه پنجم چمپونشیب قرار داشت و در پلیآف موفق به کسب سهمیه لیگ برتر شد اما در فاصله یک هفته مانده به پایان رقابتهای لیگ برترِ فصل جاری، به بقا امیدوار بود و در نهایت در لیگ برتر ماندگار شد. شفیلدیونایتد میتواند بهترین الگو برای تیمهای صعود کننده این فصل باشد؛ اگر چه دانش مربیگری فوقالعاده «کریس وایدر» هم در نتایج خوبِ «شمشیرزنها» در فصل جاری نقش مهمی داشته اما تیم دومِ فصلِ گذشته چمپیونشیپ، اکنون در لیگ برتر به عنوان یک پدیده ظاهر شده و در رده هشتم جای گرفته. پس میتوان به صراحت گفت که رتبه کسب شده در چمپیونشیپ، هیچ ارتباطی به نحوه عملکرد در لیگ برتر ندارد.
اکنون همه از بازگشت لیدزیونایتد به لیگ برتر خوشحالند و در تدارک برای خوشامدگویی به «مارچلو بیلسا» هستند اما آیا مرد آرژانتینی میتواند تیمش را فصل آینده لیگ سطح اول انگلیس به رتبه قابل قبولی برساند؟ از آن مهمتر؛ آیا این صعود در فصل آینده با سقوط همراه نخواهد شد؟ همه اینها گوشهای از غیرقابل پیشبینی بودنِ چمپیونشیب است، لیگی که از نظر هیجان و لذت فوتبال، هیچ چیزی از لیگ برتر انگلیس کم ندارد.
چمپیونشیپ؛ لیگ مشاهیر
با پایان مسابقات این فصل از چمپیونشیپ سه تیم از این مسابقات به لیگ دسته اول انگلیس سقوط کردند. سه تیمی که همه هواداران فوتبال در ایران آنها را میشناسند. چرا که هر سه تیم در روزهایی نه چندان دور در لیگ برتر بازی میکردند اما حالا باید در دو سطح پایینتر از لیگ برتر یعنی لیگ دسته اول حضور داشته باشند. چارلتون اتلتیک، ویگان و هال سیتی سه تیمی هستند که در ردههای آخر جدول بیست و چهار تیمی چمپیونشیپ قرار گرفتند و سقوط کردند. در چمپیونشیپ تیمهای زیادی هستند که نامشان برای فوتبالدوستان کاملا آشناست. قطعا از شنیدن نام این تعداد تیم مشهور که در چمپیونشیپ حضور دارند متعجب خواهید شد. بارنزلی، بیرمنگام، هادرزفیلد، میدلزبورو، شفیلد ونزدی، استوک سیتی، ردینگ، کویینز پارک رنجرز، بریستول سیتی، بلکبرن روورز، دربی کانتی و ناتینگهام فارست تیمهایی هستند که در فصل تازه به پایان رسیده چمپیونشیپ حضور داشتند و از راهیابی به لیگ برتر باز ماندند و البته به دسته پایینتر هم سقوط نکردند. تقریبا همه این تیمها در دهه اخیر تجربه حضور در لیگ برتر را داشتهاند و به همین دلیل نامشان این قدر آشناست.
راز مدل مویی که علیفر از آن متنفر است!
از آرتورو ویدال بی مبالغه میتوان به عنوان یکی از حاشیهساز ترین بازیکنان بارسلونا یاد کرد. ستاره شیلیایی که با سبک بازی خاص و مدل موهای منحصربفردش همیشه در این تیم مورد توجه بوده. از این گذشته در ماههای اخیر شایعات درباره انتقال احتمالی ویدال و تمایل بارسا برای فروش او با هدف جمع آوری منابع مالی مورد نیاز برای خرید ستارههای دیگر نام او را سر زبانها افتاده. در این یادداشت به بررسی پنج موردی می پردازیم که احتمالاً درباره او نمی دانید:
هشت قهرمانی پیاپی لیگ
کمتر فوتبالیستی کلکسیون مدالهایی به غنای کلکسیون آرتورو دارد. او در هر کشوری که فوتبال بازی کرده قهرمان لیگ آن کشور شده. سه قهرمانی در کشورش شیلی با کولو کولو، چهار قهرمانی سری آ با یوونتوس، سه قهرمانی بوندس لیگا با بایرن مونیخ و یک قهرمانی لالیگا با بارسلونا. ویدال در فاصله سالهای 2011 تا 2019 هشت سال پیاپی موفق شد در سه کشور ایتالیا، آلمان و اسپانیا فاتح هشت فصل پیاپی لیگهای این کشورها شود.
ورود به بارسلونا با مهر تایید پپ گواردیولا
آرتورو ویدال که در بایرن مونیخ و سپس بارسلونا لقب شاه آرتورو را یدک میکشید ابتدا در بایرن کار کردن زیر نظر پپ گواردیولا را تجربه کرد. گواردیولا علاقه خاصی به این بازیکن شیلیایی پیدا کرده بود. با اینکه خیلیها معتقد بودند سبک بازی ویدال با سبک فوتبال پپ همخوان نیست ولی او ثابت کرد این منتقدین اشتباه میکنند. پپ بارها از هوش تاکتیکی ویدال تعریف کرده و مسحور اراده و تعصب او بوده. گواردیولا یک بار گفته بود: « اگر قرار باشد به جنگ بروم ویدال را با خودم خواهم برد».
گزارش
تیم جدید بیرو؛ قدیمی اما کم افتخار
ناصر نامدار
چند روز پیش بود که باشگاه رویال آنتورپ تیمی یک عکس بزرگ تیمی با حضور همه بازیکنان و کادر فنی منتشر کرد تا تیمش را برای فصل آینده فوتبال بلژیک معرفی کند. نکته مهم در این عکس غیبت علیرضا بیرانوند دروازهبان جدید و ایرانی این تیم بود. بیرانوند تا ۱۱ تیر عضو باشگاه پرسپولیس بود و بعد از این تاریخ طبق قرارداد عضو آنتورپ محسوب میشد. با توجه به این که فصل فوتبالی ایران تمام نشده بود باشگاه پرسپولیس از آنتورپ درخواست کرده بود اجازه بدهد بیرانوند تا پایان فصل در این تیم بماند و در پایان لیگ به بلژیک برود. اما باشگاخ بلژیکی با این درخواست موافقت نکرد و بیرانوند در تاریخ مقرر راهی بلژیک شد. اما غیبت بیرانوند در عکس تیمی آنتورپ هم دلیل داشت. او از روزی که وارد بلژیک شد به قرنطینه رفت تا پس از دو هفته در تمرینات تیم جدیدش شرکت کرد. باشگاه به دلیل توافق با اسپانسر و البته طبق روال همیشه باید در تاریخی مقرر عکس تیمی را منتشر میکرد. این تاریخ با دوران قرنطینه بیرانوند همزمان بود و به همین دلیل بیرو نتوانست در روزی که عکس تیمی انداخته شد در کار بقیه حضور داشته باشد. در هر صورت بیرانوند چند روزی است که در کنار بقیه بازیکنان در تمرین آنتورپ شرکت می کند. بد نیست به بهانه حضور بیرانوند در آنتورپ با این تیم بیشتر آشنا شویم.
قدمت ۱۴۰ ساله
باشگاه آنتورپ در سال ۱۸۸۰ تاسیس شده و قدمتی ۱۴۰ ساله دارد. به همین دلیل هوادارانش به این تیم لقب «قدیمیِ بزرگ» را دادهاند. ورزشگاه اختصاصی این تیم به نام «باسویل اشتادیون» در شهر آنتورپ واقع شده و گنجایش آن ۱۶۱۴۴ نفر است. پل ژیسنس نام مالک باشگاه آنتورپ است. سرمربی این تیم ایوان لکو مربی نسبتا شناخته شده کروات است که ۴۲ سال دارد. کیت اول این تیم که در بازیهای خانگی استفاده میشود به رنگ قرمز است. اگر میخواهید تصور دقیقتری از رنگ پیراهن اصلی این تیم داشته باشد رنگ پیراهن اصلی تیم ملی سوئیس را به یاد بیاورید. کیت دوم آنتورپ هم که برای بازیهای خارج از خانه است سفید رنگ است. با حاشیههای زرد مایل به نخودی. سومین و آخرین کیت آنتورپ مشکی رنگ است. با آستینهایی به رنگ زرد مایل به نخودی. رسانه ها در بلژیک و سایر کشورها معمولا این تیم را با همان نام آنتورپ میشناسند و کلمه «رویال» را از آن فاکتور میگیرند.
سرمربی؛ آشنای ایرانیها
ایوان لکو را احتمالا علاقمندان به فوتبال در ایران میشناسند. آن هم به دلیل این که او فصل گذشته سرمربی العین امارات بوده است. او متولد اشپیلت است و در زمان بازی در پست هافبک فعالیت میکرد. حدود ۶ سال در هایدوک اشپیلت بازی کرد و بعد از آن به اسپانیا رفت تا برای مالاگا بازی کند. بعد از ۴ فصل بازی در مالاگا دوباره به هایدوک برگشت. از سال ۲۰۰۵ به فوتبال بلژیک رفت و در مدت ۹ سال برای ۳ باشگاه کلوب بروژ، ژرمینال بیرشوت و لوکرن بازی کرد و سرانجام در سال ۲۰۱۴ بازی فوتبال را کنار گذاشت. لکو ۱۳ بار هم پیراهن تیم ملی کرواسی را پوشید اما موفق نشد گلی برای کرواسی بزند. از همان سال ۲۰۱۴ مربیگری را در باشگاه لوون بلژیک در سطح دوم فوتبال باشگاهی این کشور شروع کرد. سپس به عنوان دستیار سرمربی به تیم «پائوک» یونان رفت. بعد از یک سال سرمربی تیم «سنت ترویدن» بلژیک شد. بعد از یک فصل هدایت کلوب بروژ را بر عهده گرفت و دو سال در این تیم ماند. در سال ۲۰۱۹ سرمربی العین شد و در پایان فصل به تیم آنتورپ بلژیک رفت و الان در آستانه شروع دومین فصل حضورش در این باشگاه است. در فصل ۲۰۱۷ موفق شد با بروخه قهرمان ژوپیر لیگ بلژیک و همچنین سوپرکاپ این کشور شود. در همین سال عنوان مربی سال فوتبال بلژیک را هم از آن خودش کرد.
۳ دروازهبان جدید!
شاید با خودتان فکر کنید تیمی که علیرضا بیرانوند را میخرد احتمالا دیگر نباید دروازهبان دیگری را جذب کند. اما آنتورپ چنین کاری نکرده است. این تیم یک دروازهبان بلژیکی به نام بیل لاتوورز را در لیست داشت. این دروازهبان ۲۰ ساله تا ژوئن سال ۲۰۲۱ با آنتورپ قرارداد دارد. اما آنتورپ علاوه بر بیرانوند دو دروازهبان دیگر را هم به فهرستش اضافه کرده است. نفر اول «داوور ماتیاس» کروات بود که او هم ۲۰ ساله است و از همین تیم آنتورپ به صورت قرضی به هایدوک اشپیلت رفته بود و حالا با پایان قرارداد قرضی به آنتورپ برگشته است. دروازه بان جدیدی که آنتورپ به خدمت گرفته، «ژان بوته» فرانسوی است که 25 سال دارد و تا فصل گذشته در تیم موسکرون بلژیک بازی میکرد. آنتورپ با او تا ژوئن سال ۲۰۲۴ قرارداد بسته است. بیرانوند هم از پرسپولیس به آنتورپ رفته و قراردادش تا ژوئن سال ۲۰۲۳ است. نکته جالب این است که بیرانوند با ۲۷ سال مسنترین دروازهبان آنتورپ است. باشگاه آنتورپ هنوز مشخص نکرده چه شمارهای را به بیرانوند خواهد داد. اما از آنجا که بوته پیراهن شماره ۴۷، ماتیاس ۶۰ و لاتوورز ۴۱ را می پوشند احتمالا پیراهن شماره یک به بیرانوند خواهد رسید.
ویترین خالی از افتخار
باشگاه آنتورپ اگرچه یکی از باشگاههای قدیمی و مطرح بلژیک است اما افتخارات زیادی در کارنامه ندارد. این تیم چهار بار فاتح لیگ حرفهای بلژیک شده است. اما از آخرین قهرمانیاش ۶۳ سال میگذرد. آنتورپ در فصول ۱۹۲۸، ۱۹۳۰، ۱۹۴۳، ۱۹۵۶توانسته قهرمان بلژیک شود. دو بار قهرمانس لیگ دسته دوی بلژیک را به دست آورده. در فصول ۱۹۹۹, ۲۰۱۶. دو بار هم در فصول ۱۹۵۴، ۱۹۹۱ قهرمان جام حذفی بلژیک شده است. اما در کارنامه این تیم افتخار قابل توجه هم دیده میشود. این تیم در فصل ۱۹۹۲ در مسابقات جام برندگان جام باشگاههای اروپا که بین قهرمانان جام حذفی کشورهای اروپایی برگزار میشد توانست به فینال برسد. اما در فینال با نتیجه ۳-۱ به تیم پارمای ایتالیا باخت و نایب قهرمان شد. عجیب این که آنتورپ در این فصل از طریق مسابقات پلی آف به مسابقات راه پیدا کرده بود. آنتورپ در این تورنمنت که به صورت حذفی برگزار می شد تیمهایی مثل گلناوون ایرلند شمالی، آدمیرا واکر اتریش، استوا بخارست رومانی و اسپارتاک مسکو را شکست داد و به فینال رسید.
سیر تا پیاز قهرمانی یوونتوس در این فصل
تینا نجفی
شاگردان ساری پس از پیروزی مقابل سمپدوریا در هفته ۳۶ ام، به هشتاد و سومین امتیاز این فصل رسیدند تا بالاتر از اینتر ۷۶ امتیازی و آتالانتا ۷۵ امتیازی دو هفته مانده به پایان مسابقات فاتح این جام لقب گیرند.هر چند تیم فوتبال یوونتوس در برابر تیم کالیاری متحمل یک شکست شد اما قهرمانی این تیم از هفته گذشته مسجل شده است و این باخت تاثیری در جایگاهشان نخواهد داشت. شاگردان ساری پس از پیروزی مقابل سمپدوریا در هفته ۳۶ ام، به هشتاد و سومین امتیاز این فصل رسیدند تا بالاتر از اینتر ۷۶ امتیازی و آتالانتا ۷۵ امتیازی دو هفته مانده به پایان مسابقات فاتح این جام لقب گیرند.
از فصل ۲۰۱۰_۱۱ تیم فوتبال یوونتوس قهرمان بلامنازع سری آ بوده است. با فتح این جام نیز نهمین قهرمانی پیاپی سیاه و سفید ها رقم خورده است. مهمی که تاکنون بجز یووه برای هیچ یک از غول های ایتالیا رخ نداده است. از سویی دیگر می توان گفت یووه، رکورد پنج قهرمانی پیاپی خود را که از فصل ۱۹۳۰_۳۱ تا فصل ۱۹۳۴_۳۵ بدست آمده بود، شکست.تیم یوونتوس پیش از این ۳۵ بار قهرمان سری آ شده بود و حالا با کسب یک جام دیگر با اختلافی فاحش نسبت به دو تیم شهر میلان در رده نخست جام آور ترین تیم های باشگاهی ایتالیا قرار دارد. اینتر میلان و آث میلان هر کدام با ۱۸ قهرمانی در سری آ، مشترکا در رده دوم قرار دارند. علاوه بر این یوونتوس ۱۳ بار فاتح جام حذفی ایتالیا و ۸ بار فاتح سوپر جام ایتالیا شده است.ماتوریتسیوساری مربی ۶۱ ساله ایتالیایی برای اولین بار در کسوت مربی، موفق به دریافت عنوان قهرمانی سری آ شده است.او که سابقه هدایت تیم هایی چون پسکارا، آولینو، هلاس ورونا، پروجا، امپولی، نامولی و چلسی را نیز در کارنامه دارد، پیش تر سابقه فتح لیگ اروپا را با تیم چلسی داشته است.وی همچنین در یکی از تازه ترین اظهاراتش ضمن اشاره به این موضوع به تمجید از شاگردانش پرداخت و آن ها را فوق العاده خطاب کرد. آخرین باری که بازیکنی از تیم یوونتوس موفق به رسیدن به مقام آقای گلی سری آ شده ، به سال ۲۰۰۸ بر می گردد که الکساندرو دل پیرو با ۲۱ گل به این مهم دست یافته بود. اما امسال، سیاه و سفید ها امیدوار بودند تا کریستیانو رونالدو ستاره تیمشان با رسیدن به آقای گلی پس از دوازده سال طلسم شکنی کند. اگرچه هنوز یک هفته تا پایان مسابقات باقی است، اما فاصله چهار گله او با چیدوایموبیله بهترین گلزن حال حاضر سری آ، کار را برای این فوق ستاره پرتغالی دشوار کرده است. علاوه بر این، رونالدو امیدوار بود تا در سالی که رقیب همیشگی او لیونل مسی، بسیاری از مسابقات تیمش را به دلیل مصدومیت از دست داده، بتواند به کفش طلای ۲۰۲۰ دست یابد. ایموبیله اکنون با ۳۵ گل زده شانس اول کسب این مهم است.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4327/19989/79582
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4327/19989/79583
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4327/19989/79584
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4327/19989/79585
|
عناوین این صفحه
- هیجانانگیزتر از لیگ برتر
- راز مدل مویی که علیفر از آن متنفر است!
- گزارش
- سیر تا پیاز قهرمانی یوونتوس در این فصل