|
نا گفتههایی ازفیلم عاشورایی رسول ملاقلیپور
فیلمسازی که بیقراربود
«نشان رسول» (یادمان رسول ملاقلیپور) در شانزدهمین جشنواره بینالمللی فیلم «مقاومت» به سینماگر خلاق در حوزه انقلاب اسلامی، دفاع مقدس و مقاومت اهدا میشود، بهانهای که سبب شد منوچهر محمدی تهیه کننده سینمای ایران، به مرور بخشی از خاطرات خود از دوران همکاری با رسول ملاقلی پور بپردازد.
منوچهر محمدی از جمله تهیهکنندگان سینما است که فیلم «میم مثل مادر» حاصل همکاری وی با رسول ملاقلیپور است. فیلمی که در سینمای ایران خوش درخشید و به گفته وی در مقام شامخ مادر از جمله آثار درخشان سینمای جنگ و دفاع مقدس است.
محمدی که پس از موفقیت «میم مثل مادر» درصدد همکاری مجدد با رسول ملاقلیپور با «عصر روز دهم» بود، معتقد است رسول ملاقلیپور جنونی داشت که لازمه هنرمند بودن و فیلمساز شاخص بودن است.
آنچه در ادامه میخوانید روایت این تهیهکننده باسابقه سینمای ایران از سالهای دوستی و همکاری با زندهیاد رسول ملاقلیپور است.
* آقای محمدی آشنایی شما با زنده یاد رسول ملاقلیپور از چه طریقی بود و چطور با هم آشنا شدید که منجر به ساخت فیلم «میم مثل مادر» شد؟
آشنایی من با زنده یاد ملاقلیپور از اولین فیلم سینمایی او «بلمی به سوی ساحل» آغاز شد. نحوه ساخت این فیلم داستان مفصلی دارد که بماند برای زمانی دیگر، اما زمانی که این فیلم را دیدم حس کردم رسول کارگردانی است دارای هوش و غریزه ذاتی در امر فیلمسازی.
همانطور که میدانید رسول تحصیلات آکادمیک و سینمایی نداشت ولی به ذات، ویژگیهای یک فرد مؤلف و خلاقه را در خود داشت. بعد که جلو آمد در کارهای دیگرش پیشرفت کرد و زبان بصری خاص خودش را در آثارش بهوجود آورد. چند باری قصد همکاری داشتیم که شرایط آن فراهم نشد و در نهایت اولین همکاری رسمی ما که نتیجه خوبی نیز به همراه داشت و فیلم قابل اعتنایی در سینمای ایران شد «میم مثل مادر» است که پس از آن قصد داشتیم فیلم بعدی را هم تولید کنیم که عمر او به دنیا نبود.
* پیشنهاد ساخت این فیلم از سوی شما بود؟
بله، رسول با طرح دیگری آمده بود که من خیلی خوشم نیامد و پیشنهاد ساخت فیلم «میم مثل مادر» را به او دادم و او طرح را پسندید و شروع به نگارش فیلمنامه کرد. فیلمنامهای که نزدیک به هشت بار بازنویسی شد تا به نقطه مطلوب رسید و ساخته شد.
فکر میکنم در حوزه دفاع مقدس و حفظ شخصیت و کرامت مقام مادر «میم مثل مادر» یکی از آثار برجسته سینمای ایران شد. با توجه به زمانی که تولید شد ترجیح دادیم فیلم را روانه اکران کنیم که بسیار اکران موفقی بود و با استقبال خوبی مواجه شد. بنابراین قصد داشتیم دومین همکاری را با هم داشته باشیم که من ایده «عصر روز دهم» را با او در میان گذاشتم که پسندید و چون بخشی از فیلم در ایران و بخشی در عراق میگذشت، سفر دو هفتهای با هم به عراق داشتیم تا رسول بیشتر در فضا قرار بگیرد.
در آن سفر وقتهایی که فرصت دست میداد روی فیلمنامه کار میکردیم و همان جا بود که شاکله کلی فیلمنامه «عصر روز دهم» درآمد و در برگشت وارد مقدمات پیش تولید شدیم که متأسفانه رسول در اثر عارضه سکته قلبی دار فانی را وداع گفت و ما یکی از کارگردانان خوب سینمای دفاع مقدس و فیلمهای ارزشمندمان را از دست دادیم و او در اوج بلوغ و شکوفایی از دست رفت. مطمئناً اگر زنده بود حداقل در این سالیان چند اثر قابل اعتنا از او میتوانستیم در سینما ببینیم.
* همه درباره زنده یاد ملاقلیپور و از خصوصیات اخلاقی او به داشتن صراحت لهجه و تعهد یاد میکنند. بارزترین خصوصیت اخلاقی وی از نظر شما چه بود؟
ملاقلیپور در خانوادهای پرجمعیت در جنوب شهر تهران به دنیا آمد. در آن فضا و فرهنگ هم بزرگ شد. به دلیل علاقهاش به این عرصه وارد حوزه هنری شد و با همان ویژگیهای اخلاقی که داشت شروع به کار کرد و حتی خودش در خاطراتش گفت که با برداشتن دوربین حوزه فیلمی ساخت تا ثابت کند که فیلمساز است، چون کسی باور نمیکرد.
از ویژگیهای بارز اخلاقی رسول میتوان به داشتن دل مهربان و زبان صریح و تند او یاد کرد. بعضی از این تندزبانی او آزرده خاطر میشدند، اما وقتی با او مینشستی و حرف میزدی متوجه میشدی که اساساً این دل و زبان با هم تفاوت دارند و وقتی فرصت دست میداد حس میکردی که چقدر مهربان است. ضمن اینکه بسیار به جزئیات توجه داشت. حداقل خودم به شخصه بیش از ۱۰ مورد دیدم که به آدمهای نیازمند، بی دریغ کمک میکرد و اهل چرتکه انداختن و حساب و کتاب نبود.
به نظرم ویژگی بارز او همین روحیه خاصی بود که احتمالاً مربوط میشود به همان دوران جنگ، بیشتر دوستان او از اهالی جبهه و جنگ بودند و فرهنگ دفاع مقدس در او تبلور داشت. رسول خیلی اهل حساب و کتاب و عافیت طلب نبود. اهل کارهای پرریسک و سنگین بود و البته سینمای ایران در برخی مواقع قدر او را ندانست و همین باعث شد تا آزرده خاطر باشد.
همانطور که گفتم رسول درس سینما نخوانده بود، اما ویژگی مهمی که لازمه کار هنری است در او وجود داشت. در واقع «آن» فیلمسازی را داشت و میدانست یک سکانس برای بالاترین حد تأثیرگذاری چطور باید گرفته شود. به خاطر دارم درباره «میم مثل مادر» وقتی ایده را با او مطرح کردم، گفت این فیلمنامه به نظرم گریهدار است و الان دوره ساخت فیلمهای کمدی است. به او گفتم رسول جان من میخواهم یک فیلم متفاوت بسازم. میخواهم بگویم اگر برای فیلم «میم مثل مادر» آنقدر حسها را صادقانه و لطیف با «آن» های بسیار هوشمندانه ساخت که همه را تحت تأثیر قرار داد و از این حیث در ارتباط با مخاطب بسیار موفق بود. یادم است سر صحنه سکانس پایانی فیلم، رسول دائماً اشک میریخت و وقتی از او پرسیدم چه شده گفت من این فیلم را تماماً به عشق مادرم میسازم و زحماتی که او برای من کشید.
* پیش از این در یکی از گفتگوهایی که درباره زنده یاد ملاقلیپور داشتید، خواندم که از او به عنوان فیلمساز بی قرار یاد کردید. این بی قراری به روحیه جنگنده او بر میگشت؟
وقتی نسخه ششم فیلمنامه را خواندم و قرار بود با هم درباره آن صحبت کنیم من یک ایدهای به ذهنم رسید و آن استفاده از آیه سوره الرحمن بود که آیه «فبای الا ربکما تکذبان» در این سوره بسیار تکرار میشود. میخواستم این به نوعی جز فیلمنامه شود و جنبه تبلیغی و سفارشی پیدا نکند.
وقتی برای اولین بار به او گفتم، گفت من دیگر بلد نیستم و از اتاق بیرون رفت. اما بعد از چند دقیقه برگشت و گفت بد هم نیست، حالا چطوری درست کنیم. بعد با هم گفتگو کردیم و واقعاً هم توانست راه استفاده درست از آن را پیدا کند و این به راحتی در دل فیلم آمد. بخصوص در صحنه مرگ مادر اول و بعد مادر دوم این اتفاق به درستی افتاد و حس آیه درست در فیلم نشست. فکر میکنم بعد از فیلم «بازمانده» که زنده یاد سیفاله داد در آن آیه الکرسی را استفاده کرد، این دومین فیلمی است که بخشی از فیلم قرائت آیهای از سوره الرحمن در آن صورت گرفت و تماشاگر احساس نمیکرد چیزی اضافه و یا چسبیده به فیلم است، بلکه حس اینکه بخشی از فیلم است را با خود به همراه داشت.
* اغلب افرادی که با رسول ملاقلیپور همکاری داشتند همیشه از جدی بودن او سرصحنه یاد میکنند و اینکه گاهی هم از کوره در میرفت. سر فیلمبرداری کار با چنین اتفاقاتی برخورد داشتید؟
انصافاً من با فیلمسازان زیادی در سینمای ایران کار کردم و همواره سعی کردم فضای مطلوبی برای کارگردان فراهم کنم تا او تمام توجه و تمرکزش روی فیلم و کاری که میخواهد انجام دهد باشد و نگران مسائل جانبی نباشد. این وظیفه تهیهکننده است که کارگردان دغدغه موارد حاشیهای را نداشته باشد و «میم مثل مادر» نیز جزو همان مسائل بود. خود رسول هم میگفت که همیشه در کارهایش تحت فشار مسائل حاشیهای بوده است اما در این فیلم آرامشی را که باید برای ساخت میداشت، داشت. اما یکی از اتفاقهایی که در این فیلم رخ داد و مدیون رسول ملاقلیپور است، حضور بچههایی است که قطعه آخر را اجرا میکنند. ما درصدد همراهی گروههای کرال بودیم، اما رسول به این مرکز رفته بود و انرژی زیادی به همراهی آریا عظیمینژاد که کار ساخت موسیقی فیلم را برعهده داشت، گذاشت تا بچههای مرکز آن قطعه را به درستی اجرا کنند. کار بسیار دشواری است که از بچههای معلول بتوانید استفاده کنید و آهنگی با آن کیفیت تولید کنید.
رسول اصالت در فیلم برایش بسیار اهمیت داشت و حتی برای خواننده تک خوان فیلم هم با اینکه ما به دنبال چهرههای شناخته شده بودیم اما رسول یک فرد نابینا را پیدا کرد و پس از تمرین، آن قطعه را به زیبایی خواند و هنوز هم در تجلیل مقام مادر یکی از آهنگهای تأثیرگذار است.
* گفتید که طرح فیلمنامه «میم مثل مادر» از شما بود، آقای ملاقلی پور اما با طرح دیگری پیش شما آمده بودند از آن طرح چیزی به خاطر دارید؟
آن طرح را من خیلی به خاطر ندارم، ضمن اینکه طرح کاملی هم نبود. اما وقتی به من گفت احساس رغبت زیادی به این کار نداشتم، بنابراین به او گفتم ایده دیگری به تو میدهم ببین کدام یک به دل و حال تو نزدیکتر است. وقتی طرح «میم مثل مادر» را گفتم، گفت طرح تو نزدیکتر است و آن طرح خودش را کنار گذاشت. برای فیلم «عصر روز دهم» نیز به این نتیجه رسیدیم که ما با یک کشور هشت سال جنگیدیم، حالا چطور میتوانیم با این کشور ارتباطی سوای جنگ داشته باشیم چون با مردم عراق جنگ نداشتیم بلکه با صدام و ارتش بعث عراق میجنگیدیم. میخواستیم پلی عاطفی بین دو ملت ایجاد کنیم که خوشبختانه در سالیان بعد مجموعهای از اتفاقات افتاد که حتی ما به کمک مردم عراق رفتیم تا عراق سقوط نکند.
به خاطر دارم یک روز در بینالحرمین نشسته بودیم و درباره سکانسی که در فیلم هنوز هست، صحبت میکردیم تصویرهایی که رسول از آن سکانس تعریف میکرد، اگر ساخته میشد شاید امروز یک اثر ماندگار دیگر در سینمای متفاوت ایران میبود.
* پس از فوت آقای ملاقلیپور فیلمنامه «عصر روز دهم» تا چه اندازه دستخوش تغییر شد؟
ما به سفر عراق رفتیم و وقتی رسول از نزدیک فضاها را دید، برگشتیم تهران تا پیش تولید را شروع کنیم. او شرایطی برایش پیش آمد که ترجیح داد به شمال برود و فیلمنامه را آنجا کامل کند و ما هم درصدد گرفتن ویزا برای گروه بودیم، اما متأسفانه یک روز صبح همراه رسول که از دوستان نزدیکش بود به ما زنگ زد و گفت که این اتفاق افتاده و من به همراه علی پسر رسول و یکی از بستگانش به شمال رفتیم و بعد هم مراسم رسول برگزار شد. میخواستم این پروژه را به احترام رسول کنار بگذارم، یک سال و نیم بعد یکسری از دوستان تماس گرفتند و گفتند که حیف است این فیلم ساخته نشود. در سفری که با مجتبی راعی به مشهد داشتیم با او صحبت کردم و او نیز پذیرفت البته آن فیلمنامه کنار گذاشته شد و او فیلمنامه خودش را نوشت و ساخته شد.
* آقای محمدی به عنوان آخرین سوال فکر میکنید در میان فیلمسازان حال حاضر سینما چه کسی بیشتر خط فکری سینماییاش به رسول ملاقلیپور نزدیکتر است؟
در دایرهای که من از دوستان کارگردان میشناسم، عقلشان به جنونشان بیشتر میچربد، در حالی که رسول جنونی داشت که لازمه هنرمند بودن و فیلمساز شاخص بودن است.
مشقت آثار تاریخی با کارهای جنگی برابری میکند
دیالوگهای «جشن سربرون» شاعرانه است
قاسم زارع از جمله بازیگران سینما و تلویزیون است که مخاطب بیشتر او را در کارهای دفاع مقدسی به خاطر می آورد. زارع در اکثر آثار موثر در حوزه دفاع مقدس از جمله «بوی پیراهن یوسف»، «موج مرده»، «آژانس شیشهای»، «فرزند خاک» و... حضور داشته است. او در کارهای غیر جنگی نیز بازی داشته و تلاش کرده تا از کلیشه شدن فاصله بگیرد. قاسم زارع هم اینک مشغول بازی در سریال «جشن سربرون» به کارگردانی مجتبی راعی و تهیهکنندگی حسن نجاریان به سفارش مرکز سیمافیلم است.زارع درباره حضور در این مجموعه تاریخی به فارس گفت: من روی فیلمنامه بسیار حساس هستم به خصوص در کارهای تاریخی معتقدم بیشتر باید دقت کنیم زیرا کارهایی که در بستر تاریخ میگذرد ما به عنوان بازیگر باید امانتدار خوبی باشیم تا بتوانیم مخاطب را جذب کنیم از سوی دیگر آثار تاریخی واقعیات رخ داده در بستر تاریخ را در بخش هایی به عینیت تبدل می کنند که وظیفه سنگینی است. معتقد به جذب مخاطب در آثار هستم و برایم پر مخاطب بودن هر کاری در اولویت قرار دارد اما نه به هر قیمتی. وی ادامه داد: وقتی فیلمنامه را خواندم بسیار از کار لذت بردم زیرا کار بسیار زیبا است، قصه در بستر تاریخ میگذرد اما دارای ملودرامهای عاشقانه بسیار دیدنی است همچنین فرهنگ و آداب ایلات و عشایر را که کمتر به آن توجه شده است را روایت میکند. تمام جنبههای زندگی ایلات از جمله زندگی روزمره، علایق، عشق، فرهنگ و... را مورد توجه قرار داده و خاستگاه قصه نمایش وقایع رخ داده در ایلات و عشایر در مقطعی از تاریخ است. این بازیگر سینما و تلویزیون درباره فیلمنامه «جشن سربرون» گفت: عزیزان نویسنده این اثر بسیار خوب به تمام جنبههای زندگی ایلات پرداختهاند و دیالوگها شاعرانه و عاشقانه نوشته شده است که بسیار دوست داشتنی است و در وهله اول خودم مجذوب این شاعرانگی دردیالوگها شدم. البته کار در جنبههای مختلف در آثار تاریخی بسیار سخت است و مشقتهای آن با کارهای جنگی برابری میکند. به لحاظ دکور، صحنه، لباس، گریم، تولید کار بسیار سخت است تا آن فضا را برای مخاطب باورپذیر کرد. ساختن لوکیشنها، سیاهچادرها، تجهیزات و ادوات و ابزار آن دوره زمانی، همه و همه کار را به لحاظ تولید بسیار سخت میکند؛ به لحاظ بازی نیز کار برای بازیگر هم بسیار سخت است.زارع ادامه داد: در «جشن سربرون» نوع دیالوگها و نوع ادای آن لحن خاصی میطلبد مثل کارهای روزمره و تعریف لطیفه نیست. باید تماشاچی با دیالوگها ارتباط لازم را برقرار کند و بازیگر به گونهای این دیالوگ های آهنگین را ادا کند که مخاطب از قصه عقب نماند. صحبتی که با آقای راعی داشتیم در ابتدای کار همین بود که من به عنوان بازیگر دیالوگها را به گونهای باید ادا کنم که به متن وفادار بوده و از سوی دیگر برای مخاطب ثقیل نباشد و برای بیننده قابل درک باشد و قصه را از دست ندهد.
گرافیستهای جوان فراتر از انتظار ظاهر شدند
نشست انتخاب هنرمندان جوان شرکتکننده در رشته ارتباط تصویری (طراحی پوستر) برای شرکت در کارگاههای آنلاین بیست و هفتمین جشنواره هنرهای جوانان روز گذشته ۱۵ شهریورماه با حضور ساعد مشکی استاد کارگاه، بیژن صیفوری و علی باقری داوران و رضوان صادق زاده دبیر جشنواره برگزار شد.
رضوان صادقزاده دبیر جشنواره هنرهای تجسمی جوانان در این نشست گفت: ۱۰۱ هنرمند جوان طراح گرافیک در بخش ارتباط تصویری جشنواره با ۷۰۶ اثر شرکت کرده بودند که ۱۵ نفر از این تعداد برای حضور در کارگاههای آنلاین جشنواره به استادی ساعد مشکی پذیرفته شدند.
ساعد مشکی هنرمند طراح گرافیک و استاد کارگاه ارتباط تصویری جشنواره تجسمی جوانان نیز بیان کرد: آثار ارسالی بالاتر از توقع ما بودند و فکر میکنم که در کارگاهها بتوانیم به نتایج خوبی برسیم. با توجه به بازه سنی شرکت کنندگان کیفیت آثار و نگاه خالقان آن قابل تأمل بود.
وی درباره آنلاین بودن جشنواره گفت: استمرار جشنواره هنرهای تجسمی جوانان مساله مهمی است و اینکه کار مربوط به جوانان است باعث شده تا داوران و استادان خوبی در ادوار مختلف در این جشنواره حضور داشته باشند. بی تردید کیفیت کارگاه حضوری به مراتب بیشتر از کارگاه آنلاین است در کارگاه حضوری ارتباط مستقیم استاد و هنرجو میتواند در کیفیت کار مؤثر باشد اما با توجه به شرایط پیش آمده چارهای جز برگزاری آنلاین نداریم همچنان که همه رویدادها آنلاین برگزار میشوند و ما هم در این دوره این کار را تجربه میکنیم.
علی باقری داور رشته ارتباط تصویری بیست و هفتمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان درباره آثار ارسالی در این بخش گفت: سطح کارها بیش از انتظار من بود و خیلی خوشحالم که به عنوان داور در این جشنواره حضور دارم که جوانانی با انرژی و انگیزه در آن شرکت کردهاند. در کارگاه هم مطمئناً اتفاق خوبی رقم خواهد خورد و جوانان از این فرصت استفاده میکنند. کارهایی که هنرمندان جوان ارسال کرده بودند نشان داد که این هنرمندان موقعیت هنری و تصویری و فضای کار را خوب میشناسند.
وی نیز با بیان اینکه باید خودمان را با شرایط موجود و با برگزاری آنلاین جشنواره وفق دهیم، تاکید کرد: همین که در این شرایط کرونایی این جشنواره برگزار میشود، حرکت موفق و درستی است. باقری بیان کرد: وقتی که من را برای این جشنواره دعوت کردند فکر میکردم که مثل هر جشنواره دیگری با یکسری کارهای ضعیف و خوب مواجه میشوم اما در جشنواره هنرهای تجسمی جوانان با کارهای خوب به بالا رو به رو شدم که در مرحلهای انتخاب کار بهتر بسیار دشوار بود تا ۱۵ نفر را برای کارگاهها انتخاب کنیم. به نظرم باید خوشحال باشیم که نیروی تازه نفس وارد بازار کار گرافیک کشور میشود.
بیژن صیفوری دیگر داور رشته ارتباط تصویری جشنواره هنرهای تجسمی جوانان نیز درباره آثار ارسال شده به دبیرخانه، به خبرنگار مهر گفت: کیفیت کارها خیلی خوب بود البته باید به این نکته هم توجه داشت که تاثیرپذیری از بعضی افراد در صحنه هنری ایران امر رایجی شده است اما با این حال کیفیت آثار بیش از حد انتظار ما بود و کمتر در رویدادهای اینچنینی با این کیفیت رو به رو میشویم. صیفوری توضیح داد: تجربه چند ماهه من در برگزاری آنلاین در کارگاهها و کلاسهای دانشگاهی نشان داده که محدودیتهایی در برگزاری آنلاین وجود دارد اما بعد از چند ماه به امکانات و راههایی رسیدهام که فقط در سیستم آنلاین امکان پذیر است و این تعامل در فضای مجازی به شکل خوبی اتفاق میافتد. به نظرم تجربه این شیوه در جشنواره هنرهای تجسمی جوانان میتواند فرصت مغتنمی هم برای ما و هم برای هنرمندان جوان باشد.
اخبار
در باغ کتاب تهران برگزار میشود
بررسی «روایت جنگ در دل جنگ» همزمان با سالروز تولد شهید آوینی
کتاب «روایت جنگ در دل جنگ» نوشته انیس دوویکتو که بهار امسال توسط انتشارات بنیاد سینمایی فارابی و نشر واحه منتشر شد، همزمان با سالروز تولد شهید سید مرتضی آوینی در باغ کتاب تهران بررسی میشود.
به گزارش امتیاز، نشست نقد و بررسی کتاب «روایت جنگ در دل جنگ» نوشته انیس دوویکتو که نگاهی به مستندهای شهید سید مرتضی آوینی دارد؛ جمعه، ۲۱ شهریور ۱۳۹۹ همزمان با سالروز تولد این شهید در باغ کتاب تهران برگزار میشود.
در این برنامه افزون بر نویسنده کتاب، مریم امینی (همسر شهید آوینی و سرویراستار و ناشر کتاب)، محمدمهدی شاکری (مترجم کتاب)، سید علی میرفتاح (روزنامهنگار و نویسنده) و محمدحسین مهدویان، کارگاردان سینما حضور خواهند داشت.
نشست نقد و بررسی کتاب «روایت جنگ در دل جنگ» از ساعت ۱۸ و در باغ کتاب تهران واقع در اتوبان شهید حقانی برگزار خواهد شد و علاقهمندان میتوانند این برنامه را به صورت لایو از طریق صفحههای اینستاگرام morezaavini.ir، @farabi.cinema.foundation، @baghe_ketab، @alimirfatah@و @mohammadhosein.mahdavian، نیز مشاهده کنند.
کتاب «روایت جنگ در دل جنگ» با نگاهی به مستندهای شهید سید مرتضی آوینی، تألیف دکتر انیس دوویکتور استاد دانشگاه سوربن است. محمدمهدی شاکری مترجم و مریم امینی سرویراستار آن بودهاند و ترجمه و انتشار این کتاب در چارچوب همکاری بنیاد سینمایی فارابی، انتشارات واحه و انجمن ایران شناسی فرانسه در ایران (ایفری) به انجام رسیده است.
«ایفری» سفارش ترجمه این کتاب را دو سال پیش انجام داد و پس از امضای قراردادی سه جانبه از سوی ایفری، بنیاد سینمایی فارابی و نشر واحه، برگردان به فارسی کتاب که توسط محمدمهدی شاکری به انجام رسیده بود، سرانجام در ماههای پایانی سال گذشته در قالب کتاب به چاپ رسید تا این اثر در آستانه بیستم فروردین ۹۹ (سالروز شهادت شهید سید مرتضی آوینی – روز هنر انقلاب اسلامی) ارائه شود.
در یادداشت ناشر کتاب آمده است: تصمیم به مشارکت نشر واحه در چاپ این کتاب از این جهت گرفته شد که شاید بتواند جای خالی پژوهش روش مند در زمینه آثار سینمایی و مکتوبات شهید آوینی را اندکی پر کند.
انیس دوویکتور نویسنده این کتاب متولد ۱۹۷۱ دانش آموخته کارشناسی علوم سیاسی تطبیقی و دکترای سیاست گذاری فرهنگی با موضوع سیاست گذاری سینمایی از نگاه جمهوری اسلامی ایران است. او مدرس دانشگاه آوینیون در مقطع کارشناسی ارشد بوده و از سال ۲۰۱۱ به بعد در بخش تاریخ سینما و تاریخ هنر در دانشگاه سوربن مشغول به تدریس است. انیس دوویکتور علاوه بر فعالیتهای پژوهشی و مشارکت در برپایی برنامههای فرهنگی مختلف، نگارش کتاب تصاویر رزمندگان و شهدای جنگ تحمیلی در سینما را به انجام رسانده است. کتاب «روایت جنگ در دل جنگ» بخشهایی از این کتاب است که توسط نویسنده برای چاپ در ایران برگزیده شده است.
در پیش درآمد این کتاب آمده است: در تاریخ سینما به ندرت پیش آمده است که جنگی که در بیرون سالنهای سینما روی میدهد در قالب فیلم داستانی روی پرده سینما برود. بدین ترتیب این مطالعه بافت محور به آن چشم انداز سینمایی میپردازد که «اثر» مرتصی آوینی در آن جای خواهد گرفت. این کتاب می کوشد تا پژوهش در محتوای این فیلمها و با نظرداشت شرایط ساخت آنها از زمان تصویربرداری تا تفسیر بافاصله از رویداد، نشان دهد چگونه این فیلمها منبعی گران بها برای مشارکت در تاریخ نگاری این جنگ و تاریخ جهانی سینمای جنگ محسوب میشوند.
«غرب حقیقی» با پرویز پرستویی می آید
تمدید ارسال اثر به جشنواره رادیویی «راویان حماسه»
نمایش غرب حقیقی(True West) نوشته سم شپارد و ترجمه امیر امجد که تهیه کنندگی آن را پرویز پرستویی برعهده دارد و توسط امیدسعیدپور کارگردانی شده از 30 شهریور ساعت 18.30 در سالن تئاتر مستقل روی صحنه می رود.
پوستر این نمایش را شاهین علوی طراحی کرده است. علوی که یکی از طراحان مطرح آذربایجان شرقی است و طراحی پوستر و بروشور نمایش های متعددی را در رزومه دارد ،مدیر هنری سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر و طراحی پوستر جشنواره تئاتر الف و مدیر هنری جشنواره تبریزیم را نیز در پرونده کاری دارد. پوستر غرب حقیقی تازه ترین اثر این گرافیست است که برای اجرای این نمایش در تهران طراحی شده است.
بازیگران نمایش غرب حقیقی محمد چرختاب، امید سعیدپور و بیتا آزادی هستند. مدیر اجرایی این نمایش سنا پورسعیدی، مدیر پروژه میلاد مولوی، مدیر تولید علی سلیمانی، مدیر صحنه مجتبی درویش زاده و دستیاران کارگردان سیاوش محمدی و مهدی کریم زاده هستند. طراحی صحنه این نمایش را هاله ذرخورد، طراحی نور را امیر پورحکمت، طراحی گریم را سامان مه ابادی، طراحی لباس را سینا ایرانپور بر عهده دارند و در این گروه ، دستیار نور فرهاد عبدی و دستیار گریم هانیه شعبانی همکاری می کنند.
آهنگسازی نمایش غرب حقیقی را فرهاد حق سالمی انجام داده است و گروه نوازندگان عطا قویدل(ساکسیفون)، امیر حسین هاتفی(پیانو)، فرهاد سلطانی(گیتار الکتریک)، فرهاد حق سالمی(چلو) موسیقی این نمایش را اجرا کرده اند. طراح پوستر و بروشور را شاهین علوی، ساخت تیزر را محسن غمخوار،روابط عمومی زهرا شایان فر وعکاس این پروژه ساینا قادری هستند.
خرید اینترنتی بلیت های این نمایش در سایت تیوال ارائه شده و نمایش غرب حقیقی از 30 شهریور ماه ساعت 18.30 اجرای خود را در سالن تئاتر مستقل آغاز می کند. *تمدید مهلت ارسال آثار جشنوارۀ رادیویی «راویان حماسه» تا دهم مهرماه امین رهبر، دبیر جشنوارۀ رادیویی «راویان حماسه» از استقبال چشمگیر هنرمندان از این جشنواره خبر داد.
وی در ادامه گفت: با توجه به درخواستهای مکرر علاقهمندان و هنرمندان فعال بهویژه هنرمندان شهرستانی در حوزۀ نمایشهای رادیویی و با موافقت انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس، مهلت ارسال این جشنواره تا دهم مهرماه تمدید شد تا علاقهمندان و هنرمندان بیشتری بتوانند در این جشنواره حضور پیدا کنند.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4351/20190/80408
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4351/20190/80409
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4351/20190/80410
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4351/20190/80411
|
عناوین این صفحه
- فیلمسازی که بیقراربود
- دیالوگهای «جشن سربرون» شاعرانه است
- گرافیستهای جوان فراتر از انتظار ظاهر شدند
- اخبار