خالق عروسک‌های سینمای کودک و نوجوان با گلایه از برخی رفتارها با متخصصان سینمای کودک و نوجوان، گفت: هنوز هم می‌توانیم با کمترین پول می‌توانیم بهترین کار را برای کودکان و نوجوانان تولید کنیم. نسل ما هیچ‌‌گاه تمام‌شدنی نیست.

به گزارش امتیاز، «عادل بزدوده» نویسنده و کارگردان عروسکی و خالق عروسک‌های سینمای کودک گفت: ما بسیار سختی کشیدیم تا عروسک‌های کپل، مخمل، پسرخاله و… به شکل گروهی ساخته شد. اگر یک‌سری از کارهای عروسکی از گذشته هنوز زنده است و نفس می‌کشد یک علت دارد؛ عوامل آن کارها افرادی بودند که با عشق فعالیت می‌کردند و بسیار حرفه‌ای بودند. تهیه‌کنندگان در آن زمان تخصص و دانش موردنظر را داشتند و می‌توانستند نیاز کودکان و نوجوانان را درک کنند، اما متأسفانه امروز اینگونه نیست.

او افزود: سال گذشته مدیران گروه کودک و نوجوان شبکه دوم سیما برای ما جلسه‌ای گذاشتند و از ما پرسیدند شما برای حل مشکل موجود در کار کودک چه راهکاری دارید؟ چه دارید؟ گفتم طرح و برنامه دارم… اما نکته دوست نداشتنی‌اش این بود که خودم باید منبع مالی کار را نیز تأمین می‌کردم! آیا ما باید خودمان برویم و به دنبال منابع مالی بدویم؟!

بزدوده با اشاره به این که همه کسانی که در زمینه کار عروسکی فعالیت کرده‌اند، برایم ارزشمندند و جزو خانواده من هستند، گفت: عروسک‌های به یادماندنی سینمای کودک خلق شده‌اند و هویت پیدا کرده‌اند و به همین سادگی نمی‌توان آنها را حذف کرد.

او اظهار داشت: هنوز هم می‌توانیم با کمترین پول می‌توانیم بهترین کار را برای کودکان و نوجوانان تولید کنیم. نسل ما هیچ‌‌گاه تمام‌شدنی نیست. ما اگر در سینما، تلویزیون و صحنه تئاتر نتوانیم کار کنیم، در دانشگاه شروع به تدریس می‌کنیم و نسل درستی را برای این حرفه تربیت می‌کنیم. چشم‌انداز ما این است که باید برای کودک و نوجوان ایران کار کرد. چه به شکل نوشته، تصویری یا حتی صوتی…

این هنرمند گفت: در کودکی عضو کتابخانه شماره ۲ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بودم و فیلم «عمو سیبیلو»ی بهرام بیضایی را دیدم. او آن زمان فیلمساز شناخته‌شده‌ای نبود ولی به‌خاطر جسارتی که کانون در آن زمان داشت، از تولید این فیلم حمایت کرد.

او با اشاره به تداوم حضورش در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اظهار داشت: بعدها در کانون به یک گروه تبدیل شدیم که بسیاری از سینماگران شاخصی که در زمینه سینمای کودک فعالیت می‌کردند، فیلم‌هایشان را برای ما – به عنوان نوجوان- به اکران می‌گذاشتند و ما تجربیات سنی خودمان را در اختیار سازندگان آن آثار نظر می‌دادیم. آنها ما را به شدت قبول داشتند و بسیار برایمان جالب بود که کانون در آن زمان ما را صاحب‌نظرکرده بود.

او در بخشی دیگر از این گفت‌وگو درباره برگزاری سی و سومین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان اظهار داشت: با توجه به شرایط کرونایی باید برای برگزاری این جشنواره رویکردهای جدیدی را در نظر گرفت چرا که رویکردهای قدیمی دیگر کاربردی نخواهد داشت. این را یادمان باشد در این جشنواره باید برای مخاطبان قدم برداریم. در این رویداد مخاطب اصلی‌مان نخبگان این عرصه هستند. در این برهه زمانی نیازمند سطح عملیاتی متفاوتی هستیم و می‌توان یک نسخه خوب و اندیشمندانه برای جشنواره تعریف کرد.

بزدوده گفت: برگزاری جشنواره به صورت آنلاین یک اتفاق تازه و نو و تجربه جدید محسوب می‌شود و این امکان را فراهم می‌کند که در تمام نقاط کشور، کودکان و نوجوانان بتوانند از این فرصت استفاده کنند و با آخرین فرآیندهای یافته شده فرهنگی در سینمای کودک آشنا شوند. این هم یک تجربه است و باید هم‌پای دنیا در این زمینه پیش رفت.

پدیده جنگ یکی از منفورترین و خانمان براندازترین پدیده ها در تمامی تاریخ بشریت است اما گریز از آن از دشوارترین آرمان های بشری است. در ایران معاصر، انقلاب اسلامی و بلافاصله جنگ، تأثیر مهمی بر هنر گذاشت. یکی از مهمترین و در عین حال ضعیف ترین اقسام هنر که تحت تأثیر انقلاب و جنگ تحمیلی شکل تازه ای به خود گرفت، هنر درام یا تئاتر است که بعدها به نام تئاتر دفاع مقدس شناخته شد. ادبیات نمایشی دفاع مقدس گونه ای از ادبیات نمایشی مستند است که هویت خود را از خاطرات،یادداشت ها، گزارش ها، زندگی نامه ها و داستان های رسمی اتفاقات به دست می آورد.

تئاتر دفاع مقدس به دلیل ماهیت خاص جنگ ایران و عراق، شکل ویژه ای دارد و با تئاترهای موجود در جهان تفاوت زیاد دارد. بنابراین تئاتر دفاع مقدس به لحاظ گستردگی و سرمایه گذاری، مدون ترین جریان تئاتر کشور است که همپای انقلاب اسلامی ایران ظهور کرد و بالند شد اما تحول چشمگیری که نشان تأثیرگذاری جدی پژوهش ها در زمینه تولید اثر بود را ما در این سال ها در آن ندیدم. خیلی از کارشناسان این فن معتقد هستند که تئاتر ما در این چهل سال مقاطع مختلفی را طی کرده است اما به لحاظ درام نویسی دفاع مقدس و تولید آثار متنوع هنوز تا نقطه مطلوب فاصله زیادی داریم.

هر چه که از دفاع مقدس و پیروزی انقلاب اسلامی می گذرد نیاز نسل جوان برای دانستن و ارائه محتوای مناسب در راستای این ارزش ها می شود. به مناسبت هفته دفاع مقدس تلاش داریم بخشی از نمایش های تأثیرگذار در عرصه دفاع مقدس و جنگ را در خبرگزاری فارس معرفی کنیم، حال اثری که در این شماره معرفی می کنیم نمایشی خاصه دفاع مقدس نیست اما دفاع سه سرباز منطقه مرزی از وطنمان ایران را روایت می کند.

رگ: نمایش رگ به کارگردانی و نویسندگی ایوب آقاخانی شهریور ـ مهر ماه سال 98 در سال چهارسوی تئاتر شهر به اجرا در آمد. نمایشنامه جزو کارهای دفاع مقدس محسوب نمی شود اما برای چند دهه قبل ازدفاع مقدس و مربوط به دفاع از مرزبانی کشورمان است که به نظر رسید در این ایام مناسبت بازخوانی آن وجود دارد.

اجرای نمایش یک ساعت و بیست دقیقه بود و نویسندگان آن فرهاد امینی، ویدا دانشمند، ایوب آقاخانی (براساس طرحی از ایوب آقاخانی) و بازیگران برزو ارجمند، وحید آقاپور، بهناز بستان دوست، الهه شه‌پرست، محسن بهرامی، عرفان ابراهیمی و هلن بهرامی بودند.

موضوع نمایش رگ درباره ایستادگی سه نفر از مرزبانان منطقه ارس در برابر ارتش روس ابتدای شهریور 1320 بود. در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «رگ که بجنبد داستان عوض می‌شود؛ همیشه همین است و همین بوده. رگ که بجنبد حتی سه سرباز بی‌نام هم می‌توانند تاریخ بسازند؛ رگ که بجنبد عشق آغاز می‌شود، وطن معشوق می‌شود و ماشه چکانده می‌شود و... پرچم افراشته می‌ماند…»

این نمایش علاوه بر اینکه اقبال عموم را در تئاتر شهر کسب کرد، میزبان شخصیت های زیادی از مسئولان سیاسی تا اجتماعی و فرهنگی نظیر احمد مازنی، طیبه سیاوشی، پروانه سلحشوری، فرید موسوی، اصغر مسعودی و محمد اسماعیل سعیدی و نیز مهدی افضلی، مهدی شفیعی، محمد رحمانیان، گلاب آدینه، افشین هاشمی، حمیدرضا نعیمی، شیرین یزدان بخش، ارمغان بهداروند، لیلا بوشهری، مونا فرجاد، المیرا دهقانی، مهرداد خوشبخت، الهام نامی، الهام جعفرنژاد، کتانه افشاری، بهناز نازی، کیهان ملکی، رویا فلاحی، احمد امینی، اتابک نادری، رحمت امینی، لیلا بلوکات، شهرام کرمی، حمید منوچهری، یعقوب صباحی، نگار عابدی، هادی عطایی، علی میلانی، عباس اقسامی، روزبه حصاری، امیر دژاکام، لیلی فرهادپور، نادر برهانی مرند، آزاده انصاری، شهاب‌الدین مجدی، سعید اسدی، توحید معصومی، مجید جعفری، شیرین بینا و ... شد.

چند پرده از نمایش:  در پرده اول که صحنه روشن می شود یک سرباز از بین تماشاگران به سمت صحنه می رود، نامه ای برای مادرش می نویسد که بی نام و نشان است و در آن قصه سربازان وطن را بازگو می کند. مکان نمایش مرزبانی ارس است، صحنه دیگر سه سرباز در پست هایشان نگهبانی می دهند، سربازان با زبان و لهجه ترکی طنزی کلامی ایجاد می کنند و به دیالوگ با هم می پردازند به طوریکه تماشاگر را به خنده انداخته اند. قرص ماه در صحنه حکایت از یک اتفاق ناگوار پیش رو دارد هر چند که طنز گروتسک جلو می رود این ماه هر لحظه رنگش از نقره ای به سرخی بیشتری می گراید که خود المان جذاب و زیبایی برای توصیف صحنه های آینده است.

سربازان منطقه ارس مرزداری را برای پیشروی ارتش شوروی آگاه می کنند و منتظر نیروهای کمکی برای مقاومت هستند اما تلگرافی که از تهران می رسد برعکس انتظار آنها نوید عدم مقاومت می دهد اما این سربازان که رگ غیرتشان برای این تجاوز به جوش آمده ، بدون هیچ اجباری آنجا می ایستند و مقاومت می کنند.

در این صحنه دیگر خنده های مخاطبان جای خود را به شوکی عجیب می دهد که تماشاگر را وارد فضای دیگری می کند و ناگهان به شهریور 1320 می برد و یادآوری تلخ تاریخی صورت می گیرد. فضای ترکیبی طنز و تلخ درام در این صحنه هایی که در یک اتاقک نگهبانی ، قرص ماه سرخ و چند فانوس و بازی روان و ساده بازیگران همراه شده، صحنه هایی جذاب را خلق کرده است.

نقدهایی که به این کار مطرح شده شامل یک در بخش ساختار نمایش که دودلی و تردید معرفی قهرمان را شاهد هستیم اینکه آیا این سربازان قهرمان هستند یا ضد قهرمان؟ دوم اینکه نمایشنامه دو زبانه است هم ترکی و هم فارسی و در قسمت هایی که فارسی با لهجه ترکی ادا می شود ، تماشاگران هم شریک می شوند، اما در بخش هایی که فقط ترکی است ، فقط تماشاگرانی که ترکی می دانند می خندند و بقیه متوجه نمی شوند. سوم نقص چشم انتظاران خانواده های این سربازان که گویی بی جهت در نمایش گنجانده شده و تأثیر خود را ندارد چرا که یاد خیلی کوتاه است و یا بدون تمهید است و کارکرد عاطفی مناسبی ندارد. نکته دیگر هم شوخی های رفتاری که اندکی کلیشه ای و دور از انظار تماشاگر ایوب آقاخانی می شود.

در نهایت به پرده های آخر که نزدیک می شود دیگر خبری از خنده های تماشاگران نیست بلکه بغض فرو نشسته در گلوی همه و صحنه ها خونین می شود که سه سرباز در کنارس ارس جان خود را از دست می دهند و دفن می شوند اما سرباز راوی که داستان را برای مادر مرده اش در شهریور 98 روایت می کند ، نامه هایش را به رود ارس می سپارد.

مبحث دفاع مردم ایران در برابر تجاوز بیگانگان همیشه در طول تاریخ بوده و ایوب آقاخانی هم در این نمایش در قالب سه شخصیت سرباز مرزبان ارس در زمان جنگ جهانی دوم به این مبحث به صورت دراماتیزه پرداخته است و دستی بر آتش نوشتن داشتن آقاخانی هم در تأثیرگذار تر بودن کار نقش مهمی ایفا می کند.

آقاخانی هنرمندی نویسنده، کارگردان، رادیویی و تأثیرگذار در عرصه رخدادهای اجتماعی است او پرکار است و این را در نمایش های دیگرش چون هفت عصر هفتم پاییز، کابوس شب نیمه آذر و تکه های سنگین سرب در عرصه دفاع مقدس و سرداران دوران جنگ نشان داده است.

ایوب آقاخانی در گفت وگویی درباره این نمایش رگ می گوید: «این سه سرباز با همین اسامی در شهریور بیست در مرز رود ارس چنین مقاومتی را در برابر ارتش شوروی انجام دادند. چند سال پیش سر مزار این سه سرباز در منطقه ارس و شهر جلفا رفتم و وقتی با داستان تک خطی زندگی و عملشان آشنا شدم؛ تصمیم به نوشتن متن رگ گرفتم و نکته جالب این بود که این سه سرباز با کمترین امکانات سه روز جلوی سربازان مسلح شوروی مقاومت کردند.

این داستان خیلی من را تحت تاثیر قرار داد و برایم جای سوال پیش آمد که چرا درباره این فداکاری و رخداد بزرگ ملی و میهنی اثری ساخته نشده است. در حالی که اگر این داستان در امریکا و یا اروپا اتفاق افتاده بود، ده‌ها رمان و فیلم و سریال بر اساسش ساخته می شد. این سکوت 80 ساله به نظرم آنقدر تراژیک است که در همان دیدار از مراز این سه شهید راه دفاع از وطن تصمیم جدی گرفتم که نوشتن نمایش نامه ای را شروع کنم. در این دو سالی خیلی دلی و عاطفی با این متن درگیر بودم و آرام آرام و با حوصله روی متن نمایش نامه کار کردم؛ در جایی از این فرآیند نوشتن متن دچار بن بست شدم.

هرچه درباره این رخداد تاریخی جستجو کردم؛ کمتر به منابع موثق و قابل اعتماد دست پیدا می کردم. انگاری فقط یک کلیت تک خطی از عمل این سه سرباز در تاریخ باقی مانده است. البته رمان کم مایه و سطحی بر این اساس نوشته شده که به هیچ وجه قابل استناد نیست. معتقدم تا این نوع شخصیت‌ها واکاوی و بررسی درستی نشوند نمی توانند همدلی مخاطب را در یک اثر نمایشی برانگیخته کنند. با این شیوه نمی توانستیم در ارائه درست جهان پر از فلسفه نمایش کار مثبتی انجام بدهیم و تاکید بر این امر کارمان را شعاری می کرد. گپ وگفت میدانی و جستجو در اینترنت هم خیلی رهگشا نبود. در تحقیقات محلی بسیاری از افراد از این سه سرباز داستان هایی تخیلی ساخته و پرداخته کرده بودند که مشخص می شد نمی شود به آن اعتماد و رویکردی داشت.

بنابراین تصمیم گرفتم فقط به مبنای تاریخی شامل اسامی واقعی این سه سرباز، نسبت ها و زادگاهشان در نوشتن متن توجه کنم و وفادارانه عرضه‌شان کنم؛ اما با روش خیال پردازانه به سراغ درام نویسی رفتم و یک بازپرداخت توام با نگاه شخصی نوشتن متن را تمام کنم. به هرحل پایه مهم من در نوشتن رشادت و فداکاری عجیب و غریب این سه نفر بود که واقعی است. مخاطب نمایش هم با این قضیه و نوع شخصیت پردازی این آدمها ارتباط برقرار کرده است.»

نمایش رگ موضوع محوری اش را از یک واقعه تاریخی گرفته است و موضوع را تبدیل به یک سوژه ناسیونالیستی کرده است و روایتی تا حدودی میانه تنش مند و قابل پیش بینی خلق کرده است و به نظر برخی منتقدان سودای برانگیختن عواطف ملی گرایانه و دفاع از وطن را دارد.

یکی از منتقدان درباره این نمایش می نویسند: «در بنیادی ترین سطح باید پرسید که وقتی به تماشای رگ می نشینیم با چه چیزی مواجه هستیم؟ آیا می توان این اثر را تئاتر به معنای واقعی کلمه دانست؟ به نظر می رسد که در کار آقاخانی کفه نقل بر نمایش سنگینی می کند یا دست کم آنچه نمایش داده می شود با آنچه که بازگویی می شود وزنی برابر دارد. اگر برای دیدن «نمایشی یکسره نمایشی»۱ به سالن چارسو رفته باشید تهیدست بازخواهید گشت، چراکه «رگ» در نشان دادن داستانش - و البته به منظور پیوندزدن آن با خوانش مطلوبش- به محدودیت های بسیاری دچار است. کارگردان برای پرکردن خلا نمایش - آنچه که پری لابوک والاترین شکل جان بخشی به روایت می دانست۲- دست به دامن راوی شده است که گاه فضای اثر را به نمایش نامه های رادیویی نزدیک می کند. با همه این اوصاف، اگر نبود سنت غنی تئاتری را توجیهی برای گرایش ناخودآگاه به قصه گویی و نقالی بدانیم شاید بتوان گفت که مسامحتا با یک نمایش سروکار داریم.

رگ به تلاش گروه تئاتر پوشه می خواهد ثنایی بر وطن پرستی، از جان گذشتگی و دلیری و شهادت در راه میهن باشد اما مسیرش قدری تقلیل یافته از جان باختگان و خوانشی رمانتیک  ومردسالانه است. آقاخانی پیوندی بین غیرت و تعصب ملی با رگ زده و آن را به رگ غیرت به جوش آمدن تعبیر کرده است یعنی مردانگی و خون در رگ نمایش جاری شده و وطن باری ناموسی پیدا کرده است.

ایوب آقاخانی در مصاحبه دیگری درباره این نمایش می گوید: «مخاطب ما که در مواجهه با آثار بی منزلت و بسیاری اوقات، تبلیغی و تهییجی در برابر کار قرار می گیرد، امروز مسموم شده است، دفع این سموم از بدن او زمان می برد و ما باید دوره نقاهت را در او تحمل کنیم. اما در این دوره باید او را با غذایی که آن را نمی خورد، آشتی دهیم، در همین غذا هم باید در ادویه جات و مواد اولیه و دستور پختش خیلی سخت تر می شود.

حال عده ای اعتقاد دارند که در نهایت این نمایش بیشتر به یک سرگرمی برای مخاطب در عرصه ناسیونالیستی و میهن پرستی نزدیک است و عده دیگری نیز نظر مخالفی دارند که توانسته دین خود را به عرصه دفاع ادا کند. ایوب آقاخانی خود معتقد است که همین امر ادویه ای برای مخاطب امروز برای آشتی دادنش با تئاتر پر محتوا است بنابراین این کار آمیخته ای از خنده و گریه و شور و شعور است.

 

«فرزندان روح‌الله» را در این کتاب ببینید

کتاب عکس «فرزندان روح‌الله» با حضور سید محمدیاشار نادری رئیس بنیاد فرهنگی روایت فتح، محمدمهدی دادمان رئیس حوزه هنری، جواد شمقدری رئیس اسبق سازمان سینمایی و جمعی از عکاسان پیشکسوت دفاع مقدس، امروز (یکشنبه ۶ مهر) هم‌زمان با هفته دفاع مقدس  در خانه عکاسانِ حوزه هنری رونمایی شد. کتاب عکس «فرزندان روح‌الله» به کوشش سید احسان باقری و با نوشتاری از علی‌اصغر داوود آبادی فراهانی شامل ۵۹ قطعه از ۲۴ عکاس و برخی از آثار گنجینه خانه عکاسان ایران و انجمن عکاسان انقلاب و دفاع مقدس هست که در این مجموعه گردآوری‌شده است.از عکاسان شاخص این مجموعه می‌توان به جواد شمقدری، امیرعلی جوادیان، محمدحسین حیدری، محمد نوروزی، خلیل صادقی، علی فریدونی و رضا محمدی اشاره کرد. در مقدمه مجموعه عکس «فرزندان روح‌الله» آمده است: مجموعه عکس فرزندان روح‌الله جلوه‌هایی از آمادگی دفاعی و پشتیبانی نوجوانان برومند ایران از امام راحل عظیم الشان را در هشت سال دفاع جانانه از کیان اسلام و میهن روایت می‌کند. این مجموعه از میان حجم انبوهی از آثار تولیدشده‌ عکاسان دفاع مقدس انتخاب و در کتاب جمع‌آوری‌شده است. نشست رسانه‌ای ششمین جشنواره جهانی هنر مقاومت فردا در معراج شهدای تهران برگزار می‌شود.

در این نشست مسعود نجابتی دبیرکل جشنواره جهانی هنر مقاومت و محمد حبیبی دبیر اجرایی این جشنواره، به تشریح ابعاد مختلف این رویداد فرهنگی خواهند پرداخت.

ششمین جشنواره جهانی هنر مقاومت به همت انجمن هنرهای تجسمی انقلاب و دفاع مقدس بنیاد فرهنگی روایت فتح بهمن ماه سال جاری در هشت بخش «نقاشی»، «کارتون»، «حجم»، «عکس»، «پرچم و کتیبه»، «تایپوگرافی»، «تصویرسازی» و «عکس» برگزار می‌شود.

کمال تبریزی، بهروز غریب‌پور، فردین خلعتبری و محمود کلاری به ترتیب به‌عنوان دبیران بخش‌های فیلم، تئاتر، موسیقی و دیجیتال آرت جشنواره «هنر زنده است» معرفی شدند.

نخستین دوره جشنواره «هنر زنده است» به شکل رقابتی در شبکه‌های اینترنتی با حمایت مادی بخش خصوصی و حمایت معنوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از ۳۰ بهمن‌ماه تا ۱۰ اسفندماه سال جاری برگزار می‌شود.

 

«نشان سلیمانی» نخستین جشنواره سردار مقاومت و رادیو

شخصیت سردار دلها، حاج قاسم سپهبد شهید و جبهه مقاومت، ژنرال و استکبار جهانی و رفیق خوشبخت ما؛  موضوعات محوری این جشنواره است و آثار تولیدی در دو بخش حرفه ای و مردمی مورد داوری قرار خواهند گرفت.

در بخش حرفه ای آثار تولید شده در شبکه های رادیویی سازمان صداو سیما به رقابت می پردازند و هر شبکه رادیویی (معاونت صدا، صدای مراکز استان، رادیو های شهری، معاونت خبر و برون مرزی) مجاز به ارسال دو اثر در هر ساختار است.

آثار ارسالی در بخش حرفه ای باید در ساختارهای نمایش تک قسمتی، مستند نمایشی ، مستند پرتره، مینی فیچر، روایتگری، نمایش کوتاه، برنامه ترکیبی، گزارش خبری و برنامه های با محتوای تولید کاربران، UGC باشد.

در بخش مردمی نیز شرکت برای عموم آزاد است و هر شرکت کننده با حداکثر ۳ اثر در هر ساختار و در مجموع حداکثر شش اثر امکان شرکت در جشنواره را دارد.ساختارهای این بخش شامل: نمایش کوتاه ، روایتگری و خاطره گویی، نمایشنامه نویسی، قطعه موسیقی و ساختار آزاد است.

 

آمار ایده‌ها و فیلم‌های رسیده به چهارمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان اعلام شد

آمار ایده‌ها و فیلم‌های رسیده به چهارمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان ایران، بر اساس مشارکت نوجوانان دختر و پسر و به تفکیک استان‌ها اعلام شد.

به گزارش امتیاز، بنا بر اعلام دبیرخانه المپیاد فیلمسازی نوجوانان، در دوره چهارم المپیاد، در بخش ایده ۵۶ درصد آثار متعلق به دخترها و ۴۴ درصد متعلق به پسرها بوده است.

همچنین در بخش فیلم ۴۳درصد آثار متعلق به کارگردانان دختر و ۵۷ درصد متعلق به کارگردانان پسر به ثبت رسیده است.

بر اساس آمار ایده‌های رسیده به چهارمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان به تفکیک استان‌ها، در بخش فیلم ۱۳ درصد شرکت کنندگان از تهران و ۸۷ درصد از سایر استان‌ها بوده‌اند.

بر این اساس، در بخش ایده، (به ترتیب): خراسان رضوی با ۱۲۰، اصفهان با ۶۲، همدان با ۳۶، تهران با ۲۵، خوزستان با ۲۷، اردبیل و یزد با ۱۹، آذربایجان شرقی با ۱۸، البرز با ۱۵، هرمزگان با ۱۱، فارس با ۹، کهگیلویه و بویراحمد، گیلان، مازندران و کردستان با ۸، سمنان با ۷، کرمان، قم، خراسان شمالی با ۵، مرکزی با ۳، آذربایجان غربی، بوشهر و لرستان با ۲، قزوین و گلستان با ۱ ایده در المپیاد شرکت کرده‌اند.

همچنین بر اساس آمار فیلم‌های رسیده به چهارمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان به تفکیک استان‌ها، (به ترتیب) عبارتند از: خراسان رضوی با ۹۴، تهران با ۵۶، اصفهان با ۴۲، البرز با ۲۳، فارس با ۲۲، مازندران و کرمان با ۱۶، آذربایجان شرقی با ۱۵، همدان با ۱۲، بوشهر، گیلان و خوزستان با ۱۱، یزد و کردستان با ۱۰، هرمزگان با ۹، اردبیل با ۸، قزوین با ۷، چهارمحال و بختیاری با ۵، قم، لرستان و آذربایجان غربی با ۳، زنجان، گلستان، مرکزی و سمنان با ۲، خراسان شمالی، سیستان و بلوچستان، کرمانشاه و کهگیلویه و بویراحمد ۱ فیلم.

«چهارمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان ایران» به دبیری «علیرضا تابش» همزمان با سی و سومین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان از ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۳۹۹ به صورت آنلاین و نمایش مجازی برگزار خواهد شد.

 

موفقیت «درخت خاموش» در جشنواره آدانا

فیلم سینمایی «درخت خاموش» به کارگردانی فیصل سویسال تولید مشترک بنیاد سینمایی فارابی موفق به کسب دو جایزه از جشنواره آدانای ترکیه شد.

به گزارش امتیاز، فیلم سینمایی «درخت خاموش» به‌کارگردانی فیصل سویسال تولید مشترک شرکت بالکن ترکیه و بنیاد سینمایی فارابی در بخش ملی و رقابتی بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم آدانا در ترکیه به نمایش درآمد.

بر اساس این خبر، «سِردار اورچین» برای بازی در این فیلم توانست جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد را به طور مشترک با اونوربرک اسلان اوغلو (برای فیلم پلازا) به دست بیاورد. همچنین «پیام آزادی» برای این فیلم برنده جایزه بهترین موسیقی متن از این جشنواره شد.

به گفته فیصل سویسال، داستان و فیلمنامه «درخت خاموش» (با نام قبلی درخت گردو) از ادبیات و برخی رویدادهای تاریخی تاثیرگذار بر جامعه ترکیه الهام گرفته شده است. موضوع اصلی «درخت خاموش» برگرفته از کتاب «پرنده تک بال» به قلم یاشار کمال است و ماجرای فیلم و اتفاقات اصلی حول یک درخت گردو می‌گذرد. فیلم به نوعی نماد و سمبل فیلم بوده و از نماد درخت انجیر در نمایشنامه «تا ساختن یک مرد» اثر نویسنده فقید «نجیب فاضل کیساکورک» هم در این فیلم استفاده شده است.

«درخت خاموش» که محصول مشترک ایران و ترکیه است و «علی نوری اسکویی» و «مصطفی خرقه‌پوش» تهیه‌کنندگی و تدوین آن را برعهده داشته‌اند، در جشنواره بین‌المللی فیلم کن به دلیل ویروس فراگیر کرونا به صورت آنلاین به نمایش درآمد و در جشنواره پرتقال طلایی، جشنواره فیلم استانبول و جشنواره فیلم مسکو هم اکران شده است.

 

دو فیلم جدید اکران می‌شود

تذکر شورای صنفی اکران به یک تهیه‌کننده

مرتضی شایسته سخنگوی شورای صنفی نمایش عنوان کرد که به دلیل کمکاری علیرضا قاسم‌خان تهیه‌کننده فیلم سینمایی «روزهای نارنجی» در زمینه تبلیغات فیلم، به این تهیه‌کننده تذکر داده شده است.

مرتضی شایسته سخنگوی شورای صنفی نمایش درباره جلسه امروز ۶ مهرماه این شورا بیان کرد: این جلسه امروز در انجمن سینماداران تشکیل شد که از محمد قاصد اشرفی رییس این انجمن تشکر می‌کنم. در جلسه امروز مصوب شد فیلم سینمایی «پیشی میشی» به کارگردانی حسین قناعت در سرگروه ایران و «تومان» به کارگردانی مرتضی فرشباف در گروه مگامال از چهارشنبه همین هفته برابر با ۹ مهرماه به نمایش دربیاید.وی افزود: همچنین مصوب شد فیلم سینمایی «سراسر شب» به کارگردانی فرزاد موتمن در گروه ماندانا از ۲۳ مهرماه، فیلم سینمایی «سازهای ناکوک» به کارگردانی علی حضرتی ۱۶ مهرماه و فیلم «مردن در آب مطهر» ساخته برادران محمودی از ۳۰ مهرماه روی پرده بیایند.وی در پایان بیان کرد: در جلسه امروز به علیرضا قاسم خان تهیه کننده «روزهای نارنجی» به کارگردانی آرش لاهوتی به دلیل کم‌کاری در زمینه تبلیغات مجازی تذکر داده شد.

 

در تجربه‌ای متفاوت شکل گرفت؛

«آوازه‌خوان طاس» از ترکیب ۲ زبان شکل گرفت

رحمت امینی اعلام کرد در یک روند کارگاهی نمایشنامه «آوازه‌خوان طاس» از ترکیب ۲ زبان فارسی و فرانسوی نوشته شد. رحمت امینی نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر درباره جدیدترین تجربه خود در ایام کرونایی، گفت: بعد از سفر مطالعاتی‌ام به کشور فرانسه، ایده‌ای به ذهنم رسید مبنی بر اینکه چگونه می‌توان نمایشنامه و تئاتری را از ترکیب ۲ زبان نوشت و اجرا کرد به شکلی که تماشاگران بتوانند با نمایش ارتباط برقرار کنند. وی یادآور شد: من پیش از این در نمایش «جعفرخان از فرنگ برگشته» تجربه ترکیب ۲ زبان را تا حدی انجام دادم و برای تجربه جدیدم نیز به دنبال نمایشنامه‌ای بودم که ظرفیت مدنظر را داشته باشد.امینی ادامه داد: نمایشنامه «آوازه خوان طاس» اثر اوژن یونسکو در مشورت با چندین زبان شناس فرانسوی انتخاب شد. الان چند ماهی است که با جوانان تئاتری که برخی از آنها به زبان فرانسه نیز تسلط دارند روی این متن کار می‌کنیم.این کارگردان تئاتر از اتمام بازنویسی نمایشنامه «آوازه خوان» شامل ترکیبی از زبان فارسی و فرانسوی خبر داد و گفت: بازنویسی نمایشنامه تمام شد و تلاش کردیم دیالوگ‌ها در تناسب با اجرا ترکیبی از دیالوگ به زبان فارسی و فرانسوی باشند و تماشاگر نمایش چه ایرانی چه فرانسوی، از مناسبات اجرا و دیالوگ‌های ترکیبی متوجه نمایش بشود. کارگردان نمایش‌های «جیجک علیشاه» و «جعفرخان از فرنگ برگشته» درباره زمان مدنظر برای اجرای نمایش «آوازه خوان طاس»، تأکید کرد: از آنجایی که نمایش به صورت کارگاهی شکل می‌گیرد، زمانی را برای اجرا تعیین نکرده‌ایم تا کار به کیفیت مدنظر برسد. فعلاً وارد مرحله دورخوانی شده‌ایم و اگر روند به گونه‌ای طی شود که بتوان «آوازه خوان طاس» را به شکل نمایشنامه خوانی اجرا کرد، این کار را انجام می‌دهیم و بعد از آن به اجرای صحنه‌ای نمایش فکر خواهیم کرد.