|
هنر ایران پشت دیوار تحریم ها و FATF ؛
کاش هنر ایران تحریم شده بود
حسین هاشم پور
این روزها پیاپی خبرهایی منتشر می شود از فروش های فوق العاده هنر ایران در حراج خانه های کریستیز، ساتبیز و بونامز؛ اما این خبرها بدین نکته اشاره نمی کند که هیچ یک از این آثار، از ایران به دبی و اروپا انتقال نمی یابد و صد در صد آثاری که در این حراجی ها ارائه می شوند از خارج ایران تامین می شود.
بله، با این وجود که در هیچ یک از تحریم ها، نامی از هنر ایران آورده نشده و به اصطلاح هنر مشمول تحریم ها نیست، اما حراجی ها به جهت مخاطرات تبادل پول با ایرانیان، به کل قید دریافت اثر از ایران را زده اند و تنها از صاحبان آثاری کار پذیرش می کنند که مقیم خارج کشور باشند.
مولفه در ایران نبودن صاحب اثر، چنان برای حراجی ها تعیین کننده است که آنها از ارائه دهندگان آثار ایرانی می خواهند از طریق نشانی پستی یا حتی قبض آب و برق ثابت کنند در کشور دیگری غیر از ایران سکونت دارند و صاحب شماره حساب معتبر در بانک های خارجی هستند.
برخی از صاحبان آثار می گویند این روندی ست که از حوالی ژوئن ۲۰۱۰ دوره رئیس جمهور اوباما آغاز شده و حتی در سه سال نخست برجام ( پیش از خروج آمریکا) به جهت اختلالات در سیستم سوئیفت بانکی، نتوانست گشایشی در آن ایجاد کند، آنها یادآوری می کنند با جدی شدن تحریم ها در همان سال ها دریافت برخی مطالبات هنرمندان و صاحبان آثار با تاخیر چندین ماهه مواجه می شد و از این رو مدتهاست صاحبان آثار و هنرمندان مقیم ایران ، عطای فروش در خارج کشور را به لقایش بخشیده اند. به طبع در سه سال اخیر با شدت یافتن تحریم های رئیس جمهور ترامپ، دیگر هرگز اثری از ایران نتوانست به میز حراجی های بین المللی عرضه شود و آنچه این سالها در اروپا و دبی عرضه می شود از خارج ایران به خصوص صاحبان آثار ایرانی در کانادا، آمریکا، و دو شهر پاریس و لندن تامین می شود. این در حالی ست که تا پیش از ۲۰۱۰ حراجی های بین المللی مستقیم به حساب صاحبان آثار هنری در تهران و سایر شهرهای ایران پول واریز می کردند.
اما شمار دیگری از مبادله کنندگان آثار هنری می گویند اوضاع مبادلات تجاری هنری در سه سال اخیر به یک کوچه بن بست شبیه است که همه درهای معامله را مسدود کرده است؛ آنها یادآوری می کنند حتی تحریم های دوره اوباما که با اجماع جهانی همراه بود، شرایطی مانند امروز را پیش نیاورده بود و همچنان می شد با زیرکی هایی اثر هنری خرید و فروش کرد و اگر صاحب اثر ایرانی ، حساب معتبری در کشورهای غربی می داشت می توانست معامله انجام دهد ، امری که در سال های اخیر کاملا غیر ممکن است.
بسته شدن مبادلات بین المللی به روی بازار داخلی هنر ایران، علاوه بر اینکه فرایند ارزی را به طور کامل متوقف کرده است، حجم معاملات هنری که در یک دهه اخیر می رفت خود را به ترازهای یک بازار پررونق برساند را کوچک تر از همیشه کرد.
بسیاری از گالری ها با همین انگیزه های مالی بین المللی متولد شدند و خریداران نوظهوری با خود آوردند که امروز شمارشان کم رنگ شده است؛ در واقع خسارت بزرگ تر پدیده تاثیر تحریم ها بر هنر ایران،
که مستقیم به سفره هنرمندان اثر گذاشت، همین کاسته شدن از انگیزه های سرمایه گذاران آثار هنری است؛ اکثریت مجموعه داران و خریداران آثار هنری به شوق خرید با ریال و فروش با دلار وارد تجارت هنر شدند و در این رهگذر در کنار سرمایه گذاری روی نام های تثبیت شده، گوشه چشمی به نام های جوان داشتند، اما با توقف ارائه آثار به حراج های خارجی به طبع این روند هم تحرک گذشته را ندارد.
در ادامه همین سیر نزولی، بختک کرونا روی زمین و آسمان، عالم و آدم افتاد و همه را نیست و نابود کرد و بازار نورس هنر ایران که می رفت تلالو و درخششی یابد به آفتاب لب بوم دچار شده است.
از این روست که معتقدم کاش هنر ایران خیلی شفاف و مستقیم تحریم می شد زیرا شاید به رگ غیرت سه دولت اخیر بر می خورد و برای بهبود وضعیت هنر قدمی بر می داشتند؛ از اینجا رانده ، از آنجا مانده حکایت هنر ایران شده است که به هر بخش آن ، تئاتر، موسیقی، کتاب یا سینما می نگری افسردگی می گیری.
به این شرایط سخت و پیچیده این نکته را هم علاوه فرمایید که اگر رئیس جمهور جو بایدن، تصمیم بگیرد با حذف همه تحریم ها به برجام بازگردد، بازار هنر ممکن است از منظر اتمسفر روانی تکانه مثبتی را شاهد باشد اما سایه سهمگین FATF که حراجی های دنیای هنر به صراحت اعلام می کنند بدان بسیار حساس هستند اجازه نخواهد داد به این سادگی ها صاحبان آثار هنری مقیم ایران به بازارهای هنری بین المللی بازگردند...
برای سومین بار در سلسله مطلبی که برای سوگواری وضعیت بغرنج هنر امروز ایران می نویسم یادآوری می کنم:» گلایه مختص این روزهای تحریم آلود و کرونا زده نیست که دولت برای برآوردن نیاز اولیه زندگی ایرانیان درمانده است، گلایه اساسی مربوط به روزهایی ست که قیمت نفت سه رقمی بود یا هنوز قیمت دلار پنج رقمی نشده بود و می شد آب رفته را به جوی هنر بازگرداند و برخی معتقدند آگاهانه جلوی این کار گرفته شد؛ نمونه بارزش بودجه اسفبار دولت و مجلس برای هنر که شش دهم درصد بودجه کل کشور است یعنی سهم هنر حتی یک درصد کل بودجه کشور نیست و تازه این شش دهم درصد را اهالی فرهنگ و هنر با بسیار نهادها و کسان دیگر هم شریک اند که اتفاقا این روزها بحثش حسابی در جامعه هنری داغ است.
امکان برگزاری جشنواره فیلم فجر با 20 درصد ظرفیت سالن های سینما
به نقل از روابط عمومی موسسه تصویر شهر، هاشم میرزاخانی مدیرعامل این موسسه و دبیر جشنواره بین المللی «فیلم شهر» جمعه شب چهاردهم آذر در برنامه «هفت» شبکه سه حضور داشت. این برنامه به موضوع بررسی جایگاه و اهمیت جشنواره های سینمایی و بحران های آن در دوران کرونا اختصاص داشت.
میرزاخانی در این برنامه گفت: سینماها و جریان فرهنگ و هنر به عنوان اولین مدافعان از همان روزهای اولیه انتشار کرونا به میان آمدند، تمامی سالنها را بستند و از تجمع مردم جلوگیری کردند و در کنار وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی برای کنترل این بیماری لبیک گفتند و این مساله منجر شد که حوزه سینما، تئاتر و موسیقی از نظر چرخش اقتصادی و اشاعه فرهنگ آسیب جدی ببیند. وی ادامه داد: در طی این مدت شاهد بازگشایی اصنافی بوده ایم که هیچ قابلیت کنترل فاصلههای اجتماعی را ندارند. مترو ها، بازار و مراکز تجمعی مملو از جمعیت است و فقط سالنهای فرهنگی هنری از جمله سینما که کل ضریب اشغال آن به ۳۰ درصد هم نمی رسد، بسته است. در حالی که سینماها تنها جایی است که قابلیت شماره گذاری دارد و ما به راحتی میتوانیم فاصله اجتماعی را کنترل کنیم. مدیر عامل موسسه تصویر شهر اشاره کرد: در کشور ما پنج هزار نفر مستقیماً در حوزه پخش و اکران سینماها فعالیت دارند و شیوع ویروس کرونا سینماها را به نابودی کشانده و خانواده این صنف را دچار بحران کرده است.
جشنواره فیلم فجر را می توان با ۲۰ درصد ظرفیت سالن های بزرگ کشور برگزار کرد
میرزاخانی ادامه داد: ما در کشوری زندگی می کنیم که کل جمعیتی که به سینما می رود در بالاترین میزان خود به دو میلیون نفر می رسد یعنی از هر ۸۰ نفر ۲ نفر علاقمند به سینما و سینما رو هستند و اگر بخواهیم با همین شیوه رفتار کنیم و ادامه دهیم در آینده ای نزدیک مدیوم سینما در کشور کاملا حذف خواهد شد.
میرزاخانی درباره شیوه برگزاری جشنواره فیلم فجر گفت: من درباره برگزاری مهمترین رویداد سینمایی کشور در این ایام پیشنهادی داده ام که به راحتی می توان با ۲۰ درصد ظرفیت سالن های بزرگ یعنی سینپلکس ها و کامپلکس ها، جشنواره فیلم فجر را برگزار کرد و ما هم به نوبه خود در موسسه تصویر شهر-سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و به عنوان نماینده شهرداری تهران از هر امکاناتی که بتوانیم در اختیار این رویداد سینمایی بگذاریم، دریغ نخواهیم کرد.
وی خاطر نشان کرد: در این طرح پیشنهادی سالن های با ۳۰۰ صندلی می توانند با رعایت فاصله اجتماعی و اشغال حداکثر ۵۰ صندلی و نمایش روزانه با حداکثر ۲ فیلم و فاصله زمانی مناسب در کنار جشنواره قرار بگیرند، یعنی ۲۲ اثری که در بخش مسابقه سینمای ایران هستند با یک فاصله زمانی مناسب در جدول نمایش گنجانده شود. همچنین رسانه ها پوشش خبری دهند، آثار داوری شوند و مراسم اختتامیه محدودی نیز برگزار شود.
دبیر جشنواره فیلم شهر در مورد برگزاری نمایش های مردمی جشنواره فجر گفت: جشنواره فیلم فجر، سال تحویل سینمای ایران است و هر ساله با آغاز سالروز پیروزی انقلاب اسلامی، علاقمندان سینما مشتاقانه منتظر برگزاری مهمترین رویداد سینمایی کشور هستند. بنابراین با توجه به تعدد پردیس های سینمایی که در کشور داریم می توانیم با رعایت ضوابط، مقررات و پروتکل های بهداشتی این بخش را نیز برگزار کنیم.
طرح «سینما روباز» راهکاری برای زنده نگه داشتن چراغ سینما
میرزاخانی درباره راهکاری برای زنده نگه داشتن چراغ سینما در روزهای کرونایی گفت: در این ایام که اجتماعات در فضاهای سربسته با محدودیت روبروست، سالن های روباز را باید فعال کنیم. یک زمانی در کل دنیا و حتی در ایران بهره برداری از سالن های روباز کاملا مرسوم بوده است. به عنوان مثال ما در مجموعه باغ کتاب یک سالن روباز با ظرفیت ۶۰۰ صندلی داریم که امکان اجتماع مخاطبان با فاصله اجتماعی مناسب وجود دارد و در صدد هستیم که با مدیران و همکارانمان در سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و موسسه نشر شهر این سالن را احیا کنیم تا در فصول بهار و تابستان که بارندگی نیست بتوان از آن بهینه استفاده کرد. دولت هم می تواند در این خصوص به کمک سینماداران بیاید و چند سالن کنسرت راه اندازی کند.
وی در پایان گفت: سینما صرفا فیلم دیدن نیست، سینما یک آئین است و منظور از تعریف مدیوم سینما این است که مخاطب تمام حواس خود را به یک پرده نقره ای معطوف کند. پس باید برای حفظ این آیین تلاش کرد که این نیازمند کمک مردم و همه اهالی فرهنگ و هنر است.
اخبار
نمایش اولین انیمیشن
وی آر هورخش در سیگراف آسیا
انیمیشن کوتاه «اچ 2 هوپ»، اولین انیمیشن وی آر استودیو هورخش در سیگراف آسیا نمایش داده میشود.
به گزارش امتیاز، انیمیشن کوتاه «اچ 2 هوپ»، اولین انیمیشن سه بعدی وی آر (واقعیت مجازی) استودیو هورخش کارگردانی مشترک اشکان رهگذر و نگین خواجهای در بخش وی آر سیزدهمین دوره نمایشگاه و کنفرانس سیگراف آسیا که در این دوره در کشور کره جنوبی برگزار میشود، به نمایش در میآید.
طلا پربها پدیدآورنده این انیمیشن کوتاه است که با مشارکت 20 کودک و نوجوان 5 تا 14 سال قصهای درباره اهمیت آب روایت میکنند.
عوامل اصلی این انیمیشن عبارتند از: پدیدآورنده: طلا پربها، کارگردان: اشکان رهگذر و نگین خواجهای، مشارکتکنندگان: الها بردایی، روژین تنباکوچی مقدم، پارسا جهانگانی، دانا جهانگانی، نقره محبوب، ویسا حریرینیا، ارشک دولت آبادی، سوشیانس رزاقی، آوین انصاری، نیکی ساشا جوادی، سبا حاجی قاسمعلی، سام گلابیان، رسا اسلامی، یاس طباطبایی، موگه عاملی موسوی، سام بختیار سنجابی، رادین مؤمنی، تارا معروف سقاخانه، باران اسماعیلی پویا، آلما آینهساز، طراحی صدا و موسیقی: مانی مزکی و جهانیار قربانی، سوپروایزر سه بعدی: مهدی شرکت معصوم، کامپوزیت: نگار صدری، مشاور رسانهای: زهرا نجفی، تولید شده در استودیو هورخش.
SIGGRAPH یکی از سازمانهای معتبر علمی تحت نظر ACM است که با محوریت گرافیک کامپیوتری و هنرهای دیجیتال (هم در بخش فنی و هم هنری) از سال 1969 فعالیتش را آغاز کرده و در قالب کنفرانسهای علمی و نمایشگاههای تخصصی گرافیک کامپیوتری سالانه در یکی از شهرهای آمریکا، کانادا و یکی از کشورهای منطقه آسیا در حال فعالیت و گردش است.
سیزدهمین رویداد سالانه سیگراف آسیا 2020 از 14 تا 23 آذر (4 تا 13 دسامبر) در کشور کره برگزار میشود.
حوزه هنری منتشر کرد؛
پاسداشت مقام شهید فخریزاده در نماهنگ «حرف خون»
مرکز موسیقی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی در تازهترین فعالیت موسیقایی خود نماهنگ «حرف خون» را به مناسبت شهادت شهید محسن فخریزاده دانشمند هستهای کشورمان منتشر کرد. نماهنگ «حرف خون» یکی از تازهترین محصولات مرکز موسیقی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی است که به مناسبت شهادت دانشمند هستهای کشورمان شهید محسن فخریزاده در دسترس مخاطبان قرار گرفته است.
«بیگانهای با من است» قصهای عجیب از یک دروغ
همیشه قصه های خانوادگی و اجتماعی مخاطبان خاص خود را دارند و می توانند جمع بسیاری از علاقه مندان به سریال های تلویزیونی را برای مدتی با خود همراه کنند. سریال هایی که علاوه بر روایت قصه ای جالب توجه می توانند بار مفهومی عمیقی را به مخاطبان خود القا کنند.
از شنبه سریال جدیدی از شبکه دو سیما بروی آنتن رفت. سریالی با موضوع دروغ و عواقب آن در آینده. «بیگانه ای با من است» نام این سریال است که احمد امینی و آرش معیریان آن را کارگردانی کرده و بهروز مفید تهیه کنندگی آن را به عهده دارد.
این سریال به کارگردانی احمد امینی در روزهای ابتدایی تابستان ۹۸ وارد مرحله تولید شد و با اینکه در چند فصل و اوج شیوع کرونا ساخته شد، اما زمان تولید آن یک سال و نیم به طول انجامید. این سریال علاوه بر تهران، شهرک سینمایی غزالی، در کرج، شیراز، بوشهر نیز مقابل دوربین رفت.
بخشی از قصه بیگانه ای با من است، در دهه ۶۰ می گذرد و بخشی از آن در دهه ۷۰ و ۹۰. بنا بر این این سریال در سه فصل داستانی و البته به هم پیوسته تهیه و تولید شده است. فصل اول در ۳۳ قسمت و فصل دوم در دو بخش دهه ۷۰ و دهه ۹۰ در ۱۰ قسمت تهیه شده است. روایت قصه این سریال در دهه ۶۰ می گذرد و در بخش های گروه تولید محدودیت هایی داشتند اما بنابر مقتضیات داستان می بایست قصه در این دهه روایت می شد.
از آنجا که دو فصل این سریال در دو برهه زمانی متفاوت به تصویر کشیده شده است، به همین دلیل هر کدام از این فصل ها توسط یک کارگردان ساخته شده است. احمد امینی کارگردانی فصل یک و آرش معیریان کارگردانی فصل دو را به عهده دارد.
شاید شاخص ترین سریالی که امینی در این سال ها برای تلویزیون کارگردانی کرده است، اولین شب آرامش باشد. سریالی که در دهه ۸۰ از تلویزیون پخش شد و با داستانی عاشقانه مخاطبان بسیاری را با خود همراه کرد. قصه آن سریال از به هم خوردن مراسم عقد آذر و علیرضا شروع شد و نوشین که به علیرضا علاقه داشت سعی کرد با حضور برادر خود که عشق قدیمی آذر بود بهانه ای برای به هم خورد عقد داشته باشد. باران عشق، ماه و پلنگ و بی گناهان نیز از دیگر سریال های امینی برای تلویزیون است.
هرچند که معیریان این روزها فیلم سینمایی «زن ها فرشته اند 2» را کارگردانی کرده که انتقادات بسیاری بر آن وارد است،اما مجموعه تلویزیونی «جلال الدین» یکی دیگر از آثاری است که معیریان به همراه شهرام اسدی برای تلویزیون ساخته اند. سریالی که قرار بود ادامه هم داشته باشد اما بنا به دلایلی این اتفاق نیفتاد. علاوه بر این پیدا و پنهان، اینجا تهران است، سایه روشن نیز از دیگر مجموعه های تلویزیونی است که کارگردانی آن به عهده معیریان بوده است.
بهروز مفید یکی از تهیه کننده های قدیمی سیما است که اغلب کارهای او نیز بازخوردهای خوبی نیز به همراه دارد. سریال های «سرنوشت»، «محکومین»، «هشت و نیم دقیقه» از آخرین سریال های او برای تلویزیون به شمار می روند که محوریت همه آنها موضوع های اجتماعی و خانوادگی بود. هشت و نیم دقیقه با اینکه در سال ۹۵ پخش شد، داستانی جدید داشت که شاید در کارهای تلویزیونی به آنها اشاره ای نشده بود. قصه فوت پسر قبل از پدر و اینکه اگر پسری قبل از فوت پدرش، از دنیا برود دیگر مشمول ارث نخواهد شد، خط اصلی داستان این سریال بود.داستان اصلی این سریال پیرامون نسا کارگر یک خانواده در شیراز است که در خانه مینو و امیرعلی کارگری می کند و در ادامه داستان از آنجایی که خانواده امیرعلی با ازدواج او مخالف بودند و همسرش را هم ندیده بودند، اتفاقاتی پیش می آید که نسا خود را به جای مینو به خانواده امیرعلی معرفی می کند تا از میراث آنها استفاده کند.
«بهروز مفید» تهیه کننده این سریال گفت: داستان این سریال شبیه به داستانهای تاریخی است، اما نه به آن شدت و در اصل موقعیت جابجایی را نشان میدهد. همیشه قصههایی که در آن ماجرای جابجایی دو نفر مطرح میشود از جمله قصه های جذاب بوده است، اما در اینجا و در کنار این جا به جایی که منجر به تغییر هویت یک فرد میشود یک داستان الیورتوییستی هم داریم.وی ادامه داد: بزرگترین هدفی که این داستان منهای جذابیت های دراماتیکش دارد و خودم دوست دارم این است که فردی که دروغ می گوید را از درون می ریزد و دروغ با او کاری می کند که دچار بحران های درونی می شود و کابوس این دروغ همیشه با شخصیت اصلی داستان ما همراه است.این تهیه کننده بیان داشت: در حقیقت در این سریال دو بار جابجایی اتفاق میافتد. یکبار برای یک زن که زندگی فقیرانه ای دارد و طی این جا به جایی به موقعیت خوبی میرسد و بار دوم جابجایی دو بچه را نشان میدهیم. همین موضوع شاید ویژگی درام خانوادگی ما باشد.
تهیه کننده سریال «محکومین» با اشاره به اینکه برای نزدیکی فضای سریال به دهه ۶۰ از جلوه های ویژه بصری استفاده کردیم افزود: در پیش تولید سعی کردیم فضاهای نزدیک و دهه ۶۰ از جمله خانه ها و خیابانهایی را انتخاب کنیم که هنوز معماریشان تغییر نکرده و در ادامه با بهرهگیری از جلوههای ویژه بصری کار را پیش ببریم. همچنین برای نشان دادن فضای بیرونی دهه ۶۰ دچار مشکل بودیم چرا که خیابان ها و بالاخص ماشین های آن دهه با دهه ۹۰ کاملاً متفاوت است.شبنم قلی خانی در این سریال نقش نسا را بازی می کند همان کارگری که خود را جای مینو معرفی می کند. او در این سریال به واسطه حضور در دو شخصیت، دو گریم و دو بازی متفاوت از یکدیگر را تجربه کرده است.
قلی خانی در این سال ها در سریال های مریم مقدس، اولین شب آرامش، پنجمین خورشید، هشت و نیم دقیقه و آنام به ایفای نقش پرداخته است و آخرین حضور او در تلویزیون در سریال آنام بود که سال ۹۶ از شبکه سه سیما پخش شد. او در تمامی این سریال ها نقش های محوری را بازی کرده است و حتی در هشت و نیم دقیقه نیز همسر پژمان بازغی را داشت که بعد از فوت همسرش در موقعیت های متفاوتی قرار می گرفت.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4414/20700/82636
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4414/20700/82637
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4414/20700/82638
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4414/20700/82639
|
عناوین این صفحه
- کاش هنر ایران تحریم شده بود
- امکان برگزاری جشنواره فیلم فجر با 20 درصد ظرفیت سالن های سینما
- اخبار
- «بیگانهای با من است» قصهای عجیب از یک دروغ