|
افزایش 12 درصدی مصدومیتها بهخاطر کرونا
یکی از مهمترین عوارض شیوع کرونا در فوتبال تغییرات زیادی است که این بیماری در برنامهریزی مسابقات بهوجود آورده است و همین موضوع سبب شده دیدارها با فشردگی بیشتری برگزار شود. عاملی که میتواند افزایش تعداد مصدومیت و آسیبدیدگی بازیکنان را بههمراه داشته باشد. براساس تحقیقی که بهتازگی در فوتبال اروپا انجام شده، میزان مصدومیت بازیکنان در سهماهه نخست فصل جاری نسبت به دوره مشابه در فصول قبلی حدود 12درصد افزایش داشته است که طبعا بخش مهمی از آن به این اپیدمی مرگبار برمیگردد. در لیگ ایران نیز وضعیت تفاوت چندانی ندارد و اگرچه آمار دقیقی در این زمینه وجود ندارد اما نگاه کلی به اخباری که درباره آسیبدیدگی بازیکنان در تیمهای مختلف منتشر میشود حکایت از بالا رفتن قابلتوجه آن است. بهعنوان مثال تیم استقلال از ابتدای فصل تا به الان با مصدومیتهای متعدد بازیکنانش مواجه شده و سرمربی این تیم از ابتدای فصل تا به الان برای هیچکدام از بازیها تمام نفراتش را دراختیار نداشته است. هرچند در گذشته نیز مشابه این مسائل اتفاق میافتاد اما بهنظر میرسد در یکسال اخیر روند مصدومیت بازیکنان در لیگ ایران افزایش داشته است. فشردگی بازیها، فرصت کم برای آمادهسازی بین دو فصل و همچنین عوامل روحی-روانی در پی قرنطینه طولانیمدت و هراس از ابتلا به این بیماری از مهمترین عواملی هستند که باعث شدهاند بازیکنان بیشتر در معرض آسیبدیدگی قرار گیرند.
تغییرات در فصل جدید
گزارشی که بهتازگی ازسوی یوفا تهیه شده نشان میدهد با بررسی بازه زمانی 10ساله اخیر میزان آسیبدیدگیها در سهماهه نخست هر فصل بهخصوص در ماه نوامبر به اوج خود میرسد و در دو ماه پایانی کاهش مییابد. البته مقایسه 11هفته پایانی فصل گذشته با 11هفته ابتدایی این فصل چندان درست نیست چون اولی 38روز و دومی 78روز طول کشیده است.
ازسوی دیگر اینکه برخی تیمها بدون زمان مناسب برای ریکاوری و استراحت بین دو فصل، مسابقات خود را آغاز کردهاند و همچنین تغییراتی که کووید-19 در شکل تمرینات بهوجود آورده است باعث میشود کمی این مقایسه غیرمنطقیتر بهنظر بیاید. یوفا در این گزارش با کمک یک کلینیک ورزشی و فناوریهای نوین به مقایسه میزان آسیبها در سهماهه نخست فصل جاری تا بازه زمانی 5دسامبر پرداخته و زمان آغاز رقابتها را نیز 15آگوست در نظر گرفته است. اگرچه همانگونه که گفته شد این قیاس ممکن است در شرایط نابرابر انجام شده باشد اما نتایج جالبی بهدنبال دارد. مثلا درمورد تیمهای اسپانیایی این باشگاهها در این بازه زمانی مجموعا 244مسابقه برگزار کردهاند که درمجموع 4160ساعت-نفر بازی را در مسابقات نشان میدهد. ازسوی دیگر براساس این تحقیق هر تیم درمجموع 76.86جلسه تمرینی برگزار کرده است که اگر بهطور میانگین هر جلسه تمرینی را 23.97ساعت-نفر در نظر بگیریم درمجموع 36846.7ساعت-نفر تمرین توسط تیمهای لالیگایی برگزار شده که با توجه به میانگین استاندارد ارائهشده ازسوی یوفا طی سالهای اخیر که 22مصدومیت در هر 1000ساعت بازی در مسابقات و 3.9مصدومیت در هر 1000ساعت تمرین است، باید تعداد آسیبدیدگیها در این بازه به عدد 235.2مورد میرسید اما این عدد با افزایشی 12درصدی به 263مورد رسیده که بسیار نگرانکننده است و برای باشگاهها میتواند عواقب بدی بهدنبال داشته باشد و همچنین باعث افت کیفیت فنی بازیها شود.
در شرایط عادی آمادهسازی تیمها برای پیشفصل از نیمه نخست ماه جولای آغاز میشد و فصل جدید نیز بهطور طبیعی از اواسط ماه آگوست استارت میخورد. امسال اما شروع فصل با یکماه تاخیر همراه بود و نسبت به سالهای قبل تیمها استراحت کمتری هم بین دو فصل داشتند. همین موضوع باعث شده طبق پیشبینیهای انجامشده در این تحقیق، نقطه اوج مصدومیتها نیز یکماه جابهجا شود و به اواخر ماه دسامبر یا اوایل ژانویه منتقل شود و تا این زمان با خطای حدود 10درصدی این عدد درمجموع به 453مورد بین تیمهای لالیگایی برسد.
راهکارهای کاهش مصدومیتها
سوال مهم اینجاست که تیمها برای کاهش میزان مصدومیتها چه راهکارهایی پیشرو دارند. ابتدا مهمترین موضوع این است که الگوهای هوشمندانهای برای استفاده از بازیکنان تنظیم شود. سابقه مصدومیت آنها باید بهدرستی مدنظر قرار گیرد و بررسی شود که آنها معمولا در چه برههای از فصل و بیشتر از کدام ناحیه مصدوم میشوند تا با برنامهریزی مناسب در این زمینه، فشار روی بازیکنان کمتر شود.
تیمها باید برای هر پست نفرات مختلفی داشته باشند تا در طول فصل بتوانند تغییرات لازم را در ترکیب تیم خود ایجاد کرده و فشار تنها روی یک بازیکن قرار نگیرد. در رشتههای مانند فوتبال مهم است که با متوازنکردن شرایط، چه از نظر روحی و چه از نظر فیزیکی فشار روی تمامی تیم تقسیم شود تا درمجموع شاهد بازده بهتری از بازیکنان باشیم. با توجه به فشردگی بالای مسابقات لازم است در این زمینه تمهیدات لازم اندیشیده شود و مدیریتی هوشمند در تیم وجود داشته باشد.
نکته دیگری که باشگاهها باید به آن توجه کنند سرمایهگذاری بیشتر در بخش تجهیزات پزشکی و وسایل پیشگیری از مصدومیتها یا لوازم درمانی است تا بازیکنان در شرایط بسیار بهتری تحت مداوا قرار گیرند. همچنین کادر پزشکی باشگاه وظیفه بسیار مهمی در این بخش دارند و باید بهدقت شرایط تمامی بازیکنان و سوابق آنها را زیرنظر داشته باشند و با افزایش کیفیت خدمات خود مانع از آسیبدیدگی بازیکنان شوند. یکی دیگر از عوامل مهمی که در این زمینه وجود دارد سن بازیکنان است. کاهش میانگین سنی تیمها میتواند در کمشدن میزان مصدومیتها تاثیر زیادی داشته باشد. از نظر آماری ثابتشده که سن بازیکن روی افزیش احتمال مصدومیت تاثیر زیادی دارد و در بازیکنان جوان این خطر به میزان قابلتوجهی کاهش مییابد.
در چنین شرایطی پیشبینی اینکه در پایان فصل وضعیت مصدومیتها چگونه خواهد بود و آیا این آمار نسبت به سالهای قبل تغییری خواهد کرد یا نه بسیار دشوار است. همانگونه که پیشتر گفته شد، در این فصل با توجه به اینکه پارامترهای زیادی تغییر کرده و جهان درگیر مبارزه با یک بیماری همهگیر و خطرناک است، بهسختی میتوان آینده را حدس زد. عوامل مختلفی وجود دارند که میتوانند در تغییر این اعداد و افزایش یا کاهش میزان آسیبدیدگیها موثر باشند. اول استرس و نگرانی ناشی از شرایطی است که بیماری کرونا در محیط پیرامون بازیکنان بهوجود آورده است. آنها دیگر همانند سابق شرایط ثابت و مشخص درطول فصل ندارند و هر لحظه این امکان وجود دارد که گرفتار ویروس کووید-19 شوند و زندگی ورزشیشان به خطر بیفتد. نگرانی از موضوعات مختلف باعث میشود تمرکز لازم را در تمرینات و مسابقات نداشته باشند و همین موضوع باعث میشود احتمال آسیبدیدگی آنها بالاتر برود.
مساله بعدی تغییرات اقتصادی گستردهای است که بر اثر شیوع این بیماری به وجود آمده و باعث شده برخی باشگاهها از بازیکنان خود درخواست کاهش دستمزدهایشان را داشته باشند و حتی رقمهای پرداختی برای نقلوانتقالات بازیکنان نیز کاهش یافته است که این روند روی زندگی ورزشکاران تاثیر منفی دارد.
همچنین مراقبتهای پزشکی برای درمان مصدومیتها در این دوران تغییرات زیادی کرده و باعث شده مشکلاتی برای بازیکنان ایجاد شود. کادر پزشکی تیمها علاوهبر مراقبت از سلامت بازیکنان درمقابل کرونا باید برای جلوگیری از مصدومیتها یا کاهش دوران نقاهت بازیکنان نیز برنامهریزی داشته باشند و این موضوع کار را هم برای کادر درمانی و هم برای بازیکنان سختتر میکند.
نیاز به مراقبت از بازیکنان
یکی دیگر از مشکلات بازیکنان عوارض ابتلا به کرونا برای آنهاست که ممکن است تا مدتی آنها را درگیر خود کند و اگر بیماری در مراحل پیشرفته خود باشد روی عملکرد تنفسی و ریه آنها نیز تاثیرگذار بوده و حتی ممکن است آینده ورزشی آنها را نیز به خطر بیندازد. به این ترتیب ابتلا به این بیماری ممکن است در آینده باعث افزایش میزان مصدومیت آنها شود و در درازمدت برای آنها مشکلساز باشد.
این موضوع را باید در نظر گرفت که بسیاری از تیمها بازیهای عقبافتاده در تقویم خود دارند که باعث میشود فشردگی مسابقات آنها بیشتر شود. برای محاسبه اینکه در پایان این فصل چه میزان آسیبدیدگی بین بازیکنان خواهیم داشت با فرض اینکه همین روند فعلی تا پایان مسابقات نیز ادامه داشته باشد این گزارش فرمول قبلی را لحاظ کرده و به آمار جالبی رسیده است. اگر تعداد 1053بازی را برای مجموع 20تیم لالیگایی در نظر بگیریم درمجموع میزان آسیبدیدگی در تمرینات و همچنین بازیها به عدد 922.86مورد با ضریب خطای 10درصد خواهد رسید که آمار زیادی محسوب میشود و لازم است مربیان و کادرفنی تیمها برای اصلاح روند فعلی و بهتر شدن شرایط گامهای مهمی بردارند.
طبق این گزارش و با بررسی موارد ابتلای بازیکنان به ویروس کرونا این نتیجهگیری صورت گرفته که هرگاه بازیکنان کمتر دراختیار باشگاه بودهاند و نظارت کافی بر عملکرد و رفتوآمدهای آنها وجود نداشته، میزان ابتلای آنها به کرونا افزایش داشته است. به همین دلیل در دو ماه آگوست و نوامبر این عدد افزایش پیدا کرد. در شرایط کنونی و درحالی که در تعطیلات کریسمس و همچنین سال نوی میلادی قرار داریم این افزایش بازهم بهخوبی دیده میشود که مهمترین دلیل آنها عدم رعایت مسائل بهداشتی و فاصلهگذاری اجتماعی ازسوی بازیکنان است.
بسیاری از آنها در میهمانیهای خانوادگی یا پرتعداد شرکت میکنند و همین موضوع باعث میشود شانس ابتلای آنها افزایش یابد. ابتلای بازیکنان به کرونا باعث میشود حداقل 15روز در قرنطینه باشند و از حضور در مسابقات محروم شوند که این اتفاق به باشگاه لطمه میزند. به همین دلیل آنها باید با رعایت کامل پروتکلها خطر را از بازیکنان دور کرده و از واردشدن استرس غیرضروری به آنها جلوگیری کند. باشگاهها بهخصوص در اسپانیا در این زمینه بهخوبی توانستهاند بیماری را مهار کنند و آماری که در تیمها وجود دارد از میانگین کشور اسپانیا کمتر است و تنها در زمانی که بازیکنان برای حضور در دیدارهای ملی مجبور شدند به کشورهای خود برگردند این آمار کمی بالا رفت. در ادامه با وجود افزایش میزان مبتلایان در کل کشور اما باشگاهها بهخوبی از عهده مهار این بیماری برآمدند و توانستند خطر را از بازیکنان خود دور کنند.
دردسرهای بازیکنان کرونایی در انگلیس
اتفاقی که روز دوشنبه در لیگ انگلیس افتاد شاید نتیجه سهلانگاری در همین زمینه بوده است. پس از انتشار خبر ابتلای کایل واکر و گابریل ژسوس به کرونا، باشگاه منچسترسیتی این دو بازیکن خود را به قرنطینه فرستاد و دیدار روز شنبه این تیم برابر نیوکاسل هم برگزار شد اما عصر دوشنبه خبر رسید سه بازیکن دیگر سیتیزنها هم به کرونا مبتلا شدهاند. با توجه به اینکه خطر ابتلای سایر بازیکنان تیم نیز وجود داشت درنهایت دیدار آنها برابر اورتون که قرار بود دوشنبهشب برگزار شود لغو شد و قرار است در تاریخ دیگری برگزار شود.
شاگردان گواردیولا طی هفته آینده دو دیدار حساس برابر چلسی در لیگ و همچنین با منچستریونایتد در نیمهنهایی جام اتحادیه پیشرو دارند که لغو احتمالی این دو مسابقه میتواند مشکلات آنها را بسیار بیشتر کند. آنها در شرایط کنونی احتمالا در ماه می سال آینده مجبورند طی 16روز 7مسابقه برگزار کنند که این اتفاق میتواند بهشدت بهضرر این تیم باشد و باعث افزایش تعداد مصدومان تیم شود. آنها که در این فصل در شرایط خوبی نیستند و به وضوح افت کردهاند در این شرایط احتمالا اوضاع بدتری نیز در ادامه فصل خواهند داشت و شاید خیلی زود از بین مدعیان قهرمانی در لیگ انگلیس خارج شوند.
البته با توجه به تغییراتی که در قوانین جام اتحادیه ایجاد شده، درصورتیکه دیدار آنها برابر یونایتد به تعویق بیفتد، از این مسابقات حذف نمیشوند و این مسابقه در تاریخ دیگری برگزار خواهد شد. با این حال هرچه تعداد بازیهای معوقه آنها بیشتر شود در اواخر فصل با فشردگی بیشتری مواجه خواهند شد بهخصوص اگر در لیگ قهرمانان نیز بتوانند به مراحل پایانی صعود کنند.
در آستانه سال نوی میلادی افزایش تعداد مبتلایان به کرونا در این باشگاه و چند تیم دیگر انگلیسی نشان میدهد بازیکنان در این مقطع از فصل توجه کمتری به رعایت پروتکلهای بهداشتی دارند و درنتیجه با ابتلا به کرونا مشکلات زیادی را برای تیمهای خود ایجاد میکنند. غیبت آنها در مسابقات از یکطرف و همچنین تعویق مسابقات همچون نمونه اخیر از طرف دیگر باعث میشود برنامهریزی باشگاهها برای فصل کاملا بههم بریزد و حتی ممکن است به قیمت از دست رفتن شانس قهرمانی آنها در تورنمنتهای مختلف باشد.
آیا توخل مربی بعدی تیم ملی آلمان است؟
توماس توخل از پاریسنژرمن اخراج شده اما با وجود شخصیت پرتنش و لجوجش، قطعاً یک شغل دیگر پیدا میکند. در رسانههای انگلیس از چلسی به عنوان مقصد احتمالی او نام برده میشود با افت ناگهانی که تیم زیر نظر فرانک لمپارد به آن دچار شده اما مربیگری تیم ملی آلمان در صورتی که یواخیم لوو بعد از جام ملتهای اروپا در تابستان آتی این تیم را ترک کند، نیز یک احتمال است اگرچه نه چندان قوی.
توخل علاوه بر رساندن پاریسیها به فینال لیگ قهرمانان اروپا برای نخستین بار، در دو فصل کامل مربیگری در این تیم، به قهرمانی لیگ هدایتشان کرد. آنها در حال حاضر سوم هستند اما به نظر میرسد بیشتر به خاطر اختلاف نظرهای جدی با هیأت مدیره باشگاه که به دوران کاریاش در دورتموند هم پایان داد، از پاریسنژرمن اخراج شده است.
در آغاز فصل، توخل گله کرد از اینکه ثروتمندترین باشگاه جهان به مالکیت قطریها هیچ خرید بزرگی نداشته. او گفت: «اگر همینطور ادامه دهیم نمیتوانیم دیگر درباره رسیدن به هدفهای بزرگ حرف بزنیم. شاید هم بتوانیم اما دیگر نباید از این تیم کوچک شده همان انتظارات را داشته باشیم.»
زندگی محدود
او به خاطر اختلاف نظر با مدیر ورزشی باشگاه، لئوناردو به شدت مورد انتقاد قرار گرفت اما یک بار دیگر خبرساز شد با اظهارات اخیرش درباره اینکه در فصل اول کارش در پاریسنژرمن بیشتر احساس میکرده «سیاستگذار ورزش یا وزیر ورزش است تا یک مربی». او مدعی شد حرفهایش بد ترجمه شده اما واقعیت همان بود و بعد از پیروزی 4 بر صفر برابر استراسبورگ نسخه او پیچیده شد.
همه اینها تأیید میکند که توخل شخصیتی جنجالطلب دارد و زندگی محدودی در باشگاهها برایش متصور است. در سالهای 2017-2015 در دورتموند هم همین اتفاق برایش افتاد. او بایرنمونیخ را برای قهرمانی بوندسلیگا به زحمت انداخت و در آخرین بازیاش در سال 2017 به قهرمانی جام حذفی رسید اما رابطهاش با مقامات باشگاه به جایی کشیده شد که دیگر نتوانستند با هم کار کنند.
هانس یواخیم واتزکه مدیرعامل دورتموند ماه گذشته گفت: «توخل مربی خیلی خوبی است که توانایی بالایی در زمین دارد اما گاهی اوضاع روبهراه نیست. من او را دشمن خودم نمیدانم، توماس آدم سخت و مربی فوقالعادهای است.»
واتزکه ناراحت شده بود از اینکه توخل گفته تیم در تصمیمگیری برای حضور در یک بازی لیگ قهرمانان بعد از انفجار بمب در نزدیکی اتوبوس تیم در سال 2017، نقش نداشته. واتزکه با تأکید بر اینکه میان توخل و او اختلاف نظر جدی وجود دارد، گفت به بازیکنان فرصت داده شده که بازی نکنند.
توخل همچنین ماینتس را در سال 2014 با ناخوشی ترک کرد و از باشگاه خواست قراردادش را فسخ کند.
چنین شخصیتی نمیتواند با رومن آبراموویچ که دو سال یک بار مربی چلسی را عوض میکند، کار کند. اگر یک روز آبیها تصمیم بگیرند به پیوند عاطفی غیرمعمول با بازیکن سابقشان، لمپارد پایان بدهند ترجیح میدهند یک مربی بیاورند که به شیوهای جذاب در تیم اثرگذار باشد، چیزی مثل آنتونیو کونته که در فصل اول کارش در چلسی به قهرمانی لیگ برتر رسید. توخل قبل از این در انگلیس کار نکرده و اینکه شانس رویارویی با دوستش، یورگن کلوپ در لیورپول را داشته باشد برایش وسوسهانگیز است.
قرارداد کوتاهمدت فدراسیون
مربیگری تیم ملی آلمان چطور؟ لوو قطعاً تا یورو میماند اما فشار بر مربی قهرمان جهان در سال 2014 برای جدایی از تیم در پایان این رقابتها رو به افزایش است. اگر تیم بیثبات آلمان همه را شگفتزده کند و بدرخشد، لوو میتواند سربلند پستش را ترک کند و اگر نه، فدراسیون فوتبال آلمان شاید گزینهای غیر از اخراج او نداشته باشد با آنکه قراردادش تا جام جهانی 2022 قطر اعتبار دارد. اگر لوو بعد از یورو از تیم ملی آلمان برود، چه کسی مایل است در فاصله 16 ماه تا جام جهانی این پست را در اختیار بگیرد؟ تعویق یورو به معنای آن است که تورنمنتهای بزرگ در دو سال پشت سر هم برگزار میشود و اگرچه جام جهانی قطر در زمستان است اما مربی جدید زمان زیادی در اختیار ندارد.
شاید این چارچوب زمانی، فدراسیون را مجاب کند که قراردادی کوتاه مدت با توخل ببندد. ممکن است توخل در آلمان تحول ایجاد کند بدون اینکه فدراسیون مجبور شود با مربی که همواره با بالادستیهایش درگیر است، قرارداد بلندمدت ببندد. درخشش در جام جهانی و بعد آزادی و دنبال کردن گزینههای دیگر شاید برای توخل هم جذاب باشد اما باید دید آیا تا پایان یورو و تصمیمگیری فدراسیون منتظر میماند یا به امثال چلسی جواب مثبت میدهد. مربیهای تراز اول آلمانی زیادی هستند، کلوپ، هانسی فلیک بایرن، یولین ناگلزمان لایپزیگ و مارکو رز بوروسیامونشن گلادباخ. توخل عضو دیگر این گروه است و در دسترس. فدراسیون شانس زیادی برای رسیدن به چهارتای دیگر ندارد. بله فلیک دستیار لوو در جام جهانی 2014 بوده و بعد از سهگانهاش در نخستین فصل مربیگری در بایرن بهترین گزینه است اما باید دید آیا او میل دارد جانشین لوو اخراجی شود.
توخل زیاد بیکار نمیماند مگر اینکه خودش بخواهد. او از بوندسلیگا عبور کرده. حالا باید فدراسیون فوتبال آلمان و باشگاههایی مانند چلسی تصمیم بگیرند درباره اینکه روی او ریسک کنند.
خشکیدن درخت جادویی لاماسیا
بارسلونا در حال حاضر در هر دو سر باشگاه مشکلاتی دارد و کاندیداهای ریاست باشگاه تلاش میکنند هواداران را نسبت به تواناییشان برای حل مشکلات متقاعد کنند. درست است که لیونل مسی میخواست در تابستان برود و سه بازیکن بزرگی که قرار بود کمک حال او باشند یعنی فیلیپه کوتینیو، آنتوان گریزمان و عثمان دمبله یک شکست کامل بودهاند اما این مشکل کوچکتر است؛ درخت جادویی آکادمی معروف لا ماسیا خشکیده و دیگر برای تیم اول باشگاه بازیکن تولید نمیکند.
این البته پدیده جدیدی نیست، در سالهای اخیر تنها سرخی روبرتو توانسته از آکادمی به تیم اول راه یابد و بازیکن ثابت شود. آنسو فاتی که فعلاً مصدوم است، در چنین مسیری قرار داشت و پدری، اسکار مینگوئسا و رونالد آرائوخو سه تا از بازیکنان درخشان این فصل بودهاند هرچند آرائوخو و پدری به عنوان جوانانی آیندهدار خریداری شدند برخلاف سیاست آکادمی که مبتنی بر استعدادیابی در میان نونهالان و پیشرفت دادن آنها در گروههای سنی بالاتر بود.
مشکل مضاعف این است که خلأهای ایجاد شده از نبود تولید بازیکن در آکادمی را دیگر نمیتوان با خریدن جبران کرد چون باشگاه دیگر پولی ندارد و با افت بازیکنان قدیمی، ضرورت یافتن جانشین بیشتر احساس میشود. بارسلونا به یک جرارد پیکه و یک سرخیو بوسکتس جدید نیاز دارد اما وقتی تیم ب باشگاه در چهار تا از پنج فصل اخیر در دسته سوم است، بازیکنان زیادی نیستند که جای این اسطورهها را بگیرند.
بخشی از مشکل، نگاه هیأت مدیره به تیم ب است. بازیکنان تیم بیشتر فروخته شدند تا پرورش یابند با این هدف که راه را برای خریدهای گرانقیمت از بیرون هموار کنند. این نگرش در پایان فصل قبل که مربی تیم جوانان، فرانسیسکو گارسیا پیمینتا با کار فوقالعاده خود تیم ب را به پلیآف صعود به دسته دو رساند اما به سابادل باختند، مشهود است. فاتی، آرائوخو و ریکی پویگ میتوانستند از تیم اول به تیم ب فرستاده شوند تا به صعودشان کمک کنند اما در نهایت فقط آرائوخو، مدافع میانی اروگوئهای، فرستاده شد. به پویگ و فاتی اجازه ندادند و آنها در باخت 8 بر 2 برابر بایرنمونیخ روی نیمکت بارسلونا بودند.
دو نامزد پرشانس ریاست بارسلونا، خوان لاپورتا و ویکتور فونت هر دو برای بازگرداندن آکادمی به صدر اولویتهای باشگاه اعلام آمادگی و ابراز تمایل کردهاند اما بازیکنان زیادی از آکادمی در سالهای اخیر ترجیح دادهاند به تیمهای دیگر بروند چون در تیم اول فرصتی به دست نمیآورند و بارسلونا که 400 میلیون یورو برای دمبله، کوتینیو و گریزمان پرداخت کرده، دیگر پولی برای حفظ بازیکنان جوان و تقویت تیم ب با خریدن بازیکنان بااستعداد از سایر تیمهای دسته سومی ندارد. لاپورتا میخواهد لاماسیا جایگاه سابقش را دوباره به دست آورد: «اینجا باید مهمترین جای باشگاه باشد. ما یک روش جدید میخواهیم که لاماسیا بتواند مرکز درخشش باشگاه و الگویی برای همه دنیا باشد. این تمرکز اصلی ما است.»
یکی از بزرگترین محصولات لاماسیا، ژاوی ارناندس هنوز به هیچیک از کاندیداها نزدیک نشده اما هم فونت و هم لاپورتا احساس میکنند او دیر یا زود به بارسا برمیگردد و وقتی این اتفاق بیفتد، به دنبال جذب بازیکن از آکادمی خواهد بود. احتمالاً او مثل پپ گواردیولا و لوییس انریکه که از تیم ب شروع کردند و با تیم اول سهگانه قهرمانی بردند، نخواهد بود. بعد از انتخابات 5 بهمن و مشخص شدن رئیس بارسلونا، نقش او مشخصتر خواهد شد.
این امید در میان هواداران بارسلونا وجود دارد که بازیکنان سابق دیگر یا بازیکنانی که سالهای آخر حرفه خود را سپری میکنند، به مربیگری علاقه نشان دهند و نقش خودشان را بازی کنند، این چیزی است که آندرس اینیستا هرگز رد نکرده. او که ایوان راکیتیچ یک بار گفته بود نام لاماسیا را باید به نامش تغییر دهند، عالیترین نمونه از کاری است که باید انجام شود، یعنی جمع کردن بهترین استعدادها از سراسر اسپانیا و تبدیل کردن آنها به فوتبالیستهای جوان آموزش دیده و کارآمدی که به باشگاه احساس تعلق دارند.
با ناکامی فصل گذشته تیم ب، بازیکنانی از این تیم جدا شدند و اگر این روند ادامه پیدا کند، استعدادهای بیشتری جدا میشوند. فاصله کیفی میان دسته دوم و سوم لیگ اسپانیا بسیار زیاد است و ناکامی در صعود به دسته دوم ضربه روحی بزرگی به بازیکنان وارد میکند.
تیم ب بارسلونا در این مشکل تنها نیست. از 21 باشگاهی که تیم ب دارند، هیچکدام در دسته دوم نیستند. وضعیت رئال مادرید و اتلتیکومادرید هم بهتر نیست با آنکه اولی، رائول را به عنوان مربی انتخاب کرده است اما شعار بارسلونا، «بیشتر از یک باشگاه» این آسیب را برایشان جدیتر کرده. آنها همیشه رئال مادرید را مسخره میکردند که باید بازیکن بخرد در حالی که بارسلونا در لاماسیا بازیکن میسازد.
صحبتهای زیادی هست درباره نوسازی نوکمپ اما لاماسیا هم قطعاً به نوسازی نیاز دارد. آکادمی جوانان به یک خانه مناسب در شهر فوتبال خوان گامپر احتیاج دارد که سال گذشته استادیوم یوهان کرویف آن افتتاح شد اما اگر میخواهند لاماسیا کارکرد گذشته را داشته باشد، باید ابتدا روح آن را احیا کنند.
اخبار
پایان 2020 نحس بارسلونا و مسی
بارسلونا آخرین بازی سال۲۰۲۰ خود را هم با ناکامی پشتسر گذاشت تا همان اندازه که کووید-۱۹ برای مردم در این سال نحس بود، فوتبال هم برای آنها با نحسی سپری شود. این هشتمین بازی بدون برد بارسا در این فصل بود. مسی قبل از این یکی دوسال که بنا به دلایل خودساخته مثل مصدومیت نامشخص اول فصل قبل یا استراحتهای گاه و بیگاه یا تولد فرزندش یا طولانیشدن سفرش در برخی بازیها نبود، معمولا در بیشتر بازیهای بارسا حضور داشته و حتی به یک دقیقه تعویضشدن هم حساسیت نشان داده. تعداد بازیهای بارسای بدون مسی از زمانی که این بازیکن در این باشگاه حضور دارد، دقیقا به ۱۰۰بازی میرسد که بارسا در آن تنها ۲۰درصد بازیها را نبرده. بهترین نتیجهای که آبیاناریها بدون مسی گرفتهاند، برد ۱-۵ در الکلاسیکو مقابل رئال لوپتگی بوده. بارسا قبلا بدون مسی بیشتر به مشکل میخورد؛ الان با یا بدون او به مشکل میخورد. بهطور مثال در فصل2009-2008 بارسلونا 11بازی بدون مسی به میدان رفت که موفق شد14گل به ثمر برساند و به 5برد، 2مساوی و 4شکست دست یافت. در سال2020 اما اوضاع فرق داشت. مسی در ۱۶بازی آخر خارج از خانه برای تیمش گل نزده. در بازی با کادیس ۲۹بار توپ از دست داد که یک رکورد بود؛ بیشتر از ۲۷بار جلوی رئال و ۲۳بار جلوی اتلتیکو. در 13بازی فصل بارسا در لالیگا و لیگ قهرمانان، مسی در 9بازی بیشترین توپ را در میان همتیمیهایش از دست داده است. او در این فصل ۱۳بار بهعلاوه یکبار بهعنوان بازیکن تعویضی در ترکیب تیم حضور داشته و ۴۲ضربه از ۵۹ضربه بارسا به سمت دروازه حریفان را یکتنه زده که 7تای آنها گل شده و هر ۹۳دقیقه یکگل در ۱۳۰۷دقیقه بازی بوده؛ این ۷گل از ۴۲ضربه به چارچوب و ۸۵ضربه در مجموع بهدست آمده؛ یعنی یکگل از هر ۶ضربه داخل چارچوب. 10بار مرتکب خطا شده و 3کارت زرد گرفته و 2 بار در آفساید گیر افتاده. یکی از ۸۹۰پاسش به گل تبدیل شده و دقت پاسهای او ۸۵درصد بوده. او در مجموع بازیهای این فصل در لیگ و اروپا ۱۸بار به میدان رفته با ۱۰گل زده. مسی در سال۲۰۲۰ نسبت به کریستیانو رونالدو هم در کل بازیهای ملی و باشگاهی آمار ضعیفتری بر جای گذاشته. رونالدو ۴۴گل و ۷پاسگل در ۴۵بازی و مسی ۲۷گل و ۱۹پاسگل در ۴۸بازی. رونالدو برای هرگل به ۸۸دقیقه زمان نیاز داشته و مسی به ۱۵۸دقیقه. رکورد رونالدو در بازیهای باشگاهی هر ۸۳دقیقه یکگل و مسی هر ۱۵۱دقیقه یکگل بوده است. مسی یکگل در ۴بازی برای آرژانتین و کریستیانو 3گل و یک پاسگل در ۶بازی برای پرتغال. مسی در بازیهای لیگ در سال۲۰۲۰، ۱۹گل و ۱۶پاسگل در ۳۴بازی و رونالدو ۲۹گل و ۵پاسگل در ۳۳بازی ثبت کردهاند. دیروز خبری هم از آینده مسی از سوی 2 منبع متفاوت منتشر شد که یکی تأکید کرده بود او فصل آینده هم در بارسا میماند، سپس با سوارس راهی اینترمایامی تحت مالکیت دیوید بکام میشود و دیگری خروج او را سال۲۰۲۳ تخمین زده و گفته بود او دوست دارد فرزندانش پس از زندگی راحت در بارسلونا، زندگی در آمریکا را هم تجربه کنند.
سوارس، یک شماره 9 تاریخی
اتلتیکومادرید به یک گلزن نیاز داشت و در تابستان با امضای قرارداد با برنده کفش طلا در فصل های ۱۴-۲۰۱۳ (۳۱ گل) و ۱۶-۲۰۱۵ (۴۰ گل) این کار را انجام داد. لوییس سوارس ۳۳ ساله ای که در بهترین سطح خود قرار ندارد و خبری از حرکت های سریعش نیست به روخی بلانکو پیوست. البته مهاجم اروگوئه ای هنوز در محوطه جریمه یک بازیکن خطرناک به حساب می آید.
سوارس که یکی از بهترین گلزنان تاریخ است به صورت بازیکن آزاد به اتلتیکو پیوست و در این تیم نشان داد همچنان در گلزنی توقف ناپذیر است. مهاجم شماره ۹ قرمز و سفیدپوشان در دیدار برابر ختافه ضربه سر فوق العاده ای زد تا با باز کردن دروازه مهمان گل سه امتیازی را برای تیمش به ارمغان آورد. بازیکن اروگوئه ای هشتمین گلش را در لالیگا به ثمر رساند که هیچ یک از روی نقطه پنالتی نبوده است. این آمار در حالی به ثبت رسید که تنها ۱۲ ضربه اش در چارچوب بود که موثر بودن ضربات سوارس را نشان می دهد. مهاجم اروگوئه ای اکنون با انجام تنها یازده بازی چهار گل بیشتر از آلوارو موراتا، بهترین گلزن فصل گذشته اتلتیکو به ثمر رسانده است.
به نوشته میسترچیپ سوارس پنجمین بازیکن اتلتیکو لقب گرفت که توانست در ۱۴ بازی نخست فصل در قرن ۲۱ هشت گل به ثمر برساند. پیش از این دیگو فورلان، رادامل فالکائو، دیگو کاستا و داوید ویا چنین رکوردی به ثبت رسانده بودند. سوارس به دلیل ابتلا به ویروس کرونا سه بازی این فصل را از دست داد. مهاجم اروگوئه ای چهار گلش را با پای چپ و دو گل را با ضربه سر و دو گل دیگر را با پای راست وارد دروازه حریفان کرد.بازیکن اتلتیکو هفت گل از هشت گلش را در واندا متروپولیتانو به ثمر رساند و تنها به هفت بازی نیاز داشت تا عادت گلزنی خود را به نمایش بگذارد. این ویژگی سوارس زمانی رشد پیدا می کند که تیمش مالکیت توپ را در اختیار داشته باشد.
سوارس اکنون در نوک خط حمله تنها مانده است. جدایی دیگو کاستا از اتلتیکو گزینه دیگری برای این پست نگذاشته است. باشگاه اکنون به دنبال یک جایگزین مناسب برای مهاجم اسپانیایی برزیلی در فصل نقل و انتقالات زمستانی است. البته آنخل کورئا، ژائو فلیکس، ویتولو و یورنته هم می توانند در این پست به سوارس کمک کنند. در چنین شرایطی اهمیت مهاجم اروگوئه ای بیشتر شده است و او باید خیلی مراقب خودش باشد.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4433/20856/84300
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4433/20856/84301
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4433/20856/84302
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4433/20856/84303
|
عناوین این صفحه
- افزایش 12 درصدی مصدومیتها بهخاطر کرونا
- آیا توخل مربی بعدی تیم ملی آلمان است؟
- خشکیدن درخت جادویی لاماسیا
- اخبار