اکثر علاقه‌مندان و فعالان حوزه رسانه و فرهنگ پیگیر بودند تا اولین سریال معاون سینمایی اسبق دولت احمدی‌نژاد را ببینند. جواد شمقدری بیش از دو دهه بود که چیزی نساخته بود و این بار سراغ سوژه‌ای رفته بود که هم اهمیت داشت و هم پر از پیچیدگی بود. سریالی با اسامی مختلف و پروسه‌ای طولانی. «انقلاب دوم»، «خط تماس»، «نفوذی» و بالاخره «روزهای ابدی» که تاکنون تغییر نکرده است عنوان سریالی است که به اتفاقات بهمن 57 تا آبان 58 و ماجرای تسخیر سفارت آمریکا می‌پردازد. این سریال از هشتم دی‌ماه و از شبکه یک سیما روی آنتن رفته است و تا الان واکنش‌های مثبت زیادی را در پی نداشته است. هرچند برای قضاوت درباره این سریال هنوز زود است و باید منتظر ماند و دید اما از روند ابتدایی یک سریال یا فیلم می‌توان درباره ادامه آن حدس زد.

قرار بود این سریال 44 قسمتی آبان سال گذشته پخش شود که به دلیل مسائل فنی به کنداکتور امسال رسید. تصویربرداری «روزهای ابدی» از سال ۹۷ آغاز شد و به دلیل طولانی بودن پروسه تولید و لوکیشن‌های مختلف و متعدد، حدود یک سال به طول انجامید و البته به دلیل استفاده از جلوه‌های ویژه بصری و «سی‌جی‌آی» پروسه پس‌تولید تقریبا طولانی‌ای داشت. تصویربرداری این سریال در روز‌های پایانی سال ۹۸ به پایان رسید. جالب است بدانید که در بهمن سال ۹۷، 10 قسمت از بخش‌هایی از این سریال تحت عنوان «خط تماس» و به‌عنوان سریال مناسبتی دهه فجر از شبکه یک سیما پخش شد که همان زمان هم زیاد دیده نشد. البته از آن 10 قسمت سال گذشته، در سریال روزهای ابدی استفاده شده که به گفته تهیه‌کننده‌اش، آن‌قدر زیاد نیست که مخاطب متوجهش بشود. ساخت این سریال از زمان مرسومش طولانی‌تر شد که دلایل مختلفی داشت. یک بار به دلیل مباحث مالی و نامساعد بودن شرایط مالی سازمان صداوسیما تولیدش به تاخیر افتاد. قرار بوده که در یک بازه یک ساله کار فیلمبرداری‌اش تمام ‌شود، اما عملا نزدیک به ۱۶ ماه (به جز ایام تعطیل) فیلمبرداری این سریال به طول انجامیده که علت آن انجام تغییراتی روی تصاویر بوده است. حذف نماد‌های امروزی و تغییر معماری ساختمان‌ها در تصاویر ازجمله کارهای زمان‌بر این سریال بوده است. ضمن اینکه شیوع ویروس کرونا هم باعث یک تأخیر سه ماهه در مسیر تولید سریال شده است. با همه اینها حالا این سریال در معرض نقد و قضاوت عموم مردم قرار گرفته است. احمد نجفی، حمید گودرزی، علیرام نورایی و بازیگران خارجی از کشورهای آلمان، بلغارستان و فرانسه هم در این اثر حضور دارند. پیش از این گفته شده بود که روایت۴۰ قسمت اول از پیش از انقلاب تا تسخیر لانه‌جاسوسی پیش می‌رود. فصل دوم این مجموعه به حوادث حین گروگانگیری تا کودتای نوژه و آغاز جنگ تحمیلی می‌پردازد و فاز سوم هشت سال دفاع مقدس را دربر می‌گیرد. باید دید مدیران تلویزیون پس از تماشای فصل اول همچنان علاقه‌مند به ساخت فصل‌های بعدی هستند یا خیر.

آقای مدیر! آقای کارگردان !

عجیب نیست اگر جواد شمقدری برای ساخت سریال «روزهای ابدی» دوباره نیاز به دفترچه‌ها و کتابچه‌های آموزش کارگردانی داشته باشد. از سال 75 و فیلم قابل قبول«توفان شن» بیش از 20 سال گذشته است و در این دوران اثر خاصی از او ندیدیم مگر در مقام مشاور. حالا او کاری را ساخته که به قول خودش دغدغه‌اش بوده است. او در گفت‌وگوی سال 97 با تسنیم درباره دلایل ساخت چنین آثاری گفته بود: «سریال‌هایی بسازیم که تصویر دقیقی از فجایع پهلوی و گذشته این کشور و اتفاقاتی که باعث شد تا ملت ایران، انقلاب اسلامی را به‌وجود آورند، نمایش دهند. آثار نمایشی مثمرثمر و با محتوایی تولید کنیم. واقعا جای چنین فیلم‌ها و سریال‌هایی در سینما و تلویزیون خالی است که متاسفانه کمتر هم مورد پشتیبانی قرار می‌گیرند و همین کار «انقلاب دوم» یا «نفوذ» با سعه‌صدر به مرحله تولید رسید و اگر این صبر و سماجت بنده نبود این کار قطعا کلید نمی‌خورد و به جایی نمی‌رسید.» البته منظور شمقدری از نفوذ همان روزهای ابدی است. نقدی که به کارگردانی او در این سریال می‌شود همین دور ماندن از فضای امروز کارگردانی و عدم شناخت از سلایق به روز مخاطب ایرانی است. شاید همین غریبگی باعث شده که سریال ریتم تند و جذابی ندارد و بیشتر شبیه به مستندهای تلویزیونی ساخته شده و گاهی حتی طعنه به بیانیه‌های سیاسی می‌زند. آنهایی که پیش از پخش عمومی این سریال آن را دیده بودند مشفقانه توصیه کرده بودند که آن را یا اصلا یا فعلا از تلویزیون پخش نکنند اما مدیران تلویزیون نشان دادند که دست‌شان خالی‌تر از این حرف‌هاست که بخواهند به توصیه‌ها گوش کنند و پرکردن آنتن خالی برایشان اولویت اصلی را دارد. شمقدری در همان گفت‌وگویش با تسنیم با انتقاد از رویه‌ای که برای پرکردن آنتن تلویزیون وجود دارد، گفته بود: «یکی از مشکلات و خطاهای راهبردی ما در مواجهه با سریال‌ها این است که به تاثیر ماندگار آن اثر توجه نمی‌کنیم و برایمان مهم است که در فلان مناسبت یا مقطع خاص، آنتن خالی نباشد. این اشتباهات نامناسب در این عرصه اتفاق می‌افتد و ساخت سریال‌های استراتژیک را هم با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو می‌کند و حتی به کیفیت کار هم لطمه می‌زند، چراکه سریال‌های استراتژیک قرار است به شبهات و تردیدهایی که دشمن در حوزه‌های مختلف ایجاد می‌کند، پاسخ بدهند. اصلا با این نگاه فیلمساز وارد میدان ساخت فیلم‌های استراتژیک می‌شود و انتظار می‌رود دست‌اندرکاران نظام کنداکتوری و پخش تلویزیون هم با این رویکرد کار را به مرحله پخش برسانند.» البته معلوم نیست که شمقدری از وضعیت فعلی سریالش راضی است یا نه، اما به هر حال این اتفاق افتاده است و مخاطبان تلویزیون بعد از تماشای یک سریال طنز از شبکه سه، یک درام خانوادگی از شبکه دو و تعداد زیادی سریال شبکه نمایش خانگی باید تصمیم بگیرند که انتهای شب پای یک سریال تاریخی می‌مانند یا نه.

شمقدری درباره هزینه‌های مالی ساخت این سریال و زمان پخش آن پیش از این گفته بود: «نگاه صرف پرُکردن آنتن، یک خطای راهبردی در عرصه مدیریتی است که باید مواظب باشیم اتفاق نیفتد. در پروژه‌ مهمی چون «نفوذ» که از حمایت‌ها و پشتیبانی‌های مالی کمتری برخوردار است و به‌شدت در مضیقه هستیم و اگر واقعا انگیزه‌ هنرمندان و دست‌اندرکاران این سریال نبود این‌طور پیش نمی‌رفتیم. الان در زمان پخش هم عجله نکنیم و بگذاریم این کار با کیفیت بهتری برای پخش آماده شود.»تلویزیون هم عجله نکرده است و با تاخیر یک ساله آن را پخش کرده است اما خروجی در حد اسم و آوازه جواد شمقدری نیست. شاید دیگر دوران بساز و دررو به پایان رسیده است و باید همه تهیه‌کنندگان، کارگردانان و مدیران تلویزیون درباره عملکردشان و توجیه صرف هزینه‌های بسیار پاسخگو باشند. دیگر زمان آزمون و خطا گذشته است و پیش از این سریال‌های تاریخی فاخر متعددی ساخته شده که می‌توان هر اثری را با آن مقایسه کرد. آقای شمقدری! دیگر مدیر نیستی و در مقام کارگردان خوب نیست که خودت را پشت تهیه‌کننده پنهان کنی و از پاسخ دادن به سوالات و ابهامات فرار کنی. مگر می‌شود کسی وارد اقیانوس سریال‌سازی شود و ترس خیس شدن هم داشته باشد؟ این سریال تا الان در دل مخاطب نفوذ نکرده است و در این بازار شلوغ و متنوع سریال‌ها دیگر کسی منتظر سریالی نمی‌ماند و دیگر دوران وجود یک یا دو شبکه یا انحصار سریال‌های تلویزیونی گذشته است.

علی اکبری: 40 سال تجربه پشت «روزهای ابدی» قرار دارد

«ایوب پیامبر»، «مریم مقدس» و «نردبام آسمان» ازجمله کارهایی است که توسط محسن علی اکبری تهیه شده است. حالا او با کارگردانی جواد شمقدری، «روزهای ابدی» را تهیه کرده است. با علی اکبری درباره سریال تازه او و واکنش‌های منفی و نحوه استفاده از تکنولوژی تازه و حاشیه‌های آن هم‌صحبت شدیم. علی اکبری در پاسخ به شروع معمولی و روند کند این سریال و احتمال ماندن مخاطب پای این سریال گفت: «قطعا فیلم سینمایی با سریال فرق دارد. سریالی که 44 قسمت دارد را نمی‌توان از قسمت ابتدایی‌اش داوری کرد. مخاطب کنار سریال می‌ماند و با داستان‌هایی که از قسمت 14 یا 15 شروع می‌شود همراهی می‌کند.»

به این تهیه‌کننده قدیمی تلویزیون یادآور شدیم که در زمانه فعلی که مخاطبان از همه جهات در معرض سریال‌های جذاب خارجی و داخلی هستند چنین ریسکی ممکن است جواب ندهد و او پاسخ داد: «نگاه شما به سریال و رسانه آکادمیک است و با واقعیت تفاوت دارد. من 40 سال است که در حوزه سریال‌سازی کار می‌کنم و پشت این سریال 40 سال تجربه خوابیده است.»

یکی دیگر از سوالات ما درباره موضوع آن و انتخاب زمان مناسب برای پخش از تلویزیون بود که وی جواب داد: «تا به حال فیلم و سریالی نداشته‌ایم که بخواهد ریشه‌ای به این مقطع انقلاب نگاه کند و مسائل را موشکافانه بررسی کند. نگاه ما در «روزهای ابدی» صرفا به حضور جوان‌ها در انقلاب و تسخیر لانه جاسوسی است و قصدمان رفع ابهامات ذهنی از نسل‌های تازه است. به نظرم و با توجه به نزدیکی دهه فجر و اینکه پخش این سریال اوایل اسفند به پایان می‌رسد زمان پخش مناسبی هم دارد.»این تهیه‌کننده تلویزیون درباره احتمال وجود نگاه جانبدارانه یا امکان دسترسی به بخش خاصی از اسناد گفت: «ما براساس اسنادی که بوده داستان را روایت کردیم و نگاه خاصی را دنبال نکردیم. سعی کردیم آنچه واقعیت بوده را بگوییم البته که در درام تخیل هم وجود داشته و بسیاری از داستان‌ها مابه‌ازای بیرونی نداشته‌اند. سریال به مستندات واقعی آن دوران پایبند است و سعی شده از تحریف این مقطع مهم تاریخی جلوگیری شود. حدود پنج صفحه نام کتاب‌ها و افرادی بوده که برای تحقیق سریال از آنها استفاده شده است. آقای جواد شمقدری چهار سال تحقیق مفصل و بسیار سنگینی را برای این کار انجام دادند.»

یکی از تفاوت‌های عمده این سریال، استفاده متعدد از «سی‌جی‌آی» است. سی‌جی‌آی درواقع استفاده از گرافیک کامپیوتری برای افزودن یا خلق تصاویر در کارهای هنری و مدیاست. سی‌جی‌آی می‌تواند دوبعدی یا سه‌بعدی باشد و در فیلم، سریال و برنامه تلویزیونی، بازی ویدئویی یا شبیه‌سازی به کار رود. سی‌جی‌آی می‌تواند شامل مدل‌های سه‌بعدی از انسان، هیولاها، ساختمان‌ها، اتومبیل‌ها، صحنه‌های انفجار و موارد دیگری باشد؛ سپس این مدل‌های سه‌بعدی در فیلمنامه‌های لایواکشن قرار می‌گیرند. علی اکبری با بیان اینکه نزدیک به ۳۰۰ دقیقه از سریال «روزهای ابدی» صددرصد کامپیوتری است گفت: «در این سریال برای اولین بار ما کاری کردیم که امیدوارم مورد توجه مخاطبان فرار بگیرد و سبکی بشود برای عزیزانی که می‌خواهند کارهای تاریخ معاصر بسازند. ما از فرمت سی‌جی‌آی که تروکاژهای کامپپیوتری بصری است بسیار استفاده کردیم. به جرأت می‌توانم بگویم این صحنه‌ها بالای ۹۵ درصد با واقعیت فرقی ندارد و تا خودمان نگوییم ممکن است مخاطب متوجه نشود کدام قسمت از سریال، فرمتش کامپیوتری است.» از او درباره نحوه تعامل بازیگران با این فناوری و سابقه آن در سینما و تلویزیون ایران پرسیدیم و جواب داد: «قبلا در کشورمان تجربه استفاده با حجم کم و نهایتا حدود ۱۵ دقیقه از این فناوری شده بود اما 300 دقیقه و با این حجم برای اولین بار است. از لحاظ حس و حال بازیگر ممکن است تاثیر منفی بگذارد اما بازیگران باید خودشان را هماهنگ و به روز کنند. از لحاظ هزینه و سرعت ساخت، به‌شدت مقرون به صرفه است.» علی اکبری درباره فواید دیگر این فرمت ادامه داد: «امروز کمتر فیلم و سریالی در کشور‌هایی مثل هند، ترکیه و آمریکا وجود دارد که ساخته شوند و بخواهند دوربین را برای تصویربرداری به سطح شهر‌ها و خیابان‌ها ببرند و با ایجاد سد معبر برای مردم مزاحمت ایجاد کنند یا اشکالاتی مثل این اتفاق بیفتد. از طرفی دیگر با دغدغه‌هایی مثل بارش باران و تغییرات جوی یا مشکلاتی از این دست که می‌تواند پروسه فیلمبرداری یک اثر را با اختلال همراه کند روبه‌رو نیستند و همه این کار‌ها در ذیل جلوه‌های کامپیوتری جمع شده‌اند. مثلا برای ساخت یک سریال یا فیلم اگر قرار باشد که یک دکور عظیم و بزرگ ساخته شود، هم هزینه بسیار زیادی را به جهت مسائل اقتصادی به پروژه تحمیل می‌کند و هم اینکه اگر مجبور به ساخت آن دکور‌ها در فضای باز باشند، مثل دکور برخی فیلم‌ها و سریال‌هایی که در تلویزیون ساخته شده‌اند، تغییرات فصلی و آب‌وهوایی مانع و مشکل جدی در مسیر تکمیل اثر به حساب می‌آیند. ما در روزهای ابدی از این فرمت استفاده کردیم و بعید است که مخاطب متوجه آن بشود. در ضمن مشکلاتی مثل خوردن یخ برای تصویربرداری در هوای سرد برای بازیگران هم دیگر وجود ندارد.» 

 

لیلی عاج نویسنده، کارگردان و مدرس تئاتر درباره جای خالی مفاخر و قهرمانان ملی در عرصه هنرهای نمایشی و چالش‌های پرداختن به چنین مضامینی عنوان کرد: کهن الگوی «قهرمان» از آغاز زندگی بشر تا امروز وجود داشته و همچنان با ما نفس می‌کشد. هر چند گمان می‏‌رود بشر امروز به واسطه زیست در جهانی که پیوسته در حال دگرگونی است‎ کمتر توجه و نیازی به اسطوره‌ها داشته باشد اما اسطوره‏ «قهرمان» به وضوح دارای جاذبه ‏ای شگفت انگیز است و اهمیت روانی فوق‎العاده ‏ای دارد زیرا «قهرمان»، تجلی آرزوهای بشری برای غلبه بر مشکلات و موقعیت‌ های دشوار است. این قهرمان در بزنگاه‌ های فرهنگی و سیاسی می‏‌تواند خونی تازه در رگ‌ ها جاری و حس غرور و افتخار را برانگیزد پس بی‏‌دلیل نیست که تمام جوامع و صاحبان قدرت پیوسته در حال قهرمان‏‌سازی‎ یا معرفی و بازشناسی قهرمانان خود هستند یا حتی در بزنگاه‌ هایی قهرمان با صاحبان قدرت زاویه و چالش پیدا می‏‌کند.

وی افزود: اساساً پرداختن به قهرمانان و قهرمان‌سازی در صورت ارتباط با مخاطب می‌تواند بسیار لذت بخش باشد اما رسیدن به چنین نقط ه‏ای بسیار دشوار است و سختی‌ های خودش را دارد. «قهرمان» ساختن در جهان درام کار بسیار دشواری است و حداقل خود من کمتر اثر معاصر وطنی را سراغ دارم که قهرمان‌سازی ایده آلی داشته باشد. این موضوع در مورد آثار سینمایی هم صدق می‌ کند. بنابراین معتقدم رفتن سراغ چنین مضامینی به دلیل دشواری‌هایی که دارد از عهده یکی مثل من برنمی آید چون پرداختن به برخی سوژه‌های خاص نیازمند تجربه و دانش است تا قهرمان‌سازی به درستی در جهان متن دراماتیک اتفاق بیفتد. زیرا فارغ از هر اندیشه سیاسی و جانبدارانه‏ ای مهم این است که کارمان را در جهان نمایشنامه اصولی و به درستی انجام داده باشیم و قصه‏‌گوهای خوبی باشیم.

کارگردان نمایش «کجایی ابراهیم؟» درباره لزوم فاصله گرفتن نویسندگان از فضای احساسی برای پرداختن به قهرمانان ملی مانند قهرمانان هشت سال دفاع مقدس بیان کرد: بخش دیگر ماجرا هم به نگاه سیاست زده‌ای مربوط است که به چنین موضوعاتی می‌شود و نویسنده را به شعار دادن می‏‌کشاند. به عنوان نویسنده‌ای که پیشنهاداتی در زمینه نگارش چنین مضامینی داشته ام همیشه به این مساله فکر کردم که برای نگارش متن قطعاً باید از نگاه احساسی به مساله فارغ شوم چون هرچقدر عقلانیت وجود داشته باشد شاید نمایشنامه‌ای که می‌نویسم بتواند کارکرد دراماتیک خودش را درست انجام دهد. از همین رو در مورد خودم فکر می‌کنم برای نگارش متونی با این مضامین و مشخصاً درباره سردار سلیمانی باید فاصله‌ای اتفاق بیفتد تا به شناخت عمیق‌تری برسم چون کارهای احساسی و لحظه‌ای کردن قطعاً میزان خطا را بالاتر می‌برد.

وی یادآور شد: زمانی که از سردار سلیمانی به عنوان یک فرمانده نام می بریم بر عقلانیت ایشان صحه گذاشته‌ایم از همین رو برای پرداختن به چنین شخصیتی نیازمند این هستیم که با دقت تمام به سوژه نگاه کرده و با زاویه دید مناسب و حتی متفاوت و با وسواس کار کنیم. به عنوان مثال پرداختن صرف به بیوگرافی فردی مثل سردار سلیمانی مساله‌ای است که اغلب به آن آگاهی دارند و با چندین ساعت جستجو و خواندن چند کتاب می‌توان به داده‌های کاملی دست پیدا کرد. در حالی که مساله مهم چگونه گفتن است و دشواری کار همین‏جاست. از همین رو زمانی که می‌دانیم این کار از عهده مان بر نمی‌آید چرا باید دست به آزمونی بزنیم که هم وقت و هم هزینه زیادی را هدر می‌دهد در حالی که می‌دانیم نتیجه خوبی نخواهیم گرفت، به نظرم بخش مهمی از حرمت سوژه به کیفیت قابل قبول اثر هنری بر می‏‌گردد.

عاج درباره نگارش نمایشنامه «کجایی ابراهیم؟» که درباره شهید ابراهیم هادی نوشته شده است، توضیح داد: این نمایشنامه اثری اقتباسی است که زمان را پشت سر گذاشته است به این معنی که نه تنها از زمان شهادت ابراهیم هادی مدت زمان زیادی گذشته است بلکه از نگارش متن تا زمان اجرای عمومی اثر نیز یک سال سپری شد. در طول این یک سال من توانستم نسبت به حساسیت سوژه بررسی‌های مورد نظر را انجام دهم و با فاصله گرفتن، روی کیفیت اجرای نمایش تمرکز کنم و این فرصت را داشتم که اگر متن نیاز به بازنگری و بازنویسی دارد تغییراتی در آن بدهم تا از چالش‌های پیش رویش به درستی عبور کنم.

وی در پایان صحبت‌هایش یادآور شد: پرداختن به چنین موضوعاتی ساحت حساسی است و باید با شناخت درست به موضوع ورود کنیم چون به هرحال بخشی از یک اثر هنری مانیفست نویسنده است و از اندیشه او گرفته می‌شود بنابراین هرچقدر هم که کاراکترها را رها کند تا در جهان نمایش پیش بروند در نهایت اوست که دارد نمایشنامه را سامان می‌دهد. بنابراین یک متن نمایشی از اندیشه فردی نویسنده هم نشات می‌گیرد از این رو معتقدم تا وقتی که سواد و تخصص لازم در زمینه پرداختن به چنین سوژه‌هایی به وجود نیامده بهتر است که سکوت کنیم و با کسب دانش و تجربه دست به خلق بزنیم زیرا زیبایی در سکوت و گفتگوی به موقع و سنجیده است. 

 

«هاشتاغ» شبکه العالم می پردازد؛

بازتاب مراسم اولین سالگرد شهادت سرداران مقاومت در عراق 

مراسم اولین سالگرد شهیدان سردار حاج قاسم سلیمانی و ابو مهدی المهندس و همرزمانشان در عراق که باعث شد یک بار دیگر مردم یاد آنان را گرامی داشته و انزجار خود را با تظاهرات گسترده علیه استکبار جهانی و قاتلان آمریکایی نشان دهند،  در برنامه امشب «هاشتاغ» شبکه العالم به تصویر کشیده خواهد شد.در همین رابطه، به هشتگ «ملیونیه المقاومه العراقیه» (تظاهرات میلیونی مقاومت عراق) که در شبکه های اجتماعی عراق ترند شده و بر ضرورت پایبندی به خط و راه سرداران مقاومت تاکید شده، اشاره خواهد شد.  در خصوص حضور میلیونی مردم بیان خواهد شد که مردم عراق از نخستین  ساعت های صبح از سراسر بغداد و دیگر استان ها راهی میدان التحریر شدند تا در این مراسم شرکت کنند. آنها پرچم عراق و گروه های حشد الشعبی و عکس های شهیدان سلیمانی و المهندس را در دست داشتند. همچنین ذکر خواهد شد؛ مردم در این تظاهرات با برافراشتن پلاکاردها و پوسترها و سر دادن شعار، این جنایت تروریستی آمریکا را محکوم کرده و خواستار اخراج آمریکایی ها از عراق و گرفتن انتقام خون شهدا شدند.

 

پاسخ به چند ابهام درباره فیلم‌های متقاضی «فجر39»

به‌دنبال انتشار فهرست ۱۱۰ فیلم متقاضی حضور در سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر، روابط عمومی فیلم «مجوز خروج» به کارگردانی کیارش اسدی‌زاده در خبری رسمی تکمیل فرم حضور در این رویداد را تکذیب کرد. همزمان پیگیری ها از تهیه‌کننده فیلم «موافقت اصولی» هم حکایت از بی‌خبری او از تکمیل فرم تقاضا داشت.

برای کسب توضیح درباره این ابهام و نیز برخی ابهامات دیگر سراغ سیمون سیمونیان مسئول دبیرخانه سی و نهمین جشنواره فیلم فجر رفتیم. سیمونیان در پاسخ به این سوال که چرا صاحبان ۲ فیلم سینمایی تا کنون اعلام کرده‌اند که فرم شرکت در این دوره از جشنواره فیلم فجر را پر نکرده‌اند اما نامشان در فهرست رسمی این رویداد درج شده است توضیح داد: پیش از هر چیز باید اعلام کنم که دبیرخانه فیلم فجر نمی‌تواند به صورت مستقل فرم حضور برای یک فیلم سینمایی را پر کند، بلکه این تهیه‌کننده و یا کارگردان فیلم هستند که فرم حضور در جشنواره را با درج کد ملی پر کرده‌اند و اسناد مرتبط با تکمیل فرم‌های تقاضا موجود است. وی بیان کرد: فرم ثبت نام فیلم سینمایی «مجوز خروج» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی کیارش اسدی زاده در تاریخ ۲۵/‏۰۹/‏۹۹‬ در دبیرخانه ثبت شده است و تمام اطلاعات شخصی خود فیلمساز در فرم پر شده است. همچنین تمام جزئیات فیلم مانند اسامی عوامل و خلاصه داستان هم در فرم موجود است.سیمونیان تاکید کرد: البته این را باید بگویم که ما از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی استعلام کرده‌ایم و متوجه شدیم این فیلم اصلاً پروانه ساخت هم ندارد و تنها موافقت اصولی کسب کرده‌است. مدیر دبیرخانه سی و نهمین جشنواره فیلم فجر درباره فیلم دوم هم توضیح داد: برای فیلم «موافقت اصولی» به کارگردانی امین پورکیان و تهیه‌کنندگی سید ضیا هاشمی هم فرم حضور در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر توسط کارگردان پر شده است و شاید این مسئله دلیل بی‌اطلاعی تهیه‌کننده بوده است.سیمونیان در پایان درباره حضور فیلم سینمایی «من و دبورا» به کارگردانی زنده یاد سید ضیاالدین دری و تهیه کنندگی معاونت استان‌های صدا و سیما در فهرست آثار متقاضی که با واکنش‌هایی در فضای رسانه‌ای همراه بوده است هم گفت: با پیگیری‌های انجام شده مشخص شد که فرم حضور این فیلم توسط نوید الدین دوری فرزند زنده یاد دری پر شده است، در پیگیری بیشتر هم متوجه شدیم که نوید الدین دری با مشورتی که با دوستان خود داشته تصمیم گرفته است تا سال تولید این فیلم را سال ۹۷ بزند. 

 

جزئیات فصل جدید «خانه ما» با محور کرونا

احمد شفیعی تهیه کننده «خانه ما» درباره فصل جدید این مجموعه و اینکه چرا قزوین را برای فصل دهم انتخاب کرده اند، توضیح داد: شاید باید خیلی زودتر از این‌ها به قزوین می‌رفتیم. قزوین، شهری تاریخی است که مردمان با فرهنگ، فعال و با نشاطی دارد و از این شهر درخواست‌های بسیار زیادی برای شرکت در مسابقه داشتیم.

وی ادامه داد: با توجه به پتانسیل‌های فرهنگی، اجتماعی، تنوع غذایی و تعدد مکان‌های گردشگری که در قزوین وجود دارد، در نهایت با کمک خدا و همراهی مردم صمیمی قزوین تجربه بسیار خوبی برای فصل دهم در این شهر رقم خورد و به مخاطب نوید یکی از جذاب‌ترین فصل‌های «خانه ما» را در این شهر می‌دهیم.

شفیعی درباره تولید فصل دهم این مجموعه در شرایط کرونایی و اینکه جنس این رقابت تغییراتی داشته است یا خیر؟ گفت: ما در فصل نهم به صورت ویژه به کرونا پرداختیم. سناریو کاملاً تغییر کرد و خانواده‌ها به صورت آنلاین با یکدیگر رقابت می‌کردند. چهار خانواده برتر فصول قبلی از شهرهای مشهد، شیراز، رشت و تبریز در سری ویژه کرونا شرکت داشتند و به خاطر آشنایی مخاطبان و جذابیت این شرکت‌کننده‌ها که در فصل‌های قبل هم حضور داشتند، فصل نهم حال و هوای ویژه و متفاوتی داشت. اما در مورد فصل دهم کلیت ساختار منطبق با فصل‌های گذشته است و متناسب با شرایط کرونایی تغییراتی هم ایجاد شد. مثلاً با توجه به ساخت فصل دهم در شرایط کرونا، تمامی پروتکل‌های بهداشتی رعایت شده و ایده‌های شرکت‌کننده‌ها در راستای زندگی در شرایط کرونا است. همچنین این نکته که با وجود کرونا چگونه می‌توانیم زندگی بهتری داشته باشیم نیز در رقابت‌ها محور قرار گرفته است.

وی اضافه کرد: ما در این فصل آیتم مسافرت راه دور را حذف کردیم و برنامه گردشگری به داخل خود شهر قزوین و با فاصله کمتر به صورت پیک‌نیک برگزار شد اما تفاوت اصلی فصل ۱۰ نسبت به فصل نهم که فصل ویژه کرونا بود این است که شرکت کنندگان مجدداً از طریق ثبت نام در سایت اینترنتی برنامه انتخاب شدند.

شفیعی درباره بخشی که در این فصل اضافه شده است نیز توضیح داد: بخشی که در این فصل اضافه شده و اعتقاد داریم برای مخاطبان حتماً جذاب خواهد بود بحث مقایسه آماری سبک زندگی و مصرف ایرانیان با آمار جهانی است. در بعضی موارد آمارمان بهتر است و در بعضی از مسایل ضعیف‌تر هستیم. مثلاً در مصرف بعضی مواد غذایی مثل نمک بیش از استاندارد جهانی مصرف داریم و یا سرانه مطالعه و ورزش ما پائین است که سعی کرده‌ایم این آمار را در برنامه داشته باشیم و شرکت‌کننده‌ها هم موظف هستند در طی رقابت آمار خود را در این زمینه‌ها ارتقا دهند که باعث چالش بیشتر «خانه ما» می‌شود.

این تهیه کننده درباره زمان آغاز پخش فصل دهم برنامه هم اعلام کرد: فصل‌های قبلی «خانه ما» در شبکه نسیم روی آنتن رفت که جزو برنامه‌های پرمخاطب این شبکه محسوب می‌شد. فصل نهم نیز از شبکه دو پخش شد که بازخورد فوق‌العاده‌ای برای ما داشت. برای سری جدید خانه ما با شبکه دو سیما همکاری و توافق کرده‌ایم. ان‌شاءالله از ۱۹ دی پخش هفتگی آن آغاز خواهد شد تا در شب‌های سرد زمستان با «خانه ما» مهمان خانه‌های گرم مخاطبان باشیم.

وی درباره ادامه ساخت مجموعه «خانه ما» در صورت تولید در همه استان‌ها یادآور شد: «خانه ما» در این ۱۰ فصلی که ساخته شده نشان دهنده سبک زندگی، فرهنگ و مسایل اجتماعی در ۱۰ سال اخیر است که این سند تصویری می‌تواند سال‌های سال مورد مراجعه قرار گیرد و جذابیت‌های خودش را دارد. البته شرط مهم تداوم برنامه‌های پر زحمتی مثل «خانه ما» که چندین هفته عوامل مختلف در کنار سه خانواده درگیر تولید می‌شوند تامین هزینه و سرمایه تولید است. به شرط تامین سرمایه تولید، گروه تولید «خانه ما» این آمادگی را دارد که محبوب‌ترین ریلیتی‌شوی خانوادگی تلویزیون را به تمام استان‌ها ببرد و برای تمامی ۳۲ استان و شهرهای بزرگ کشور یک «خانه ما» تولید کنیم چرا که با توجه به بازخوردها فکر می‌کنیم این برنامه در ثبت و به تصویر کشیدن سبک زندگی و فرهنگ اقوام مختلف تاکنون موفق بوده است.

شفیعی در پایان درباره اینکه قرار است خانه ما همچنان یک ریلیتی شوی رقابتی خانوادگی باشد یا ایده‌های جدیدتر هم تدارک می‌بینند؟ گفت: به طور قطع برای تداوم «خانه ما» ساختار فعلی و رقابت بین سه خانواده را حفظ خواهیم کرد چرا که ظرفیت و زمینه لازم برای چالش‌ها، محک خوردن خلاقیت و تصمیمات اقتصادی خانواده در این شیوه به خوبی سنجیده می‌شود و ساختار کلی جذاب است. اما حتماً متناسب با پیشرفت برنامه سناریوها و چالش‌های جدیدی را به «خانه ما» اضافه خواهیم کرد. اما یک اتفاق جدید هم این است که بعد از گذشت ۱۰ فصل از «خانه ما» سعی می‌کنیم از فصل‌های بعدی گرافیک و بسته‌بندی گرافیکی برنامه را تغییر دهیم و یک بازنگری کلی در این بخش خواهیم داشت.

فراخوان بعدی «خانه ما» در شهر قم است و پخش این مجموعه به زودی آغاز می‌شود. 

 

برپایی دومین کارگاه جشنواره نمایش عروسکی در فضای مجازی

به نقل از ستاد خبری جشنواره، برگزاری کارگاه‌های تخصصی در راستای ارتقای بنیه علمی نمایشگران عروسکی از جمله رویدادهایی است که در هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران- مبارک رخ خواهد داد بر همین اساس کارگاه «تئاتر فراگیر و کاربرد آن در تئاتر عروسکی» با حضور آزاده گنجه عضو هیات‌علمی دانشگاه تهران و استادیار گروه هنرهای نمایشی، دومین مورد آن است؛ کارگاهی که روز دوشنبه ۲۲ دی‌ماه به مدت سه ساعت و به صورت آنلاین برگزار می‌شود.

 آزاده گنجه درباره موضوع این کارگاه گفت: موضوعی که قرار است در مورد آن صحبت شود «Immersive theater» است که در فارسی به «تئاتر فراگیر» ترجمه شده است، هرچند ترجمه‌ای است که گاهی اوقات چندان بیانگر نیست.

این عضو هیات‌علمی دانشگاه تهران ادامه داد: «تئاتر فراگیر» که این روزها توجه بسیاری به آن می‌شود، تعریفی تازه است که با تکیه بر فضا، شیوه‌های مختلف اجرا را دربرمی‌گیرد و طبعا در تئاتر عروسکی هم می‌تواند کاربرد داشته باشد. توجه ویژه به کارکرد فضا در اجرا و قرارگیری اجراگر و تماشاگر در محیطی با امکان کنش‌گری مشترک، از جمله پتانسیل‌های تئاتر فرگیر در حوزه نمایش عروسکی است.

وی درباره مسائلی که در کارگاه «تئاتر فراگیر و کاربرد آن در تئاتر عروسکی» مطرح خواهد کرد، افزود: در این کارگاه در مورد ماهیت «تئاتر فراگیر» صحبت خواهد شد. همچنین در مورد این که چگونه می‌توان عروسک را به‌ مثابه اجراگر واقعی در کنار تماشاگر قرار داد و این فضای فانتزی را هرچه بیشتر با رئالیته برابر کرد نیز گفتگو خواهم کرد و مسئله سوم دیدن نمونه‌های موفق از چنین شیوه‌ای در دنیا به قصد بررسی ایده‌های آنهاست.

گنجه در توضیح بیشتر این کارگاه ادامه داد: با توجه به تئوری بودن مبحث که بر پردازش ایده «تئاتر فراگیر»، درک فلسفه آن و گرایشات اجرایی‌اش متمرکز است، برگزاری به شیوه آنلاین با آنچه مطرح خواهد شد، کاملا انطباق دارد.

وی درباره ملزومات شرکت در این کارگاه نیز افزود: من متونی را از پیش در اختیار متقاضیان شرکت در این کارگاه قرار خواهم داد تا با خوانده شدن متریال آموزشی لازم از سوی آنها، بتوانم حق مطلب را در طول برگزاری این کارگاه که سه ساعت، همراه با زمان کوتاهی برای استراحت است، ادا کنم.

وی درباره گروه هدف «تئاتر فراگیر و کاربرد آن در تئاتر عروسکی» گفت: چه دوستانی که به طور خاص در حوزه تئاتر عروسکی کار می‌کنند و چه کسانی که علاقه‌مند به شیوه‌های تئاتر مشارکتی، بهره‌گیری از فضای عمومی و تئاترهایی هستند که درگیر کردن یک محیط عمومی و فضا با اجرا اولویت آنهاست می‌توانند در این کارگاه شرکت کنند.

متقاضیان برای شرکت در این کارگاه تا روز ۲۰ دی‌ماه فرصت دارند از طریق تماس با شماره تلفن‌های ۰۹۳۵۳۸۰۱۹۸۲ و۰۲۱۶۶۷۵۴۶۹۶ ثبت‌نام کنند.

نخستین کارگاه هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران- مبارک «بیان تصویری عروسک در قاب» است که طی روزهای ۱۸ و ۲۵ دی‌ با حضور امیر سلطان‌احمدی، میزبان متقاضیان می‌شود.

هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران- مبارک اسفندماه سال جاری به دبیری زنده‌یاد گلزار محمدی و مدیریت اجرایی مهدی حاجیان برگزار خواهد شد