|
بازی مدیران میان رده شکست خورده برای دهم اسفند
سناریوی جدید سئول نشینان برای تداوم اسارت فوتبال!
زاوش محمدی
فوتبال آیا از چنگ مدیران کارمند میان رده خلاص می شود یا همچنان در اسارت می ماند؟ این پرسش بزرگ فوتبالی ها در روزهای پیش روست. روزهایی که تا دهم اسفند ادامه خواهد داشت.
تلاش های فیفا و ای اف سی برای ایجاد تغییرات در اساسنامه فدراسیون فوتبال ایران سال ها به طول کشید تا بلکه فوتبالی ها بتوانند بر مسند کار بیایند و انتخابات این فدراسیون عاری از هر گونه زد و بند ناسالم باشد.
در گام اول وزیر ورزش و معاونش از داشتن رای در مجمع انتخاباتی فدراسیون فوتبال منع شدند اما همچنان شائبه درباره حضور پر رنگ نزدیکان به وزارت ورزش در انتخابات وجود دارد.
همچنان از نزدیکان به ساختمان مرمری سئول خبر میرسد آنها برای ۱۰ اسفند بی گزینه نخواهند بود و خیلی از نامزدها هم سعی در برگزاری جلسات با این نهاد هستند. درست مثل انتخابات لغو شده سال قبل که همه می دانستند حسینعلی قریب با بلیت ساختمان سئول پا به رقابت گذاشته است!
در رقابتی که ده اسفند برگزار خواهد شد، حالا گزینه هایی مثل حیدر بهاروند و شهاب الدین عزیزی خادم و مصطفی آجورلو عزم جزمشان را برای ورود به انتخابات علنی کردند و کیومرث هاشمی هم پس از ناکامی در مسیر مجلس دوباره ستاد زده و این بار می خواهد به فوتبال بیاید. جایی که پیشتر یک بار در دوره انتقالی ، مسئولیتش را داشت و کارنامه ای غیر قابل دفاع از یک سال پر از ناکامی و گران برای فوتبال ایران بر جای گذاشت!
اینکه در میان این اسامی کیومرث هاشمی نزدیک ترین انتخاب برای سئول نشینان باشد اصلا عجیب نیست. او کارمند وزارت ورزش بوده و فصل مشترک دولتی ها و اصولگرایان صاحب شانس برای دولت آینده هم هست و برای همین بیشترین نزدیکی را با سئول نشینان برای انتخابات ده اسفند دارد.
او بر خلاف آجورلو که به اتکای رفقای سیاسی اش آمده ، یا بر خلاف تیم بهاروند و عزیزی خادم که فکر می کنند در ترکیب آرای هیات ها صاحب اقبال سنتی هستند، اتکایش به حمایت یک دوست سنتی است.
کسی که خودش چند ماه قبل می خواست رئیس فوتبال شود اما دو دهه است که دریافته در جایگاه دبیرکلی بهتر می توان نبض فوتبال را در اختیار داشت. مردی که کشوی جادویی اش در فوتبال ایران شهرتی همگانی یافته ، مردی است که مجمع ۱۰ اسفند را برگزار خواهد کرد.
او در ارتباط تنگاتنگ با کیومرث هاشمی ، مهدی تاج و آرایی که به مجمع اضافه شده و بر پایه رفاقت دیرین با مسئولان فعلی ساختمان سئول، صاحب این شانس است که یکی مثل کیومرث هاشمی را در رده گزینه مورد اجماع ، بالا بیاورد.
اتفاقی که انجامش به این شکل تنها تداوم بخش هم حوادث نامیمون فوتبالی است که گروگان غیر فوتبالی ها شده است.
غیر فوتبالی های میان رده ای که نه مدیران توانمند اقتصادی هستند و نه استراتژیست های سیاسی و تنها کارمندانی هستند که فوتبال و زرق و برقش برای شان خلاصه می شود در چند سفر، کمی پاداش دلاری و اتفاقاتی از این دست.
نه یک علم، نه یک صنعت و نه عامل ایجاد نشاط اجتماعی. کارمندانی که به چشم یک شغل روزمره به آن نگاه می کنند و می خواهند از مزایای کارمندی اش بهره ببرند.
حال سوال اساسی اینجاست؛ آیا با تکرار این مسیر رو به زوال در گذشته می توان فوتبال ورشکسته و کشتی کاملا به گل نشسته را نجات داد؟
یادمان باشد اسم آوردن از دو صعود به جام جهانی در این سالها نمی تواند سرپوش مناسبی بر همه نا به سامانی هایی باشد که این فوتبال را ورشکسته کرده . فوتبالی که اگر بنا بر اداره اش با این مدیران میان رده شکست خورده تجربه پس داده باشد، خود فوتبالی ها بهتر توان اداره اش را دارند.
سکوت موقت یحیی
پرسپولیسیها این روزها تا حد بسیار زیادی هواداران خود را ناامید کردهاند و نتایج نهچندان دلچسب آنها در 3 هفته گذشته در لیگ برتر و البته رقابت فینال لیگ قهرمانان آسیا باعث شده آنها حال خوشی را که در سالهای گذشته داشتند، حداقل در هفتههای اخیر نداشته باشند و دلخوش به این باشند که تصمیمات یحیی گلمحمدی طوری باشد که تیم از این رکود خارج شده و بتواند در هفتههای پیش رو بار دیگر با جمعآوری امتیازات در قامت یک مدعی مدافع عنوان قهرمانی ظاهر شود.
دستاورد سرخها در 3 هفته گذشته لیگ برتر 3 تساوی بوده که باعث شده حساب و کتاب هواداران این تیم برای حضور تیم محبوبشان در پایان بازیهای عقبافتاده درست از آب درنیاید و حالا تنها دلخوشیشان این باشد که تیم محبوبشان تنها تیمی است که در لیگ برتر طعم شکست را نچشیده و با این رکورد پا به دیدار دربی میگذارد اما قطعا آنها از 3 تساوی پیاپی برابر نساجی، ذوبآهن و سپاهان راضی نیستند و بر این باورند تیمشان که روزی به بردن عادت داشت، رفتهرفته این عادت را ترک میکند.
البته در سوی مقابل، یحیی گلمحمدی هم دلایل خاص خود را برای نتیجهنگرفتنهای اخیر دارد و با کمی تامل درخصوص مشکلاتی که او بهعنوان سرمربی دارد، میتوان متوجه شد که حرفهایش چندان هم بیراه نیست و پرسپولیسی که دیگر آن اسکلت فصل قبل را ندارد و با جدایی ترابی، علیپور، بیرانوند، محمد نادری، شجاع خلیلزاده و بشار رسن که همهشان جزء بازیکنان تاثیرگذار این تیم بودهاند، ضعیفتر شده است، باید مجدد پوست بیندازد و به روزهای اوج خود نزدیک شود.
همه این مشکلات و البته محرومیت عیسی آلکثیر باعث شده که یحیی حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشد اما او این روزها کمتر از قبل صحبت میکند و کسانی که او را خوب میشناسند بر این باورند که سکوت یحیی نشانه خوبی نیست و از او بهعنوان آتش زیر خاکستر یاد میکنند.
اولتیماتوم هیاتمدیره، یحیی را ساکت کرد؟
بعد از اینکه یحیی گلمحمدی گلایههای تند و تیزی علیه مدیر سابق باشگاه و برخی اعضای هیاتمدیره مطرح و آنها را عامل جدایی بدون دلیل بشار رسن معرفی کرد، برخی رسانهها با انتشار خبری به این گلایههای سرمربی سرخها پرداختند و عنوان کردند که این صحبتها به مذاق اعضای هیاتمدیره باشگاه پرسپولیس خوش نیامده و آنها طی تماسی با جعفر سمیعی ضمن بیان ناراحتیهایشان، از او خواستهاند که مقابل این صحبتهای سرمربی تیم را بگیرد تا علاوهبر اینکه تمرکز تیم برهم نخورد، فشار بیشتری نیز بر آنها وارد نشود.
حالا برخی بر این باورند که جعفر سمیعی این گلایهها را به گوش سرمربی تیمش رسانده و از او خواسته که برای شعلهور نشدن این آتش فعلا از پرداختن به این مشکلات خودداری کند تا حاشیههای اطراف تیم کمتر شده و تمرکز کادرفنی و بازیکنان نیز برهم نخورد و دلیل اینکه یحیی به کنفرانس خبری قبل و بعد بازی نمیرود، همین گوشزدی است که مدیرعامل باشگاهش به او کرده است.
یکی از نزدیکان یحیی:
میخواهد از سوالات حاشیهای فرار کند!
برای آگاهی از صحت و سقم این موضوع که یحیی بهدلیل اولتیماتوم هیاتمدیره باشگاه در کنفرانسهای خبری شرکت نمیکند، با یکی از نزدیکان سرمربی پرسپولیس صحبت کردیم تا متوجه شویم این فرار یحیی از دست خبرنگاران به همین دلیل بوده یا دلایل دیگری در آن دخیل است.
این فرد در این خصوص گفت: «بعد از اینکه گلمحمدی در فرودگاه آن صحبتها را علیه هیاتمدیره باشگاه بیان و از جدایی بشار رسن انتقاد کرد، حاشیههای زیادی برای خودش و تیم ایجاد شد و یحیی که در کل فردی نیست که حاشیهها را دوست داشته باشد و از آن فراری است بعد از این جریان تصمیم گرفت که فعلا حضور در کنفرانسهای خبری را به حمید مطهری بسپارد تا مجبور نباشد درخصوص مشکلاتش صحبتی را مطرح کند. البته او در ابتدا از مدیرعامل باشگاه بهخاطر بیانیهای که روی سایت باشگاه قرار گرفت، ناراحتیهایی داشت اما بعد از اینکه متوجه شد که این کار با فشار برخی افراد صورت گرفته، شرایط را درک کرد.»
اما اینکه چرا گلمحمدی در مصاحبههای تلویزیونی حضور پیدا میکند و تنها در برابر رسانههای مکتوب و آنلاین ظاهر نمیشود، موضوعی است که شاید برای خیلیها علامت سوال باشد. این فرد نزدیک به سرمربی پرسپولیس در این خصوص گفت: «سوالاتی که در گفتوگوهای تلویزیونی مطرح میشود بیشتر جنبه فنی دارد و به حاشیهها نمیپردازند. اما اگر او در کنفرانس خبری قبل و بعد از بازی حاضر شود، مجبور است به سوالات حاشیهای که از او پرسیده میشود، پاسخ بدهد و همین کار عاملی میشود که حواشی او و تیمش بیشتر شود.»
حال اینکه این دوری از حاشیه به خواست یحیی بوده یا اینکه به نوعی این تصمیم فرمایشی است، خودش جای سوال دارد. این فرد درخصوص این سوال گفت: «او کسی نیست که بخواهد حرفی را از موضع ضعف قبول کند و این تصمیم را خودش برای آرامش تیمش گرفته و کسی در این تصمیم او دخیل نبوده است.»
روابطعمومی باشگاه: ریشه این شیطنتها را پیدا کردهایم
باشگاه پرسپولیس یکی از ابعاد این موضوع صحبت نکردن یحیی گلمحمدی در کنفرانسهای خبری قبل و بعد از بازیهای گذشته بوده است و برای اینکه موضع باشگاه را هم بدانیم با کاوه اسماعیلی، مشاور رسانهای باشگاه پرسپولیس که عملا روابطعمومی این باشگاه را هدایت میکند، تماس گرفتیم تا بدانیم باشگاه پرسپولیس تا چه اندازه در این تصمیم یحیی گلمحمدی دخیل بوده است.
او درخصوص این موضوع گفت: «کاش برخی دوستان رسانهای قبل از اینکه موضوعی را بهعنوان خبر تنظیم کنند کمی هم به آن فکر بکنند. چه کسی میتواند این موضوع را باور کند؟ ما قویا این موضوع را تکذیب میکنیم و اگر آقای گلمحمدی در کنفرانسها شرکت نمیکند، یک تصمیم فردی است که گرفتهاند و ما هم به آن احترام میگذاریم. همچنین خبر اولتیماتوم باشگاه به ایشان هم از آن دست خبرهای خندهدار بود که اگر نگاهی به جدول لیگ بیندازید، میبینید که حتی تیمهای تهجدولی هم مربیشان را تغییر ندادهاند چه برسد به پرسپولیس که بادانشترین کادرفنی لیگ را در اختیار دارد که خیلی از تیمها حسرتش را میخورند. البته ما تمامی این موارد را دنبال کرده و متوجه شدهایم که این شیطنتها از چه جایی ریشه میگیرد و قطعا با ادامه این روند با آن برخوردی جدی میکنیم.»
سکوت موقت؟
اینکه فعلا گلمحمدی سعی کند که تیمش را به حاشیه نبرد امری منطقی است اما نزدیکانش بهخوبی میدانند که او تا چه حد از برخی مدیران باشگاه گلهمند است و هنوز هم جدایی ساده بشار را هضم نکرده. برخی باید امیدوار باشند که قرمزها در دربی نتیجه بگیرند وگرنه این سکوت یحیی بعید است که ادامه داشته باشد!
قهرمانان بی جام
همهچیز فوتبال ایران خلاصه شده به حاشیهها و جنجالهایی که هیچوقت تمامی ندارد. زندگی هواداران فوتبال شده رصد کردن وقایع باشگاههای موردعلاقه خود و دنبال کردن اخبار نقلوانتقالات و نتایج بازیها و کریخوانی و بهرخ کشیدن تعداد قهرمانیها به هم. در این میان هستند افرادی که در فوتبال و نتایج تیمها و جشن قهرمانیها نقشی تاثیرگذار دارند، اما شاید هواداران فوتبال کمتر آنها را بشناسند و حتی شاید اصلا هیچ شناختی از آنها نداشته باشند. هیچ تیمی بدون اعضای تیم تدارکات خود قادر نیست زمان آمادهسازی و تمرین لازم را دراختیار داشته باشد؛ افرادی که از فوتبال بیشتر عشق نصیبشان میشود تا شهرت و دیده شدن و حتی قهرمانی. با احترام به همه افراد فعال در تیمهای تدارکاتی باشگاههای فوتبال میخواهیم نگاهی به اعضای فعال در تیم تدارکات پرسپولیس و استقلال بیندازیم. نگاهی بهنام مردانی که سهم آنها از قهرمانیها و پیروزیهای تیم محبوبشان فقط عشق است نه چیز دیگر.
قلب رنجور در بیمارستان
قاسم عبدالصمدی این روزها روی تخت بیمارستان خوابیده است. پیر تدارکات پرسپولیس 30 سالی هست که با پرسپولیس زندگی میکند؛ یک چهره شناختهشده برای همه پرسپولیسیها که سالهاست کنترل کارهای مربوط به تدارکات را برعهده دارد. یک آدم سختگیر که بهراحتی لباس دست کسی نمیدهد! خیلیها دوست دارند پیراهن پرسپولیس را داشته باشند و به خاطرش به بازیکن و مربی و مدیر رو میاندازند. اما عبدالصمدی حساب تکتک اموال پرسپولیس را دارد. او این روزها از تیم محبوبش دور است. بهخاطر بیماری قلبی زیر تیغ جراحی رفته و الان در آیسییو بیمارستان عرفان نیایش روی تخت خوابیده است. اجازه ملاقات ندارد و همسرش میگوید منتظر اعلام نظر پزشک معالجش است. احتمالا شما هم در جریان این خبر نبودید، چراکه معمولا تمام نگاهها به مدیران، مربیان و بازیکنان است!
مرد با گذشت آبیها
نام کاملش مدد جباری سیفآباد است، اما همه استقلالیها او را عمومدد یا آقامدد صدا میزنند. او هم 25 سالی هست کنار استقلالیها حضور دارد و مرد موسپید تدارکات آبیهای پایتخت بهحساب میآید. البته سابقه حضور در تیم ملی را هم دارد و بهترین خاطرهاش از آن دوران همراهی تیم ملی در بازی معروف مقابل استرالیا است که تیم ملی ایران به جام جهانی فرانسه صعود کرد. آقامدد امروز صاحب 2 فرزند است و در خانه شخصیاش زندگی میکند و روزهای غیرفوتبالیاش را کنار خانواده و 2 نوهاش میگذراند.
برخورد اعضای جوان استقلال قاعدتا با بازیکنان قدیمیتر این باشگاه متفاوت است، اما عمومدد میگوید با این شرایط کنار آمده و خیلی حساسیت نشان نمیدهد. خیلی راحت گذشت میکند تا خللی در کار تیم محبوبش بهوجود نیاید. عمومدد این روزها نگران حال قاسم عبدالصمدی است. میگوید خدا کند زودتر از بیمارستان مرخص شود و به پرسپولیس برگردد. میگوید من استقلالی هستم، اما کاری به مستطیل سبز و حواشیاش ندارم. با زبانم کسی را نمیرنجانم و با همکارانم در پرسپولیس خیلی هم رفیقم. او میگوید که ورزش باید باعث تقویت دوستیها شود و به همه نشان دهد چقدر ایرانیها مهربان هستند.
جانباز جنگ در کنار سرخها
بعد از قاسم عبدالصمدی باید اصغر نوروزعلی را یکی از قدیمیهای تدارکات پرسپولیس بدانیم؛ مردی که در زمان جنگ و در دوران تلاش مردان بزرگ ایران برای رهایی خرمشهر از چنگ دشمن جانش را کف دست گرفت و درنهایت با یادگاری از آن دوران به زندگی عادیاش بازگشت. نوروزعلی در باشگاه پرسپولیس بازنشست شده و حالا 3 سال است بهشکل قراردادی با پرسپولیسیها همکاری میکند. او به نیکی از بازیکنان پرسپولیس یاد میکند و میگوید سن پدران آنها را دارد و همه بازیکنان خیلی احترام او و سایر اعضای تیم تدارکات را نگه میدارند. نوروزعلی هم نظری همچون عمومدد دارد. میگوید: «من پرسپولیسی هستم، اما کری نمیخوانم و با همکارانمان در استقلال کاملا رفیق هستیم.»
تیم خانوادگی!
همکاران عمومدد بهشکل خانوادگی با او همکاری میکنند. حسین و میثم امانتی و علی و پدرام حشمتی همکاران عمومدد در تیم تدارکاتی استقلال هستند. البته علی و پدرام پدر و پسر هستند و مدت 3 سال است با باشگاه استقلال همکاری میکنند. حسین و میثم ظاهرا با هم قوم و خویش هستند که سابقه بیشتری از پدر و پسر در باشگاه استقلال دارند. آنها بهترتیب 15 و 6 سال است در تیم تدارکاتی استقلال حضور دارند. البته ظاهرا همکاری خوبی هم میان آنها وجود دارد. گفته میشود بهغیر از یک نفر بقیه متاهل هستند و امور زندگیشان از این راه میگذرد. بد نیست بدانید عمومدد 25 سال سابقه بیمهای در استقلال دارد که ظاهرا چندسالی بیمهاش بهدرستی پرداخت نشده و برای همین با اینکه سنش بالای 60 سال است، هنوز بازنشسته نشده است.
رئیس سابق کانون هواداران در تیم تدارکاتی
اکثر هواداران پرسپولیس با اسم و چهره داود کاشانی در تیم تدارکاتی پرسپولیس آشنا هستند. کاشانی از سال ٨٠ به مدت ۴ سال رئیس کانون هواداران پرسپولیس بود و سپس وقتی پیشنهاد حضور در تیم تدارکاتی پرسپولیس داده شد، بیدرنگ آن را پذیرفت و حالا نزدیک ١۵ سال است که در این تیم حضوری فعال دارد. داود از عملکرد تیم تدارکاتی پرسپولیس تعریف ویژه میکند و میگوید صفر تا ١٠٠ کارها از صبحانه تا ناهار و کارهای مربوط به رختکن و چیدمان وسایل برعهده آنهاست و چنین سرویسی را شاید در هیچ تیم دیگری نتوانیم ببینیم. او از عشقش به پرسپولیس میگوید و از همراهی خانوادهاش در همه این سالها حرف میزند. قطعا آن شرایطی که هر خانوادهای از زندگی توقع دارند، برایشان فراهم نشده، اما باوجود این، پابهپای همسر آمدهاند و به عشق او احترام گذاشتهاند.
داود کاشانی با اینکه خود را کنار تیم محبوبش میبیند، اما درددلهایی هم دارد که برایش شنوندهای در باشگاه پیدا نمیکند. او میگوید: «مردم فکر میکنند چون ما کنار پرسپولیس هستیم فقط خوش میگذرانیم، اما ما هم مشکلات خودمان را داریم و دلمان میخواهد به حرف دلمان گوش بدهند.» کاشانی هم با نیکی از آقامدد یاد میکند و میگوید: «عمومدد بزرگتر ماست و احترامش بر ما خیلی واجب است.»
اشکهای مرد آبی
وقتی اخبار مربوط به روزهای بیرون ماندن آقامدد از رختکن استقلال را میخواندیم پیش خودمان گفتیم قطعا حرفهای این مرد درباره آن روزها شنیدنی است. اما تصمیم گرفتیم درموردش چیزی نپرسیم و فقط به مرور آن اخبار اکتفا کنیم.
در آن روزها رسانههای ورزشی خبر از اختلاف سرمربی وقت با آقامدد دادند و اینکه مربی از سرپرست تیم خواسته بود مانع ورود او به رختکن شود، تا اینکه با پادرمیانی سرپرست منع ورود برداشته شد، اما بیتوجهی سرمربی باعث ناراحتی این پیرمرد زحمتکش شده بود. رسانههایی که با او صحبت کرده بودند میگفتند آقامدد درحالیکه بسیار ناراحت بوده با بغض فقط میگفته به او بگویند گناهش چه بوده است. حالا مدتهاست از آن روزها گذشته و زندگی در تیم تدارکاتی استقلال جریان دارد.
از استیلآذین تا پرسپولیس
آخرین عضو تیم تدارکات پرسپولیس جوانی بهنام سیدعلی سجادیان است. البته سابقه حضور او در پرسپولیس کم نیست. نزدیک به ١٠ سال است با سرخپوشان پایتخت همکاری دارد. او پیش از این در تیم تدارکات استیلآذین حضور داشت و از همانجا به پرسپولیس آمده است. همکارانش از او و اخلاق و تلاشش به نیکی یاد میکنند.
اخبار
چالش قفس توری
تیم ملی فوتبال ایران در مسیر رسیدن به جام جهانی باید فروردین 1400 دو دیدار دیگر برابر هنگکنگ و کامبوج برگزار کند تا رفتهرفته مهیای رقابت با دو حریف سختترش در گروه شود؛ اگرچه شیوع ویروس کرونا همهچیز را بهصورت یک علامت بزرگ درآورده، ولی به نظر میرسد با رعایت شیوهنامههای بهداشتی دیگر قرار نیست دیداری در عرصه بینالمللی لغو شد و همهچیز طبق برنامه ثانویه، تا شروع جام جهانی 2022 پیش خواهد رفت. در این بین شرایط برای تیم ملی ایران چندان مطلوب نیست ولی آنقدر هم بد نیست که نتوان به صعود از گروه بهعنوان تیم نخست امیدوار ماند؛ در واقع ابتکار عمل دست بازیکنان تیم ملی است و اگر همه بازیهای مانده را با پیروزی پشتسر بگذارند، بهعنوان سرگروه راهی مرحله بعدی انتخابی جام جهانی میشوند. اگرچه تا زمان برگزاری اولین دیدار رسمی بعدی ایران در این رقابتها نزدیک به دو ماه باقی مانده ولی دغدغه شیرینی برای کادر فنی تیم ملی به وجود آمده که کدام بازیکنان را به اردو فرابخوانند. اگر پیش از این دراگان اسکوچیچ، سرمربی جدید تیم ملی، فقط دغدغه دعوت از بازیکنان فوقالعاده مستعد در پستهای هجومی تیم ملی را داشت، حالا این امر به خط دروازه هم سرایت کرده است! همانقدر که تیم ایران در فاز هجومی در این چند مدت هافبک و مهاجم مدعی داشته، در خط دروازه هم رفتهرفته رقابت سختی شکل گرفته و کار برای سرمربی کروات ایران برای انتخاب دروازهبان اصلی از یک سو و برای انتخاب سه دروازهبان نهایی تیم ملی از سوی دیگر، دشوارتر شده است. واقعیت این است که بدون درنظرگرفتن استعدادهای نوظهور دروازهبانی که ممکن است در ادامه رقابتهای لیگ شاهد درخشش آنها باشیم، درحالحاضر پنج دروازهبان ششدانگ، توانایی حضور در تیم ملی را دارند؛ دروازهبانانی که همگی مدعی پوشیدن شماره یک تیم ملی ایران هستند.
علیرضا بیرانوند: او یکی از لژیونرهای ایرانی محسوب میشود؛ اگرچه با انتخاب باشگاهی مثل آنتورپ بلژیک تا حدودی مسیر درخشش در اروپا را اشتباه رفت و به جای مستطیل سبز، بیشتر روی نیمکت نشست، بااینحال او هنوز هم علیرضا بیرانوند است و نمیشود بهراحتی از کنارش عبور کرد. مرد شماره یک تیم ملی در سالهای اخیر با وجود بازینکردن در ترکیب آنتورپ اما از یکی، دو موقعیتی که نصیبش شد استفاده کرد؛ بهویژه از جدال برابر تاتنهام در لیگ اروپا. البته با تغییراتی که در کادر فنی آنتورپ رخ داده و ایوان لکو، سرمربیای که به بیرانوند اعتقاد نداشت، از این تیم جدا شده، شاید در ادامه مسیر، شرایط برای علیرضا تغییر کند و او از این به بعد بهعنوان دروازهبان اصلی این تیم بلژیکی درون قفس توری قرار بگیرد. اگر این اتفاق رخ دهد طبیعتا باید شانس بیرانوند برای شماره یک شدن تیم ملی را بیشتر از بقیه دانست.
امیر عابدزاده: دیگر دروازهبان لژیونر فوتبال ایران امیر عابدزاده است؛ او پسر احمدرضا، یکی از بهترین دروازهبانان تاریخ ایران است؛ اما امیر تلاش زیادی کرده اسمش را از زیر نام پدر خارج کند و روی پای خودش بایستد. او در این زمینه موفق ظاهر شده و حالا یکی، دو فصلی میشود که ستاره اصلی دروازه ماریتیمو در لیگ پرتغال است. درست است که در این فصل تعداد گلهای خوردهاش از تعداد بازیهایی که انجام داده بیشتر است، ولی چه کسی میتواند تواناییهای فنیاش را زیر سؤال ببرد؟ شاید اگر به غیر از امیر دروازهبان دیگری درون دروازه ماریتیمو قرار میگرفت، شرایط برای این تیم بد و بدتر میشد؛ او رفتهرفته به دروازهبان کاملی تبدیل شده و منتظر فرصت است تا تعداد بازیهای ملیاش را افزایش دهد. امیر در چند سال اخیر، یکی از نفراتی بوده که معمولا به اردوی تیم ملی دعوت شده است. حالا با توجه به تداوم حضورش در ترکیب اصلی ماریتیمو، انتظار میرود همچنان یکی از شانسهای دروازهبانی برای تیم ملی ایران باشد.
رشید مظاهری: اگر قرار باشد همین فردا تیم ملی بازی کند، رشید مظاهری بهترین گزینه برای شماره یک شدن است! او این روزها درون دروازه استقلال حسابی میدرخشد و بدون هیچ حرفوحدیثی بهترین بازیکن آبیهای تهران در لیگ است. واکنشهای فوقالعاده مظاهری یکی از دلایل اصلی صدرنشینی استقلال در لیگ برتر ایران است. آمار خوبی که او در این فصل ثبت کرده نشان از آمادگی زیادش دارد. از این آمادگی گذشته، رشید همواره جدیترین رقیب علیرضا بیرانوند در ترکیب اصلی تیم ملی، در سالهای اخیر بوده است. او حالا تجربه حضور در اردوهای مختلف تیم ملی را هم دارد و شاید اگر بیرانوند قرار باشد روند نیمکتنشینیاش را ادامه دهد، رشید به شماره یک تیم اسکوچیچ تبدیل میشود.
پیام نیازمند: درست است که در این فصل نتوانسته رکورد خارقالعاده فصل پیش را ثبت کند ولی هنوز هم یکی از آمادهترین دروازهبانهای لیگ است؛ پیشرفت پیام در فوتبال ایران تحسینبرانگیز است؛ او آنقدر درخشید که چند پیشنهاد اروپایی بهویژه از پرتغال به دستش رسید و در آستانه لژیونرشدن هم بود. هرچند در نهایت به دلیل شیوع ویروس کرونا و مشکلات مربوط به صدور ویزا لژیونرشدنش منتفی شد ولی همچنان مشتریهای پروپاقرصی دارد. پیام هم در سالهای اخیر تجربه حضور در اردوی تیم ملی را به دست آورده و حالا در پی رسیدن به دروازههای جدیدی در این عرصه است. شاید کمترین انتظارش این باشد که در فهرست نهایی تیم ملی قرار بگیرد.
حامد لک: نمیشود از دروازهبانهای آماده ایران صحبت کرد و اسمی از حامد لک نیاورد؛ سوپرخرید پرسپولیسیها در لیگ جدید بدون تردید همین حامد لک است؛ کسی که میگفتند نمیتواند جای خالی علیرضا بیرانوند، دروازهبان سابق پرسپولیس را پر کند، آنقدر درخشیده تا دل هواداران این باشگاه برای بیرانوند تنگ نشود. حامد در لیگ قهرمانان آسیا کلاس بالای دروازهبانیاش را نشان داد و در لیگ هم برتر هم که فقط با دو گل خورده، یکتنه سهم بسزایی در بهترینبودن خط دفاعی پرسپولیس ایفا کرده است. همین الان کارشناسان زیادی هستند که میگویند معدود امتیازاتی که پرسپولیس در لیگ تا همینجا گرفته، مدیون حامد لک است. شاید بهترین پاداش برای دروازهبانی که حالا حرفهایتر شده و از حواشی فاصله زیادی گرفته، دعوت به تیم ملی و دادن شانس مبارزه به او با سایر رقبای قدرتمند باشد.
مرتضی تبریزی؛ پایان نافرجام
«به تیمی رفتم که بیشتر در آن دیده شوم. قسمت این بود که از ذوبآهن جدا شوم و امیدوارم برای استقلال موثر باشم. هیچگاه ذوبآهن را فراموش نخواهم کرد و میخواهم عملکردم در استقلال بهترین باشد و بتوانیم جامی برای استقلال به ارمغان بیاوریم» این صحبتهای بازیکنی بود که از ذوبآهن به استقلال آمده بود و حدود ۲ سال پیش به جمع آبیپوشان پایتخت پیوست. مرتضی تبریزی کاپیتان وقت ذوبآهن که در این تیم عملکرد بسیار خوبی داشت، خواست برای خود مقصدی انتخاب کند که به قول خودش بیشتر دیده شود و بتواند با گلزنیهای خود خودش را در دل هواداران استقلال جای دهد.
اوایل کار شرایط برای تبریزی خوب پیش رفته بود و این بازیکن با گلهای خود در زمان سرمربیگری وینفرد شفر در استقلال، توانسته بود عملکرد نسبتا خوبی از خودش به جای بگذارد اما رفته رفته، تبریزی در استقلال نتوانست آن بازیکن گلزن و قهار ذوبآهن باشد و نیمکتنشینیهای گاه و بیگاهش، باعث شد تا همه چیز برای این بازیکن تغییر کند.
با شرایطی که تبریزی داشت سپری میکرد، انتقادات نیز به او بیشتر میشد. برخی از روزهای خوب او در ذوبآهن میگفتند و معتقد بودند که چرا تبریزی در استقلال مثل روزهای اوجش در ذوبآهن نیست. این انتقادات و هجمهها تبریزی را در وضعیت سختی قرار داده بود و نیمکتنشینیاش نیز بر عملکرد نامطلوبش تاثیر قابل توجهی گذاشت. این ماجرا تا جایی پیش رفت که تبریزی بعد از فصل اول حضور در استقلال و در لیگ قهرمانان آسیا، منتقدان خود را به سکوت فرا بخواند. اما این سکوت نتوانست کاری را از پیش جلو ببرد و تبریزی در ۲۸ بازی که در فصل اول حضورش برای استقلال انجام داد، تنها موفق شد ۷ گل به ثمر برساند؛ پایانی که برای تبریزی نیز خوشایند نبود و خودش میدانست که این عملکرد برای او کافی نیست.
مرتضی تبریزی با این وجود چشم به فصل آینده دوخت. فصلی که با حضور آندرهآ استراماچونی همراه بود و این امید برای تبریزی به وجود آمد که بتواند خود را جلوی مربی ایتالیایی نشان دهد. استراماچونی هم نگاه خوبی به این بازیکن داشت. او درباره تبریزی اظهار کرد: «تبریزی بازیکن خیلی خوبی است، البته او بعد از عملکرد خوب در ذوب آهن به استقلال آمده است. در تیم استقلال از تبریزی انتظار دارم همان عملکرد خوبش در ذوبآهن را تکرار کند. بازی کردن در استقلال کار سادهای نیست، چون رقابت سختی بین بازیکنان وجود دارد و آنها فشار زیادی را تحمل میکنند.»
استراماچونی هم به این بازیکن نیز اعتماد کرد اما تبریزی نیز در جلب اعتماد این مربی ایتالیایی هم ناکام بود و در جام حذفی و مقابل گلریحان البرز یک پنالتی مهم را از دست داد تا معادلات برای تبریزی در این فصل بازهم مثل فصل گذشته شود. استراماچونی ترکیب طلایی خودش را در خط حمله پیدا کرد و مهدی قایدی و شیخ دیاباته تبدیل به یک ماشین گلزنی ترسناکی تبدیل شده بودند که تبریزی را مجاب کرد روی نیمکت استقلال باقی بماند.
این روند برای تبریزی ادامه داشت تا جایی که استراماچونی قید حضور در استقلال را زد و آبیها بدون سرمربی روزهای خود را میگذرانند، در اینجا بود که تبریزی فرصتی داشت که میتوانست همه چیز را برای این بازیکن تغییر دهد. دیدار هفته شانزدهم فصل گذشته استقلال مقابل ماشینسازی در ورزشگاه آزادی؛ جایی که استقلال ۲ بر یک از حریف خود عقب بود. تبریزی در دقایق پایانی فرصت بسیار عالی برای جای کردن خودش در دل هواداران و پاک کردن تمام انتقادات داشت اما این بازیکن در محوطه جریمه حریف، موقعیت بسیار خوب خود را از دست داد و با ضربه سر، توپ را از کنار دروازه تقریبا خالی ماشینسازی به بیرون فرستاد. این ضربه به نوعی تیر خلاص تبریزی در استقلال بود و بعد از آن دیگر اثری از این بازیکن نبود و فرهاد مجیدی که بعد از استراماچونی به سرمربیگری استقلال رسید، تبریزی را دوباره نیمکتنشین کرد و این روند برای این بازیکن همچنان ادامهدار بود.
بازیکن ناکام استقلال، در خرداد سال ۹۹، دچار مصدومیت پارگی رباط صلیبی شد و ماهها از میادین دور بود. با تغییرات گسترده استقلال در کادر فنی و کادر مدیریت، تبریزی دیگر قراردادی با استقلال نداشت و پیگیر کارهای درمان خود بود. محمود فکری سرمربی استقلال به حضور این بازیکن و بازگشت او به جمع آبیها امیدوار بود تا جایی که گفته شده بود تبریزی در استقلال ماندنی است اما مشکلات مالی و عدم توافق تبریزی با استقلال بر سر قرارداد، باعث شد این بازیکن در جمع آبیها باقی نماند و گلگهر سیرجان را به عنوان مقصد بعدی خود انتخاب کند.
با تمام اتفاقات پیش آمده، حضور تبریزی در استقلال به اتمام رسید؛ پایانی که شاید بیشباهت به پایان میلاد زکیپور در استقلال نباشد. زکیپور در گلگهر تا اینجای کار عملکرد بسیار خوبی داشته است و برخی کارشناسان بر این باورند که فشارهایی که در استقلال وجود دارد، باعث شده عملکرد چنین بازیکنانی تحت تاثیر قرار بگیرد. تبریزی هم به نوعی این مساله را در استقلال تجربه کرد اما نتوانست از پس فشارها بر بیاید و در نهایت قید حضور در استقلال را زد.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4438/20897/84487
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4438/20897/84488
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4438/20897/84489
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4438/20897/84490
|
عناوین این صفحه
- سناریوی جدید سئول نشینان برای تداوم اسارت فوتبال!
- سکوت موقت یحیی
- قهرمانان بی جام
- اخبار