|
جام ملتهای اروپا ممکن است با تغییرات جدیدی همراه باشد
یورو2020، متمرکز در انگلیس؟
ایده متفاوت یوفا برای برگزاری رقابتهای یورو2020 ظاهرا برای این دوره منتفی خواهد بود و اینبار هم رقابتهای جام ملتهای اروپا بهصورت متمرکز و احتمالا در انگلستان برگزار خواهد شد. البته هنوز تصمیمی رسمی در این زمینه گرفته نشده و یوفا همچنان در تلاش است مسابقات را طبق برنامه قبلی و در 12شهر مختلف این قاره برگزار کند، اما شرایط کرونایی و مشکلات زیادی که بهدنبال سفرهای زیاد تیمها ایجاد خواهد شد، اصلیترین مانع برای اجرای این ایده جدید است.
میزبانی با حضور تماشاگر
بوریس جانسون، نخستوزیر بریتانیا در تلاش است یوفا را متقاعد کند مسابقات یورو2020 که البته یکسال به تعویق افتاده و قرار است در سال2021 برگزار شود، بهجای فرمت قبلی، بهصورت متمرکز و در انگلیس برگزار شود. جانسون این پیشنهاد را بهتازگی مطرح کرده و بهشدت در تلاش است آن را عملی کند. این درحالی است که یکی از گونههای جهشیافته ویروس کووید-19 که به کرونای انگلیسی نیز مشهور شده در همین کشور بهسرعت گسترش یافته، بحران جدیدی را برای دولت و شهروندان ایجاد کرده است. با این حال جانسون اطمینان دارد تا زمان برگزاری این تورنمنت که در اواخر بهار پیشرو خواهد بود، مشکلات برطرفشده و این کشور بتواند میزبان مناسبی برای یورو2020 باشد.
روزنامه مشهور بیلد آلمان نیز در واکنش به این پیشنهاد به نخستوزیر بریتانیا طعنه زده و در شماره دیروز خود با تیتر درشت نوشت: «قبول است. شما تورنمنت را برگزار کنید و ما قهرمانیاش را تصاحب میکنیم.» اشاره این روزنامه به قهرمانی ژرمنها در یورو96 است که در آن دوره در انگلستان برگزار شد و اتفاقی غیرقابل تحمل برای سهشیرها محسوب میشد که رقیب قدیمی آنها توانسته در خاک این کشور جام قهرمانی را بالای سر ببرد. دو تیم در دیدار نیمهنهایی آن تورنمنت رودرروی هم قرار گرفتند که آلمان در ضربات پنالتی به برتری رسید و در فینال نیز از سد جمهوری چک گذشت تا فاتح این مسابقات شود. حالا این روزنامه آلمانی به شکلی جالب از پیشنهاد میزبانی انگلیسیها حمایت کرده و امیدوار است دوباره تاریخ تکرار شود.
یوفا در نظر داشت در خردادماه امسال این رقابتها را در 12شهر کشورهای مختلف برگزار کند تا به این ترتیب شیوهای متفاوت در برگزاری این مسابقات ایجاد شود؛ ایدهای که با حمایت و پیشنهاد میشل پلاتینی، رئیس سابق یوفا اجرایی شد و قرار بود از این دوره مورد استفاده قرار گیرد تا بازیها در یک کشور متمرکز نباشد و کشورهای بیشتری بتوانند از میزبانی بهره ببرند. شیوع کرونا اما باعث شد مسابقات یکسال به تعویق بیفتد و در شرایط کنونی هنوز مشخص نیست آیا امکان برگزاری مسابقات با چنین روشی وجود دارد یا نه.
با توجه به اینکه یوفا ترجیح میدهد هواداران بتوانند از نزدیک این بازیها را تماشا کنند و همچنین قوانین قرنطینه در کشورهای مختلف ممکن است در روند برگزاری مسابقات مشکلاتی ایجاد کند، بوریس جانسون پیشنهاد برگزاری مسابقات بهصورت متمرکز را مطرح کرد. پیش از این قرار بود مسابقات مراحل پایانی ازجمله نیمهنهایی و فینال در ورزشگاه ومبلی لندن برگزار شود و حالا انگلیسیها پیشنهاد دادهاند مراحل قبلی نیز به این کشور منتقل شود. روزنامه بیلد هم در بخشی از مطلب خود با اشاره به اینکه برنامه واکسیناسیون در بریتانیا از اکثر کشورهایی که قرار است میزبانی مشترک این مسابقات را برعهده داشته باشند جلوتر است، این ایده میتواند کارایی بهتری داشته باشد و منطقیتر خواهد بود. این روزنامه در شماره روز چهارشنبه خود نوشت: «در لندن قرار است سه دیدار مرحله گروهی، یک مسابقه دور یکهشتم و مسابقات نیمهنهایی و فینال برگزار شود و به احتمال زیاد هواداران نیز میتوانند در ورزشگاهها حاضر باشند. به همین دلیل ایده برگزاری متمرکز مسابقات بسیار خوب خواهد بود. آقای نخستوزیر! پیشنهاد ما این است که شما میزبان باشید و ما هم جام را میبریم. از نظر ما که این معامله هیچ مشکلی ندارد!»
مخالفت یوفا
جانسون بهتازگی در گفتوگویی با روزنامه سان با ارائه این پیشنهاد گفته بود: «ما درحال حاضر میزبان بخش مهمی از این تورنمنت هستیم و دیدارهای نیمهنهایی و فینال یورو در لندن برگزار خواهد شد. اگر آنها موافق باشند میتوانیم تمام تورنمنت را میزبانی کنیم و این به تصمیم یوفا بستگی دارد. اگر این نهاد با پیشنهاد ما موافق باشد میتوانیم بهسرعت مقدمات کار را فراهم کنیم.»
مونیخ نیز قرار است میزبان 4مسابقه از این تورنمنت باشد اما با توجه به شرایط کنونی و قوانین بسیار سفت و سختی که این کشور برای مهار کرونا در پیش گرفته، شاید برای اینکه هواداران بتوانند در ورزشگاهها حضور داشته باشند از حق خود بگذرد و میزبانی را به انگلیسیها واگذار کند. درحال حاضر و طبق برنامهای که اتحادیه فوتبال انگلیس در نظر گرفته، قرار است از 17ماه می میلادی مجوز حضور 10هزار تماشاگر در دیدارهایی که در ورزشگاه ومبلی لندن انجام میشود، داده شود که مقامات این اتحادیه امیدوارند این تعداد برای دیدارهای یورو2020 به 30هزار نفر برسد. به این ترتیب حدود نیمی از ورزشگاه پر خواهد شد و این اتفاق میتواند شور و هیجان را به مسابقات اضافه کند. برگزاری مسابقات در غیاب هواداران باعث شده بهشدت از جذابیت آن کاسته شود و طرفداران این ایده معتقدند برگزاری یکی از مهمترین تورنمنتهای فوتبال بدون تماشاگر لطمه زیادی به آن خواهد زد و باید شرایط فراهم شده تا سکوها دوباره مملو از تماشاگر شود.
البته ظاهرا الکساندر چفرین، رئیس کنونی یوفا همچنان تمایل دارد مسابقات در شهرهای مختلف قاره اروپا برگزار شود و مخالف میزبانی یک کشور است. حتی سخنگوی این نهاد روز گذشته این شایعه را که قرار است انگلیس برای میزبانی این مسابقات انتخاب شود، رد کرد و گفت: «درحال حاضر همچنان قرار است مسابقات در 12شهر مختلف اروپایی برگزار شود و همانگونه که برای سال قبل برنامهریزی شده بود، تصمیم داریم تورنمنت را برپا کنیم. هنوز هیچ تغییری در این تصمیم ایجاد نشده و اتفاق جدیدی نیفتاده است.»
اگرچه نخستوزیر بریتانیا بهصورت جدی این ایده را مطرح کرده اما با توجه به اینکه فاصله زیادی تا شروع این تورنمنت باقی نمانده است، آمادهسازی ورزشگاهها و همچنین زیرساختهای لازم برای میزبانی از چنین تورنمنت بزرگی بسیار دشوار خواهد بود. معمولا کشورها از سالها قبل برای میزبانی تورنمنتهای مهم انتخاب میشوند و تجهیز یا ساخت ورزشگاههای جدید برای این مسابقات نیز مدتها طول میکشد. به همین دلیل گفته میشود اتحادیه فوتبال انگلیس نیز چندان با این پیشنهاد موافق نیست بهخصوص اینکه برپایی چنین تورنمنتی وقت و انرژی زیادی از آنها میگیرد و در ادامه نیز باعث میشد تیمها برای شروع فصل جدید فرصت کمتری داشته باشند. با وجود این بهدلیل اینکه جانسون تلاشی جدی را در این زمینه آغاز کرده است، انگلیسیها فعلا به 10ورزشگاه خود برای برگزاری این مسابقات آمادهباش دادهاند تا درصورتیکه این ایده مورد موافقت قرار گرفت، بهسرعت خود را برای میزبانی از این تورنمنت آماده کنند. ورزشگاههای اولدترافورد، ویلاپارک، سنتجیمزپارک، اتحاد، ورزشگاه لایت، آنفیلد، ورزشگاه لندن، ورزشگاه تازهتاسیس تاتنهام و امارات درکنار ومبلی بهعنوان استادیومهایی که ممکن است یورو2020 در آنها برگزار شود، انتخاب شدهاند.
کمپین بریتانیاییها برای میزبانی جامجهانی
میزبانی از یورو تنها ایده بوریس جانسون نیست و او همچنین از عزم جدی کشورش برای ارائه پیشنهاد برای میزبانی از مسابقات جامجهانی2030 خبر داده است. این کشور پیش از این بهدنبال کسب امتیاز میزبانی رقابتهای جامجهانی2018 بود اما در رقابت با روسیه شکست خورد و نتوانست به هدف خود برسد. حالا جانسون تصمیم دارد با بودجهای 2.8 میلیون پوندی مجددا برای کسب میزبانی این مسابقات تلاش کند تا انگلیس برای نخستینبار از سال1966 بتواند جامجهانی را در خانه برگزار کند. جالب اینکه تنها قهرمانی این کشور در جهان نیز به همان دوره برمیگردد و شاید اینبار هم آنها امید دارند با کسب میزبانی شانس خود را برای فتح دومین جامجهانی بالا ببرند. جانسون دراینباره گفته است: «میخواهیم فوتبال را در سال2030 به خانهاش برگردانیم. هدف من کسب میزبانی جامجهانی2030 است تا این کشور بتواند اتفاقات فوقالعادهای را تجربه کند. با پایان این پاندمی دنیا نیاز به روزهای خوبی دارد و ورزش میتواند در این راه کمک کند.»
اگرچه این اتفاق در این کشور مورد استقبال قرار گرفته اما ادبیات نخستوزیر بریتانیا با انتقادهایی روبهرو بوده است. لرد کو که یکی از اعضای اصلی کمیته کسب میزبانی المپیک2012 لندن بود و همچنین در ستاد این کشور برای درخواست میزبانی جامجهانی2018 نیز حضور داشت معتقد است استفاده از چنین کلماتی ممکن است در نتیجه نهایی این پیشنهاد تاثیرگذار باشد. او میگوید: «اینکه نخستوزیر میگوید فوتبال به خانهاش میآید یا اینکه مدام به دنیا بگوییم که این ورزش را ما ابداع کردیم راه مناسبی برای تلاش در زمینه کسب میزبانی نیست. پیش از این نیز چنین ترفندی را امتحان کردیم و نتیجه نداد. بهنظر یکی از مهمترین دلایلی که نتوانستیم میزبان جامجهانی2018 شویم همین موضوع بود که بیش از حد به این موضوع تاکید کردیم. این کلمات برای هواداران فوتبال بسیار خستهکننده شده و بهتر است از آن اجتناب کنیم. ما باید پیشنهادی کامل و جامع ارائه کنیم و بیش از حد روی اینکه ما مهد فوتبال هستیم تاکید نداشته باشیم.»
پیشنهاد اولیه باید سال آینده ارائه شود اما بریتانیا که شامل انگلیس، ولز، اسکاتلند، ایرلندشمالی و جمهوری ایرلند است، تصمیم دارد خیلی زودتر مقدمات آن را آماده کند و کاملا برای این تلاش مهیا باشد. آنها در قدم نخست 25میلیون پوند را برای ترمیم زیرساختهای فوتبال در این کشور اختصاص دادهاند و درنهایت قرار است این مبلغ به 550میلیون پوند افزایش یابد تا بریتانیاییها خود را بهعنوان مدعی جدی کسب این میزبانی معرفی کنند.
این کشور آخرینبار در سال96 میزبان یک تورنمنت مهم فوتبالی بود و پس از آن تنها المپیک2012 در لندن برگزار شد. پس از شکست در کسب میزبانی این مسابقات در سال2018 و اهدای میزبانی این مسابقات در سال2026 به کانادا، آمریکا و مکزیک، در سال2030 نوبت به اروپا خواهد رسید تا برای میزبانی این تورنمنت مهم شانس خود را آزمایش کند مگر اینکه یک کشور آفریقایی برای این اتفاق پیشقدم شود که در شرایط کنونی کمی بعید بهنظر میرسد.
درفیوس؛ جوانترین مالک فوتبال انگلیس
روپرت ناته
ترجمه: نوید صراف
تاکنون به این فکر کردهاید که زمانی که 23 سال سن داشتید، مشغول به چه کاری بودید و یا سوداهایتان در آن مقطع چه بوده؟ احتمالاً بسیاری از ما در این بازه زمانی عمرمان مشغول تحصیل بودهایم و به چیزی هم جز اشتغال در فیلد تحصیلیمان فکر نمیکردیم اما ماجرا برای «کیریل لوئی درفیوس» بسیار متفاوت رقم خورده؛ پسری 23 ساله که بیشتر سهام باشگاه «ساندرلند» را خریداری کرده و تبدیل به جوانترین مالک و رئیس باشگاه در فوتبال انگلیس شده است!
کیریل که خانوادهاش صاحب امپراتوری تجاری گروه «لوییس درایفس» هستند، از زمانی که با پدر مرحومش «روبرت لوئی درفیوس»، به تماشای بازیهای تیم «امپیک مارسی» - که پدرش تا زمان مرگ در سال 2009 مالک آن بود - میرفت، به فوتبال به طرز ویژهای علاقهمند شد. با این حال « لوئی درفیوس» جوان به دنبال فروش تیم المپیک مارسی به میلیاردر آمریکایی «فرانک مککورت»، به خودش قول داد که هیچ یک از اعضا خانوادهاش دیگر در حوزه فوتبال فعالیتی نکند چرا که از نظر او «ورزش» یک تجارت پوسیده و بسیار قدیمی به حساب میآمد. البته این وعده تا زمانی پابرجا ماند که «ساندرلند» تیمِ پنجم جدول ردهبندی لیگ یک انگلیس در فصل جاری، با او وارد ارتباط شد و در نهایت اشتیاق طرفداران «گربههای سیاه» کایریل را از قول خود منصرف کرد.
او در گفتگو با روزنامه فرانسوی و معتبر «اکیپ» در همین خصوص گفت: «ساندرلند یک پروژه ویژه است؛ اشتیاق مردم اینجا من را یاد مارسی میاندازد. میانگین تماشاگران ساندرلند از نیمی از تیمهای لیگ برتری بیشتر است. این چیزها خریدنی نیست! در شهرهایی مثل زوریخ و موناکو هیچ کس علاقهای به فوتبال ندارد. این امکان توسعه را محدود میکند. اما در انگلیس، با این اشتیاق بالا، هر چیزی ممکن است، هر رویایی در دسترس به نظر میرسد. اینجا میتوان بزرگ اندیشید و با قدرت وارد میدان شد. اینها فاکتورهایی بودند که من را از تصمیم پیشینم منصرف کردند.»
کیریل کسی است که از مدرسه شبانهروزی خود در سنگاپور برای تماشای دیدار المپیک مارسی با اینتر در سال 2012 پرواز کرد و به دنبال آغاز دوران حرفهای خود در مستطیل سبز به عنوان بازیکن یا مربی بود ولی مصدومیت این فرصت را از او گرفت. به همین منظور او برای حضور موفق در مدیریت ورزش، تصمیم گرفت راهی آکادمی بینالمللی و خصوصی ریچموند (RIASA) شود تا «مدیریتی ورزشی بینالمللی» را به صورت عملی بیاموزد. «کامران استید» از مسئولان رده بالای «RIASA»در خصوص او میگوید: «کیریل یک فوتبالیست خوب تکنیکی و یک جوان بسیار مودب و باهوش بود اما مصدومیتها شانس او برای تبدیل شدن به یک ستاره بزرگ را ربود. حضور او در عرصه مدیریت تصمیم کاملاً درستی بود. شما با تنها چند دقیقه گفتگو با او میتوانید بفهمید که شخصیتی بسیار رقابتی دارد. کیریل فردی شوخطبع است و با شما بسیار شوخی میکند اما در عین حال به برنامههایش میاندیشد. همین باعث میشود تفکرات او به روش مثبتی عمل کند.»
«لوئی درفیوس» هفته گذشته با اعلام تصاحب مالکیت تیم ساندرلند در حضور رسانهها گفت: «افتخار میکنم که رییس و مالک این باشگاه قدیمی هستم. به خوبی از مسئولیت بزرگی که عهدهدار شدهام آگاهم. من اطمینان دارم که با هم میتوانیم طوفانِ کنونی را پشت سر بگذاریم و بنیان باشگاه را روی پایههای محکمی برای موفقیت بلندمدت و پایدار بنا کنیم.»
«استوارت دونالد» مالک اسبق باشگاه ساندرلند که سهام خود را در اقلیت حفظ کرده هم نکته بسیار مهمی را در اختیار رسانهها گذاشت و اعتراف کرد که علیرغم جوانی، به شدت تحت تاثیر هوش و اشتیاق کیریل قرار گرفته است: «نباید فراموش کنید که برای یکی همچون من با سالها فعالیت در فوتبال، پول فاکتور مهمی نبود. چیزی که باعث شد من پای این قرارداد را امضا کنم، تعهد، تیزهوشی و صداقت کیریل بود که متقاعدم کرد پیشنهادش را بپذیرم. دورنما و تمایل او برای بازگرداندن ساندرلند به مسیر موفقیت کاملا آشکار بود و پیشنهاد او دقیقا همان چیزی بود که حس کردیم به باشگاه بهترین شانس را برای موفقیت در درازمدت و به صورت پایدار میدهد. بعضی اوقات شما با کسی ملاقات میکنید و میفهمید که او بهتر از شما میتواند مبارزه کند، بهتر از شما میتواند در نقش قهرمان ظاهر شود، بهتر از شما میتواند بر مشکلات فائق آید. بهترین تصمیم در چنین شرایطی این است که میدان را در اختیارش بگذارید و از نتیجه لذت ببرید.»
این فروش در کریسمس مورد توافق قرار گرفت اما روند نهایی شدن و تصویب رسمی آن توسط لیگ فوتبال انگلیس، تا چند روز پیش به درازا انجامید. بر اساس این قرارداد، دیگر سهامداران فعلی باشگاه یعنی «خوان سارتوری» و «چارلی متون» هم سهام اندکی را حفظ خواهند کرد.
«لی جانسون»، سرمربی سادرلند درباره دورنمای باشگاه با حضور لوئی درفیوس میگوید: «گولِ سن و سال کمش را نخورید و به هیچ وجه به تواناییهای واقعیاش شک نکنید. من نسبت به انگیزههای او بسیار مطمئن هستم. او احتمالا کاملترین انسان 23 سالهای است که در زندگیام ملاقات کردهام. چهرهای که پختهترین پیشنهادها را به شما ارائه میکند و از آن مهمتر به تکتک حرفهای خود اعتقاد دارد.»
کیریل که خود را به عنوان یک مدیر با روابط عمومی بالا معرفی میکند با بسیاری از بازیکنان فوتبال همچون «عثمان دمبله»، بازیکن باشگاه بارسلونا، «بنجامین مندی»، دفاع چپ باشگاه منچسترسیتی و «میچی بتشوایی»، مهاجم باشگاه کریستال پالاس، روابط صمیمانه و بسیار نزدیکی دارد. همه اینها در سلفیهای صفحه اینستاگرام او مشخص است. «لوئی درفیوس» در اینستاگرامش همچنین تصاویری با «فلوید میودر» بوکسور مشهور دنیای رینگهای مبارزه، «لوئیس همیلتون» قهرمان نامدار فرمول یک جهان، و البته «نیکولا سارکوزی» رییس جمهور سابق فرانسه منتشر کرده تا مشخص شود نفوذ بالایی در دنیای ورزش و البته سیاست دارد. کیریل پیش از آنکه مدیریت شرکت خانوادگی که توسط پدربزرگ مرحومش «لئوپولد لوئی درفیوس» در سال 1851 تاسیس شد را به دست بگیرد، مدیر اجرایی کمپانی بزرگ «آدیداس» و آژانس تبلیغاتی معروف «Saatchi & Saatchi» بود.
به دنبال مرگ «روبرت لوئی درفیوس» در سال 2009 به دلیل ابتلا به بیماری سرطان خون، همسرش «مارگاریتا» صاحب بیشتر سهام شد و بر صندلی ریاست تکیه زد. باشگاه بعد از حضور مارگاریتا افزایش 50 درصدی درآمدها را تجربه کرد اما مشکلاتِ مبنی بر پاندمی «کرونا» باعث شد این رقم به طرز فاحشی کاهش پیدا کند.
کیریل یک برادر دوقلو هم دارد؛ «مائوریس لوئی درفیوس». فردی که در شهر زوریخ به عنوان «دیجی» فعالیت میکند و هیچ علاقهای به حضور در دنیای تجارت ندارد. ضمن این که فرزند ارشد روبرت یعنی «اریک»، سالها پیش از کمپانی پدر جدا و به دنیای بازیگری قدم گذاشت.
«وینسنت لابرون» رئیس سابق باشگاه المپیک مارسی و رییس فعلی لیگ فوتبال فرانسه درباره کیریل میگوید: «او اشتیاق کامل دارد. او ادامهدهنده راه پدرش است. اینجا جاهطلبی حرف نخست را میزند و او یکی از جاهطلبترین افرادی است که در زندگیام دیدهام. او حافظه خوبی دارد و از اشتباهات گذشته درس میگیرد. کیریل هرگز از کوره درنمیرود و تندخویی در ذاتش نیست. همین عوامل موفقیت او را تضمین کرده است.»
اخبار
نجاتیافته پرواز مرگ دوباره زنده ماند
معجزه دو بار اتفاق میافتد
28نوامبر سال 2016 در تاریخ فوتبال جهان به روز سیاه معروف شد، روزی که پرواز نماینده برزیل در فینال کوپاآمریکا بعد از پرواز از این کشور دیگر در زمین ننشست تا شب و روز سیاهی برای طرفداران و اعضای خانواده این کاروان رقم بزند.
خبرهای زیادی پیرامون دلایل رخ دادن این حادثه منتشر شد اما مهمترین دلیل سقوط هواپیما، به اتمام بنزین و سوخت برمی گشت که این موضوع خشم مردم و هواداران چاپهکوئنزه را برانگیخت و پلیس نیز تحقیقات خود را در این رابطه و یافتن مقصران احتمالی آغاز کرد گرچه با گذشت چند سال هنوز خبر دقیقی از مسببین این اتفاق به بیرون درز نکرده است.
پیدا شدن جعبه سیاه هواپیما موید آن بود که مهندس پرواز بارها از به پایان رسیدن سوخت خبر داده اما برج مراقبت اعلام کرده که ترافیک هوایی شدیدی وجود دارد و یک هواپیمای دیگر نیز به علت مشکلات مکانیکی از مسیر خود منحرف شده و به علت اینکه این هواپیما زودتر شرایط بحرانی خود را به اطلاع برج مراقبت رسانده است، به هواپیمای حامل بازیکنان تقدم دارد.خلبان مستاصل و ناامید، در آخرین لحظات از به پایان رسیدن کامل سوخت پرده برداشته و چند دقیقه بعد از آن و با قطع شدن ارتباط، هواپیما چند حرکت مارپیچ در هوا داشته و بعد از آن سقوط کرد.
در این حادثه تلخ 71 نفر از سرنشینان حاضر در هواپیما جان خود را از دست دادند که 19 نفر آنها شامل اعضای باشگاه چاپکوئنزه می شد.
اما روز چهارشنبه منابع مختلف یک خبر باورنکردنی را منتشر کردند؛ جایی که مشخص شد یکی از افرادی که در این حادثه جان سالم به در برده بود، در یک اتفاق مشابه باز هم از چنگال مرگ فرار کرده است. این حادثه در منطقه کوچابامبا بولیوی 21 کشته از خود به جای گذاشت که بازهم این جوان 30 ساله یکی از نجات یافتگان لقب گرفت. به نظر میرسد این شخص که تومیری نام دارد تنها کمی زخمی شده و مشکل چندانی او را تهدید نمیکند چرا که خواهرش نیز این مسئله را تایید کرده است و مدعی شده وی بعد از این حادثه فقط با برخی جراحات روبرو شده است.
تومیری درباره آخرین فرار باورنکردنی خود از مرگ با رسانه های محلی صحبت کرد: «کمی احساس خواب آلودگی می کردم و با تلفن همراهم موسیقی گوش می دادم که صدای جیغ مردم را شنیدم. تنها کاری که می توانستم انجام دهم این بود که روی صندلی جلوی خودم قرار بگیرم، شانه هایم را باز کنم و به پنجره تکیه دهم.
من نمی توانم باور کنم که چه اتفاقی افتاده است. از ناحیه بازو آسیب دیدم و فعلاً نمی توانم آن را بلند کنم اما به من گفته اند کم کم بهبود خواهم یافت. من یک زخم روی زانوی خود نیز دارم و این همه مشکل من است.»
همانطور که گفته شد در این حادثه 21 نفر جان خود را از دست دادند و بنا بر گزارشات به جز تومیری 29 نفر دیگر زخمی شده اند.
اعداد عجیب؛ آمارسازی به سبک پپ
منچسترسیتی دیوانهوار در حال قلعوقمع حریفان است. گواردیولا و بازیکنانش در هفتههای اخیر مدعیان یا تیمهای بزرگی مثل تاتنهام، آرسنال، لیورپول، وستهم، ولوز و... را هم بردهاند که برد 4بریک پریشب مقابل گربهسیاه خود یعنی ولورهمپتون بیستویکمین برد پیاپی آنها در همه رقابتها بود. تیم بهقدری ترسناک است که در ۱۹بازی آخر خود حتی یک دقیقه هم از حریفان عقب نبوده و همه ۱۱۷۰دقیقه بدون احتساب وقتهای تلف شده را یا پیش بوده یا بازی مساوی جریان داشته. فقط آرسنال در فصل 99-1998چنین آماری از خود بر جای گذاشته بود. سیتی با ۲۱برد در ۲۱بازی اخیرش ۵۵گل وارد دروازه رقبا و تنها ۸گل دریافت کرده که ۱۳بار از این ۲۱مسابقه دروازهاش را بسته نگه داشته است. خریدهای چند 10میلیون یورویی در خط دفاعی جواب داده و ریختوپاش به پای بازیکنانی نظیر روبن دیاز، لاپورت، کایل واکر و... به چنین دستاوردی ختم شده و البته رهایی از شر مدافعان پراشتباهی مثل اوتامندی. زوج روبن دیاز و جان استونز در ۱۷بازی که در کنار هم به میدان رفتهاند، 5گل به ثمر رساندهاند و تنها ۴گل دریافت کردهاند. منسیتی با یک برد دیگر به رکورد ۲۲برد پیاپی رئال مادرید در سال۲۰۱۴ میرسد که البته بازی بعدی این تیم داربی منچستر و مقابل مدعی شماره 2 قهرمانی در این فصل لیگ برتر است. برد در این دیدار و یک برد دیگر در بازی بعدتر مقابل فولام میتواند رکورد بردهای پیاپی سیتیزنها را با رکورد ۲۳برد پیاپی بایرنمونیخ در فصل قبل برابر کند. البته درصورت رسیدن به چنین رکوردی، باز هم 2رکورد دیگر در دسترس خواهد بود؛ رکورد بردهای پشتهم آژاکس در سال۱۹۹۵ که 25برد بود و رکورد عجیبی که همین تیم هلندی در فصل 72-1971بر جای گذاشت و در ۲۶دیدار پشتسرهم در همه رقابتها برنده شده بود. سیتی با پیروزی برابر ولوز در لیگ برتر هم از رکورد ۱۴پیروزی پیاپی آرسنال در فصل 88-1987و پرستون در فصل 93-1892عبور کرد و بهتنهایی با ۱۵پیروزی در صدر جدول رکوردداران قرار گرفت. این دویستویکمین پیروزی گواردیولا در منچسترسیتی بود که این دستاورد در ۲۷۲بازی بهدست آمد و این سریعترین زمانی است که یک مربی در انگلیس به ۲۰۰پیروزی رسیده است. مورینیو با چلسی در ۳۰۹مسابقه به ۲۰۰برد دست یافته بود. خود گواردیولا درباره رکوردها و نتایج تیمش به طعنه میگوید که اینها بهدلیل ولخرجی و پول زیاد برای خرید بازیکن است اما او با همین ریختوپاشها در فصل قبل نتیجه نگرفت و در ابتدای فصل هم رتبه دورقمی داشت و حتی به لسترسیتی 5بر یک باخت. بهطور مثال ارزش نیمکت این تیم در بازی برابر وستهم که 2بر یک بردند ۵۰۰میلیون بود؛ رحیم استرلینگ 68میلیون، گابریل ژسوس 38، امریک لاپورت 79، رودری 87میلیون، برناردو سیلوا 60، بنجامین مندی 72میلیون، کانسلو 84، استفن 10میلیون یورو که اینها جدا از ارزش بازیکنانی بود که در ترکیب حضور داشتند. منچسترسیتی اکنون در 28بازی پیاپی در تمام رقابتها شکست نخورده است (25برد و 3مساوی) که با رکورد خود در فاصله آوریل و دسامبر 2017برابری کرده است.
آیا داوران علیه منچستریونایتد شدهاند؟
قضیه منچستریونایتد، پنالتیها و تئوریهای توطئه چیست؟ سالها آنها بهعنوان باشگاهی شناخته میشدند که داوران در محوطه جریمه با آنها مهربان بودند. آنها حالا میگویند بهدلیل نفوذ دیگران برایشان پنالتی گرفته نمیشود.
اول قضیه یورگن کلوپ پیش آمد که ادعا کرد: «در دو سال اخیر برای منچستریونایتد بیشتر از 5 سال و نیم دوران حضور من در لیورپول پنالتی گرفتهاند.» البته این حرف او کاملاً درست نبود. در زمانی که کلوپ این حرف را زد، لیورپول در 199 بازی در لیگ برتر زیر نظر این مربی آلمانی، از اکتبر 2015، صاحب 30 ضربه پنالتی شده بود. یونایتد از دسامبر 2018 که اولهگونار سولشر به این تیم پیوست، در 75 بازی در لیگ 27 پنالتی داشت.
سولشر بلافاصله کلوپ را متهم کرد که نقشهای شریرانهتر در سر دارد و هدفش این است که روی داوران تأثیر بگذارد. در جریان تساوی ناامیدکننده یونایتد با وستبروم در ماه گذشته، در ابتدا یک پنالتی برای یونایتد گرفته شد اما پس از بازبینی ویدئویی، نظر داور برگشت. هری مگوایر، کاپیتان تیم به این اشاره کرد که صحبتهای کلوپ تأثیری جدی روی تصمیمات داوران بازیهای یونایتد گذاشته است. مگوایر در پیامی که آشکارا خطاب به کلوپ بود گفت: «از وقتی افراد سایر تیمها درباره ما حرف زدهاند، اوضاع اینطور شده است.» همیشه راحتتر است که برای بداقبالیهایتان، انگشت اشاره را به سمت فرد دیگری بگیرید اما آیا مگوایر، سولشر و یونایتد حرف درست را میزنند؟
پیش از صحبتهای کلوپ، یونایتد در 25 بازی صاحب 11 پنالتی شده بود. از آن هنگام تاکنون در 16 بازی تنها دو پنالتی برایشان گرفته شده است. آیا این تصادفی است؟ احتمالاً بله. تردیدی نیست که در هفتههای اخیر یونایتد خوششانس نبوده اما سولشر مطمئن است این حرفها روی تصمیماتی که علیه تیمش گرفته شده تأثیرگذار بوده است. در بازی یونایتد و چلسی در این هفته هم یک پنالتی آشکار برای تیم سولشر گرفته نشد. بازی با تساوی بدون گل به پایان رسید و یونایتد دو امتیاز حیاتی را در کورس قهرمانی از دست داد. توپ در محوطه جریمه چلسی به دست کالوم هادسون-اودوی برخورد کرد که با میسون گرینوود بر سر توپ میجنگید، اما استوارت آتول، داور مسابقه، حاضر به اعلام پنالتی نشد. او البته صحنه را با VAR بررسی کرد و حتی کمکداوران ویدئویی هم به او گفتند این صحنه پنالتی است اما آتول تصمیم خود را تغییر نداد و این باعث خشم سولشر شد و بسیاری از بینندگان هم تعجب کردند.
حتی مارک کلاتنبرگ در مقالهاش در اسپورتسمیل نوشت برایش حیرتانگیز بوده که داور صحنه را پنالتی نگرفته: «دست هادسون-اودوی در وضعیت غیرمعمول قرار داشت و توپ بهروشنی به دست او برخورد کرد.»سولشر که عصبانی بود به صحبتهای پیش از بازی باشگاه چلسی درباره هری مگوایر اشاره کرد. آنها مطلبی منتشر کرده بودند که در آن نوشته شده بود این مدافع در نبردهای اخیر با چلسی از نظر VAR شانس آورده است و «نفوذ باشگاههای دیگر» باعث شده تصمیمات مهمی علیه تیمشان گرفته شود.
سولشر گفت: «از اینجا هم میشد دید که خطای هند اتفاق افتاده است. آنوقت آنها علیه ما مطلب مینویسند و میگویند مدافع ما هند میکند. این اتفاق دو امتیاز را از ما گرفت. من نمیخواهم جنجال ایجاد کنم اما اوضاع اینگونه درست نیست. همه درباره نفوذ باشگاههای دیگر حرف میزنند و پیش از بازی درباره VAR و هری مطلب در وبسایت آنها گذاشته میشود. این کار باعث میشود داوران تحت تأثیر قرار بگیرند. شما میتوانید بخوانید که درباره هری مگوایر چه گفتهاند و چه فشاری روی داوران آوردهاند تا برای ما پنالتی نگیرند. ما دیدیم یک مربی، که فرانک بود، همه این ماجراها را شروع کرد. حرفهای زیادی درباره پنالتیهای ما میزنند، در حالی که تردیدی نیست که امروز باید یک پنالتی به سود ما گرفته میشد.»
یونایتد قربانی یک تصمیم جنجالی شد اما حتی سولشر هم پذیرفت تیمش به اندازه کافی فرصت خلق نکرد تا شایسته پیروزی باشد. پس گفتن اینکه این پنالتی دو امتیاز از آنها گرفت، بیش از هر چیزی یک فرضیه است، نه چیز دیگر. کسی چه میداند، اگر یونایتد پنالتی را میگرفت و آن را گل میکرد، احتمالش نبود که چلسی دست به حملات گسترده بزند و گل مساوی را به ثمر برساند؟
قابل درک است که یونایتدیها از آن تصمیم خاص مقابل چلسی عصبانی باشند اما پنالتیهای دیگری که ادعا دارند برایشان گرفته نشده، بسیار مبهمتر از این بودهاند.
اما ماجرای یونایتد چندان گریهآور نیست. اگر دو پنالتی مقابل چلسی و وستبروم گرفته میشد، آنها بیشترین تعداد پنالتی در این فصل لیگ برتر را داشتند. یونایتد حالا بهجای 10 پنالتی، 8 پنالتی زده است و در رده دوم جدول بیشترین پنالتیها قرار دارد. آنها نباید خیلی ناراحت باشند، حتی اگر این احساس را داشته باشند که همه علیهشان هستند.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/5475/22198/87889
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/5475/22198/87890
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/5475/22198/87891
|
عناوین این صفحه
- یورو2020، متمرکز در انگلیس؟
- درفیوس؛ جوانترین مالک فوتبال انگلیس
- اخبار