چک، مالت، اسلواکی، مقدونیه، لهستان و به تازگی فرانسه از جمله کشورهایی هستند که حالا مسیر تنفس سینماهایشان گشوده شده است گرچه اغلب این نام‌ها، گمنام و بعضاً دولت‌های کوچکی هستند که به نظر می‌رسد چندان در سازوکار بین‌المللی نقشی ندارند، اما با افزایش روند واکسیناسیون و کاهش شمار مبتلایان به کرونا در این کشورها، حالا روزنه امیدی برای آشتی مخاطبان با سینماهایشان هویدا شده است.

شگفت‌آورترین اتفاق هم به کشور فرانسه بازمی‌گردد که با بازگشایی نسبی سینماها حالا تصاویر صف‌های طولانی تهیه بلیت فیلم‌ها در این کشور در فضای مجازی دست به دست می‌شود تا بگوید دیر و دور نیست که آیین تماشای فیلم در سینما دوباره احیا شود، بگوید که هم‌چنان نبض تپنده این هنر «مخاطبانش» هستند که هرچند تاخیری دو ساله در مراودات آنها پیش آمده اما می‌شود امیدوار بود به تزریق خونی تازه در رگ‌های سینما تا باز سرپا شود.

«سینما» می‌خواهد زنده بماند

در ایران اما هنوز خبر از پیک پنجم کرونا می‌دهند، واکسیناسیون عمومی به کندی پیش می‌رود و طبق آمارها چیزی قریب به یک درصد افراد جامعه واکسینه شده‌اند. به موازات این اتفاقات، سینماها هم در یک چرخه معیوب گاهی تعطیل و گاهی بازگشایی می‌شوند؛ صنعتی که در این برهه سخت، کسی چشم‌اندازی برایش متصور نیست و گرچه کمیتش می‌لنگد اما سعی دارد پایاپای صنایع دیگر پیش برود و همچنان «زنده» بماند.

با همه نقاط افتراقی که کشور ما با کشورهای صاحب سینما و پیشتاز در روند واکسیناسیون دارد، نقطه اشتراک اما عقیده‌ای است که بر اساس آن گفته می‌شود یکی از راه‌های «زنده ماندن» سینماها برگزاری جشنواره‌هاست. در سخت‌ترین روزگار کرونا که هنوز اخبار درستی از چند و چون پیشگیری از این بیماری مخابره نشده بود و چین در ادامه پنهان‌کاری‌های خود هنوز اطلاعات کارآمدی از این ویروس ارایه نداده بود، همان کشورهای صاحب سینما جشنواره‌ها را تقلایی برای فراموش نشدن فیلم و سینما می‌دانستند و از پیشگامان برگزاری آن بودند.

در ایران هم گرچه تاخیری یک ساله در برگزاری معتبرترین رویداد بین‌المللی‌اش یعنی «فجر جهانی» پیش آمد اما این روزها و همزمان با برگزاری دوره سی و هشتمین دوره، هنوز جدی‌ترین انتقادات بر نفس «برگزاری» آن وارد می‌شود و بارزترین مسأله منتقدان به بودجه آن برمی‌گردد؛ این انتقاد چقدر منطقی و چقدر وارد است؟

بحران کرونا و تهدید معیشت سینماگران

اگر پیگیر اخبار سینمایی بوده باشید در این مدت حتماً خبرهایی از اوضاع معیشتی سینماگران خوانده‌اید؛ مسأله‌ای که منتقدان را برانگیخت تا بگویند دست‌اندرکاران فجر جهانی به جای صرف بودجه برای برگزاری این جشنواره، آن را به سفره سینماگران برای سامان دادن به وضعیت معیشت آنها تزریق کنند. با این حال نمی‌شود اما از سهم جشنواره‌ها در به گردش انداختن چرخ تولید چشم‌پوشی کرد؛ موضوعی که باعث می‌شود معیشت طیفی از اهالی سینما از طریق حضور در پروژه‌های سینمایی تضمین شود تا به جای چشم دوختن به کمک‌های دولتی، سینما خود محلی برای ارتزاق اهالی‌اش باشد.

از سوی دیگر جشنواره‌ها را می‌توان محلی برای نمایش فیلم‌ها دانست، محلی که فرایند حضور جهانی فیلم‌ها را تسهیل و اقتصاد آنها را دستخوش تحول می‌کنند. نکته‌ای که محمد مهدی عسگرپور دبیر سی‌وهشتمین جشنواره جهانی فجر در نشست رسانه‌ای این رویداد در با استفاده از واژه «اکوسیستم سینما» به آن اشاره کرد و گفت که در جریان شیوع کرونا، این اکوسیستم لطمه خورده است؛ موضوعی که بخشی از آن ناظر به فرآیند اکران و به تبع آن بیکاری بخشی از اهالی سینما شده است.

بودجه رویدادهای سینمایی قابل انتقال است؟

مردادماه سال ۹۹ در روزهایی که هنوز خبری از برگزاری هیچ جشنواره‌ای نه به شکل متداول و نه به شکل متأخرترش نبود، حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی در اولین نشست رسانه‌ای‌اش در پاسخ به سوالی درباره انتقال بودجه رویدادهای سینمایی به غیر عنوان کرد که مطابق روال دیوانی جا به جا کردن ردیف بودجه‌ها تخلف محسوب می‌شود و حتی در صورت برگزار نشدن رویدادی امکان صرف آن بودجه در جای دیگری وجود ندارد، موضوعی که محمدمهدی عسگرپور دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر نیز در اولین نشست رسانه‌ای‌اش پیرامون بحث‌های مطروحه درباره این بودجه، بر آن صحه گذاشت و عنوان کرد امکان واگذاری این بودجه وجود ندارد.

وی تأکید کرد: من به دلیل مسئولیتم باید به اکوسیستم سینما فکر کنم. باید بدانیم با حذف چه چیزی به کجا لطمه می‌خورد. البته که مناسبات جهانی هم هست و باید بگردیم و راه جدید را پیدا کنیم. ما نمی‌توانیم بگوییم به دلیل فقر اهالی خانه سینما، جشنواره را تعطیل می‌کنیم. من اعلام کردم بودجه‌ها ردیف مشخص دارد و قابل انتقال به همدیگر نیستند. اداره این اکوسیستم تابع قوانین و بودجه‌بندی است و مواردی که جابه‌جایی آن مسئله ایجاد می‌کند و بازرسی کل کشور نظارت دارد. باید بگردیم و راه‌هایی پیدا کنیم. باید پابه‌پای دنیا پیش برویم، در دنیا گشتند و پیدا کردند. وی افزود: برخی از دوستان می‌گویند پول جلوی ما را گرفته، ولی مگر چه منفعتی برای ما دارد؟ من اگر در همین ایام یک سریال می‌ساختم، ده برابر چیزی که جشنواره برای من داشت، عایدی به من می‌داد. من دوست دارم دوستانی که در این خصوص صحبت می‌کنند، با تحقیق صحبت کنند. این دو جمله را همه می‌توانند بگویند، نکته مهم این است که تحقیق کنند، اکوسیستم چه لطمه‌ای خورده، اگر لطمه خورده چرا ما اینقدر تولید داریم و این تولیدها برای نمایش در کجا ساخته می‌شود؟

«فجر جهانی» چقدر خرج دارد؟

در دوره سی و هفتم جشنواره جهانی فیلم فجر که هنوز خبری از بیماری و کاهش بخش‌های این رویداد سینمایی نبود بر اساس آنچه سازمان سینمایی به طور رسمی درباره مشروح هزینه‌های انجام شده برای این جشنواره منتشر کرد چیزی قریب به نه و نیم میلیارد تومان بودجه تمام شده دوره سی و هفتم اعلام شد، که بر اساس اظهارات رضا میرکریمی دبیر وقت این جشنواره، حدود پنج میلیارد آن از سوی وزارت ارشاد تامین شده بود. حالا در دوره سی و هشتم اما خبری از حضور مهمانان خارجی و تامین هزینه بلیت هواپیما و هتل برخی از آنها نیست، خبری از بخش‌های پر طمطراق نیست، خبری از تامین هزینه‌های بزرگداشت‌ها و نکوداشت‌ها هم نیست.

با برگزاری جشنواره به شکل ترکیبی بر اساس آنچه محمدمهدی عسگرپور در نشست خبری خود اعلام کرد هزینه برگزاری این دوره از جشنواره حالا چیزی از هزینه حدود دو فیلم تقلیل پیدا کرده و برابر با هزینه نصف یک فیلم سینمایی است. گرچه همین موضوع هم هنوز محل ابهام است و نمی‌توان به طور مشخص این رقم را حدس زد اما بنا به اظهارات عسگرپور به نظر می‌رسد هزینه‌های این دوره نسبت به دوره‌های پیشین افزایشی پیدا نکرده است.

یک یادآوری؛ یک تجربه

روزهای نخست سال ۹۸ با جنجال عیدی یک میلیاردی وزارت ارشاد به خانه سینما آغاز شد؛ روزهایی که نحوه تقسیم این عیدی که از منظر بسیاری رقمی کلان هم به نظر می‌رسید در صدر اخبار سینمایی نشست؛ بودجه‌ای که در قالب کارت هدیه‌های ۲۰۰ هزار تومانی تقسیم و در میان اهالی خانه سینما توزیع شد تا سرآغاز انتقاداتی دیگر باشد. انتقاداتی که کلیدواژه اصلی آنها «تلف کردن» این بودجه بود که می‌توانست کارآمد باشد اما توزیع آن به ناکارآمدترین شکل ممکن حتی گره از نیازمندترین افراد این حرفه نیز باز نکرد. تجربه‌ای که گرچه از آن گذر کرده‌ایم اما حالا سویه‌ای دیگر پیدا کرده است.

واقعیت این است که تجربه ثابت کرده است تزریق مستقیم «پول» هیچ‌گاه نمی‌تواند تضمینی مطمئن، بی‌حاشیه و بی‌دردسر برای «معیشت» هیچ صنفی باشد. از این منظر، احیای «اکوسیستم سینما» که برگزاری و زنده نگه داشتن جشنواره‌ها بی‌تردید نقشی اساسی در آن دارند، تضمینی به‌مراتب مطمئن‌تر و موثرتر برای به گردش درآمدن چرخ اقتصاد سینما و به تبع، رفع بحران معیشتی اهالی این صنف محسوب می‌شود.

 

اصولاً به داشته‌های تئاتری‌مان بی‌تفاوت هستیم، از بنا گرفته تا امکاناتی که به مرور زمان بر ارزش تاریخی، فرهنگی و به طور کل مادی و معنوی آنها افزوده می‌شود. برای‌مان فرقی نمی‌کند چه بلایی بر سر تئاتر شهر به عنوان میراثی فرهنگی و هنری می‌آید و اصلاً اهمیتی نداشت که تئاتر نصر با آن همه تأثیرگذاری و اسناد و مدارکی که در آن بود بسته و تخریب شده و مکانی که قرار بود روزی به موزه تئاتر ایران تبدیل شود، به مخروبه تبدیل شده است.

با توجه به این روند به طور حتم جزئیات داشته‌های تئاتری‌مان نیز از اهمیت کمتری برخوردار خواهند شد؛ از مواد تبلیغی قدیمی تئاتر گرفته تا تجهیزات و امکانات نور، صدا و صحنه.

در این بین هستند افرادی که دغدغه حفظ و نگهداری داشته‌هایمان را دارند و نسبت به آنها بی تفاوت نیستند. برخی از این افراد با دغدغه و هزینه شخصی به نگهداری برخی وسایل و امکانات که به صورت خصوصی تهیه شده و در اختیار دولت نیستند می‌پردازند و برخی دیگر نیز به شکل‌های مختلف به اهمیت برخی داشته‌های تئاتری می‌پردازند که در اختیار بدنه دولتی است و متأسفانه بدنی دولتی هم ارزشی برای حفظ و نگهداری آنها قائل نیست.

مجتبی گیویان از همکاران با سابقه واحد نور مجموعه تئاتر شهر و اداره تئاتر است که تعطیل شد. وی در نیمه دوم دهه ۸۰ و زمانی که اداره تئاتر همچنان برقرار بود اقدام به برپایی نمایشگاهی کرد که در آن حدود ۳۰ پروژکتور قدیمی تئاتر در معرض دید مخاطبان و علاقه مندان به تئاتر قرار گرفته بود.

وی درباره آن نمایشگاه و پروژکتورهایی که در آن به نمایش گذاشت، توضیح داد: نیمه دوم دهه ۸۰ بود که تعدادی از پروژکتورهای قدیمی بلااستفاده در اداره تئاتر را به صورت شخصی تعمیر و با استفاده از تجربیات افراد فنی قدیمی تئاتر شناسنامه‌ای برای هر کدام از آن پروژکتورها تهیه کردم. در این نمایشگاه نزدیک به ۳۰ پروژکتور از برندهای رنک استراند، هوفمایستر، گراش اند فوگل، سینوتار، زیمنس، میتسوبیشی و تعدادی مدل ساخت ایران و تعدادی با هویت نامعلوم و متفرقه گردآوری و نمایش داده شد.

گیویان درباره سرانجام این پروژکتورها یادآور شد: این پروژکتورها چون جزو اموال اداری و دولتی بود در اداره تئاتر باقی ماند و وقتی از اداره تئاتر بیرون آمدم و بعد هم که اداره تئاتر تعطیل شد دیگر خبری از این پروژکتورها ندارم. بعد از کاری که من در اداره تئاتر کردم، در تماشاخانه سنگلج نیز چنین کاری انجام و تعدادی از امکانات فنی این تماشاخانه نیز آرشیو شد.

وی ادامه داد: در حال حاضر تعدادی پروژکتور قدیمی در مجموعه تئاتر شهر، تعدادی در تالار وحدت و تعدادی هم در تماشاخانه سنگلج هست ولی نمی‌دانم بعد از تعطیلی اداره تئاتر پروژکتورهای قدیمی موجود در آن در چه وضعیتی هستند.

این فعال با سابقه عرصه نور و نورپردازی تئاتر معتقد است اجازه دسترسی به این امکانات قدیمی نور تئاتر داده شود و زیر نظر فرد و مدیریتی مشخص همه آنها جمع‌آوری شوند.

گیویان با بیان اینکه برخی پروژکتورها و امکانات نوری تئاتر ایران از قدمت بسیار بالایی برخوردارند و ارزش تاریخی و مادی بالایی دارند، متذکر شد: برخی دیگر از امکانات و گنجینه عجیب و غریب نور و فنی تئاتر در انبارهای احمدآباد مستوفی و جاده کرج وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تلنبار شده و در حال از بین رفتن هستند.

وی تأکید کرد: در دوره‌های مختلف امکانات و تجهیزات نور برای تئاتر ایران خریداری، نگهداری و استفاده شد و در حال حاضر شکل ابزار بلااستفاده را دارند. این اقلام نظیر دستگاه‌های نور و صدا و پروژکتور در بحث اجرایی تئاتر همراه با هنرمندان و چهره‌های با سابقه تئاتر فعالیت کرده‌اند ولی از آنجایی که این امکانات زبان ندارند در انبارها و به عنوان وسایل اسقاطی نگهداری می‌شوند. نیاز است با اجازه دسترسی این امکانات و تجهیزات گردآوری و آرشیو شوند تا به عنوان گنجینه فنی تئاتر ایران از آنها مراقبت و برای مخاطبان و علاقه مندان به تئاتر نمایش داده شوند.

 

آرش بادپا آهنگساز سینما و تلویزیون کار آهنگسازی فصل دوم سریال «زیرخاکی» را همچون فصل اول آن به عهده دارد و در این باره گفت: بخش عمده موسیقی فصل دوم سریال «زیرخاکی» همان رنگ، ارکستر، موتیف‌ها و ملودی‌های فصل یک را دارد چون یکپارچگی دو فصل و تداعی آن برای مخاطب سریال مهم است. وی اظهار کرد: وجه تمایز موسیقی این فصل این است که ما لوکیشن‌ها، جغرافیا و کاراکترهای جدیدی داریم که به این مجموعه اضافه شدند و به تبع بر اساس موسیقی اصلی کار، تغییراتی را هم در موسیقی اعمال کرده‌ایم.

تیتراژ امضای یک سریال است و نباید تغییری کند

این آهنگساز درباره موسیقی آغازین و پایانی فصل دوم سریال «زیرخاکی» ادامه داد: تیتراژ مثل نشانه (آرم) و امضای یک سریال است و طبیعی است که تغییر نکند. وقتی برای تبلیغ کالایی، یک «نشانه» طراحی می‌شود از ابتدا تا انتها به همان وفادار می‌ماند چون آن آرم نشان‌دهنده آن کالاست. این تیتراژ هم نشانه و امضای این سریال است و به‌راحتی برایش مخاطب این سریال را تداعی می‌کند.

بادپا عنوان کرد: به همین دلیل، موسیقی عنوان‌بندی فصل دوم، تغییر بنیادینی با فصل اول ندارد؛ فقط با توجه به برخی تغییرات که در تصاویر این عنوان‌بندی رقم خورده است، تغییرات اندکی را هم در موسیقی شاهد هستیم اما پایه اثر، همان موسیقی فصل اول است.

چرا «زیرخاکی» خواننده ندارد

وی درباره حضور خواننده در سریال اظهار کرد: گاهی با نظر تهیه‌کننده و کارگردان، از موسیقی با کلام در تیتراژ سریال استفاده می‌شود اما در «زیرخاکی» و در گفتگویی که با آقای سامان داشتیم به این نتیجه رسیدیم که ضرورت ندارد که از صدای خواننده استفاده کنیم. اگر موسیقی مرتبط با کار در تیتراژ سریال استفاده شود بهتر از آن است که صرفاً خواننده داشته باشیم. در برخی از سریال‌ها می‌بینیم که برخلاف نظر آهنگساز و با تشخیص کارگردان و عموماً تهیه‌کننده، تیتراژ پایانی با صدای خواننده و مستقل از سایر قطعات است چون آهنگسازی آن، ملودی، رنگ‌بندی و همه‌چیز مستقل از کل کار است و فضایی متفاوت از موسیقی متن سریال دارد.

بادپا درباره موسیقی باکلام در تیتراژ برنامه‌ها و سریال‌ها گفت: استفاده از موسیقی با کلام اگر به جا باشد شاید اتفاق جالبی است مهم است که موسیقی با چه معیاری و با چه شعری انتخاب شود. اگر استفاده به جا نباشد تاثیرگذاری منفی دارد. مثلاً یادم هست در تیتراژ مسابقه قوی‌ترین مردان ایران هم موسیقی با کلام می‌گذاشتند. گاهی حتی من آهنگساز در این امر دخل‌وتصرفی ندارم و این چیزی است که بین تهیه‌کننده و خواننده توافق می‌شود.

وی در پایان بیان کرد: در برخی کارها خود کارگردان هم خیلی در کار دخالتی ندارد و کلیت یک سریال با تیتراژ پایانی به مسیر دیگری می‌رود. خوشبختانه در سریال «زیرخاکی» هم تهیه‌کننده و هم کارگردان این قضیه را به من ارجاع دادند و من هم تصمیم گرفتم از خواننده استفاده نکنم.

 

حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی عصر روز دوشنبه ۱۰ خردادماه در حاشیه بازدید از پردیس سیمایی چارسو، محل برگزاری سی‌وهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر، در جمع خبرنگاران درباره برگزاری این رویداد سینمایی گفت: برگزاری این جشنواره اعتبار سینمای ایران و حرکتی رو به جلو محسوب می‌شود. درباره برگزاری جشنواره‌ها این حرف و سخن هست که در شرایط کرونایی چرا باید جشنواره برگزار شود؟ خوشبختانه امروز این حرف‌ها کمتر مطرح می‌شود. طی یکسال گذشته هر پنج جشنواره سازمان سینمایی برگزار شد. طبیعی است که وقتی با پدیده عالم‌گیری از جنس کرونا مواجه می‌شویم، یک راهکار این باشد که همه فعالیت‌ها را تعطیل و کاملاً منفعلانه رفتار کنیم، اما راه دیگر این است که ما زیست کرونایی را به‌عنوان یک واقعیت بپذیریم و در سیاست‌گذاری‌ها مسیری را انتخاب کنیم که به اهداف جشنواره‌ها برسیم و در عین حال اقتضائات کرونا را هم رعایت کنیم.

وی ادامه داد: مستحضرید که هر جشنواره چند پایه دارد. یکی از این پایه‌ها رقابت و پایه‌های دیگر، نمایش و آموزش است. در جشنواره‌هایی مانند فیلم کوتاه تهران و یا همین جشنواره جهانی پایه دیگر، بازار است. از این منظر این رویدادها منهای جنبه‌های هنری و سینمایی باید بتوانند در بخش بازار به اقتصاد سینما کمک کنند تا در حوزه اکران بین‌المللی هم بیشتر موردتوجه قرار بگیرند. اگر جشنواره‌ها تعطیل شوند این ظرفیت‌ها از بین می‌رود. در حالی که ما نسبت به سینمای ایران مسئول هستیم.

انتظامی ادامه داد: خوشبختانه آماری که امروز آقای عسگرپور دبیر جشنواره در زمینه برگزاری جلسات میان پخش‌کنندگان و صاحبان آثار در سینمای ایران با طرف‌های خارجی اتفاقات خوبی رقم خورده است که امیدوارم این شرایط به اقتصاد سینمای ایران کمک کند.

رئیس سازمان سینمایی درباره کیفیت آثار حاضر در جشنواره سی‌وهشتم گفت: شما اگر مروری بر فهرست نام‌ها و آثار حاضر در جشنواره داشته باشید، خواهید دید که رشد در این زمینه مشهود است. مطمئن هستم شرایط در دوره‌های بعد بسیار بهتر هم خواهد بود.

وی درباره انتظارات از رئیس جمهور آینده در آستانه برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم هم گفت: فرهنگ از آن حوزه‌هایی است که همه فعالان، سیاست‌گذاران و مجریان باید نسبت به آن توجه ویژه داشته باشند. در همه حوزه‌ها از کتاب تا سینما، باید این توجه به حوزه فرهنگ وجود داشته باشد تا شاهد رشد جوانان باشیم.

انتظامی درباره ثبت جشنواره جهانی فیلم فجر در فهرست رویدادهای مورد تأیید فیاپف هم گفت: توجه فیاپف نتیجه تلاش سینماگران ایرانی و مسئولان جشنواره بوده است. طبیعی است که آن‌ها شاخص‌ها و ملاک‌هایی برای این تأیید داشته‌اند. باید از این ظرفیت‌ها استفاده کنیم. خیلی از رویدادهای سینمایی جهان امروز در این فهرست حضور ندارند.

وی افزود: این اتفاق انعکاسی از جایگاه سینمای ایران به‌عنوان یک سینمای الهام‌بخش در منطقه است. وقتی از دیپلماسی فرهنگی صحبت می‌کنیم که موجب قدرت نرم برای کشور می‌شود، باید متوجه این ظرفیت‌ها باشیم. به‌خصوص که این اتفاق اثبات می‌کند، کسانی که مدعی زاید بودن برگزاری جشنواره‌ها بودند و آن‌ها را فاقد کارایی لازم می‌دانستند، به‌خطا افتاده بودند. باید تلاش کنیم استانداردهای جشنواره را از آنچه اکنون است بالاتر ببریم. از ابتدای حضور بنده در سازمان سینمایی این انگیزه و هدف در دوستان ما بوده است تا هر دوره از جشنواره بهتر از دوره قبل باشد.

جزییات 2 نمایشگاه موزه هنرهای معاصر تشریح شد

نشست خبری بازگشایی نمایشگاه جدید موزه هنرهای معاصر تهران با عنوان «نهان بر عیان» با حضور هادی مظفری مدیرکل هنرهای تجسمی، احسان آقایی رئیس موزه هنرهای معاصر تهران، شهریار حاتمی کیوریتور نمایشگاه «نهان بر عیان» و امیر راد کیوریتور نمایشگاه «پرسونا» سه‌شنبه ۱۱ خردادماه در محل موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد.

هادی مظفری در ابتدای نشست عنوان کرد: نورپردازی مجسمه‌های موزه آغاز شده و طی یک ماه آینده درهای باغ‌مجسمه موزه به روی مخاطبان باز می‌شود و این باغ‌مجسمه افتتاح خواهد شد. این باغ‌مجسمه با حمایت سازمان زیباسازی شهر تهران انجام شد و بر اساس مصوبه هیأت مدیره زیباسازی تهران، قرار است ساختمان موزه نیز برای نورپردازی در اختیار آنها قرار بگیرد تا موزه به صورت نگینی در شب‌های تهران بدرخشد.

وی با اشاره به اینکه تا پایان سال، ۷ نمایشگاه در موزه خواهیم داشت، افزود: در برنامه‌ریزی جدید، موزه هنرهای معاصر تهران در سال بین ۷ تا ۸ نمایشگاه را برگزار می‌کند که در زمان خود اطلاع‌رسانی خواهند شد.

مظفری بیان کرد: تا پایان تابستان، کانون موسیقی معاصر، معماری و شهر، نیو مدیا، دیزاین و سینماتک آغاز به کار می‌کنند. همچنین همانطور که وعده کرده بودیم از حدود یک سال و نیم پیش، آماده‌سازی شش جلد کتاب نفیس موزه در نیمه راه است؛ ۲ کتاب آماده شده و ۴ کتاب دیگر در دست چاپ است و مردادماه مراسم رونمایی این کتاب‌ها را شاهد خواهیم بود.

احسان آقایی رئیس موزه هنرهای معاصر تهران نیز گفت: در رویکرد جدید موزه هنرهای معاصر تهران قرار گذاشتیم ۲ نمایشگاه به صورت همزمان در گالری‌های موزه افتتاح شوند. بر همین اساس، نمایشگاه اول با عنوان «نهان بر عیان» ۱۸ خردادماه و نمایشگاه دوم با عنوان «پرسونا» شامل مجموعه آثار اندی وارهول ۲۵ خردادماه افتتاح می‌شوند.

شهریار حاتمی دبیر نمایشگاه «نهان بر عیان» نیز درباره این نمایشگاه گفت: نمایشگاه «نهان بر عیان»؛ مهندسی تصویر در نگارگری ایران، بر اساس پروژه پژوهشی من بود که درباره پیوند علم و هنر در سده ۸ تا ۱۱ هجری ایران است و به صورت تخصصی به نگارگری می‌پردازد. این نمایشگاه به صورت تخصصی روی هندسه تصویر کار می‌کند و هدف این بوده که هندسه‌دانان ایرانی چه کسانی بودند و نگارگران ایرانی از چه علمی در کارشان بهره می‌گرفتند.

وی تصریح کرد: این پژوهش مشخص کرد که دستور زبان مشترکی در بین هنرهای ایرانی وجود دارد که ریشه مشترک در علم هندسه دارند. این نمایشگاه در ابتدا با تاریخی تصویری از ۳۰۰ سال نقاشی ایران نمایش را بر اساس کتاب «جامع الطوایف» رشیدی شروع می‌کند و تا «شاهنامه شاه عباسی» پیش می‌رود. همچنین در نمایشگاه به حضور هندسه در نمایشگاه پرداختم که در ۶ لایه به نمایش گذاشته می‌شود.

حاتمی افزود: این نمایشگاه می‌تواند به هنرمندان شاخه‌های دیگر کمک کند چراکه این پروژه صد درصد فرهنگی و پژوهشی است.

امیر راد کیوریتور نمایشگاه «مروری بر آثار پرسونا» (شامل آثار اندی وارهول از گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران) با بیان اینکه تعداد ۷ اثر از آثار اندی وارهول به نمایش گذاشته می‌شود، درباره این نمایشگاه گفت: برنامه موزه هنرهای معاصر تهران مبنی بر نمایش ۲ مجموعه آثار است که یکی از آنها پژوهشی است و بخش دیگر به نمایش گنجینه موزه می‌پردازد. در نمایشگاه پرسونا، قصد داشتیم خوانش دیگری از مجموعه آثار اندی وارهول را ارائه دهیم و خوانشی که پیشنهاد شد که عنوان آن «پرسونا» شد. پرسونا؛ مفهوم کلی تصویر انسان در موقعیت‌های گوناگون است یا ماسک و نقابی است که ما بر چهره می‌گذاریم.

وی توضیح داد: کلیت آثار این است که تکثیری از پرسوناهای اندی وارهول را نمایش دهیم که با خوانشی دیگر می‌توانیم به چهره واقعی او پی ببریم. در واقع خوانش این مجموعه به ما کمک می‌کند که لایه‌هایی از اندی وارهول را که می‌شناسیم کنار بگذاریم و به شناختی عمیق‌تر و دقیق‌تر از او برسیم.در ادامه رئیس موزه هنرهای معاصر تهران در پاسخ به اینکه به چه دلایلی پروژه پژوهشی «نهان برعیان» که نقطه تلاقی با هنر معاصر ندارد در موزه هنرهای معاصر برگزار می شود، گفت: تنها نهاد موزه‌ای که می‌تواند کار پژوهشی کند موزه هنرهای معاصر تهران است و باید این کار را انجام دهد، به همین دلیل وقتی آقای حاتمی این پروژه را به من پیشنهاد کرد سریع پذیرفتم چراکه ما به عنوان یک نهاد پژوهش‌محور موظف هستیم تا فضایی فراهم کنیم که هنرمندان بتوانند با سابقه بصری و نحوه دیدن ما در تاریخ هنری آشنا شوند و از آن استفاده کنند. مظفری نیز در این باره توضیح داد: اینکه دغدغه‌مند هستید و پرسشگری دارید ارزشمند است. قبول دارم که موزه باید پویاتر و بانشاط‌تر از قبل باشد و امیدوارم این اتفاق بیفتد. موزه‌ها موجود زنده هستند و توقع‌ها باید بر اساس همین موضوع باشد. وی درباره سیستم جدید اطفای حریق موزه هنرهای معاصر تهران توضیحاتی ارائه داد و تاکید کرد: راه‌اندازی سیستم اطفای حریق جدید موزه جزو وظایف طرح‌های عمرانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که به زودی اجرایی می‌شود. امیر راد نیز در پایان عنوان کرد: کاری که ما اینجا انجام می‌دهیم خوانشی معاصر از آثار و یک دوره هنری است و تولید کتاب‌ها و جستارهایی درباره این موضوع نیز همگی نگاه معاصری را شکل می‌دهند.

 

«پرچم های کهنه صلح» آماده نمایش شد

فیلم کوتاه «پرچم های کهنه صلح» به کارگردانی مجتبی سعادت آماده نمایش شد.فیلم کوتاه «پرچم های کهنه صلح» به نویسندگی و کارگردانی مجتبی سعادت و با اقتباس از شعر مریم نظریان پس از مراحل فنی آماده نمایش شد. این فیلم کوتاه صد ثانیه ای که برای حضور در جشنواره داخلی و خارجی آماده شده است، داستانی در مورد تبعات ویران کننده جنگ بر زندگی انسان ها دارد.عوامل این فیلم کوتاه عبارتند از نویسنده و کارگردان مجتبی سعادت، مشاور و دستیار: مسعود رضایی فخر، برنامه ریز: محسن قاسمی، مجری طرح: الناز پرویز، طراح صحنه و لباس: پریسا مقدم، موسیقی: حمید فلاح حسینی، تصویر و تدوین: مجتبی سعادت، صداگذار: حسین خلج، طراح پوستر: افرا شهروزی، منشی صحنه: هستی فتحی، اصلاح رنگ: آرمین احمد علی خان، جلوه های ویژه: امین تیموری، گریم: عسل دشتی، بازیگران: پوریا خشابی زاده، کوشا هادی زاده و برهان کریمی.