“دیوید بکام یکی از بهترین مهاجمان فوتبال بریتانیاست و دلیل این موضوع صرفا به خاطر استعداد خدادادی او نیست، بلکه به این دلیل است که او چنان به شکل بی‌رحمانه‎‌ای تمرین می‌کند که اکثر بازیکنان بی‌استعدادتر حتی نمی‌توانند تصورش کنند.”

سِر الکس فرگوسن اشتباه نمی‌کند. تو تلاش می‌کنی و تلاش می‌کنی و تلاش می‌کنی و هر روز یک ساعت بعد از تمرین می‌مانی. یک کرنر دیگر، یک سانتر دیگر، یک ضربه آزاد دیگر. وقتی برای کاری تلاش کنی، دنیا هم جوابش را به تو می‌دهد: گل‌های فوق العاده به ثمر می‌رسانی اما خوش‌شانس هم هستی. کریس کرکلند اجازه داد که یکی از شوت‌های آرام‌تر تو از دستان او جدا شده و به تور دروازه بچسبد. تا یکی دیگر به تعداد گل‌هایت اضافه شود.

فرگوسن بعدها وقتی تو افت می‌کنی و بار دیگر برمی‌گردی، درباره تو خواهد گفت:” او فوق العاده بود. وقتی اول به جمع ما اضافه شد، صبح و ظهر تمرین می‌کرد و سپس شب‌ها می‌آمد تا با پسرهای مدرسه‌ای کار کند. ما عادت داشتیم در آغاز هر فصل از بازیکنان تست آمادگی بدنی می‌گرفتیم تا از سطح آنها مطلع شویم و بکام همیشه از میانگین بالاتر بود. قهرمانان واقعی همیشه با اراده هستند. بهترین بازیکنان با خودشان رقابت می‌کنند تا بتوانند بهترین نسخه خود را ارائه دهند. آنها را باید به زور از زمین تمرین بیرون کشید.”

منچسترسیتی (خارج از خانه)، 18 نوامبر 2000

نیکی ویور، دروازه‌بان سابق منچسترسیتی، به خاطر می‌آورد:” او تمام خوش‌بینی ما را از بین برد.” به دنبال بازیکنی برای بازی‌های بزرگ بودید؟ بله. تنها 95 ثانیه طول طول کشید تا بکام تکلیف اولین دربی منچستر برگزار شده پس از چهار سال و نیم را مشخص کند.

ویور می‌گوید: ”او یکی از آن بازیکنانی بود که اگر فاصله ضربه آزاد بیشتر می‌شد، عملکرد بهتری را به نمایش می‌گذاشت. اگر خیلی به محوطه جریمه نزدیک بود، او نمی‌توانست توپ را بالا و پایین کند. اما این موقعیت برای او عالی بود. به همان اندازه که می‌خواست دور بود و او می‌توانست قوس بیشتری به توپ بدهد. 

من دیواره دفاعی دو نفره را تشکیل دادم اما خودش را درست پشت دیوار قرار داد. او مدام حرکت می‌کرد تا مانع از دیدن توپ توسط من شود. به عنوان یک دروازه‌بان باید شاهد ضربه زدن به توپ باشید. اگر این صحنه را نبینید، خلع سلاح می‌شوید. وقتی توپ به سمت دیواره دفاعی می‌آید واکنش نشان می‌دهید، نمی‌توانید ناخودآگاه شروع به انجام این کار کنید. من برای یافتن نمایی بهتر تلاش می‌کردم، بنابراین به سمت چپ رفتم اما در همان لحظه بکام شوت زد. تمام وزنم به سمت چپم افتاد و نتوانستم به موقع به سمت راست برگردم.

دوخته شدن توپ به تو را به یاد دارم و با خودم فکر کردم وای خدای من، شروع شد. این پایان دربی بود.

ضربات آزاد برای او مثل پنالتی بودند. فراز و فرودی که می‌توانست به توپ بدهد… این بهترین ضربه آزادی بود که با آن روبرو شدم. می‌توانم به کودکانم بگویم که دیوید بکام یک ضربه آزاد را وارد دروازه من کرد. او پادشاه بود.”

فولام (خانگی)،19 آگوست 2001

ادوین فن درسار: نامربوط.

بلکبرن (خارج از خانه)، 22 آگوست 2001

برد فریدل: خشمگین در حد کبودی.

ساوتهمپتون: 13 ژانویه 2002

این ضربه را تماشا کنید که باعث می‌شود این سوال به ذهن خطور کند که اگر کمی بالاتر بود وارد جو می‌شد یا خیر. آیا کفش‌های پِرِدِیتر آدیداس واقعا تفاوتی ایجاد می‌کردند؟ یا تمام این حرف‌ها برای بازاریابی بود؟

سیلوسترزاک می‌گوید: ”من همیشه این پاسخ‌ها را با گفتن این موضوع شروع می‌کنم که تکنیک شوت همیشه مهم‌ترین عامل است. با اختلاف. نباید بیش از حد روی نقش ابرازها تاکید شود. اما کفش‌ها واقعا تاثیرگذار هستند.

در زمانی که بکام بازی می‌کرد، کفش‌ها برای ضربه زدن به توپ بسیار بهتر از آنچه امروز تولید می‌شوند، بودند. کفش‌هایی که بکام می‌پوشید، کیفیت تاثیرگذاری بسیار بهتری از اکثر کفش‌های فعلی داشت. کفش‌های پردیتر آدیداس به زدن ضربه‌ای درست و سریع کمک می‌کرد. چسبندگی بهتر آن نیز به اندازه چرخش کمک می‌کرد. آنها کفش‌های بسیار خوبی بودند.” 

ساندرلند (خانگی)، دوم فوریه 2002

واقعا 9 بازیکن ساندرلند در محوطه شش قدم این تیم حضور داشتند. تو نباید می‌توانستی این توپ را وارد تیر دورتر کنی. اما مشخصا این کار را کردی.

اورتون (خارج از خانه)، 11 می 2003

این چیزی است که فرانک لبوف درباره تو گفت:” دیوید بکام به خاطر چهره‌اش بیش از حد بزرگ شده است.”

این چیزی است که جرج بست درباره تو گفت:” او نمی‌تواند با پای چپش ضربه بزند، نمی‌تواند ضربه سر بزند، نمی‌تواند تکل بزند و نمی‌تواند گل‌های زیادی به ثمر برساند. جدای از این بازیکن خوبی است.”

این چیزی است که کریس وادل درباره تو گفت:” می‌توان فهرستی از بازیکنان لیگ برتر یا دهه 1970 یا 1980 را بررسی کنید، هرکاری می‌خواهید بکنید. صادقانه می‌گویم که بکام احتمالا جز 1000 بازیکن اول هم نخواهد بود.”

تنها یک پاسخ منطقی به این اظهارات وجود دارد: عجب چرندیاتی.

اول، چهره زیبا و شهرتی که به واسطه آن کسب شد. این موضوع باعث ناراحتی بعضی افراد خصوصا سرمربی تو بود. اما آیا این موضوع باعث شد که تو بیش از حد بزرگ شوی؟ البته که نه. اگر چنین چیزی تبعاتی هم داشته باشد، این بوده که بیشتر زیر ذره‌بین قرار گرفتی و تردیدها درباره تو بیشتر شد. شاید منظور لبوف این بود که نام تو از این ورزش فراتر رفته- و بله، تو در بیشتر سال‌های این دهه همه جا حضور داشتی و این حضور بیشتر از سطح یک فوتبالیست صرف بود. برند بکام بزرگتر از بکام در نقش هافبک راست بود. تو اینطور می‌خواستی و منصفانه هم به نظر می‌رسید.

اما در فوتبال به عنوان یک بازیکن لیگ برتر؟ هیاهوی پیرامون تو در آن روزهای ابتدایی کاملا منصفانه بود و سطح تو به ندرت پس از آن نیز با افت روبرو شد. در واقع فقط من نیستم که حس می‌کنم تو از آن زمان به بعد به شکل قابل توجهی کمتر از آنچه که لیاقتت بود تحسین شدی، حداقل وقتی برابر بعضی از نزدیک‌ترین همتایان خود قرار می‌گیری.

تو هرگز به اندازه رایان گیگز لطیف و روان نبودی. هرگز بی‎تفاوتی پل اسکولز را نداشتی. هردوی این بازیکنان می‌توانند ادعا کنند که استعداد ذاتی داشتند که تو هرگز از آن برخوردار نبودی. آنها باعث می‌شدند همه چیز طوری به نظر برسد که انگار نیازی به تلاش ندارد.

اما تو بیشتر از آنها باعث شدی که دیدارها در درجات بالاتری تعریف شوند و ثبات بیشتری هم داشتی. این واقعیت که تو مجبور بودی برای این کار تلاش کنی، تنها به جذابیت آن اضافه می‌کند. تو نابغه‌ای از دنیای دیگر نبودی که در هنگام تولد توسط خدایان فوتبال لمس شده باشی. تو در اعماق وجودت بازیکنی زحمتکش بودی که قصد داشت آخرین قطرات استعداد و زمانت را نیز به کار بگیرد.

وادل اشتباه می‌کند. بست شاید سعی می‌کرد بامزه باشد اما نتوانست منظورش را برساند. مطمئنا تو با پای چپت عالی نبودی، در هوا خوب نبودی و تکل‌زن بزرگی به حساب نمی‌آمدی (رکورد گلزنی تو که یک گل در هر چهار بازی لیگ برتر است به نظر من خوب می‌آید). اما همه این موارد در مواجهه با چیزی که تو بودی، نامربوط به نظر می‌رسند: جنگجویی احساساتی و بازیکن تعیین‌کننده همیشگی. لازم نیست به این نکته اشاره کنیم که تو با اختلافی قابل توجه بهترین سانترکننده و ضربه آزادزن تاریخ لیگ برتر هستی.

 

لیونل مسی گلی فوق‌العاده به ثمر رساند. جانلوییجی دوناروما کلین شیت کرد. پاری‌سن‌ژرمن پیروز شد تا هر حس ناخوشایندی که پس از تساوی ناامیدکننده هفته اول برابر کلوب بروژ به وجود آمده بود، از بین برود. همه چیز برای مائوریسیو پوچتینو و ناصر الخلیفی خوب پیش می‌رود. جمعیت حاضر در پارک دو پرنس می‌توانند آرام باشند، سلفی‌های پس از پیروزی را بگیرند و پیام‌های خوشحالی و سرمستی را در واتس‌اپ ارسال کنند. شاید این فصل دیگر فصل آنها باشد.

و با این که پیروزی سه‌شنبه شب برابر منچسترسیتی بسیار راحت به دست آمد و مسی نیز موفق شد اولین گلش را برای باشگاه جدید برابر باشگاه متکی به نفت دیگری به ثمر برساند که هدایتش بر عهده مربی است که دو قهرمانی مسی درلیگ قهرمانان اروپا با همراهی او به دست آمده اما هنوز باید نگرانی‌هایی وجود داشته باشد.

داشتن خط حمله متشکل از نیمار، مسی و کیلیان امباپه با این که بسیار فریبنده و جذاب به نظر می‌رسد اما مشکلاتی را نیز به همراه دارد. در حالی که نیمار به شکلی غیرعادی سختکوش بود اما خط حمله پی‌اس‌جی در بازی سه‌شنبه شب تنها 10 حمله را در یک سوم حریف ترتیب داد؛ در حالی که این آمار برای سیتی 29 بار بود- و سیتی مالکیت توپ بیشتری را نیز در اختیار داشت: اگر سه بازیکنی در اختیار داشته باشید که تمایل یا توانایی شرکت در پرسینگ را نداشته باشند اما درخشش و جایگاه‌شان در حد و اندازه‌ای باشد که باید در ترکیب اصلی حضور داشته باشند، چه کاری می‌توانید انجام دهید؟ این مشکلی است که باعث تضعیف نه تنها پاری سن ژرمن بلکه بارسلونا و یوونتوس در سال‌های اخیر نیز شده است. 

پوچتینو تنها کاری را انجام داد که یک مربی قادر به انجام آن است: او بازیکنان ماهری را در خط میانی به کار گرفت و آنها را در برابر خط دفاعی چهار نفره‌اش قرار داد. ادریسا گِی و آندر هررا معمولا پیش می‌رفتند تا موقعیت گل ایجاد کنند اما پی‌اس‌جی اساسا با سبکی بازی می‌کرد که در دهه 1990 میلادی در ایتالیا به عنوان “تیم از هم گسیخته” خوانده می‌شد، نوعی از سبک 3-0-3-4. این در تضاد با اکثر تفکرات مدرن درباره تاکتیک‌ها قرار دارد که به حذف تفاوت‌های بین پست‌ها تمایل داشته و خواهان عملکرد تیمی به عنوان واحدی یکپارچه است اما آنها حداقل با این سبک نتیجه گرفتند.

هرچند باید به این نکته توجه شود که آیا می‌توان همواره به کارکرد این سیستم برابر تیم‌های رده بالا اطمینان داشت؟ سیتی 18 شوت به سمت دروازه پی‌اس‌جی زد که هفت مورد از آنها در چارچوب بود و در مقابل پی‌اس‌جی سه شوت در چارچوب داشت. آمار سیتی در گل‌های موردانتظار با 1.9 بهتر از 0.8 پی‌اس‌جی بود. درست است که علیرغم فرصتی در نیمه اول که رحیم استرلینگ و برناردو سیلوا به صورت متوالی توپ را به تیر دروازه زدند- هرچند احتمال آفساید هم وجود داشت- پی‌اس‌جی موقعیت‌های بهتری داشت و این هم درست است که کوین دی‌بروین نیز می‌توانست به دلیل خطا روی ادریسا گِی از زمین بازی اخراج شود.

اما سیتی در حال حاضر در شرایطی کمی عجیب قرار دارد که یا پنج یا شش گل می‌زند یا نمی‌تواند حریف را به زانو درآورد. آنها حتی در دیدار برابر چلسی در روز شنبه که بازی بسیار خوبی ارائه کردند هم نتوانستند به درستی از فرصت‌های‌شان استفاده کنند. سیتی در پنج بازی خارج از خانه در این فصل که شامل جام خیریه نیز می‌شود، دو گل به ثمر رسانده است. سایر تیم‌ها یا حتی سیتی در شرایط بهتر شاید استفاده بیشتری از فضاهایی می‌کردند که پی‌اس‌جی بین خط حمله و خط میانی باقی گذاشته بود. تیمی با مهاجم نوک تخصصی‌تر شاید بتواند از فضایی که پی‌اس‌جی به شکلی اجتناب‌ناپذیر آن را در اختیار حریف قرار داده، برای ارسال سانتر روی محوطه جریمه بهره ببرد.

و پی‌اس‌جی به لطف دفاع کُند حریف توانست به گلی زودهنگام برخلاف جریان بازی برسد. آنها توانستند در لاک دفاعی فرو رفته و روی ضدحملات حساب کنند که استفاده از بزرگترین نقطه ضعف سیتی بود. اما آنها نمی‌توانند همیشه از چنین روشی استفاده کنند.تردیدها صرفا تاکتیکی نیستند. به ندرت پیش می‌آید که بازیکنان، به اندازه مسی، نیمار و لوییس سوارز در بارسلونا، با یکدیگر کنار بیایند. پس از دیدار هفته گذشته پی‌اس‌جی در لیگ فرانسه شایعاتی به گوش می‌رسید چرا که فیلمی از امباپه پس از تعویضش منتشر شد که سرگرم صحبت با ادریسا گی بود و در حالی که با عصبانیت به زمین نگاه می‌کرد از این شکایت داشت که یکی از هم‌تیمی‌ها به او پاس نمی‌دهد و بسیاری باور دارند که او به نیمار اشاره می‌کرد.

متخصصان لب‌خوانی مختلف ادعاهای متفاوتی را مطرح کردند اما اکیپ مدعی شد که او از واژه «clochard» برای اشاره به نیمار استفاده کرده است- ولگرد.

شاید این موضوع به خودی خود اهمیت چندانی نداشته باشد. هم تیمی‌ها در هر ورزشی در هر سطحی از یکدیگر گلایه می‌کنند. اما نکته قابل بحث واکنش‌ها به این اتفاق بود. خبر هنوز خیلی پخش نشده بود که هوداران افراطی نیمار در توییتر شروع به منتشر کردن موقعیت‌های از دست رفته امباپه کردند که روی پاس این بازیکن برزیلی به دست آمده بود و این سوال را مطرح کردند که چرا بازیکن محبوب‌شان باید به این شیاد پاس دهد.

که اقدامی کاملا مضحک بود. شاید روند رو به رشد امباپه در یک سال گذشته کند شده باشد اما هیچکس به این موضوع شک ندارد که این بازیکن در 22 سالگی یکی از بهترین مهاجمان دنیا به حساب می‌آید. گفتن این که امباپه باید به این انتقادات و واکنش‌ها بخندد و از آنها عبور کند کار آسانی است اما آنخل دی‌ماریا، هم تیمی‌ او، پس از یک فصل آزارهای مداوم در شبکه‌های اجتماعی پس از عملکردی که برای تیم ملی آرژانتین داشت مجبور شد به جلسات روان‌درمانی روی بیاورد.

شاید این مثالی مبالغه‌آمیز باشد- هرچند دور از انتظار نیست- اما نکته این بحث کلی‌تر است: وقتی شما سه مهاجم سلبریتی دارید، رفتار متقابل آنها با یکدیگر به شدت زیر ذره‌بین قرار گرفته و جو عجیبی را ایجاد می‌کند که هر اشتباهی از سوی هر کدام می‌تواند باعث تمسخر و آزار از سوی هواداران افراطی دو نفر دیگر شود.  شاید این فشار باعث نزدیکی این سه نفر به یکدیگر شود اما احتمال این که رابطه آنها آسیب ببیند، بسیار زیاد است.

تمامی بحث‌های مطرح شده دلیلی برای جشن نگرفتن پیروزی به دست آمده نیست. شادی مسی با اشرف حکیمی و سپس امباپه پس از گلش بسیار دلگرم‌کننده است. اما تردیدها درباره این خط حمله درخشان و شکاف بزرگ بین آنها و خط میانی نقص آشکاری است که شاید سایر تیم‌ها بهتر از سیتی در این بازی بتوانند از آن استفاده کنند.

علاقه مندان به بازی های رایانه ای، خاطرات زیادی با سری بازی های فوتبال شرکت KONAMI ملقب به PES یا همان Pro Evolution Soccer دارند. شرکتی که یکی از پیشگامان طراحی بازی های فوتبال بود که با به میدان آمدن سری بازی های FIFA، از محبوبیت کمتری میان گیمرهای دنیا برخوردار شد و حالا جدیدترین نسخه این بازی، حسابی جنجالی از آب درآمده است.

شرکت KONAMI چندی پیش با تأیید شایعاتی که مطرح شده بود، اعلام کرد که نسخه جدید سری PES رایگان خواهد بود و تحت نام eFootball عرضه می‌شود. قرار شد بجای عرضه سالیانه هر نسخه PES، بازی eFootball به مرور زمان و با شروع شدن هر فصل آپدیت‌های جدیدی را دریافت ‌کند. عرضه ای که چندی پیش اتفاق افتاد و جنجال های فراوانی را به پا کرد و به نوعی باعث مرگ بازی های این شرکت شد.

متاسفانه کونامی ناشر سری قدیمی و محبوب Pro Evolution Soccer عملا  سبک و سیاق همیشگی این سری را با دستان خود دفن کرده و دوران جدیدی را برای این بازی رقم زده است. نام جدید در کنار سیاست هایی به کل تغییر کرده منجر به تولد eFootball شده است. عنوانی آنلاین محور که شما در آن قادر خواهید بود بر روی پلتفرم‌های مختلف بازی کنید. مد های آفلاین ممکن است در مراحل بعد به صورت جداگانه در بازی ظاهر شوند و به صورت پولی در اختیار کاربران قرار بگیرد.

بعد از رونمایی بازی جدید هنوز بسیاری از طرفداران در شوک هستند و نتوانستند درک کنند که دقیقا چه اتفاقی برای این سری رخ داده است. تصاویری از ستاره های بزرگ دنیای فوتبال در فضای مجازی منتشر شده که هیچ شباهتی به آنها ندارند. تصاویری که کریستیانو رونالدو، مسی، واران و... منتشر شده باعث سوژه فان کاربران در فضای مجازی شده است. پس از انتشار سری جدید این بازی، فضای مجازی از اعتراضات علاقه مندان به این بازی پر شد. از تصمیمات داوری به ظاهر مشکوک گرفته تا کلیپ های دروازه بانانی که اشتباهات بزرگتری نسبت به لوریس کاریوس در فینال لیگ قهرمانان اروپا انجام می دهند و یا موضوعات مربوط به هوش مصنوعی بازی بارها توسط کسانی که بازی کرده اند، مطرح می شود.

در حالی که اینها موضوعاتی هستند که احتمالاً بعداً به صورت آپدیت های بعدی این بازی برطرف می شوند اما این تنها دلایلی نیست که مردم با انتشار eFootball احساس ناامیدی می کنند. تعدادی زیادی از پست ها در توییتر منتشر شده که مدل های ظاهری شخصیت های بازی را مورد انتقاد قرار داده اند. از جمله آن می توان به طرفداران حاضر در ورزشگاه اشاره کرد که چهره ای شبیه به زامبی ها داشته و برخی از آنها چهره هایی ترسناک و نامشخص دارند. با وجود اینکه بسیاری از علاقه مندان به این بازی امیدوارند این مشکلات در آپدیت های بعدی حل شود، اما برخی دیگر از گیمرها در طول مسابقات با موضوعاتی نظیر نامرئی شدن بازیکنان دست و پنجه نرم می کنند. علاوه بر اشکالات بصری که نشان می دهد بازوهای فوتبالیست ها به طرزی خارق العاده خم می شوند، به نظر می رسد برخی از گیمرها با بازیکنانی روبرو شده اند که به معنای واقعی کلمه از وسط بازی و همچنین هنگام ضربات کرنر محو شده اند! در کل می توان گفت که بخش بزرگی از جامعه eFootball از آنچه تا به حال از بازی دیده اند ، چندان راضی نیستند. از زمان انتشار این بازی و طبق بازدید و بررسی های ابتدایی که از این بازی به عمل آمده، تنها 8 درصد از آنها این بازی را به دیگران توصیه کردند و از آن رضایت داشتند. از این لحاظ این بازی به بدترین بازی استیم تاریخ تا به این لحظه بدل شده است.

 

تن هاگ برای فصل بعد

استیصال بارسلونا؛ لاپورتا دست به دامان مربی گمنام

دیگر چیزی به پایان دوران مربیگری رونالد کومان در بارسا نمانده و سرمربی هلندی پس از یک سال پر فراز و نشیب جای خود را به یک فرد دیگری خواهد داد. کومان بارسا را فصل قبل به کوپا دل ری رساند ولی در رقابت های دیگر عملکردی ناامیدکننده داشت و روند بد بارسا در فصل جاری نیز ادامه داشته است. نبود یک گزینه مناسب برای جانشینی کومان، دلیل اصلی تاخیر در اخراج او بوده و سران بارسا این روزها در حال ارزیابی درست برای پیدا کردن بهترین مربی هستند. گفته می شود که گزینه مورد علاقه خوان لاپورتا رئیس بارسا آندره آ پیرلو است ولی هیئت مدیره روی ژاوی نظر مثبت دارد. باب مارتینز مربی بلژیک و مارسلو گایاردو مربی ریوپلاته نیز دیگر گزینه ها هستند.مارتینز دیروز در نشستی خبری اعلام کرد که مطلقا هیچ تماسی از بارسا با وی گرفته نشده ولی همچنین گفت که کسی از فردای خودش خبر ندارد و شاید اتفاق دیگری رخ بدهد. گایاردو نیز بامداد امروز به شایعات پاسخ منفی داد و گفت: «تمام تمرکزم روی بازی برابر بوکاجونیورز است و علاوه بر این، همه می دانند که دوست دارم تا پایان قراردادم در ریور بمانم. من جزو مربیانی نیستم که در نیمه های فصل، تیمم را رها کنم، حتی به خاطر بارسلونا. دلیلی ندارد که ذهنم را به مسائل حاشیه ای معطوف کنم. با ریور قرارداد دارم و به این تیم متعهدم. می خواهم مربی ریور بمانم و در ذهنم چیز دیگری نمی گذرد. اینکه با من تماس گرفته شده یا خیر هم دلیلی برای مطرح کردن ندارد. فقط می توانم بگویم که تا پایان قراردادم خواهم ماند و سپس خواهیم دید چه می شود.» طبق ادعای امروز رادیو کاتالونیا، لاپورتا اکنون تغییر عقیده داده و معتقد است که «اریک تن هاگ»، سرمربی 51 ساله آژاکس می تواند بهترین جانشین برای کومان باشد. کسی که در آژاکس با سبک و فلسفه نزدیک به بارسلونا تیمش را روانه میادین می کند و دو سال پیش توانست با بازیکنانی مستعد و جوان، تا نیمه نهایی لیگ قهرمانان نیز صعود کند. بسیاری او را مربی شایسته ای برای آبی اناری ها می دانند. مشکل اینجاست که تن هاگ دو سال دیگر با آژاکس قرارداد دارد و به نظر دشوار می رسد که در ابتدای فصل تیم خود را رها کند. ضمن اینکه دستمزد تن هاگ بالاست و بارسا در صورت جذب این مربی باید به آژاکس نیز غرامت بدهد. وضعیت اقتصادی بد بارسلونا باعث شده تا چنین به نظر برسد که باشگاه کاتالان تا انتهای فصل صبر کرده و سپس با تن هاگ قرارداد امضا خواهد کرد. طبق ادعای موندودپورتیوو، در شرایطی که ژوردی کرویف احتمال مربیگری بارسا را رد کرده و سرجی بارخوان نیز مربی تیم دوم است، احتمال می رود تا آلبرت کاپیاس مربی تیم زیر 21 ساله های بارسا تا پایان فصل هدایت تیم را برعهده بگیرد. او تا چند ماه پیش مربی تیم زیر 21 ساله دانمارک بود.او سال 2017 در دورتموند نیز دستیار بود و سابقه حضور در فوتبال چین و نیز تیم های پایه بروندبی دانمارک را هم دارد. کاپیاس هرگز شانس هدایت تیمی در سطح اول فوتبال دنیا را نداشته است.

 

عزیزی خادم تاکید کرد:

امیدوارم در لیگ بیست و یکم فوتبالی سالم و حرفه‌ای را ببینیم

رئیس فدراسیون فوتبال ابراز امیدواری کرد بیست و یکمین دوره لیگ برتر همراه با رعایت موازین اخلاقی و اصول جوانمردی و فوتبال حرفه ای همراه شود.در پیام شهاب الدین عزیزی خادم برای شروع بیست و یکمین دوره رقابتهای فوتبال لیگ برتر آمده است:«با یاد و نام خدا و سپاس به درگاه او و با توکل به الطاف بیکران او

با اهتمام و برنامه ریزی مدیران محترم سازمان لیگ، مراسم قرعه کشی مسابقات لیگ برتر فوتبال ملی و در پی آن، فصل تازه ای در فوتبال حرفه ای کشور، آغاز می‌شود. ما به نمایندگی از جامعه بزرگ‌ فوتبال ملی و همه علاقه مندان و هواداران فوتبال، اراده کردیم در این دوره نوین، با همراهی همه ذینعفان فوتبال، یک گام بلند برای خلق ارزش های جدید و متعالی برداریم.رویکرد برنامه محور، توسعه متوازن در همه عرصه ها و لایه ها، توجه اکید به عدالت در توزیع فرصت ها، استفاده از دانش و فناوریهای نوین و روزآمد، نهادینه سازی رقابت سالم و بدور از فساد ، صلح و دوستی و برابری ، التزام به نظم ، قانون و مقررات ، پایبندی به اخلاق ورزشی ، ادب و حرمت همه ذینفعان ، اهتمام به خرسندی ، شادمانی و وحدت ملی ، پیروزی مبتنی بر تلاش و جوانمردی ... بخشی از اهداف و ارزشهایی است که در مسابقات فصل جدید لیگ برتر و به تبع آن در همه دیگر لیگ ها در انتظار تبلور و تجلی آن هستیم. ملت بزرگ و شریف ایران ، با آن تاریخ پرشکوه ، ف هنگ و تمدن فاخر و با بهرمندی از آیین انسان ساز اسلام و پیامبر عظیم الشانش که اسوه مکارم اخلاقی است و با عشقی که به خاندان عصمت و طهارتش دارد ، شایسته آن است که در عرصه رقابت های ورزشی و مستطیل سبز و در حواشی آن ، شاهد اخلاق ، ادب ، جوانمردی ، قانون گرایی ، رقابت دوستانه ی سالم و یک فوتبال حرفه ای ، زیبا و افتخار آفرین باشد .فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران با جدیت و تاکید از مدیران محترم باشگاه ها ، مدیران سازمان لیگ ، هیات های فوتبال سراسر کشور ، مربیان ، بازیکنان ، سرپرستان ، اصحاب رسانه ها ، رسانه ملی ، هواداران تیم ها و همه فوتبال دوستان می خواهد که تحقق برنامه ریزی شده این اهداف و ارزشها را در دستور کار خود قرار دهند. فدراسیون فوتبال نیز ، بنا بر ماموریت ذاتی خود ، راهبری و پیشبرد این مهم را به طور سنجیده در دنبال کرده و فضای فوتبال کشور را همه لایه ها رصد و تحلیل می نماید و تلاش دارد تا باشگاه های پیشرو و موفق در این میدان را مورد توجه و تقدیر قرار دهد. همچنین ارکان قضایی فدراسیون فوتبال با اهتمام ویژه ای پاسداری از اخلاق ، عدالت ، قانون ، انضباط و رشد حرفه ای را در راس وظایف خود دانسته و با همه دست اندرکاران فوتبال ملی ، در راستای تحقق این اهداف متعالی ، دست دوستی و همکاری می‌فشارد.به امید روزهای پرافتخار در میدانهای فوتبال و اخلاق و درخشش پیروزمندانه همه ورزشکاران ایران اسلامی در میدانهای ملی و بین المللی.

و ما توفیقی الا بالله العلی العظیم»

کریم بنزما در مصاحبه با اکیپ

امباپه به رئال می‌آید، توپ طلا را می‌خواهم

کریم بنزما شروعی توفانی در فصل جدید داشته و در همه رقابت ها توانسته 9 گل بزند و 5 پاس گل نیز بدهد. او فصل قبل نیز بهترین گلزن رئال بود و پس از لیونل مسی در رده بندی بهترین گلزنان لالیگا دوم شد. امسال او را بخت اول ال پیچیچی می دانند.

ستاره فرانسوی که پس از 6 سال بالاخره به تیم ملی کشورش برگشت و در یورو 2020 نیز بهترین مهاحم خروس ها بود در مصاحبه با اکیپ به سوالات مختلفی پاسخ داد.

یکی از این سوالات در مورد انتقال کیلیان امباپه به رئال بود که تابستان امسال منتفی شد ولی رئالی ها خوشبین هستند که تابستان بعد او را جذب کنند.

بنزما در مورد امباپه گفت: «قبلا هم گفته ام که کیلیان جاه طلب است و به دنبال اهدافی بزرگتر. بالاخره او روزی برای رئال بازی خواهد کرد. نمی دانم چه زمانی ولی بالاخره آن روز می رسد. دیر یا زود او بازیکن رئال خواهد بود.»

نقش تعیین کننده در رئال: «بیش از هر چیزی دوست دارم گل ها و پاس گل هایم باعث پیروزی تیم شوند. گل هایی هستند که نقشی تعیین کننده تر دارند. پاس گل هایی که باعث برتری تیم شوند نیز بیشتر در خاطرم می مانند. هر گل ارزش خاص خودش را برای تیم دارد و همگی نیز در آمار و ارقام یک بازیکن ثبت می شوند ولی دوست دارم گل ها باعث برتری تیم شوند. برای من گل زدن و پاس گل دادن یک ارزش را دارند. اگر ببینم خودم 40 درصد شانس گلزنی دارم و هم تیمی ام 60 درصد، قطعا به او پاس خواهم داد.»

مخلوطی از رونالدو و زیدان: «صحبت از دو فوق ستاره است که باعث عشقم به فوتبال شدند. رونالدو در حمله و زیدان در خط میانی با آن کلاس بالایش. من هم شماره 9 هستم و هم مثل یک شماره 10 بازی می کنم. این را همه می دانند.»

کاماوینگا در رئال: «او را شخصا نمی شناختم. 18 سال بیشتر ندارد و می تواند از تونی کروس، لوکا مودریچ و کاسیمیرو چیزهای زیادی یاد بگیرد. او قابلیت این را دارد تا بسیار پیشرفت کند.»

کاپیتان رئال بودن: «کاپیتان اول رئال مارسلو است ولی مصدوم شده و فعلا بازوبند را من می بندم. این برایم افتخار بزرگی است، به خصوص که بازیکنان خارجی زیادی به بازوبند رئال نرسیده اند. یک عمر در رئال بوده ام و این باشگاه همه زندگی ام است و بازوبند هیچ فشاری را به من تحمیل نمی کند. با مربی بارها حرف می زنم و سعی می کنم تجربیاتم را به تیم منقل کنم.»

آینده در رئال: «هر سال سعی می کنم در بالاترین سطح باشم. اگر از لحاظ بدنی و ذهنی در فرم خوب تان باشید، همه چیز خوب پیش می رود. اگر می خواهید چیزی را ثابت کنید، باید در زمین باشد.»

توپ طلا: «وقتی جاه طلب باشید، قطعا به توپ طلا هم فکر می کنید؛ هرچند وسواسی روی آن ندارم. گفتم که باید در زمین خودتان را ثابت کنید. اخیرا لوئیس فیگو گفت که من برای توپ طلا شانس دارم و بین نامزدها خواهم بود. نظر او برایم اهمیت زیادی دارد.»

 

مارسلو گایاردو:

تیمم را وسط فصل رها نمی‌کنم؛ حتی برای بارسا

آینده رونالد کومان در بارسلونا مدت هاست که به خطر افتاده و جایگاهی بسیار متزلزل دارد. سرمربی هلندی فصل قبل بارسا با به کوپا دل ری رساند ولی نتایج او در رقابت های دیگر ناامیدکننده بود.

خوان لاپورتا که مارس گذشته به عنوان رئیس بارسا انتخاب شد، اعتقادی به کومان ندارد ولی نبود یک گزینه جانشینی مناسب و نیز غرامت 12 میلیون یورویی باعث شده تا نتواند تصمیم خود مبنی بر اخراج کومان را نهایی کند.

طبق ادعای راک 1 نام مارسلو گایاردو نیز برای جانشینی کومان روی میز است.

گایاردوی 45 ساله در ریورپلاته در این سال‌ها فوق‌العاده کار کرده و کارنامه کاری او آن‌قدر خوب بوده که با توجه به 2 قهرمانی‌اش در جام لیبرتادورس، سال گذشته به عنوان یکی از گزینه‌های هدایت رئال مادرید در اسپانیا مطرح شده بود. اکنون نیز او جزو گزینه های جانشینی رونالد کومان است. از قرارداد گایاردو با ریور کمتر از 6 ماه دیگر باقیمانده و او اخیرا اعلام مرد که قصد حضور در فوتبال اروپا را دارد و به تمدید فکر نمی کند. گایاردو در دوران فوتبالش برای موناکو و پی اس جی نیز سابق بازی دارد و به خوبی فضای فوتبال اروپا را می شناسد.

سرمربی آرژانتینی در نشست خبری سوپرکلاسیکو و در واکنش به شایعات حضورش روی نیمکت بارسلونا گفت: «تردید داشتم که در نشست خبری امروز شرکت کنم، چون پس از اخبار و شایعات اخیر، مجبورم به سوالاتی پاسخ بدهم که علاقه ای به آنها ندارم. تمام تمرکزم روی بازی برابر بوکاجونیورز است و علاوه بر این، همه می دانند که دوست دارم تا پایان قراردادم در ریور بمانم. من جزو مربیانی نیستم که در نیمه های فصل، تیمم را رها کنم، حتی به خاطر بارسلونا.»

گایاردو ادامه داد: «دلیلی ندارد که ذهنم را به مسائل حاشیه ای معطوف کنم. با ریور قرارداد دارم و به این تیم متعهدم. می خواهم مربی ریور بمانم و در ذهنم چیز دیگری نمی گذرد. اینکه با من تماس گرفته شده یا خیر هم دلیلی برای مطرح کردن ندارد. فقط می توانم بگویم که تا پایان قراردادم خواهم ماند و سپس خواهیم دید چه می شود. فعلا همه توجهم روی سوپرکلاسیکو است.»