|
روایت سرگردانی مردم
از تاثیر مُدجهانی تا تقابل با متولیان مدولباس
با توجه به اینکه برخی از کارشناسان و منتقدان فرهنگی و هنری معتقد هستند که اتمسفر فرهنگ و هنر به گونهای است که قائل به هیچگونه خطمش و ایدئولوژی نیست و همانند درختی است که هزاران شاخه دارد و از هر یک بهرهای میبرند و با توجه به اینکه در دوران انفجار رسانههای اجتماعی به سر میبریم که بیوقفه پیشنهادهای هنری و بستههای فرهنگی برای مخاطبانش دارد نمیتوان در تقابل و یا به زور فعالیتهایی انجام داد که تاثیر بسزایی در جامعه ندارد. اگر به حوزه مد و لباس توجه کنیم، در جامعه خواهیم دید که جوانان ما در یک طرف هستند که گویی در دایره سرگردانی افتادهاند و در دوراهی «این را بپوش» و «آن را نپوش» گیر کردهاند!
بسیاری از جوانان معتقدند که علاقه و تمایل آنان به سمت جریان جهانی مد بیشتر است و دیدگاههای نهادها و سازمانهای متولی با آنان کاملاً فرق میکند. جوانان در جریانات ترند جهانی هستند و گویی نهادها، سازمانها، طراحان و پژوهشگران در راهی دیگر، از همین رو، در این دو راهیها هیچکس نمیتواند آن یکی را راضی کند که کدام راه درستتر، صحیحتر و قابل باورتر است! پس در این دایره سرگردانی چه باید کرد؟ با توجه به اینکه مسئولان مربوطه شهامت به چالش کشیده شدن را ندارند و راهی که در پیش گرفتند خلاف جهتی است که مردم میروند. به نوعی در تقابل این نهادها و سازمانهای متولی با مردم میبینیم که آنها در سویی در حال برگزاری برنامهها، نمایشگاهها و جشنوارههایی هستند که هممرزی، همفکری و یکدستی با اندیشهها و افکار مردم در سطح شهر ندارد و از طرفی مردم جامعه در حال انتخاب فرهنگ و الگوی متفاوت دیگری هستند که با الگوهای ترویجی نهادها در تضاد است. شاید در جریان برنامهریزی برای بهبود یا فرهنگی کردن مسئله پوشش در جامعه ایرانی اتفاقاتی رخ داده باشد اما دوگانگی و گسست همچنان پایدار است. خبرنگاران درباره وجود این گسست و فرهنگ اعمال شده از سوی متولیان این حوزه و درباره این روند با مخاطبان به صحبت نشسته اند که نقطهنظرات آنان در ادامه میآید:
همخوانی نداشتن سلایق مردم و متولیان حوزه مد و لباس
درست است که میان سلایق مردم و مسئولان و متولیان حوزه مد و لباس همخوانی وجود ندارد اما برای بسیاری از مردم جامعه این دغدغه وجود دارد که اگر تا زمانی در زمینه مد و لباس به خاستگاه واقعی نرسیم و میان نیاز جوانان و قوانین توازنی ایجاد نشود، نمیتوانیم به هدفمان در این حوزه دست پیدا کنیم.
زمانی میتوان در زمینه مد و لباس به خاستگاه واقعی رسید که بتوان بین نیاز جوانان و شرع و عرف در جامعه توازن برقرار کرد، اگر این فرمول به هر شکلی از بین رود نه میتوان نیاز جوانان را برآورده کرد و نه میتوان به آنچه که در شرع و عرف یک زندگی ایرانی و اسلامی هدف قرار داده شده دست پیدا کرد.
«شکوفه» ۳۲ ساله از فعالان اجتماعی است با او درباره برگزاری نمایشگاه و جشنوارههای مد و لباس در کشور صحبت میکنم که او تا چه اندازه این رویدادها را دنبال میکند و محصولاتی که ارائه میدهند با سلایق آنان جور است، او میگوید: «جدیدترین ایدهها در زمینه مد و لباس و میزان پیشرفت تولید ملی در این عرصه باعث شده است اغلب جشنوارهها و نمایشگاههای عمومی مد و لباس را پیگیری کنم اما به نظرم طرحهای ارایه شده با سلایق عمومی جامعه همخوانی ندارد. همچنین زمانی وجود نهادهای متولی قادر به اثربخش خواهند بود که بتوانند دوستداران این حوزه را به سمت طرحهای جدید و به روز با سبک ایرانی اسلامی سوق دهد، در غیر اینصورت وجود این نهادها در جامعه روبهروز کمرنگتر شده و ماهیت اصلیاش را از دست میدهد.»
او با نهادها، سازمانها و متولیان حوزه مد و لباس آشنا است و به وجود آنها در جامعه آگاهی دارد اما حضور این نهادها را به شدت کمرنگ احساس میکند، «شکوفه» ادامه میدهد: «زمانی میتوان در زمینه مد و لباس به خاستگاه واقعی رسید که بتوان بین نیاز جوانان و شرع و عرف در جامعه توازن برقرار کرد، اگر این فرمول به هر شکلی از بین رود نه میتوان نیاز جوانان را برآورده کرد و نه میتوان به آنچه که در شرع و عرف یک زندگی ایرانی و اسلامی هدف قرار داده شده دست پیدا کرد. زمانی که زن جامعه امروزی نتواند لباسی مناسب برای خود بیابد به ناچار سمت ویترین پر زرق و برق مغازهها کشش پیدا میکند و همین عامل سبب میشود به مرور زمان به پوشش غیراصولی عادت کند و نوع سلایقاش دستخوش تغییر شود، در این میان میطلبد متولیان امر نگاه جدیتری به این مقوله داشته باشند و با به کارگیری نیروهای زبده و دارای ایده زمینه پیشرفت در حوزه مد و لباس را فراهم کنند.»
انتخاب مردم در تضاد و تقابل با نهادها و متولیان مد و لباس
«راضیه» ۳۶ ساله و حسابدار است، بیشتر سبکهای خاص و متفاوت را در حوزه مد و لباس دنبال میکند زمانی که از حضور جشنواره و نمایشگاه در صحبت با او یاد میکنم، او جواب میدهد: «از حضور جشنوارهها با موضوعیت مد و لباس در کشور خبردار نمیشوم و پیگیری نمیکنم زیرا سبک جشنوارههای مزبور را نمیپسندم و از وجود نهادها و سازمانهای متولی این حوزه با خبر نیستم.»
به او میگویم چرا آشنا نیستی و جشنوارهها را دنبال نمیکنی، شاید گاهی با سطح سلایقات جور دربیاید؟ «راضیه» جواب میدهد: «احساس میکنم سبک موردپسند این نهادها با سلیقه مردم تا حد بسیار زیادی متفاوت و یا کلاً متضاد است یا شاید هم تنها این موضوع پیشفرض من باشد، زیرا من در سبک لباس پوشیدن تنها از خودم تبعیت میکنم البته از این امر نباید غافل شد که نهادهای محدودکننده بر نوع پوشش مردم تاثیر گذاشتند اما من ترجیح میدهم لباسهایم را از مزونهای خاص که سبک متفاوتی را نسبت به مغازههای سطح شهر دارند، انتخاب کنم که حداقل نوع پوششام را دوست داشته باشم.»
«راضیه» انتخاب پوشش از سوی جامعه را به نوعی مدُ تحمیلی میداند که به نوعی بیاحترامی به جامعه است و ادامه میدهد: «به نظر من اقلیتی از جامعه در این نهادها و سازمانها با سلیقهای دور از ذهن در حال تصمیمگیری برای اکثریت جامعه با تفکرات متفاوت هستند که علایق این گروه مورد پسند عموم نیست. در واقع تا زمانیکه جامعهای برای طرز لباس پوشیدن از سوی نهادی خاص قانون گذاشته شود، مخالفم زیرا در صورتیکه اگر پوشش مردم باسلیقه آن نهادها در تضاد باشد گویی مرتکب جرم شدهاند.»
افراط و تفریط در نوع سیاستگذاری جشنوارهها
«افسانه»، ۲۵ ساله است در زمینه مارکتینگ و استارتآپ فعالیت دارد. او درباره فعالیتهای نهادهای متولی و برگزارکننده جشنوارههای متعدد در زمینه مد و لباس در جامعه میگوید: «علاقهای به این جشنواره ندارم و اساساً جزء دنبالکنندگان نیستم فقط گاهگداری تصاویر برخی از طراحیها و محصولات ارائه شده را در فضای مجازی میبینم، پیشفرض من این است که این جشنوارهها در ایران هنوز بهصورت حرفهای نتوانستهاند خودشان را مطرح کنند و فعالیتهای وسیع و مثمرثمر داشته باشند، تنها یکسری جشنوارههای نمادین برگزار میکنند که برخی از افراد خاص و مشخص شده میتوانند در آن فستیوال عرض اندام کنند.»
اطلاعرسانی این نوع نهادها بسیار محدود است و کسی به صورت جدی از ماهیت وجودی آنها اطلاعی ندارد. شاید هم خودشان قصد ندارند که به مردم معرفی شوند.
به «افسانه» میگویم چرا این نوع نهادهایی که در حوزه مد و لباس فعالیت دارند را نمیشناسد و با فعالیتهای آن آشنا نیست؟ او جواب میدهد: «اطلاعرسانی این نوع نهادها بسیار محدود است و کسی به صورت جدی از ماهیت وجودی آنها اطلاعی ندارد. شاید هم خودشان قصد ندارند که به مردم معرفی شوند. به نظر من، نهادهای برگزارکننده جشنواره و نمایشگاهها در اجرای این نوع برنامه افراط و تفریط دارند و در نقش پوشش جامعه به قدری اعمال سلیقه میکنند که نظرات و سلایق مردم را مدنظر قرار نمیدهد و آثار و محصولات از عموم جامعه فاصله دارد.»
دوری از نهادهایی که نوعی خاص از استایل را ترویج میکنند
«مونا» متولد دهه ۶۰ و عکاس است، درباره ایده گرفتن از پوششاش در جامعه میگوید: «برای انتخاب لباسهایم ایده خاصی ندارم، اما ترجیح میدهم با آزادی پوششام را انتخاب کنم، زمانیکه در جمع دوستانم از فستیوال و نمایشگاه مد و لباس که صحبت میکنم بیشتر درباره فرش قرمز فستیوال خارجی بحث میکنیم آنها بهروز هستند با علم و دانش در این زمینه فعالیت میکنند در حالیکه در کشور ما درباره این موارد احساسی تصمیم میگیرند و گویی همه با هم در یک لجبازی عمیق فرو رفتهاند.»
او درباره طراحان این حوزه میگوید: «البته نمیدانم طراح صرف در حوزه مد و لباس در جامعه وجود دارد یا خیر! اما بیشتر طراحیها توجه به ژورنالها، یا بازیگر و خواننده بیگانه است که با فرهنگ و شخصیت ما خیلی جور درنمیآید. با توجه به اینکه خواهرم نقاش است سعی میکنم با او نوعی لباس خاص را طراحی کنم و آن را به دوزنده میدهیم تا برایمان بدوزد. در نتیجه رجوع به جشنوارهها برایمان شبیه کابوس شده زیرا هر کس خودش را به نوعی بهترین طراح میداند و اگر انتقادی به آنان داشته باشیم سریعاً ناراحت میشوند. ما هم سعی داریم کلاً از نهادها و سازمانهایی که به عنوان متولی در این حوزه فعالیت میکنند، دوری کنیم.»
سود برگزاری جشنواره برای مسئولان و طراحان است یا مردم؟
تصور و دیدگاه برخی از مردم به این سمت سوق پیدا کرده که ماهیت وجودی جشنوارهها، نمایشگاه، ایونت و رویدادها برایشان مفید نیست و به نوعی سود و منفعتاش برای برگزارکنندگان آن است، مثلاً غزاله بر روی این موضوع تمرکز کرده و میگوید این نوع برنامهها برای جوانان دیگر جذابیتی ندارد.
«غزاله» ۲۰ ساله است و تماماً در حال سرچ کردن مد، استایل، سبک پوشش و ترند جهانی است، این را خودش میگوید و برایم عجیب است که چگونه تمام وقت بر روی این موضوعات فوکوس کرده است، با غرور خاص نام چندتن از طراحان مطرح را میآورد و مشخصات محصولاتشان را برایم ریز به ریز تعریف میکند، از او درباره جشنوارههای داخلی و نمایشگاهها میپرسم که جواب میدهد: «اگر بخواهم به صورت تخصصی درباره جشنوارههایمان توضیح بدهم قاطع و بدون حاشیه بگویم که کارکردی برای من به عنوان نسل جوان ندارند. احساس میکنم این جشنوارهها یک دورهمی است تا دانشجوهایی این حوزه برای رزومه جمع کردن شرکت میکنند تا سودی برایشان داشته باشد.»
اگر بخواهم به صورت تخصصی درباره جشنوارههایمان توضیح بدهم قاطع و بدون حاشیه بگویم که کارکردی برای من به عنوان نسل جوان ندارند. احساس میکنم این جشنوارهها یک دورهمی است تا دانشجوهایی این حوزه برای رزومه جمع کردن شرکت میکنند تا سودی برایشان داشته باشد.
از او میپرسم یعنی چه برایشان سودی داشته کمی بیشتر توضیح بده، «غزاله» میگوید: «ببینید یکی از دوستان من فارغالتحصیل رشته طراحی بود، تمام طراحیهایش با پارچه را برای جشنوارهها میفرستاد و میگفت که این جشنواره رزومه پُرباری برایش میسازد تا در مهاجرت کردن به او کمک کند، واگرنه من ندیدم طراحیهایی که در این جشنوارهها صورت میگیرد در بازار خرید وجود داشته باشند حتی خود طراح هم طراحی خودش را بر تن نمیکند زیرا به او سفارش دادهاند که در طراحیش باید چه قوانینی را رعایت کند و محدودیتها را درنظر بگیرد.»
به «غزاله» میگویم چرا در تقابل با این نهادها هستی آنها در تلاش هستند تا پوششی معقول را در جامعه ترویج کنند یا نظم ساختاری در پوشاک ایجاد کنند با نوع دیدگاه و نظراتت احساس میشود که گارد خاصی با برگزارکنندگان این نمایشگاهها، جشنوارهها و رویدادها داری، او جواب میدهد: «من گارد ندارم، اما زمانیکه واقعیتها را بیان میکنم و نقد بر روی سیاستگذاریها دارم سریعاً به تقابل و تضاد تعبیر میشود اما با یک بررسی و تفحص در جامعه میتوان با این موضوعات برخورد کرد و دید مردم از مُدی پیروی میکنند که بسیار متفاوت از مُد ایرانی است.»
چالش ها و فرصت های حج به عنوان بزرگترین گردشگری دینی جهان
علیرضا محمدعلیزاده فعال حوزه گردشگری و زیارت در یادداشتی که آن را در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده است نوشت: سالانه بیش از دو میلیون گردشگر زیارتی را از سراسر دنیا در مکه مکرمه گردهم می آورد تا به مناسک حج در چارچوب دین اسلام عمل کنند و ضمن زیارت، تبادلات دینی نیز شکل بگیرد.
برای مسلمانان؛ مهمترین، برجستهترین و عزیزترین جاذبه گردشگری جهان، شهر مکه و کعبه است. سالانه میلیونها زائر مشتاق برای دیدار قبله گاه مسلمانان جهان از سراسر جهان به این شهر سفر می کنند. مکه زادگاه حضرت محمد(ص) و محل بعثت اوست. این شهر علاوه بر نام مکه دارای نامهایی همچون «بکّه»، «امّ القری» و «بلدالحرام» نیز بودهاست که در قرآن به تمامی این اسامی اشاره شدهاست.
زیارت؛ ستون اصلی طرح توسعه گردشگری تحت برنامه اصلاحات اقتصادی «محمد بن سلمان»، ولیعهد عربستان سعودی است. طرحی که وی به منظور ارتقای رشد اقتصادی و پایان دادن به وابستگی به درآمد نفتی معرفی کرد. حج سفری است که هر مسلمانی که توانایی دارد یک بار در عمر خود باید به جا بیاورد و برای عربستان نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. این کشور با اتکاء به این که هر مسلمانی باید یک بار در طول عمر خود حج را به جا بیاورد، سرمایه گذاری کلانی در این بخش را آغاز کرده است.
طبق تحقیقات صندوق بین المللی پول، درآمد عربستان از حج به طور متوسط سالانه ۱۲ میلیارد دلار است که بخش عمده آن از اقامت زائران در هتل ها، حمل و نقل، خرید سوغاتی و ... در حج تمتع حاصل می شود.
تأسیس شهرک های مسکونی، هتل، رستوران، فرودگاه و مراکز خرید در کنار ورود این تعداد از زائران، به معنای رشد گردشگری و اقتصاد عربستان و سرازیر شدن میلیاردها دلار پول به این کشور تا ۱۰ سال آینده است.
سعودیها امسال تسهیلات ویژه ای برای عراقی ها قرار دادند از جمله این که سهمیه حجاج آنان را افزایش دادند، امکان اعزام آنان با اتوبوس را فراهم کردند تا به قیمت ارزان تر، خیلی از خانواده های کم بضاعت عراقی بتوانند در حج تمتع ثبت نام کنند و از طرفی اجازه دادند تا روز شروع حج به تعداد حاجیان عراقی اضافه شود، مراسم ویژه ای هم برای استقبال از زوار عراقی در نظر گرفتند و از آن طرف هم، روز بعد از اتمام حج میتوانند بدون تاخیر برگردند.
سعودیها از آن سو بر سر راه اعزام حاجیان ایرانی نیز چالشهایی ایجاد کردند از جمله اینکه در حمل و نقل ۸۶۵۰۰ حجاج ایرانی به حج تمتع از ۱۹ فرودگاه کشور در سال ۹۸، تنها شرکت هواپیمایی ایران را به جابه جایی زانران ایرانی موظف کردند و با کارشکنی، مانع استفاده از ظرفیتهای شرکتهای هواپیمایی دیگر شدند. شرکتهای هواپیمایی عربستان نیز از پرواز به ایران منع شدند.
این اعمال تبعیضها بین حجاج؛ تلاش برای تفرقه افکنی و تخریب اذهان عمومی مردم در عراق و ایران هست که هرساله قبل اربعین هم در ایران و هم مشابه آن در عراق شروع می شود تا هرچه بیشتر در دل دو ملت نسبت به هم بدبینی و نفرت بکارند که ناشی از توطئههای دشمنان اسلام و خیانتهای آل سعود به مسلمین است.
از دیگر چالشهای ایران در حج امسال، تراکم پرواز شرکت هواپیمایی ایرانی در اعزام حجاج هست که با توجه به وضعیت موجود ناوگان هواپیمایی کشور، ممکن است منجر به وقوع تأخیر طولانی و باعث نارضایتی حاجیان ایرانی شود که البته لازم است؛ دستاندرکاران تلاش خود را و از طرفی زائران و همراهان آنان، آستانه تحمل خود را جهت خدمت رسانی مطلوب به زوار، افزایش دهند.
حج تمتع به عنوان یک سفر واجب و تنها سفر حج ایرانیان (با توجه به توقف حج عمره) در سال ۱۳۹۸ با شعار حج با محوریت خودسازی، اخوت دینی و تمدن اسلامی از ۱۷ تیرماه آغاز شد و تا ۱۶ مرداد ادامه خواهد داشت، زمان برگشت حجاج ایرانی از ۲۶ مرداد تا ۱۷ شهریور خواهد بود. میانگین سنی حجاج ایرانی نیز ۵۵ سال است که ۱۸۰۰نفر از زائران بالای ۸۰ سال دارند و بزرگترین حاجی ایرانی، ۱۰۷ ساله است.
اما فرصت های حج سال ۹۸ را مقام معظم رهبری در دیدار دست اندرکاران و کارگزاران حج و جمعی از زائران کشورمان ۱۲ تیر ماه این گونه بیان کردند که حج یک فریضه استنایی، محل تجمع مجموعهای از ارزشهای اسلامی، نمودار کوچکی از جامعه اسلامی برتر، مظهر تمدن نوین اسلامی، نمایش بندگی و اخلاق، عامل وحدت امت اسلام و یکی از مظاهر حیات اجتماعی اسلام است.
حجتالاسلام والمسلمین سیدعبدالفتاح نواب؛ نماینده ولی فقیه در سازمان حج و زیارت اعلام کرده است که امسال طولانی ترین دوره حج پس از پیروزی انقلاب اسلامی است و علیرضا رشیدیان رئیس سازمان حج و زیارت؛ این اقامت طولانی را یک فرصت بینظیر جهت ارتقای فرهنگ دینی و بهرهگیری از ارزشهای معنوی و اخلاقی برای حجاج ایرانی یاد کرده است.
طولانیترین دوره حج زائران ایرانی بنابر توصیه¬های رهبر معظم انقلاب باید به فرصتی در جهت الفت با برادران مسلمان، حضور در صفوف منظم نماز جماعت مسجدالحرام و مسجدالنبی همراه با بقیه مسلمانها، آبرو بخشیدن حجاج به ملیت و هویت ایرانی، نشان دادن برجستگی¬های خلقیات اجتماعی ملت ایران به دیگر ملتها، حفظ آبرو و عزت ایران در مقابل بقیه مسلمانها، اهمیت دادن به نماز و خشوع و توسل در ایام حج، دعا برای برطرف شدن مشکلات و گرفتاریهای امت اسلام و دعا برای کم شدن شر دشمنان از سر دنیای اسلام منجر شود
اخبار
در بزرگترین متولی فرهنگی شهر چه خبر است؟
اخبار منتشر شده درباره فعالیتهای فرهنگی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران تامل درباب فعالیتهای فرهنگی روتین دولتی را دوباره واجب میسازد.
چند هفته پیش خبری منتشر شد که سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران به مناسبت میلاد امام رضا (ع) بزرگترین کیک جهان اسلام را میپزد و بین شهروندان توزیع میکند. خبر البته به این سادگی نبود بلکه با توضیحاتی آبوتاب دار درباره ابعاد و وزن این کیک و بینظیر بودن آن در جهان اسلام و همراه با ذکر نکته ثبت رکورد بزرگترین کیک در کتاب مشهور رکوردهای گینس همراه بود. بعدتر البته مشخص نشد که سرنوشت این کیک چه شد؛ اما این اقدام به عنوان مهمترین فعالیت یا یکی از مهمترین فعالیتهای فرهنگی سازمان فرهنگی هنری شهرداری در ایام دهه کرامت در رسانهها ثبت و ضبط شد.
حالا امروز خبر رسیده است که سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران در راستای بیانیه مشهور رهبر انقلاب اسلامی موسوم به بیانیه گام دوم فعالیتهای خودش را شروع کرده است و در اولین اقدام؛ ۱۲ کلیدواژه از این بیانیه را انتخاب و روی شاسیهای بزرگی خطاطیشان کرده است و بعد رئیس سازمان در ویژه برنامهای که با عکاسی و حضور جمعی از مدیران و معاونان سازمان فرهنگی هنری بوده است این دیوار را افتتاح کرده است.
این دومین اقدام سوالبرانگیز سازمان فرهنگی و هنری شهرداری در روزهای اخیر است. در شرایطی که کار فرهنگی در کشور با شرایط کاملاً ویژهای روبرو است؛ بزرگترین متولی فعالیتهای فرهنگی شهری در تهران اقدام به پختن کیک و افتخار به بزرگترین بودن آن در جهان اسلام میکند و بعد بیانیه گام دوم رهبر را به ۱۲ کلیدواژه و کوبیدن آنها به دیوار با حضور رئیس و معاونین و مدیران تقلیل میدهد. انتخاب بدویترین شیوههای کار فرهنگی در کشور، با پرسشهای متعددی میتواند مواجه شود. پرسشهایی از این قبیل که سازمان فرهنگی هنری شهرداری چگونه موفق شده است با انتخاب این شیوههای ابتدایی از کار فرهنگی عملاً «هیچ کاری نکردن» را موجهتر از این تصمیمات ساخته است؟ یا اینکه آیا در جمع روسا، مدیران و معاونان سازمان فرهنگی هنری شهرداری کسی نگاهی به تقویمهای روی میزهایشان هم میکند تا متوجه شود که امروز در سال ۱۳۹۸ شمسی، پخت بزرگترین کیک و افتخار به آن و همچنین ساختن دیوارنگاره از بیانیه فوقالعاده مهم گام دوم رهبر معظم انقلاب نه تنها کارکردی ندارد بلکه به سرعت به ضدتبلیغی علیه خودش بدل میشود.
همه این ملاحظات اگر در کنار کارهای به زمین مانده فرهنگی در شهر تهران قرار گیرد آن وقت است که میتوانیم با شبهه بیشتری به اتفاقاتی نگاه کنیم که این روزها در سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران مشغول انجام است.
انبوهی از معضلات اساسی فرهنگ عمومی در شهری که به صورت متناوب در معرض تندباد فردیت کلانشهری قرار داده است، وضعیت جامعه تهران را به وضعیت جامعه بحرانزدهای شبیه کرده است که نیاز به رسیدگی هر چه سریعتر به فرهنگ عمومی و مسائل کلان شهری اش دارد و آن وقت متولی فعالیتهای فرهنگی شهر تهران مشغول کیک پختن- بزرگترین کیک را پختن- و خطاطی کلیدواژههای بیانیه رهبری است.
کار روتین دولتی در ایران ظاهراً سرانجامی جز این ندارد. پر کردن کارتابلهای بزرگ و پرحجم اداری با مجموعهای از کارهای کمرمق و بی کارکرد و بیتناسب به وضعیت فعلی جامعه که فقط رویه نمادین فرهنگ را شناخته است و جز آن چیزی از فرهنگی نمی فهمد؟ سازمان فرهنگی هنری شهردای واقعاً دقیقاً مشغول انجام چه کاری است؟
جای اسناد تاریخی سوخته میدان حسنآباد در موزهها بود
مدیرکل امور موزههای کشور گفت: از همه کسانی که اسناد تاریخی را نگهداری میکنند میخواهیم که این اسناد را به موزهها تحویل دهند.
محمدرضا کارگر مدیرکل امور موزهها و اموال منقول فرهنگیتاریخی سازمان میراث فرهنگی، با اشاره به انتشار خبری درباره از بین رفتن برخی از اسناد مهم تاریخی در جریان حادثه آتشسوزی در میدان حسنآباد تهران افزود: نگهداری اسناد تاریخی غیرقانونی نیست، اما بهتر این است که اسناد تاریخی در اماکن امن از جمله موزهها یا سازمان اسناد و کتابخانه ملی نگهداری شوند.
وی افزود: از همه افرادی که اسناد تاریخی و مهم در اختیار دارند، درخواست میکنیم تا برای نگهداری هرچه بهتر از این اسناد و صیانت قویتر از آنها، این اسناد را به موزهها یا به سازمان اسناد و کتابخانه ملی تحویل دهند.
روز گذشته، سردفتر 39 تهران با اشاره به حادثه اتش سوزی روز چهارشنبه میدان حسن آباد، تعداد دفاتر جاری این دفترخانه را که در این حادثه از بین رفته است بیش از 700 دفتر برشمرد و گفت: علاوه براین تعداد، اسناد ارزشمندی از جمله سندهای مربوط به آیت الله کاشانی و مصدق نیز طعمه حریق شد.
اخبار
«عصرانههای شادی» در فرهنگسراها و بوستانهای شهر تهران
همزمان با فرارسیدن ایام تابستان و با هدف ایجاد نشاط و شادابی در بین شهروندان ویژهبرنامه «عصرانههای شادی» تا هشتم شهریور در فرهنگسراهای مناطق ۲۲ گانه و بوستانهای شهر تهران میزبان شهروندان است .
به گزارش امتیاز؛ محمد جواد حیدریپور مدیر فرهنگی هنری منطقه یک و رییس فرهنگسرای ملل گفت: با توجه به فرارسیدن ایام تابستان و در راستای برنامههایی که سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران با شعار «روی خط زندگی» در سطح شهر تهران برگزار میکند، ویژهبرنامهای با عنوان «عصرانههای شادی» از ۱۸ تیر آغاز شده است و تا ۸ شهریور در فرهنگسراها و بوستانهای شهر تهران برگزار میشود.
حیدری پور دبیر اجرایی «عصرانههای شادی» گفت: این برنامه به منظور غنی سازی اوقات فراغت و استحکام و تقویت بنیاد خانوادهها با اجرای برنامههایی چون؛ ایستگاههای نشاط و سرگرمی، نقاشی و خلاقیت، بازیهای فکری، نمایشگاههای هنری و میدانی، بازیهای ورزشی، ارائه محصولات فرهنگی، مسابقات تفریحی و... هر روز در عصرهای تابستان در فرهنگسراها و بوستانهای شهر تهران میزبان خانوادههای تهرانی است.
وی در پایان گفت: شهروندان برای شرکت در برنامههای عصرانه شادی میتوانند به نزدیک ترین فرهنگسرای محله خود در یکی از مناطق ۲۲ گانه شهر تهران و برای کسب اطلاعات بیشتر به دبیرخانه اجرایی این برنامه واقع در فرهنگسرای ملل مراجعه کنند یا با شماره تلفن 22671718 تماس بگیرند.
در شماره اخیر ماهنامه «فکه» صورت گرفت
پرداختی مطبوعاتی به زندگی شهید مدافع حرم «شاهرخ داییپور»
یک صد و بیست و چهارمین شماره ماهنامه فکه با محوریت پرداخت به شهید مدافع حرم «شاهرخ دایی پور» به همت مؤسسه فرهنگی هنری جنات فکه منتشر شد، در این شماره که موضوعاتی همچون سختی معیشت مردم، ناکارآمدی برجام و فرصت حاصل از آن و راهکارهای تشکیل یک دولت جوان و حزب الهی مورد بررسی قرار گرفته است، مصاحبهای با چند تن از اعضای خانواده شهیدان «محمد کاظم و و عبدالحسین عرب نژاد» و چند نفر دیگر از رزمندگان دوران دفاع مقدمس انجام شده است.
همان طور که اشاره شد در شماره اخیر ماهنامه «فکه» به زندگی شهید مدافع حرم «شاهرخ دایی پور» نگاه ویژه ای انجام شده است. در بخشی از این پرونده با عنوان «حاج عزیز» در مورد این شهید مدافع حرم آمده است: «اولین سالگرد شهادتت در اولین روز نخستین ماه تابستان بهانهای شد تا این بار صفحه مدافعان حریم ماهنامه فکه با نام تو نفس بکشد. سردار شهید حاج شاهرخ دایی پورغ سرداری مجاهد که سالهای جوانی اش با سالهای دفاع مقدس همزمان شد و او را به میانه معرکهای کشید که دیگر نتوانست از آن پا پس بکشد. دلش جا ماند و تمام سالهای بعد از جنگ را با یاد دوستان شهیدش سر کرد. سرداری که نه بازنشستگی و نه درجههای روی شانهاش او را ذرهای از راهی که به آن عشق میورزید جدا نکرد. او آن قد به دنبال شهادت دوید تا آن را در قامت سربازی عقیله بنی هاشم به آغوش کشید و سرخ روی به یاران شهیدش پیوست.»
در ادامه این پرونده نشریه «فکه» گفت و گوهای جداگانه ای با کتایون فرهادیان (همسر شهید دایی پور)، سردار سیدمحمودرضا شمس دولت آبادی (هم رزم شهید)، دکتر قاسم حسنی استاد دانشده فرماندهی و ستاد (دافوس) (هم رزم شهید) و سیدحبیب شاهی دیگر هم رزم شهید و آخرین همراه شهید دایی پور در لحظات آخر زندگی انجام شده است. در بخشی از گفت و گوی سید حبیب شاهی میخوانیم: «سردار دایی پور به عنوان فرمانده قراگاه تاکتیکی و من به عنوان فرمانده عملیات آن قرارگاه بودم. جاده حمیمه بین تدمر و البوکمال قرار داشت. جاده باید پاکسای میشد. قبلاً مقداری از جاده با همکاری ارتش سوریه پاکسازی شده بود. پیش از این در آن منطقه، عملیات مشترک با گروههای مقاومت مثل فاطمیون انجام داده بودیم. روز قبل از حادثه ۵۰ کیلومتر پاکسازی کردیم و پیش رفتیم. صبح فردا که قرار شد بقیه عملیات پاکسازی انجام بگیرد، از پایگاه تی ۳ به سمت مقر مشترک با سایر نیروهای مقاومت به راه افتادیم. چهل پنجاه کیلومتر که جلو رفتیم، ماشین از سمت راست که سردار نشسته بود رفت روی یک تله انفجاری و منفجر شد....»
در ادامه این شماره «فکه» کتابهای جدیدی و تجدید چاپ در حوزه دفاع مقدس به این شرح معرفی شدهاند: «خودسازی به سبک شهدا؛ روایتی از تصفیه نفس شهدا» (زهرا موسوی، انتشارات مؤسسه حماسه یاران چاپ ششم)، «آخر شهید میشوی؛ داستانی از یک زندگی اعجاب آور» (حسن شرفخانلو، انتشارات روایت فتح از مجموعه شهدای مدافع حرم شماره پانزدهم زندگی شهید صادق عدالت اکبری)، «ناگرا؛ خاطرات یک خبرنگار جنگ» (زهره میرباقری، انتشارات روایت فتح شامل خاطرات مجید جیران پور خامنه)، «آیت الله احمد جنتی به روایت اسناد» (نویسنده و ناشر مؤسسه فرهنگی هنری مرکز اسناد انقلاب اسلامی)، «امیر دلها؛ زندگینامه تنها امیر شهید کهگیلویه و بویر احمد» (قربانعلی حسن زاده، انتشارات فتح دنا)، «راز رضوان؛ خاطرات سردار مقاومت اسلامی» (نویسنده و ناشر گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی)
بخش انتهایی این شماره «فکه»، به مقالهای عربی و به قلم کتایون فرهادیان اختصاص دارد که در آن رشادتهای شهید دایی پور از زبان همسرش در لبنان و دیگر کشورهای عربی مورد یادآوری قرار گرفته است.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4086/17949/69457
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4086/17949/69458
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4086/17949/69459
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4086/17949/69460
|
عناوین این صفحه
- از تاثیر مُدجهانی تا تقابل با متولیان مدولباس
- چالش ها و فرصت های حج به عنوان بزرگترین گردشگری دینی جهان
- اخبار
- اخبار