|
سندروم سال چهارم
مربیگری پپ گواردیولا تا به حال در دورههای چهارساله رقم خورده است. چهار سال در بارسلونا که با موفقیتهای بیسابقه شروع شد و با شکست برابر ژوزه مورینیو در کورس قهرمانی لالیگا به پایان رسید. بعد از یک سال استراحت و شارژ باتریاش سه سال را در بایرنمونیخ سپری کرد که اگرچه بر لیگ آلمان مسلط بود اما هتتریک ناکامی در لیگ قهرمانان به جداییاش انجامید. گواردیولا در انگلیس تاریخسازی کرده، نخستین تیمی که 100 امتیاز گرفت و نخستین تیمی که هر سه جام داخلی را به دست آورد اما فصل «سخت» چهارم باعث شده 22 امتیاز از لیورپول عقب بیفتد. بازی لیگ قهرمانان برابر رئال مادرید هم فوقالعاده دشوار است، ما نمیدانیم اگر باز هم در اروپا کم بیاورد در سیتی میماند یا نه اما او هرگز فصل پنجم را در یک تیم تجربه نکرده. نویسنده دیلی میل به جزئیات بیشتری در دورههای چهارساله مربیگری پپ گواردیولا پرداخته.
بارسلونا، 2012-2008
بارسلونا تیم درجه یک اروپایی نبود وقتی گواردیولا در سال 2008 مربیاش شد. بعد از پنج سال مربیگری فرانک رایکارد، علامت سؤالهای بزرگی درباره پپ وجود داشت: آیا با اینکه تجربه مربیگریاش در رده بزرگسالان صفر است، به صرف اینکه کاپیتان سابق بارسا و شاگرد یوهان کرویف بوده، شایسته این پست است؟ گواردیولا با قدرت تمام به انتقادات پاسخ داد و یکی از بهترین تیمهای تاریخ فوتبال را ساخت. بله او لیونل مسی را در اوج داشت اما همه بارسا این نبود؛ تیکی تاکای ژاوی و اینیستا، پرسینگ فوقالعاده برای پس گرفتن توپ و بازی فیزیکی امثال کارلس پویول و سرخیو بوسکتس. در سال اول شش جام گرفتند، لیگ قهرمانان، لالیگا، جام حذفی اسپانیا، سوپرجام اروپا، سوپرجام اسپانیا و جام جهانی باشگاهها. لالیگا در دو فصل بعدی هم تکرار شد و در فصل 2011-2010 در ویمبلی دومین قهرمانی پپ و شاگردانش در اروپا رقم خورد اما مادرید و مورینیو بیرحمانه با فوتبال جذاب پپ و تیمش مقابله کردند ضمن اینکه رابطه میان دو باشگاه به بدترین روزهای خود رسید، اوج آن فروکردن انگشت مورینیو در چشم تیتو ویلانووا، دستیار فقید گواردیولا بود. زمزمههایی از نارضایتی بازیکنان بارسا از جمله مسی در مورد سختگیریهای پپ به گوش میرسید. گواردیولا جام حذفی، سوپرجام اسپانیا، جام جهانی باشگاهها و سوپرجام اروپا را به دست آورد اما اصلیها از کف رفت. لالیگا را رئال مادرید برد و لیگ قهرمانان را چلسی. پپ خسته شده بود: «روزی که ببینم چشم بازیکنان آن برق همیشگی را ندارد، وقت رفتن است.»
ساندرو روسل جای خوان لاپورتا را گرفته بود و روسل به گواردیولا لقب «دالایی لاما» داده که لزوماً تحسینآمیز نبود. گواردیولای ایدهآلگرا که سبک کرویف را به بارسلونا آورده بود، باید میرفت تا احترامش حفظ شود.
استراحت و بایرنمونیخ، 2016-2012
سال اول این دوره را گواردیولا و همسرش در نیویورک سپری کردند تا انرژی و انگیزههایش را باز یابد. یک آپارتمان لوکس گرفته بود، شایعاتی در مورد رفتنش به چلسی مطرح شد و یک شام معروف با سر الکس فرگوسن صرف کرد. در نهایت با بایرنمونیخ به توافق رسید و در آغاز فصل 2014-2013 به تیمی رفت که به تازگی قهرمان سهگانه شده بود؛ تیم یوپ هاینکس در فصل 2013-2012 همه جامها را برد.
او قصد داشت سبک فوتبال جدیدی را به باواریا بیاورد که تنها هدفش بردن جام نبود. از این جهت موفق شد، با کمک دو بال در کلاس جهانی، آرین روبن و فرانک ریبری و چند بازیکن تیم ملی آلمان شامل مانوئل نویر که در پایان همان فصل به قهرمانی جام جهانی رسیدند. بایرن در فصل اول پپ با 19 امتیاز اختلاف با زدن 94 گل در 34 بازی قهرمان شد. اختلاف امتیاز در دو فصل بعدی 10 تا بود. احتمالاً بهترین خرید او روبرت لواندوفسکی بود که در باشگاه یک اسطوره شده و هنوز هم مرتب گل میزند اما اینکه سلف گواردیولا، هاینکس قهرمان اروپا شده بود به مربی اسپانیایی فشار میآورد. بایرن در نیمهنهایی سال 2014 لیگ قهرمانان در مجموع دو دیدار 5 بر صفر برابر رئال مادرید تحقیر شد. فصل بعد هم به جمع چهار تیم پایانی راه یافتند اما این بار مغلوب بارسلونا شدند. در این مدت منچسترسیتی بیکار نبود و از طریق مدیران سابق بارسلونا و دوستان گواردیولا، فران سوریان و تکسیکی بگیریستاین مرتباً به مونیخ، آدمهای خود را میفرستادند تا با تماشای سبک کار گواردیولا بازیکنانی را بخرند که با فلسفه بارسا همخوان باشد.
در فصل سوم گواردیولا در مونیخ به نظر میرسید اوضاع برای رفتنش به لیگ برتر مهیا شده و قدرت شخصیت گواردیولا برای برخی از چهرههای سرشناس بایرن توهینآمیز بود. دکتر افسانهای باشگاه، هانس مولر ولفارت در دوران پپ از این تیم رفت و بعدها مدعی شد مربی به طور کامل حرفه پزشکی را نادیده میگیرد. در واقع این سبک کار گواردیولا بود. در طول فصل مشخص شد گواردیولا در پایان فصل به منچسترسیتی میرود و چندان اشکی برایش ریخته نشد. بایرن برای سومین فصل پیاپی در نیمهنهایی لیگ قهرمانان اروپا حذف شد و گل آنتوان گریزمان در آلیانتس آرهنا، اتلتیکومادرید را به فینال رساند.
منچسترسیتی، 2020-2016؟
گواردیولا همزمان با مورینیو به منچستر آمد؛ در حالی که سیتی و یونایتد فصل قبل را با امتیاز یکسان به پایان رسانده بودند. زمان زیادی طول نکشید تا سیتی سایهاش را برای یونایتد باقی بگذارد اما فصل اول فصل تغییرات در ورزشگاه اتحاد بود و مصدومیت شدید نخستین خرید گواردیولا، ایلکای گوندوغان به بدتر شدن اوضاع کمک کرد. سیتی در فصل 2017-2016 تنها توانست قهرمان جام اتحادیه شود و گواردیولا وقتی تیمش در باخت مقابل لسترسیتی چهار گل خورد، با بیاحترامی گفت «مربی تکلها» نیست. فصل بعد همه چیز سر جای خودش قرار گرفت. سیتی با 100 امتیاز قهرمان لیگ برتر شد و فصل بعدش با 98 امتیاز از عنوانش دفاع کرد. آنها قهرمانی جام اتحادیه و جام حذفی را هم اضافه کردند تا سهگانه منحصر به فردشان رقم بخورد. در این مسیر تیم گواردیولا یکی از زیباترین فوتبالهایی که لیگ برتر به خود دیده را به نمایش گذاشت، از بازی با توپ ادرسون، دروازهبان برزیلی گرفته تا استعدادهای هجومی کوین دبروین، رحیم استرلینگ، لروی سانه و سرخیو آگوئرو. تنها نقطه ضعف ناکامی در لیگ قهرمانان بود و این فصل هم گواردیولا به خاطر پیدا نکردن جانشین برای کاپیتان تیم، ونسان کمپانی، غافلگیر شده؛ تاوان این اشتباه با مصدومیت آیمریک لاپورته بیشتر هم شد.
کجخلقیهای مربی سیتی شروع شد. او از برنامه فشرده بازیها انتقاد کرد و گفت «میتواند بازیکنان را بکشد»، خریدهای جدیدش بنژامین مندی و ژوائو کانسلو با توجه به قیمت بالایشان انتظارات را برآورده نکردند، پپ در متقاعدکردن سانه برای امضای قرارداد عاجز شد و مجبور شد به شایعات در مورد رفتنش به یوونتوس پاسخ بدهد.
پپ اصرار دارد بند فسخ قراردادش را در تابستان فعال نمیکند و به این ترتیب تا پایان قراردادش در سال 2021 میماند. این یعنی برای سال پنجم در سیتی میماند، اتفاقی که در تیمهای دیگرش نیفتاده اما تا وقتی که نتیجه بازی یکهشتم نهایی لیگ قهرمانان مشخص نشده نمیتوانیم مطمئن باشیم. به نظر میرسد آن قدرتی که گواردیولا برای رساندن تیمهایش به سطوح فوقالعاده به کار میبرد، هر چهار سال یک بار ته میکشد.
هشدار قدیمی گواردیولا؛ مسی تنها نشود!
«امیدواریم که لئو مسی خسته و فرسوده نشود و باشگاه به اندازه کافی برای استراحت دادن به او بازیکن جذب کند». این جمله هشت سال قدمت دارد. آن را پپ گواردیولا به زبان آورد؛ زمانی که دومین قهرمانیاش در لالیگا را با بارسلونا کسب کرد. حالا دوباره همان جمله دارد بازخوانی میشود اما با یک بُعد جدید. اکنون به این جمله نه به عنوان یک توصیه عاقلانه بلکه همچون یک هشدار تاریخ مصرف گذشته نگاه میشود، هشدار بابت اتفاقی که این روزها در بارسلونا شاهدش هستیم و باعث نگرانی آبیواناریها شده است.
لئو مسی ناراحت است. خانهنشینی لوئیس سوارس نه تنها ضربهای به بارسلونا زده که پیشبینی آن غیرممکن بود؛ بلکه تبعاتی کشنده برای آینده این تیم دارد. با تغییری که اخیراً در کادر فنی صورت گرفته، داشتن یک منطقه امن برای پناه گرفتن، یک جفت مهاجم آماده که تنها با نگاه به چشمان یکدیگر برنامه و حرکت بعدی بازیکن مقابل را بفهمند، یک اولویت است. این همان چیزی است که میتوانست به بارسلونا کمک کند در عین حال که دارد خودش را با تاکتیکهای کیکه ستین وفق میدهد، از بازیهایش در این پروسه نتایج لازم را بگیرد. اکنون اما چنین چیزی ممکن نیست. بدون سوارس، مسی بهترین شریکش در داخل و خارج از زمین بازی را از دست داده و بازی بارسلونا هم تحتالشعاع این موضوع قرار گرفته است.
آمارها نشان میدهند بازیکنی که مسی بالاترین درک متقابل را در بازیاش با او دارد، کسی نیست جز سوارس. از فصل 15-2014 که سوارس به ترکیب بارسلونا اضافه شد، زوج مسی و سوارس مسبب رقم خودن بیش از 70 درصد گلهای تیم بودهاند. درست است که حضور هر بازیکن در هر پستی از میدان به نوبه خودش دارای اهمیت است اما مشکلی که در بارسلونا وجود دارد این است که دیگر مهرههای هجومی این تیم آنقدر که سوارس به مسی و مسی به سوارس برای گلزنی کمک میکند، به این دو نفر برای گلزنی یاری نمیرسانند و آمار بازیهای اخیر بارسلونا هم این موضوع را ثابت میکند.
تعداد دفعاتی که مسی و سوارس در بازیهای بارسلونا یکدیگر را پیدا و صاحب موقعیت کردهاند به مراتب بیشتر از تعداد دفعاتی است که مسی با دیگر همتیمیهایش برای گلزنی تعامل داشته است. لئو در این فصل از لالیگا 4 پاس گل به سوارس داده در حالی که پاسهای گلی او به آنتوان گریزمان تنها یک مورد بوده است. مشکل این اینجاست که نه کارلس پرس نه آنسو فاتی یا حتی عثمان دمبله هیچ پاس گلی از مسی دریافت نکردهاند که این عمق فاجعه را در خط حمله بارسلونا نشان میدهد.
وضعیت زمانی بدتر میشود که بدانید عکس این موضوع هم در مورد رابطه مسی با دیگر مهرههای هجومی بارسلونا صدق میکند. مسی در این فصل 3 پاس گل از سوارس دریافت کرده است. دومین نفری که بیشتری پاس گل را به مسی داده گریزمان است اما سه بازیکن دیگر خط حمله بارسا هیچ پاس گلی به کاپیتان تیم نداده اند.
مشکل مسی اما فقط به داخل زمین بازی محدود نمیشود. غیبت سوارس نه فقط در داخل زمین بازی بلکه در خارج از آن هم روی مسی تأثیر گذاشته است. سوارس و مسی دوستانی صمیمی و خانوادگی هستند. آنها نزدیک به یکدیگر زندگی میکنند و اغلب اوقات هم با هم به تمرینات و زمین بازی میروند. اعضای خانواده آنها هم با یکدیگر تعامل فراوانی دارند. بنابراین از نظر شخصی هم زندگی مسی به نوعی به سوارس گره خورده است. او میداند که دوست صمیمیاش دارد از برهه سختی عبور میکند و فکرش درگیر اوست و همین بر تمرکزش تأثیر منفی گذاشته است. اگر بارسلونا میخواهد بیشتر از این دچار افت نشود چارهای ندارد جز اینکه شریکی که مسی را راضی نگه دارد. همانطور که گواردیولا هشدار داده بود، خسته و فرسوده نشدن مسی باید برای بارسلونا در اولویت باشد.
سیتی چگونه به ریل موفقیت برمیگردد؟
یکشنبه شب منچسترسیتی موفق شد در یکی از حساسترین دیدارهای هفته هفدهم لیگ برتر انگلیس با نتیجه قاطع ۳-۰ برابر آرسنال به برتری برسد. اما واقعیت امر اینست که این نتیجه بیشتر از آنکه حاصل قدرتنمایی سیتیزنها باشد، محصول ضعف مفرط و غیرقابل انکار آرسنال در تکتک نقاط مستطیل سبز بود، ضعفی که حالا توپچیهای لندن را پس از سالها حضور در اوج به تیمی درجه دو تبدیل کرده. به همین دلیل است که بسیاری از کارشناسان همچنان معتقدند که نمایش خوب سیتیزنها در این مسابقه نباید باعث چشمپوشی بر روی مشکلات عمیق تیم شود. در واقع این دسته بر این باروند که شکست در دربی منچستر آخرین نشانه از ضرورت اعمال تغییراتی در منچسترسیتی بوده. یک شکست نابخشودنی، شکستی که آبیهای شهر منچستر مقابل حریف همشهریشان کیش و مات شدند و واکنش خوبی هم نتوانستند به این باخت و افزایش فاصله با صدر جدول و لیورپول داشته باشند.
چهارمین شکست سیتیزنها پیش از پایان نیم فصل نخست لیگ برتر انگلیس، آنها را ۱۴ امتیاز از سرخپوشان مرسیساید عقب انداخت و حالا بسیاری این سناریو را در ذهن میپرورانند که ممکن است این فصل، فصل پایانی حضور «پپ گواردیولا» در «اتحاد» باشد. سناریویی که این روزها با ابراز تمایل مسئولان باشگاه بارسلونا برای بازگشت مجدد پپ به «نیوکمپ» پررنگتر نیز شده است.
اما آیا واقعا اتفاقات فعلی میتواند شروعی برای پایان گواردیولا باشد؟
پاسخ برخی به این پرسش مثبت است. بسیاری از خبرنگاران و مدیر برنامههای جهان فوتبال اعتقاد دارند که پپ در پایان همین فصل منچسترسیتی را ترک خواهد کرد چرا که دیگر پیام و حضورش تاثیر سابق را روی بازیکنان سیتی ندارد. یکی از اعضای درونی باشگاه در این باره گفت: «در بسیاری از باشگاهها گوش دادن به صدا و فرامین یک شخص برای چند فصل طولانی مشکلساز خواهد شد. هر چند پپ بهترین است اما از این قاعده مستثنی نیست. او به بازیکنانش جملات اشتباهی نمیگوید اما دیگر آن قدرت و برش سابق را ندارد.»
این نظریه مشابه با اتفاقیست که برای «مائوریسیو پوچتینو» در تاتنهام رخ داد و در نهایت به اخراج سرمربی نامدار و موفق آرژانتینی ختم شد.
در اتحاد اما خبری از اخراج سرمربی اسپانیایی در کار نیست و آنها اتفاقا قصد دارند حداقل تا سال ۲۰۲۱ مطابق قراردادشان گواردیولا را در شهر منچستر حفظ کنند. سردرگم شدید؟ بگذارید صریحتر سخن بگوییم؛ حالا در قسمت آبی شهر امکان بروز تغییرات اساسی در کادرفنی سیتیزنها وجود دارد اما کسی به اخراج سرمربی تیم نمیاندیشد. در واقع در مقطع فعلی تمام صحبتها از حضور یک مربی جدید و تازه نفس در کنار پپ بوده، کسی که بتواند در آینده و بعد از جدایی گواردیولا به صدای جدید تیم تبدیل شود.
در این جا به نام «میکل آرتتا» بر خواهیم خورد؛ کسی که در حال حاضر به عنوان کمک مربی در منچسترسیتی مشغول به فعالیت است و بسیاری او را جانشین پپ در اتحاد میدانند. از آرتتا هم اکنون نیز به عنوان یک مربی بسیار با دانش یاد میشود، کسی که دو تیم آرسنال و اورتون هم به استخدام او به صورت جدی علاقه دارند و حتی مسئولان توپچیهای لندن جلسهای ویژه در ساعات پایانی روز یکشنبه در منزل او برگزار کردند.
حال یک نگاه اجمالی به نیمکت تیمهای حاضر در لیگ برتر بیاندازید، جایی که به نظر میرسد تیمها در استخدام سرمربیان خود عنصر «احساسات» را نیز در نظر گرفتهاند؛ «اولهگونار سولشائر»، «فرانک لمپارد»، «فردی لیونبرگ» و «دانکن فرگوسن» حالا سرمربیانی هستند که در تیمهای بزرگ به شکل دائم یا موقت مشغول به فعالیت شدهاند. البته که این نامها هر کدام کارنامه قابل قبولی را از خود به جا گذاشتهاند اما نکته عجیب اینجاست که گویی تیمها سعی ندارند مربیان صاحب نام پیشین را برای هدایت تیمهای خود برگزینند و سعی دارند با یک استراتژی مشخص جدید پا به جهان آینده بگذارند. با این حال باید اعتراف کرد که آرتتا یک نسخه متفاوت از این گزینههای احساسیست. او بخشی از پروسهای خاص در منچسترسیتی به حساب میآید، چهرهای که با بینش دقیق نسبت به تکتک بازیکنان میتواند به مرد شماره یک سیتی تبدیل شود اما حالا بیشتر از هر زمان دیگری به خروج از «اتحاد» نزدیک شده است. البته تمامی نظرات موافق آرتتا نیست و برخی رسانهها مدعی هستند بازیکنان فعلی ترکیب منچسترسیتی، آرتتا را شخصی مناسب برای جانشینی پپ نمیدانند. حتی در آرسنال هم برخی بازیکنان با انتخاب او به عنوان سرمربی تیم به صراحت مخالف کردهاند!
اما بیایید فرض کنیم گواردیولا فعلا در اتحاد ماندنیست و احتمالا یک عضو جدید به کادر فنی آنها اضافه خواهد شد. مشکلاتی که می توانیم انتظار داشته باشیم او در پنجره نقلوانتقالاتی پیش رو با آن مواجه شود چه میتواند باشد؟
سیتیزنها ۱۸ ماه است که آمادگی خرید بزرگ را ندارند و در بازار سمت بازیکنانی که ارزشی بیشتر از ۸۰ میلیون پوند دارند نیز نمیروند. شاید به همین دلیلست که حضور نامهایی همچون «نیمار جونیور»، «گرت بیل» و حتی «کیلیان امباپه» حتی به صورت شایعه نیز در اطراف سیتیزنها شنیده نمیشود!
عملکرد مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر انگلیس نیز تمامی این گمانهزنیها را تائید میکند؛ آنها تابستان با پرداخت ۶۲.۸ میلیون پوند به اتلتیکومادرید «رودری» را به عنوان گرانترین خرید تاریخ خود جذب کردند و به طور همزمان پس از اطلاع از قیمت بالای «هری مگوایر» از جذب او منصرف شدند.
سیتیزنها حالا با توجه به مصدومیت «آیمریک لاپورته» و ضعف فاحش خود در خط دفاعی، جذب دو مدافع را در نقلوانتقلات زمستانی در دستور کار قرار دادهاند و دو گزینه اصلیشان «ناتان آکه» از بورنموث و «کالیدو کولیبالی» از ناپولی هستند. البته آبیآسمانیهای شهر منچستر در راه جذب آکه باید با چلسی - تیم پیشین مدافع هلندی - رقابت کنند. ضمن اینکه برنامه گواردیولا مبنی بر استفاده از فرناندینیو در خط دفاعی بود اما او حالا قبول دارد که به مدافعی مطمئن و باتجربه نیازمند است. «اورلیو دیلورنتیس» مالک خبرساز باشگاه ناپولی با توجه به کودتای اخیر بازیکنان تیم، تصمیم به فروش کولیبالی و چند ستاره دیگر خود گرفته که این امر کار پپ را راحت میکند.
حالا سوال اساسی اینجاست که در صورت جذب این بازیکنان آیا پپ میتواند سیتیزنها را باز هم به تیم نخست انگلیس تبدیل کند؟ واقعیت امر اینست که هدف او رسیدن به عنوان قهرمانی اروپا با این تیم انگلیسی است و برای تحقق این آرزو باید نشان دهد تفکراتش در اتحاد همچون گذشته جوابگو است.
اخبار
کریستیانو هرگز (از زلاتان) شکست نمیخورد!
در فوتبال روز دنیا علاوه بر تقابل تیم های بزرگ، دوئل بازیکنان سرشناس و سوپر استار نیز از جذابیت بسیار ویژهای برخوردار است؛ یکی از جذاب ترین جنگ های تن به تن به تقابل های کریستیانو رونالدو و زلاتان ابراهیموویچ برمی گردد.ستاره سوئدی حال حاضر باشگاه میلان بارها با کنایه در مورد کریستیانو رونالدو صحبت کرده بود که شاید یکی از جنجالی ترین آن به این مصاحبه او بر می گردد که گفته بود: « تنها یک رونالدو واقعی و اصلی وجود دارد و آن هم رونالدو برزیلی است.» با این وجود کریستیانو رونالدو طی این سال ها کم تر به جنگ لفظی با زلاتان ابراهیموویچ تن داد و بیشتر سعی کرده که پاسخ این ستاره سوئدی را در داخل زمین بدهد؛ درست مثل بازی دیشب! حالا در اینجا به برخی از جذاب ترین دوئل های این دو بازیکن درون زمین فوتبال اشاره می کنیم.
۲۰۰۹:اینتر ۰ - منچستریونایتد ۰ ، منچستریونایتد ۲ - اینتر ۰
شاید بتوان دیدار دو تیم یونایتد و اینتر در سال ۲۰۰۹ را آغاز جنگ های بین رونالدو و ابراهیموویچ تلقی کرد. در دیدار رفت دو تیم به تساوی بدون گل دست یافتند اما در بازی برگشت یونایتد با دو گل در اولدترافورد به پیروزی رسید؛ بردی که کریستیانو در آن نقش اساسی داشت و گل دوم تیمش را به ثمر رساند.
۲۰۰۹: بارسلونا ۱- رئال مادرید ۰
ابراهیموویچ در پایان فصل ۹-۲۰۰۸ اینتر را به مقصد بارسا ترک کرد. در همین حال کریستیانو رونالدو نیز بعد از چند سال درخشش در منچستر یونایتد این تیم را ترک کرد و به رئال مادرید پیوست. تقابل اول دو تیم در ال کلاسیکو اما با پیروزی ستاره سوئدی به پایان رسید و او موفق شد تک گل تیمش را با پاس عالی دنی آلوز وارد دروازه کهکشانیها کند.
۲۰۱۰: رئال مادرید۲- میلان ۰، میلان ۲- رئال مادرید ۲
اگرچه دوران حضور زلاتان ابراهیموویچ در نوکمپ تنها یک فصل به طول انجامید اما این دو بازیکن تنها یک سال بعد از تقابل قبلی این بار در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا به مصاف یکدیگر رفتند. در بازی رفت رونالدو روی یک ضربه آزاد فوق العاده یکی از گلهای تیمش را به ثمر رساند اما در دیدار برگشت اتفاق خاصی در سن سیرو رخ نداد.
۲۰۱۳: پرتغال ۱- سوئد ۰، سوئد ۲- پرتغال ۳
به طور قطع جذاب ترین تقابل بین این دو فوق ستاره دنیای فوتبال به رقابت های انتخابی جام جهانی ۲۰۱۴ برمی گردد؛ جایی که دو تیم پرتغال و سوئد در مرحله پلیآف به مصاف یکدیگر رفتند. اگر چه در این بازی زلاتان نیز عملکرد خوبی به جای گذاشت اما قطعا در جنگ برابر کریستیانو رونالدو به شکل عجیبی شکست خورد چرا که فوق ستاره پرتغالی با به ثمر رساندن سه گل سند صعود تیمش به مرحله نهایی رقابت های جام جهانی ۲۰۱۴ را امضا کرد.
۲۰۲۰: میلان ۱- یوونتوس ۱
در سال ۲۰۱۸ راه کریستیانو رونالدو و رئال مادرید از یکدیگر جدا شد و این بازیکن نهایتاً به یوونتوس پیوست. زلاتان ابراهیموویچ نیز بعد از حضور در لیگ حرفهای آمریکا، نهایتاً در زمستان تصمیم گرفت به میلان بازگردد. صعود دو تیم میلان و مرحله نیمه نهایی رقابت های کوپا ایتالیا باعث شد که انتظار فوتبال دوستان خیلی زود به پایان برسد و آنها بتوانند تقابل جذاب بین رونالدو و زلاتان را تماشا کنند. در بازی دیشب هم این کریستیانو رونالدو بود که برنده دوئل جذاب برابر زلاتان شد. در حالی که روسونری تا دقایق پایانی از حریف خود پیش بود، کریستیانو رونالدو با یک ضربه پنالتی تیمش را از شکست نجات داد تا این بار نیز جدال درون زمین را از ستاره سوئدی برده باشد.
با انتقاد از داوری؛
باشگاه پرسپولیس به کنفدراسیون فوتبال آسیا اعتراض کرد
باشگاه پرسپولیس با ارسال ویدیوی دو اشتباه تاثیرگذار داور دیدار با الدحیل مراتب اعتراض رسمی خود به کنفدراسیون فوتبال اسیا را اعلامخواهد داشت.
حسین قدوسی در گفت و گو با سایت رسمی باشگاه پرسپولیس افزود: به گفته کارشناسان داوری داور با نادیده گرفتن خطای مانزوکیچ روی نادری نقش مهمی در رسیدن حریف به گل زودهنگام داشت. کارشناسان داوری روی این اشتباه داور همچون اشتباه در اعلام ضربه ایستگاهی منجر به گل اول استقلال و سالم بودن گل دوم سرخها در دربی اتفاق نظر داشته اند. همچنین برخی کارشناسان تاکید داشته اند که بازیکن الدحیل دردقیقه ۴۱ بخاطر خطای خشن روی ترابی میبایست اخراج میشد.وی تصریح کرد: خطای منجر به گل و ده نفره نشدن الدحیل در نیمه اول اشتباهاتی بوده که در باخت تیم تأثیر داشته و با جمع بندی مدیرعامل باشگاه و مدیر تیم واقای گل محمدی مراتب اعتراض به ای اف سی اعلامخواهد شد.
وی گفت: جمع بندی اظهار نظرهای کارشناسان خبرهنشان می دهدپرسپولیس از اشتباهات داوری در سه فصل گذشته اسیب دیده است.پنج مورد اشتباه فاحش در چهار بازی فصل ۲۰۱۹ نقش مؤثری در عدم صعود تیم از مرحله گروهی داشت، حداقل دو اشتباه مؤثر در بازی رفت فینال لیگ قهرمانان (فصل ۲۰۱۸) و دو اشتباه محرز داوری در نیمه نهایی فصل ۲۰۱۸( دیدار رفت با الهلال) نیز به پرسپولیس لطمات جبران ناپذیری وارد کرد. احتمال دارد باشگاه پس از جمع بندی نهایی علاوه بر ویدئوی بازی با الدحیل و اشتباهات داوری فصل قبل ویدئوی اشتباهات سه فصل گذشته را نیز به کنفدراسیون ارسال کند تا دپارتمان داوری کنفدراسیون بررسی کرده و مطلع باشد که این باشگاه به شدت از ناحیه داوری اسیب دیده و میبایست دقت بیشتری شود تا جلوی تکرار این روند گرفته شود
قدوسی در پایان گفت: بدون تردید و بی انکه بخواهیم باخت تیم را توجیه کنیم تاکید داریم دو اشتباه داوری در ناکامی مقابل الدحیل تأثیرگذار بود و عدم صعود سرخها در فصل گذشته لیگ قهرمانان ریشه در اشتباهات داوری داشت و باشگاه برای جلوگیری از تکرار این روند اعتراض صریح خود را به کمیته برگزاری مسابقات اعلامخواهد کرد. باشگاه فصل قبل هم رسماً به داوریها اعتراض کرد و امیدواریم در ادامه رقابتها شاهد این اشتباهات فاحش و تأثیرگذار نباشیم.
اخبار
یوونتوس و ساری؛ بازیهای زیبا محو شدند
حفظ وضعیت کنونی یا تغییر آن؟ این پرسشی است که مائوریتسیو ساری باید از خود بپرسد، چرا که فصل دارد وارد برهه حساس خود میشود و او باید تصمیمات مهمی بگیرد. ساری در ناپولی با سیستم 3-3-4 خود را به عنوان یک مربی تهاجمی مطرح کرد و در این تیم به این سیستم وفادار ماند و نتایج درخشانی گرفت.
در دوره ویدئوهای 20ثانیهای در شبکههای اجتماعی، ناپولی او محبوب این شبکهها شده بود. او در چلسی هم همین روش ساریسیمو را پیاده کرد اما بازیهای جذاب ناپولی در چلسی چندان تکرار نشد. ساریسیمو مانند آن ویدئوها، ناگهان ناپدید شد. ساری در تابستان کاملاً قصد داشت از سیستم 3-3-4 در یوونتوس هم استفاده کند. آنها فصل را با این سیستم آغاز کردند. بهترین عملکرد یووه در این فصل 45 دقیقه نخست برابر ناپولی در ماه آگوست بود. آنها در نیمه دوم سه گل خوردند اما در نیمه اول تیم برتر میدان بودند و این نزدیکترین عملکرد یوونتوس به ایدههای ساری بود. ساری به دلیل مصدومیت داگلاس کاستا به سیستم 2-1-3-4 روی آورد. ساری، کاستا را بسیار دوست دارد و ترجیح میدهد در صورت آمادگی، از او استفاده کند اما عضلات این بازیکن 29ساله برزیلی مانند شیشه شکننده است و او به دلیل مصدومیتهای متعدد، دیدارهای زیادی را از دست داده است. ساری به شکلی هوشمندانه به سرعت دریافت که پائولو دیبالا ویژگیهای بازی در پست بال راست یا چپ را ندارد و به همین دلیل سیستم را عوض کرد و دیبالا، فدریکو برناردسکی و آرون رمزی را در پست شماره 10 پشت سر کریستیانو رونالدو و گونسالو ایگواین بازی داد. اما سیستم 2-1-3-4 که ساری در دوران حضورش در امپولی به کار میبست باعث شد که بازی یووه دچار مشکل شود. در این سیستم بازیکنان بیش از حد در میانه میدان متمرکز شدند و تیم نمیتوانست به بازی عرض لازم را بدهد.همه میگفتند رونالدو، ایگواین و دیبالا باید از همان ابتدا کنار هم بازی کنند اما ساری در انجام این کار تعلل کرد و سرانجام در هفتههای پیش از کریسمس رو به استفاده همزمان از این سه نفر آورد. ایگواین و رونالدو از بازی کنار دیبالا لذت میبردند. شاید برخی مربیان ایتالیایی بابت این موضوع حیرتزده شوند اما بازیکنان در کلاس جهانی معمولاً دوست دارند در کنار بازیکنی با ویژگیهای شبیه به خودشان بازی کنند. به نظر میرسید که داگلاس کاستا به آمادگی برگشته است. ساری به او در هر دیدار حدود 10 دقیقه بازی میداد و شاید قصد داشت به سیستم قبلی خود برگردد اما این بازیکن برزیلی بار دیگر مصدوم شد و اوضاع برگشت. داگلاس کاستا هفته گذشته مقابل فیورنتینا در ترکیب ثابت قرار گرفت که این اولین حضور او در ترکیب از شهریور تاکنون بود. او جای دیبالا را گرفت و سیستم تیم هم 3-3-4 بود. اگر داگلاس کاستا آماده بماند، ساری میتواند از سیستمهای مختلف استفاده کند و این چیزی است که بسیاری از تیمهای اروپایی آرزویش را دارند. اگر او آماده نباشد، برناردسکی میتواند در آن پست بازی کند یا حتی خوان کوادرادو هم میتواند به آنجا برود. کوادرادو در پست مدافع کناری نتوانسته خیلی عالی باشد اما میتواند در پست بال به میدان برود. اما آیا میتوان سیستمی برای یک تیم در نظر گرفت که تنها در صورت آماده بودن یک بازیکن از آن استفاده خواهد شد؟ ساری حالا برنامههای A و B را دارد، ولی باید به برنامه C هم فکر کند.
کاروان تیم پرسپولیس در امارات اسکان یافت
تیم فوتبال پرسپولیس پس از رسیدن به دبی، در هتلی که به منظور اسکان این تیم در نظر گرفته شده بود مستقر شد.
نماینده باشگاه شارجه که شب گذشته به امیرعلی حسینی مدیر روابط بین المل باشگاه پرسپولیس قول داده بود با توجه به عدم صدور برگه ویزای بشار رسن، کامیابی نیا و عسگری آنالیزور تیم مشکلی برای آنها در فرودگاه پیش نیاید در فرودگاه حضور یافت و سرخ ها بدون مشکلی پس از طی تشریفات راهی هتل شدند. با تشخیص گل محمدی همه بازیکنان در این سفر تیم را با توجه به برگزاری چهار جلسه تمرین در دبی همراهی می کنند.باشگاه پرسپولیس ۳۵روز قبل از طریق فدراسیون فوتبال برای کاروان اعزامی درخواست ویزا کرده بود و در نهایت ویزای سه عضو تیم هم با حضور نماینده باشگاه شارجه بدون مشکلی در فرودگاه صادر شد.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4222/19081/74592
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4222/19081/74593
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4222/19081/74594
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4222/19081/74595
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4222/19081/74596
|
عناوین این صفحه
- سندروم سال چهارم
- هشدار قدیمی گواردیولا؛ مسی تنها نشود!
- سیتی چگونه به ریل موفقیت برمیگردد؟
- اخبار
- اخبار