|
یکی از فرزندان شیاطین سرخ
محمد جواد روح
فرض کنید همین امروز اهرام سهگانه مصر ویران شود. یا تختجمشید که گفته میشود اسکندر آن را به آتش کشید. آیا احیای آن بناهای فروریخته کار سادهای است؟ البته، از لحاظ فنی شاید کار سادهتری به نظر بیاید. در دورههای بعد، ابزارها و امکانات بیشتری در اختیار است. مهندسان و ناظران و حتی کارگران هم بادانشتر و ماهرترند. اما آیا اهرام جدید، همان اهرام فرعون خواهد شد؟ آیا اصلا کسی به خود اجازه خواهد داد همان بناهای فروریخته را تغییری دهد؟
چنانکه سدهها از ویرانی تختجمشید میگذرد و بلندپروازترین حاکمان و مهندسان هم به خود جرات ندادهاند بنای فروریخته را تغییری دهند و مرمت کنند. دلیل آن، شکوه و اصالتی است که این بناهای اصیل واجد آن هستند؛ حتی اگر فروریزند یا تخریب شوند. منچستریونایتد الکس فرگوسن هم، چنین پدیدهای بود؛ اصیل و باشکوه. حتی در روزهای شکست هم، ابهت داشت. اولدترافورد بیجهت، تئاتر رویاها نام نگرفت. فرگوسن بسیار بالاتر از همه مربیان پیش از خود، در شکل دادن رویا و شکوه تیم موفق بود. این رویا و شکوه، امری صرفا فنی و تکنیکی و تاکتیکی نبوده و نیست. اگر بود، مربیان پس از او که همه از بزرگترین مربیان دنیای فوتبالاند؛ باید میتوانستند بهراحتی پا جای پای او بگذارند. آیا مورینیو، فنخال و حتی مویس مربیان کوچکی بودند؟
آنها نهتنها نتوانستند افتخارات عصر فرگوسن را رقم بزنند، بلکه گناه بزرگتری مرتکب شدند؛ روح شیاطین را کشتند. وقتی به اولدترافورد وارد شدند، تصور کردند وارد یک تیم بزرگ همانند دیگر تیمهای بزرگ شدهاند. نمیدانستند انگلستان تیمهایی دارد که مهمتر از برد و باخت، به هویت خویش زندهاند. در راس آنها منچستر یونایتد و لیورپول و در رتبههای بعد، آرسنال و لیدز و تاتنهام و ناتینگهام فارست و استون ویلا.
مویس تصور میکرد منچستر هم باشگاهی است در قدوقواره اورتون، کمی بزرگتر. مورینیو فکر میکرد قهرمانی با چلسی آبروموویچ که کل تاریخ و اعتبار جدیاش به دو دهه نمیرسد؛ به همان سادگی با یونایتد هم شدنی است. حتی فنخال که از هر دوی آنها باتجربهتر بود و اتمسفر باشگاههایی در سطح بایرن و بارسا را تنفس کرده بود، در شکوه خفقانآور یونایتد پس از فرگوسن نفس کم آورد. برای جانشینی فرگوسن، مردانی باید میآمدند که بتوانند در این فضا نفس بکشند و طعم همنفسی با ناخدای شیاطین سرخ را چشیده باشند؛ حتی اگر در سابقه و اعتبار مربیگری انگشت کوچک فنخال، مورینیو و حتی مویس نباشند. رایان گیگز، کاپیتان عصر اسطوره، در فصلی که مویس نتوانست آن را به پایان ببرد، برجای او نشست و زود نشان داد تاج و تخت پادشاه، باید به یکی از پسرانش برسد. مدیران یونایتد اما این را نمیفهمیدند. دلیلش هم خیلی ساده بود؛ گلیزرها حتی فوتبالی هم نبودند، چه رسد به آنکه یونایتدی باشند تا بتوانند دریابند جانشینی فرگوسن، استثنائا ژن خوب میخواهد و نه استعداد و مهارت و سابقه و کارنامه و اعتبار خوب. حتی اگر فنخال هم باشی، کم میآوری. همانطور که در میلان، در سطوحی خیلی کوچکتر، هیچگاه کسی نتوانست جایگزین اریگو ساکی و در ادامه فابیو کاپلو شود. چنین بود که پس از دوران کوتاه گیگز (این یونایتدی اصیل، اما مربیای بیتجربه)، سران یونایتد دست به جیب کردند و بزرگترین سرمربیان دنیا، فنخال و سپس مورینیو، را آوردند. اما حاصل چه شد؟ حتی در فصولی که تیم تا آستانه قهرمانی رفت و حتی چند جامی که در حذفی و لیگ اروپا و... آوردند؛ بازهم یونایتد، چنگی به دل هوادارانش نمیزد. گویی با آن تیم غریبه بودند. همچنان که بازیکنان، هیچگاه با فنخال و مورینیو اخت نشدند و هر روز خبری از حاشیههایی درون رختکن یا تمرینات یا تصاویری از تنش در نیمکت و حتی میانه زمین میرسید. بزرگترین تئوریسینهای فوتبال، در فهم تئوری یونایتد ناکام ماندند. عجیب هم نبود. فرگوسن در اولدترافورد، گیلگمش را میمانست. انسانی که گویی آب از دریاچه خدایان خورده بود و نیمهخدا شده بود.
فنخال و مورینیو و مویس اما، هرچه بودند، انسان بودند. میتوانستند فرمول بنویسند، بازیکن بخرند، در رسانهها شلوغ کنند یا هر کار دیگر. اما «آفرینش» کار آنها نبود. فرگوسن، یونایتدی را آفریده بود که برای احیای آن، روحی قدسی و یا دستکم ژنی خوب لازم بود. اولهگنار سولسشر این ژن خوب را داشت. یکی از فرزندان دردانه سرالکس. با موهای طلایی، همیشه عصای دست و تعویض طلاییاش بود. شاید همین که خیلی بازیها را از روی نیمکت شروع میکرد و بعد به زمین میرفت و آتش به جان حریف میزد؛ فرصتط ناخواسته برایش بود تا بیش از دیگر فرزندان فرگوسن، کنار او روی نیمکت بنشیند و فوتهای کوزهگری او را ببیند و بشنود و بفهمد.
سولسشر البته هنوز در یونایتد معجزهای نکرده. افتخارات او حتی از فنخال و مورینیو کمتر است. اگر قهرمان لیگ اروپا شود، تازه به یکی از جامهایی میرسد که آقای خاص رسیده بود. سولسشر اما نشان داده برای یونایتدیها از مورینیو، خیلی «آقای خاص»تری است. خاصیت او به امتیاز و رتبه و جام آوردن نیست. به داشتن ژن یونایتدی است. همان چیزی که بارها در مصاحبهاش آن را گفته است. همان ژنی که روز اول آن را در هری مگوایر دید و به همین دلیل، در اقدامی عجیب، در نخستین فصل حضور مگوایر در یونایتد، بازوبند کاپیتانی را به او بخشید. سولسشر ژنی را در مگوایر دید که آن را هیچگاه نزد بزرگانی چون پوگبا، ماتا، ماتیچ و... ندیده بود. او این ژن را در سه ستاره خط حملهاش آنتونی مارسیال، مارکوس رشفورد و مخصوصا میسون گرینوود جوان هم دیده است. حتی ایگالوی نیجریهای که آمدنش به یونایتد از عجیبترین خریدهای فصل بود، این ژن را با خود دارد. همان که ستارههای نامداری چون سانچز و حتی لوکاکو چنان که باید و شاید نداشتند و اوله هم راه را برای رفتنشان از یونایتد باز کرد. مک تومینای، برایان ویلیامز و ون بیساکا هم در این یک فصل نشانههایی از یک یونایتدی واقعی بودن را از خود نشان دادهاند. درباره برونو فرناندز، علیرغم نیمفصل درخشانی که طی کرد؛ به نظرم، هنوز زود است قضاوت کنیم. اما بیشک از لحاظ نام و اعتبار الان او در کنار پوگبا، ماتیچ و مکتومینای یکی از قویترین خطوط هافبک میانی اروپا را در یونایتد شکل دادهاند. همانطور که خط حمله و حتی تاحدی خط دفاع یونایتد، نشان داد ستارگانی درجه اول را در خود دارد. اما همه یونایتدیها میدانند این بازیکنان برای بازگشت به عصر اسطوره کافی نیستند. خیلی از آنان، با جانشینان خود فاصله زیادی دارند و بهنوعی، جانشین ندارند.
مهمتر اینکه، خود یونایتد هنوز تا یونایتد شدن و بازگشت به جایگاه خود فاصلهای بعید دارد. آن یونایتدی که قهرمانی در لیگ برتر، برایش عادی بود و برای قهرمانی اروپا میجنگید کجا و این یونایتدی که بیست سی امتیاز با تیمهای اول و دوم لیگ فاصله دارد و برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا جشن میگیرد، کجا؟
آنچه یونایتدیها را به دستاوردهای فصلی که گذشت، امیدوار میکند کسب سهمیه و حتی قهرمانی احتمالی در لیگ اروپا نیست. اتفاق امیدوارکننده این است که هواداران احساس میکنند از مسیر غلط و انحرافی به راه راست و درست بازگشتهاند. راهی که در پایان آن، کسی یارای مقابله با شیاطین را نخواهد داشت و یکی از فرزندان خدای یونایتد آنها را هدایت میکند...
رازها و رکوردهای یک «پوکر»
ناصر نامدار
پرسپولیس سرانجام جمعه شب توانست قهرمانی اش در لیگ نوزدهم را که چهارمین قهرمانی متوالی این تیم در لیگ برتر بود قطعی کند. این اتفاق با پیروزی دو بر یک در مقابل نفت مسجد سلیمان رخ داد. پرسپولیس می توانست یک روز زودتر و قبل از بازی با نفت مسجد سلیمان هم قهرمان شود اما گل دقیقه ۸۹ فولاد به ذوب آهن جلوی این اتفاق را گرفت و قهرمانی پرسپولیس را منوط به پیروزی در مقابل نفت مسجد سلیمان کرد. شاگردان یحیی گل محمدی هم مثل همه مسابقات اخیر برای برد به زمین رفتند و توانستند رقیب سختکوش و باانگیزهشان را شکست بدهند. حالا دیگر رویای چهار قهرمانی متوالی یا همان پوکر به حقیقت پیوسته است. رسیدن به چنین موفقیتی اصلا آسان نیست. به خصوص در فوتبال ایران که معمولا تیم قهرمانی در فصل بعدی افت پیدا میکند. اما پرسپولیسی که توسط برانکو ایوانکوویچ ساخته و پرداخته شد به قدری قدرت گرفت که توانست چهار بار متوالی لیگ را فتح کند. چهارمین قهرمانی متوالی پرسپولیس با رکوردشکنیهای زیادی همراه بود و با توجه به این که هنوز 4 هفته تا پایان لیگ باقی مانده امکان ثبت چند رکورد دیگر هم وجود دارد. بررسی این رکوردها رازهای قهرمانی شگفت انگیز پرسپولیس را برملا میکند.
میهمان بیرحم
پرسپولیس در این فصل موفق به ثبت یک رکورد عجیب و غریب شده است. پیروزی در مقابل نفت مسجد سلیمان، دهمین برد متوالی خارج از خانه پرسپولیس بود. قرمزهای پایتخت در این مدت تیمهای شاهین شهرداری بوشهر، فولاد خوزستان، ذوبآهن اصفهان، سایپا، پارس جنوبی جم، صنعت نفت آبادان، سپاهان اصفهان، پیکان، ماشین سازی تبریز و نفت مسجد سلیمان را در زمین خود این تیمها شکست داد. اصلا یکی از دلایل اصلی قهرمانی پرسپولیس همین موفقیت در بازیهای خارج از خانه بود. پرسپولیس در مجموع در ۱۳ بازی خارج از خانه ۱۱ برد و دو شکست به دست آورد. این یعنی ۳۳ امتیاز و از آنجا که پرسپولیس در حال حاضر ۶۲ امتیازی است مشخص می شود که پرسپولیس از بازیهای خارج از خانه بیشتر از بازیهای داخل خانه امتیاز گرفته است. اهمت این مساله وقتی بیشتر میشود که بدانیم بعد از پرسپولیس موفقترین تیمها در بازیهای خارج از خانه استقلال و سپاهان هستند که فقط ۱۷ امتیاز گرفتهاند! یعنی تقریبا معادل نصف امتیازی که پرسپولیس از بازیهای خارج از خانه گرفته. شاید بیراه نباشد که بگوییم قهرمانی پرسپولیس واقعا نتیجه همین مساله است. چرا که در بازیهای خانگی تراکتور بیشتر از پرسپولیس امتیاز گرفته است!
دیفالت برنده
۲۶ بازی و ۲۰ برد! این یک موفقیت چشمگیر است. پرسپولیس در این فصل ۴ شکست و دو تساوی هم در کارنامهاش ثبت کرد. هر چهار شکست و یکی از تساویهای پرسپولیس در نیم فصل اول رقم خورد و این تیم از هفته دوازدهم که مقابل نفت مسجد سلیمان در ورزشگاه آزادی شکست خورد دیگر هرگز رنگ شکست را ندید و فقط یک تساوی مقابل استقلال داشت. آمار نشان میدهد که این تیم در ۱۵ بازی اخیر ۱۴ برد و یک تساوی داشته است. فاصله زیادی را که پرسپولیس با بقیه تیمها ایجاد کرد باید در همین مساله یافت. پرسپولیس در حالی در ۱۵ بازی اخیرش ۱۴ برد داشته که کل بردهای فصل تراکتور که بعد از پرسپولیس بیشترین برد را دارد تا اینجای فصل ۱۳ تا بوده است! نکته جالبتر این که بیشترین برد در یک فصل مربوط به پرسپولیسِ لیگ شانزدهم است که در پایان فصل به عدد ۲۰ رسید. اما پرسپولیس همین حالا در لیگ نوزدهم ۲۰ برده است و هنوز ۴بازی دیگر تا پایان فصل در پیش دارد. با یک برد دیگر رکورد بیشترین برد در یک فصل هم با نام پرسپولیسِ لیگ نوزدهم ثبت خواهد شد. تیم قهرمان تا پایان فصل باید با تیمهای نساجی مازندران و گل گهر سیرجان در خانه آنها و با ذوبآهن و سایپا در تهران روبرو شود.
راه دروازه خودی بسته است
یکی از اصلیترین فاکتورهای پیروزی در فوتبال این است که بتوانید دروازه تیمتان را بسته نگه دارید. کاری که پرسپولیس چند سالیست آن را به بهترین شکل ممکن انجام میدهد. پرسپولیس تا اینجای فصل ۱۲ بار دروازهاش را باز شده دیده است. در این زمینه استقلالِ لیگ هجدهم با ۱۳ گل خورده در یک فصل رکورددار است. پرسپولیس اگر میخواهد این رکورد را هم به تنهایی به نام خودش کند نباید تا پایان فصل و در ۴ بازی باقی مانده گل بخورد. اگر فقط یک گل بخورد در این عنوان با استقلال شریک خواهد شد و اگر بیشتر از یک گل بخورد این رکورد را از دست خواهد داد. خط دفاعی پرسپولیس البته بسیار قدرتمند عمل کرده است و دو گل آخری که این تیم دریافت کرده از روی نقطه پنالتی بوده. یکی در بازی جمعه شب مقابل نفت مسجد سلیمان و دیگری در اولین بازی پس از شروع مجدد لیگ مقابل پیکان. آخرین گلی که پرسپولیس در جریان بازی دریافت کرده مربوط به بازی آخر قبل از تعطیلی موقت لیگ در مقابل شهر خودرو بود که آن هم با یک ضربه سر و بعد از یک ضربه ایستگاهی وارد دروازه بوژیدار رادوشویچ شد.
جبران شکستهای دور رفت
یکی از نکات جالب درباره قهرمانی پرسپولیس در لیگ نوزدهم این است که این تیم موفق شد همه تیمهای لیگ برتر را حداقل یک بار شکست بدهد. نفت مسجد سلیمان تنها تیمی بود که نه تنها در این دوره از لیگ بلکه در ادوار گذشته لیگ هم به پرسپولیس نباخته بود. اما با پیروزی جمعه شب، این طلسم هم شکست و حالا همه تیمهای لیگ برتر در این فصل حداقل یک بار طعم شکست مقابل پرسپولیس را چشیدهاند. فولاد خوزستان، پارس جنوبی جم، پیکان، شاهین شهرداری بوشهر و صنعت نفت آبادان هم تیمهایی هستند که امسال رفت و برگشت به پرسپولیس باختند. یکی دیگر از عوامل اصلی قهرمانی پرسپولیس و فاصله گرفتن این تیم در نیم فصل دوم، جبران ۴ شکست دور رفت بود. پرسپولیس در دور رفت و تا پایان هفته دوازدهم ۴ بازی را با شکست پشت سر گذاشته بود. ابتدا در تبریز با یک گل به تراکتور باخت. بعد در تهران با دو گل مغلوب سپاهان شد. سپس در مشهد با یک گل از شهرخودرو شکست خورد و در نهایت در ورزشگاه آزادی با یک گل به نفت مسجد سلیمان باخت. بعد از باخت چهارم خیلیها از پرسپولیس ناامید شدند اما پرسپولیس در دور برگشت و با هدایت یحیی گل محمدی هر ۴ شکست دور رفت را جبران کرد. پرسپولیس در دور برگشت ابتدا تراکتور را با دو گل در تهران شکست داد. سپس به اصفهان رفت تا با سپاهان بازی کند اما حریف در زمان مقرر به زمین نیامد و کمیته انضباطی پرسپولیس را ۳-۰ برنده اعلام کرد. یک هفته بعد پرسپولیس در تهران با نتیجه ۳-۱ مقابل شهرخودرو پیروز شد و در نهایت جمعه شب در مسجد سلیمان دو بر یک بر نفت این شهر غلبه کرد.
قهرمانی در فصل بیثباتی!
پرسپولیس در لیگ اول با هدایت علی پروین و در لیگ هفتم با سرمربیگری افشین قطبی به قهرمانی رسیده بود. در لیگهای شانزدهم، هفدهم و هجدهم هم برانکو ایوانکوویچ سه بار متوالی پرسپولیس را قهرمان کرد. در همه این قهرمانیها از اول تا آخر فصل یک مربی روی نیمکت نشسته بود اما در لیگ نوزدهم ماجرا متفاوت بود. پرسپولیس لیگ نوزدهم را با گابریل کالدرون شروع کرد. کالدرون شروع چندان خوبی نداشت اما کم کم تیمش را شناخت و توانست در نیم فصل اول پرسپولیس را قهرمان کند. با این وجود اما مدیران وقت باشگاه پرسپولیس تصمیم به قطع همکاری با او گرفتند و یحیی گل محمدی جانشین کالدرون شد. دلیل قطع همکاری با کالدرون البته فنی نبود و اگر او در پرسپولیس می ماند به احتمال زیاد میتوانست این تیم را در پایان فصل قهرمان کند. البته که با آمدن یحیی روند نتیجه گیری تیم بهتر هم شد و پرسپولیس در نهایت در فاصله چهار هفته مانده به پایان لیگ قهرمان شد. تغییرات در پرسپولیس در این فصل البته به نیمکت محدود نبود. پرسپولیس در این فصل ۳ مدیر عامل را به خودش دید. در ابتدای فصل ایرج عرب در مسند مدیریت پرسپولیس قرار داشت. اما او خیلی زود رفت و جایش را به محمد حسن انصاریفرد داد. خود انصاری فرد هم نتوانست زمان زیادی در این پست بماند و از اواخر سال ۱۳۹۸ مهدی رسول پناه به عنوان سرپرست موقت پرسپولیس معرفی شد. پرسپولیس را در سالهای اخیر با ثبات و تغییرات اندکش میشناختند اما این تیم در فصلی که دو سرمربی و سه مدیرعامل را تجربه کرد هم قهرمان شد!
۳۰۰۰ روز بر بام ایتالیا؛ یووه مقتدرترین اروپا
یوونتوس با پیروزی ۲-۰ مقابل سامپدوریا اولاً یک هفته مانده به پایان فصل سری آ برای نهمین سال پیاپی قهرمانی این لیگ را به خود اختصاص داد و ثانیاً تعداد روزهایی که عنوان قهرمانی ایتالیا را یدک میکشد به عدد ۳۰۰۰ روز رساند. در این روند ۹ ساله خارق العاده، اولین قهرمانی بیانکونری در ۶ مه ۲۰۱۲ بدست آمد. یوونتوسی ها از آن روز تا امروز به مدت ۳۰۰۰ روز است که قهرمان ایتالیا هستند.
از سال ۲۰۱۲ اولین سه سال قهرمانی پیاپی یوونتوس با هدایت آنتونیو کونته بدست آمد. بعد از او مکس آلگری هدایت این تیم را بدست گرفت و پنج سال پیاپی اسکودتو را برای این تیم فتح کرد. جدیدترین و نهمین قهرمانی پیاپی یووه هم توسط ماتوریتزیو ساری بدست آمد. ساری در اولین فصل حضور خود روی نیمکت یووه به قهرمانی رسید و با توجه به ۶۱ سال سن او، این مربی کهنهکار حالا با عبور از نیلز لیدهولم 60ساله رکورد مسنترین مربی قهرمان اسکودتو را یدک میکشد.
سه هزار روز قهرمانی بی وقفه در ایتالیا
با این حال یوونتوس ساری از نظر دفاعی در این فصل آمار جالبی نداشته و درحالی به قهرمانی رسیده و ۳۸ بار دروازه خود را باز شده دیده. آخرین بار که تیم قهرمان سری آ در یک فصل این تعداد گل دریافت کرده بود به فصل ۱۹۶۱ برمی گشت. زمانی که میلان با دریافت ۳۸ گل موفق شده بود اسکودتو را فتح کند.
آمار دیگری که برای یوونتوس به ثبت رسیده در اختیار جیورجیو کیهلینی مدافع کارکشته این تیم است. کیهلینی در ۹ فصل گذشته و قهرمانیهای پیاپی یووه تنها بازیکنی است که دست کم در هر ۹ فصل یک بازی برای این تیم انجام داده. تنها بازیکنی که در تاریخ سری آ موفق شده تعداد قهرمانیهای بیشتری از کیهلینی بدست بیاورد جیانلوئیجی بوفون است که رویهم رفته ۱۰ بار فاتح سری آ شده است.
قهرمانی یووه با بدترین دفاع ۶۰ سال گذشته
تیم فوتبال یوونتوس در حالی بامداد یکشنبه در هفته سیوششم سری A ایتالیا و در فاصله دو هفته مانده به پایان این رقابتها موفق شد با نتیجه ۲-۰ بر میهمانش، سامپدوریا غلبه کند و برای نهمین بار متوالی فاتح اسکودتو شود که یک آمار بد از خود برجای گذاشت.
یوونتوس که تا به اینجای فصل ۳۸ گل دریافت کرده، از فصل ۱۹۶۰ در بین فاتحان اسکودتو، بیشترین گل را دریافت کرده و بدترین خط دفاعی را در بین فاتحان این جام در ۶۰ سال گذشته به نام خود به ثبت رساند.
بانوی پیر که سریال قهرمانیهای متوالی خود را از فصل ۲۰۱۱ آغاز کرده، در ۹ فصل گذشته بیشترین تعداد گلی که دریافت کرده بودند ۳۰ گلخورده در فصل ۲۰۱۸ بود و پیش از آن هم در فصول ۲۰۱۱ و ۲۰۱۵ تعداد ۲۰ گل دریافت کرده بود.
شاگردان مائوریتزیو ساری این فصل تنها در ۱۲ بازی از ۳۶ بازی دروازه خود را بسته نگه داشتهاند که این کمترین کلینشیت از فصل ۲۰۱۱ برای این تیم است، این در حالی است بیشترین آمار بسته نگه داشتن دروازه برای یووه در فصول ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ بود که در ۲۴ بازی گلی دریافت نکرد.
گزارش
عملیات پاکسازی در رئال مادرید
طرفداران رئالمادرید انتظار دارند باشگاهشان در فصل نقلوانتقالات تمرکزش را روی خرید بازیکن بگذارد، اما آنها احتمالاً ناامید خواهند شد، چراکه سیاست رئال این است که خانهتکانی انجام دهد. اولویت فلورنتینو پرس برای نقلوانتقالات فروش بازیکنان است، بهویژه اینکه رئال بازیکنان پرشماری در اختیار دارد. در دوران پس از کووید-19، ثبات مالی اهمیت بیشتری پیدا کرده و البته رئالمادرید هم میخواهد ورزشگاه سانتیاگو برنابئو را بازسازی کند که هزینههای سنگینی دارد.
بازیکنان رئالمادرید فعلاً آرام هستند و میدانند که فروش آنها تا پایان لیگ قهرمانان انجام نخواهد شد، هرچند که خاوی سانچس و اشرف حکیمی اخیراً به رئالوایادولید و اینتر پیوستهاند و رئال 5/43میلیون یورو از فروششان به دست آورده است. دو بازیکنی که بیشترین تردیدها دربارهشان وجود دارد گرت بیل و خامس رودریگس هستند. رئالمادرید در تکاپو است که این دو نفر را به فروش برساند. بیل در پایتخت اسپانیا به نقطه بدون بازگشت رسیده و این در حالی است که ایجنت او میگوید این بازیکن میخواهد بماند. البته او میداند تا وقتی زینالدین زیدان روی نیمکت رئال بنشیند، به این بازیکن ولزی بازی نخواهد رسید.
هیأتمدیره رئال بر این باورند که بیل همچنان میتواند در بازی رئال تأثیر بسیاری بگذارد، اما واقعیت این است که زیدان نمیخواهد مربی او باشد و او را در تیمش داشته باشد. باشگاه قصد ندارد قرارداد بیل را فسخ کند، همچنین نمیخواهد بخش عمده دستمزد دو سال باقیمانده قرارداد او را بپردازد. بیل طبق قراردادش، در دو سال پیشرو بیش از 60میلیون یورو دریافت خواهد کرد. با اینکه سران رئال بر این باورند که رابطه بیل و زیدان میشد بهتر از این مدیریت شود، اما برای آنها پرداخت دستمزدی تا این حد بالا به بازیکنی که حتی به لیست 23نفره تیم دعوت هم نمیشود، توجیهناپذیر است.
ماجرای خامس متفاوت است. ژرژ مندس، ایجنت او رابطه خوبی با بنفیکا دارد و از قرارداد خامس تنها یک سال باقی مانده است. به این ترتیب او ممکن است بهصورت قرضی راهی این باشگاه پرتغالی شود، ولی رئالمادرید حاضر نیست بخشی از دستمزد او را پرداخت کند. همچنین دستمزدی که خامس میخواهد بسیار بیشتر از توان بنفیکا است، ولی چیزی که مشخص است این است که این بازیکن کلمبیایی نمیخواهد یک سال دیگر زیر نظر زیدان بازی کند.
نفر بعدی لیست لوکا یوویچ است. این مهاجم صربستانی قرار بود جای کریم بنزما را بگیرد، اما فصل اول حضورش در لالیگا بهخوبی سپری نشد. مدیران رئال به استعداد او باور دارند. او بازیکن جوانی است و در فرانکفورت هم نشان داده که در اروپا میتواند بدرخشد. به این ترتیب رئال میخواهد او را قرض بدهد.
چند باشگاه درباره او پرسوجو کردهاند؛ از جمله میلان، هرچند این احتمال میرود که هرتا برلین او را به بوندسلیگا برگرداند. از سوی دیگر نیکو کواچ در فرانکفورت مربی این بازیکن بوده و حالا که هدایت موناکو را بر عهده گرفته، دوست دارد دوباره او را در تیمش داشته باشد. رئال 60میلیون یورو برای خرید این بازیکن پرداخت و بازگرداندن بخشی از این مبلغ کار دشواری خواهد بود، هرچند برخی باشگاهها حاضرند مبلغ قابل توجهی بپردازند تا او را برای فصل 21-2020 قرض بگیرند.
اسکار رودریگس دیگر بازیکنی است که احتمالاً رئال را ترک میکند. او در فصل 20-2019 پدیده لگانس بود، اما دو سال حضور قرضیاش در این تیم به پایان رسیده است. قیمت او 20میلیون یورو است و ویارئال سخت بهدنبال جذب او است. میلان هم این بازیکن را زیر نظر دارد، به این ترتیب او درباره پیوستن به ویارئال دچار تردید شده است.
دنی سبایوس و خسوس وایخو هم بهعنوان دو پدیده فوتبال اسپانیا به رئال پیوستند، اما این حس وجود دارد که آنها نتوانستهاند رشدی داشته باشند. سبایوس که در آرسنال بهسر میبرد، میداند که محال است برگردد و زیر نظر زیدان کار کند. او یک فصل را بهصورت قرضی در آرسنال گذرانده و دوست دارد در این باشگاه بماند.اما آرسنال اوضاع مالی مساعدی ندارد، هرچند که به نظر میرسد دو باشگاه بر سر مبلغ 30 تا 35میلیون یورو برای انتقال او به توافق خواهند رسید. میکل آرتتا از سبایوس بهجای متئو گندوزی استفاده میکند و به این ترتیب باشگاه میخواهد او را نگه دارد. وایخو هم گرانادا، باشگاهی که او را در سال 2020 قرض گرفته بود را خواهان خود میبیند، اما رئال قیمت این مدافع را 15میلیون یورو تعیین کرده که برای گرانادا بالاست. ماریانو دیاز و براهیم دیاز هم از بازیکنانی هستند که زیدان بهندرت از آنها استفاده کرده است. زیدان به ماریانو دیاز گفته یکی از پیشنهادهایی که برایش رسیده را بپذیرد و به براهیم دیاز هم گفته بهصورت قرضی به تیم دیگری برود. رئال پیشنهادهای رسیده برای این دو را بررسی خواهد کرد. از سوی دیگر اگر آندری لونین به رئالمادرید برگردد و ذخیره تیبو کورتوا شود، سرخیو رگیلون بهاحتمال زیاد بهدلیل مسائل مالی به فروش خواهد رسید. او میداند تا زمانی که زیدان مارسلو را دارد، قرار نیست به او چندان بازی برسد. او یک فصل خوب را در سویا گذرانده و میخواهد بازیکنی در ترکیب ثابت باشد. مونچی در صورتی که بتواند این بازیکن را برای سویا بخرد خوشحال خواهد شد، هرچند که رئال قیمت او را 20میلیون یورو میداند.آینده مارتین اودگارد هم کاملاً بستگی به لوکا مودریچ دارد. همه چیز نشان میدهد این هافبک کروات قصد دارد آخرین سال قراردادش در رئال را هم در این تیم بگذراند. میلان دیگر علاقهای به جذب این بازیکن برنده توپ طلا ندارد، به این ترتیب اودگارد برای دومین سال بهصورت قرضی در رئال سوسیداد بازی خواهد کرد.در نهایت دنی گومس و خورخه دو فروتوس هم بازیکنان جوانی هستند که باشگاههایی را علاقهمند به خود میبینند. رئالبتیس بهدنبال دنی گومس است و سلتا ویگو خواهان دو فروتوس. گفته میشود قیمت این دو بازیکن از 10میلیون یورو آغاز میشود.
اخبار
خرید جدید چلسی تماشاگر ویژه جدال پایانی
چندی پیش بود که بالاخره انتقال ستاره آلمانی لایپزیش به چلسی رنگ و بوی رسمی به خود گرفت و تیمو ورنر با قراردادی پنج ساله به ارزش 47 میلیون پوند راهی استنفورد شد تا این بازیکن بعد از حکیم زیاش دومین خرید مهم آبیهای لندن لقب بگیرد. چلسی اما از دقایقی پیش و شاید در سرنوشت ساز ترین بازی فصل خود از سری مسابقات هفته پایانی لیگ برتر انگلیس به مصاف ولورهمپتون رفته است؛ مسابقه ای که پیروزی در آن حضور شاگردان فرانک لمپارد در فصل آینده لیگ قهرمانان اروپا را قطعی خواهد کرد. خرید جدید چلسی یعنی تیمو ورنر اما به لندن سفر کرده تا بازی حساس این تیم را از نزدیک و در ورزشگاه استمفوردبریج تماشا کند. ستاره آلمانی حالا امیدوار است که چلسی مقابل ولوز به پیروزی دست پیدا کند تا او هم بتواند در فصل آینده با لباس این تیم در لیگ قهرمانان اروپا حاضر شود.
رئالیها از قرنطینه در انگلستان معاف شدند
طی روزهای گذشته بود که برخی رسانههای اسپانیایی مدعی شدند که برگزاری دیدار برگشت بین دو تیم منچستر سیتی و رئال مادرید در چهارشنبه مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا در هاله ای از ابهام قرار گرفته است چرا که با توجه به قوانین موجود در بریتانیا مبنی بر قرنطینه 14 روزه مسافران جدیدالورود، برگزاری این مسابقه نیز چیزی شبیه به غیر ممکن خواهد بود. حالا و در همین رابطه اسکای اسپورتس مدعی شده که دولت انگلیس اعلام کرده که اعضای رئال مادرید از قانون 14 روز قرنطینه پس از ورود به این کشور معاف خواهند بود و تیم زین الدین زیدان می تواند بدون هیچ مشکلی برای دیدار با منچستر سیتی در لیگ قهرمانان اروپا راهی منچستر شود.
دیدار برگشت دو تیم منچستر سیتی و رئال مادرید در حالی روز 7 آگوست یا 17 مرداد برگزار خواهد شد که مسابقه رفت در سانتیاگو برنابئو با نتیجه 2-1 به سود شاگردان پپ گواردیولا خاتمه یافته بود و به همین خاطر به نظر میرسد که سیتی از شانس بالاتری برای صعود به مرحله بعدی برخوردار باشد اما در عین حال لوس بلانکوس نیز این روزها کاملا آماده نشان داده و نمیتوان از حالا هیچ چیزی را پیشبینی کرد.
رکورد منفی و عجیب داوید لوئیز در لیگ برتر
داوید لوئیز، مدافع برزیلی آرسنال، در جریان بازی تیمش مقابل واتفورد باز هم عملکردی ضعیف داشت و رکوردی عجیب را در لیگ برتر انگلیس ثبت کرد. گل اول واتفورد به آرسنال روی یک ضربه پنالتی به ثمر رساند. این خطای پنالتی را داوید لوئیز روی تروی دینی مرتکب شده بود. این پنالتی، پنجمین پنالتیای بود که داوید لوئیز در این فصل از لیگ برتر انگلیس، مرتکبِ آن میشود و این یک رکورد است. داوید لوئیز تبدیل به اولین بازیکن تاریخ لیگ برتر انگلیس شد که در یک فصل از رقابت ها پنج بار مرتکب خطا در محوطهی جریمه و دادنِ پنالتی به حریفان میشود. مدافع پیشین چلسی تاکنون ۴ خطای پنالتی مرتکب شده بود و با خطایی که مقابل واتفورد انجام داد، بازیکنانی که در طول تاریخ لیگ برتر مرتکب چهار خطای پنالتی در یک فصل شده بودند را پشت سر گذاشت. بازیکنانی مثل: کن مونکو، کلوس لوندکوام، ایبراهیما سونکو، گری کالدول و ژوزه فونته. از زمان شروع مجدد رقابت ها، داوید لوئیز عملکرد جالبی نداشته، این دومین پنالتی او از آن موقع تاکنون است. او در بازی مقابل منچستر سیتی نیز مرتکب خطای پنالتی شده بود. با این حال او به تازگی قرارداد خود را به مدت یک سال دیگر با باشگاه آرسنال تمدید کرده و در این باشگاه خواهد ماند. این مدافع ۳۳ ساله در این فصل ۴۱ بار برای توپچی ها به میدان رفته است.
رونالدو یا پنالدو؟ مهم جام قهرمانی است
یوونتوس در ورزشگاه خانگی خود در شهر تورین، استادیوم آلیانز، مقابل سامپدوریا ایستاد تا با پیروزی ۲-۰ مقابل این تیم نهمین قهرمانی پیاپی و رویهم رفته سی و ششمین قهرمانی خود در تاریخ سری آ را در مقابل سکوهای خالی بدست بیاورد. شب قهرمانی یوونتوس برای ستاره بزرگ این تیم کریستیانو رونالدو با فراز و فرود همراه بود. رونالدو هم یکی از گلهای تیمش را به ثمر رساند و هم یک پنالتی از دست داد.
رونالدو در وقتهای اضافه طولانی نیمه اول بازی موفق شد بن بست را شکسته و قفل دروازهها را باز کرده و اولین گل یووه را به ثمر برساند. گلی که در دقیقه 45+7 بازی به ثمر رسید و سی و یکمین گل او در این فصل بود. اما کریستیانو در دقیقه ۸۷ مسابقه زمانی که یووه ۲-۰ از حریف پیش افتاده و خیالش عملاً از قهرمانی راحت بود پشت یک ضربه پنالتی ایستاد و این پنالتی را از دست داد. با توجه به لقبهایی که مخالفین رونالدو به او نسبت میدهند، لقبهایی مثل سلطان پنالتی یا پنالدو، این توپ از دست رفته به یکی از خبرسازترین اتفاقهای شب قهرمانی یوونتوس تبدیل شده است. اهمیت این اتفاق زمانی روشن می شود که توجه داشته باشیم رونالدو در این فصل ۱۲ بار از روی نقطه پنالتی برای یوونتوس گلزنی کرده و تا پیش از بازی دیشب حتی یک پنالتی هم از دست نداده بود. مشکل ضربه دیشب رونالدو ظاهراً این بود که او توپ را با چنان قدرتی به سمت دروازه سامپدوریا شوت کرد که توپ بعد از برخورد به تیر دروازه با چنان شدتی برگشت خورد که از همه بازیکنان یوونتوس گذشت و به سمت خط مرکز زمین رفت. اما بعد از بازی واکنش رونالدو نشان می داد که از بابت پنالتی از دست رفته ناراحت نیست. او ابتدا در گفتگو با رسانه ها قهرمانی یوونتوس را به هواداران این تیم که در حال نبرد با بیماری کرونا هستند تقدیم کرد و سپس در اینستاگرام خود با انتشار یک پست نوشت: «تمام شد! قهرمانان ایتالیا».
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4325/19975/79497
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4325/19975/79498
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4325/19975/79499
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4325/19975/79500
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4325/19975/79501
|
عناوین این صفحه
- یکی از فرزندان شیاطین سرخ
- رازها و رکوردهای یک «پوکر»
- ۳۰۰۰ روز بر بام ایتالیا؛ یووه مقتدرترین اروپا
- گزارش
- اخبار