مدیر عامل سازمان بهشت زهرا(س) با اشاره به شرایط سخت در این روزها در بهشت زهرا، گفت: آمار جان‌باختگان کرونا در پایتخت ۳ رقمی شد.

سعید خال اظهار کرد: به دلیل عدم تدبیر و رعایت نکردن شهروندان متاسفانه شرایط بهشت زهرا، شرایط خوبی نیست. وی تصریح کرد: در حالی که به همه دستگاه‌ها و سازمان‌ها دورکاری ابلاغ شده است و با تعداد اندکی در محل کار خود حضور پیدا کنند، همکارن بنده در بهشت زهرا(س) برای دو شیفت و بعضاً سه شیفت برنامه ریزی شد و حضور پیدا می‌کنند.خال با اشاره به برنامه ریزی سازمان بهشت زهرا(س) در این روزها گفت: با توجه به شرایط، آرایش بحرانی گرفته‌ایم و همکاران بنده آماده خدمت رسانی هستند.مدیرعامل سازمان بهشت زهرا(س) اضافه کرد: متأسفانه شرایط خوبی حاکم نیست و در دو روز گذشته آمار جان باختگان کرونایی در تهران به عدد ۱۰۰ رسیده است.

رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین اظهار داشت: هم تاثیر سیاست داخلی و هم تاثیر سیاست خارجی بر اقتصاد باید به حداقل برسد. ما باید یک بار برای خودمان این موضوع را حل کنیم که اگر اولویت اول کشور اقتصاد است، همه رفتارهای ما باید به صورتی باشد که منجر بهبود وضعیت معیشت مردم و اقتصاد شود.

مجیدرضا حریری در مورد تاثیر لغو احتمالی تحریم‌ها بر اقتصاد کشور اظهار کرد:  اقتصاد ما به شدت تحت تاثیر فشارهای تحریمی است، طبق آمار منتشره از مجامع بین‌المللی ذخایر ارزی ما به شدت کاهش پیدا کرده و ارز در دسترس بانک مرکزی به شدت محدود است. لازمه تجارت داشتن ارز است و وقتی ارز در دسترس بانک مرکزی یا واردکننده قرار نگیرد به مشکل برخوریم.

وی افزود: تحریم‌ها ما را هم در حوزه صادرات نفت و هم در صادرات غیرنفتی به شدت محدود می‌کنند. بیشترین تاثیر تحریم روی تجارت خارجی ما است. وقتی تجارت خارجی دچار مشکل می‌شود در داخل و در حوزه تولید هم به مشکل برمی‌خوریم کمااینکه شاهد بودیم در یک سال گذشته در همه حوزه‌هایی که به معیشت مردم مربوط بوده با مشکل برخورد کرده‌ایم.

حریری تصریح کرد: بخش بزرگی از این مشکلات به علت فشار تحریمی است. بخش‌های دیگر هم به این مربوط است که سیاست‌گذاران ما کشور را همیشه در حالت انتظار قرار می‌دهند که فشار تحریم برداشته می‌شود یا نمی‌شود. این بلاتکلیفی در تجارت و اقتصاد ما وجود دارد و باعث می‌شود که همیشه یک حالت توقف داشته باشیم. چهار سال پیش چشم ما هرروز به وین بود که در فلان هتل چه اتفاقی می‌افتد و الان هم دوباره در همان حالت قرار می‌گیریم.

وی اضافه کرد: به هرحال اثر این موضوع بر اقتصاد ما به حداقل برسد. اگر بتوانیم مشکل تحریم‌ها را به طور کل حل کنیم، بهترین حالت است اما اگر نمی‌شود باید برای این حالت هم برنامه داشته باشیم و فکر کنیم که در شرایط تحریمی باید چگونه کشور را اداره کرد. آنچه اهمیت دارد داشتن برنامه برای حالت‌های مختلف است.

رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین در ادامه افزود: برای شکل تحریمی، نیم‌بند بودن تحریم‌ها، تشدید تحریم‌ها و برداشته شدن تحریم‌ها هر یک عکس‌العمل خاصی از سیاست‌گذار را می‌طلبد. اگر شر تحریم‌ها از سر اقتصاد ما برداشته شود ومدیریت درستی صورت بگیرد شرایط می‌تواند به شدت با امروز تغییر کند.

وی افزود: سناریوهای مختلفی ممکن است رخ دهد اما باید اقتصاد خود را به شکلی بنا کنیم که اثر تحریمی روی آن به حداقل برسد. این یک اصل است. پس از چهار دهه باید به این نتیجه رسیده باشیم که اقتصاد ما همیشه در معرض تهاجم خارجی و به شدت متاثر از سیاست است. یا باید سیاست‌های‌مان را به نفع اقتصادمان تغییر دهیم یا اقتصادمان را برای شرایط تاثیر حداکثری از سیاست آماده کنیم.

حریری در پاسخ به این سوال که آیا امروز زمان کار زیربنایی در اقتصاد است یا خیر گفت: در شرایط کنونی اقتصاد ما مانند بیماری است که در شرایط اورژانس است و نمی‌توان برای آن کار زیربنایی کرد. حتی اگر منابع ارزی ما در خارج از کشور امروز در اختیار ما قرار بگیرد از آنجا که طبق آمار بین‌المللی مانند صندوق بین‌المللی پول آنقدر کم است و تقلیل یافته که تاثیر چندانی ندارد. همه اینها نشان می‌دهد که باید به فکر نجات فوری این اقتصاد بود. ولی در نهایت باید به این فکر باشیم که تاثیر سیاست بر اقتصاد را به حداقل برسانیم، این موضوع باعث می شود که اگر بازهم در شرایط تحریمی قرار بگیریم، بازهم همین بلا سرمان بیاید.

وی با اشاره به مشکل پیشینی تورم‌زا بودن اقتصاد ایران اظهار داشت: ما از قبل هم یک اقتصاد مریض داشتیم که همیشه یک تورم دورقمی داشته، این اقتصاد که خود به خود تورم‌زا است وقتی تحت فشارهای مختلف قرار می‌گیرد با مشکل دوچندانی مواجه می‌شود. از نظر من داشتن سناریوهای مختلف برای شرایط مختلف داشته باشیم، می‌تواند علاجی برای اقتصاد ما باشد تا همیشه آمادگی داشته باشیم که در شرایط مختلف چه برنامه‌های از پیش تعیین شده‌ای را در اقتصاد اجرا کنیم.

حریری با اشاره به اینکه گفته می‌شود برای حل مشکلات باید داخلی‌سازی کرد گفت: اگر بتوان هر کالایی را به صورت اقتصادی تولید کند، کار درستی است اما آیا هر تولیدی می‌تواند اقتصادی باشد؟ باید در این مورد کار کارشناسی شود تا مشخص شود در چه مواردی باید کار تولیدی کنیم و در چه مواردی منابع مطمئنی برای واردات پیدا کنیم.

وی در ادامه تصریح کرد: در بلندمدت و کوتاه‌مدت ما باید به فکر قراردادهای تجاری دوجانبه، منطقه‌ای، چندجانبه و بین‌المللی باشیم تا بتوانیم آنقدر خود را با اقتصاد جهانی درآمیزیم که به راحتی نتوانند دور ما یک دیوار بکشند و محدودمان کنند. ارتباط سیاست‌گذاری اقتصادی ما با دنیا قطع شده، به راحتی می‌توان اقتصادی که ارتباطی با جهان ندارد و کسی جز خود آن از تحریم ضرر نمی‌کند را تحریم کرد.

وی افزود: باید این حالت از بین برود، یعنی باید کاری کنیم که هزینه تحریم اقتصاد ما به همه دنیا وارد شود. این مساله مستلزم این است که ما بتوانیم رابطه اقتصادی خود را با کشورهای منطقه، سازمان‌های بین‌المللی، پیمان‌های چندجانبه بین المللی مانند WTO افزایش دهیم و درآمیزیم که به راحتی نتوانند ما را از صحنه اقتصاد بین‌المللی کنار بگذارند. اگر موفق شوند که ما را کنار بگذارند، اقتصاد ما یک اقتصاد محلی می‌شود که فقط ما از تحریم‌ها ضرر می‌کنیم.

رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین یادآور شد: هم تاثیر سیاست داخلی و هم تاثیر سیاست خارجی بر اقتصاد باید به حداقل برسد. ما باید یک بار برای خودمان این موضوع را حل کنیم که اگر اولویت اول کشور اقتصاد است، همه رفتارهای ما باید به صورتی باشد که منجر بهبود وضعیت معیشت مردم و اقتصاد شود. وی با اشاره به موضع‌گیری‌ها در مورد برنامه جامع همکاری 25 ساله ایران و چین تصریح کرد: همه موضع‌گیری‌ها در مورد برنامه جامع همکاری 25 ساله با چین سیاسی بود، متاسفانه هم موضع‌گیری بخش بزرگی از کسانی که با آن موافق هستند متاثر از موضع‌گیری سیاسی است که فکر می‌کنند که با این برنامه همه مشکلات ما در صحنه بین المللی حل می‌شود و هم مخالفت کسانی که با این برنامه مخالف هستند از منظر سیاست است. از منظر اقتصاد نمی‌توان با همکاری با یک اقتصاد بزرگ بین المللی مخالف بود. حریری در پایان خاطرنشان کرد: بنابراین مخالفین برنامه جامع همکاری با چین نیز نگاه سیاسی دارند، یعنی با نظام موجود مشکل دارند. چه کسانی که خارج از کشور به فکر براندازی این نظام هستند و چه کسانی که در داخل مخالفت‌ها و انتقاداتی به سیاست‌های داخلی دارند، مخالفت‌های خود را در مخالفت با برنامه همکاری ایران و چین نشان می‌دهند. این همان منظری است که ما همیشه از دخالت سیاست در اقتصاد آسیب می‌بینیم. کسی تا به حال از نظر اقتصادی به این برنامه انتقاد قابل توجهی نکرده است.

رئیس کمیته کشوری اپیدمیولوژی کرونا، گفت: هر ۵ دقیقه یک ایرانی جانش را بر اثر کرونا از دست می‌دهد.

حمید سوری، افزود: مهم‌ترین و بیشترین مسیر انتقال کرونا از انسان به انسان است، بنابراین رعایت فاصله گذاری و شناسایی بیماران و قرنطینه آنها بسیار اهمیت دارد.

وی ادامه داد: چون راه اصلی انتقال ویروس از انسان به انسان است، مؤثرترین کار برای کنترل اپیدمی همچنان رعایت پروتکل‌ها و فاصله گذاری اجتماعی و دوری از تجمعات و مهمانی‌ها است.

سوری با یادآوری اینکه ۵۰ درصد مبتلایان و ناقلان ویروس بدون علامت هستند و ۳۰ درصد هم علائمشان بسیار خفیف است و برای درمان مراجعه نمی‌کنند، گفت: یکی از اصولی‌ترین کارهایی که باید انجام بدهیم بیماریابی فعال و قرنطینه کردن آنهاست. وی با غیر اخلاقی و غیر کارشناسی دانستن ایمنی گله‌ای یا جمعی، افزود: دوره ایمنی افراد بعد از ابتلاء و واکسیناسیون کوتاه مدت است و حتی اگر واکسن هم بزنیم ایمنی ممکن است فقط ۶ ماه باشد و بحث عفونت‌های مجدد نیز همچنان باقی خواهد بود، بنابراین بهترین راه همچنان رعایت فاصله‌ها و پروتکل‌ها است.

این اپیدمیولوژیست تأثیر «لاک دان» را کوتاه مدت ذکر کرد و گفت: لاک دان تبعات اقتصادی دارد و به تنهایی اقدام مؤثر و مناسبی نیست.

وی با حمایت از اجرای طرح شهید سلیمانی که از ارزان‌ترین مداخلات بود، توضیح داد: گام پنجم طرح شهید سلیمانی آماده است و یکی دو روز آینده ابلاغ می‌شود، اما نحوه اجرا و باور و اراده به اجرا و تعهد به انجام کار، موجب موفقیت بیشتر این طرح خواهد شد.

سوری با تاکید بر لزوم حمایت و همراهی همه سازمان‌ها و دستگاه‌ها با وزارت بهداشت گفت: در هیچ کجای دنیا حوزه سلامت به تنهایی نمی‌تواند اپیدمی یا پاندمی را کنترل کند، متأسفانه خیلی از سازمان‌های ما فقط صورت مسئله را پاک کردند و نقش خودشان را در کنترل اپیدمی به درستی اجرا نکردند.

وی با اشاره به افزایش قابلیت بیماری زایی ویروس جهش یافته افزود: احتمال ابتلاء به کرونا از یک بیستم به سه بیستم افزایش یافته و نزدیک به ۲ سال هم سن مرگ مبتلاها کاهش پیدا کرده است.

وزیر راه و شهرسازی گفت: منافع سرمایه گذاران مسکن در این طرح به مخاطره نمی افتد بلکه برای خارج کردن پول هایی که در بازار مسکن سفته بازی ایجاد می‌کند، موثر است. محمد اسلامی اظهار داشت: در وزارت راه و شهرسازی طرح اقدام ملی را با برنامه‌ریزی برای شناسایی متقاضیان واقعی در بافت شهری آغاز کردیم. فرایند شناسایی متقاضیان، تأمین زمین، اخذ آورده‌های مردمی و نهایتاً تسهیلات بانکی انجام و عملیات اجرایی این طرح آغاز شده است.وزیر راه و شهرسازی گفت: تا به امروز در همه شهرهای کشور طرح اقدام ملی را در ۳ وضعیت شامل «تأمین زمین به متقاضیان و ساخت فردی»، «مجتمع سازی در شهرهایی که محدودیت زمین داریم» و «احداث پروژه مشارکتی در شهرهای که زمین گران‌تر است» تعریف کرده‌ایم. اسلامی با بیان اینکه تاکنون ساخت بیش از ۵۳۰ هزار واحد فعال را آغاز کرده‌ایم، گفت: پروژه‌هایی که آماده افتتاح هستند از این ماه به بعد به ترتیب افتتاح خواهند شد بنابراین مردم هرچه سریع‌تر آورده‌های خود را واریز کنند.

وی با بیان اینکه در دولت‌های نهم و دهم ساخت ۲ میلیون و۲۰۰ هزار واحد مسکن مهر برنامه‌ریزی شده بود، گفت: از سال ۹۱ تحویل این واحدها آغاز شده و در حال حاضر کم‌تر از ۳۰ هزار واحد داریم که به زودی تحویل داده می‌شود.وزیر راه و شهرسازی ادامه داد: برخی پروژه‌های تعاونی مسکن مهر که در محاکم قضائی پرونده دارند هم باقی مانده که ارتباطی به وزارت راه و شهرسازی ندارند؛ به هر حال امیدواریم تا پایان دولت دوازدهم پرونده مسکن مهر بسته شود. وزیر راه و شهرسازی درباره سامانه املاک و اسکان نیز گفت: در مقابل تهاجمی که برخی به صورت ناآگاهانه و یا برخی آگاهانه و همگام با ضد انقلاب در خصوص بازار مسکن شروع شده بود اما استقبال از سامانه املاک و اسکان خوب بود و آمار ثبت روزانه را داریم، البته فعلاً زمان ارزیابی نیست. اسلامی با تاکید بر اینکه این موضوع در جهت مصالح مردم است و مزیتی برای دولت ندارد، تصریح کرد: دولت و مجلس باید تدبیری می‌اندیشیدند تا جریان پولی که در حوزه مسکن التهاب ایجاد می‌کرد از سر مردم رخت بربندد؛ منافع سرمایه گذاران مسکن در این طرح به مخاطره نمی‌افتد بلکه برای خارج کردن پول‌هایی که در بازار مسکن سفته بازی ایجاد می‌کند، مؤثر است.

جادوی کایسری

محسن جلال‌پور

ممکن است تا حالا اسم «قیصریه» را نشنیده باشید. منظورم راسته بازارهای ایرانی نیستند که احتمالا مَثَلِ «به خاطر دستمال قیصریه را به آتش کشید» از آنها گرفته شده است. منظورم اسم قدیمی شهری توریستی در 300 کیلومتری آنکارا است. قدیم ها به این شهر می گفتند قیصریه و امروز می گویند کایسری. خیلی از ایرانی ها احتمالا برای تفریح به این شهر سفر کرده اند. این شهر پایتخت تولید پارچه جین و دوخت شلوار جین در ترکیه و یکی از مهم ترین مراکز این صنعت در جهان به شمار می رود. علاوه بر آن، کایسری یکی از مهم ترین مراکز تولید مبلمان در ترکیه و منطقه است. حدود یک میلیون نفر جمعیت دارد و از ایران و افغانستان و کشورهای اطراف، کارگران زیادی به این شهر مهاجرت کرده اند. شهر کایسری دیرتر از دیگر شهرهای ترکیه شکوفا شد و در گذشته ای نه چندان دور، دور افتاده بود و مهجور. حدود چهار دهه پیش در دوره  ریاست جمهوری»تورگوت اوزال» نسیم آزادسازی و توسعه صادرات بر این شهر وزیدن گرفت و شرکت های کوچک، هم چون جوانه ای برپیکر قدیمی این شهر جوانه زدند. مردمان این شهر پیام تغییر را به خوبی دریافتند و پیش تاز اصلاحات اقتصادی دوره اوزال شدند. تورگوت اوزال تکنوکراتی با سیاست بود که پس از سال ها کار دولتی به بانک جهانی رفت ومدتی هم مدیریت در بخش خصوصی را تجربه کرد تا این که در سال 1983 به نخست وزیری ترکیه و پس از آن به ریاست جمهوری این کشور دست یافت. او مأمور اصلاح ساختار اقتصاد ترکیه شد و با در پیش گرفتن سیاست خصوصی سازی و آزاد سازی اقتصاد کشور خود را متحول کرد. امروز نه تنها کارآفرینان و صنعتگران کایسری که مردم ترکیه، خود را مدیون سیاست های اقتصادی اوزال می دانند.از دهه 1980 شکوفایی شهرهایی هم چون کایسری آرام آغاز شد و تا امروز ادامه یافته است به گونه ای که در حال حاضر بیش از 5 هزار شرکت در شهر یک میلیون نفری کایسری به ثبت رسیده است که یا در صنعت مبل فعالیت می کنند، یا به تولید پارچه مشغولند یا این که شلوار جین تولید می کنند. در سال 2004 نام شهر کایسری به دلیل آغاز به کار 139 کارخانه در یک روز، در گینس ثبت شده است. اگر روی نقشه به موقعیت کایسری نگاه کنید، متوجه می شوید این شهر از هیچ امتیاز ویژه ای برخوردار نیست.نه به دریا نزدیک است ونه به جنگل.آن روزها حتی بزرگراهی که به کایسری منتهی شود، وجود نداشت. با این حال مردمان مذهبی وسخت کوش کایسری سوار بر موج اصلاحات اقتصادی تورگوت اوزال شدند و شهر کوچک خود را به پایتخت شلوار جین و مبل ترکیه و شاید جهان تبدیل کردند. وقتی به شکوفایی شهر کایسری فکر می کنم به دو نتیجه می رسم. اول این که ما به تفکری هم چون تفکر تورگوت اوزال نیاز داریم که اقتصاد ایران را از بندها رها کند. و بعد، مردمانی سخت کوش می خواهیم که مترصد تغییر باشند و بر موج آن سوار شوند.