نشست مجازی تحلیل «جایگاه جشنواره در سینمای پس از انقلاب» صبح روز سه‌شنبه ۲۴ فروردین‌ماه با حضور محمد حمیدی مقدم مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و دبیر جشنواره «سینماحقیقت»، سیدصادق موسوی مدیرعامل انجمن سینمای جوانان ایران و دبیر جشنواره فیلم‌های کوتاه تهران و علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و دبیر جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان به میزبانی دانشگاه سوره و با اجرای رامتین شهبازی برگزار شد.

در ابتدای این نشست پس از پخش بریده صحبت‌های شهید سید مرتضی آوینی درباره اهمیت «سینما»، علیرضا تابش درباره نسبت سینما و انقلاب اسلامی عنوان کرد: پیش از انقلاب، سینمای ایران جشنواره‌هایی به خود دیده بود. مثلاً قدیمی‌ترین جشنواره سینمایی کشور ما جشنواره «رشد» است. پیش از آن هم کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، جشنواره کودکان و نوجوانان را برگزار می‌کرد. این جشنواره‌ها متناسب با زیست دوران سینمایی خود بود اما از سال ۵۷ به بعد اساساً فیلم‌های مهم به حضیض می‌رسند و فیلم‌های عامه‌پسندتر مطرح می‌شوند یعنی فیلم‌های مهم ما در بروز و ظهور جشنواره‌های سینمایی، محلی از اعراب نداشتند.

تابش ادامه داد: با وقوع انقلاب اسلامی هرچند تعویق در برگزاری رویدادها به وجود آمد اما آرام‌آرام جشنواره‌های مهمی شکل گرفتند. اساساً در نسل ما جشنواره بیشتر با نام فجر شناخته می‌شود چون یک وجه مردمی هم دارد، صف‌های طویل، مردم و… یادآور جشنواره‌هاست اما سینما در عرصه‌های مختلف مردم بروز و ظهور دیگری دارد یک پیوندی هم با فجر انقلاب دارد که باعث می‌شود در زیست مردم تغییرات الگویی می‌بینیم.

ذات سینما فرمایشی نیست

سپس حمیدی مقدم بیان کرد: با همه انتقادات و البته حفظ لایه‌های امید، باید گفت ما فراز و نشیب‌های در طول این سال‌ها داشته‌ایم. نقاط عطفی داشته و گاهی اوقات هم افول کرده‌ایم. به هر حال این ذات سینماست و خیلی فرمایشی نیست. جشنواره پیش از این یک فضای لوکس بود که بر اساس نگاه اروپایی شکل گرفته بود. آن حرکت‌ها تحت تاثیر جریان روشنفکری بود و تاثیر سینمای فرانسه و اروپا بر سینمای ایران همیشه مشهود بوده است. قطعاً جشنواره فیلم فجر مهمترین حرکت بعد از انقلاب است.

صادق موسوی هم اظهار کرد: اساساً انقلاب اسلامی قبل از اینکه یک انقلاب اقتصادی و سیاسی باشد، یک انقلاب فرهنگی بوده است. شاید یکی از بخش‌هایی که بیش از هر چیز دیگری دچار تحول شد، سینما بود و سپس ادبیات کودک دچار این تحول شد. سینمای پس از انقلاب را می‌شود بیشتر از همه برش‌های اقتصادی سیاسی و.. بررسی کرد. چهار سال بعد از انقلاب جشنواره‌ها و سینما دچار یک وقفه شدند. سینما بحران‌های سیاسی اجتماعی سال‌های اول را پذیرفت و وارد دوره تثبیت شد.

وی افزود: در بهمن ۶۱ حدود ۱۰۸ فیلم به جشنواره راه یافت به طوری که در پوستر اول جشنواره فیلم فجر چیزی با عنوان «انجمن سینمای جوانان ایران» دیده نمی‌شد اما از دوره سوم جشنواره فیلم فجر می‌بینیم که واژه انجمن سینمای جوانان ایران دیده شد اما حالا امروز جشنواره فیلم کوتاه تهران مهمترین جشنواره غرب آسیاست.

معضل امروز ما اصل شدن حضور در جشنواره‌ها است

در بخش دیگری از این نشست مجازی حمیدی مقدم اظهار کرد: باید ببینیم ما بعد از این همه تاثیرگذاری جشنواره در کجا قرار داریم و چرا آقای درویش می‌گویند ما سینمای جهانی نداریم؟ ما باید این موضوع را بررسی کنیم، چرا مخاطب نداریم؟ باید بدانیم گره کار کجاست چرا سینمای ما به معنی ارتباط با توده‌های مردم جهانی نمی‌شود، هرچند در طول این سال‌ها جشنواره «سینما حقیقت» خوب پیش رفته ولی باید بررسی کنیم که آیا ما به فیلمسازان می‌گوییم که به چه سوژه‌هایی پرداخته شود یا ما و فیلمسازان می‌توانیم مکمل هم باشیم. جریان سینما در حوزه‌های مختلف باید بعد از ۴۲ سال خود را از جشنواره‌ها جدا کند. امروز معضل ما اصل شدن حضور در جشنواره‌هاست.

موسوی در ادامه توضیح داد: به نظرم وضع جشنواره فیلم کوتاه تهران به این دلیل خوب است که وضع فیلم کوتاه خوب است. جریان زنده‌ای در فیلم کوتاه وجود دارد و حیات دارد. این یک سرمایه بزرگ است. هم جشنواره‌ها توانسته‌اند چهره‌ها را معرفی کنند و فرصت دیده شدن به افراد بدهند هم فیلم‌های خوب در جشنواره‌ها حضور دارند. سال ۹۹ هرچند جشنواره به شکل حضوری و مجازی برگزار شد، اما مخاطبان زیادی داشتیم. از همین رهگذر است که می‌بینیم فیلم‌های پرفروش دو سه سال اخیر حاصل کار کسانی بوده که با فیلم کوتاه و انجمن سینمای جوانان ایران شروع به کار کردند جریان فیلم کوتاه توانسته به معرفی فیلم کوتاه و به سینمای بلند کمک کند.

وی تأکید کرد: با همه تواضع می‌خواهم بگویم همین سه جشنواره فیلم کوتاه تهران، «سینما حقیقت» و جشنواره کودک و فیلم‌های آن امروز دارند سینمای فرهنگی ایران را نمایندگی می‌کنند، مزیت نسبی ما همین جشنواره‌ها هستند. هرچند فیلم‌های پر فروش دنیا فیلم‌های ایرانی نیستند ولی در بخش فیلم‌های فرهنگی جهان، سینمای ایران حرفی برای گفتن دارد. در سال‌های گذشته دیده‌ام که تهیه‌کنندگان سینمای بلند به منظور کشف استعداد به مراسم‌های فیلم کوتاه می‌آیند. فکر می‌کنم جشنواره‌های ما از حیث معرفی و کشف استعداد موفق ظاهر شده‌اند.

در ادامه تابش درباره استقبال کم از آثار بیان کرد: سینمای کودک و نوجوان در این چند دهه تحولات زیادی داشته و مخاطبان امروزی این سینما مشخصاً فرزندان زمانه خود هستند که دسترسی به منابع تصویری و سرگرمی‌های متنوع زیادی دارند. فارابی به عنوان حامی تولید در سینمای کودک و نوجوان حمایتگر فیلمسازان این حوزه بوده است وقتی به این نهاد آمدم یک آسیب‌شناسی داشتیم و متوجه شدیم که این مسیری که بنیاد برای تولید آثار صرفاً جشنواره‌ای می‌رفته اشتباه بوده است.

وی ادامه داد: روزی که به فارابی آمدم با ۴۸ فیلم آرشیو شده و اکران نشده رو به رو بودم چون هیچکدام قابلیت اکران و حتی آوردن به شبکه نمایش خانگی را نداشتند به همین دلیل این روند را قطع کردیم و خواستیم جریان را نوسازی کنیم در چند سال اخیر فارابی تولیدی که صرفاً با عجله برای رساندن به جشنواره داشته باشد، مطلقاً نداشته است. لزوماً بررسی‌های فیلمنامه‌ای ما منجر به تولید نمی‌شود، عنصر جذابیت برای کودکان امروزی و توجه به ژانرهای مهجور و اقتباس برای ما مهم بوده است. ما مطالعه کردیم و دیدیم تولید فیلم کوتاه کودک کم بوده و با آقای موسوی صحبت کردیم تا فیلمسازان ترغیب شوند، برای کودکان هم فیلم بسازند و متناسب با ذائقه تماشاگران امروزی که اغلب متولد دهه‌های ۸۰ و ۹۰ هستند، این اتفاق رخ دهد.

تابش افزود: تلاش کردیم این ارتباط را تصحیح کنیم. در عرضه بین‌الملل هم سینمای کودک در چند دهه گذشته توفیقات خوبی داشته، اساسأ سینمای کودک بود که جنبه‌های بین‌المللی به سینمای ما داد. از نقش انیمیشن‌هایی که طی یک دهه اخیر تولید شده نباید غافل شویم، محصولاتی داشته‌ایم که باید از سازندگانش تشکر کنیم چون فضای جدیدی را به وجود آوردند. برخی از این چالش‌های جشنواره سینمایی را باید بیشتر بررسی کنیم اگر جشنواره‌های ما یک سازمان بسامان داشته باشند، کارها بهتر پیش می‌رود، نگاه صنوف و جریان سازی رسانه‌ای می‌توانند راهگشا باشند

حمایت‌های دولتی سینمای ایران را نازپرورده لوس بار آورده است

سپس حمیدی‌مقدم اظهار کرد: بعد از جریان دوران فطرت، ایزوله کردن سینمای ایران یکی از معضلات ما بود. ضمن اینکه این موضوع که ما به خاطر بقای سینمای داخلی، سینمای خارجی را نشان ندهیم خوب نیست. حمایت‌های دولتی از تولید باعث شد این سینما بیش از حد نازپرورده و لوس به بار آید و بعد هم همین هنرمندان نوک پیکان انتقادات را به سمت سیستم دولتی حمایت‌کننده گرفتند.

حمیدی‌مقدم تأکید کرد: هیچ کشوری جز ما صاحب این سهم زیاد در تولید داخلی برای حضور در جشنواره‌های خود نیست. جشنواره سینما حقیقت، جشنواره کودک و فیلم کوتاه همه همینطور هستند، وقتی به سهم ملی هر کدام از کشورهای اروپایی نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم آن‌ها یک سهم کوچک را به تولید داخلی خود می‌دهند. این میزان تولیدات داخلی جشنواره‌های داخلی را تحت فشار قرار می‌دهند و جایزه‌ها اهمیت خارج از کادر پیدا می‌کنند. این در حالی است که جشنواره‌های خارجی با آن توصیفی که کردم فیلمسازان را به راحتی در معیار رقابت با فیلمسازان خارجی قرار می‌دهند اما همیشه بخش رقابت ملی در جشنواره‌های خودمان خیلی اهمیت دارد. باید در سال‌های آتی این موضوع را حل کنیم.

وی افزود: در یکی دو سال گذشته تحول بزرگی که داشتیم این بود که وارد فضای آنلاین شده‌ایم همه جشنواره‌های جهان وارد یک حوزه جدید شده‌اند و می‌شوند. از این نظر ورود به این عرصه بار و فشار را از روی جشنواره‌ها برمی‌دارد و عدالت نمایشی به وجود می‌آورد. دیگر جشنواره‌ها تنها محل عرضه یک فیلم نخواهند بود. کشور ما در حوزه آموزش و کارهای آکادمیک رکورددار است این تعداد کلاس و فضای متکثر آموزشی واقعاً مثال‌زدنی است این در حالی است که چندان زیرساختی نداریم. حوزه برخط یک موهبت الهی بود و می‌تواند پاسخگوی این میزان علاقه‌مند باشد.

حمیدی‌مقدم مطرح کرد: دوران حمایت گذشته، دوران عرضه به سینمای جهان و جایزه گرفتن هم رد شده ما هر آنچه داشتیم را رو کرده‌ایم، از مهمترین جشنواره‌ها جایزه گرفته‌ایم. سال گذشته بالاترین میزان حضور را داشتیم. همه اینها نوید این را می‌دهد که مراحل دریافت و بازخورد از سینمای هنری جهان را گذرانده‌ایم و باید به بازار سینمای جهان ورود کنیم این بازار تنها به معنی نمایش در سینماها نیست بلکه حضور در پلتفرم‌ها و نمایش‌های تلویزیونی و البته نشان دادن گسترده فرهنگ ایرانی هم مهم است.

سیدصادق موسوی هم در پایان گفت: ما تا سال‌های گذشته عرضه فیلم کوتاه را فقط در جشنواره‌ها داشتیم ولی حالا مخاطبان جدیدی به فیلم کوتاه اضافه شده، پرده سینما هیچوقت محل عرضه فیلم کوتاه نبودند ولی حالا چندی است که نمایش اینترنتی را داریم. قرار است بعد از بازگشایی سینماها ماهی یک بار یک باکس از فیلم کوتاه را در هنر و تجربه داشته باشیم. امیدواریم بتوانیم علاوه‌بر علاقمندان فیلم کوتاه بیشتر در دل مردم عادی خودمان را جای بدهیم و بازار سازی جدیدی شود.

 

شهید سید مرتضی آوینی نمونه ایست از هزاران شهید و اندیشمندانی که نزدیک شدن به آن‌ها آنقدر سخت شده است که ترجیح این سال‌ها با فاصله ایستادن نسبت به آن‌هاست و فقط در حد نقد و نظر درباره تک کارهای احتمالی که احیاناً هر چندسال یک‌بار تولید شود؛ درحالی که این گنجینه ظرفیتی دارد که تمام تولید سینما و مستند و پژوهش ایران نیز از پس آن برنیاید. اما سوال این است که چرا شهدا و اندیشمندان در جامعه هنری، تولیدی و حتی اندیشمندی سانسور شده‌اند؟

داستان آنقدر تراژیک است که بررسی تک بعدی، ما را به خطا خواهد برد. اولین جواب حتماً این است که جریان روشنفکری تمایلی به بازنمایی اینگونه از تولید محتوا را ندارند. قاعدتاً این ساده‌ترین جواب و شاید ساده‌انگارانه‌ترین جواب باشد اما این سکه روی دیگری نیز دارد. شاید عجیب به نظر برسد که اولین و مهم‌ترین سانسورچی این حوزه را خانواده درجه یک این بزرگان بدانیم. خانواده‌ای که همواره دنبال نمایش چهره ویژه و شاخص از شهید یا اندیشمند خود هستند و این بزرگترین حجاب برای بروز واقعیت است. حتماً هر فردی فارغ از مقام و جایگاهش، فراز و فرودهای اندیشه‌ای و رفتاری داشته است. حالا بیان روند تحول و تغییر، مخاطب را به سمت تعالی پیش می‌برد یا برای تخریب یا تحریف معنی می‌شود؟ همین اتفاق از طرف طرفداران و مریدان نیز اتفاق می‌افتد که با مقدس پنداری مانع از تعریف درست شخصیت و سیر اندیشه‌ای او می‌شوند. تقدس بیش از حد و دلسوزی هر دو برای سانسور و تحریف یک کار را انجام می‌دهند.

شاید مهم‌ترین مثال این عرصه بعد از انقلاب اسلامی، سانسور امام راحل (ره) باشد. اتفاقی که شاید در بیان اولیه خیلی غیر طبیعی به نظر برسد اما واقعیتی که در برخورد با امام خمینی (ره) مخصوصاً در حوزه علمیه اتفاق افتاد همین نتیجه را به همراه داشت. در اوایل انقلاب نقد و بررسی آرای امام (ره) در درس خارج علما و مخالف خوانی با آن‌ها مصداق ضد ولایت فقیه خواندن علمای حوزه از طرف مریدان امام (ره) باعث شد کم کم هیچ درس خارجی به بحث درباره نظرات و استفتائات امام (ره) نپردازد و نتیجه آن سانسور جایگاه فقهی اما در حوزه شد و الان بعد از گذشت بیش از ۳۰ سال از رحلت امام (ره)، اثری و صحبتی از نظرات فقهی امام (ره) در حوزه نیست و این به معنی سانسور امام راحل در حوزه آن هم نه توسط مخالفین که ناخواسته توسط مریدان ایشان بود. در واقع فقه یک عالم وقتی پویایی خود را حفظ می‌کند که مورد مداقه و بحث و گفتگو قرار گیرد تا طرفداران و مخالفین آن با رد و تایید باعث تحقیق و بررسی آن شوند اما ترسیدن از مطرح کردن آرا به جرم مخالف ولایت بودن تنها دستاوردش جز حذف امام (ره) از دروس خارج حوزه دستاورد دیگری نداشته است.

حالا همین اتفاق را می‌توان در دیگر بزرگان نیز رصد کرد. از مقام معظم رهبری گرفته که عالم فقیه عالی رتبه‌ای در جریان شیعه به حساب می‌آیند اما پرداخت بیش از حد شخصیت سیاسی و سکوت در خصوص نظرات فقهی ایشان که اتفاقاً از مترقی‌ترین و به روز ترین نظرات فقهی محسوب می‌شوند باعث شده است رهبر فقیه به رهبری صرفاً سیاسی تحریف شود تا دیگر افراد مشهور و معروف که سرمایه‌های انقلاب اسلامی محسوب می‌شوند. این دست از اشخاص و شخصیت‌ها که تنها با حمایت اشتباه و تعصب مریدان و طرفدارانشان دچار سانسور و تحریف شده‌اند کم نیستند که قابل شمارش و بررسی هستند و مروری گذرا ما را به اسامی بزرگانی می‌رساند که حالا به شخصیت‌های تک بعدی در ذهنمان تبدیل شده‌اند. در ابتدا شاید خیلی مضحک به نظر برسد که در حوزه علمیه جمهوری اسلامی رد پایی از امام خمینی (ره) دیده نشود اما واقعیت امروز اینچنین است.

شهید سید مرتضی آوینی دیگر اندیشمند سالکی است که همین اتفاق برایش در حال وقوع است. آوینی اگر امروز در دانشگاه‌ها و مراکز علمی و پژوهشی حضور ندارد یا جستجوی اسم ایشان در بین پایان نامه‌ها نتایجی در حد انگشتان یک دست را برای مخاطب به نمایش می‌گذارد نتیجه همین نگاه است. آوینی هم در بعد اخلاقی و زندگی شخصی و هم در بعد اندیشه‌ای مسیری پر فراز و نشیب را طی کرد. مسیری که عاقبتش ختم به خیر شد و طی همین مسیر می‌تواند رهنمون جوان و نسل امروز و فردا برای یافتن مسیر حقیقت باشد که متاسفانه در این سال‌ها هیچ جریانی اجازه تولید محتوای آزادانه برای تعریف اندیشه‌ها و زندگی ایشان را نداشت و فشار خانواده و مریدان و … باعث سانسور سید مرتضی آوینی از تریبون‌های رسمی جمهوری اسلامی شد؛ سانسوری که جز زیان و فاصله گرفتن از اندیشه‌ای قابل بررسی چیزی را به همراه نداشته است. روایت یک سویه ذیل نگاه خانواده یا مریدان و به‌دور از نقد و بررسی و رد و تایید همه یک اتفاق را رقم خواهد زد که البته تا امروز نیز رقم خورده است و آن سانسور و در نتیجه تحریف سید مرتضی آوینی است. حال اگر این نظرات و گفتگوها اجازه بیان مستمر پیدا می‌کرد قطعاً بخشی از نظریات و دروس دانشگاهی متعلق به اندیشه ایشان بود که متاسفانه در حال حاضر مگر به صورت واحدهای آزاد یا دغدغه‌های شخصی اثری از آن دیده و شنیده نمی‌شود.

هر کسی که در حوزه پژوهش و تحقیق در خصوص شهدا و بزرگان اندیشه کار کرده باشد موید این گفتار است که عبور از سد خانواده و مریدان و طرفداران سخت‌ترین و طاقت‌فرساترین کارهاست. برای همین است که نقد آثار هایدگر و امثالهم که منجر به زنده ماندن آن‌ها در جامعه باشد صدها برابر نقد افکار و نظرات امثال شهید آوینی است.

اما یک سوال مهم این است که آیا واقعاً خانواده افراد معروف و اندیشمند، حقوق معنوی در خصوص انحصار اندیشه و زندگی این بزرگان را دارند و اگر این اتفاق مانند این سالیان منجر به سانسور و تحریف شد چه کسی می‌تواند و به کجا باید شکایت کند؟ چطور می‌شود از این تحریف و سانسور جلوگیری کرد و راهکار آن آیا جز آزادی بیان و تولید فارغ از نظرات دیگران است؟ مگر می‌شود به بزرگی و متعالی بودن کسی به جز به بوته نقد کشیدن افکار و آرایش پی برد؟ مگر می‌شود کسی در تاریخ مانا و ماندگار شود به جز اینکه نظراتش در سطح اول مباحث علمی و پژوهش حضور و اجازه نقد و بررسی داشته باشد؟حالا که این روزها بحث مستند «آقا مرتضی» بالا گرفته است فارغ از کیفیت آنکه حتماً منتقدین و طرفدارانی دارد، شاید بد نباشد که کمی به این موضوع بیندیشیم که درباره آوینی و دیگر بزرگان در این سال‌ها چقدر اجازه تولید به معنی آزادی اندیشیدن و پژوهش و جستجو چه در افکار و چه در سیره زندگی به معنی واقعی آن وجود داشته است؟

ما همه‌مان ناخواسته حجاب شده‌ایم برای آن‌هایی که دوستشان داریم یا طرفدارشانیم یا مریدشان شده‌ایم. اجازه نقد و بررسی و بازگو کردن آنچه بوده یا آنچه برداشت می‌شود که بوده است؛ اولین گام برای مانایی است.

برنامه «اسلام پاسخ می دهد» هیسپان تی وی در این قسمت به بررسی موضوع ماه رمضان، ماهیت و جایگاه آن در اسلام می پردازد.

به گزارش امتیاز، «اسلام پاسخ می دهد» که با پرداختن به موضوعات اساسی، آموزه ها و نکات مهم اخلاقی و معرفتی اسلام و قرآن، مخاطبان اسپانیایی زبان را با این دین مبین آشنا می کند، در این قسمت ماه رمضان و ماهیت آن را مورد نقد و بررسی قرار می دهد.

 

سهیل اسعد، مجری مسلمان آرژانتینی‌تبار «اسلام پاسخ می دهد» در این قسمت به همراه شیخ عبدالکریم پاس کارشناس برنامه درباره موضوعاتی چون اهمیت و جایگاه ماه مبارک رمضان، روزه داری و تفاوت آن با دیگر آیین های مشابه سایر ادیان، ویژگی های این ماه، اهمیت و فضیلت شب های قدر و اعمالی که مسلمانان در این ماه انجام می دهند، گفت و گو می کنند.

«اسلام پاسخ می دهد» به تهیه کنندگی روح الله محقق چهارشنبه 25 فروردین ساعت 4:30 به وقت تهران از شبکه هیسپان‎تی‎وی پخش می شود و تکرار آن همان روز ساعات9:30 ،13:00و 18:30 و روز  پنجشنبه ساعات 2:30و16:30 روی آنتن می رود.

در ماه‌های گذشته بارها درباره «اکران آنلاین» به عنوان یک پدیده تازه در سینمای داستانی ایران صحبت شده است؛ پدیده‌ای که سال گذشته در چنین روزهایی با اکران فیلم نمایش داده نشده «خروج» به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا بروز کرد، اما سرنوشت خوبی در طول سال نداشت و هر چه جلوتر رفتیم سبد اکران آنلاین خالی و خالی‌تر شد.

آن روزها و در ابتدای راه فیلم‌هایی در اکران آنلاین عرضه شدند که توانستند در دوران موج اول و دوم کرونا در کشور مخاطبان زیادی را در در همان حد و اندازه کاربران پلتفرم‌ها به خود جذب کنند، اما بعد از آن به دلیل سرقت‌ و کپی سریع فیلم‌ها در فاصله‌های زمانی کم از شروع اکران و پخش غیرمجاز آن‌ها در سایت‌ها، کانال‌های تلگرامی و نیز  شبکه های ماهواره‌ای رغبت صاحبان فیلم‌ها را به اکران آنلاین کمتر کرد. این در حالی است که بارها از سوی سینماگران و نیز مدیران سازمان سینمایی تاکید شده بود این مسیر می‌تواند صف طولانی اکران فیلم‌ها را که منتظر نمایش در سالن‌های سینما هستند خلوت کند.

البته برخی فیلمسازانی که برای اکران آنلاین فیلم‌هایشان در VODها اقدام کرده بودند از رقم‌های کم پیشنهادی و نبود فضای رقابتی انتقاد می‌کردند و ترجیح می‌دادند با این شرایط  تن به اکران آنلاین ندهند.

به این ترتیب تقریبا در نیمه دوم سال گذشته اکران آنلاین در پلتفرم‌های اینترنتی از رونق افتاد تا اینکه مدتی قبل پخش «شنای پروانه» تنور اکران آنلاین را دوباره گرم کرد و حالا که باز هم سینماها بسته شده‌اند به نظر می رسد باید اکران آنلاین را که مسئولان سینمایی هم آن را مهم می‌دانستند و به دنبال ایجاد یک شورای صنفی مجزا برایش بودند، جدی‌تر گرفت. بویژه آنکه اکران نوروزی موفقیتی برای سینما نداشت و فروش ۵۰۰ میلیونی پنج  فیلم یک رکورد تلخ را برای سینمای ایران در این مقطع ثبت کرد.

پیگیری برای رونق‌ مجدد اکران آنلاین از آن جهت بیشتر می‌تواند مورد توجه قرار گیرد که بعضی اقدامات حقوقی اخیر سینماگرانی که در شبکه نمایش خانگی سریال ساخته بودند برای جلوگیری از پخش غیرمجاز سریال‌ها در شبکه‌های ماهواره‌ای که مخاطب زیادی هم داشت کارساز شد و احتمالا این روش برای فیلم‌های سینمایی هم تا حد زیادی راه‌گشا باشد، اما گویا مسائل دیگری هم در این بین هست که چندان تمایلی برای جدی شدن روند اکران آنلاین در پلتفرم‌ها وجود ندارد.

مرداد ماه سال گذشته حسین انتظامی - رییس سازمان سینمایی -  در نشست مطبوعاتی خود که به صورت مجازی برگزار شد- بر ضرورت تشکیل شورایی شبیه شورای صنفی نمایش برای اکران آنلاین تاکید کرد و در ماه‌های بعد از تشکیل این شورا با حضور دو تهیه‌کننده سینما، نمایندگانی از سازمان سینمایی و مدیران پلتفرم‌ها خبر رسید، اما پیگیری‌های اخیر ایسنا نشان می‌دهد با وجود تهیه یک پیش‌نویس برای اکران آنلاین از سوی سازمان سینمایی و نیر یک قرارداد تیپ، جلسه‌ای که پیش از نوروز قرار بود با حضور همه اعضای شورای اکران آنلاین برگزار شود، به دلیل شرکت نکردن نمایندگان پلنفرم‌ها تشکیل نشده است.

درواقع می‌توان گفت شورای اکران آنلاین که این روزها می‌توانست نقشی کمک‌کننده برای سینما داشته باشد، هنوز تشکیل نشده است  و برخی صاحب نظران تقابل میان سازمان سینمایی و سازمان ساترا (سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی) درباره نظارت بر محتواهای پخش شده در پلتفرم‌ها را از دلایل عدم حضور نمایندگان پلتفرم‌ها در جلسه شورای اکران آنلاین می‌دانند، چون همین حالا هم اگرچه مجوز نمایش فیلم‌های سینمایی و نیز سریال‌های شبکه نمایش خانگی توسط سازمان سینمایی صادر می‌شود، اما نظارت دیگری هم از سوی ساترا بر مجموعه ها اعمال می‌شود.

نکته دیگر این است که برخی معتقدند وضعیت بغرنج پیش‌آمده در سینما که سبب شده امیدی به بهبود شرایط برای بازگشایی و فعالیت سالن‌های سینمایی و حضور مخاطب در سالن‌ها وجود نداشته نباشد، فعالان سینما را به مسیر دیگری کشانده که این روزها نانش حسابی در روغن است. این مسیر چیزی جز ساخت سریال در شبکه نمایش خانگی نیست و شاهد این ادعا هم حضور بسیاری از چهره‌های سرشناس سینما است که در میان متقاضیان و کسانی که مشغول کار هستند به نام‌هایی مثل نرگس آبیار، بهروز شعیبی، محمد حسین مهدویان،  محمد کارت، مهران مدیری، حامد محمدی، حسن فتحی، پیمان قاسمخانی، مرضیه برومند، همایون اسعدیان، مازیار میری و رضا عطاران می‌توان اشاره کرد.

هر کدام از این نام‌ها و نیز چند کارگردان دیگر مثل تینا پاکروان و کاوه سجادی حسینی که تقریبا همگی چهره‌های مطرحی از میان بازیگران را به پروژه‌های خود دعوت کرده‌اند بازار سریال را در VODها گرم کرده و همین ممکن است تمایلی برای صاحبان پلتفرم‌ها جهت صرف هزینه در اکران آنلاین فیلم‌ها باقی نگذارد بخصوص آنکه پلتفرم‌ها خودشان هم وارد گود برای سرمایه‌گذاری و مشارکت در ساخت برخی از این سریال‌ها شده‌اند.

براین اساس سال ۱۴۰۰ آنطور که برخی اهالی سینما پیش‌بینی می‌کنند بیش از آنکه به نام سینما باشد به نام و کام سریال‌های شبکه نمایش خانگی خواهد بود و در این بین موانع برای فعالیت جدی شورای اکران آنلاین از بین رود، شاید دست‌کم فیلم‌هایی که در سال‌های گذشته ساخته شده و منتظر اکران بودند از این طریق با قراردادهای مناسب به معرض دید مخاطب برسند.

 

«ماه و پلنگ» به‌زودی در آی‌فیلم

سریال تلویزیونی «ماه و پلنگ» به‌کارگردانی احمد امینی و تهیه‌کنندگی آرمان زرین‌کوب از یکشنبه ۲۹ فروردین روی آنتن آی‌فیلم فارسی می‌رود.

به‌گزارش امتیاز، سریال «ماه‌وپلنگ» با نقش‌آفرینی داریوش ارجمند، از یکشنبه ۲۹ فروردین مهمان هر شب خانه‌های آی‌فیلمی‌ها در ماه مبارک رمضان خواهد بود.

«ماه و پلنگ» محصول سال ۱۳۹۵ است و علاوه بر داریوش ارجمند، بازیگرانی همچون شاهرخ استخری، بیتا سحرخیز، ویدا جوان، آتنه فقیه‌نصیری، پوراندخت مهیمن، علی شادمان صدرالدین شجره و فرهاد جم در آن به ایفای نقش پرداخته‌اند.

این سریال به قلم سعید مطلبی، مسائل روز جامعه را به تصویر می‌کشد. در خلاصه داستان آن آمده: دزد برای هر خانه راه ورودی می‌یابد و شیطان در هر دل بهانه حضوری. حاج صنعان نعیمی باور داشت که ۶۰ سال درِ دل را بر روی شیطان بسته نگاه داشته است و باور داشت این بسته بودن دل تا زمان مرگ ادامه می‌یابد.

«ماه و پلنگ» از یکشنبه ۲۹ فروردین، هر شب ساعت ۲۰:۰۰ از آی‌فیلم فارسی پخش می‌شود و بازپخش آن نیز در ساعت ۴:۰۰ صبح و ۱۲:۰۰ ظهر روز بعد روی آنتن خواهد رفت.

 

ضیافت الهی در شبکه الکوثر

به منظور همراهی با مخاطبان و بینندگان شبکه الکوثر تدارک ویژه ای در ماه مبارک رمضان دیده است. 

به گزارش امتیاز، پخش سه سریال «یوسف پیامبر(ع)»، «دل دادگان» و «ستایش» فصل سوم، از ساعت 3:30 به وقت تهران تا 6:30 هر روز صبح. زبانگردانی و دوبله تمامی این سریال ها به زبان عربی به ترتیب در دفتر بیروت، رضا منصور جاسم عزیزی و شبکه آی فیلم انجام شده است.    

برنامه های مناسبتی و معارفی همچون: وجه الاخر، نوافذ، فقه الاسلام،انفاس رمضانیه (ثامن الحجج ویژه ماه مبارک رمضان) ، تفسیر قرآن به صورت روزانه از ساعت 18:30 تا 3:00 بامداد. ویژه برنامه ای به نام «دبابیس» (سوزن ته گرد) با دستمایه قرار دادن موضوعات طنز اجتماعی هر شب ساعت 21:30 به وقت تهران. برنامه پربیننده و پرطرفدار مسابقه قرآنی «مفازا» که در میان مسلمانان در کشورهای مختلف دارای محبوبیت فراوانی است نیز هر شب از ساعت 24:00 از شبکه الکوثر پخش خواهد شد و در روز عید فطر برنده خود را خواهد شناخت. 

این برنامه محصول گروه معارف شبکه الکوثر است.  گروه کودک و نوجوان شبکه الکوثر به صورت روزانه از ساعت 17:00 به وقت تهران با ویژه برنامه هایی مخصوص کودکان و نوجوانان به نام های «جلاب»، مسابقه «واحة الاسرار» و برنامه «فانوس» از ابتدای ماه مبارک تا عید فطر با مخاطبان همراه است.

 

رمضان در رادیو های برون مرزی 

ادارات کل رادیویی و شبکه عربی و آفریقایی معاونت برون مرزی رسانه ملی با پخش ویژه برنامه های ماه مبارک رمضان همراه مخاطبان و شنوندگان خود میشود .  

به گزارش امتیاز، برنامه هایی همچون: ضیافت الهی، بشارت قرآنی، راهی به سوی نور، سخنرانی های مذهبی و پاسخ به سوالات و شبهات مذهبی، نمایش های رادیویی و رمضانی، برنامه پنجره، چراغ، در آستان نور،  ادعیه روزانه ماه مبارک و در حریم بندگی.  همچنین ویژه برنامه هایی مناسبتی مانند : روز میلاد امام حسن مجتبی (ع)، ویژه برنامه شب های قدر و شهادت امام علی (ع) و ویژه برنامه عید فطر نیز برای شنوندگان در نظر گرفته شده است.  

گستردگی رادیو های معاونت برون مرزی رسانه ملی، شامل زبان های آلمانی، روسی، ایتالیایی، آلبانیایی، پشتو، اردو، هندی، ملایو، چینی، ترکی و استانبولی، آذری، تالشی، تاجیکی، عربی، سواحیلی، فلسطین و.... است که علاوه بر این برنامه ها با بارگزاری آلبوم و گالری عکس و ویدئوهایی با موضوع رمضان در کشورهای مختلف با مخاطبان خود  همراه هستند و بر جذابیت برنامه های خود افزوده اند.

 

کانال آذری شبکه سحر 

در ماه مهمانی خدا  

اهالی جمهوری آذربایجان در ماه مبارک رمضان و با همراهی کانال آذری شبکه سحر برنامه هایی با قالب های مناسبتی، سریال، مستند و.... را به تماشا می نشینند.  

به گزارش امتیاز، مجموعه های تلویزیونی «برادر جان» و «پرده نشین» به ترتیب با زبانگردانی  یوسف نوعی و سلیمان فرض علی اف به زبان آذری هر روز از ساعت 15:30 و 22:30 به وقت تهران بر روی آنتن کانال آذری خواهد رفت.   همچنین برنامه ای گفت و گو محور با حضور نماینده ولی فقیه در کشور آذربایجان حجت الاسلام و المسلمین  سیدعلی اکبر اجاق نژاد هر شب از ساعت 23:30 به وقت تهران و در مدت زمان 30 دقیقه تولید شده در دفتر باکو، برنامه مناسبتی «آفتاب ولایت» در شب های قدر ساعت 19:00 به وقت تهران، ویژه برنامه های مناسبتی شب های قدر از ساعت 23:00 به وقت تهران و در مدت زمان 180 دقیقه از اهم این برنامه هاست. 

پخش روزانه ترتیل قرآن کریم از ساعت 14:00 به وقت تهران و در مدت زمان 30 دقیقه نیز عنوان دیگر برنامه رمضانی کانال آذری شبکه سحر برای مخاطبان خود در نظر گرفته شده است .