|
عسگرپور طی نشستی مطرح کرد؛
تصمیم گیری در حوزه ویاودیها واگذار شود
نشست خبری محمدمهدی عسگرپور دبیر صنف وی او دی و محمدعلی یوسفی زاده رییس این صنف پیش از ظهر روز شنبه ۲۳ مردادماه با حضور اصحاب رسانه در پردیس سینما ملت برگزار شد.
محمدرضا مقدسیان که اجرای این نشست را بر عهده داشت در ابتدا از آیدین الفت و علی سلیمانی هنرمندان تازه درگذشته یاد کرد.
محمدعلی یوسفیزاده رییس صنف شرکتهای ویدئویی آنلاین در ابتدای نشست با اشاره به معرفی صنف بیان کرد: به دلیل مسئولیتی که اعضا از سال گذشته بر عهدهام گذاشتند جلسات مختلفی داشتیم. این صنعت و تغییر تکنولوژی و شرایطی که در آن هستیم تحولاتی را رقم زده است. شرایط تحریمی فرهنگ و زبان ما به گونهای است که باید با این تغییرات همراه شویم. تعاملی شدن سرویسها باعث شده به فکر توسعه این صنعت باشیم و زودتر از اینکه به چالش برسد برای آن برنامهریزی صحیحی داشته باشیم.
وی ادامه داد: در جلسات انجمن صنفی از همه اعضایی که در این انجمن حضور ندارند هم دعوت میکنیم تا کنار هم باشیم و هر یک به نوبه خود بتوانیم انرژی بیشتری بگذاریم و در خصوص رفع موانع همت کنیم. مقرر شد کمیسیونهایی ذیل انجمن داشته باشیم که در شاخههای مختلف دسته بندی شده است.
تعرفهگذاری پویا برای پلتفرمها
یوسفی زاده با اشاره به یکی از مصوبههای انجمن عنوان کرد: نرخگذاری و تعرفهگذاری از موارد دیگر مورد بررسی بود. هزینههای جامعه را همه میدانیم و سعی داریم مدیریت کنیم مردم شرایط سختی دارند و همه تلاش داریم به بهترین نحو با کمترین هزینه بهترین کیفیت را داشته باشیم. تعرفه گذاری به شکل پویا و دینامیک براساس هر پلتفرم اجرا میشود. بسته به محتوای پلتفرمها و تبلیغاتی که دارند پلتفرمها میتوانند از این مصوبه استفاده کنند.
وی اضافه کرد: ساز و کار انجمن باید از یک ساختار جمعی خارج شود و تشکل مستقلی داشته باشد که همه اعضا به صورت روزمره بتوانند با انجمن در ارتباط باشند. برای این هماهنگی پیش بینی شد دبیرخانه به صورت مستقل و با ساز و کار مدیریتی خارج از اعضا تشکیل شود و روی این مسایل برنامهریزی کند. در این مدت هم با آقای عسگرپور این جلسات برگزار شد تا موارد صنف را روان تر کنیم و سرعت رشد را سریعتر پیش ببریم.
رابطه خوبی بین بخشهای نظارتی با پلتفرمها نیست
محمدمهدی عسگرپور نیز در ادامه در سخنانی عنوان کرد: به دلیل شرایطی که هستیم و آمار فوت شدگان که بخشی هم از حوزه فرهنگ و هنر هستند حس و حالی برای نشست نیست اما زندگی جریان دارد و این نوع نشستها هم باید برگزار شود. سریالهایی ساخته میشود و گاهی درباره آنها بحث میشود و چالشهای هم بوجود میآید و نمیتوان نشست هم برگزار نکرد.
وی با اشاره به فعالیت انجمن گفت: این صنف فعالیت رسمی را اخیراً شروع کرده است و این اولین نشست خبری مسئولان صنف تلقی میشود. ما با تکنولوژی جدیدی مواجهیم که شاید سابقهاش در کشور ما ده سال باشد اما شکل جدیدی که گفتمان هم شده، همین دو سه سال اخیر شکل گرفته است. بخشهای زیادی از این حوزه هنوز مکشوف نشده است نه فقط برای مردم که حتی برای خود مسئولان و صاحبان پلتفرمها هم واضح نیست. رابطه خیلی خوبی بین بخشهای نظارتی و سیاست گذاری با پلتفرمها نیست.
این کارگردان سینما افزود: در کشور ما معمولاً اول جریان تنشزایی شکل میگیرد که فکر میکنم در این حوزه هم کم و بیش اتفاق میافتد اما سرعتش متفاوت است. ما در مقطعی هستیم که اختلاف نظرها در این حوزه ممکن است شکل بگیرد و گفتگو مقدمه اصلی حل بسیاری از موضوعات است.
عسگرپور در ادامه درباره ارتباط این انجمن صنفی با ارشاد و ساترا بیان کرد: برای هر نوع رفتاری که بخشی به حاکمیت برمیگردد که همه جای دنیا هم هست ساختارهایی شکل میگیرد. درباره همین موضوع هم در همه دنیا ساختارهایی شکل گرفته است اما تجارب جهانی خیلی وقتها به کار ما نیامده است و ما هم چون همیشه فکر میکنیم مختصاتی داریم که حتی در کشورهای همسایه ما هم نیست، به آن ساختارها توجه نکردهایم. توجه به آن ساختارها بد نیست. البته مراوداتی شکل گرفته است که گاهی هم این استفاده از تجربهها به شکل کامل نبوده است.
وی در ادامه اظهار کرد: این سادهترین پاسخ است که بگوییم سریال چون در تلویزیون ساخته میشود پس این امر باید زیر نظر تلویزیون باشد. ما جزو معدود کشورها و شاید تنها کشور هستیم که تلویزیون ما دولتی است درحالیکه ساختارها در دنیا به کلی متحول شده است. حتی کشورهایی که تلویزیون در آنها هم دولتی است و هم غیردولتی، به این سو رفتهاند که ببینند چطور میتوان اینها را تلفیق کرد. ساختارهای کنونی ما اما به روز هم نشده است. از خروجی تلویزیون هم میتوان متوجه شد. نکته این است که آیا این جریان که عهده داری مجموعه خودش برایش بسیار سخت شده، این توان را دارد که عهده دار یک جریان کاملاً متفاوت باشد.
پیشبینی در کشور ما سخت شده است
عسگرپور در پاسخ به سوالی درباره پیشبینی خود با توجه به تغییر دولت و تعاملات بعدی تصریح کرد: پیش بینی در کشور ما سخت شده است مثلاً پیشبینی میکنیم که واکسن صادر هم میکنیم اما ته جدول فوت شدگان قرار میگیریم. متاسفانه در فرهنگ ما اینگونه شده است که کسی که میخواهد کمک کند انگار میخواهد نابود کند. یا کسی که میگوید این ممیزی نیاز نیست انگار میخواهد ممیزیهای بیشتر اعمال کند.
وی اضافه کرد: ارشاد با توجه به مجموعه قوانین که بخشی در مجلس و شورای عالی انقلاب تصویب شده و صداوسیما هم با توجه به نظریه شورای نگهبان یا نظر مقام رهبری جمع بندی میکند اما واقعیت چیز دیگری است. بحث رگولاتوری یا تنظیم گری مسایلی دارد که باید از ابعاد مختلف به آن توجه شود و از نظر من پذیرفتنی نیست که کسانی که دولتی هستند درباره آن تصمیمگیری کنند چه ارشاد چه صداوسیما؛ فعالان این حوزه باید در این تصمیمگیریها حضور داشته باشند.
عسگرپور درباره اختلاف بین ساترا و ارشاد در صدور مجوز نیز اظهار کرد: وقتی دو نهاد درباره یک موضوع معتقدند که هر دو مادر یا هر دو پدر هستند و نمیپذیرند یکی مادر یکی پدر باشد، این اختلافات پیش میآید.
دبیر انجمن درباره شفافیت کاربران سامانهها هم عنوان کرد: یکی از برنامههایی که در صنف مطرح شد این بود که پلتفرمها درباره این آمار گزارش دهند. با این حال واحدها فرق میکند و مثلاً در سالن سینما تعداد مشخص است. اما در اینجا مثلاً با یک اکانت دو یا سه نفر آثار را میبینند و ممکن است چند برابر یک اکانت، سریال را ببینند.
وی درباره اینکه ارشاد برای مجوز سریالها اقدامی خواهد کرد یا خیر گفت: تا جایی که میدانم ارشاد خودش برای صدور مجوز سریال اقدامی نمیکند و کمی زودتر هم با این رفتار دوگانه مواجه بودم که ارشاد هم اعتراض داشت و هم عملی انجام نمیداد. زمانی گفت ما فعلاً صدور پروانهها را تعطیل میکنیم که تا حدی خودخواسته بود و فقط حق اعتراض را برای خود نگه داشت.
شفافیت مجموعهای از رفتارهاست
عسگرپور درباره شفاف سازی توسط انجمن وی او دیها که در بخش خصوصی هستند نیز توضیح داد: شفافیت مجموعهای از رفتارهاست. اینکه آقای انتظامی در بخشی به طور مثال رقم هوایی را اعلام کند در جایی که خیلی چیزهای دیگر شفاف نمیشود خود باعث مسأله میشود که احتمالاً دلیلی داشته که این شفاف سازی انجام شده است. با این حال سازمانی که از بودجه بیت المال استفاده میکند اگر شفافیت نکند بیشتر باید محل سوال باشد. در فضایی هستیم که مجموعههای حاکمیتی که گردش مالی بالایی هم دارند به سمت شفافیت نمیروند. این موقعیت عجیب است در همه جای دنیا آنها که از بودجههای دولتی استفاده میکنند شفاف سازی میکنند.
وی افزود: یکی از پارامترهای ما این بود که به این سمت حرکت کنیم ولی اعلام آمار و ارقام بدون توضیح مقدماتی عملاً سوال بیشتر ایجاد میکند. درخواستهای خود را به سمت نهادهایی ببریم که بیشتر از بودجههای عمومی استفاده میکنند.
ممیزی پایان ندارد
وی در بخش دیگر درباره ممیزیها در حوزه سریالهای خانگی و گسترش آنها گفت: تفکری که در طول سالها ممیزی کرده است ادامه دارد و میتوان گفت ممیزی در کشور ما انتها ندارد. برای ممیزی آثار مثلاً ممکن است ابتدا روی خروجی کار ممیزی شود و بعد میبینند باید از قبل تر مثلاً در فیلمنامه ممیزی را اعمال کنند و باز به این میرسند که باید به مرحلهای قبل تر بازگردند. سیستم نظارتی به این ترتیب همیشه جلوتر میآید و مثل دهه ۶۰ میشود که حتی تست گریم را هم میدیدند. ممیزی پایان ندارد و شن زاری است که گسترش مییابد ما باید از این موضوع مراقبت کنیم. اگر قرار باشد ممیزیها سرانجامش همان شود که در تلویزیون رخ میدهد مردم انگیزهای ندارند پولی بپردازند یا باید دکمه تلویزیون را بزنند و یا ماهواره ببینند. بحث ما با دوستان حوزه ممیزی همین است که البته درباره آن مذاکره کنیم.
دبیر انجمن اضافه کرد: درباره پدیدهای حرف میزنیم که مردم انتخاب میکنند و برای آن هم پول میپردازند بخش مهمی از کار ما هم این است که مفاهمه شکل بگیرد اینگونه هم نیست که بگوییم تیغ ارشاد کمتر میبرید و ممکن است فرقی بین دو نهاد صداوسیما و ارشاد نباشد. به هر حال ما جزو معدود کشورهایی هستیم که این خدمات و سرویسهای آنلاین وجود دارد و خودمان هم محتوا تولید میکنیم و این مزیت نسبی ماست.
دبیر انجمن درباره آینده ویاودیها افزود: ماجرای ورشکستگی سالنهای سینما در برخی کشورها مربوط به قبل از کروناست و برخی کشورهای اروپایی همان زمان اعلام ورشکستگی کردند و این اتفاق ناگزیر است و ما مجبوریم به این سمت برویم.
وجود نهاد تنظیمگر ضروری است، اما…
وی با اشاره به لزوم فعالیت نهاد تنظیمگر گفت: من ساترا را به عنوان سازمان تنظیم مقررات در نظر میگیرم. با این معنا کاری ندارم به کجا وصل است و در این صورت حتماً اداره پلتفرمها نیاز به چنین مکانی دارد که البته باید انجمن صنفی هم در آن حضور داشته باشد. اما نکته بر سر این است که این نهاد تنظیمگر باید کجا باشد و میفهمیم که اگر زیر نظر تلویزیون برود چه معنایی دارد. درباره اصل آن کسی حرفی ندارد اینکه کجا باید باشد یا چه اصولی داشته باشد مهم است.
عسگرپور در پاسخ به اینکه صنف با انحصار چند پلتفرم جلو میرود یا خیر گفت: این صنف در حال حاضر ۳۱ عضو دارد که همه مجوز وی او دی و آی پی تی وی دارند و فارغ از هر چیز صنف باید درخواست همه موسسات دارای مجوز را بپذیرد.
این کارگردان با اشاره به اهمیت مجوز اصناف تصریح کرد: بسیاری از مشاغل مختلف از جمله کله پز و اینها صنفهایی دارند که مجوزهایشان کاربرد دارند اما حوزه فرهنگ و هنر چون خیلی مهم است، ادارات بسیاری برای نظارت بر آنها شکل میگیرد. اتفاقاً اگر به این نقطه برسیم که نهاد صنفی مجوز بدهد و بگوییم تو باید پای آن بایستی مسئولیت شکل میگیرد. در حال حاضر هفتهای هشت اپیزود از پلتفرمها پخش میشود که امسال حدود ۴۰۰ اپیزود میشود این عدد کمی نیست و حدود دو هزار میلیارد سرمایه در حوزه سریال و همین ۴۰۰ اپیزود میشود. این عدد کم نیست. در دنیا کشورهایی که این حجم تولید دارند مجوز تولید هم دارند و خودشان باید در حوزه نظارت مسئولیت داشته باشند و اگر دیگری نظارت داشته باشد مسئولیت شکل نمیگیرد.
عسگرپور در ادامه درباره ارتباط با خانه سینما هم گفت: با خانه سینما جلسات خوبی داشتهایم و باید بررسی کنیم که منافع صنف و خانه سینما ایجاب میکند که عضویت اعضای صنف در خانه سینما شکل بگیرد یا خیر. در ۲ سال گذشته حداقل چهار هزار نفر درگیر ساخت آثار نمایشی بودهاند که بخش قابل توجهی از آنها از اعضای خانه سینما بودهاند و بیش از این عدد کسانی هستند که غیرمستقیم با پلتفرمها در ارتباط و در حال فعالیت هستند و حدود ۱۱ هزار نفر به این ترتیب سر کار هستند.
پلتفرمها ادامه همان دیویدیها هستند
وی همچنین درباره کپی رایت آثار خارجی بیان کرد: پلتفرمها ادامه همان دیویدی هستند که به طور مثال دانلود فیلمهای خارجی توزیع میشد. من بررسی کردهام و رایت تعدادی از آثار خریداری شده است مثل کاری که ما در فارابی داشتیم و از شرکتهای واسطه در بیروت و… آثار را میخریدیم. نکتهای در صنف مطرح شد و الان قرار است زمینه سازی شود که پلتفرمها عضو آن انجمن شوند. نهادهایی که در حوزه صوت و تصویر کار میکنند عضو آن انجمن میشوند که مکانش در بلژیک است و برای بودن در آن فهرست باید کپی رایت را رعایت کرد وگرنه از فهرست آن انجمن خارج میشویم.
عسگرپور در ادامه اظهار کرد: ما سه سطح را برای ارتباط داریم که یکی حاکمیت است سطح دوم فعالان حوزه هستند و سطح سوم پیمان جمعی کار است که این بخش را تازه شروع کردهایم اما یکی از وظایف انجمن در همین حوزه ارایه آمارهای درست است.
وی در بخش دیگر گفت: ما نگرانیهایی مطرح کردهایم که برای آینده نزدیک است. ممیزی به مفهومی که دارد اتفاق میافتد خیلی پیچیده نیست اما به مفهومی که باید باشد پیچیده میشود. من وارد فضای موسسات نشدهام و دلیلی هم نداشت که وارد بشوم اما به طور موردی، زمانیکه برگه ارزیابی برخی آثار را دیدم و مقایسه یک قسمت را با هفتههای بعد دیدم متوجه شدم نوعی پیشروی وجود دارد که در یک قسمت میشود سه تا و در هفتههای بعد و قسمتهای بعد به هفت و ۹ مورد میرسد. برخی این کار را انجام میدهند و یا با اعتقاد انجام میدهند یا برای اضمحلال فرهنگ کشور این کار را میکنند که حتی در مورد اول که اعتقاد دارند به نظرم این راهش نیست. قطعاً به نتیجه مورد نظر نمی رسند و بعد از مدتی همه خسته میشویم.
عسگرپور در پایان بیان کرد: قرار است سلسله نشستهایی را با فعالان این حوزه از جمله کارگردان، فیلمنامه نویس و حتی نهادهای مرتبط برگزار کنیم.
محمدرضا خاکی مطرح کرد؛
خانهنشینی اجباری به خاطر کرونا و ترجمه نمایشنامههای جدید
محمدرضا خاکی مدرس، محقق و کارگردان با سابقه تئاتر که در زمینه ترجمه نیز فعالیتی مستمر و تأثیرگذار داشته است، در ایام کرونایی که امکان برنامهریزی و اجرای اثری نمایشی وجود ندارد، بیکار ننشسته و چند نمایشنامه و کتاب تخصصی تئاتر را ترجمه کرده است.
وی درباره جدیدترین فعالیتهای خود در زمینه ترجمه که به زودی راهی بازار کتاب میشوند گفت: در دوران کرونایی و خانه نشینی اجباری چند نمایشنامه ترجمه کردم که یکی از آنها نمایشنامه «همه پرندگان» اثر وجدی مُعَوَد است که چند روز پیش کارهای چاپ آن به پایان رسید و توسط انتشارات «مانیا هنر» روانه بازار کتاب شد. این اثر نیز مانند «آتش سوزیها» دیگر نمایشنامه وجدی مُعَوَد، که پیش از این ترجمه کرده بودم و با استقبال بسیار خوانندگان مواجه شد، اثری عاشقانه پر از کشش و پیچشهای داستانی است و به دشواریهای رابطه عاشقانه یک دختر عرب و یک پسر یهودی ساکن نیویورک میپردازد. دشواریهای فرهنگی و هویتی این زوج جوان، ماجرای عاشقانه آنها را به خاورمیانه میکشاند و از گذشتهای باور نکردنی پرده برداشته میشود.
خاکی یادآور شد: خوشبختانه قبل از شیوع کرونا سفری به فرانسه داشتم و در آنجا اجرای نمایش «همه پرندگان» را دیدم. اجرایی فوقالعاده و بسیار حیرتانگیز بود. در آن زمان هنوز متن نمایشنامه منتشر نشده بود؛ وقتی به ایران برگشتم از دوستی که در پاریس دارم، تقاضا کردم که هر وقت که چاپ شد متن نمایشنامه را برایم ارسال کند. متن را برایم ارسال کرد و من هم خیلی سریع مشغول ترجمه آن شدم.وی اظهار امیدواری کرد که شرایط برای اجرای نمایشهای «آتش سوزیها» و «همه پرندگان» که به لحاظ فرهنگی نمایشهایی ملموس و آموزنده برای جامعه ماست فراهم شود.این مدرس با سابقه تئاتر درباره آثار دیگری که در دوره کرونا ترجمه کرده، توضیح داد: مجموعه داستانهای طنزی از اسلاومیر مروژک نویسنده لهستانی را با عنوان «مروژک جیبی» ترجمه کردهام که این اثر نیز کارهای آماده سازی اش برای چاپ توسط نشر «مانیا هنر» انجام شده و به زودی به بازار کتاب عرضه خواهد شد. اسلاومیر مروژک در ایران نویسندهای نام آشناست که به غیر نمایشنامه نویسی، در زمینه داستانهای طنز و طراحی کاریکاتور نیز شهرتی جهانی دارد.خاکی در ادامه سخنان خود با اشاره به ترجمه نمایشنامه «داوید و ادوارد» اثر لیونل گلدشتاین، توضیح داد: در دوره کرونا من هم مثل همه خانه نشین بودم و هنوز هم هستم و فقط از طریق تماسهای تلفنی با اقوام و دوستان و همکاران ارتباط دارم. در سال گذشته زنده یاد پرویز پورحسینی که با هم دوستی دیرینه ای داشتیم به من گفت که خیلی دوست دارد در نمایشی که متناسب با سن او و در عین حال اثری جذاب باشد ایفای نقش کند. وی در پایان سخنان خود گفت: یک کتاب تئوریک تئاتر تحت عنوان «گفت و گو با برشت» اثر ورنر هِشت را هم به پایان رساندهام که امیدوارم هر چه زودتر کارهای آماده سازی آن برای نشر انجام شود و در اختیار علاقه مندان مباحث نظری تئاتر قرار بگیرد.
محمدامین همدانی مطرح کرد؛
رقابت نابرابر انیمیشن ایرانی را تهدید میکند
محمدامین همدانی کارگردان انیمیشن درباره انیمیشن «پسر دلفینی» گفت: کارهای ساخت این انیمیشن تمام شده است و منتظر بهبود شرایط برای اکران هستیم اما در حوزه بینالملل کارهای این اثر خیلی خوب پیش رفته، دوبلههای روسی و عربی آن با عوامل خیلی خوب انجام شده و تعاملات خوبی صورت گرفته است. توافقاتی که در حوزه بینالملل انجام میدهیم فقط منحصر به کشورهای عربی و روسیه نیست، دوبله انگلیسی این اثر هم به توزیعکنندهای که در حال تعامل با آن هستیم، برمیگردد.
وی افزود: چند پروژه سریالی هم داریم که یکی از آنها باعث میشود بتوانیم نیروهای خوبمان را نگه داریم. این سریال تولید مشترک با روسیه است. ما پیش از این با یک کمپانی روسی تولید مشترکی با عنوان «هاپ هاپ میومیو» را داشتیم از همین رو پروژه جدیدی با همین کمپانی داریم که «شاهزاده و اژدها» نام دارد و قسمتهای نخست آن آماده شده است ولی حدود ۱۵ ماه تا پایان این سریال کار داریم. قرار است این سریال از ویاودیها و شبکههای تلویزیونی پخش شود البته بخشی از حقوق «شاهزاده و اژدها» در اختیار خودمان است و میتوانیم آن را در کشورهای دیگر هم عرضه کنیم. ما در عین حال روی چند پروژه سینمایی کار میکنیم تا ببینیم کدام یک به مرحله تولید میرسد.
کارگردان «فهرست مقدس» با اشاره به شرایط اکران انیمیشنهای سینمایی توضیح داد: در حوزه اکران فیلمهای کودک مسأله این است که اگر فیلم کودکی اکران شود اقبالی به آن میشود و افراد فرزندان خود را به سینما میبرند یا نه؟ بچهها همیشه جگرگوشههای جامعه هستند و روی آنها حساسیت وجود دارد در نتیجه باید مدرسه و سینماها به روال عادی برگردند تا اطمینانی حاصل شود البته حتی اگر این اتفاق هم بیفتد خانوادهها و مسئولان مدارس باز هم اجازه برنامههای جمعی را نمیدهند. در نتیجه در سال تحصیلی آتی هم این اتفاق به راحتی رخ نمیدهد حتی اگر این موج پنجم هم فروکش و روند واکسیناسیون شتاب پیدا کند باز هم درباره اکران فیلم کودک اما و اگر وجود دارد پس امسال هم شاهد اکران فیلمهای کودک نخواهیم بود. بچهها اساساً خانوادههای خود را نیز به سینما میبرند به همین دلیل شاید عید نوروز شاهد اکران فیلم کودک باشیم.
همدانی بیان کرد: ما نمیتوانیم جایگزینی برای اکران سینمایی داشته باشیم، چه اینکه در حوزه رسانه تابع شرایط جهان هستیم. در حال حاضر در دنیا هم ویاودیها جایگزین سینماها شدهاند به همین دلیل است که ویاودیها گسترش پیدا کردهاند و نتفیلیکس امپراطور رسانه شده است. اما مسأله ای که مطرح میشود این است که آثار کودک در ایران بسیار با مشکل کپی رایت مواجه میشوند.
این کارگردان اظهار کرد: در ویاودیهای ایرانی میبینید که فیلمهای ایرانی و خارجی به صورت مجزا دستهبندی شدهاند ولی انیمیشن ایرانی و خارجی به این صورت دستهبندی نشدهاند چون بسیاری از بینندگان ایرانی دوست دارند آثار رئال ایرانی را ببینند حتی اگر کیفیتی پایینتر از فیلمهای خارجی داشته باشند چون همذاتپنداری بیشتری با آنها دارند اما ما در انیمیشن مجبور هستیم کیفیت فیلمها را به کارهای خارجی برسانیم در نتیجه دیگر انیمیشن ایرانی و خارجی معنی پیدا نمیکند. در این روال فیلم لایواکشن ایرانی اقبال دارد، ویاودیها هزینه و حتی در پروسه تولید آنها با هزینههای بالا ورود میکنند اما انیمیشنها حتی اگر تولید داخلی باشند و صاحبانشان بخواهند در اینجا درصد مشارکت کمی دریافت کند با یک رقابت سنگین با سریالهای انیمیشنی خارجی قرار میگیرند.
نامه تند کارگردان تلویزیون رییس صداوسیما
قاسم جعفری نویسنده و کارگردان سینما و تلویزیون. ۲۲ مرداد ۱۴۰۰»
سریال «زندگی زیباست» به کارگردانی قاسم جعفری ساخته شد و طی این مدت از شبکه دو سیما پخش شده است. به دلیل حواشی مختلف و در پی سانسور برخی قسمتهای این سریال کارگردان آن نامهای خطاب به رییس صداوسیما نوشته است.
متن این نامه را در زیر میخوانید:
«یا لطیف
ریاست محترم سازمان صداوسیما، آقای علی عسگری
با سلام
زندگی زیباست اگر به فکر هممیهنانی باشیم که به ماندن در وطن و زندگی در خاکشان افتخار میکنند و با همه بحرانهای پیش رو کنار آمده و به فرداهایی روشن میاندیشند. با وجود همه بیمهری هایی که توسط شما و همفکرانتان، که خود را قیم همه مردم میدانید بر سرشان میآید.
من قاسم جعفری کارگردان سریال شرحهشرحه شده «زندگی زیباست» هستم، با یک جست و جوی ساده متوجه خواهید شد قاسم جعفری، سازنده پرمخاطبترین سریالهای تلویزیون از جمله «مسافری از هند» (با ۹۶ درصد بیننده)، «خط قرمز» (با ۹۰ درصد بیننده) است. سریال «کمکم کن» (با ۹۴ درصد بیننده) را به عنوان اولین سریال ماورایی تلویزیون ساخته و فقط به دلیل نپذیرفتن ساخت سریالهای سفارشی، امنیتی و شعاری از سال ۱۳۸۵ تا امروز (یعنی ۱۵ سال) حق فعالیت در صداوسیما را نداشتهام و اگر این روزها تکه پارههای «زندگی زیباست» بعد از سه سال توقیف بر روی آنتن شبکه ۲ رفته، پذیرفتن بی چون و چرای سانسورهای بیرحمانه و بسیار کودکانهای است که در تاریخ سریالسازی این مرز و بوم تازگی دارد. سرنوشت سریال من مثال درختی است که از ریشه قطعش کردهاند و تنه درخت را در خاک خشکی قرار داده و میخواهند بی آب و کود سبز باشد و بار دهد.بیش از ۶۰۰ دقیقه و یا به عبارتی ۱۵ قسمت از سریالم را سانسور کردهاید، عنوانش را از «عشق» به «زندگی زیباست» تغییر داده و هشت قسمت ابتدایی سریال که معرف هویت قهرمانهای سریال بوده را بدون نمایش حتی یک سکانس حذف کردهاید، بدون اطلاع من به عنوان خالق اثر، سریال را تدوین و صداگذاری کرده و بر آن موسیقی گذاشته و بدون اعلام قبلی و به یکباره روانه آنتن کردهاید و کارمند تهیه کنندهتان در تمام رسانهها و سایتها اعلام میکند سریال بدون سانسور در حال پخش است و وقتی دیگر هنرمندان سریال در مورد سانسور میگویند، با قدرتی که در اختیار دارید قدیمیترین خبرگزاری مملکت را وادار به حذف مصاحبه از روی سایت میکنید. سریالی که در ۵۰ قسمت تولید شده و من با اطلاع یافتن از پخش به جای زاری بر پیکر نیمه جانش حاضر شده و هر روز از ساعت پنج صبح دست به سلاخی و سانسور چندباره براساس نظرات دلواپسان ناشناس و غیرقابل گفتوگو میزنم تا حداقل مردم بتوانند در این روزگار غریب کرونایی سریالی سروشکل دارتر ببینند، با همه حذفیات ناجوانمردانهای که به کار تحمیل شده است.
شک ندارم جوابی به این نامهام نخواهید داد و من فقط برای ثبت در حافظه مردم کشورم این نامه را مینویسم، مردمی که دیگر چشمشان به رسانه میلی شما نیست و فرستندههایشان رسانه غبارگرفته شما را نمیبینند، چون با هر نگاه، صدا و تصویری مخالفت میکنید، نخبهکشی مرامتان شده و چشم وگوشهایتان را بر حقیقتی که در جامعه رخ داده بستهاید.
کجا هستند کارگردانانی که با آثارشان مخاطب را پای تلویزیون مینشاندند؟ کجاست عادلی که یک تنه بار همه ورزش رسانه را با برنامهاش به دوش میکشید؟ چرا مزدک میرزاییها ناچار به ترک وطن میشوند؟ مرا متهم نکنید که معاندم و همه اینها را میگویم چون دنبال رفتنم، من در این خاک ریشه دارم، خون بسیاری از عزیزانم بر روی این خاک و برای دفاع از وطن ریخته شده، بهترینهایم در این سرزمین آرمیدهاند. نه قصد مهاجرت دارم و نه پناهندگی… پس از سالها ممنوعالکاری در تلویزیون دیگر برایم مهم نیست فیلمنامهای بنویسم و یا سریالی کارگردانی کنم و دلخوشم به همان سریالهایی که در این زمانه اسم آوردن از آنها جرم است؛ ولی در حافظه مردم به خوبی نقش بستهاند و به زعم همفکران شما جریانساز بوده است، چه بهتر از اینکه نگاههایی مثل من نباشند و شما همچنان ۳و۴ و بی نهایت سریالهایی را تولید کنید که نه حرف تازهای دارند، نه دردمندی مردم سرزمینمان در آنها دیده میشود و نه دغدغه نسل جوان است.
بد نیست بدانید از صفر تا صد تولید این سریال تحت بیشترین نظارتها بوده و یکبار به مدت یک ماه فیلمبرداری توسط مدیر شبکه ۲ که در کارنامهاش ۴۲ سال مدیریت فرهنگی (به سن انقلاب اسلامی) دارد، تعطیل شد تا مجدداً بررسیهای کارشناسانهتری صورت بگیرد، مدیر محترمی که از سال ۱۳۵۸ تاکنون بر بسیاری از مسندهای فرهنگی کشور (شبکههای گوناگون سیما، رادیو، سازمان سینمایی، بنیاد فارابی و....) تکیه زده؛ ولی سه سال تمام از پخش سریالی که به سفارش خودش ساختم جلوگیری کرد، در اولین مواجههاش در زمان ساخت سریال فقط تاکید کرد، سریالی بسازم که پایههای میزش سست نشود!!
چه کسی باید جواب حیف و میل بیتالمالی را بدهد که هزینه ساخت ۱۵ قسمت به نمایش درنیامده سریال من شد؟ چرا بعد ۴۲ سال مدیریت فرهنگی در سطوح مختلف همچنان باید شرایط فرهنگی مان این باشد؟ در شبکه همین مدیر خستگی ناپذیر از ادامه حضور و نوشتن خانم جمیله دارالشفایی یکی از نویسندگان سریال که بخش زیادی از سریال و شخصیتها را نوشتند جلوگیری و حتی پس از سه سال، آوردن نامش در تیتراژ و اخبار سریال ممنوع شد. نویسنده دیگر سریال ترجیح داد با وجود نگارش کامل ۲۰ قسمت سریال، اسمش در سریال نباشد تا بعدها حضورش در این سریال مانع ادامه فعالیتهایش در صداوسیما نباشد، از شدت سانسور قرار شد تا حتی من به عنوان خالق اثر اسمم در تیتراژ سریال نیاید ولی همین مدیران شما شرط کردند در صورتی میتوانی خودت بالای سر جنازه سریالت زاری کنی و سانسورهایش را انجام دهی که نامت در تیتراژ بماند، شاید به تصور خودشان برای لطمه به اعتبار گذشتهام در سریالسازی! ولی با عشق و به خاطر جوانهای بی نام نشان و تحصیلکرده و تئاتری که عاشقانه در این کار با دستمزدی کمتر از حقوق ماهانه یک کارگر ساده با هنرمندی تمام بازی کردند و هنوز حقالزحمه شان را ندادهاید، با افتخار نامم را در سریال آوردم تا بتوانم به عنوان کارگردان، دسترسی به تکه پارههای سریالم داشته باشم و از حق پایمال شده گروهم دفاع کنم.
«زندگی زیباست» که سه سال در کمدهای دربسته تلویزیون خاک خورد میخواهد بگوید با عشق زندگی کنید، عشقی که گویا در این زمانه عنوان مجرمانهای در رسانه شما محسوب میشود، میخواهد به جوان امروزی بگوید ازدواج کن. عاشق باش. بمان و تلاش کن با همه سختیها، کاشانهای برای خودت بساز… از این سرزمین نرو. هویت و خاک وطن تو با ارزش است و… فقط به جای پند و اندرزهای یک روحانی تکراری در همه سریالهایتان، یک مادر و یک زن (با بازی خانم ثریا قاسمی) اینها را میگوید… به جای نشاندن جوانان روی سجاده و خواندن نماز و پیدرپی رفتن به امامزادهها، آنها روبه دریا با خدایشان گفتوگو میکنند. لامذهب نیستند و اتفاقاً به سفر مشهد میروند و متوسل میشوند ولی نه با شعار و شیوه تکراری و نخنما شده و مورد پسند شما.
آقای علی عسگری … من یک فیلمسازم نه برانداز، کجا کار کنم و حرفم را بزنم؟ کجا از درد و غم مردم سرزمینم، از عشق و از دغدغههای جوانان وطنم بگویم؟ دیگر سریال سازها را با همین رفتار و سانسورها به جایی رساندید که از تلویزیون فرار کنند و به شبکه خانگی پناه ببرند. حالا که صداوسیمایتان آنجا را هم دست گرفته و سانسور را حاکم کرده، تکلیف چیست؟
سالها قبل با خط قرمز از همه موانع عبور کردم و روزی با مسافری از هند مسلمان بودن شناسنامهای خودمان را نقد کردم و امروز با زندگی زیباست (با همه زخمهایی که بر تن دارد) میگویم ما هستیم ولی دلواپسان میآیند و زودتر از آنکه فکرش را بکنیم، بی هیچ افتخار و نشانی خواهند رفت، امثال من فریاد مردمی خواهیم بود که شما صدایشان را در رسانهتان خفه کردید و فردایی که خیلی دور نیست، آیندگان در مورد شما که مدیر بزرگترین رسانه این مرز و بوم بودید نظر خواهند داد، کاش قبل از رفتن کمی به خودتان بیائید و تغییری ایجاد کنید، هرچند اندک اما در فردای جامعه تاثیرش را خواهید دید.
فردایی که خیلی دیر نیست، در غیر آن دیگر مردم این سرزمین، رسانه شما را نخواهند دید. شما با تفکر خودتان مظلوم ظلم خویش هستید و با این رفتار و منش به زودی کرکره تلویزیون را باید پایین بکشید. چه دوست داشته باشید و بخواهید و یا نخواهید و دوست نداشته باشید.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/8573/27978/98505
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/8573/27978/98506
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/8573/27978/98507
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/8573/27978/98508
|
عناوین این صفحه
- تصمیم گیری در حوزه ویاودیها واگذار شود
- خانهنشینی اجباری به خاطر کرونا و ترجمه نمایشنامههای جدید
- رقابت نابرابر انیمیشن ایرانی را تهدید میکند
- نامه تند کارگردان تلویزیون رییس صداوسیما