|
به بهانه خداحافظی پروفسور با نیمکت توپچی ها
آرسن ونگر و آرسنال: عشق در نگاه اول
حمیدرضا صدر در کتابش «نیمکت داغ» بخشی را به آرسن ونگر تعلق داده که گوشه هایی از آن را می خوانید...
مثل عشق در نگاه اول بود. عشق بین آقای پروفسور و استادیوم هایبری. آرسن ونگر اعتراف کرد وقتی اوایل دهه 1980 طی تعطیلات زمستانی به عنوان مربی موناکو پا به هایبری گذاشت به وجد آمد. به شوق. ادعا کرد نسیمی متفاوت در روحش دمیده شد. حال و هوایی دیگر یافت. گفت «...هایبری در دل ساختمان ها پنهان بود.
جلو می رفتید و جلو. چیزی هویدا نمی شد. خیابان کم عرض و خانه های دو طبقه. تا این که ناگهان هایبری هویدا می شد. چسبیده به خانه های مسکونی». حالا هم با خروج از ایستگاه مترو آرسنال استادیوم امارات را نمی بینید. باید به سمت راست خیابان گیلسپی بپیچید تا ناگهان با استادیوم آرسنال روبرو شوید. آمیزه شیشه و فولاد. تصویر غول آسای بازیکنان بزرگ از عصری به عصر دیگر که دست در گردن هم انداخته اند. پاشیده شدن رنگ سرخ به هر نما و هر قاب. استادیومی که با نام آقای پروفسور گره خورده، با شخصیت آرسن ونگر، با یادگارهایش.
ونگر در سپتامبر 1996 پا به شمال لندن گذاشت و افق فوتبال انگلیس را عوض کرد. انحصار الکس فرگوسن و منچستر را شکست. استانداردهای لیگ برتر را بالا برد. سیستم بازیکن یابی را متحول ساخت. علم نوین را با فوتبال گره زد. نظام تغذیه بازیکنان را به کلی تغییر داد. بریتانیایی ها که خود را صاحب فوتبال می دانستند تا پیش از ورود ونگر نگاهی متکبرانه به مربیان خارجی می انداختند. ورود بازیکنان خارجی به لیگ برتر از اوایل دهه 1990 افزایش یافته بود، ولی نشانی از مربیان خارجی در جزیره به چشم نمی خورد. بریتانیایی ها اعتقاد داشتند مربیان خارجی درک درستی از فوتبال ندارند. چنان که الکس فرگوسن در بدو ورود ونگر به کنایه گفت «کسی که از ژاپن آمده چی درباره فوتبال انگلیس می داند؟ او تازه کار است. بهتر است دانشش را در ژاپن خرج کند نه این جا» او کمی بعد در باره دانش ونگر و اشرافش به چند زبان می گفت «می گویند اون خیلی باهوش و با دانش است و می گویند پنج تا زبان می داند. یه جوان از ساحل عاج آوردم که او هم پنج تا زبان می داند».
ولی توفیق ونگر نگاه بریتانیایی ها به مربی خارجی را عوض کرد و باشگاه های بزرگ پس از او دنبال مربی غیر بریتانیایی گشتند. سیاهه مربیان خارجی لیگ برتر یک دهه پس از ورود ونگر نمایانگر عوض شدن آن نگاه بود: کریستین گروس بلژیکی در تاتنهام. جیانلوکا ویالی در چلسی. ژرارد هولیه در لیورپول. ژان تیگانا در فولام. کلودیو رانیری در چلسی. رافا بنیتس در لیورپول. ژوزه مورینیو در چلسی. ژاک سانتینی در تاتنهام. آلن پرین در پورتسموث. مارتین یال در تاتنهام. ولی هیچ یک از آنها نه حضور دیرپای ونگر در انگلیس را داشتند و نه تاثیرگذاری اش را. حضور ونگر بود که جا را برای ورود سون گوران اریکسون و فابیو کاپلو به تیم ملی انگلیس - حریمی مقدس برای انگلیسی ها - باز کرد.
وقتی ونگر پا به هایبری گذاشت با بازیکنانی روبرو شد که با گذشته زندگی می کردند. بازیکنانی که به آینده نمی اندیشیدند. تونی آدامز اعتراف کرد اکثر بازیکنان آن عصر با فرهنگ نوشیدن مفرط الکل بزرگ شده بودند. آرسنال در رده چهارم جدول قرار داشت و پنج سال بود نه جامی برده و نه به جامی نزدیک شده بود. دیوید دین معاون باشگاه گفت «ونگر فرهنگ جاری در آرسنال را مردود خواند. او انقلابی در باشگاه برپا کرد. استانداردهای فوتبال جزیره را ارتقا بخشید. روز اول به بازیکنان گفت اگر فلسفه ام را بپذیرید عمر زندگی حرفه ای تان افزایش می یابد. ولی اگر هنوز می خواهید شکم تان را با همبرگر و سیب زمینی و سس پر کنید و آبجو بنوشید باید به زحمت در تیم های لیگ سه ای جایی پیدا کنید».
انگاره های نو ونگر درباره تمرین بازیکنان، تغذیه و مراقبت از جسمشان کیفیت مسابقات را تغییر داد. همه باشگاه ها سرشان را به سوی آرسنال برگرداندند. یان رایت گفت «... خیلی زود دریافتیم همه چیز عوض شده. پس از دو سه ماه دریافتیم بهتر می دویم. سریع تر. دریافتیم قوی تر از حریفان شده ایم. وقتی سال 1998 هم لیگ را فتح کردیم و هم جام حذفی را کاملا قوی تر از دیگران بودیم».
با خودش چند پزشک، بدنساز و ماساژور آورد. بازیکنان مصدوم را راهی فرانسه کرد تا در مراکز ویژه دوره نقاهتشان را سپری کنند. تمریناتش معمولا 45 دقیقه طول می کشید. بر افزایش تکنیک و مهارت های فردی بیش از دویدن تاکید کرد. دویدن بازیکنان معمولا با توپ انجام می شد. آرسنال در پایان نخستین فصل حضور کامل ونگر بالاتر از یونایتد هر دو جام قهرمانی لیگ و حذفی را به چنگ آورده بود. آنها در ماه مارچ با دوازده امتیاز بیشتر در صدر جدول قرار داشتند. آمادگی جسمی بازیکنان اصلی ترین عامل برتری آرسنال شده بود.
ونگر زمانی پا به لیگ برتر گذاشت که منچستر یونایتد مالک الرقاب آن شده بود. الکس فرگوسن جایگاهی رفیع داشت و کسی خوابش را نمی دید او را از آن بالا پایین بکشد. او خیلی زود به الکس فرگوسن اعلان جنگ کرد. در آوریل 1997 گفت «درست نیست برنامه لیگ تغییر یابد تا منچستر یونایتد قهرمان شود».
دیدگاه ونگر به مدافعان آرسنال به رهبری تونی آدامز مثبت بود، ولی او به فوتبال تهاجمی اعتقاد داشت، در حالی که آرسنال عصر جرج گراهام را «تیم یک برصفر ملال آور» می خواندند. متوسط به ثمررساندن گل تیم گراهام در هر دیدار 37/1 بود که در عصر ونگر به 81/1 افزایش پیدا کرد. دنیس برکمپ که پیش از ونگر وارد آرسنال شده بود بهترین بازی هایش را برای ونگر انجام داد. ستایش ونگر از برکمپ نمایانگر نگاه تیزبینانه اش به بازیکنان بود «آمیزه هوش و کلاس. کلاس بازیکن طی بازی با توپ عیان می شود ولی آن چه تکنیک او را موثر و کارا می کند هوش او است. مثل کسی که خوب حرف می زند ولی دایره واژگانش بسیار محدود هستند. دنیس هم کلاس داشت و هم هوش». تیری آنری که او کنار ونگر شکوفا می شد می گفت «آرسنال ونگر تصویر قدیمی آرسنال در اذهان را محو کرد. با خیلی ها روبرو شدم که جلو آمده و می گفتند طرفدار آرسنال نیستند ولی شیفته بازی های آرسنال شده اند».
او حساب و کتاب آرسنال را از سیاهه باشگاه های پرخرج جدا کرد و توپچی های در سایه اش صاحب استادیوم بزرگ و جدیدی شدند. او طی ده سال نزدیک به 150 میلیون پوند خرج کرد. یعنی کمتر از مبلغی که ژوزه مورینیو طی دو سال در چلسی صرف خرید بازیکن کرد. از بدو ورود سیاست کشف بازیکنان جوان و با استعداد را پی گرفت. طی پانزده سال در آرسنال 84 بازیکن جوان را روانه میدان کرد. یعنی 6/5 بازیکن در هر فصل. در حالی که الکس فرگوسن به عنوان مربی که به جوانان اعتقاد داشت طی بیست و پنج سال 103 بازیکن جوان را روانه میدان کرد که مترادف با متوسط 1/4 بازیکن در هر فصل بود.
او آرسنال را قلمرو درخشش بازیکنان گمنام یا بازیکنان ناکام مانده در باشگاه های دیگر کرد. می گفت «بازیکن یاب های خود را روانه جاهایی می کنیم که کسی به آن جاها توجه نمی کند». می گفت «ما ستاره نمی خریم. ما ستاره می سازیم». او بود که پاتریک ویرا، نیکلاس انلکا، تیری آنری، کولو توره، سسک فابرگاس و فن پرسی را جهانی کرد. مطالعه ای که سال 2007 انجام شد نشان داد ونگر تنها مربی لیگ برتر بوده که خرید و فروش هایش در مجموع برای باشگاه سود به ارمغان آورده. او طی سال های 2004 تا 2009 به طور متوسط در هر فصل 4/4 میلیون سود برای آرسنال کسب کرد. بیش از هر باشگاهی... پروفسور آخرین مربی «عصر ولخرج ها» بود که فوتبال «مگا میلیونی» را با «سود» گره زد.
اخبار
نگاهها به «دمبله» و «کوتینیو»؛ پیش به سوی اولین جام
بازیکنان تازهوارد و سرمربی بارسلونا امروز این شانس را دارند که اولین قهرمانی در این تیم را تجربه کنند و در این مسیر نگاهها به دمبله و کوتینیو هم هست. وقتی تیم فوتبال بارسلونا در واندا متروپولیتانو فینال جام حذفی را برگزار کند عثمانه دمبله و فلیپه کوتینیو گرانقیمتترین خریدهای باشگاه بارسلونا این شانس را دارند تا اولین قهرمانی با لباس این تیم را به دست آورند. اگر بارسا در این دیدار برنده باشد این قهرمانی برای بازیکنانی مانند پائولینیو، نلسون سمدو، یری مینا و سرمربیشان ارنستو والورده هم اولین عنوان قهرمانی خواهد بود. هرچند که در فینال مقابل سویا بیشترین نگاهها به کوتینیو و دمبله است تا بدرخشند و کار بارسا برای رسیدن به قهرمانی را آسان کنند. تیم کاتالانی برای این دو بازیکن روی هم ۲۸۰ میلیون یورو پرداخته است و بسته به جامهایی که کسب میکنند شاید مجبور شود ۲۵ میلیون یورو دیگر هم پرداخت کند. مخصوصا برای کوتینیو که عملکرد خوبی هم تا اینجای کار داشته است. هماهنگ شدن کوتینیو با سرعت خوبی پیش میرود و با وجود این که هنوز نتوانسته مانند بهترینهای بارسا کار کند، توانسته به خوبی از پس وظایفش بربیاید.
«نیمار» و پروسه سخت پیوستن
به رئال مادرید
نیمار، ستاره برزیلی تیم فوتبال پاریسن ژرمن در صورتی که بخواهد از این تیم جدا شده و به رئال مادرید ملحق شود سختیهای زیادی پیش رو دارد.در حالی که آینده نیمار در تیم فوتبال پاریسن ژرمن هنوز هم نامشخص است، برایش کار آسانی نیست که آرزوهایی در تضاد با آرزوهای باشگاه داشته باشد، مثلا اگر دارد به جدایی از این تیم و پیوستن به رئال مادرید فکر میکند باید قبل از هرچیز به این فکر کند که کار بسیار سختی پیش رو دارد. گفته میشد نیمار تصمیم گرفته بارسلونا را ترک کند تا از زیر سایه ستارههای بزرگ این تیم خارج شود و بتواند به تنهایی گزینه دریافت توپ طلا باشد. اما با درخششی که کریستیانو رونالدو در بازیهای اخیر داشته یک بار دیگر نشان داده که هنوز تمام نشده و میتواند چند سال دیگر هم ستاره اصلی تیم باشد. پس حتی اگر تیم فرانسوی هم با فروش نیمار موافقت کند که بعید است، احتمالا او باید در رئال زیر سایه بازیکن دیگری باشد و آن هم رونالدو است. نیمار در حال حاضر سالی ۳۷ میلیون یورو در پی اس جی درآمد دارد، اگر قرار باشد او به رئال مادرید برود رونالدو حتما باید دستمزدی بیشتر از او بگیرد و سران رئال هم این را میدانند. این هم خود میتواند دلیلی دیگری برای سختی کار نیمار برای ترک تیم فرانسوی و پیوستنش به رئال باشد.
اخبار
در کنار لوئیز انریکه؛
دستیار گواردیولا اصلیترین گزینه آرسنال برای جانشینی ونگر
مطبوعات اسپانیایی گمانهزنی درباره آینده نیمکت مربیگری آرسنال را آغاز کردند و «میکل آرتتا» بازیکن سابق این تیم را گزینه اصلی جانشینی «ونگر» میدانند. آرسن ونگر اعلام کرد که در پایان رقابتهای فصل جاری لیگ برتر انگلیس از سمت سرمربیگری تیم فوتبال آرسنال کنار خواهد کشید. طبق ادعای روزنامههای اسپانیایی میکل آرتتا اصلیترین گزینه برای جانشینی او است. یکی از روزنامههایی که خیلی زود گمانهزنی درباره آینده نیمکت توپچیها را آغاز کرده مارکا است که در گزارشی مدعی شده میکل آرتتا که در حال حاضر عضوی از کادر فنی تیم فوتبال منچسترسیتی و دستیار «پپ گواردیولا» است اصلیترین گزینه جانشینی ونگر است. او بیشتر شرایط کار در آرسنال را دارد. آرتتا مربیای با فلسفه خاص است (فلسفه او مانند پپ در اختیار داشتن مالکیت توپ و کنترل بازی است)، مربیای است که سن کمی دارد و جوان است، انگلیسی را به خوبی صحبت میکند و باشگاه را هم به خوبی میشناسد. از طرفی در این تیم بازیکنانی مانند «ناچو مونرئال»، «هکتور بیرین» و «سانتی کاسورلا» حضور دارند که به زبان اسپانیایی صحبت میکنند و این که آرتتا اسپانیایی هم صحبت میکند برای باشگاه یک مزیت است. البته دیگر گزینه که بیشتر این شرایط را دارد «لوئیز انریکه» است و او هم میتواند سرمربی بعدی توپچیها باشد. همچنین «کارلو آنچلوتی»، «اونای امری»، «پاتریک ویرا» و مربیانی دیگری هم در لیست قرار دارند که هیچ یک به اندازه آرتتا شانس ندارند.
از تیری آنری تا سرمربی سابق بارسا؛
گزینههای جانشینی آرسن ونگر
در تیم آرسنال
با جدایی آرسن ونگر از تیم فوتبال آرسنال، گمانهزنیها برای انتخاب جانشین سرمربی جدید تیم فوتبال آرسنال بالا گرفته است.
آرسن ونگر امروز در بیانیه ای اعلام کرد که فصل آینده دیگر سرمربی آرسنال نخواهد بود. ونگر در ۲۲ سال گذشته هدایت «توپچیهای لندن» را بر عهده داشت و حالا خبر کناره گیری اش از نیمکت آرسنال، موجی از گمانه زنی ها برای انتخاب جانشینش را ایجاد کرده است. رسانه های خبری از مربیان سرشناس فوتبال جهان از جمله پاتریک ویهرا، تیری آنری، میکل آرتتا دستیار پپ گواردیولا در تیم منچسترسیتی به عنوان گزینه های جانشینی ونگر نام می برند. یکی دیگر از گزینه های جدی باشگاه آرسنال، لوییس انریکه سرمربی سابق بارسلونا است که گفته می شود موافقت ابتدایی خود را برای حضور روی نیمکت آرسنال اعلام کرده است.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/3758/13269/46832
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/3758/13269/46833
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/3758/13269/46834
|
عناوین این صفحه
- آرسن ونگر و آرسنال: عشق در نگاه اول
- اخبار
- اخبار