|
برندهها و بازندههای پنجره زمستانی
مهرداد برزگریان بنی
پنجره نقل و انتقالات زمستانی بسته شد و حالا باشگاههای اروپایی باید با همین اسکوادی که دارند تا پایان فصل ادامه بدهند. در ژانویه ۲۰۱۹ نقل و انتقلات بزرگ و کوچکی انجام شد، و البته بسیاری از باشگاهها هم به اهداف مورد نظرشان نرسیدند. به این بهانه نگاهی میاندازیم به برندهها و بازندههای پنجره زمستانی امسال.
برندهها: چلسی، میلان
چلسی به رهبری مائوریتزیو ساری روزهای خوبی در ژانویه پشت سر نگذاشت، ماهی که با شکست سنگین ۴-۰ رابر بورنموس به پایان رسید و باعث شد آبیپوشان لندن از جمع «تاپ فور» فعلا خارج شوند. اما خارج از زمین باشگاه معاملات قابل توجهی انجام داد، نقل و انتقالاتی که هم برای آینده نزدیک و هم بلندمدت تیم مفید خواهد بود.
آلوارو موراتا، مهاجمی که نه دیگر ساری بهش باور داشت و نه خودش اعتماد به نفس لازم را نشان میداد، به صورت قرضی به مدت ۱۸ ماه راهی اتلتیکو مادرید شد و به جایش گونزالو هیگوایین، مهاجم یوونتوس که به صورت قرضی برای میلان بازی میکرد راه استمفورد بریج را پیش گرفت. هیگوایین بهترین فصل فوتبالش را تحت نظر ساری در ناپولی پشت سر گذاشته بود و با زدن ۳۶ گل در سری آ رکورد تاریخ این لیگ را شکسته بود. حضور مهاجم سابق رئال مادرید در چلسی شاید بتواند مشکل گلزنی این تیم را حداقل تا پایان فصل حل کند و به ادن ازارد اجازه دهد یک بار دیگر به پست محبوبش در بال چپ بازگردد.
8چلسی اما جدا از به خدمت گرفتن پیپیتا، به صورت قرضی تا پایان فصل، خریدی جذاب برای آینده بلند مدتش هم داشت. کریستین پولیسیک در همان روزهای اول ژانویه قراردادش را با باشگاه لندنی بست، پدیده آمریکایی بوروسیا دورتموند که قرار است از تابستان به تیم جدیدش ملحق شود. خرید 64 میلیون یورویی پولیسیک همراه شد با حفظ کالوم هادسون-اودوی، وینگر جوان و محصول آکادمی خود باشگاه که بایرن مونیخ حاضر شده بود برای خریدش 35 میلیون پوند پرداخت کند. باقی ماندن هادسون-اودوی در بریج حداقل چند ماه دیگر به باشگاه فرصت میدهد تا به او ثابت کند آیندهای در این تیم خواهد داشت.
برنده دیگر ژانویه ۲۰۱۹ در اروپا بدون شک میلان بود. روسونری با رد کردن هیگوایین، مهاجمی که بعد از پنالتیای که مقابل یوونتوس خراب کرد و کارت قرمزی که در همین بازی گرفت فرم خودش را کاملا از دست داد و در ادامه لیگ فقط یک گل دیگر زد، جایی خالی برای یک شماره 9 جدید پیدا کرد. میلانیها این جای خالی را با کریژتوف پیانتک پر کردند. مهاجم 23 ساله جنوا که تا همین هشت ماه پیش در کشور خودش، در لیگ لهستان بازی میکرد، یکی از اصلیترین پدیدههای سری آ در نیم فصل اول بود. پیانتک که با مبلغ 30.9 پوند در ژانویه راهی سن سیرو شد، در دومین بازیاش برای تیم جدیدش دو گل به ناپولی زد تا باعث صعود میلان به دور بعدی کوپا ایتالیا شود. دیگر خرید زمستانی میلان هم لوکاس پاکتا، هافبک 21 ساله و همهکارهی برزیلی از فلامنگو بود.
پایان رویای سهگانه و بحران مصدومیت بیانکونری
میشد احساس کرد یوونتوس دیر یا زود بالاخره شکست میخورد، این نکتهای بود که خود مکس الگری، بعد از باخت ۳-۰ تیمش در کوپا ایتالیا مقابل آتالانتا هم بهش معترف بود. یوونتوس چهارشنبه شب برای اولین بار در فصل جاری مقابل یک تیم ایتالیایی شکست خورد تا کوریره دل اسپورت تیتر بزند: «آنها باختن را هم بلدند». آخرین باری که یوونتوس از کوپا ایتالیا حذف شده بود به دوران آنتونیو کونته برمیگشت. بیانکونری چهار بار پیاپی تحت رهبری الگری این جام را فتح کرده بود، تا اینکه بالاخره در سال ۲۰۱۹ در دفاع از این عنوان ناکام ماند. مسئله اما صرفا شکست خوردن برابر تیم جانپیرو گاسپرینی نبود. آتالانتا در این بازی از ابتدا تا انتها تیم برتر زمین بود. در نظر بگیرید که تنها تیمهایی که پیش از این موفق شده بودند یوونتوسِ الگری را ۳-۰ شکست دهند بارسلونا و رئال مادرید بودند. این شکست البته با توجه با فرم یووه در هفتههای اخیر و تیمی فوقالعادهای که گاسپرینی از آتالانتا در دو سال و نیم اخیر ساخته شگفتی بزرگی به حساب نمیآمد.نتیجهگیری الگری از شکست در برگامو این بود که اصلا واقعگرایانه نیست از تیمش انتظار داشته باشیم تمام بازیهایش را ببرد. با این وجود یوونتوس این فصل در سری آ فقط چهار امتیاز از دست داده و حداقل در نتیجه گرفتن بهترین تیم تمام لیگهای بزرگ اروپایی بوده. حتی پپ گواردیولا هم دوشنبه از یووه، کنار بایرن مونیخ و بارسلونا، به عنوان یکی از سه تیم برتر یک دهه اخیر فوتبال اروپا نام برد. پپ از منچستر سیتی انتظار دارد از نظر تداوم در کسب نتیجه شبیه به تیم الگری شود.از منظر هواداران بیانکونری اما این شکست با واکنشی یکسان مواجه نشد. برخی از این هواداران کوپا ایتالیا را کم اهمیتترین عنوان میدانند، به خصوص بعد از فتح آن در چهار سال اخیر. پیش از آمدن الگری یووه 20 سال رنگ قهرمانی جام حذفی را ندیده بود. خروج آنها از این جام اما حالا فرصت بیشتری برای استراحت و آمادهسازیشان برای چمپیونز لیگ فراهم میکند. با این حال بخش دیگری از هواداران یووه حسرت پایان رویای سهگانه را میخورند، هدفی که آندرهآ آنیلی، رئیس باشگاه، در همان ابتدای فصل ازش حرف زده بود. به همین خاطر بود که هواداران اینتر، به عنوان تنها تیم ایتالیایی که سهگانه برده، بعد از شکست یووه مقابل آتالانتا جشنی برای خودشان برپا کرده بودند. اما جدا از این شکست، و با کنار گذاشتن نتایج در لیگ، فرم یوونتوس در دو ماه اخیر نگرانکننده بود. این افت فرم البته همراه بوده با مصدومیتهای زیاد بازیکنان کلیدی الگری و برنامه سنگینی که آنها پشت سر گذاشتهاند. یووه پیش از تعطیلات زمستانی مقابل فیورنتینا، تورینو، اینتر، آتالانتا و سمپدوریا قرار گرفت و با شروع نیم فصل دوم هم به جدال میلان، لاتزیو و دوباره آتالانتا رفت. انتظاری هم نبود که تیم الگری در تمام این بازیها فوتبالی زیبا و هجومی بازی کند و با اقتدار به پیروزی برسد، اما با توجه به خرج زیادی که باشگاه کرده توقع بیشتر هواداران بانوی پیر تورین نسبت به سبک بازی تیمشان هم قابل درک است. یووه دربی دیتالیا را در شرایطی برد که روبرتو گاییاردینی توپ را به تیر دروازه ویژک شژنی کوبید و متئو پولیتانو و ایوان پریسیچ هم هر کدام فرصتهای صد در صد گلزنی را از دست دادند. سرنوشت دربی تورین هم با ضربه پنالتی کریستیانو رونالدو رقم خورد، پنالتیای که روی پاس رو به عقب اشتباه سیمونه زازا به دست آمده بود. شاگردان الگری در باکسینگ دی هم در برگامو با یک گل به خودی از آتالانتا پیش افتادند، بعد یک اخراجی دادند و دو گل خوردند و در پایان با ورود رونالدو به زمین از شکست گریختند. پیروزی مقابل سمپدوریا هم یک بار دیگر با پنالتی رونالدو به دست آمد، و با گل ریکاردو ساپونارا که «وار» در لحظات پایانی به درستی مردود اعلامش کرد. حتی پیروزی اول هفته گذشته در رم، مقابل لاتزیو هم به شکلی به دست آمد که جورجو کیلینی از آن به عنوان بدترین نمایش تیمش در این فصل نام برد. لاتزیو در بیشتر دقایق این جدال جریان بازی را در دست داشت و فقط به خاطر فرصتهایی که چیرو ایموبیله از دست داد و سیوهای عالی شژنی و البته حماقت شناد لولیچ بازی را واگذار کرد. این پیروزی فاصله یووه را با تیم دوم به ۱۱ امتیاز رساند اما این حقیقت را پنهان نکرد که از ۱۰ پیروزی اخیر آنها هفتتایش با اختلاف فقط یک گل بوده. مصدومیت ژوائو کانسلو که پنج بازی را از دست داد ضربه زیادی به خلاقیت هجومی یووه در سمت راست زد. مصدومیت خوان کوادرادو که حالا سه ماهی را بیرون خواهد بود هم مشکل بزرگی برای الگری و تیمش درست کرده، چون کوادرادو بازیکنی چند پسته بود و بهترین مهره یووه در رد شدن از یار مستقیمش. دیگر غایب بزرگ یووه در پنج بازی گذشته ماریو مانزوکیچ بود، مردی که سرنوشت بسیاری از بازیهای بزرگ را با ضربات سرش تعیین کرده و دوندگی و جنگدنگیاش نقشی کلیدی در درخشش رونالدو داشته. خط دفاعی یووه هم برای هفتههای آینده با مشکلات زیادی روبروست. لئوناردو بونوچی مقابل لاتزیو مصدوم شد و یک ماهی قادر به بازی نخواهد بود. رسیدن کیلینی به بازی رفت مقابل اتلتیکو مادرید هم هنوز مشخص نیست. به همین خاطر زمانبندی رفتن مهدی بنعطیه به لیگ قطر بدتر از این نمیشد. مدافع ۳۱ ساله اروگوئهای که برای سومین بار به جمع بیانکونری میپیوندد، بعد از جدا شدن از این تیم، دو سال نیم پیش، دقایق زیادی را در زمین حضور نداشته.
دو راهی یونایتد و آینده سولشر
اوله گونار سولشر در ۹ بازیای که به عنوان مربی موقت روی نیمکت منچستر یونایتد نشسته بدون شکست بوده و هشتتا از این بازیها را هم برده، از جمله مقابل تاتنهام و آرسنال در لندن. اگر سولشر به این نتایج ادامه دهد باشگاه را در تابستان برای انتخاب مربی دائمش سر یک دو راهی بزرگ قرارخواهد داد.
شش هفته پیش برنامه باشگاه تحقیق و جستجویی گسترده برای پیدا کردن بهترین گزینه، برای جانشینی دائم ژوزه مورینیو بود. حالا اما نادیده گرفتن سولشر برای این پست بسیار سخت شده. البته به اعتقاد من باشگاه باید به این پروسه ادامه دهد، چون اصلا مشخص نیست در سه چهار ماه آینده چه اتفاقاتی رخ خواهد داد. اما اگر اوله به همین شکل ادامه دهد این سوال در ماه مارچ و آوریل پیچیدهتر از قبل خواهد شد، اینکه مربی بعدی چه کسی خواهد بود و تیم چه هویتی با این مربی پیدا خواهد کرد.
اگر اوله تا پایان فصل حمایت تماشاگران را به همین شکل حفظ کند و بازیکنان هم مثل یک ماه گذشته پشتش باشند و از همه مهمتر اگر به پیروزیهایش ادامه دهد، انتخاب مربیای غیر از او توسط باشگاه تقریبا غیرممکن میشود. اما اگر در همین شرایط باشگاه با یکی از بهترین مربیان جهان به توافق برسد چی؟ البته این راهی است که آنها پیش از این با لویی ون گال و ژوزه مورینیو رفتند و با هیچکدام به نتیجه نرسیدند.
در حال حاضر به نظر من اوله شانس بسیار زیادی برای انتخاب شدن به عنوان مربی دائمی دارد، به خصوص با توجه به سبک بازی تیم و احساس رضایت و خوشحالیای که تماشاگران دارند. با این وجود قضاوت نهایی را باید بگذاریم برای پایان فصل. اوله در شش هفته اخیر شانس خودش برای رهبری دائم منچستر یونایتد را بسیار بیشتر از گذشته کرده است.
نکته مثبت دیگر برای باشگاه در این روزها تمدید قرارداد آنتونی مارسیال، تا ماه جون ۲۰۲۴، با گزینه تمدید یک سال بیشتر است. از دست دادن بازیکنی با چنین استعداد و پتانسیل بالا واقعا ریسک بزرگی است. حالا نوبت اوست که ارزش واقعی خودش را برای یونایتد ثابت کند. آمار گلها و پاس گلهای او همین حالا هم قابل قبول است، اما مارسیال پتانسیل بسیار بیشتری از این دارد.
تمدید قرارداد با او نشان از اعتماد باشگاه به مارسیال است. نکته مثبت دیگر اینجاست که مارسیال حالا مربیای دارد که بهش باور دارد و باعث پیشرفتش میشود. از منظر باشگاه جواب این تمدید قرارداد باید تدوام پیدا کردن نمایشهای مارسیال باشد تا او بدل به یکی از بهترین نیروهای هجومی اروپا شود.
بازندهها: پاریس سن ژرمن، تاتنهام
پاریس سن ژرمن در ژانویه ۲۰۱۹ لئاندرو پاردس را از زنیت سن پترزبورگ به خدمت گرفت، هافبک ۳۴.۷میلیون پوندیای که مورد توجه جدی چلسی هم بود. ورود پاردس میتواند کمکی به مرکز خط میانی پاریسیها بکند، جایی که مصدومیت مارکو وراتی و کنار گذاشته شدن آدرین ربیو به خاطر امتناع از تمدید قراردادش، دست توماس توخل را بدجوری بسته و باعث شده او از دنی آلوس و جولین درکسلر در این منطقه از زمین بازی بگیرد.
اما پاردس هدف اول پاریسیها در این ماه نبود. ادریسا گانا گی، هافبک دفاعی و مستحکم اورتون، بازیکنی بود که توخل بیش از بقیه برای مرکز خط میانیاش بهش نیاز داشت، انتقالی که در نهایت صورت نگرفت. جدا از گانا گی، پیاسجی علاقه بسیاری به فرنکی دیانگ، پدیده اول فوتبال هلند هم داشت. اما این هافبکِ خلاق آژاکس در نهایت بارسلونا را به عنوان مقصد آیندهاش انتخاب کرد تا تابستان راهی نوکمپ شود.
مشکل توخل البته فقط در مرکز خط میانیاش نیست. مصدومیت نیمار او را از حضور در دو بازی رفت و برگشت مقابل منچستر یونایتد در چمپیونز لیگ محروم میکند. برای همین پاریسیها دنبال خرید لوسیانو آکاستا از دیسی یونایتد بودند تا حداقل عمق بیشتری به اسکوادشان بدهند. اما این ترنسفر هم به نتیجه نرسید، تا غیبت نیمار متمولترین تیم فرانسه را با خطری جدی برابر یونایتدِ احیا شده روبرو کند.
اگر پاریس سن ژرمنی که حداقل یک بازیکنی خریده را بازنده بازار نقل و انتقالات زمستانی بدانیم، درباره تاتنهام چه میشود گفت؟ تاتنهام برای دومین پنجره پیاپی حتی یک بازیکن هم به تیم اولش اضافه نکرد و این بیاعتنایی به فرصت یک ماههای که داشتند در شرایطی رقم خورد که دلی علی و هری کین حداقل چهار هفته دیگر تا پایان مصدومیتشان فاصله دارند. در ضمن اسپرز در ژانویه موسا دمبله را هم از دست داد، هافبکی که درسته این فصل کمتر جایی در ترکیب اصلی تیم داشت، اما یکی از مهرههای کلیدی آنها در فصول اخیر بود.
بدین ترتیب موریسیو پوچتینو برای یک ماه حساسی که تیمش در پیش دارد باید تمام امیدش در خط حمله را به سون هونگ مین و فرناندو یورنته ببندد. سون خیلی زود در بازگشت در جام ملتهای آسیا مقابل واتفورد گلزنی کرد و در نهایت این ضربه سر یورنته بود که سه امتیاز حیاتی مقابل شاگردان خاوی گراسیا را برای پوچتینو و شاگردانش به همراه آورد. اما آیا سون و یورنته برای رد شدن از دورتموند در چمپیونز لیگ و همینطور پیروزی در دو بازی بسیار حساس در لیگ برابر آرسنال و چلسی کافی خواهند بود؟
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/3977/16089/61040
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/3977/16089/61041
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/3977/16089/61042
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/3977/16089/61043
|
عناوین این صفحه
- برندهها و بازندههای پنجره زمستانی
- پایان رویای سهگانه و بحران مصدومیت بیانکونری
- دو راهی یونایتد و آینده سولشر
- بازندهها: پاریس سن ژرمن، تاتنهام