آی‌اسپورت - «دیگه گریه بسه. من به اندازه کافی اشک ریختم». اما هیچکس در جمعیت گول مکس الگری را نخورد. مربی یوونتوس روز شنبه در کنفرانس مطبوعاتی‌اش تا جای ممکن برای کنترل بغض‌اش تلاش کرد. یک روز بعد اما دیگر خبری از این تلاش نبود و الگری که در پایان فصل بانوی پیر تورین را ترک می‌کند، بعد از پایان بازی مقابل آتالانتا، با در آغوش گرفتن آندره‌آ بارتزالی، تمام احساساتش را برون ریخت.

این آخرین بازی خانگی برای بارتزالی‌ای بود که به زودی بازنشسته می‌شود. وقتی بارتزالی ۳۱ ساله از ولوفسبورگ، با مبلغ ۳۰ هزار یورو راهی تورین شد، یوونتوس دو فصل پیاپی به جایگاهی بهتر از هفتم در جدول سری آ نرسیده بود. هشت سال حضور این مدافع در جمع بیانکونری اما با هشت قهرمانی پیاپی در لیگ همراه شد، به علاوه چهار بار فتح کوپا ایتالیا و دو بار رسیدن به فینال چمپیونز لیگ. رسیدن به پنج‌تا از این هشت اسکودتو را الگری رهبری کرد، به علاوه هر چهارتا کوپا ایتالیا را.

اما مربی و مدافع یوونتوس تنها چهره‌های سرشناس هفته بدرود‌های سری آ نبودند. در سن سیرو ایگناتزیو آباته بعد از یک دهه با میلان خداحافظی کرد و در حالی که هواداران روسونری برایش ایستاده دست می‌زدند غرق در اشک‌هایش شد. در شهر ورونا هم سرجیو پلیسیر بعد از ۱۷ سال بازی برای کیوو فوتبالش را به پایان رساند. بی‌جهت نبود که لوکا کامپدلی، مالک باشگاه، طرح و برنامه‌اش برای پیشنهاد ریاست کیوو به پلیسیر را اعلام کرده بود.

اما جدا از این «آریودرچی»ها، هفته ۳۷اُم سری آ با بازی‌های حساسی برای روشن شدن تکلیف سهمیه‌های اروپایی و سومین تیم سقوط کرده به سری بی هم همراه بود. کیوو و یوونتوس البته هیچکدام سهمی در این بازی‌های سرنوشت‌ساز نداشتند، چون جایگاهشان در صدر و قعر جدول هفته‌ها بود قطعی شده بود.

در این میان آخرین بازی خانگی آباته نزدیک بود به وداعی تلخ بدل شود. مدافع باتجربه روسونری در اوایل نیمه دوم بازی مقابل فروزینونه مرتکب خطای پنالتی روی لوکا پاگانینی شد، در حالیکه نتیجه بازی همچنان ۰-۰ بود. اما جانلوئیجی دوناروما به نجات آباته شتافت و پنالتی را مهار کرد، تا در نهایت میلان با دو گل کریژتوف پیانتک و سوزو بازی را با ۲-۰ ببرد. مهاجم لهستانی میلان مقابل فروزینونه بعد از شش بازی دوباره پایش به گلزنی باز شد.

این نتیجه میلان را به صورت موقت بالاتر از آتالانتا در رده چهارم قرار داد. شاگردان جان پیرو گاسپرینی تنها چهار روز بعد از شکست تلخ ۲-۰ در فینال کوپا ایتالیا برابر لاتزیو، باید با تمام وجود دوباره تمرکزشان را در خانه یوونتوس جمع می‌کردند تا یکی از بهترین فصول تاریخ باشگاهشان در قدم‌های آخر به باد نرود. شکست در استادیوم آلیانتس به معنای خارج شدن سرنوشت رسیدن به چمپیونز لیگ از دست‌های نراتزوری بود. اما آتالانتایی‌ها از همان دقیقه اول میزبان نامدار خودشان را تحت فشار قرار دادند و مزد این بازی شجاعانه را با گل یوزیپ ایلیچیچ گرفتند. با اینکه یوونتوس در ادامه بازی حتی شبیه زدن گل تساوی هم نبود، اما در فاصله 10 دقیقه مانده به پایان بازی ماریو مانزوکیچ روی ارسال خوان کوادرادو دروازه پیرلوئیجی گولینی را باز کرد. دقایق انتهایی بازی با مهاری عالی از گولینی روی ضربه فدریکو برناردسکی همراه شد تا در نهایت تساوی ۱-۱ آتالانتا را از رده پنجم به رده سوم جدول برساند، به لطف شکست ۴-۱ اینتر مقابل ناپولی.

شکست خوردن در استادیو سن پائولو نباید مایه شرمساری هیچ تیمی باشد، اما نوع نمایش نراتزوی در این بازی حساس برایشان واقعا غیر قابل قبول بود، بازی‌ای که در آن دریس مرتنز ریزنقش با ضربه سر، بین میراندا و دنلیو دامبروزیو گل دوم تیمش را زد. با اینکه جایگاه پارتنوپی به عنوان تیم دوم جدول هم چند هفته‌‌ایست قطعی شده، شاگردان کارلو آنچلوتی عطش و علاقه بسیار بیشتری نسبت به حریف برای بردن نشان می‌دادند.

شاید اینتری‌ها حواس‌شان بابت یک خداحافظی دیگر، به احتمال زیاد، پرت شده بود. حتی خود لوچانو اسپالتی هم بعد از بازی اعتراف کرد شاید شایعات مبنی بر کنار رفتنش و آمدن آنتونیو کونته به جایش، روی چندتا از بازیکنانش تاثیر گذاشته باشد.

بدین ترتیب اینتر برای راحت شدن خیالش از بابت حضور در فصل آینده چمپیونز لیگ باید در هفته آخر در سن سیرو امپولی را شکست دهد، بازی‌ای که آنقدری که به نظر می‌رسد ساده نیست. امپولی برای بقا در سری آ می‌جنگد و سه بازی اخیرش را هم با پیروزی پشت سر گذاشته. اگر اینتر و آتالانتا هر دو در هفته پایانی پیروز شوند نتایج رم و میلان دیگر اهمیتی برای کسب سهمیه چمپیونز لیگ پیدا نخواهد کرد. مسئله آتالانتا هم البته اینجاست که به دلیل شروع پروسه بازسازی استادیوم‌شان، مجبورند آخرین بازی خانگی فصل‌شان را در خانه ساسوئولو، مقابل همین تیم بازی کنند.

خداحافظی‌های سری آ البته به این هفته ختم نمی‌شود و هفته آینده شاهد بزرگ‌ترین‌شان، یعنی جدایی دنیله دروسی از جمع جالوروسی خواهیم بود.

آی‌اسپورت – چطور می‌توان مسئله‌ای به نام گرت بیل را حل کرد؟ در حال حاضر نه خود بیل، نه زین‌الدین زیدان و نه فلورنتینو پرز پاسخی برای این سوال ندارند.

بیل سال ۲۰۱۳ با قراردادی ۱۰۰ میلیون یورویی تاتنهام را رها کرد و راهی رئال مادرید شد. حالا بعد از گذشتن شش سال از این انتقال، بیل بدل به پرافتخارترین فوتبالیست بریتانیایی حاضر در اروپا شده؛ با چهار قهرمانی در چمپیونز لیگ و فتح تمامی جام‌های ممکن در رده باشگاهی. بیل چالش قرار گرفتن در جمع «کهکشانی‌های جدید» را به جان خرید و خودش را لایق بازی کنار کریستیانو رونالدو نشان داد.

اما مصاحبه زیدان بعد از شکست خانگی برابر بتیس که با زیر سوال بردن اخلاق حرفه‌ای بیل در تمرینات روزمره تیمش همراه بود، یک بار دیگر واقعیت وضعیت این وینگر ولزی را بیان کرد. زیدان به هیچ وجه جزو هواداران بازی بیل نیست و با کمال میل حاضر است او را در این تابستان بفروشد تا جا برای خریدهای مورد علاقه‌اش چون پل پوگبا، ادن ازارد و کیلین امباپه باز شود. اما این وسط یک مشکل بزرگ وجود دارد.

بیل در ماه جولای ۳۰ ساله می‌شود و هنوز سه سال از قراردادش با رئال باقی مانده، قراردادی که برایش کف درآمد سالانه ۱۵.۵ میلیون پوند به همراه دارد. بنابراین پیدا کردن خریداری که حاضر باشد چنین حقوقی را تضمین کند به هیچ وجه ساده نیست. مسئله دیگر سابقه مصدومیت‌های پرشمار بیل است. او در چهار فصل اخیر تنها ۷۹ بار، از مجموع ۱۵۱ بازی ممکن، در ترکیب اصلی رئال برای رقابت‌های لا لیگا قرار گرفته، یعنی عملا نزدیک نیمی از این بازی‌ها را یا کلا از دست داده، یا از روی نیمکت آغاز کرده.

سابقه مصدومیت‌ها مسئله‌ای نیست که خود به خود مانع از علاقه باشگاه‌های بزرگ به خرید بیل شود. اما وقتی این کارنامه را کنار سن ستاره سابق اسپرز قرار می‌دهیم، امضای قرارداد با او را قماری به مراتب پر ریسک‌تر جلوه می‌دهد.

بیلِ ۳۰ ساله هرجا که برود، به احتمال زیاد بدل به پردرآمدترین بازیکن باشگاه جدیدش خواهد شد و بعید است حقوقی زیر هفته‌ای ۳۰۰ هزار پوند دریاف کند. چنین ترنسفری می‌تواند نظام مالی هر تیمی را به هم بریزد، تجربه‌ای که منچستر یونایتد بابت الکسیس سانچزی که با حقوق هفته‌ای ۴۰۰ هزار پوند تنها پنج گل در ۴۵ بازی زده، به خوبی به آن واقف است.

با وجود تمایل مشخص رئال برای رد کردن بیل، او به گفته مدیر برنامه‌هایش هیچ عجله‌ای برای ترک برنابئو ندارد و آماده است مثل گذشته یک بار دیگر خودش را به زیدان ثابت کند. اما اگر در نهایت چاره جز جدایی باقی نماند، چه راهکارهایی پیش روی رئال خواهد بود؟ برای فروش بیل باشگاه مادریدی به احتمال زیاد مجبور خواهد شد ضرری چشمگیر را قبول کند. گزینه دیگر برای آن‌ها انتقال قرضی بیل با پرداخت تنها بخشی از حقوق او خواهد بود، کاری که با خامس رودریگز کردند.

اما مقصد‌های محتمل بیل چه تیم‌هایی خواهند بود؟ منچستر سیتی و لیورپول در پست وینگر به اندازه کافی مهره دارند و برای تقویت خودشان گزینه‌های ارزان‌تری هم موجود می‌بینند. آرسنال بیشتر دنبال بازیکنان جوان‌تر است و در ضمن پیشینه تاتنهامی بیل هم چندان برای هواداران توپچی‌های لندن خوشایند نخواهد بود. چلسی با محرومیت از ورود به بازار نقل و انتقالات روبروست و بارسلونا هم بعید است قصدی برای خرید از رئال داشته باشد. منچستر یونایتد هم که در فصول گذشته عملا هر سال دنبال خرید بیل بوده به نظر می‌رسد علاقه‌اش را به او از دست داده و در ضمن خود بیل هم گویا چندان تمایلی به پیوستن به جمع شیاطین سرخ ندارد. تاتنهام هم که می‌تواند گزینه‌ای احساسی باشد بعید است با توجه به ساختاری که موریسیو پوچتینو در آن پدید آورده مقصدی مناسب برای بیل باشد.

بنابراین عملا گزینه‌های باقی مانده پاریس سن ژرمن هستند و بایرن مونیخ. بایرنی‌ها بعد از خداحافظی با آرین روبن و فرانک ریبری، در پروسه بازسازی خودشان دنبال بازیکنانی جوان‌تر می‌گردند. پاریسی‌ها هم فعلا با داشتن ادینسون کاوانی و نیمار و امباپه نیازی به مهره هجومی دیگری در حد و اندازه‌های بیل احساس نمی‌کنند. شاید در این میان اینتر با جاه‌طلبی‌ها و سرمایه‌گذاری‌های جدیدش سراغ بیل برود و موفق به جلب نظر او شود. اما در مجموع شرایط سنی و جسمی و مالی بیل کار را برای انتقالش به یک تیم بزرگ بسیار مشکل می‌کند.

بن‌بستی که بیل و رئال به آن برخورده‌اند شاید تا روز آخر پنجره نقل و انتقالات تابستانی که پیش رو داریم هم گشوده نشود.

آی‌اسپورت – یکی از بزرگ‌ترین سوال‌های فصل اخیر لیگ برتر این بود: چه بلایی سر الکسیس سانچز در اولدترافورد آمد؟ الکسیس فصل ۲۰۱۶ را با ۲۴ گل در لیگ به پایان برد، یعنی فقط پنج گل کمتر از هری کینی که کفش طلا را صاحب شد. او به خاطر نمایش‌های چشمگیرش در راه رسیدن به این آمار به عنوان بهترین بازیکن فصل آرسنال هم انتخاب شد.

شروع فصل بعد با هفت گل از سوی الکسیس در ۱۹ بازی لیگ برای آرسنال همراه بود و در نهایت منجر به انتقال زمستانی‌اش به منچستر یونایتد شد، معامله‌ای که در آن هنریک مخیتاریان راه برعکس را طی کرد. اما دوران سانچز در یونایتد به هیچ وجه جوری که پیش‌بینی می‌شد پیش نرفت. او در تمام این یک فصل و نیم فقط دو بار، آن هم برابر هادرزفیلد و سوانزی، نمایشی بالای خط متوسط داشت و در ۴۵ بازی تنها پنج گل برای تیم جدیدش زد. افت وحشتناک سانچز، به علاوه مصدومیت‌های پیاپی‌اش هم باعث شد او این فصل تنها ۲۴ بار در ترکیب یونایتد برای بازی‌های لیگ قرار بگیرد.

الکسیس ۳۰ ساله این فصل ۱۱۵ روز را به خاطر مصدومیت از دست داد، از ضرب‎دیدگی مچ و زانو گرفته تا کوفتگی ران و کشیدگی همسترینگ. خود الکسیس بعد از شکست خانگی تیمش مقابل کاردیف، در آخرین روز لیگ برتر، به این معضل بزرگ اعتراف کرد: «من جوری که باید برای یونایتد بازی نکردم و دلیلش هم این مصدومیت‌های پیش‌بینی نشده بود».

مسئله اما اینجاست که الکسیس فقط مصدوم نبوده هم فقط سایه‌ای از آن ستاره آرسنال را به نمایش گذاشته. در مقایسه با آخرین فصلی که به طور کامل برای توپچی‌های لندن بازی کرد، تقریبا تمام آمار هجومی الکسیس در فصلی که گذشت افتی چشمگیر داشته‌اند. میانگین گل زده او در هر ۹۰ دقیقه از ۰.۷ به ۰.۱ سقوط کرده. تعداد شوت‌ها و ضربات درون چهارچوب و دریبل‌ها هم همه پایین آمده. میانگین پاس گل‌ها در هر ۹۰ دقیقه ثابت مانده و تنها این فرصت‌های خلق کرده برای هم‌تیمی‌هایش بوده که روندی صعودی داشته.

نقشه حرکتی الکسیس هم نشان می‌دهد برعکس دوران بازی‌اش در آرسنال که مدام شاهد حضورش در مرکز خط حمله می‌شدیم، در یونایتد او بیشتر علاقه به باقی ماندن در بال چپ داشته. الکسیس در یک فصل و نیم اخیر به بازیکنی بسیار محتاط‌‌تر تبدیل شده و بیشتر ترجیح داده در موقعیت‌های دشوار پاس‌های عرضی کم‌ریسک‌تر ارسال کند تا پیدا کردن راهی برای نفوذ به خط دفاعی حریف. این آمار نشان از پایین آمدن سطح اعتماد به نفس یک مهره خلاق و هجومی می‌دهد.

سانچز همچنان تا سال ۲۰۲۲ با یونایتد قرارداد دارد و با وجود علاقه یوونتوس و اینتر، احتمال باقی ماندنش در اولدترافورد، به واسطه حقوق هنگفتی که دریافت می‌کند، کاملا وجود دارد.

آیا آینده روزهای روشن‌تری برای وینگر سابق اودینزه و بارسلونا در منچستر به همراه خواهد آورد؟ حداقل خود الکسیس از عملکردش در این یک سال و نیم آگاه است: «من بابت نرسیدن به اهدافمون از هواداران عذرخواهی می‌کنم. ما منچستر یونایتد هستیم و مدام از خودمان می‌پرسیم آیا کار درست را انجام داده‌ایم؟ آیا تمام تلاشمان برای احترام به این پیراهن را کرده‌ایم؟ من اطمینان دارم منچستر یونایتد روزی به زودی به همان جایگاهی که با آقای الکس فرگوسن داشت باز خواهد گشت».

 

روزنامه اسپانیایی مارکا می‌گوید بعد از اتفاقات اخیر در PSG و به خصوص صحبتهای جنجالی امباپه، رئال مادرید مترصد فرصتی است تا از این شرایط برای جذب او یا نیمار استفاده کند.

به گزارش «ورزش سه»، روزنامه اسپانیایی مارکا می‌گوید کیلیان امباپه با صحبتهای جنجالی خود که در آن از باشگاه پاری سن ژرمن خواست به او اهمیت بیشتری بدهد، جو باشگاه PSG را به هم ریخته و باعث شده رئال مادرید مترصد فرصتی باشد تا شانس خود برای جذب او یا دیگر ستاره این تیم را امتحان کرده و برای انتقال به رئال مادرید آنها را راضی کند.

مارکا می‌گوید امباپه در واقع روشن کرد که یا می‌خواهد نفر اول پاری سن ژرمن باشد یا به دنبال باشگاهی دیگر بگردد که در آن بتواند این نقش را بازی کند. این صحبتهای امباپه به مدیران رئال نشان داده که نباید از جذب او ناامید باشند. صحبتهای امباپه به این معنا است که احتمالاً در فصل تابستان درهای خروج باشگاه PSG یا برای امباپه یا برای نیمار باز خواهد بود.

رئال مادرید همیشه به دنبال فرصت مناسبی بوده تا باشگاه PSG به اجبار تصمیم بگیرد یکی از این دو ستاره را بفروشد. مدیران رئال پیش از این درباره خرید امباپه یا نیمار در فصل تابستان بحث و بررسی‌های مفصلی انجام داده‌اند و حالا به این نتیجه رسیده‌اند که جذب یکی از آنها در فصل تابستان ممکن است.

هواداران رئال بعد از یک فصل بد به شدت خواهان جذب یک ستاره بزرگ و نام‌آشنا هستند. اما تنها دو اسم در دنیای فوتبال هست که می‌تواند هواداران رئال را به شور و شوق بیاورد: نیمار و امباپه. پیش از این به نظر می‌رسید رئالی‌ها دست‌کم در تابستان امسال قادر به جذب هیچکدام از این دو نخواهند بود ولی صحبت‌های امباپه در شب اهدای جوایز بهترین‌های لیگ فرانسه بار دیگر امیدها را در مادرید زنده کرده.

رئال البته با این موضوع محتاطانه روبرو خواهد کرد چرا که نمی‌خواهد از PSG برای خود دشمن بسازد. اما اگر یکی از این دو بازیکن به صورت رسمی تمایل خود را اعلام کند، رئال پا پیش خواهد گذاشت و عملا اقدام خواهد کرد. با توجه به اینکه امیر قطر به زودی به پاریس سفر خواهد کرد، رئال فعلا منتظر خواهد ماند تا داستان امباپه به نقط عطف خود برسد.

البته رئال همه تخم‌مرغهای خود را در سبد نیمار یا امباپه نخواهد گذاشت و برنامه نقل و انتقالاتی خود را در کنار برنامه‌هایش درباره این دو ستاره، ادامه خواهد داد. گفته می‌شود پیوستن ادن هازارد به رئال بعد از برگزاری لیگ اروپا اعلام رسمی خواهد شد و ادر میلیتائو و رودریگو خوئس هم پیش از این پیوستن‌شان به رئال را قطعی کرده‌اند.

شبیه‌ترین بازیکن به لیونل مسی کیست؟

تسنیم – در یک گزارش آماری نزدیک‌ترین بازیکنان از نظر کیفی و تأثیرگذاری بر روند بازی مشخص شدند. به گزارش خبرگزاری تسنیم و به نقل از نشریه اسپورت کاتالونیا، لیونل مسی به عقیده بسیاری نه تنها بهترین بازیکن حال حاضر دنیا و شاهد تمام ادوار بلکه بازیکنی تکرار نشدنی است. با این حال بازیکنانی هستند که از نظر آماری و کیفیی تا حد قابل توجهی به ستاره آرژانتینی بارسلونا بازی می‌کنند و آمارها توانسته مشخص کنند کدام بازیکنان کمترین فاصله را با مسی دارند.

آمار ارائه شده توسط مؤسسه «Big Data» که در الگوریتم مقایسه‌ای خود آمار بیش از 71 هزار و 600 بازیکن از 2 هزار و 300 تیم و 73 هزار بازی را زیر ذره‌بین برده است، نشان می‌دهد که بازیکنی که سبک بازی‌اش بیشترین شباهت را به لیونل مسی دارد کسی نیست جز ادن ازار هافبک بازیسازی بلژیکی چلسی. تحلیل داده‌های به دست آمده نشان می‌دهد که ازار در بخش‌های مختلف بازی اش 82.70 درصد به مسی شباعت دارد. دومین بازیکن که بیشترین شباهت را به مسی دارد کیلیان امباپه، مهاجم فرانسوی پاری‌سن‌ژرمن با 91.3 درصد شباهت بوده و سومین بازیکن شبیه به مسی هم هموطن او در منچسترسیتی، سرخیو آگوئرو با 91.1 درصد.

برای مقایسه میان لیونل مسی و دیگر بازیکنان مورد استفاده قرار گرفته علاوه بر آمار گل‌ها و پاس‌های گل 12 فاکتور دیگر شامل شرکت در بازی، گل‌های به ثمر رسیده با شوت، گل‌های مورد انتظار در هر بازی، شوت‌های شلیک شده، تعداد دفعات تصاحب توپ در محوطه جریمه رقبا، درصد پاس‌های سالم، تعداد پاس‌ها در محوطه جریمه رقبا، تعداد پاس‌های گل مورد انتظار در هر بازی، پاس‌های کلیدی، تعداد دفعات لو دادن توپ، تعداد دفعات کنترل توپ زیر فشار حریف و شوت‌های داخل چارچوب در نظر گرفته شده است.

در میان این 12 فاکتور، ادن ازار تنها در سه مورد آمار بهتری از مسی دارد که عبارتست از: توپ‌های لو داده کمتر، تعداد دفعات کنترل توپ زیر فشار حریف و دریبل‌های موفق. در همین حال مؤسسه  Big Dataبا مقایسه آمار تعدادی از بازیکنان جوان حال حاضر فوتبال دنیا، آنهایی که پتانسیل تبدیل شدن به مسی‌های نسل‌های بعدی را دارند معرفی کرده است که استفان بروین، بازیکن تیم فوتبال پی‌اس‌و‌ی آیندهوون هلند در صدر این لیست قرار دارد.

فهرست شبیه‌‌ترین بازیکنان به لیونل مسی بر اساس آمار Big Data به شرح زیر است:

 1- ادن ازار (چلسی) 92.7 درصد

2- کیلیان امباپه (پاری‌سن‌ژرمن) 91.3 درصد

3- سرخیو آگوئرو (منچسترسیتی) 91.1 درصد

4- آنخل دی‌ماریا (پاری‌سن‌ژرمن) 90.5 درصد

5- نیمار (پاری‌سن‌ژرمن) 89.5 درصد

6- محمد صلاح (لیورپول) 89 درصد

7- استیون برگوییس (فاینورد) 88.9 درصد

8- ایاگو آسپاس (سلتاویگو) 88.3 درصد

9- پائولو دیبالا (یوونتوس) 88.2 درصد

10- الکسیس سانچس (آرسنال) 88.1 درصد

 شبیه‌ترین بازیکنان زیر 23 سال دنیا به مسی:

 1- استیون بروین (پی‌اس‌وی آیندهوون) 89.6 درصد

2- یانیس هاگی (ویتورول) 85.7 درصد

3- عثمان دمبله (بارسلونا) 85.2 درصد

4- مالکوم (بارسلونا) 85 درصد

 

چلسی به هازارد؛ می‌توانی بروی

روزنامه انگلیسی دیلی‌میل اعلام کرد چلسی خود را برای فروش ادن هازارد به رئال مادرید در فصل تابستان آماده کرده چون در غیر اینصورت، هازارد سال آینده چلسی را به عنوان بازیکن آزاد ترک خواهد کرد و این با توجه به قوانین فایننشل فرپلی برای باشگاه لندنی مشکلات بزرگی بوجود خواهد آورد.هازارد پیش از این به صراحت اعلام کرده که قصد دارد به دوران هفت ساله حضورش در استمفوردبریج پایان دهد و هفته آینده بعد از برگزاری فینال لیگ اروپا بین چلسی و آرسنال، این تیم را ترک کند. چلسی برای ستاره بلژیکی خود که یک سال از قراردادش با این تیم باقی مانده قیمت پیشنهادی ۸۷ میلیون پوند را اعلام کرده. هازارد هفت سال پیش از باشگاه لیل فرانسه و با قراردادی ۳۲ میلیون پوندی به چلسی پیوسته بود.چلسی ماه‌ها تلاش کرد هازارد را به تمدید قراردادش راضی کند و حتی حاضر بود با افزایش چشمگیر دستمزد او، هازارد را به یکی از گران‌ترین بازیکنان دنیا تبدیل کند. ولی با اینکه چلسی با محرومیت نقل و انتقالاتی فیفا روبرو است در نهایت نمی‌خواهد هازارد را به زور تا پایان قراردادش در لندن نگه دارد. این دو علت دارد، اول احترامی که چلسی برای هازارد قائل است و دوم این واقعیت که مدل کسب و کار باشگاه چلسی بر فروش بازیکن استوار است.

ژاوی و میراث او در فوتبال

شاید هیچ بازیکنی تا به حال نتوانسته مالکیت توپ و میدان را آن گونه که ژاوی در این ایام انجام داد، به حریف خود دیکته کند، چنان که بارسلونا و اسپانیا همواره بین ۶۰ تا ۷۰ درصد مالکیت توپ را به انحصار خود در می‌آوردند. درصد پاس‌های موفق او در بازی‌ها عموماً به بالای نود و پنج، و در بعضی مواقع به ۱۰۰ درصد کامل می‌رسید.

وقتی به این فکر می‌کنید که ژاوی چه بازیکن خلاقی بود، اعداد و ارقام باورنکردنی به نظر می‌رسند. او تنها بازیکنی‌ست که تا کنون در دو فینال مختلف جام ملت‌های اروپا پاس گل داده است. او در تشخیص الگوهای بازی درون زمین یک نابغه بود، در فهمیدنِ این که بازی در دو سه حرکت بعدی چگونه تغییر می‌کند. قدرت تصمیم‌گیری او هم حرف نداشت ـ وقتی مجبور می‌شد توپ را نگه دارد و کوتاه کار کند، مثلث‌های تند و تیز خود را اجرا می‌کرد، اما وقتی فضا برای یک پاس تودر به‌وجود می‌آمد، یک پاس کشنده با دقت میلی‌متری ارسال می‌کرد.

تیم‌ها نمی‌توانستند توپ را از چنگ ژاوی در بیاورند ـ با داشتن این هافبک در تیم خود، برتری خود را بر میدان تضمین می‌کردید، و این امر در عصر تیکی‌تاکا نهایتاً به موفقیت و شکستن رکوردها برای باشگاه و تیم ملی منجر می‌شد. ژاوی علاوه بر سه افتخار مهم بین‌المللی، همچنین موفق به کسب هفت عنوانِ قهرمانی در لالیگا و سه قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و همین طور پرشمار افتخارات ملی و قاره‌ای دیگر شده است. معدود بازیکنانی در تاریخ هستند که می‌توانند ادعای کسب این تعداد عناوین قهرمانی یا شرکت در این تعداد بازی کلاس بالا در بزرگترین آوردگاه‌ها را داشته باشند ـ که در هم کوبیدن منچستر یونایتد در ومبلی در ۲۰۰۹ و ایتالیا در کیف در ۲۰۱۲ تنها دو مورد آن‌ها هستند.میراث او استوار و پابرجا مانده و این تنها به دلیل پیروزی‌های او نیست. ژاوی در دوره‌ای از فوتبال درخشید که ورزشکارانِ صرف آن را به سرقت برده بودند ـ این شاید چشمگیرترین دستاورد او باشد. امروز بازیکن‌ها ـ در بیشتر موارد ـ اول ورزشکار اند و بعد فوتبالیست. بر خلاف گذشته که تیم‌ها حول ستاره‌های تکنیکی ساخته می‌شدند، میل به سریع‌تر شدن، متناسب‌تر شدن و قوی‌تر شدن باعث شده که بسیاری از مربیان از اعتماد به بازی‌سازهای کوچک‌اندام مثل ژاوی سر باز بزنند...

 

رونالدو کار آلگری را 

در یوونتوس تمام کرد؟

علیرغم قهرمانی مقتدرانه در سری آ، اخبار جدایی ماکسی آلگری در نهایت به حقیقت منجر گشته و سرمربی باتجربه ایتالیایی بعد از 5 فصل درخشان از یوونتوس جدا شد. اما کوریره امروز مدعی شد اختلافات رونالدو با آلگری در طول فصل نقش مهمی در جدایی آلگری داشته است. اولین بار در دیدار یوونتوس مقابل آتالانتا درگیری لفظی کوچکی بین رونالدو و آلگری در کنار زمین ایجاد شد و این اختلافات در جریان حذف یوونتوس در دیدار مقابل آژاکس در لیگ قهرمانان به اوج رسید.

رونالدو از تاکتیک های آلگری رضایت نداشت و معتقد بود یوونتوس بیش از حد دفاعی بازی کرده و با تعداد نفرات کمی به سمت دروازه رقبا حمله ور می شود. حتی بعد از حذف از لیگ قهرمانان اخباری در مورد نارضایتی رونالدو از شرایط و تمایل به جدایی نیز منتشر شد که ستاره پرتغالی بعد از قهرمانی یوونتوس در سری آ شایعه جدایی را تکذیب کرد.

حالا رونالدو نگران است چنین انتخابی دوباره برای یوونتوس صورت گیرد و سرمربی جدیدی همانند آنتونیو کونته با اندیشه های مشابه آلگری هدایت این تیم را بر عهده گیرد و از مدیران باشگاه خواسته در این رابطه تجدید نظر کنند. در چنین شرایطی به نظر می رسد کارلو آنچلوتی، سرمربی باتجربه ایتالیایی، گزینه مورد علاقه کریستیانو رونالدو برای هدایت یوونتوس در فصل بعد است.

امروز نشریه گاتزتا دلااسپورت مدعی شد کریستیانو رونالدو، ستاره پرتغالی و 34 ساله از مدیران یوونتوس درخواست کرد کارلو آنچلوتی را به عنوان جایگزین مکس آلگری جذب کنند اما به نظر می رسد کارلتو در این مقطع ناپولی را ترک نخواهد کرد. رونالدو در سالهای حضور در رئال مادرید دوران درخشانی زیر نظر آنچلوتی داشت و موفق شد برای اولین بار در لباس این تیم لیگ قهرمانان را در سال 2014 فتح کند. رابطه رونالدو و کارلتو فوق العاده است و ستاره پرتغالی به نشریه رکورد گفته علاقمند است دوباره روزی زیر نظر آنچلوتی بازی کند.البته سرمربی باتجربه ایتالیایی که بین سالهای 1999 تا 2001 هدایت یوونتوس را بر عهده داشت و نتایج چندان خوبی نیز نگرفت، تا ژوئن 2021 با ناپولی قرارداد دارد و بعید است باشگاه جنوب ایتالیا تمایلی به از دست دادن آنچلوتی داشته باشد. بعد از جدایی مکس آلگری نام های زیادی برای نیمکت یوونتوس مطرح شده که هنوز هیچکدام تایید نشده اند و احتمالا به زودی نام سرمربی بعدی بیانکونری به زودی از سوی مدیران این باشگاه معرفی خواهد شد.

 

قرارداد ۳ساله؛ کونته 

سرمربی اینتر می‌شود

کونته را باید سرمربی بعدی اینتر دانست. بر این اساس، سرمربی ۴۹ ساله ایتالیایی با قراردادی سه یا چهار ساله جانشین اسپالتی در اینتر می شود. کونته در شرایطی از زمان جدایی اش از چلسی در تابستان ۲۰۱۸، قرار است به دنیای فوتبال بازگردد، که بایرن مونیخ و پاریسن ژرمن نیز در ماه های اخیر به جذب وی ابراز علاقه کرده بودند ولی در نهایت این مربی ترجیح داد راهی اینتر شود و این چالش را پذیرفت.آنتونیو کونته در اینتر با بپ ماروتا مدیر اجرایی جدید اینتر کار خواهد کرد که زمانی این دو در کنار هم بین سال های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ در یوونتوس فعالیت می کردند. اینتر در حالی توانسته کونته را متقاعد به حضور در شهر میلان کند که هنوز مشخص نیست فصل بعد در لیگ قهرمانان حضور داشته باشد یا خیر. در عین حال نیمکت یوونتوس نیز در پایان فصل خالی می شود و بحث بازگشت کونته به یووه مطرح بود.