|
پپ چه زمانی پرافتخارترین مربی تاریخ میشود؟
پپ گواردیولا در مسیر شکستن تمامی رکوردهایی است که در دنیای مربیگری پیش روی او قرار دارند. گواردیولا که در پایان فصل 18-2017 تعداد جام های خود در مربیگری را به عدد 23 رسانده بود، در بازی جام خیریه انگلیس با 2 گل بر چلسی غلبه کرد تا با 24 جام، خود را به یک قدمی ژوزه مورینیو و اوتمار هیتسفلد برساند. رکوردهایی که قرار بود به زودی شریکی جدید پیدا کند.
شاگردان پپ گواردیولا در ماه فوریه بار دیگر بر چلسی این بار در فینال جام اتحادیه غلبه کردند تا پپ با 25 جام، خود را در کنار مورینیو و هیتسفلد قرار دهد. گواردیولا با فتح لیگ برتر از این دو سبقت گرفت و 26 جامه شد. اتفاقی که موجب شد مورینیو واکنش نشان داده و اظهار کند اگر بعد از فتح لیگ قهرمانان به همراه پورتو و اینتر در آن تیم ها باقی میماند، میتوانست به مدد حضور در سوپرجام ها و جام جهانی باشگاه ها تعداد جام های خود را بیشتر کند.
پپ گواردیولا با 26 جام در کنار لوئیس فلیپه اسکولاری و جاک استاین قرار گرفت و سرانجام با پیروزی 6-0 سیتی مقابل واتفورد در فینال جام حذفی، از این دو نیز پیشی گرفت و با 27 جام، رسما به چهارمین سرمربی پرافتخار دنیای فوتبال تبدیل شد. اما گواردیولا از این جا به بعد چه بزرگانی را در پیش دارد؟
سرآلکس فرگوسن با 48 جام پرافتخارترین مربی تاریخ فوتبال است و گواردیولا که مربیگری را از فصل 09-2008 و با بارسلونا آغاز کرده، با میانگین 2.7 جام در هر فصل، به 8 فصل دیگر برای شکستن رکورد فرگوسن نیاز دارد. یک حرفه طولانی میتواند این رکوردشکنی را تضمین کند اما گواردیولا پیش از این در گفت و گویی با NBC تایید کرده بود که در 60 یا 65 سالگی دیگر مربیگری نخواهد کرد. به این ترتیب نباید انتظار داشت که گواردیولا همانند فرگوسن بعد از رسیدن به 70 سالگی نیز کنار زمین حضور داشته باشد.
در ادامه نگاهی به 3 اسطوره ای که بالاتر از گواردیولا قرار دارند، خواهیم داشت:
هیچ مربی در دنیای فوتبال به اندازه سرآلکس فرگوسن جام کسب نکرده است. او در طول 38 فصل، 48 جام رنگارنگ کسب کرده و برخلاف تصور بسیاری، این روند را از کشور خود و از آبردین آغاز کرده است. فرگوسن به همراه آبردین در طول 8 فصل 10 جام کسب کرد. در حقیقت بعد از قهرمانی آبردین در فصل 85-1984 لیگ اسکاتلند، هیچ تیم دیگری نتوانسته به سلطه سلتیک و رنجرز بر این لیگ غلبه کند.
او سپس به منچستریونایتد پیوست و برای کسب افتخار، 4 سال صبر کرد. اما بعد از آن یونایتد فرگوسن بیرحم ظاهر شد. تیم او در دوران کم فروغ لیورپول 13 بار قهرمان لیگ برتر شد تا در کسب مقام قهرمانی سطح اول فوتبال انگلیسی 20-18 از لیورپول پیش بیفتد. وضعیتی که قبل از شروع لیگ برتر، 18-7 به سود لیورپول بود.
بعد از فرگوسن نوبت به میرشئا لوچسکیوی رومانیایی با 32 جام میرسد. او که با دینامو بخارست، راپید بخارست، گالاتاسرای و بشکیتاش موفق به کب جام هایی شده بود، با شاختار دونستک تبدیل به یک چهره جاودانه در دنیای فوتبال شد؛ جایی که در طول 12 سال به 22 جام گوناگون دست یافت. لوچسکیو بعد از شاختار به زنیت رفت و در آن جا نیز یک سوپرجام کسب کرد. در 73 سالگی، لوچسکیو تا ماه های پیش هدایت تیم ملی ترکیه را به عهده داشت و شاید دوباره قصد بازگشت به عرصه مربیگری را داشته باشد.
در رتبه سوم نام یکی از چهره های اسطوره ای فوتبال شوروی سابق به چشم میخورد. والری لوبانفسکی که در سه مقطع مجزا مجموعا 20 سال هدایت دینامو کیف را به عهده داشت، به همراه این تیم 28 جام گوناگون را کسب کرد و تیمی از اوکراین را به یکی از قطب های فوتبالی شوروی سابق تبدیل کرد. او یک جام ملی هم به همراه کویت کسب کرد و با مجموع 29 جام فعلا بالاتر از گواردیولا قرار دارد.
لوبانفسکی در سال 2002 و در شرایطی که همچنان هدایت دینامو کیف را به عهده داشت، بر اثر سکته قلبی و در 63 سالگی درگذشت. شاید اگر این اتفاق نیفتاده بود، او اکنون جام های بیشتری را در کارنامه خود میدید.
در رده چهارم نیز سرانجام به نام پپ گواردیولا میرسیم. او که در همان فصل نخست به یک سه گانه تاریخی به همراه بارسلونا رسید، دوران 4 ساله حضور خود در بارسا را با کسب 14 جام به پایان رساند. گواردیولا در طول 3 سال حضور در بایرن مونیخ 7 جام دیگر کسب کرد و اکنون نیز تعداد جام های خود با منچسترسیتی را بعد از 3 سال به عدد 6 رسانده است.
گواردیولا احتمالا در فصل پیش رو به لوبانفسکی میرسد و ظرف 2 سال آینده از لوچسکو نیز عبور خواهد کرد. اما اگر گفته خود گواردیولا را مبنا قرار دهیم (عدم مربیگری در 60 سالگی) گرفتن سرآلکس فرگوسن در صدر این جدول یک چالش بزرگ برای پپ خواهد بود.
گرت بیل در بن بست شروع
یکشنبه آینده دقیقا یک سال میگذرد از وقتی که گرت بیل شاید زیباترین گل تاریخ فینال لیگ قهرمانان اروپا را به ثمر رساند. اگر قیچی برگردان او در کیف روی سانتر مارسلو یک رقیب برای بهترین گل فینال لیگ قهرمانان داشته باشد آن گل زینالدین زیدان در سال ۲۰۰۲ با پاس روبرتو کارلوس است. این دو نفر سال گذشته رابطه فوقالعادهای نداشتند و حالا بعد از 12 ماه چیز زیادی تغییر نکرده. این بیشتر به چشم آمد وقتی زیدان برای آخرین بازی فصل رئال مادرید، بیل را برون گذاشت و گفت این بال ولزی متعلق به گذشته باشگاه است هر چند اطمینان ندارد که در این تابستان فروخته شود. این بنبست ناخوشایندی برای هر دو طرف است که شاید طولانی و آزاردهنده شود؛ وقتی از استراتژی اردوگاه بیل در اتفاقات پیش رو سوال شد، جواب دادند این بازیکن به تعطیلات میرود و از آن لذت میبرد.
واقعیت همین است. استراتژی دیگری وجود ندارد. سه سال از قرارداد او با دستمزد ۱۷ میلیون یورو در سال باقی مانده و تا وقتی باشگاه دیگری با پیشنهادی مشابه جلو نیاید، او تمایلی به ترک رئال مادرید ندارد. رئال مادرید هم کاری نمیتواند بکند، این بلا را خودشان بر سر خودشان آوردهاند. فکر میکردند یک تیم لیگ برتری با ۱۰۰ میلیون یورو به سراغ بیل میآید و آنها پول حاصل از فروش او را برای ساختن تیم سرمایهگذاری میکنند اما فعلا تعداد پیشنهادها برای او صفر است. حتی از ایده قرض دادن او و پرداخت نیمی از دستمزدش نیز استقبال نشده، عاقلانه هم نبود که رئال سالی ۸.۵ میلیون یورو بدهد تا بیل برای دیگران گل بزند.
درگیری زیدان با بیل از انتخاب بازیکنان برای فینال لیگ قهرمانان فصل قبل شروع شد. او پنج گل در چهار بازی آخر فصل زده از جمله یک گل به بارسلونا و تصور میکرد برای اینکه در دیدار مقابل لیورپول در ترکیب اصلی باشد، کافی است. فینال فصل قبل هم در ترکیب اصلی نبود اما شکایتی نداشت به خاطر اینکه حس میکرد بعد از مصدومیت هنوز شرایطش صددرصد نشده و دیگران به خوبی جایش را پر کردهاند. این بار اما از تصمیم مربی عصبانی شد. این عصبانیت انگیزه او را بیشتر کرد و وقتی به زمین رفت دو گل زد تا رئال زیدان برای سومین بار پیاپی قهرمان اروپا شود اما صلحی حاصل نشد.
مصاحبه بعد از بازی کریستیانو رونالدو که از احتمال جداییاش از رئال خبر داد، شاید بیل را تحریک کرد که به خبرنگارها بگوید ممکن است درباره آیندهاش تجدید نظر کند اگر در ترکیب اصلی قرار نگیرد. بیل عملا تنها بازیکن رئال بود که بعد از جدایی چند روز بعد زیدان از او تشکر نکرد و آرزوی موفقیت نداشت ضمن اینکه از آمدن خولن لوپتگی استقبال کرد. حتی بیل را یکی از دلایل جدایی زیدان برشمردند. مربی احساس میکرد با وجود گلهای فینال، بیل باید فروخته شود.
بعد از لوپتگی و سانتیاگو سولاری، زیدان برگشت و هیچ خبری از شاخه زیتون نبود، هیچ کدام هم سپرشان را نینداختند. بیل به دفتر زیدان در زمین تمرین والده بباس فراخوانده شد و رو در رو به او گفتند که در برنامههای فصل بعد مربی جایی ندارد. بیل میدانست این جلسه اتفاق میافتد و زیدان چه حسی دربارهاش دارد، تصور میکرد آخرین بازیاش را برای رئال انجام داده. برای بازی بعدی روی نیمکت هم نبود و اگرچه در بازی آخر ذخیره بود و رسانههای اسپانیایی گمانهزنی کرده بودند که او میخواهد با هواداران خداحافظی کند اما نه اشتیاقی برای وداع وجود داشت و نه زیدان انتظارات برای بازی دادن او را برآورده کرد. سه تعویض صورت گرفت و مارکو آسنسیو، ایسکو و لوکاس واسکس به بازی آمدند، بیل هم به نیمکت چسبیده بود. به نظر نمیآمد ناراحت باشد. حتی با تونی کروس که پشت سرش نشسته بود، شوخی میکرد. قرارداد بازیکن آلمانی دوشنبه یک سال تمدید شد که با توجه به بیاعتمادی مربی فرانسوی به او در بازگشت به نیمکت رئال، عجیب بود.
بعد از سوت پایان، بیل با مارکوس آلوارس، مربی بدنساز بتیس که از روزهای بازیاش در تاتنهام او را میشناخت، سلام و احوالپرسی کرد و یکسره به رختکن رفت. همتیمیها را برای تشکر از هواداران در دایره مرکزی زمین همراهی نکرد. چرا باید میرفت؟ رابطه بیل با هواداران رئال در این فصل بدتر از همیشه شده. بیل بعد از گلزنی به لوانته در این فصل از شادی خودداری کرد و وقتی به اتلتیکومادرید گل زد، ژست غیرمودبانهای گرفت. عصبانیتش به خاطر هواداران بود نه لوکاس یا تماشاگران اتلتیکومادرید. بیل نمیتوانست باور کند چند هفته قبل بعد از مدتها مصدومیت بهعنوان بازیکن جانشین به زمین آمده و تقریبا روی نخستین تماسش با توپ، دروازه اسپانیول را باز کرده اما دوباره او را هو کردند.
شاید برای هر بازیکن دیگری غیرقابل تحمل بود اما بیل ذهنیتی قوی دارد و پوست کلفت است. تا جایی که به او مربوط است، باشگاه نباید قراردادش را تا سال ۲۰۲۲ با دستمزد سالانه ۱۷ میلیون یورو تمدید میکرد. حالا او به تعطیلات رفته و اگر زیدان و مادرید نتوانند تیمی پیدا کنند که حاضر باشد این دستمزد سنگین را به اضافه مبلغ انتقال سنگینتری تقبل کند، او ۱۵ تیر برای تمرینهای پیشفصل به رئال بر میگردد بعد هم در کمال نارضایتی زیدان و بقیه اعضای تیم به آمریکای شمالی سفر میکند.
خطرناکترین مهاجمان لیگ برتر؛
مارسیال در صدر
سادیو مانه، محمد صلاح و پیر امریک اوبامیانگ موفق شدند با به ثمر رساندن 22 گل، کفش طلای لیگ برتر انگلستان در فصل 19-2018 را از آن خود کنند. در این بین سادیو مانه نسبت به دو شریک خود مهاجم خطرناک تری نشان داده است، چرا که با نرخ تبدیل شوت به گل 25.3 درصدی، تقریبا یک شوت از هر 4 شوت خود را وارد دروازه رقبا کرده است. اما این آمار هم نتوانسته مانه به خطرناک ترین مهاجم لیگ برتر تبدیل کند.
با بررسی که روی بازیکنانی با حداقل 5 گل در رقابت های لیگ برتر انجام شده، آنتونی مارسیال مهاجم فرانسوی منچستریونایتد به عنوان خطرناک ترین بازیکن لیگ برتر در فصل 19-2018 معرفی شده است. این مهاجم که در این فصل 27 بازی برای یونایتد انجام داد، با تنها 39 شوت توانسته 10 بار گلزنی کند. این یعنی نرخ تبدیل شوت به گل مارسیال 25.6 درصد بوده که بالاترین نرخ در بین همه بازیکنان لیگ برتری (با حداقل 5 گل زده) است. اما حتی این آمار هم نتوانست شاگردان اوله گونار سولسشائر را در جمع 4 تیم برتر قرار دهد.
بعد از مانه که در رده دوم قرار گرفته، نام گلن ماری مهاجم برایتون با نرخ 24.1 درصد دیده میشود و بعد از او نوبت به یکی دیگر از آقای گل ها یعنی پیر امریک اوبامیانگ میرسد که با 94 شوت، 22 بار موفق به گلزنی شده است. (23.4 درصد) در بین دیگر نام هایی که در 10 رده نخست قرار گرفته اند، چند نام آشنا و البته عجیب نیز به چشم میخورد. برای مثال رحیم استرلینگ که زمانی که به خاطر فرصت سوزی هایش شهره بود، در این فصل تقریبا یکی از هر 5 شوت خود را به گل تبدیل کرده (22.1 درصد) و در رده هفتم حضور دارد. در ادامه نگاهی به خطرناک ترین بازیکنان لیگ برتری و نرخ تبدیل شوت به گل آن ها خواهیم داشت:
1-آنتونی مارسیال (منچستریونایتد): 10 گل، 39 شوت (25.6 درصد)
2-سادیو مانه (لیورپول): 22 گل، 87 شوت (25.3 درصد)
3-گلن ماری (برایتون): 13 گل، 54 شوت (24.1 درصد)
4-پیر امریک اوبامیانگ (آرسنال): 22 گل، 94 شوت (23.4 درصد)
5-ژردان شکیری (لیورپول): 6 گل، 26 شوت (23.1 درصد)
6-جیمی واردی (لسترسیتی): 18 گل، 79 شوت (22.8 درصد)
7-رحیم استرلینگ (منچسترسیتی): 17 گل، 77 شوت (22.1 درصد)
8-آیوزه پرز (نیوکاسل): 12 گل، 55 شوت (21.8 درصد)
9-روملو لوکاکو (منچستریونایتد): 12 گل، 55 شوت (21.8 درصد)
10-کالوم ویلسون (بورنموث): 14 گل، 65 شوت (21.5 درصد)
اما در سمت دیگر این جدول، اعداد و ارقام به این اندازه جذاب نیستند. آلکساندر میتروویچ مهاجم صربستانی فولام با گل کردن تنها 11 شوت از مجموع 131 شوت خود (8.4 درصد) عنوان فرصت سوز ترین بازیکن لیگ برتر را به خود اختصاص داده است. در کنار او در 10 رده پایانی این فهرست، مهاجمان صاحب نامی نیز به چشم میخورند.
گونزالو هیگواین آرژانتینی که در ماه ژانویه برای برطرف کردن مشکلات تهاجمی به چلسی آمد، با ثبت 46 شوت تنها 5 گل به ثمر رساند تا با نرخ تبدیل شوت به گل 10.9 درصد، دومین مهاجم ضعیف لیگ برتر لقب گیرد. مارکوس رشفورد مهاجم مستعد منچستریونایتد نیز کمتر از 12 درصد از شوت های خود را به گل تبدیل کرد. ویلفرد زاها نیز که احتمالا در این تابستان به باشگاهی حاضر در لیگ قهرمانان میپیوندد با 10 گل از 73 شوت، مهاجمی فرصت سوز نشان داد. در ادامه نگاهی به فرصت سوزترین مهاجمان لیگ برتری نیز خواهیم داشت:
1-آلکساندر میتروویچ (فولام): 11 گل، 131 شوت (8.4 درصد)
2-گونزالو هیگواین (چلسی): 5 گل، 46 شوت (10.9 درصد)
3-دومینیک کالورت لوین (اورتون): 6 گل، 52 شوت (11.5 درصد)
4-تئو والکات (اورتون): 5 گل، 43 شوت (11.6 درصد)
5-رائول خیمنز (وولورهمپتون): 13 گل، 111 شوت (11.7 درصد)
6-مارکوس رشفورد (منچستریونایتد): 10 گل، 84 شوت (11.9 درصد)
7-سالومون روندون (نیوکاسل): 11 گل، 89 شوت (12.4 درصد)
8-دنی اینگز (ساوتهمپتون): 7 گل، 55 شوت (12.7 درصد)
9-ویلفرد زاها (کریستال پالاس): 10 گل، 73 شوت (13.7 درصد)
10-پدرو (چلسی): 8 گل، 57 شوت (14 درصد)
رکوردی که در فینال مادرید منتظر آرنولد است!
کاروان لیورپول از روز دوشنبه در ماربیای اسپانیا مستقر شده و برای فینال لیگ قهرمانان اروپا و مصاف با تاتنهام که روز اول ژوئن در ورزشگاه واندا متروپولیتانو برگزار خواهدشد، آماده می شود. از بین تمام بازیکنان لیورپول تنها دانیل استوریج در سال 2012 با چلسی و ژردان شکیری در سال 2013 با بایرن مونیخ تجربه قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را دارند و اکثر شاگردان کلوپ تا به امروز قهرمان این تورنمنت معتبر نشده اند. در بین این بازیکنان، یکی از قرمز پوشان می تواند در فینال مادرید رکورد جالب توجهی را به نام خودش ثبت کند.
ترنت الکساندر آرنولد، بال راست لیورپول در صورتی که توسط یورگن کلوپ در ترکیب اصلی تیم قرار داده شود، دراین فینال تاریخ ساز خواهد شد ودر سن 20 سالگی اولین بازیکنی لقب خواهد گرفت که در دو فینال متوالی لیگ قهرمانان اروپا، با کمترین سن حضور داشته.
اولین بار او در ماه می سال 2018 ودر فینال لیگ قهرمانان اروپا در ورزشگاه الیمپیکوی شهر کیف در ترکیب لیورپول قرار گرفت و مقابل رئال مادرید به میدان رفت. در آن فینال لیورپول مغلوب شاگردان زیدان شد و حالا این فصل کلوپ و شاگردانش این فرصت را دارند تا در دومین فینال متوالی لیگ قهرمانان اروپا، دوباره شانسشان برای فتح جام راامتحان کنند.
رکوردی که حالا انتظار الکساندر آرنولد را می کشد، تا به امروز در اختیار کریستین پانوچی ایتالیایی است که در دو فینال متوالی لیگ قهرمانان اروپا در سالهای 1994 و 1995 با پیراهن میلان به میدان رفته بود. در سال اول (1994)، او 22 ساله بود و تیمش توانست در فینال آتن 0-4 بارسا را شکست داده وبه قهرمانی برسد و درسال 1995، میلان در وین 0-1 مغلوب آژاکس شد و دستش به جام قهرمانی نرسید.
اخبار
بوندس لیگا؛ آمار و ارقام عجیب
درامِ فصل ۲۰۱۹-۲۰۱۸ بوندسلیگا از فصول گذشته بیشتر بود، فصلی که قهرمانش تا روز آخر مشخص نشد، اما بایرنمونیخ برای هفتمین فصل متوالی سینی قهرمانی را بالای سر برد و باز هم دستِ دورتموند به آن نرسید. سایت رسمی بوندسلیگا آمارهای جالبی از فصل به پایان رسیده بوندسلیگا منتشر کرده که مرور آنها میتواند جالب باشد.
گلها: بدون گلزنی طبیعتاً نمیتوان پیروز شد و بدیهی است بهترین گلزنان بوندسلیگا از تیمهای بالای جدول باشند. روبرت لواندوفسکی اولین بازیکن پس از اولف کرشتن است که ۲ فصل متوالی آقای گل میشود. کرشتن ۲۱ سال قبل این رکورد را در سالهای ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸ زد و لِوا اولین بازیکن غیرآلمانی هم هست که ۲ فصل متوالی آقای گل میشود. بازیکن قبلی تونی یبوآ بود که در سالهای ۱۹۹۳ و ۱۹۹۴ با اینتراختفرانکفورت آقای گل شد. لواندوفسکی این فصل ۲۲ گل زد و در نزدیکترین فاصله پاکو آلکاسر، مهاجم اسپانیایی دورتموند که ۱۸ گل زد را میدید. پاکو آمار گلزنی بسیار خوبی دارد چراکه در کل فصل ۱۱ بازی را از ابتدا شروع کرد. پس از این دو مهاجم، ۱۷ گلههای زیادی داشتیم. مارکو رویس از دورتموند کنار کای هاورتس از بایرلورکوزن، لوکا یوویچ از اینتراختفرانکفورت، آندری کراماریچ از هوفنهایم و ووت وِگورست از ولفسبورگ قرار گرفت.
ضربه به دروازه: باز هم لواندوفسکی در صدر است با ۱۴۱ ضربهای که کل فصل درون چهارچوب رقبا زده. پس از او تیمو ورنر، مهاجم جوان لایپزیش کنار آندری کراماریچ از هوفنهایم قرار گرفته که هر دو ۱۰۷ ضربه در چهارچوب داشتهاند. یوویچ که این فصل خودش را مطرح کرده با ۹۴ ضربه در رده بعدی قرار میگیرد. نکته جالب درباره یوویچ این است که آمار ضربهزنی او با پای راست و چپ و سر نزدیک به هم است؛ ۴۰ ضربه با پای راست، ۳۱ ضربه با پای چپ و ۲۳ ضربه با سر.
نرخِ گل: ژان فیلیپ ماتِتا، مهاجم فرانسوی ماینتس که در رده پنجم بازیکنهایی با بیشترین ضربه در چهارچوب است از لحاظ میانگین گلزنی با کمترین ضربه در رده نخست قرار دارد. این بازیکن ۲۱ ساله فرانسوی ۳۰/۴ درصد ضرباتش را تبدیل به گل کرده یعنی ۱۴ گل از ۴۶ ضربه. یوویچ در این آمار با ۲۸/۳ درصد (۱۴ گل از ۶۰ ضربه) در رده دوم است و وگورست با ۲۷/۴ درصد (۱۷ گل از ۶۲ ضربه) و ورنر با ۴/۲۵ درصد (۱۶ گل از ۶۳ ضربه) در ردههای بعدی قرار میگیرند. سباستین آلر و روبرت لواندوفسکی هم پس از آنها در این لیست قرار دارند.
گلهای پیروزی: کای هاورتس، هافبک جوان بایرلورکوزن این فصل ۱۷ گل به ثمر رساند و آمار او وقتی ارزشمندتر میشود که یادآور شویم ۸ گلِ او ۳ امتیازی بوده است. یعنی ۴۴ درصد گلهایش باعث شده لورکوزن امتیازهای کامل بازی را بگیرد. مارکو رویس کاپیتان دورتموند با ۶ گل ۳ امتیازی در رده بعدی قرار میگیرد و وگورست، سانچو، آلکاسر، لواندوفسکی و راشیتسا با ۵ گل ۳ امتیازی در ردههای بعدی هستند.
گلسازی: درباره بازیکنهایی که پیش از گل با توپ کار میکنند چه میدانید؟ جیدن سانچو، نوجوان انگلیسی فصل فوق العادهای را سپری کرد. او سازنده ۱۴ گلِ زنبورها بود. یاشوا کیمیش روی ۱۳ گل نقش مستقیم داشت و رکورد گلسازی یک مدافع که قبل از او در اختیار فیلیپ مکس با ۱۲ پاس گل بود را شکست. سازندههای بعدی هم یولیان برانت از بایرلورکوزن با ۱۱ پاس گل و تورگان آزار از مونشنگلادباخ و فیلیپ کوشتیچ از فرانکفورت هر دو با ۱۰ پاس گل بودند.
خلق موقعیت: پیش از گلزنی و گلسازی مهم است که بازیکنی تیم شما را در موقعیت خوب قرار دهد. در این زمینه یاشوا کیمیش از بایرنمونیخ و یولیان برانت از بایرلورکوزن با ۱۰۸ و ۱۰۷ مرتبه خلق موقعیت گل اول و دوم هستند. نکته جالب درباره برانت این است که ۵۶ مرتبه یک و دوی موفق با همتیمیهایش داشته است. مکس کروسه از وردربرمن با ۹۶ مرتبه خلق موقعیت، کرِم دمیربای از هوفنهایم با ۹۱ مرتبه خلق موقعیت و فیلیپ مکس کاپیتان آگسبورگ با ۸۸ مرتبه خلق موقعیت در ردههای بعدی قرار گرفتند.
گل و پاس گل: در تأثیرگذاری مستقیم روی گل روبرت لواندوفسکی اول است. او ۲۹ تأثیر مستقیم داشته (۲۲ گل و ۷ پاس گل) تا در رده نخست قرار بگیرد. بعد از مهاجم بایرن، جیدن سانچو با ۲۶ تأثیر مستقیم (۱۲ گل و ۱۴ پاس گل) قرار دارد. تنها بازیکن غیر از سانچو که هم گلها و هم پاس گلهایش دو رقمی شده تورگان آزار است. مارکو رویس با ۲۵ تأثیر مستقیم (۱۷ گل و ۸ پاس گل) در رده سوم قرار دارد. ووت وگورست از ولفسبورگ هم با ۲۴ تأثیر مستقیم (۱۷ گل و ۷ پاس گل) چهارم است.
کلینشیت: هیچ سنگربانی به پیتر گولاچی که پشت بهترین خط دفاعی بوندسلیگا بود نزدیک هم نیست. دروازهبان مجارستانی لایپزیش در ۳۳ حضورش ۱۶ مرتبه کلینشیت کرد. پس از او یان سومر، دروازهبان سوئیسی مونشنگلادباخ با ۱۳ کلینشیت قرار دارد. مانوئل نویر با وجود مصدومیت در ۲۶ حضورش ۱۰ مرتبه کلینشیت کرد و رومن بورکی، دروازهبان دورتموند همین تعداد کلینشیت را در ۳۳ بازی داشته.
مهار: هانوفر فصل بدی را پشت سر گذاشت و تیم یکی مانده به آخر بوندسلیگا شد، اما سنگربان ۳۱ ساله این تیم میشائیل اِسِر موفق شد بیش از هر دروازهبان دیگری توپهایی که به سمت دروازهاش میآید را مهار کند. بعد از اِسِر که ۱۵۶ مهار داشته، کوین تراپ دروازهبان فرانکفورت با ۱۲۴ مهار قرار گرفته و رده سوم هم در اختیار اولیور باومن دروازهبان هوفنهایم با ۱۲۲ مهار است.
پاس: هیچکس نتوانست در این فصل بیش از نیکلاس زوله، مدافع بایرن پاس بدهد. او ۲۳۳۶ مرتبه به همتیمیهایش پاس داد و بعد از زوله، همتیمیاش تیاگو با ۲۲۶۲ پاس قرار دارد. هافبک اسپانیایی بایرن رکورد ۱۰۹ لمس توپ در ۹۰ دقیقه را داشته است. نفر سوم هم بایرنی است. یاشوا کیمیش ۲۲۲۰ پاس در این فصل بوندسلیگا ارسال کرده. اولین بازیکن بعد از بایرنیها، یاناتان تـا مدافع بایرلورکوزن با ۲۱۷۲ پاس است و بعد از او اکسل ویتسل از دورتموند با ۲۱۶۶ پاس قرار گرفته.
پاس صحیح: در این آمار بازیکنهایی حساب شدهاند که دستکم ۵۰۰ پاس ارسال کردهاند. یولیان وایگل، هافبک دورتموند با ۹۵/۷۶ درصد پاس صحیح اول است. نیکو الودی از مونشنگلادباخ با ۹۵/۱۸ درصد و نیکلاس زوله از بایرنمونیخ با ۹۴/۶۵ درصد در ردههای بعدی قرار میگیرند.
سانتر: فیلیپ کوشتیچ در این آمار اول است. بازیکن فرانکفورت ۱۵۷ سانتر داشته که ۲۸ مرتبه ارسالهایش با شوت در چهارچوب همراه شده است. پس از او آرون مارتین از ماینتس با ۱۲۴ سانتر و نیکو شولتس از هوفنهایم با ۱۱۱ سانتر قرار گرفتهاند. یاشوا کیمیش ۱۰۴ ارسال داشته و در رده چهارم است.
پنالتیها: شالکه تیمی بوده که این فصل بیشترین پنالتی را گرفته است. معدنچیها ۹ پنالتی گرفتهاند و ۷ پنالتی را تبدیل به گل کردهاند. دانیل کالیجوری ۲ پنالتی خراب کرده، اما کنار آندری کراماریچ از هوفنهایم و دودی لوکباکیو از دوسلدورف بیشترین پنالتی که ۶ ضربه بوده را تبدیل به گل کردهاند. نکته جالب این است که شالکه بیشترین پنالتی را هم داده و ۱۵ مرتبه رقبا مقابل این تیم صاحب ضربه پنالتی شدهاند. نورنبرگ تیم خوششانس در ضربات پنالتی بوده، این تیم ۱۰ پنالتی داده که ۶ ضربه را حریفان به هدر دادهاند.
گزینه جدید برای جانشینی گتوزو در میلان
سیمونه اینزاگی که اخیراً لاتزیو را به قهرمانی جام حذفی ایتالیا رساند، شاید فصل آینده هدایت تیم فوتبال میلان را برعهده بگیرد، این در حالی است که آینده جنارو گتوزو در این تیم با توجه به شانس کم روسونری برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا در هالهای از ابهام است. دو روزنامه ایتالیایی «کوریره دلو اسپورت» و «گاتزتا دلو اسپورت» گزارش دادند، اینزاگی 43 ساله تماسی از جانب مدیران باشگاه میلان دریافت کرده و از او در خصوص اینکه آیا در تابستان پیشرو میتواند هدایت روسونری را برعهده بگیرد، سوال شده است. در صورتی که سیمونه اینزاگی پیشنهاد سرمربیگری میلان را قبول کند، جا پای برادرش فیلیپو اینزاگی خواهد گذاشت که در فصل 15-2014 سرمربی این تیم بود. پیش از این گفته شده بود باشگاه یوونتوس نیز در صورتی که موفق به جذب گزینههای اصلی خود یعنی پوچتینو و ساری نشود، سراغ استخدام سیمونه اینزاگی خواهد رفت. مدیران باشگاه لاتزیو اما در نظر دارند سیمونه اینزاگی را حفظ کنند و قراردادی جدید با دستمزد سالیانه 1.8 میلیون یورو بعلاوه پاداشهای در نظر گرفته شده به او پیشنهاد خواهند داد. دستمزد کنونی وی در لاتزیو 1.2 میلیون یورو در سال است.
رشوه ۳.۵ میلیون دلاری مالک PSG لو رفت
ناصر الخلیفی، مالک قطری باشگاه پاریسنژرمن بهاتهام پرداخت رشوه به رئیس وقت فدراسیون جهانی دوومیدانی بهمنظور تعلق گرفتن میزبانی مسابقات جهانی به دوحه قطر زیر ذرهبین مقامات قضایی فرانسه قرار گرفته است، هرچند وکیل وی این اتهامات را رد کرده است. بر اساس گزارش خبرگزاری فرانسه (AFP)، الخلیفی که رئیس شبکههای تلویزیونی «بیاین اسپورت» و رئیس فدراسیون تنیس قطر نیز است، قصد داشته میزبانی مسابقات جهانی دوومیدانی ۲۰۱۷ را از آن قطر کند که در نهایت هم تلاشش ناموفق بود و لندن بهعنوان میزبان آن مسابقات اعلام شد.
AFP خبر داد دادگاهی در پاریس مظنون به این است که ناصر الخلیفی در تاریخ ۲۰ مارس ۲۰۱۷ رقم ۳.۵ میلیون دلار به حساب لامین دیاک، رئیس وقت فدراسیون جهانی دوومیدانی واریز کرده تا به قطر برای دریافت میزبانی مسابقات جهانی دوومیدانی ۲۰۱۷ کمک شود. در نهایت دوحه قطر دو سال بعد یعنی در سال ۲۰۱۹ میزبان این مسابقات شد.
تکذیب پوچتینو؛ نظری درباره رئال ندارم
هر چند تاتنهام در آستانۀ یکی از مهمترین بازی های تاریخ باشگاه قرار دارد و تمام تمرکز مجموعه این تیم روی فینال لیگ قهرمانان است، ولی صحبت ها در مورد آیندۀ پوچتینو همچنان ادامه دارد. گفته می شود پوچتینو در صورتی که بتواند اسپرز را به قهرمانی در اروپا برساند، از این تیم کنار می رود و در صورت چنین اتفاقی، پیش بینی مقصد بعدی او سوژه داغی است.
اما پوچتینو سرمربی آرژانتینی تاتنهام در مورد این شایعات و صحبت دربارۀ آینده اش چنین گفته است: «تا بعد از بازی فینال لیگ قهرمانان، در مورد آینده ام تصمیم نمی گیرم. مهم است که بدانم برنامه باشگاه چه خواهد بود. اگر بخواهیم فصل بعد دوباره در فینال لیگ قهرمانان باشیم و برای قهرمانی در لیگ با سیتی و لیورپول بجنگیم، نیاز به تقویت تیم داریم. هدف سیتی در ابتدای فصل قهرمانی در لیگ قهرمانان بود و هدف ما پایان دادن به ساخت ورزشگاه و افتتاح آن.»
او در مورد شایعات حضورش در رئال مادرید نیز گفت: «در مورد رئال مادرید نظری ندارم. فعلاً هدفی فرای سرمربیگری تاتنهام ندارم و به آن فکر نکرده ام. فوتبال شما را به جایی که استحقاقش را دارید، می رساند. در آستانه فینال در مجموعه تمرینی رئال مادرید تمرین می کنیم و در هتلی نزدیک به آن اقامت خواهیم داشت. از فلورنتینو پرس خواستم تا در مجموعه تمرینی رئال مادرید اقامت داشته باشیم و استراحت کنیم ولی او گفت تنها زمانی می توانم که مربی رئال مادرید باشم.»
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4044/17612/65800
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4044/17612/65801
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4044/17612/65802
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4044/17612/65803
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4044/17612/65804
|
عناوین این صفحه
- پپ چه زمانی پرافتخارترین مربی تاریخ میشود؟
- گرت بیل در بن بست شروع
- مارسیال در صدر
- رکوردی که در فینال مادرید منتظر آرنولد است!
- اخبار