دبیر جشنواره نمایش های آیینی و سنتی با تاکید براینکه این جشنواره در بازآفرینی نمایش‌های سنتی تاثیرگذار بوده است، گفت: تا وقتی روابط استعمارگری و ارباب و رعیتی در جامعه باشد نمایش‌های سنتی مثل سیاه‌بازی هم قابلیت اجرا و جذب مخاطب دارند.

داود فتحعلی بیگی هنرمند قدیمی تئاتر که دبیری دوره نوزدهم جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی را برعهده دارد، در گفت‌وگویی با خبرآنلاین درباره کارکرد این جشنواره برای حفظ نمایش‌های قدیمی ایرانی و شعار امسال جشنواره، «نمایش‌های سنتی فرصتی برای تئاتر معاصر ایران» بیان کرد: «یکی از علت‌های راه‌اندازی جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی این بوده که این‌ گونه‌های مختلف نمایشی به ویژه آن‌هایی که هنوز تماشاگر دارند و می‌توانند به نیازهای جامعه پاسخ دهند احیا شود، چون به دلیل بی‌توجهی‌های زیاد هم از سوی هنرمندان و هم از سوی مسئولان، منابع قابل توجهی از اجرای این آثار را در گذشته نمی‌توان به دست آورد در حالی که نمایشنامه‌های زیادی از این گونه در گذشته اجرا شده است.»

او افزود: «از سال ۱۳۱۰ که تماشاخانه ها موظف به گرفتن مجوز شدند، یکسری آثار مکتوبی به جا مانده که اگرچه کامل نیستند اما ردپایی هست که نشان می‌دهد چه متنی با چه مضامینی در کجا اجرا میشده است. البته کسی نبوده که این‌ها را گردآوری کند و تنها کسی که به این مقوله پرداخت ولی کتابش را چاپ نکرد زنده یاد حسین کسبیان بود که آقای بیضایی هم در کتاب نمایش در ایران اشاره کردند که بعضی اطلاعات را از ایشان گرفتند. همچنین آقای نصیریان هم به این مقوله توجه و چند اثر اجرا کرد اما خیلی ها دیگر دنبال آن نرفتند و حتی امروز در دانشگاه‌ها می‌بینیم که نمایشی ایرانی جزء مقوله‌های مهم و جدی تلقی نمی‌شود در صورتی که در سال‌های اخیر مخصوصاً در سه دهه اخیر تحقیقات خوب و قابل توجهی در این زمینه انجام شده است.»

در تئاتر امروز خیلی‌ها به گیشه فکر می‌کنند

این هنرمند با اشاره به اینکه در این تحقیقات و پایان‌نامه‌ها و آثار منتشر شده به اهمیت چنین پدیده‌های نمایشی توجه شد، ادامه داد: «در این تحقیقات اشاره شده که این آثار چقدر ظرفیت برای بازآفرینی به ویژه کارکردهای آن در شکل یک نمایش ملی دارند اما چون دانشگاه‌های ما در زمان راه‌اندازی بیشتر الگوی خود را از دانشگاه فرنگی گرفتند هیچ گاه به این فکر نکردند که اول خودمان یک الگو یا شیوه‌ای برای آموزش نمایش‌های آیینی و سنتی داشته باشیم و بعد باگونه‌های دیگر آشنا شویم، ولی اساساً با ورود نمایش فرنگی خیلی ها فکر می‌کردند آن چیزهایی که ما به صورت نمایش سنتی و آیینی داشتیم دور ریختنی است بخصوص آنکه تماشاخانه به مدل فرنگی نداشتیم و علیرغم اینکه نمایش‌های تخت حوضی و سیاه بازی از یک زمانی وارد تماشاخانه‌های رسمی شد و تا سالها چراغ سالن‌ها را روشن نگه داشت، اما باز خیلی جدی به آنها پرداخته نمی‌شد.»

فتحعلی بیگی خاطرنشان کرد: «یکی از مهمترین عواملی که توانست در بازآفرینی و توجه عامه به این نمایش‌ها زمینه‌ساز شود، همین برگزاری جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی بود که پیوسته از ناحیه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مرکز هنرهای نمایشی حمایت می‌شد ولی نهادهای فرهنگی دیگر خیلی به این مقوله توجهی نداشتند، مگر در حد مقاله و سمینار که آن هم شاید یکی دو بار بوده است. شعار امسال جشنواره قبلا هم به نوعی وجود داشت و همیشه رویکرد جشنواره بوده، اما امسال بنا بر این بود که تیتر شود چون بنیان اصلی شکل‌گیری جشنواره و کانون نمایش‌های آیینی و سنتی همین بود، هرچند متاسفانه به دلیل تغییر مدیریت‌ها خیلی مواقع توجه جدی نشده است و اگر جشنواره نبود حتی کانون نمایش‌های آیینی و سنتی هم بلاتکلیف می‌ماند. 

این بازیگر در ادامه با اشاره به وضعیت تئاتر امروز اظهار کرد: «الان خیلی‌ها به گیشه فکر می‌کنند ولی ببینید آثاری که برای گیشه اجرا می‌شوند چه ویژگی‌هایی دارند؛ یا هنرپیشگان مطرح سینمایی را دعوت می‌کنند یا موزیکال و شادی‌آور هستند که همیشه هم موفق نبوده‌اند، در شرایطی که همین نمایش‌های سنتی عناصر لازم برای جذب مخاطب را دارند و هم قبل از انقلاب و هم بعد از آن رویکرد برخی هنرمندان را دیده‌ایم که از این شیوه‌های سنتی بهره برده‌ و آثاری را خلق کرده‌اند که قابل توجه تماشاگران بوده چون نکته مهم میزان شناخت و مهارت و عناصر اجرایی است.

امروزه جلوه نوینی از نمایش‌های سنتی را می‌بینیم

او با اشاره به نمایش‌هایی که توسط بهرام بیضایی، محمد رحمانیان، حمید امجد، محمد چرمشیر و حسین کیانی نوشته و اجرا شده که جلوه نوینی از نمایش‌های سنتی را نشان داده گفت: «اساساً بعضی از این نمایش‌ها مثل سیاه‌بازی یا تخت حوضی یک الگوی مثالی از یک جامعه هستند. مثلاً شخصیت ارباب که در آن نوع نمایش‌ها بوده، می‌تواند یک آدم امروز باشد و شخصیت سیاه اگرچه به ظاهر، امروز در جامعه وجود ندارد و همین بهانه‌ای بوده برای اینکه وقتی «سیاه» نیست چطور می‌شود سیاه‌بازی اجرا کرد، اما می‌تواند از جنبه‌ای دیگر قابل اجرا باشد چون تا وقتی روابط استثماری و ارباب و رعیتی از بین نرفته اینها حال قابل توجه هستند، به همین دلیل می تواند به عنوان یک الگو مورد استفاده قرار گیرند.»

این بازیگر افزود: «این اتفاق علاوه بر تاریخ تخت حوضی در تعزیه هم دیده می‌شود کمااینکه در اواخر دوره قاجار قصه های معاصر تعزیه خوانها وارد تعزیه می‌شود مثل قتل ناصرالدین شاه و امیرکبیر که در دوره‌های قبلی جشنواره اجرا شدند و همین امسال داستان شاه شکار معروف و قتل ناصرالدین شاه اجرا خواهد شد. این ها نشان می‌دهد که سیر تحول در این نوع آثار  وجود داشته و الان هم می‌تواند ادامه داشته‌ باشد.»

استقبال از نمایشگاه صد اثر صد هنرمند و ترافیک بسیار شدید خیابان های اطراف گالری گلستان چنان بود که پلیس برای برقراری نظم ترافیکی مجبور به مداخله شد. 

به گزارش امتیاز؛ بیست و هفتمین صد اثر صد هنرمند ،رویداد تابستانی گالری گلستان که از آن به عنوان قدیمی ترین رویداد تجسمی بخش خصوصی ایران یاد می شود امسال با مشارکت 228 هنرمند، با استقبال شایان توجه هنردوستان روبرو شد. عصر یازدهم مرداد حجم این استقبال چنان بود که دروس و خیابان کماسایی که گالری گلستان در آن واقع است قفل شده بود و پلیس برای برقراری نظم ترافیکی مجبور به مداخله شد. 

بر اساس اعلام لیلی گلستان،مدیر گالری گلستان و طراح این رویداد در روز افتتاحیه 32 کار در مجموع به مبلغ 130 میلیون تومان به فروش رسید. 

ویژگی خاص این دوره این است که از نام های شناخته شده هنر، فقط شمار اندکی اثر ارائه شده و صد اثر صد هنرمند بیست و هفتم، جوانانه تر و شهرستانی تر از همیشه عرضه شده است، تا آن سان که مخاطبان و خریداران برای نخستین بار با بسیاری از نام ها آشنا می شوند.

این روزها برای بیش از دو هفته، دیوارهای گالری گلستان پوشیده از قابهای کوچکی است که تصاویر رنگارنگ در آن ها خودنمایی می کند. تنوع آثار از سبک ها تا رویکرد های مختلف چشم را می آراید. طبیعی ست در ابتدا نگاه مخاطب به سوی آثار آشنا برود:  تم خاص پرویز کلانتری، مناظر آبرنگ محمد ابراهیم جعفری، منظره کویری غلامحسین نامی، خط نستعلیق جلیل رسولی و قطعه شکسته نستعلیق یدالله کابلی ،اثر نصرالله افجه ای ،نقاشی خاص نصرت الله مسلمیان… اما تعدد آثار جوانان 

آن سان است که نگاه شما را می رباید.

به نظر می رسد تئوری گالری گلستان برای ترغیب و تشویق مردم و مخاطبان هنر برای خرید اثر هنری اصل با قیمتهای ارزان و مناسب در این نمایشگاه نهادینه شده است. 

در صد اثر صد هنرمند بیست و هفتم آثار گران قیمت، کم تر از همیشه است. در حالی که قیمت ها از یکصد و پنجاه هزار تومان شروع می شود و از این منظر هم قدرت انتخاب بسیاری در اختیار خریدار قرار می دهد. تک اثری از زنده یاد پرویز کلانتری با قیمت هشتاد میلیون تومان رکورددار قیمت است اما پس از  آن گران ترین کار نقاشی هشت میلیون تومان است، اثری از محمد ابراهیم جعفری. در میان مجسمه ها نیز کمترین مبلغی که قیمت گذاری شده دویست هزار تومان است و بیشترین مبلغ مجسمه متعلق به اثری از محمد نعیمی به مبلغ هشت میلیون تومان است. در کنار این ها چند اثر خط و نقاشی خط هم به نمایش و فروش است اثری از یدالله کابلی با ارزش 10 میلیون تومان بیشترین قیمت را در آثار ‌خط دارد و دو اثر از نصرالله افجه ای و جلیل رسولی نیز به قیمت هفت میلیون تومان قیمت گذاری شده و کمترین قیمت در میان آثار خوشنویسی یک میلیون تومان است.

بنا به رسم این رویداد هر اثری که به فروش می رود از روی دیوار برداشته و اثر دیگری از آن هنرمند جایگزین می شود. از این رو نمایشگاه صد اثر صد هنرمند هر چند روز یک بار نو و تازه می شود و علاقمندان و خریداران می توانند بار دیگر از آن دیدن و خرید کنند.  صد اثر صد هنرمند تا 30 مرداد در گالری گلستان ادامه دارد. نشانی گالری گلستان، خیابان دروس، خیابان کماسایی، شماره 34 هست.

 

اسامی نامزدهای هشت‌گانه دومین دوره جایزه آکادمی سینماسینما اعلام شد.

به گزارش امتیاز، نامزدهای دریافت این جایزه در ۸ رشته اعلام شدند و در بخش فیلم‌های سینمایی، دو فیلم مغزهای کوچک زنگ زده و عصبانی نیستم با ۵ عنوان نامزدی و آشغالهای دوست داشتنی و خوک با ۴ عنوان نامزدی صدر نشین هستند.

درساژ، شعله ور، بمب یک عاشقانه، عرق سرد، تنگه ابوقریب و شماره ۱۷ سهیلا، با ۳ عنوان نامزدی در رده بعدی قرار دارند.

نامزدها با رای ۸۶ سینماگر، منتقد و کارشناس عضو این آکادمی انتخاب شده‌اند و برندگان در آئین پایانی آکادمی در روز ۱۹ مردادماه جاری معرفی خواهند شد.

اسامی کامل نامزدهای دومین دوره جایزه آکادمی سینماسینما به ترتیب الفبا به این شرح است:

* بهترین فیلم:

آشغالهای دوست داشتنی(به تهیه‌کنندگی محسن امیریوسفی)

بمب؛ یک عاشقانه(محسن رسولف)

تنگه ابوقریب(سعید ملکان)

خوک(مانی حقیقی)

سرو زیر آب(سید حامد حسینی)

شعله‌ور(محمدرضا شفیعی)

عصبانی نیستم(رضا درمیشیان)

مغزهای کوچک زنگ زده(سعید سعدی)

* بهترین کارگردان:

محسن امیریوسفی(آشغالهای دوست داشتنی)

محمدعلی باشه آهنگر(سرو زیر آب)

بهرام توکلی(تنگه ابوقریب)

مانی حقیقی(خوک)

رضا درمیشیان(عصبانی نیستم)

هومن سیدی(مغزهای کوچک زنگ زده)

پیمان معادی(بمب؛ یک عاشقانه)

حمید نعمت‌الله(شعله ور)

* بهترین فیلمنامه نویس:

محسن امیریوسفی(آشغالهای دوست داشتنی)

مانی حقیقی(خوک)

رضا درمیشیان(عصبانی نیستم)

حامد رجبی(درساژ)

هومن سیدی(مغزهای کوچک زنگ زده)

محمود غفاری(شماره ۱۷ سهیلا)

پیمان معادی(بمب؛ یک عاشقانه)

حمید نعمت‌الله و هادی مقدم دوست(شعله ور)

* بهترین بازیگر زن:

سارا بهرامی(دارکوب)

زهرا داودنژاد(شماره ۱۷ سهیلا)

سحر دولتشاهی(عرق سرد)

باران کوثری(عرق سرد)

باران کوثری(عصبانی نیستم)

نگار مقدم(درساژ)

شبنم مقدمی(خجالت نکش)

مهتاب نصیرپور(آستیگمات)

شیرین یزدانبخش(آشغالهای دوست داشتنی)

* بهترین بازیگر مرد:

فرهاد اصلانی(مغزهای کوچک زنگ زده)

امیر جدیدی(عرق سرد)

امیر جدیدی(هت تریک)

امین حیایی(شعله ور)

جواد عزتی(تنگه ابوقریب)

نوید محمدزاده(عصبانی نیستم)

نوید محمدزاده(مغزهای کوچک زنگ زده)

حسن معجونی(خوک)

علی مصفا(گرگ بازی)

* بهترین فیلمساز اول:

پویا بادکوبه(درساژ)

محمود غفاری(شماره ۱۷ سهیلا)

پوریا کاکاوند(گلدن تایم)

عباس نظام‌دوست(گرگ بازی)

کاظم ملایی(کوپال)

* بهترین فیلم مستند:

اسرار دریاچه(آرمان ایثاریان)

اکسدوس(بهمن کیارستمی)

بهارستان، خانه ملت(بابک بهداد)

پرسپولیس، شیکاگو(ارد عطارپور)

خاتمه(مهدی و هادی زارعی)

خرامان(آرش اسحاقی)

فریاد رو به باد(سیاوش جمالی و عطا مهراد)

* بهترین فیلم کوتاه

بچه خور(محمد کارت)

تشریح(سیاوش شهابی)

تو هنوز اینجایی(کتایون پرمر و محمد روحبخش)

دریای تلخ(فاطمه احمدی)

گسل(سهیل امیرشریفی)

ماچ سینمایی(کریم لک زاده)

مثل بچه آدم(ارین وزیر دفتری)

آیین پایانی دومین دوره جایزه آکادمی «سینماسینما» به دبیری کیوان کثیریان و ریاست کیانوش عیاری روز 19 مردادماه در هتل انقلاب تهران برگزار می‌شود.

به گزارش هالیوود ریپورتر، فیلمی که درباره جنگ‌های روسیه-گرجستان در آگوست ۲۰۰۸ است به عنوان نماینده گرجستان در رقابت انتخاب بهترین فیلم بین‌المللی اسکار ۲۰۲۰ معرفی شد.

این فیلم با عنوان «شیندیسی» ساخته دیتو تسینسادزی برای رقابت اسکار خارجی زبان که از امسال به عنوان بهترین فیلم بلند بین‌المللی شناخته می‌شود، معرفی شد.

این فیلم داستان جنگی را که آگوست ۲۰۰۸ رخ داد و ۱۷ سرباز در جریان آن در دهکده کوچک شیندیسی کشته شدند، روایت می‌کند. آنها برای این کشته شدند که ۲۵ سرباز دیگر بتوانند پس از شکسته شدن آتش بس محلی توسط ارتش روسیه  از محل فرار کنند.

این فیلم در محل همان روستا فیلمبرداری و درست یک دهه پس از آن جنگ کوتاه تابستانی که در جریان آن ستون‌های زرهی روسیه وارد خاک گرجستان شدند و فرودگاه تفلیس پایتخت گرجستان بمباران شد، ساخته شده است. ایراکلی سولوماناشویلی  این فیلمنامه را بر مبنای یک ماجرای واقعی نوشته است. کوکا پیپناشویلی ، دیویت باختازه، تامونا آبشیلاوا و ماریم جیبلادزی بازیگران این فیلم هستند که با حمایت مالی مرکز ملی فیلم گرجستان ساخته شده است.میناشویلی از تهیه کنندگان فیلم گفت وقتی شنید یک دوست قدیمی‌اش، یک میهن‌پرست بزرگ و شاعر بااستعداد به نام میخاییل دوالیشویلی زندگی‌اش را در نبرد شیندسی از دست داد، آگوست برایش به سردترین و یخبندان‌ترین ماه سال بدل شده است.

 جشنواره فیلم سن سباستین ۲۰۱۹ اسامی فیلم‌های حاضر در بخش رقابتی برای دریافت صدف‌ طلایی این جشنواره را معرفی کرد.

«زیروویل» از جیمز فرانکو، «و پرنده‌ها فرود آمدند» ساخته لویی آرشامبو و «مرگ می‌آید و چشمانت را می‌گیرد» ساخته خوزه لوییس تورِس لیوا از جمله فیلم‌هایی هستند که برای دریافت صدف طلای سن سباستین امسال رقابت می‌کنند.

این جشنواره سینمایی دیروز (جمعه) فیلم «تالاسو» ساخته گیوم نیکلو، «آدیشن» ساخته اینا وایز، «یک مرد سیاه سیاه» ساخته آدیخان یرژانوف و «نیروی کار» ساخته دیوید زونانا را نیز در ردیف فیلم‌های حاضر این دوره اعلام کرد.

این ۷ فیلم به ۳ فیلم اسپانیایی حاضر در این دوره افزوده شدند که شامل «زمانی در جنگ» ساخته آلخاندرو آمِنابار، «سنگر بی‌پایان» ساخته آیتور آرجی، جان گارانو و خوزه ماری ژوناگا و «دختر یک دزد» ساخته بلن فونِس هستند.

در بخش خارج از رقابتی نیز «بازندگان قهرمان» با بازی ریکاردو دارین که اکران ویژه خواهد شد در کنار «هفده» ساخته دنیل سانچز-آروالو به عنوان اولین فیلم نت‌فلیکس در این مجموعه معرفی شده‌اند.

جیمز فرانکو پس از آن که سال ۲۰۱۷ برای بازی در «هنرمند فاجعه» برنده صدف طلایی سن سباستین شد، امسال با فیلم کمدی درام «زیروویل» که با اقتباس از رمانی به همین نام نوشته استیو اریکسون ساخته شده، راهی این جشنواره شده است. فرانکو، مگان فاکس، ست روگن و ویل فارل بازیگران این فیلم هستند.

فیلم لویی آرشامبو کانادایی با عنوان «و پرنده‌ها فرود آمدند» نیز با اقتباس از رمانی نوشته جوسلین سوسیه ساخته شده که درباره سه فرد مسن منزوی است که در اعماق جنگل زندگی می‌کنند و در حالی که بارانی شدید می‌بارد، با وارد شدن دو غریبه زندگی آنها دچار تغییر می‌شود. این سومین فیلم بلند کارگردانی است که با «خانواده» برنده جایزه تورنتو ۲۰۰۵ برای اولین فیلم بلند یک کارگردان شده و به بخش رقابتی لوکارنو راه یافته بود. او با فیلم دومش «گابریله» نیز جایزه مخاطبان لوکارنو ۲۰۱۳ را برد و از سوی کانادا برای اسکار خارجی زبان معرفی شد.

«مرگ می‌آید و چشمانت را می‌گیرد» یکی از پروژه‌های پنجمین دوره ساخت مشترک در سن سباستین ۲۰۱۶ بود که با بازی آمپارو نوگوئرا و جویتا فیگوئرا ساخته شده است. تورس لیوا کارگردان این فیلم است.

در کمدی «تالاسو» ساخته گیوم نیکلو، میشل اولبک نویسنده مشهور فرانسوی و ژرار دو پاردیو یکدیگر را در مرکز تراپی کنار دریا در کوبورگ ملاقات می‌کنند. این دو سعی دارند یک رژیم سلامتی را حفظ کنند اما ماجراهایی آنها را از مسیر خود بازمی‌دارد. نیکلو بار دیگر پس از ساخت «آدم‌ربایی میشل اولبک» در سال ۲۰۱۴، با این نویسنده همراه شده است.«آدیشن» ساخه بازیگر کهنه‌کار آلمانی اینا وایز با بازی بازیگر سرشناس نینا هاس در نقش معلم ویولون در یک مدرسه موسیقی در برلین است که یکی از دانشجویانش بیشتر از اعضای خانواده‌اش به او وابسته می‌شود. این فیلم محصول مشترک فرانسه- آلمان است.«یک مرد سیاه سیاه» درباره یک پلیس و یک روزنامه‌نگار تحقیقی است که درباره مرگ یک بچه در دهکده‌ای قزاق تحقیق می‌کنند. یرژانوف کارگردان این فیلم قبلا با فیلم «مالکان» در سن‌سباستین حضور داشت و با فیلم «بی‌تفاوتی ظریف دنیا» در بخش نوعی نگاه جشنواره کن ۲۰۱۸ حاضر بود. «نیروی کار» نیز محصولی از مکزیک و ساخته زونانا است که به عنوان اولین فیلم بلندش در جشنواره فیلم لوس کابوس برنده شد و در آن با بهره گرفتن از بازیگران حرفه‌ای و آماتور تصویری از مشقت‌های گروهی از کارگران ساختمانی که قربانی عدم امنیت کاری هستند را ارایه کرده است.امسال شصت و هفتمین دوره جشنواره سن سباستین از ۲۰ تا ۲۸ سپتامبر(۲۹ شهریور تا ۶ مهر) برگزار می شود.

 

امین حیایی با «آقازاده»

امین حیایی بازیگر محبوب سینما و تلویزیون به سریال شبکه نمایش خانگی «آقازاده» به نویسندگی و تهیه کنندگی حامد عنقا و کارگردانی بهرنگ توفیقی پیوست.

به گزارش امتیاز، امین حیایی پیش از این در نخستین سریال شبکه نمایش خانگی یعنی «قلب یخی» با ایفای نقشی که مرموزترین و چندوجهی ترین شخصیت این سریال به حساب می آمد با عنقا کار کرده بود و حالا برای ایفای نقشی پر فراز و نشیب که چالشی جدید برای دوران امروز بازیگری او به حساب می آید به کار تازه عنقا پیوسته است تا در این مجموعه نیز توانمندی خود را محک بزند.

این بازیگر بعد از دومین و البته آخرین تجربه اش در شبکه نمایش خانگی، ایفای نقش در دیگر آثار این رسانه را علی رغم پیشنهادات مختلف نپذیرفت و ترجیح داد سومین تجربه اش همکاری دوباره ای با حامد عنقا باشد، البته او در چند ماه گذشته با حضور به عنوان داور در مسابقه «عصر جدید» بر محبوبیت خود افزوده و به کانون توجهات برگشته است.

حیایی که با درخش در فیلم «شعله ور» ساخته حمید نعمت الله و دریافت دیپلم افتخار بهترین بازیگر جشنواره فجر، دوران جدیدی از بازیگری خود را آغاز کرد، نقش پرفراز و نشیبی را در «آقازاده» تجربه می کند.

بازیگر جدید «آقازاده» در کارنامه مفصل و پربارش که اغلب پرفروش و با مخاطب بالا بوده اند، تاکنون 6 نامزدی برای آثار مختلف و 5 جایزه از جمله یک سیمرغ و یک دیپلم افتخار از جشنواره فجر، سه تندیس جشن حافظ و یک دیپلم افتخار از جشن منتقدین را به ثبت رسانده است و علاوه بر سابقه همکاری با عنقا، با بهرنگ توفیقی کارگردان «آقازاده» نیز در سریال «آمین» همکاری کرده بود.

پیش از این از حضور یک بازیگر ناشناخته به عنوان نقش اصلی زن این سریال و احتمال حضور کیوانچ سوپراستار ترک در این سریال خبر رسیده و همچنین اعلام شده بود مهدی سلطانی و امین تارخ نقش پدرهای قصه را که مقابل یکدیگر قرار دارند ایفا می کنند.

 

سهیل موفق: ریشه بی‌اعتمادی به سینمای کودک در کجاست؟

نگاه جهانی داشته باشیم

سهیل موفق بازیگر، کارگردان و عضو هیات انتخاب بخش سینمای ایران سی و دومین جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان در گفتگو با خبرنگاران درباره شرایط سینمای کودک گفت: این روزها یکی از مشکلات سینمای کودک نبود سرمایه‌گذاران جدی برای ساخت فیلم‌هایی در شأن کودک و نوجوان امروز است؛ البته فیلم‌هایی برای کودکان و نوجوانان و نه درباره آن‌ها.

وی ادامه داد: باید بپذیریم که در حال حاضر کودکان و نوجوانان ما قهرمانان یا ابرقهرمانانی از فیلم‌های مختلف خارجی دارند در حالی که ما در این سال‌ها به خاطر عدم سرمایه گذاری مناسب در این حوزه هنوز نتوانستیم یک قهرمان یا ابرقهرمان برای بچه‌های خودمان به ویژه نوجوانان تعریف کنیم چرا که این کار نیاز به بودجه، امکانات و نیروی انسانی زیادی دارد.

موفق تأکید کرد: البته باید بگویم ما از نظر نیروی انسانی و امکانات فنی از کشورهای اطراف و حتی خاورمیانه چیزی کمی نداریم اما همین کشورها به اهمیت ساخت فیلم‌های مناسب برای کودکان و نوجوانان پی برده‌اند و به این سمت حرکت کرده‌ و نتایج خوبی هم گرفته‌اند اما ما از این موضوع غافل مانده‌ایم. همکاران من در خلق ایده‌ها و فیلمنامه‌های خوب، موفق عمل کرده‌اند ولی وقتی چنین آثاری تولید می‌شوند، قابل ارایه و رقابت با آثار جهان نیستند یا اصلا به تولید هم نمی‌رسند! تمام این موارد هم ناشی از عدم اعتماد سرمایه گذاران به این ژانر است و من دلیل آن را نمی‌دانم.

سینمای کودک در جهان بسیار پردرآمد است

این کارگردان سینمای کودک افزود: ما در حوزه جلوه‌های ویژه بصری، انیمیت و... نیروی انسانی غنی و حرفه‌ای داریم که برخی از آن‌ها حتی به خارج از کشور رفته‌اند و در کمپانی‌های بزرگ کار می‌کنند. بنابراین اگر می‌خواهیم مخاطبان یعنی خانوداه‌ها و کودکان و نوجوانان به تماشای آثار ما بنشینند، باید به سلیقه آن‌ها احترام بگذاریم چون آن‌ها هستند که با دیدن یک یا دو سکانس تصمیم می‌گیرند که یک فیلم جدی در این حوزه ببینند. البته جدی نه به معنی محتوایی بلکه به لحاظ شکل ساختار، فرم و ... چرا که امروزه در سینمای دنیا از بهترین شکل فرم و ساختار در این حوزه استفاده می‌شود که همین موضوع است که مخاطبان را از ما گرفته است. از همین رو باید بنشینیم اندیشه کنیم که به چه شکل می‌توانیم به آن سمت برویم تا در آینده‌ای نه چندان دور به حیات طبیعی برسیم و سرمایه گذاران بخش خصوصی به این سمت بیایند.

اگر قرار است سالی ۲۰ فیلم در این حوزه تولید کنیم بهتر است آن را به ۸ فیلم تقلیل بدهیم ولی روی این ۸ فیلم چنان سرمایه‌گذاری کنیم که هم در اکران موفق باشند و هم مخاطب آنها را دوست داشته باشد زیرا در این صورت این ژانر رونق پیدا می‌کندکارگردان «شکلاتی» تصریح کرد: این روزها سرمایه گذاران بخش خصوصی ترجیح می‌دهند به سمت ساخت فیلم‌های کمدی و اجتماعی بروند چون در حوزه کودک موفقیت عددی و رقمی ندارد بنابراین سرمایه گذاری در حوزه کودک برایشان توجیهی ندارد به همین دلیل همان سرمایه را در بخش فیلم‌های اجتماعی به ویژه فیلم کمدی صرف می‌کنند و در کوتاه‌ترین زمان بیشترین بازدهی نصیبشان می‌شود.

وی افزود: من فکر می‌کنم اگر قرار است سالی ۲۰ فیلم در این حوزه تولید کنیم بهتر است آن را به ۸ فیلم تقلیل بدهیم ولی روی این ۸ فیلم چنان سرمایه‌گذاری کنیم که هم در اکران موفق باشند و هم مخاطب آنها را دوست داشته باشد زیرا در این صورت این ژانر رونق پیدا می‌کند. ما هیچ چاره‌ای نداریم به جز اینکه واقعا نگاهی به سینمای جهان داشته باشیم و بدانیم یکی از پردرآمدترین ژانرها در سطح جهان همین حوزه کودک است و ما هم باید به این سمت برویم.

موفق با اشاره به شرایط اکران فیلم کودک هم گفت: در سه سال اخیر که من خودم فیلم داشته‌ام و در جریان کم و کیف کار بوده‌ام، متوجه شدم که سازمان سینمایی و بنیاد سینمایی فارابی به این ژانر توجه دارند و تلاش کرده‌اند اکران فیلم کودک سامان پیدا کنند اما نکته‌ای که وجود دارد این است که منابع محدود است  با این منابع محدود نمی‌شود کاری را جلو برد. چند وقتی می‌شود که اکران فیلم کودک به نسبت چند سال پیش بهتر شده چون فیلم‌هایی ساخته شده که توانسته‌اند با فیلم‌هایی از ژانرهای دیگر رقابت کنند اما باز هم باید به این نکته توجه کرد که سینماداران و دفاتر پخش به خاطر عدم منابع کافی و افت شدید در این ژانر، اعتماد کامل به آن ندارند.

وی تصریح کرد: البته بی‌اعتمادی ناشی از ضعف برخی فیلم هاست وگرنه دفاتر پخش و سینماداران بر سر فیلم خوب بحث می‌کنند و دوست دارند اکرانشان به آنها برسد و در سانس‌های زیاد نگه دارند بنابراین نمی‌توانیم بگوییم دلیل این وضعیت سینمای کودک، کمکاری سینماداران و اکران نکردن فیلم هاست شاید دلیلش این باشد که فیلمی در قد و قوار استاندارد تصورات مخاطبان این ژانر وجود ندارد و موفقیتی حاصل نمی‌شود. این کارگردان توضیح داد: ما در دهه‌هایی اکران‌های خوبی داشتیم و پرفروش‌ترین فیلم‌ها مربوط به حوزه کودک بود چرا که آن روزها فیلم‌هایی با انتطارات ذهنی و فکری مخاطبان ساخته می‌شد و نتیجه هم می‌داد بنابراین امروز هم باید برحسب انتظار مخاطبی که کانال‌ها و رسانه‌های زیادی در اختیار و حق انتخاب دارد، فیلم ساخته شود، در آن دوران منابع محدود بود و به راحتی نمی‌توانستیم فیلم‌های روز دنیا را ببینیم ولی الان با یک کلیک جدیدترین فیلم‌های دنیا را در این ژانر می‌توان یافت بنابراین حتما باید با فیلم‌های روز دنیا رقابت کنیم. کارگردان «پاستاریونی» عنوان کرد: من به شخصه به عنوان فیلمسازی که کارم را از این ژانر شروع کردم، در صورت وجود امکانات علاقه‌مند به ادامه کار در این حوزه هستم اما دوست ندارم به عقب برگردم و دوباره یک «پاستاریونی» دیگر بسازم، چون آن فیلم یک سقف مخاطب داشت که به آن رسید اما من دوست دارم به سقف بیشتری از مخاطبان فکر کنم به همین دلیل دنبال ساخت آثاری هستم که بتواند با آثار جهانی رقابت کند. بنابراین اگر بخواهم روزی در این ژانر کار کنم، سعی می‌کنم کار متفاوتی انجام بدهم و یک قدم رو به جلو داشته باشم البته نه تنها من بلکه بسیاری از همکارانم این تصور را دارند. در واقع دوست داریم فیلمی بسازیم که سبد این ژانر خالی نباشد چون اگر بخواهیم در همین سطح حرکت کنیم، این حوزه کم کم به ورشکستگی کامل می‌رسد.