|
مسی-رونالدو مهمترین نبرد تاریخ است؟
در سال های اخیر لیونل مسی و رونالدو قریب به اتفاق جوایز فردی دنیای فوتبال را از آن خود کرده و همیشه مبارزه نزدیکی با یکدیگر داشته اند. اما پیش از حضور این دو بازیکن بزرگ، در طول تاریخ بازیکنان زیادی در یک مقطع خاص رقیب یکدیگر بوده و با هم مبارزه می کردند. در دهه ۷۰، فرانتس بکن بائر و یوهان کرویف دو مهره اصلی رقابت تاریخی بین آژاکس و بایرن مونیخ و البته آلمان و هلند بودند. یک دهه بعد این نبرد بین میشل پلاتینی و مارادونا شکل گرفت و در اوایل هزاره جدید زین الدین زیدان و رونالدینیو جوایز فردی را از آن خود می کردند. البته در این میان مواردی عجیب نیز وجود داشته، مانند پله و مارادونا که با یکدیگر هم دوره نبودند، اما همیشه در مورد انتخاب نام بهترین بازیکن تاریخ از بین این دو فوق ستاره تردید وجود داشته است. در ادامه برخی نبردهای بزرگ تاریخ فوتبال را بررسی خواهیم کرد؛
پله- اوزه بیو
این دو فوق ستاره تکنیکی با یکدیگر هم نسل بودند و در دهه ۶۰، برخی از هواداران در دنیای فوتبال علاقمند به پله و بعضی دیگر هوادار اوزه بیو بودند. اوج درخشش ستاره پرتغالی در جام جهانی ۱۹۶۶ رقم خورد که او موفق به ثبت کارنامه خیره کننده ۹ گل در تورنمنت شده و وقتی تیمش ۰-۳ از کره شمالی عقب بود، ۴ بار موفق به گلزنی شد. اوزه بیو در عرصه باشگاهی نیز فوق العاده بود و در ۷۳۳ بازی برای بنفیکا ۷۴۸ گل به ثمر رساند. اما او فقط در یک جام جهانی بازی کرد و در مقایسه با پله که بالاترین آمار گلزنی در تاریخ فوتبال را داشته و ۳ بار موفق به فتح جام جهانی نیز شده، موفقیت کمتری به دست آورد.
فرانتس بکن بائر- یوهان کرویف
در فینال جام جهانی ۱۹۷۴ تیم های آلمان و هلند به مصاف یکدیگر رفتند که این دیدار از نظر بسیاری بزرگترین مسابقه تاریخ جام جهانی محسوب می شود. برای بسیاری نیز این مسابقه جنگی تمام عیار بین بهترین بازیکنان هر دو تیم ، یوهان کرویف و فرانتس بکن باوئر بود. اگرچه این دو بازیکن هم پست نبودند، اما از مدتی قبل و در چارچوب دیدار دو تیم آژاکس و بایرن مونیخ رقابتی دیرینه ای داشتند. اگرچه هلند در فینال در همان ثانیه های ابتدایی و با هنرنمایی کرویف پیش افتاد، اما در نهایت این ژرمن ها بودند که ۱-۲ به برتری دست یافته و قهرمان جهان شدند. رقابت کرویف و بکن بائر مهم ترین جنگ فوتبال در دهه ۷۰ بود.
گرد مولر- کلاوس فیشر- یوپ هاینکس
این سه گلزن بزرگ در بین بهترین گلزنان تاریخ بوندس لیگا جای دارند. گرد مولر با ۳۶۵ گل، کلاوس فیشر با ۲۶۸ گل و یوپ هاینکس با ۲۲۰ گل نام شان در تاریخ ثبت شده، اما نکته شگفت انگیز این است که همه آنها در یک دوره زمانی بازی می کردند. گرد مولر در بیشتر دوران حرفه ای خود در بوندس لیگا در صدر جدول گلزنان قرار گرفت و چهار بار به تنهایی برنده این جایزه و سه بار نیز در کنار دیگران آقای گل بوندسلیگا شد. اما هاینکس و فیشر همیشه در تلاش برای رسیدن به دستاوردهای گرد مولر بودند و هر کدام نیز یک بار این عنوان را به دست آوردند.
مارادونا- میشل پلاتینی
مرکز نبرد این دو ستاره در دهه ۸۰ میلادی و در سری آ رقم خورد. جایی که میشل پلاتینی در لباس یوونتوس از نظر فردی فوق العاده بوده و افتخارات زیادی را کسب کرد، اما با ورود مارادونا به ناپل ورق برگشت و ستاره آرژانتینی در سری آ تاریخساز شد. ستاره فرانسوی پنج فصل در تورین بازی کرد و دو بار عنوان قهرمانی سری آ، یک جام باشگاه های اروپا، یک جام برندگان، یک سوپر جام اروپا، یک جام بین قاره ای و یک کوپا ایتالیا فتح کرد. اما نباید فراموش کرد مارادونا در تیم ضعیف تری بازی می کرد و دو اسکودتو، یک کوپا ایتالیا، یک جام یوفا و یک سوپرجام ایتالیا را در هفت فصل کسب کرد.
رونالدینیو- زین الدین زیدان
این دو فوق ستاره تکنیکی در اوایل هزاره جدید رقیب یکدیگر در فتح جوایز فردی بودند. درخشش رونالدینیو مصادف با سال های پایانی زیدان بود، اما این دو ستاره در قالب دیدار حساس دو تیم بارسلونا و رئال مادرید و البته در آخرین روزهای حضور زیدان در مستطیل سبز در جریان مسابقه برزیل و فرانسه در جام ۲۰۰۶ مقابل یکدیگر قرار گرفتند. اگرچه زیزو به اندازه رونالدینیو تکنیکی نبود، اما پاس های خیره کننده و قدرت رهبری ستاره فرانسوی نام او را در بین بهترین های تاریخ قرار داده است. رونالدینیو سه بار و زیدان دو بار فاتح توپ طلا شدند تا مهم ترین رقبای فوتبال سال های ابتدایی قرن جدید لقب گیرند.
پله- مارادونا
شاید تا پیش از ظهور لیونل مسی و رونالدو، هواداران و کارشناسان برای انتخاب بهترین بازیکن تاریخ فوتبال بین پله و مارادونا تردید نداشتند. این دو فوق ستاره در یک دوره بازی نمی کردند، اما همیشه علامت سوال بزرگی در مورد شایستگی انتخاب کدام نام به عنوان بهترین بازیکن تاریخ وجود داشته است. پله بهترین گلزن تاریخ فوتبال بوده و سه بار قهرمان جام جهانی شده است. اما مارادونا گرچه یک بار در سال ۱۹۸۶ قهرمان جهان شد، اما تکنیک غیرقابل وصف او همیشه نام این ستاره پرحاشیه را در بین نامزدهای کسب عنوان برترین بازیکن تاریخ قرار داده است. دشمنی دیرینه آرژانتین و برزیل و البته خود مارادونا و پله، این رقابت را به یکی از مهم ترین نبردهای تاریخ فوتبال تبدیل کرده است.
لیونل مسی- کریستیانو رونالدو
از حدود سال ۲۰۰۸ تا امروز و در ۱۲ سال اخیر، لیونل مسی و کریستیانو رونالدو انواع و اقسام افتخارات فردی و تیمی را از آن خود کرده و رکوردی نیست که به نام خودشان ثبت نکرده باشند. این دو فوق ستاره بزرگ در این سالها معمولا عناوینی چون کفش طلا، آقای گل لیگ قهرمانان و توپ طلا را به دست آورده اند و عملکرد ماه های قبل از کرونا نشان می دهد این دو بازیکن احتمالا در سال های آتی نیز در بین نامزدهای بهترین های جهان خواهند بود. در این سالها لیونل مسی شش بار و کریس رونالدو پنج بار فاتح توپ طلا شده اند. شاید تنها جای خالی در کارنامه این دو بازیکن فتح عنوان قهرمانی در جام جهانی باشد. البته مسی نایب قهرمانی جام جهانی در سال 2014 و رونالدو قهرمانی در یورو ۲۰۱۶ را تجربه کرده اند. همچنین ستاره پرتغالی یوونتوس آقای گل تاریخ لیگ قهرمانان بوده و به همراه مسی تنها بازیکنانی هستند که از مرز ۱۰۰ گل در این ۲۰۱۴ معتبر عبور کرده اند.
اسلحه کلوپ، در آستانه ورود به بوندسلیگا
روزنامه آلمانی بیلد در گزارش خود درباره گرایش جدید تیمهای بوندسلیگا به پرتابهای اوت بلند میگوید پرتاب اوت دستی بلند، با گرفتن توپ با هر دو دست و پرتاب با حداکثر قدرت، پدیده جدیدی نیست و قدمتش به سال 1882 برمیگردد. روزنامه بیلد سپس به برونو لابادیا، سرمری جدید هرتا برلین اشاره کرده و میگوید ظاهرا هیچکس به اندازه لابادیا مایل به استفاده هر چه بیشتر از این اسلحه قدرنادیده نیست.
بیلد میگوید لابادیا در آخرین تمرین هرتابرلین، تمرکز اصلی خود را بر شروعهای مجدد معطوف کرده بوده و به خصوص روی ضربات کرنر و پرتاب اوت بلند تاکید ویژهای داشته. این روزنامه به نقل از سرمربی هرتابرلین میگوید: «به طور متوسط سی درصد گلها روی ضربات شروع مجدد زده میشود و ما اگر اینها را تمرین نکنیم به مشکل برمیخوریم. حتی هفتهای یکبار تمرین روی این ضربات کافی نیست بلکه آنها باید هر روز تمرین شوند. یک تنیسور هم روزی 400 تا 500 بار سرویس میزند.»
بیلد در ادامه گزارش خود به توماس گرونمارک دانمارکی اشاره میکند که با پرتاب 51 متری رکورددار پرتاب اوت بلند دنیا است و از سال 2018 به تیم یورگن کلوپ پیوسته و در کادر فنی او حضور دارد. گرونمارک به بیلد گفته: «یورگن کلوپ از طریق یادداشتی که بیلد درباره من نوشته بود با من آشنا شد. من حالا ماهی سه روز به لیورپول میروم و بازیکنها را تمرین میدهم. در هر بازی به طور متوسط 40 تا 60 پرتاب اوت دستی انجام میشود. قبل از اینکه من به لیورپول بیایم لیورپول بعد از پرتابها به دلیل پرس سنگین حریف 45.4 درصد میتوانست مالکیت توپ را حفظ کند ولی یک سال بعد، به دلیل کارهای من حالا این درصد به 68.8 رسیده و لیورپول از این نظر بهترین تیم انگلیسی است.»
بیلد میگوید هر فوتبالیستی با تمرین درست میتواند مسافت پرتاب اوت دستی خود را 5 تا 10 متر انجام دهد. مربی دانمارکی دستیار یورگن کلوپ در این باره گفت: «من در باشگاههای آژاکس و خنک هم با بازیکنان روی پرتاب اوت دستی کار کردهام. بازیکنی که اوت پرتاب میکند باید خیلی چیزها را محاسبه کند و مسافت توپ در پرتاب او به شکل بدنش و مسیری که برای حرکت توپ انتخاب میکند بستگی دارد.»
روزنامه بیلد میگوید در فصل جاری در بوندسلیگا از 728 گل تنها 6 گل با استفاده از پرتابهای بلند دستی به ثمر رسیده ولی در مقام مقایسه کافی است به این آمار توجه کرد که تنها تیم لیورپول در فصل جاری 13 گل از روی پرتابهای بلند اوت به ثمر رسانده. بیلد میگوید موفقیت یورگن کلوپ در معرفی دوباره این سلاح تاثیرگذار یعنی پرتاب اوت بلند، باشگاههای آلمانی را هم به صرافت استفاده از آن انداخته است.
زیدانِ بازیکن تا زیدانِ مربی
وینگر سابق تیم ملی هلند در طول سه سالی که با «زینالدین زیدان» در بوردو توپ میزد، آیا نشانههایی از آنکه ستاره فرانسوی روزی به یک سرمربی موفق تبدیل شود را دیده بود؟ «ریشارد ویتچگا» نظرش را با اطمینان میگوید: «اصلاً فکرش را هم نمیکردم. زیرا زیدان کمی خجالتی بود و دوست نداشت مورد توجه باشد. من سه سال با او در بوردو همبازی بودم و او به یک بازیکن موفق تبدیل شد، اما فکر نمیکردم یک روز سرمربی شود.»
نظرات ویتچگا عقیده رایج میان تمام همتیمیهای سابق زیدان است. به همین دلیل نیز زمانی که در سال ۲۰۰۶ پس از خداحافظی از فوتبال تایید کرد برنامهای برای سرمربیگری ندارد، کسی متعجب نشد. اسطوره فرانسوی اما کار فنی را رفتهرفته کلید زد و به عنوان مدیر ورزشی، دستیار و سرمربی تیم دوم در رئال مادرید به فعالیت پرداخت و در ژانویه ۲۰۱۶ پس از اخراج «رافائل بنیتس» سکان هدایت تیم بزرگسالان رئال را به دست گرفت. حتی تحسینکنندگان تندرو زیدان هم سه قهرمانی پیاپی در لیگ قهرمانان اروپا، دو قهرمانی جام باشگاههای جهان و قهرمانی کهکشانیها در لالیگا پس از پنج سال را پیشبینی نمیکردند.
بیعلاقگی ابتدایی زیدان به مربیگری و باور بسیاری بر اینکه او برای این پست ساخته نشده، موفقیتهایش را بسیار شوکهکنندهتر کرد. ولی نگاهی دقیق به کارنامه باشکوه دوران بازیگریاش نشان میدهد که او مسیر خود را در این ورزش ساخته و حتی بدون اینکه خودش یا کس دیگری متوجه شود، تکههای پازل موفقیت را کنار هم میچیده.
ملاقات با «دیوید بتونی» - دستیار زیدان – به زمانِ حضور در آکادمی کن برمیگردد. «استفان پلانک» - آنالیزور زیدان در اسپانیا – هم زمانی در بوردو همبازیاش بود. زیزو پس از انتقال به یوونتوس در سال ۱۹۹۶ با «آنتونیو پینتوس» ملاقات کرد که در دوره اول حضورش روی نیمکت کهکشانیها، مربی بدنساز قوهای سپید بود. ستاره فرانسوی علاقهاش به مربیگری را کمکم ابراز کرد اما تیم پشتیبانش آماده خدمت بودند. شماره ده سابق خروسها بازیکنی خوددار، ساکت و متفکر بود که شجاعانه به قلب خط دفاع حریفان میزد. او با مرموزیاش در طول دوران بازی بارها مدافعان حریف را سردرگم میکرد اما در پس آن چهره، او در حال تماشا، گوش دادن و کسب تجربه بود و این حقیقت تا روزی که او سرمربیگری را آغاز کرد، برملا نشد.
«فردریک هرمل» ژورنالیست ورزشی مادریدی که کتاب زندگینامه اسطوره با نام «فقط زیدان» را سال گذشته منتشر کرد، درباره زینالدین میگوید: «حالا میتوان متوجه شد که چرا او روی نیمکت سرمربیگری نشسته. زیزو مانند یک اسفنج است؛ بسیار زیاد گوش میدهد و کم صحبت میکند. همواره میخواهد بیشتر و بیشتر جذب کند.»
در نگاهی از دور شاید کمصحبتی زیدان به نظر مانعی برای تبدیل او به یک سرمربی بزرگ به نظر برسد اما تمام افرادی که با او کار کردهاند از این نکته میگویند که این مسئله نشانگر آنست که زیدان گوش دادن را باارزشتر از صحبت کردن میداند.
«گای لاکومبه» یکی از نخستین مربیان زیدان در آکادمی کن، در سال ۲۰۱۷ گفت: «او همه چیز را کنار میگذارد تا در زمانش از آنها استفاده کند. این نخستین ویژگی اوست. این همان خصوصیتیست که او را به شخص امروزی تبدیل کرده. زیدان شنوندهایست که به دنبال کلمات میگردد و میداند چگونه بیاموزد. این روزها کمتر با چنین موردی مواجه میشوید.»
ستاره الجزایریالاصل ابتدا در کن و سپس در بوردو خود را به عنوان مستعدترین بازیکن فرانسه مطرح ساخت. تنها ۲۳ سال سن داشت که بوردو را به فینال جام یوفا در سال ۱۹۹۶ رساند. ویتچگا به یاد دارد که زیزو پیش از دیدار رفت برابر بایرن مونیخ در آلمان به رختکن تیم رفت تا به همتیمیهایش انگیزه بدهد. بوردو آن دیدار را در محرومیت زیدان با دو گل واگذار کرد. دو هفته بعد، بازگشت زیدان نیز نتوانست گره از کارِ بوردو بگشاید و باواریاییها 3 بر یک از سد نماینده فرانسه گذشتند و جام قهرمانی را بالای سر بردند.
در این بین اما زیزو تلنگری سنگین اما بسیار مفید را نیز تجربه نمود، درست در سال ۱۹۹۶؛ زمانی که به بانوی پیر ملحق شد و از سختی تمرینات بدنسازی در پیشفصل در شوک فرو رفت. «دیماس» مدافع چپ پرتغالی که چند ماه بعد از بنفیکا به تورین آمد نیز همانند زیدان این احساس را تجربه کرد: «صادقانه میگویم؛ مانند یک کابوس بود. برای ایتالیاییها اتفاقی روزمره به حساب میآمد. آنها سالها در آنجا حضور داشتند. چیرو فررا، مورنو توریکلی، آنجلو دیلیویو، آتیلیو لومباردو، جیانلوکا پسوتو. به خاطر ندارم که یک بازیکنی ایتالیایی تنبل دیده باشم! حتی دلپیرو نیز همچون یک جانور وحشی تلاش میکرد. باید خود را با سیستم وفق میدادیم؛ سیستمی که به من کمک کرد بازیکن بهتری شوم و مطمئنم به زیدان هم یاری رسانده است.»
شماره ۵ سابق مادریدیها با علم خود نسبت به بُعد فیزیکی فوتبال، توانست «کریستیانو رونالدو» را متقاعد کند تا با استراحت در برخی بازیها در لیگ، در کوران مسابقات حذفی لیگ قهرمانان اروپا به اوج بازدهی برسد. به این ترتیب CR7 در دو فصل پایانی حضورش در برنابئو، عملکردی بینظیر در مراحل حذفی UCL به ثبت رساند.
فراتر از تمرینات فیزیکی، آنچه با زیدان عجین شد «فرهنگ پیروزیطلبی» بود. «مارچلو لیپی» سرمربی وقتِ یوونتوس، محیطی را اطراف تیم تشکیل داده بود که همه بازیکنان به چیزی جز کسب پیروزی نمیاندیشیدند. محیطی که تاثیرش بر زیدان و همتیمیاش «دیدیه دشان» همچنان باقی مانده. هرمل در اینباره میگوید: «در ایتالیا بود که زیزو با مفاهیم رقابت سطح بالا در تمام جنبهها آشنا شد. او رقابت به عنوان بازیکن را در ایتالیا آموخت و آنجا یاد گرفت که برنامهریزی برای یک فصل مستلزم چه مسائلی است و باید در تابستان و تعطیلات نیمفصل، تمرینات بدنسازی خوبی داشت. او یک سرمربی ایتالیایی است.»
زینالدین در سال ۲۰۰۱ راهی رئال شد؛ زمانی که عناوینی چون قهرمان جام جهانی، قهرمان اروپا، قهرمان ایتالیا، فاتح توپ طلا و بهترین بازیکن فیفا را یدک میکشید. گل والیاش برابر لورکوزن در فینال لیگ قهرمانان اروپا در پایان همان فصل - که قهرمانی اروپا را برای کهکشانیها به ارمغان آورد – میراثِ گرانبهای او به عنوان بازیکنی بزرگ را تثبیت کرد.
دستاوردهای زیدان به عنوان بازیکن، در کنار رابطه خوبی که بازیکنان رئال در دوران دستیاری «کارلو آنچلوتی» در فصل ۲۰۱۳ ایجاد کرد، به این معنا بود که او پیش از روی کار آمدن به عنوان سرمربی جدید قوهای سپید در سال 2016، احترام رختکن را در دست دارد. ضمن اینکه او با تحکیم روابط رختکن توانست زمینه موفقیت بینظیر تیمش در دو سال و نیمِ آینده را فراهم سازد.
هرمل که در ۱۹ سال حضور زیزو در مادرید، او را به خوبی شناخته، سرمربی موفق کهکشانیها را یک میانهرو توصیف میکند، چهرهای که زمانِ صحبت درباره تاکتیکهای تیمش به شکل علنی محتاط است که این امر را میتوان ناشی از دوران حضورش در ایتالیا قلمداد نمود. او رمزآلودگی را بخشی از استراتژیاش میداند و با استفاده از تجربیات زمانِ بازیکنی خود، در رختکن کوتاه و مستقیم سخن میگوید: «زیزو میگوید در زمانِ بازیکنی از صحبت طولانی با مربی نفرت داشته. به همین دلیل نیز اکنون صحبتهای خود را به یک تا سه دستور خلاصه میکند و در پایان از شاگردانش میخواهد در میدان از بازی خود لذت ببرند.»
دیگر توانایی زیدان در مربیگری، تشخیص صحیح شرایط رختکن و تزریق آرامش به بازیکنان است. دیماس با این جنبه از مربیگریِ زیدان به یاد لیپی میافتد: «فکر میکنم او این شیوه را از لیپی آموخته. مارچلو بسیار آرام بود و البته هنگام تصمیمات مهم، تند سخن میگفت اما اغلب این حس را به شما منتقل میکرد که میداند در حال انجام چه کاری هستند. زیدان نیز به بازیکنان خود اجازه میدهد هر کاری صلاح میدانند در زمین انجام دهند. او به بازیکنان آرامش میدهد تا از بازی لذت ببرند.»
زیدان به عنوان بازیکن بهترین راه را پیدا میکرد تا با دیگران صحبت کند. او به عنوان مربی هم همین سیاست را در دستور کار قرار داده. اسطوره فرانسوی با صحبت کردن کنترل رختکن را برعهده گرفته و از شخصیت برنده خود پیش بازیکنانش رونمایی کرده. زیدان به عنوان مربی نیز همانند دوران بازیکنی، یک مرد موفق است.
اخبار
نیمار بهتر است یا لائوتارو؟
امباپه یا هالند؟
رئال مادرید و بارسلونا به دنبال بازیکنان سرشناسی هستند تا تیم خود را برای فصل آینده تقویت کنند. کیلیان ام باپه یا ارلینگ هالند مدنظر سفیدپوشان هستند و بارسا می خواهد با نیمار یا لائوتارو مارتینس قرارداد امضا کند. باید دید تیمها به کدام یک از این بازیکنان نیاز بیشتر دارد. سن، ارزش، پست و ویژگیهای هر بازیکن باید بررسی شود. ۱۱۱ میلیون یورو هزینه کردن برای بازیکن ۲۳ ساله (مارتینس) و یک بازیکن ۲۸ ساله (نیمار) قابل مقایسه نیست. همچنین سفیدپوشان برای امضای قرارداد با ام باپه باید دو برابر بیشتر از هالند خرج کنند.
رئال مادرید
تفاوت آشکار مهاجم فرانسوی و نروژی در پست شان است. ام باپه خیلی دوست دارد از محوطه خارج شود تا از کناره ها از سرعت و دریبل زنی خود بهره ببرد. این در حالی است که هالند یک بازیکن شماره ۹ کلاسیک است. مهاجم نروژی مانند ام باپه سریع نیست اما توانایی بالایی دارد و از این لحاظ مانند بازیکن فرانسوی است. اگر عملکردشان در هر ۹۰ دقیقه حساب و در شش بخش بررسی شود برتری ام باپه آشکار است. او در پاس گل (۰.۴۷)، پاس کلیدی (۲.۲۶)، شوت در چارچوب (۲.۶۹) و دریبل (۵.۵) برتر است. هالند در میانگین گلزنی بهتر است و رکورد (۱.۵۹) را به ثبت رسانده است یعنی ۶۷.۶۷ درصد ضرباتش وارد دروازه می شوند.
این آمار نشان می دهد بازیکن پاری سن ژرمن بیش از هالند در بازی نقش دارد و می تواند دفاع حریف را تخریب کند. از طرفی مهاجم دورتموند تعیین کننده تر است و به ضربات کمتری برای گلزنی نیاز دارد. نکته قابل توجه توانایی ایجاد موقعیت گل است. در هر ۹۰ دقیقه مهاجم فرانسوی ۱.۶ موقعیت سازی می کند. این در حالی است که آمار هالند ۱.۸۲ است. حضور هر یک از این دو بازیکن روی عملکرد کریم بنزما تاثیر خواهد گذاشت. اگر ام باپه با مادرید قرارداد امضا کند بنزما میتواند نقش خود را به عنوان بازیکن شماره ۹ ایفا کند اما در صورت حضور هالند نقشش مانند زمانی خواهد شد که کریستیانو رونالدو در این تیم بازی می کرد.
بارسلونا
میان دو بازیکن مورد نظر آبی اناری ها بحثی وجود ندارد. نیمار از همه لحاظ برتر از مهاجم آرژانتینی است. علاوه بر این که نیمار یک شماره ۹ واقعی است میتواند موقعیت گل بیشتری ایجاد کند (۱.۲۸ موقعیت در هر ۹۰ دقیقه برابر ۰.۶۶ موقعیت)، بیشتر شوتزنی کند و آمار بهتری در دقت ضربات داشته باشد. با این حال در یک آمار فاصله دو بازیکن به شدت زیاد است. نیمار در دریبل آمار ۹.۸۸ را به ثبت رسانده اما مارتینس تنها در هر ۹۰ دقیقه ۳.۰۵ دریبل کرده است. باشگاه بارسلونا بیش از همه به دنبال یک جایگزین برای لوییس سوارس است چون مهاجم اروگوئه ای ۳۳ سال دارد. شرط بندی روی مارتینس شرط بندی روی آینده است. اگر هر چهار بازیکن مقایسه شوند ام باپه، نیمار و هالند هر یک در دو بخش برتری دارند اما مارتینس در همه موارد پایین تر است و تنها در تلاش برای دریبل زنی و پاس کلیدی با مهاجم نروژی برابر است. به همین خاطر انتخاب های رئال مادرید بهتر از بارسلونا است.
واکنش اورا به جنجال بزرگ
۹ سال قبل سوارز
لوئیس سوارز، مهاجم کنونی باشگاه بارسلونا قبل از حضور در این تیم برای لیورپول توپ می زد. این ستاره اروگوئه ای در سال ۲۰۱۱ و در جریان بازی بین دو تیم لیورپول و منچستر یونایتد به مدافع چپ شیاطین سرخ یعنی پاتریس اورا توهین کرد. بعد از این اتفاق اتحادیه فوتبال انگلیس لوئیس سوارز را مقصر تلقی کرد و این بازیکن علاوه بر محرومیت با جریمه نقدی ۴۰ هزار پوندی روبرو شد. علیرغم محکومیت در نظر گرفته شده برای سوارز اما باشگاه لیورپول و هواداران این تیم در آن زمان از مهاجم شان حمایت کردند که در نوع خود کاری عجیب به نظر می رسید.
جیمی کرگر که عضوی از تیم آن زمان لیورپول بود سال گذشته از پاتریس اورا بعد از ۹ سال عذرخواهی کرد. موضوعی که حالا واکنش اورا را به همراه داشته است. مدافع سابق منچستریونایتد در این باره گفت: «در پایان قضیه لوئیس سوارز همه چیز را پذیرفت و ۸ بازی نیز محروم شد. به یاد دارم که بعد از آن اتفاق لیورپولی ها با پیراهنی که روی آن درباره حمایت از سوارز نوشته بود وارد زمین شدند. سوارز به جرم نژادپرستی محکوم شده بود و اینکه آنها از او حمایت می کردند برایم گیج کننده و ناراحت کننده بود. با این حال وقتی من بعد از ۸ سال عذرخواهی جیمی کرگر را دیدم کمی متعجب شدم. او گفت که آنها در آن روز اشتباه کردند و از من عذرخواهی کرد. واقعا من را تحت تاثیر قرار داد و باعث شد که به عنوان یک باشگاه فوتبال به لیورپول احترام بگذارم. با این وجود من هیچ وقت درباره آن اتفاق صحبت نکردم و حتی در آن سال سوارز را به عنوان بازیکن سال انتخاب کردم. من هرگز سوارز را یک فرد نژادپرست نمیدانم چرا که به طور دقیق او را می شناسم. حتی وقتی با لباس یوونتوس مقابل بارسا در فینال لیگ قهرمانان بازی کردیم با او در تونل ورزشگاه صحبت کردم. من سریعا همه چیز را بخشیدم.»
اخبار
سه ترکیب متفاوت زیدان
رئال مادرید همانند سایر تیمهای دنیا این روزها با نگرانیهای مرتبط با ویروس کووید ۱۹ دست و پنجه نرم میکند، اما لوسبلانکوس از یک آرامش ذهنی هم بهره میبرد، زیرا میداند که زینالدین زیدان سه تیم متفاوت را در سانتیاگو برنابئو دارد. پلن B و پلن C که حمایتکنندهی ترکیب اصلی هستند. حتی بدون ورود به بازار نقل و انتقالات، مادرید میتواند روی تعداد زیادی از مهرههای بااستعدادش حساب کند که با پایان یافتن دوران قرضی خود به والدبباس برمیگردند. این نفرات شامل مارتین اودگارد، اشرف حکیمی، سرخیو رگیلون و چند تن دیگر هستند.
پلن A: کورتوآ، کارواخال، راموس، واران، مندی، کاسمیرو، کروس، والورده، وینیسیوس، بنزما، آزار
زیدان در مورد ترکیب اولیهاش روشن است و به این زودیها تغییرش نمیدهد. این ۱۱ نفر، بیشترین ترکیب مورد استفادهی زیدان بودند و باشگاه هم در تلاش برای قویتر کردن این ترکیب اولیه است. آمادگی ادن آزار، بحثبرانگیزترین نقطهی این ترکیب است و گرنه زیدان به تیبو کورتوآ و دیوار دفاعی جلویش که شامل دنی کارواخال، سرخیو راموس، رافائل واران و فرلان مندی است، اعتماد کامل دارد.
پلن B: لونین، اشرف، میلیتائو، ناچو، مارسلو، مودریچ، ایسکو، اودگارد، آسنسیو، یوویچ، بیل
ترکیب دوم زیدان هم بد نیست و شامل نفراتی هست که میتوانند شانس خود را برای حضور در ترکیب اصلی امتحان کنند. مارکو آسنسیو روزهای پایانی مصدومیتش را سپری میکند و مارتین اودگارد هم دوران قرضی درخشانی را در رئال سوسیهداد گذرانده است. لوکا یوویچ، خرید ۷۰ میلیون یورویی باشگاه، هنوز چیزی نشان نداده است و در این ترکیب یک نام تزیینی هم وجود دارد: گرت بیل!
پلن C: لوکاس زیدان، اودریوزولا، وایخو، رگیلون، واسکز، کوبو، سبایوس، خامس، براهیم، ماریانو، رودریگو
یک ترکیب دیگر که با بازیکنان مستعدی پر شده است اما این نفرات جایی در تفکرات زیدان ندارند. تنها رودریگو و لوکاس واسکز هستند که نقشی زیر نظر مرد فرانسوی دارند و بازیکنانی مثل دنی سبایوس، براهیم دیاز و خامس رودریگز باید شانس خود را در تیم دیگری دنبال کنند. همچنین رینیر برزیلی هنوز جایی در هیچ یک از این سه ترکیب ندارد.
در کنار این بازیکنان و فوتبالیست جوان برزیلی، مادرید بازیکنان دیگری هم دارد که میتوانند ادعایی داشته باشند، مثل: اسکار رودریگز، سورو، خورخه دِفورتس، بورخا مایورال و ژاوی سانچز.
طارمی میتواند به بالاترین سطح برسد
خبرنگار نشریه «رکورد» پرتغال با اشاره به دلایل موفقیت مهدی طارمی مهاجم ایرانی تیم ریوآوه و قطعی بودن انتقالش به یک تیم دیگر، گفت: اگر طارمی همینطور ادامه بدهد به بالاترین سطح فوتبال میرسد.
«الکساندر کاروالهو» خبرنگار پرتغالی که در نشریه «رکورد» مشغول به کار است، در گفتگو با خبرنگار مهر به دلایل موفقیت و درخشش مهدی طارمی در تیم ریوآوه پرتغال پرداخت و اعلام کرد باشگاه اسپورتینگ به جذب این مهاجم ایران علاقه زیادی دارد.
مشروح گفتگوی این خبرنگار پرتغالی با مهر در ادامه میآید:
* نظر شما درباره مهدی طارمی و عملکردش در تیم ریوآوه چیست؟
- الکساندر کاروالهو: نظر من؟ آسان است. طارمی یکی از بهترین مهاجمان لیگ پرتغال است. این یک سورپرایز بزرگ بود که باشگاهی مثل ریوآوه (تیمی که حتی جزو چهار تیم برتر پرتغال نیست) توانست چنین نقل و انتقالی داشته باشد. بدون شک طارمی فصل بعد در تیم دیگری خواهد بود.
* چه چیزی باعث درخشش طارمی در اولین فصل حضورش در فوتبال پرتغال شد؟
- کار، کار، کار و یک مربی که باعث شد طارمی بهترین کیفیتش را به نمایش بگذارد. همچنین بازی در یک تیم که هجومی بازی میکند، با مهارتهای فنی و قدرت بسیار زیاد در برنامههای تهاجمی.
* فکر میکنید مقصد بعدی طارمی چه تیمی خواهد بود؟
- تیم اسپورتینگ لیسبون خیلی به جذب طارمی علاقه مند است. این باشگاه در تعطیلات ژانویه پیشنهادی برای جذب طارمی ارائه کرد که به جایی نرسید. با اتفاقاتی که کرونا ویروس رقم زده است، نمی دانم که آیا آنها قدرتی برای ارائه پیشنهاد جدید دارند یا خیر.
* چه تضمینی وجود دارد که طارمی در یک تیم دیگر در پرتغال هم همینطور به درخشش خود ادامه بدهد؟
- هیچ تضمینی نیست ولی اگر طارمی اراده اش را همینطور حفظ کند، به بالاترین سطح فوتبال میرسد.
* آیا صحت دارد که طارمی در نقل و انتقالات زمستانی از تیم بوردو فرانسه هم پیشنهاد داشت؟
- نمی دانم اما آنتونیو سیلوا کامپوس رئیس باشگاه ریوآوه گفته بود که یک باشگاه خارجی پیشنهاد مهمی برای به خدمت گرفتن طارمی داده بود.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4270/19505/76408
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4270/19505/76409
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4270/19505/76410
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4270/19505/76411
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4270/19505/76412
|
عناوین این صفحه
- مسی-رونالدو مهمترین نبرد تاریخ است؟
- اسلحه کلوپ، در آستانه ورود به بوندسلیگا
- زیدانِ بازیکن تا زیدانِ مربی
- اخبار
- اخبار