برنامه «سینما دو» در تازه‌ترین قسمت سینمای مسعود کیمیایی را که دارای رویکردی اجتماعی است مورد بررسی قرار داد.
کیمیایی در شب نهم سینمادو در گفت‌وگو با جواد طوسی منتقد سینمایی و محمد خزاعی مجری - کارشناس برنامه نکاتی را درباره آثار خود مطرح کرد.
«قاتل اهلی»
کیمیایی در مورد فیلم جدید خود گفت: «فیلمبرداری «قاتل اهلی» تازه تمام شده در حال مونتاژ است که به جشنواره برسد. فیلمبرداری را تعطیل کردند در حالی که دو سه سکانس خوب آن مانده بود اما قرار شد این سکانس ها را بگیریم.»
اهمیت نگاه در سینمای اجتماعی
مسعود کیمیایی در مورد نگاه اجتماعی که در سینمای خود دنبال می‌کند، گفت: «ذهنت اول کاری که می کند این است که طبقه خود را انتخاب می کند، من از کدام طبقه هستم، تو آنجایی زندگی می کنی که قرار هست فردا به آن پس دهی. تو حقیقت را به وجود نمی آوری حقیقت هست و جای معینی نایستاده، من نگاه می کنم یک جا هست، تو نگاه می کنی جای دیگر، تو باید در بهترین جا یعنی جایی که مشترک هست بین عقاید مختلف شکارش کنی.»
تاریخچه علاقه‌مند شدن کیمیایی به سینما
کیمیایی در مورد جریان علاقه‌مند شدنش به سینما گفت: «من از 18 سالگی دستیار استودیوی مرحوم ساموئل خاچیکیان بودم. با منفردزاده، حسین زاده و قریبیان از خاچیکیان یاد می گرفتیم. بعد از آن در «خداحافظ تهران» دستیاری خاچیکیان را کردم، اولین فیلمم را 24 ساله بودم که ساختم. بعد دستیار ژان نگولسکو در یک پروژه هالیوودی شدم؛ طی آن سناریوی قیصر را در 26 سالگی نوشتم. در سال 47 وزارت فرهنگ وقت فیلم را نگه داشت و سال 48 فیلم اکران شد. تا کنون 31 فیلم ساخته ام.»
آشتی دادن در سینما...
کیمیایی سخنان خود را در این برنامه چنین ادامه داد: «دنیای به هم ریخته فاصله و حجم را دیشب در یک فیلم  سه بعدی دیدم که پولاد به من نشان داد. در من نوعی وحشت ایجاد کرد، به این لحاظ که سینما به عنوان هنر دارد از بین می رود با این از بین رفتن حجم و فاصله ها چگونه می توان فیلمی اجتماعی ساخت. تماشاگر اسیر این سیرک نمایشی است، اما در سینمای اجتماعی قرار است پیچ و تاب های جامعه را نگاه کند که سخت می شود به آن دست پیدا کرد.»
او ادامه داد: «فرض کنید فیلم عاشقانه می خواهید بسازید با این ضیافت چشم که مسلط است بر ذهن چگونه می شود این کار را کرد. این فرم های جدید تفکر را از سینما می گیرد تا کنون هم اتفاقاتی افتاده که ابزار خلاقیت را به فیلمساز پیشنهاد می دهد. ای کاش سینما هم مثل مثل موسیقی و نقاشی سر جای خودش بماند. حیف که بارقه های عاشقانه های خانواده و حس های شریف انسانی دارد فراموش می شود.»
کیمیایی در ادامه حضور در این برنامه در پاسخ به این سئوال که طی 6 دهه فیلمسازی کدام دهه سینمای پربارتری داشته؟، چنین پاسخ داد: «مدیران سینمایی که آمدند تکلیف را روشن می کردند. برای اینکه هیچیک از خانواده سینما نبودند اما سینما را دوست داشتند. این خیلی فرق می کند با این که هم نفس با هنرمند باشید. من و بسیاری از هم دوره ای هایم بعد از 30 سال احساس می کنیم هنوز فیلم خودمان را نساخته ایم. هنوز باید جاهایی از فیلم مان کم شود یا اضافه شود. »
او ادامه داد: «دوره‌ای که جعفری جلوه در ارشاد بودند برخورد خوبی با من داشتند و  اینکه من اینجا هستم به همین برمی گردد. فراز و فرود سینما در دوره های مختلف وجود داشته است. دوره ای که الان هست به بخش سینمای متفکر اهمیت بیشتری می دهد در  حالیکه سینمایی ها و کمدی های بد هم هستند اما برخوردی که با من طی این دوره شده برخورد کافی بوده است.»
این برنامه با سخنان طوسی ادامه پیدا کرد: «باید بپذیریم که دعوت از کیمیایی قدردانی از تاریخ سینمای ایران می تواند باشد به لحاظ ریشه های قرص و محکمی که این فیلمساز در تاریخ سینمای ایران داشته است. حضور مستمر در یک شکل حرفه ای و پیوسته که 5 دهه را در برمی گیرد باید به آن بها داده شود و این ادای وظیفه به نوعی ادای دین به تاریخ سینمای ایران است.»
او ادامه داد: «ویژگی مستقل سینمای کیمیایی به جز اهمیت به قصه و فیلمنامه و گرامر و زبان سینما اهمیتی است که کیمیایی برای انسان قائل است. رابطه انسان و اجتماع که نوعی واقع گرایی اجتماعی را شکل می دهد که با سایر فیلمسازان متفاوت است. چون واقع گرایی را در یک موقعیت نمایشی بیان می کند و در کنار آن نگاه معاصر فیلمساز را به زمانه خودش می بینیم. مثلا در دوره میانسالی یا رو به کهولت و یا یک نقطه تردید آمیز که شخصیت فیلم بین قهرمان و ضد قهرمان قرار می گیرد و می خواهد خود را ابراز کند و پیشنهاد اجتماعی خود را دارد و  منفعل نیست. مثل شخصیت «قدرت» در «گوزن ها»، کجا این شخصیت تفکر اجتماعی خود را به صورت تفرعن و به رخ کشیدن و اتیکت کردن به نمایش می گذارد.»او همچنین گفت: «در دهه اخیر یکی از نمونه های متاخر فیلم «جرم» است که به تبع شرایط و نگاه کنایه آمیز کیمیایی دو شخصیت را در قالب دو دوست داریم که فاقد هویت مندی اجتماعی هستند اما رفته رفته به یک هویت مندی قابل قبول می رسند. اینجا اعتراضی در شرایط حساس تاریخی دهه 30 انجام می شود و شخصیت های محوری در ساحت انتخاب قرار می گیرند. »کیمیایی در پاسخ به این نکته که جای خالی ساختارها و نهادهای حکومتی و اجتماعی در فیلم‌های او احساس می‌شود، گفت: «همه چیز آنجاست که اتفاق افتاد از آن جا به بعد هر ساختار اجتماعی که بخواهد پادرمیانی کند یک نگاه و بازتاب دیگر است. اتفاق آیا اجتماعی است؟ یک درگیری اخلاقی و خانوادگی است؟ تا آنجا که آن اتفاق می افتد من حضور دارم از آنجا که توسط نهادی که شما می گویید قرار است آن اتفاق ارزیابی شود کار من نیست زیرا به تشخیص آن اتفاق وابسته می شوید. معضل اجتماعی و اتفاقی که در حاشیه های تهران دارد می افتد شخصی نیست، میان دو آدم و خانواده نیست و بسیار گسترده تر است. »
او در پاسخ به سوالی دیگر مبنی براینکه چرا قهرمان‌های در فیلم‌هایش از بین می‌روند گفت: «قهرمانی که زنده بماند خیلی باید جواب دهد. نبودن یک قهرمان بعد از فعلی که انجام داده به شدت آرمانی است و این حضور غایبش خیلی بیشتر تاثیر می گذارد تا بودنش. مرگ قهرمان از او یک موجود دست نیافتنی می سازد. اگر دعوا بر سر این است که آیا آرمان خواهی مطرود است یا خیر من باید بگویم انسانی که صاحب عقیده نیست صاحب خیلی چیزها نیست.
طوسی: قهرمانی که بخواهیم قبل از موج نو در یک نقطه تشخص یافته ظاهری جستجو کنیم، محبوبیت یک بازیگر بود که به یک ستاره تبدیل شده بود. اما این محبوبیت هم یک سقف و ظرفیتی داشت و اینکه چقدر با واقع گرایی اجتماعی آن زمان مناسبت داشت؟»
او ادامه داد: «انگار جامعه اواخر 40 به یک قهرمان دیگر نیاز داشت که آرمان داشته باشد و دلایل خود را برای رسیدن به یک شرایط مطلوب اجتماعی ببیند و عملی کند. قهرمان اگر نقطه آرمان خواهانه داشته باشد یا باید در برابر ظلم قرار بگیرد به نحوی که دلایل اجتماعی و انسانی برای او بیشتر از خودش اهمیت داشته باشد که خواه ناخواه در معرض قربانی شدن قرار می گیرد. هر فیلمسازی به لحاظ ساختار کارهایش در فراز و فرود قرار می گیرد اما استمرار این مضمون و دستمایه در کارنامه کیمیایی برای جامعه در حال گذار آن زمان که تلفات خود را می دهد ضمن تاکید بر حفظ ریشه های اخلاقی و سرزمینی در جهت رسیدن به یک موقعیت مطلوب انسانی مگر چیز بدی است؟ بنابراین باید واقع بینانه با آثار کیمیایی مواجه شویم.»
تاثیر تکنولوژی بر سینما
کیمیایی در مورد تاثیر تکنولوژی بر سینما گفت: «تکنولوژی را مثل طوفان یا زلزله ای که قرار است بیاید حس می کنم. تکنولوژی در سینما باعث می شود آدمِ دروغ و جای دروغ و در نتیجه اعتراض و تعهدِ دروغ ساخته می شود. وحشت دارم که این نوع هستی دروغ وارد یک تفکر ناب و هنرمندانه شود. لحظات تاثیرگذار انسانی با سینما و تفکر هنرمندانه به وجود می آید. برخی فیلمسازان با ابزار و تفکر سینما رشد و حرکت پیدا می کنند و تفکری که می دهند هنرمندانه است بنابراین برخی از این جلوه های کلاسیک تکنولوژیک شان هم از دلِ سینما بیرون می آید.»
در عفو لذتی است که در انتقام نیست...
کیمیایی سخنان خود را چنین ادامه داد: «من در ترکیب این جمله حرف دارم. این انتقام نیست عکس العمل است. اگر عکس العمل نداشته باشید یک آدم خنثی هستید. عکس العمل در برابر موضوع میزان آن را مشخص می کند. مثلا وقتی قرار است هستی و آرمان من گرفته شود من دیگر نمی توانم او را ببخشم، من هستی و عقایدم را می خواهم که از من گرفته شده. لحن و خواسته شما از یک جمله عادی «مثل هوای تهران آلوده است» مهم است، می تواند دریافت اجتماعی، پزشکی یا سیاسی داشته باشد. این اجرا برای من مهم است و من از آن نمی گذرم.»
جایگاه زن در فیلم های کیمیایی
جایگاه زنان در فیلم‌های کیمیایی همواره یکی از موضوعاتی بوده که این فیلمساز را با چالش روبرو کرده است. او در این مورد چنین توضیح داد: «در فیلم هایم زن به معنای کامل بودن، عشق و حضور سرخ همیشه بوده است. رفاقت زنانه فرق می کند و شاید در آن زمان کمتر حضور اجتماعی داشته اند. من غلو نمی کنم راجع به زن؛ از مادر تا عشق تا حضور فعال اجتماعی. زن ها در فیلم هایم نیز شخصیت های مستقلی هستند. معتقدم در سینما باید به زن به طور واقعی و اجتماعی نگاه شود، نه بر مبنای خوش آیند یک تفکر اجتماعی خاص مثل فمینیسم.  زن سینمای من واقعی است.
طوسی: زیور «دندان مار» با بازی گلچهره سجادیه که کار می کند، هندوانه می فروشد و شخصیت مستقلی است یا مجدیه فیلم «اعتراض» یا شخصیت طلعت «ردپای گرگ» که دچار سردرگمی شده است. اینها و بسیاری نمونه های دیگر زن های مستقل فیلم های کیمیایی هستند.»
تاثیر تحولات اجتماعی در آثار کیمیایی
این کارگردان سرشناس در مورد تاثیر تحولات اجتماعی در آثارش گفت: «آدمِ ادواری که فکر می کند شکل های مختلفی از تفکر به صورت شخصی و آنچه جامعه به او می دهد، درونش قضاوت می کنند. چطور می توان از جریانات اجتماعی خودت تاثیرپذیر نباشی. این جریانات اجتماعی شما را صاحب عقیده می کند و می سازد و چون هنرمند هستی صاحبِ عقیده خودت می شوی.
در طبقه مرفه یا حتی متوسط عقب آدم متوسط می گردیم اما در برخوردهایی که در طبقه فرودست وجود دارد قهرمان می سازد. آن سال ها همه آدم های سیاسی واقعی ما از این طبقه (فرودست) بیرون آمده اند. مثلا اتفاقاتی که در آسفالت خیابان های طبقه من می افتد در فیلم های وسترن هم می افتد. قهرمان برخاسته از طبقه فرودست در فیلم های همه جای دنیا دیده می شوند. شاید از سایر طبقات هم باشند اما من نزدیکی فکری به آنها ندارم. مثل فاصله پرویز دوایی در دوره خودم با گلستان. »
نگاه کیمیایی به عشق
طوسی در ادامه این برنامه در مورد نگاه کیمیایی به عشق گفت: «براساس عناصر تکرار شونده ای که در فیلم های کیمیایی هست، یکی نمایش عشق است که بخشی از آن به تعریف دهی کیمیایی در قصه و روایت برمی گردد. عشق اگر بخواهد با گستره اجتماعی آمیخته شود باید قهرمان از آن عبور کند که در قیصر، گوزن ها، سرب، اعتراض و ... این مساله را می بینیم. »
کیمیایی در پاسخ به این سئوال که چرا فیلم‌هایش مورد علاقه خانواده هاست، گفت: «بیان نشده هایی در جنس واژه و جمله حضور پیدا می کنند. شما در ادبیات راحت ترید که تصاویری بسازید که در ذهن خوانندگان شکل های متفاوت داشته باشد. اما در سینما وقتی یک عکس را نشان می دهید یعنی عقیده من این است و همه به این عکس نگاه کنند. موضوع اجتماعی سخت است به الحاظ اینکه باید قضاوت دانسته ای داشته باشید. حقیقتی که در جامعه من وجود دارد و من فیلمساز آن هستم. در فیلم اجتماعی مهم است که چطور حاشیه ها تبدیل به متن می شوند و متن می شود جامعه تو که قرار است از آن فیلم بسازی. حواس من پی بی قانونی نیست بلکه به نوعی «بی قانونی» را به زبان سینما بگویم نه اینکه آن را تایید کنم بلکه آن را چگونه بیان کنم. این که اخلاق در فیلم ها و کتاب های من مهم است چون داربست یک خانواده است. سفره، با هم بودن، حیاط که عنصر معماری بود که باعث نزدیکی آدم ها می شد و ... اینها برای من مهم است. اعتقادم به جوانان است. بازیگری، بخش فنی فیلم حتی موسیقی فیلم را به جوانان اعتماد می کنم.»
دیالوگ فیلم‌های کیمیایی که به تشخص رسیده‌اند
کیمیایی همچنین در مورد ادبیاتی که در فیلمنامه‌هایش به کار می‌برد گفت: «ادبیات یعنی صرفا ادبیات با گفت و گو و محاوره در پیاده رو ، مترو، اتوبوس و ... در طبقات مختلف فرق می کند. اکنون باری از لهجه وارد خیابان های تهران شده این تاثیرپذیری که شما با زبان خیابان حرف بزنی یا با زبان خانه، فرق کرده است. زبان محاوره دچار یک گیجی شده است. من به زبان خیلی اهمیت می دهم و این گفت و گوهایی که می گویند ماندگارشده اند اینها رو به روی هم گذاشتن ادبیات صرف و گفت و گوی رعایت شدهِ طبقاتی است.»

بازیگر استرالیایی با حضور در برنامه شوی شبانه جیمی فالون برای معرفی نمایشش در برادوی همه تمرکزش را بر ریاست جمهوری ترامپ گذاشت و آن را مسخره خواند.
کیت بلانشت بازیگر استرالیایی ریاست جمهوری دونالد ترامپ را پوچ و مضحک نامید.
وی برای معرفی نمایشی که در برادوی روی صحنه دارد در برنامه جیمی فالون شرکت کرد و با این حال به محض نشستن روی صندلی بحث را به ترامپ کشاند و گفت با توجه به شخصیت ترامپ حالا مسایل جنسی نماد آمریکا شده‌اند.
در ادامه بحث که مصاحبه‌ای بسیار احساسی بود، گفتگوی بین فالون و مهمان وی به کرات گسسته شد و در نهایت این سخنان ضدترامپ بلانشت بود که به وضوح به گوش رسید. در یک بخش از این برنامه بلانشت روبه تماشاگران گفت باید همه پس‌اندازهایتان را به ترامپ بدهید.
بلانشت با اشاره به نمایشی که روی صحنه دارد و از آثار چخوف است، گفت: خیلی خوشحالم که در نمایشی هر شب روی صحنه می‌روم که درباره طبقه متوسط است و باید تاکید کنم که این مسخره و پوچ است که مردی اختیار بزرگ‌ترین اقتصادی جهان را به دست بگیرد که خودش چهار بار ورشکسته شده است. دیگر دیوانه‌وارتر از این نمی‌شود.
فالون که سعی می‌کرد موضع‌گیر خنثی داشته باشد، گفت: احساسم شبیه یک زرافه در فضا است.
بلانشت در نمایشی با عنوان «حال حاضر» با بازیگرانی استرالیایی و به کارگردانی همسر خودش اندرو آپتون که در عین حال همکار وی در کمپانی تئاتر سیدنی در پنج سال اخیر بوده است، هر شب روی صحنه می‌رود.
او در همین حال در حال بازی در فیلم «هشت یار اوشن» در نیویورک است که در فضای فیلم مشهور «۱۱ یار اوشن» ولی با بازیگران زن می‌گذرد. این فیلم این بار با حضور دیگر بازیگران زن شامل ساندرا بولاک، سارا پالسون، الیزابت بنکس، میندی کیلینگ و هلنا بونهام کارتر در دست ساخت است.  
 

بچه های دبستان مهرآسا به دعوت سالار عقیلی شب گذشته قطعه ای از آثار وی را به صحنه بردند.
سالار عقیلی شب  هفتم بهمن از گروه موسیقی مدرسه مهرآسا به سرپرستی آزاده لاله که در جشنواره نوای خرم ۳ تقدیر شده بود، دعوت کرد تا در کنسرت وی در برج میلاد در دو سانس آهنگ «خوشه چین» را اجرا کنند و این اجرا برگزار شد.
سالار عقیلی از موسسه رادنواندیش و جشنواره خرم نیز یاد کرد و بچه ها در مقابل حدود ۲ هزار نفر به صحنه رفتند.
این خواننده درباره اجرای این بچه ها اظهار کرد: در جشنواره موسیقی فجر گروهی از بچه هایی از دبستان مهرآسا بودند. من دیدم که این گروه با عشق آثار را دنبال می کردند و همین باعث شد که اشک در چشمانم جمع شود.
وی اضافه کرد: این بچه ها استادان و موزیسین های آینده کشور ما هستند و من همین قدر که دیدم به موسیقی ایرانی بها می دهند و آن را دنبال می کنند خوشحال شدم.
عقیلی در پایان بیان کرد: به همین دلیل از آنها دعوت کردم که امشب به این کنسرت بیایند و برای شما قطعه ای را اجرا کنند.
 

فیلمبرداری «من دیوانه نیستم» تمام شد
فیلمبرداری فیلم سینمایی «من دیوانه نیستم» جدیدترین ساخته علیرضا امینی به پایان رسید.
فیلمبرداری فیلم سینمایی «من دیوانه نیستم» به کارگردانی علیرضا امینی و تهیه کنندگی مرتضی شایسته دوشنبه ۴ بهمن ماه در بندر کیاشهر در حد فاصل بین رشت و لاهیجان به پایان رسید و به تازگی تدوین این اثر سینمایی توسط خود کارگردان آغاز شده است.
در حال حاضر آهنگسازی این فیلم را که تمام فیلمبرداری آن در شمال کشور بود، بهنام ابطحی انجام می دهد.
عوامل «من دیوانه نیستم» عبارتند از بازیگران: مهران احمدی، مجید صالحی، برزو ارجمند، هادی کاظمی، محمدرضا هدایتی، سیروس کهوری نژاد، محمدرضا داوودنژاد، دانیال مقدم، امید روحانی، مهدی ماهانی و پژمان جمشیدی، سایر بازیگران: پانته آ مهدی نیا، پوریا میان دهی، سیاوش جعفری، حسام حمیدی، محمدرضا موهبتی، وحید ثابت قدم، شیما مرزی، شهریار حیدری، پژواک ایمانی، علیرضا شریعتی، شهرام فارابی، محمد طایفه و بازیگر خردسال: ماهک خرسندی.
کارگردان: علیرضا امینی، تهیه‌کننده: مرتضی شایسته، مدیرتولید: مجتبی متولی، نویسندگان: علیرضا امینی و دانیال مقدم، مدیر فیلمبرداری: فرشاد گل سفیدی، صدابردار: میثم یاردیلو، طراح صحنه ولباس: سهیل میرسپاسی، طراح گریم: امید گل زاده، جانشین تولید: مهرداد متولی، دستیار اول کارگردان و برنامه ریز: ایمان یزدی، عکاس: حسن شجاعی، تدوین: علیرضا امینی، آهنگساز: بهنام ابطحی، منشی صحنه: مریم مرادی، مدیر تدارکات: کامبیز اینانلو.

فیلم فجر با «آبی کم‌رنگ» کلید می‌خورد
نمایش فیلم های سی و پنجمین جشنواره فجر در برج میلاد از ۱۰ بهمن با مستند «آبی کم رنگ» ساخته آرش لاهوتی آغاز می‌شود.
مراسم افتتاحیه سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر ۹ بهمن ماه برگزار می‌شود و نمایش فیلم ها در کاخ رسانه‌ها (برج میلاد) از ساعت ۱۳:۳۰ روز یکشنبه ۱۰ بهمن با فیلم مستند «آبی کم رنگ» شروع خواهد شد.
مستند «آبی کم رنگ» به کارگردانی آرش لاهوتی در دهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» حضور یافت و برنده سه جایزه از جشنواره «سینما حقیقت» شامل تندیس بهترین مستند بخش بین الملل، تندیس بهترین مستند بلند بخش آوینی و تندیس بهترین تدوینگر شد.
این مستند به بیان زندگی ۴ جانباز اعصاب و روان در یکی از بیمارستان‌های روان‌پزشکی تهران می‌پردازد. این جانبازان که در جنگ تحمیلی ایران و عراق مجروح شده‌اند، سال‌های بسیاری است که در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند.
برای ورود به بیمارستان و کسب اجازه فیلمبرداری هشت ماه زمان صرف شده است و در نهایت به تیم سه نفره‌ای شامل فیلمبردار، صدابردار و کارگردان اجازه ورود و فیلمبرداری داده شد. در نهایت از مرحله تحقیق و پژوهش که همزمان با دریافت مجوز انجام می‌شد تا مونتاژ نهایی فیلم، یک سال و هشت ماه زمان طی شد.
آرش لاهوتی کارگردان مستند «راننده و روباه» برنده ۱۰ جایزه از جشنواره های معتبر دنیا و برگزیده بیش از ۳۵ جشنواره فیلم بین المللی است.
این دوره از جشنواره فیلم فجر نسبت به سال های گذشته ۲ روز زودتر شروع شد و با حاشیه هایی از جمله راه پیدا نکردن بعضی از فیلم ها همراه شد.
 

پاسخ بدهند برای کنسرت برنامه‌ریزی می‌کنیم
رهبر و مدیر هنری ارکستر فیلارمونیک تهران در تشریح تازه ترین فعالیت های این مجموعه از تلاش برای انتشار آلبوم تا پایان سال و برگزاری کنسرت در بهار سال آینده سخن گفت.
آرش گوران رهبر ارکستر فیلارمونیک تهران در گفتگو با خبرنگار مهر درباره تازه ترین فعالیت های این مجموعه موسیقایی اینگونه توضیح داد: ارکستر فیلارمونیک تهران برنامه های زیادی برای برگزاری کنسرت مدنظر دارد، اما با توجه به رایزنی ها و نامه نگاری هایی که با مجموعه های چون برج میلاد و تالار وحدت تهران برای در اختیار قرار دادن سالن ها انجام گرفته و هنوز هم هیچ پاسخی برای تاریخ برگزاری کنسرت ها به طور مشخص دریافت نکردیم بنابراین نمی توانم به صورت دقیق درباره زمان برگزاری کنسرت های جدید اطلاعات جدیدی بدهم.
وی ادامه داد: به هر حال همانطور که گفتم ما نامه نگاری های لازم را انجام دادیم اما دوستان هنوز درباره زمان برگزاری کنسرت ها خبری ندادند و قطعا اگر خبری درباره برگزاری کنسرت های سال آینده دریافت کنیم درباره آن اطلاع رسانی می کنیم. این در حالی است که مجموعه ارکستر فیلارمونیک تهران برنامه های زیادی برای سال آینده دارد که باید هر چه زودتر به ما درباره زمان برگزاری کنسرت ها پاسخ داده شود که بتوانیم بر اساس این برنامه اعلام شده برنامه ریزی های لازم را انجام دهیم. پیش بینی ما این است  که در بهار سال آینده حتما کنسرتی داشته باشیم.
گوران به آلبوم ارکستر فیلارمونیک تهران هم اشاره کرد و گفت: فکر می کنم این اولین آلبوم ارکسترالی است که به این شیوه با استفاده از آثار آهنگسازان معاصر تولید شده و می تواند برای دوستداران موسیقی مورد توجه قرار گیرد. این آلبوم هم اکنون در مرحله نهایی میکس و مسترینگ قرار دارد و اگر مشکلی وجود نداشته باشد تا یک ماه آینده آماده انتشار خواهد شد. البته برای انتشار اثر باید با تهیه کنندگانی وارد مذاکره شدیم که به محض قطعی شدن اطلاعات بیشتری را در اختیار مخاطبان قرار می دهیم.
رهبر ارکستر فیلارمونیک تهران که چندی پیش دیپلم افتخار هیات داوران مسابقات رهبری ارکستر «دریای سیاه» کشور رومانی را دریافت کرده بود، درباره فعالیت های برون مرزی ارکستر فیلارمونیک تهران توضیح داد: فعلا فعالیت خاصی برای خارج از کشور نداریم اما به واسطه ارتباطاتی که میان ما و هنرمندان و مجموعه های خارج از کشور انجام گرفته گفتمان فعالیت های مشترک بین المللی همچنان وجود دارد، اما تا زمانی که هیچ چیزی قطعی نباشد نمی توانیم درباره آن به صورت قطعی صحبت کنیم.

نمایش «ماحی» در سینماهای لندن
فیلم «ماحی» به کارگردانی داود خیام بعد از حضور در هفتمین دوره فستیوال «فیلم‌های ایرانی در لندن» در دو نوبت از ۲۱ ژانویه تا ۲۶ و از ۲۸ ژانویه تا ۲ فوریه در شهر لندن به نمایش درخواهد آمد.
فستیوال فیلم‌های ایرانی لندن با تمرکز بر سینمای ایران، هفتمین سال برگزاری را پشت سر می‌گذارد و هر سال از ۲۸ اکتبر تا ۲ نوامبر برگزار می‌شود و فیلم‌ها بعد از حضور در این فستیوال به مدت یک هفته تا ۱۰ روز در سینماهای لندن به نمایش گذاشته می‌شوند.
فیلم «ماحی» تقریباً بعد از یک سال موفق به دریافت ثبت پروانه نمایش شد و قرار است بلافاصله بعد از سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر به سرگروهی سینما آفریقا به نمایش در بیاید.
داستان این فیلم که بر اساس اتفاقات واقعی است؛ قصه ای از حواشی زندگی یک زن که از پشت پرده اختلاس های مالی تا پرونده های پزشکی سربه مهر که هیچ گاه مطرح نشده است پرده برداری می کند. فیلمی که با توجه به مضمون سیاسی و اجتماعی اش ١٠ هفته (تا قبل از انتخابات ایران) روی پرده خواهد ماند که از این زمان پنج هفته آن به سال جدید می رسد.
داستان فیلم بین سال‌های ۹۱ تا ۹۲ می‌گذرد و روایتگر شرایط زن فیلم به نام «ماحی» است. شرایطی که بازگوکننده معنای کلمه ماحی است که از آن به معنای محوکننده یا نابودکننده یاد می‌شود.
آنا نعمتی، مهران احمدی، همایون ارشادی، احسان امانی، سپیده اعلایی، هدی نوری زاده و مریم داوودی ازجمله بازیگرانی هستند که در این پروژه سینمایی ایفای نقش کرده‌اند.
عوامل «ماحی» عبارت‌اند از نویسنده و کارگردان: داود خیام، تهیه‌کننده: جواد نوروز بیگی، سرمایه‌گذار و مجری طرح: روزبه حسینی کارگر، مدیر فیلم‌برداری: مسعود سلامی، تدوین: بهرام دهقانی، طراح صحنه: پیام اسکندری، طراح لباس: ملودی اسماعیلی، طراح گریم: محسن دارسنج، صدابردار: منصور شهبازی، طراحی و ترکیب صدا: محمود موسوی نژاد، آهنگساز: بهزاد عبدی، مدیر برنامه‌ریزی: فروزان جلالی، دستیاران اول کارگردان: حسین خضوعی، سامان رخصتی، منشی صحنه: سهیلا کاشفی، عکاس: مهدی دلخواسته، مدیر تولید: محمدرضا منصوری، مدیر بازرگانی: نسرین تشکری، طراح پوستر: حامد مسعودیفر، ساخت تیزر: نوید توحیدی، روابط عمومی: المیرا حصارکی، مدیر تبلیغات و مشاور رسانه‌ای: شیوا آبا.

از مردمم دفاع میکنم
ترانه علیدوستی:اگر بتوانم هم به اسکار نمی‌روم
اظهارنظر توییتری ترانه علیدوستی باعث شد تا نیویورک تایمز با او گفتگویی داشته که این بازیگر بار دیگر تاکید کرد در اسکار شرکت نمی کند و توهین به ملت ایران را نمی پذیرد. دونالد ترامپ رییس جمهور جدید آمریکا طرحی برای ممنوعیت سفر شهروندان چند کشور مسلمان به آمریکا دارد که یکی از این کشورها ایران است همین مساله در چند روز اخیر واکنش هایی را در فضای مجازی در ایران برانگیخته است و حتی برخی از افراد از اصغر فرهادی کارگردان فیلم «فروشنده» که نامزد اسکار شده است خواسته اند که به نشانه اعتراض به آمریکا نرود. البته برخی هم ابراز نگرانی کرده بودند که اصغر فرهادی هم مشمول این قانونی آمریکایی شود که از سوی دیگر گفته می شود اصغر فرهادی منعی برای حضور در مراسم اسکار امسال ندارد. او با توجه به داشتن پاسپورت آمریکا می تواند بدون مشکل به این کشور رفت و آمد کند و قانون جدید ترامپ شامل حال او نمی شود.
ترانه علیدوستی: در اسکار شرکت نمی کنم
در پی همین مسایل ترانه علیدوستی بازیگر نقش رعنا در «فروشنده» امروز در صفحه خود در  فضای مجازی به زبان فارسی و انگلیسی نوشت: «قانون منع ایرانیان و شش کشور دیگر از ورود به آمریکا، حتی اگر موقتی باشد تبعیض‌آمیز است و غیرقابل پذیرش. نمی دانم این منع شامل وقایع فرهنگی هم خواهد شد یا نه، اما اگر یک درصد هم نشود، من برای شرکت در مراسم اسکار به این کشور سفر نخواهم کرد.»
این واکنش ترانه علیدوستی بازتاب گسترده ای در رسانه های جهان داشت، بیشتر سایت های مشهور مانند گاردین، هافینگتن پست، فرانس ۲۴، هالیوود ریپورتر، دویچه ووله و... تیتر زدند که بازیگر «فروشنده» بخاطر تصمیم نژادپرستانه ترامپ اسکار را تحریم کرد. ولی در این میان روزنامه نیویورک تایمز در مصاحبه ایمیلی با ترانه علیدوستی از او سوالاتی را پرسید. ترانه علیدوستی در این گفتگو می گوید حتی اگر این ممنوعیت تاثیری بر توانایی او برای گرفتن ویزا نداشته باشد بازهم روز ۲۶ ماه فوریه در مراسم اسکار شرکت نخواهد کرد. وی اضافه می کند: من تصمیم گرفتم به مراسم نروم حتی اگر بتوانم؛ چون عمیقا آزرده می شوم که می بینم مردم عادی کشورم به خاطر چیزی که شاید حق قانونی شان باشد تا به فرزندانشان که ساکن خارج از کشور هستند سر بزنند یا دانشجویان به کلاس های دانشگاه شان دسترسی داشته باشند، منع شده اند.

اون روز که تعطیله!
میترا زمانی
معاون سیاسی وزیر کشور گفت: بر اساس قانون از ۲۵ اسفند ماه کار بررسی و قانونی تشکیل هیات‌های اجرایی برای انتخابات شوراها آغاز و سی اسفند ثبت نام برای انتخابات شوراها انجام می‌شود.
سوال : آمدیم و در تقویم ما اسفند بیست و نه روز بود تکلیف چیست؟ بعد هم سی اسفند که می شود آخر سسال! کجا باز است مردم ثبت نام کنند؟بعدش هم که می خوریم به تنگ سال جدید و تعطیلات! نمی شد جای اینکه از سی اسفند ثبت نام کنند از هفتم وهشتم فرودین ماه از مردم ثبت نام کنند؟
این تذکر آیین نامه ای را فقط از این لحاظ تقدیم می کنمی که انتخابات شورای شهر خیلی مهم است و مردم هم تازگی ها قطع به یقین متوجه این اهمیت کار شده اند!