|
تفاهم نامه همکاری سینمایی بین ایران و نیکاراگوئه امضا شد
سازمان سینماتک ملی نیکاراگوئه و بنیاد سینمایی فارابی تفاهم نامه همکاری در زمینه امور سینمایی امضاء کردند.
به گزارش امتیاز، در این دیدار که با حضور مسئولان سینماتک ملی نیکاراگوئه و سفرای دو کشور در بنیاد سینمایی فارابی برگزار شد، «علیرضا تابش» مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی با اشاره به سینمای ایران و سابقه و تجربه 120 سالهاش، اظهار داشت: در روزهایی که دنیا با چالش کرونا روبرو است، با امضای این تفاهمنامه فصل نوینی از تعاملات سینمایی دو کشور ایران و نیکاراگوئه آغاز شد.
او با اشاره به ایجاد زمینه فعالیت سینمایی در قالب تولید مشترک در آینده همکاری دو کشور اظهار داشت: امید است این قرارداد همکاری زمینه را برای مشارکت بخش خصوصی و دولتی دو کشور قرار گیرد.
در این نشست «مجید صالحی» سفیر جمهوری اسلامی ایران در نیکاراگوئه گفت: از طریق امضای این تفاهمنامه مهم، تبادل محصولات و برنامهریزی برای همکاری سینمایی آغاز میشود و از این طریق امکان دستیابی به اطلاعات بیشتری درباره فرهنگها بهدست می آید که موجب تقویت روابط دوستانه دو کشور میشود.
همچنین «ایدانیا کاستیلو»، مدیر سینماتک ملی نیکاراگوئه در این نشست اظهار داشت: امضای این تفاهمنامه نشانه تعهد مردم و دولتها برای اتحاد و تقویت فرهنگهای هر دو ملت است.
در بخش دیگری از این نشست «آیزاک براوو» سفیر نیکاراگوئه در ایران، از حمایت مردم و دولت جمهوری اسلامی ایران و بنیاد سینمایی فارابی برای تعهدشان به امضای این تفاهمنامه که به نفع توسعه هنر سینمایی در هر دو کشور است، تشکر کرد.
کارگردان تلوزیون: کار در دوران کرونا بسیار سخت بود
برنامه دست در دست به تهیهکنندگی هادی خدادی و کارگردانی احسان مرادی و اجرای سلمان فرخنده به عنوان قراری پاییزی جمعه، شنبه و یکشنبه بعد از گفتوگوی ویژه خبری روانه آنتن می شد قرار است تا در فصل دوم خود و در زمستان بار دیگر از شبکه دو سیما پخش شود.
این برنامه با تهیه موشنهایی از شخصیتهای تاثیرگذار و کسانی که در کار خیر پیش قدم بودهاند، برگزاری پویشی مردمی با محوریت ارسال داستان هایی با موضوع کرونا به صورت نوشته، فیلم، صدا و اهدای جوایز به آثار برگزیده همچنین گفتگوهایی صمیمی و شنیدنی با هنرمندان، ورزشکاران و جهادگران عرصه نیکوکاری، به پررنگ تر کردن همدلی و خیرخواهی در این دوران میپردازد.
دست در دست از جمله تولیدات تلویزیونی بود که در روزهای بحران کرونا تلاش کرد به افراد تاثیرگذاری بپردازد که در بزنگاههای مختلف اجتماعی همراه مردم بودند و در دوران شیوع کرونا گامهای موثری در یاری رساندن به همنوعان خود برداشتند. این برنامه علاوه بر گفتوگو با چهرههای حوزههای مختلف فرهنگی، هنری، ادبی، ورزشی، اجتماعی به پخش گزارشهایی از کمک همدلانه مردم به یکدیگر در سراسر ایران پرداخت.
«دست در دست» محصول همدلی مردم در شرایط بحرانی کرونا است
احسان مرادی در توضیح اهداف، دغدغه ها و چالش های تولید این برنامه در شرایط کرونا گفت: برنامه دست در دست محصول همدلی مردم در شرایط بحرانی کرونا است؛ پیش از این شاید اگر در دوهمی های دوستانه و فامیل و ... مطرح می شد که اگر روزی بحران یا مشکلی پیش بیاید جوانان امروز آنگونه که باید و انتظار داریم، توانایی حضور ندارند اما امروز می بینیم که همین جوانان وارد میدان شده اند؛ و دست در دست برنامه همین افراد شد یعنی آدمهایی که وجود دارند که میدانند که کاری که میکنند بسیار خطرناک است چه برای خودشان و چه برای خانوادههایشان؛ اما این افراد به میدان آمدهاند و ما در دست در دست موفق شدیم که اشارهای کوچک به این آدمها بکنیم.
وی افزود: اینها گروه هایی از جوانان هستند که شاید در بزنگاه های گذشته چندان فرصت عرضه این روحیه داوطلبی را نداشتند اما در دوران کرونا و شرایط حال حاضر این جوانانی که ما میبینیم با جوانانی که روزی همه چیزشان را گذاشتند و جبهه ها را خالی نگذاشتند قابل مقایسه هستند و قطعا اگر روزی برسد که به حضورشان در جبهه نیاز باشد حتما این کار را انجام خواهند داد.
چون این جوانان هدفشان صرفاً کارداوطلبی و انسانی کردن است و برای همین هم ایستادهاند و به پیشواز مرگ می روند. از کنار کادر درمان قرار گرفتن تا کمک به محرومین تا حضور در طرح مساوات؛ بنابراین بسیار قابل احترامند. منظورم از این جوانان گروههای جهادی است؛ در دل این گروهها با کسانی مواجهیم که از اقشار و طبقات اجتماعی و اقتصادی گوناگون جامعه در کنار هم جمع شده اند. اگر امروز این آدمها کنار هم ایستادهاند برای مردم است و دلیل اصلی شکلگیری برنامه دست در دست هم نشان دادن همین ایستادگی بود.
مرادی ادامه داد: در این ۲۰ قسمتی که این برنامه روی آنتن رفت نسبت به زمانی که پخش شده مخاطبِ خودش را پیدا کرده است. حمایتکننده این برنامه سازمان تبلیغات اسلامی بودهاست؛ در این مدتی که با این بچهها (گروههای جهادی) کار کردهام فهمیدهام که تا چه اندازه انسانهای متفاوتی هستند و حتی افرادی از دهههای ۷۰ و ۸۰ را هم شامل می شوند. گروههای جهادی که مهمان این برنامه هستند کارهای بزرگی انجام دادهاند، تجربه داشتهاند، و کاملاً مردمی هستند. ما همیاران سلامتی را در این گروه ها داریم که هر روز به بیمارستانها می روند و پلی بین بیمارستانها و برنامه ما هستند. ضمن اینکه امروز در فضای مجازی و اینستاگرام فعالیت میکنند را بهراحتی میتوان پیدا کرد.
قرار ابتدایی ما این بود که مردمی که با کرونا مواجه بودهاند، مواجهه خودشان را بهصورت دل نوشته و خاطره برای ما بفرستند. چون اگر آیندگان بخواهند بدانند در شرایط کرونا زندگی چگونه بوده و ما فراموش کرده باشیم این نوشته ها می تواند حس و حال این روزها را به خوبی نشان دهد. در این چند روز اخیر منتهی به ویژهبرنامه شب یلدا پویش سپاس را تشکیل دادهایم که شامل پیامهای مردمی تشکر از کادر درمان است که از استقبال و ابراز احساسات مردم غافلگیر شدیم. این دو پویش نیز به همت سازمان تبلیغات اسلامی راه اندازی شد و در یک رفت و برگشت رسانه ای مخاطب درگیر ما شد.
تاکید کردیم یلدای امسال مجازی باشد
کارگردان برنامه دست در دست با تاکید بر نادیده شدن کار رسانه به رغم سختیها و چالشها بیان کرد: در دست در دست تاکید کردیم که یلدای امسال یلدایی مجازی باشد؛ شاید فکر میکنیم کار رسانهای کردن کاری راحت و تکراری است اما بعد از پیک اول که مردم مقداری نسبت به کرونا دچار کاهش حساسیت شدند به همین دلیل ما دوباره تکرار میکنیم که یلدا را به خاطر این شرایط بحرانی مجازی برگزار کنند، دور هم جمع نشوند، سفر نروند و البته متقارن شدن یلدا با روز پرستار هم بهانه بسیار خوبی بود که ما از آن استفاده کردیم تا با پرستاران و کادر درمان در ارتباط باشیم و از آنها تشکر کنیم و هم اینکه مردم را آگاهتر کنیم؛ قطعاً آگاه هستند اما آن دسته که شاید کمی بیتوجهی کردهاند را نسبت به این وضعیت هوشیار سازیم.
پیدا کردن مهمانان جهادی هم به این صورت بوده که از طریق سازمان تبلیغات، بیمارستان ها و گروه هایی که در فضای مجازی به شفاف سازی اقدامات شان می پردازند به گروه هایی برخوردیم که هم کارهای بزرگی انجام دادند و هم از صفر تا صد توسط مردم انجام شده است. از آنجا که گروه های جهادی بسیار زیاد بوده اند سعی کردیم از ۲۰ تای آنها در برنامه استفاده کنیم و از بقیه گروه ها که در سطح کشور پراکنده اند در ساخت مستند استفاده کنیم.
مرادی با اشاره به اقبالی که دست در دست در جذب مخاطب داشته است، گفت: با توجه به گزارشهایی که از ۱۶۲ به ما رسیده است، مخاطبان و اقبال به برنامه دست در دست نسبت به ۲۰ قسمت برای ما قابل انگیزه است. برای اینکه حرف کادر درمان را در این ویژهبرنامه به مردم برسانیم از هنرپیشهها و هنرمندان عرصه خوانندگی و بازیگری و مهمانانی از کادر درمان بهره گرفتیم؛ ضمن این که پیام تقدیر مردم را هم به دست کادر درمان رساندیم
رسالت سازمان صداوسیما این است که سیاست عمومی را مکرر اعلام کند و قطعاً ما هم در این برنامهسازی سهیم هستیم. تلاش میکنیم تا از هر شکل و شیوهای استفاده کنیم تا پیاممان را به آدمهای بیشتری برسانیم و تاثیرگذاری بیشتری داشته باشیم
کار رسانهای، به رغم سختیها کمتر دیده میشود
این کارگردان در ادامه و در توضیح دشواری های ساخت و تولید برنامه در دوران کرونا، خاطرنشان کرد: من کارم را از اسفند ۸۳ با تدوین و کارگردانی و تهیهکنندگی شروع کردم و در همه شبکهها کار کرده ام؛ کار در این دوران بسیار سخت بود به خصوص در ابتدا که خیلیها جدی نمیگرفتم و برایشان اهمیت نداشت؛ به همین دلیل در این شرایط رسانه کاری بجز اینکه به درون خود موضوع برود و از دل آن گزارش تهیه کند، ندارد؛ بر این اساس بسیاری از همکاران ما شهید شدند چراکه پا به پای کار کادر درمان در آیسییو و بخشهای کرونای رفتند تا بتوانند حالوهوای بیمارستانها را منعکس کنند تا مردم بیشتر رعایت کنند، سفر نروند و...
وی افزود: زحمتی که کادر درمان در این دوران کشیده است، قابل انکار نیست اما فکر میکنم رسانه هم در این شرایط بحرانی در میدان بود اما کمتر به آن توجه شده و برنامههای زنده و سختیهای آنها کمتر دیده شدهاست.
رسانه های مکتوب، تلویزیونهای اینترنتی، دوستانی که در تولید سریال فعال هستم و کسانی که در سینما کار میکنند و... به رغم سختی ای که کشیده اند و اینکه هر آنچه را در توان داشتند بر طبق اخلاص گذاشته اند اما کمتر دیده شدهاند.
مرادی تصریح کرد: از سختی کار ما این است که از روز اول با گروه تولید مجبور بودیم به آزمایشگاهها و بیمارستانها و بخشهای آیسییو برویم تا برای تلویزیون تولید محتوا کنیم؛ اما ما هم خانواده و نگرانیهای خودمان را داریم. برای همین برنامه زنده ما که ۹۰ دقیقه است دستکم ۵۰ نفر فعالیت داشتند، کسانی که باید در ساعات منع تردد، تردد و برنامه را تولید کنند. اینکه ما پس از کرونا بخواهیم به کارمان برگردیم هنر نکردهایم و قرار است در بحرانها کاری را انجام دهیم.
پخش زنده دوران کرونا بسیار متفاوت از دوران عادی است؛ در شرایط کنونی اگر کوچکترین بیحالی را از کسی ببینیم مجبوریم که بگوییم بر سر کار حاضر نشود و این کاهش ظرفیت نفراتی که حضورشان نیاز و ضرورت است کار را بسیار سخت میکند و آدمهایی که ماندهاند را مجبور میسازد تا دو برابر توانشان کار کنند؛ ضمن اینکه باید ریسک حضور بر برنامه را هم به جان خرید.
رسانه جایی نیست که بتواند متوقف شود
سعید ستودهگان مدیرکل تولیدات رسانه ای سازمان تبلیغات اسلامی که حمایتکننده برنامه دست در دست بودند در گفت وگو با ایرنا و در توضیح علت حمایت از این برنامه و هدف از ساخت آن عنوان کرد: هدف ما از راهاندازی و حمایت از برنامه دست در دست این بوده است که بتوانیم هم همدم شبهای پاییزی مردم باشیم (آن هم در شبهایی که تلاش میکنند که در خانه بمانند و از طریق تلویزیون و رسانههای دیگر خود را سرگرم کنند) و هم اینکه بتوانیم زحمات کسانی که در این فضای کرونا به مردم خدمت میکنند و دیده نمیشوند را به قاب تصویر بکشیم.
ضمن اینکه میخواستیم تشکری کنیم از گروههای جهادی و گروههایی که به کمک کادر درمان و قشر مستضعف جامعه رفته اند و انگیزهای هم برای خود مردم باشیم؛ مردمی که ممکن است برای به میدان آمدن احتیاج به یک مشوق و جرقه داشته باشند و ما تلاش کردیم این جرقه را بزنیم و با نشان دادن کارهای خوب و خیر، مشوقی برای مردم باشیم که به میدان بیایند و هر کسی هرچقدر که میتواند به مردم کمک کند.
وی افزود: واکنشها و بازخوردی که از مردم گرفتهایم این بوده است که هم گروههای جهادی انگیزه برای ادامه کار پیدا کرده اند و هم کسانی که دنبال بهانهای برای شروع کردن کاری بودهاند که به مردم کمک کنند، توانستند بسمالله بگویند و وارد گود شوند. بازخوردهای برنامه مان مثبت بوده و به هدفهایی که داشتهایم رسیدهایم؛ هدفمان سرگرم کردن مردم و نشان دادن زحمات این گروهها به مردم بوده است که خدا رو شکر برنامه دیده شدهاست. البته که کار نقصهایی هم داشته که در فصل دوم آن که در زمستان تولید خواهد شد، تلاش میکنیم تا این مشکلات برطرف شوند.
ما در مرکز رسانه سازمان تبلیغات این بنا را داریم که کمک کنیم هرجایی که کار رسانهای روی زمین مانده و کاری مفیدی و به نفع مردم هست انجام شود؛ بر این اساس کارهای مفیدی را که فکر میکنیم به درد مردم یا رسانه میخورد را حمایت میکنیم و برنامه دست در دست هم یکی از همین برنامهها بود که نیاز بود حمایت کنیم و این حمایت را انجام دادیم.
مدیرکل تولیدات رسانه ای سازمان تبلیغات اسلامی تاکید کرد: بسیاری از حرفه ها و هنر ها در هر جایی، بسیار تحت تأثیر کرونا قرار گرفته و بسیاری تا تعطیلی رفتهاند اما رسانه جایی نیست که بتواند متوقف شود؛ چراکه رسانه اولین حلقه اول دسترسی مردم است؛ به همین دلیل ما باید در رسانه با شناختن محدودیتهایی که به دلیل کرونا ایجادشده است، توانی چند برابر توانمان را بگذاریم تا ذائقه مخاطب و نیاز او را به او برسانیم.
قطعاً کار بسیار سخت شده است؛ چرا که رسانه با حضور در جامعه و با بودن در بین مردم محتوای خودش را تولید میکند؛ ما نمیتوانیم مانند بسیاری از شغلهای دیگر در خانه بمانیم و دور کاری کنیم، این شدنی نیست چراکه تلویزیون رسانهای است که باید با رعایت همه محدودیتها و پروتکلها کارش را انجام دهد. به همین دلیل ممکن است وقفه در کار ایجاد شود، برخی از دوستان و عزیزانمان مبتلا شوند (همچنان که در این مدت دچار بیماری شدند) ولی دچار بیماری شدن افراد تیم نباید به کار ضربه بزنند چراکه مردم منتظر هستند. به همین دلیل کار بسیار سخت شده است اما ما کوتاه بیا نیستیم.
محتوامحوری و مخاطب محوری دو کلید مهم ساخت برنامه
هادی خدادی تهیه کننده دست در دست هم ضمن اشاره به احتمال ساخت این برنامه در فصل زمستان یادآور شد: برای فصل زمستان موافقتهایی کسب شده و امیدمان این است که در صورت پیش رفتن طبق برنامهریزیها فصل بعدی داشته باشیم و در شب های زمستان در کنار مردم باشیم.
اگر قرار باشد این اتفاق بیفتد پیش از آن حتما اطلاع رسانی میشود و جلسات اتاق فکر تشکیل خواهد شد. چون ساخت و ایجاد محتوا برای ما مهم است. محتوامحوری و مخاطب محوری دو کلید مهم ساخت برنامه است. با توجه به دغدغهها و نیازهای مردم باید تولید محتوا کنیم و امیدمان این است که اواسط زمستان با فصل جدید دست در دست مهمان خانه های مردم باشیم.
تصویربرداری «المپیادیها»در مشهد ادامه دارد
به نقل از مشاور رسانهای پروژه، اولین اپیزود از مجموعه اپیزودیک «المپیادیها» به کارگردانی حسن حجگذار از چندی پیش در مشهد و روستای اخلمد مقابل دوربین رفته است. این مجموعه در هشت قسمت ۹۰ دقیقهای تولید میشود و پس از اتمام تصویربرداری اپیزود اول در یکی دو هفته آتی، سایر اپیزودهای مجموعه مقابل دوربین خواهد رفت.
رضا رویگری، شهنام شهابی، بهنوش بختیاری، حسن حجگذار، علیرضا شیخالاسلام، کیانوش گرامی، سعیده عرب، شهرام لاسمی، علیرضا سوزنچی، اسماعیل بایگی، تکتم اخجوانی، سیما صادقزاده، سهیل سهیلی، سعیده محمدنژاد، پارسا صائم، ملیکا اتحادی، امین قندیار، زینب سمیعی، نسترن هاتفی، مهری شمس، غلامرضا بایزانمنش، حسین مقدم، محمد ستاری، علی آزادنیا، محمد الهی، حامد مقدم، شیرین هدایتپور، مسعود سالاری، مهدی باقرنیا، سیدحسین متقی، امین بهروزی، زهرا حجگذار، فرناز نیکنظر، عسل دودمان، آوا مقدم، محمد رنجبر، سیدسجاد حسینی، ارمیا ساقی، رضا ستاری، حسین پروانه، مجید مظلومی، قاسم معاونی، سعید مظلومی، شکرا... باقرنیا، المیرا مظلومی، مهدیار پروانه و سامان رخصتی، گروه بازیگران این پروژه را تشکیل میدهند.
به جز چند چهره شناخته شده سینما و تلویزیون، سایر بازیگران این پروژه از بین نوجوانان و جوانان مستعد منطقه اخلمد و بازیگران بومی شهرهای مشهد، شیراز، اصفهان و استان مازندران انتخاب شدهاند.
در خلاصه داستان اپیزود اول «المپیادیها» با عنوان «بزن بریم بهشت» آمده است: شب با یک رویای بینظیر. با خوردن اکسیر، سر بر بالش میگذاری و صبح بیست سال جوان میشوی، اکسیر خورده و نخورده، راستش را بگو چه میکنی؟!
اخبار
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خبر داد؛
موافقت دولت با برقراری بیمه بیکاری اهالی فرهنگ، هنر و رسانه
سید عباس صالحی در حاشیه مراسم هفته پژوهش از موافقت دولت با برقراری بیمه بیکاری اهالی فرهنگ، هنر و رسانه خبر داد.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با اعلام خبر موافقت دولت با برقراری بیمه بیکاری اهالی فرهنگ، هنر و رسانه، گفت: با تصویب آئیننامه مربوطه در هیات وزیران از این پس بیمه بیکاری اهالی فرهنگ، هنر و رسانه که از جمله تکالیف قانون برنامه ششم توسعه کشور است اجرایی میشود.
وی با اشاره به فرآیند طی شده جهت تصویب نهایی این آئیننامه افزود: از جمله نقاط قوت مصوبه اخیر هیات وزیران مشارکت صنوف فرهنگی و هنری در تهیه و تدوین پیشنویس اولیه آن است که در جلسات متعدد با محوریت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تهیه و برای سیر مراحل قانونی و اخذ نظر دستگاههای مربوطه و مندرج در تبصره یادشده به سازمان برنامه و بودجه ارسال و توسط سازمان مزبور برای تصویب تقدیم دولت شد و پس از جلسات متعدد در کمیسیون فرهنگی دولت و حصول وفاق در مجموعه دستگاههای ذیربط بویژه وزارت رفاه و سازمان تامین اجتماعی، آییننامه مربوطه بررسی نهایی شد و در جلسه مورخه ۳۰ آذر توسط هیات وزیران تصویب شد.صالحی عنوان کرد: برای اولین بار برای حمایت از این قشر فرهیخته بیمه بیکاری اجرا خواهد شد چرا که عمده این مشاغل در زمره مشاغل آزاد تعریف و تا کنون مشمول حمایتهای قانون بیمه بیکاری نشدهاند. وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی یادآور شد: یکی از آسیبپذیرترین مشاغل در هر کشوری مشاغل حوزه فرهنگ، هنر و رسانه است چرا که با هر فشار و چالش اقتصادی و مالی، تولیدات آن از سبد مصرفی خانوار حذف یا از اولویت خارج میشود. بحران بیماری کرونا و تعطیلیهای پی در پی مشاغل فرهنگی و هنری، علیرغم حمایتهای انجام شده توسط دولت، مشخص کرد شاغلان این فعالیتها باید از پشتوانه محکمتری برخوردار شوند تا پوششدهنده و حامی معیشت این قشر فرهیخته باشد.
اجراهای آنلاین موسیقی ایرانی به پایان رسید
در آخرین شب از دومین دوره کنسرت آنلاین موسیقی دستگاهی، شامگاه یکشبنه ۳۰ آذرماه ۲ گروه موسیقی در تالار رودکی اجرا کردند.
برنامه نخست، اجرای حمید خوانساری نوازنده عود، حمید کریمیان نوازنده عود و بامداد ملکی نوازنده دوایر و بندیر در ساعت ۲۱ بود که ابتدا یک قطعه در آواز دشتی اجرا کردند و سپس حمید خوانساری به تکنوازی ساز عود پرداخت. اجرای قطعه «ابر»، «تیهو» و «کاروانسرا» و تک نوازی عود حمید کریمیان بخش های دیگر این اجرا بود.دونوازی پریچهر خواجه نوازنده قانون و فرهاد صفری نوازنده تنبک آخرین برنامه دومین دوره کنسرت های آنلاین موسیقی دستگاهی در ساعت ۲۲ یکشنبه ۳۰ آذرماه بود که در این برنامه سه قطعه سازی و یک قطعه آوازی اجرا شد. پریچهر خواجه نوازنده قانون درباره این اجرا گفت: سه قطعه سازی و یک قطعه آوازی از ساخته های خودم را در این برنامه اجرا می کنیم. برگزاری این کنسرتها در این شرایط برای موزیسینها اتفاق خوب و خوشایندی است چون میتوانند خودشان را محک بزنند. دومین دوره کنسرت های آنلاین موسیقی دستگاهی با هشت اجرا با حمایت دفتر موسیقی معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بنیاد رودکی ۲۷ تا ۳۰ آذر در در تالار رودکی برگزار شد.نخستین دوره کنسرت های آنلاین موسیقی دستگاهی نیز با اجرای پنج گروه موسیقی با حمایت دفتر موسیقی معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بنیاد رودکی ۱۶ تا ۲۰ مرداد و نخستین دوره کنسرت های آنلاین موسیقی نواحی با هشت اجرا با حمایت دفتر موسیقی معاونت امور هنری و توسط انجمن موسیقی ایران ۲۳ تا ۲۶ مردادماه برگزار شد.
نه سرگرم کننده، نه مفید
وقتی استدلال برخی برنامهسازان داخلی این باشد که نمیخواهند چرخ را دوباره اختراع کنند، نتیجهاش این میشود که میروند سراغ کپیبرداری از برنامهای که خودش کپیبرداری از یک برنامه دیگر است. صحبت از برنامه «شام ایرانی» است که حالا دیگر 9 سالش شده و کارگردانهای زیادی را هم به خود دیده است. اوایل که شام ایرانی در شبکه نمایش خانگی پخش شده بود، میگفتند کپی از برنامهای است که از شبکههای ماهوارهای فارسیزبان پخش میشد.در شبکه «منوتو» برنامهای با عنوان «بفرمایید شام» از سال 2010 پخش میشد که موردتوجه بینندگانش قرار گرفته بود. جالب اینکه گفته میشد این برنامه خودش از برنامه «Come Dine with Me» کپی شده است. عموما برنامههای آشپزی در فهرست جذابترین برنامههای تلویزیونی هستند. برنامههایی که قرار است درکنار معرفی و آموزش غذاها و فرهنگها، به معرفی الگوی روابط فردی یا اجتماعی هم بپردازند. البته سهم بیشتر این برنامهها در شبکههای تلویزیونی، پرکردن اوقات فراغت مخاطبانش است، اما صرفا تمام تخممرغهایشان را داخل سبد سرگرمی نمیگذارند. یکی از سیاستهای مدیران فرهنگی و هنری ما، ایرانیزه کردن برنامههای موفق شبکههای ماهوارهای است؛ ایدهای که موافقان و مخالفان زیادی دارد. البته وقتی خبری از خلاقیت در این سازمانها و وزارتخانهها نیست، پس چارهای نیست جز پیروی از سیاست «ایرانیزه کردن»؛ ایدهای که در ظاهر با لباس محلی و موسیقی سنتی و نهایتا صحبت از زادگاهها به سرانجام میرسد و خبری از محتوا نیست. اگر «شام ایرانی» الان و بهدلیل اظهارنظر سخیف یکی از میهمانهایش یا دعوای دوتن از شرکتکنندگانش دیده میشود، دلیلش این نیست که تا بهحال همه چیزش استاندارد بود و به بهترین شکل ضبط و پخش میشده است. «شام ایرانی» کارگردانهای مختلف و اهداف متفاوتی به خودش دیده است که بهراحتی کیفیت هرکدام قابلمقایسه است. اما حالا به جایی رسیده که صرفا یک برنامه فاقد هرگونه ارزش محتوایی و سرگرمکنندگی است. اصلا درباره میهمانها و حرفهایشان صحبت نمیکنیم؛ صحبت از اهداف برنامهسازی و نگاه کاسبکارانه به برنامهسازی است.
این طفل 9 ساله سرگردان
شام ایرانی تاکنون چهار کارگردان به خودش دیده است و این چهار کارگردان هرکدام با نگاه خاصی، کار را روانه شبکه نمایش خانگی کردند. بیژن بیرنگ، محمد شایسته، سروش صحت و سعید ابوطالب تاکنون 16 قسمت از این برنامه را در این مدت ساختهاند. بعضی میهمانهایش تکراری بودند و بعضی میهمانها خودشان کارگردان شدند!وقتی بیژن بیرنگ در سال 90 میخواست شام ایرانی را بسازد، انتقادات زیادی به او شد. مهمترین نقدها به او همان موضوع کپیبرداری از نمونه من و توییاش بود. او درباره دلایلش برای ساختن چنین برنامهای گفته بود: «چرا نمیتوانیم در ایران یک شام ایرانی بسازیم؟ نه با سلبریتیها، با آدمهای معمولی. شام ایرانی که من ساختم حرفش این بود که ایران یک سفره برای همه آدمهاست. این شام ایرانی با نگاه ملی و میهنی ساخته شد. ولی این کار را از قسمت هشتم به بعد از من گرفتند و چیز دیگری شد.» هرچند او در سری اول و در تنها دو قسمتی که ساخت، سراغ چهرههای مشهور رفت. او برای برنامه شام ایرانی بخش آقایان، سراغ رامبد جوان، اشکان خطیبی، سروش صحت و مهدی پاکدل رفت و از بهاره رهنما، شقایق دهقان، لادن طباطبایی و سحر زکریا برای قسمت خانمها دعوت کرد. جالب اینکه این قسمتها سالها بعد از شبکه نسیم تلویزیون پخش شد و طرفداران زیادی هم داشت. فارغ از دعوای حضور سلبریتی یا آدمهای معمولی در این برنامه، میتوان گفت این دو قسمت از استانداردهایی برخوردار بود و مشخص بود که عواملش راهبرد و هدف خاصی را برای ساخت برنامه طراحی کردهاند. عجیب اینکه بعد از دو قسمت بیرنگ را کنار گذاشتند. او این اتفاق را اینچنین تعریف کرده است: «صدای من، نریشن و گفتوگوی من، اشعار من، شعر من، نگاه من، همه صحبت از این داشت که دور از تعصبها ما بهعنوان ایرانی همدیگر را دوست داشته باشیم که قدر این سفره ایرانی را بدانیم. اما تهیهکننده فکر میکرد با اشخاص دیگر کار کند بیشتر میخنداند و به پول بیشتری میرسد، ولی این اتفاق نیفتاد.» بیرنگ در این برنامه میخواست از الگوی موفق «خانه سبز» پیروی کند و همان فضا را تکرار کند. هرچند پس از 9 سال همچنان این دو قسمت جذاب و قابل دیدن است، اما انگار میخواستند مسیر این برنامه را تغییر دهند و موفق هم شدند. محمد شایسته، که بیشتر بهعنوان تهیهکننده میشناسیمش، در سری دوم سراغ چهرههای بانمک رفت و هدفش بیشتر خنداندن مخاطبان بود. حضور اکبر عبدی، محمدرضا شریفینیا و فیروز کریمی با همین استدلال بود. عمر کارگردانی شایسته هم زیاد نبود، هرچند یک قسمت بیشتر از بیرنگ ساخت، اما او هم از این برنامه کنار رفت و از خودش دقایق خندهداری در فضای مجازی گذاشت. تهیهکننده شام ایرانی برای سری سوم، سروش صحت را انتخاب کرد و او هم با نگاه خودش سه قسمت را ساخت که حال و هوای سریالهایش را داشت. نیمی از 16 فصل شام ایرانی را سه کارگردان ساختند و نیمی دیگر را فقط سعید ابوطالب ساخته است. او پیش از شام ایرانی، «رالی ایرانی» و «سرزمین دانایی» را برای شبکه نمایش خانگی و تلویزیون ساخته بود و حالا آمده بود تا شام ایرانی را ادامه بدهد.
سیدی بود، بهتر بود
برخی از کارشناسان معتقد هستند وقتی شام ایرانی وارد پلتفرمها شد، دیگر آن کیفیت گذشته را ندارد. یعنی وقتی مردم پول میدادند و نسخه فیزیکی آن را میخریدند و ساخت قسمتهای بعدیاش منوط به رضایت مخاطب بود، اوضاع کیفی آن بهتر بود. حالا اما باتوجه به قرارداد سازندگان با پلتفرمها دیگر شاید رضایت مخاطب چندان تاثیری در افزایش دستمزدها نداشته باشد و تنها قرار است اوقات مخاطبان پر شود و اولویتی برای کیفیسازی نیست. شام ایرانی برنامه خوبی نیست، نه بهخاطر اینکه در آن شوخیهای مبتذل میشود یا با هم دعوا میکنند. نه بهخاطر اینکه حتی کسانی دعوت میشوند که با هم رابطه خوبی ندارند. شام ایرانی بهدلیل بیتوجهی به مخاطب و خواستههایش برنامه خوبی نیست. بهدلیل اینکه برای وقت و گوش و چشم مخاطبش ارزشی قائل نیست و به آن احترام نمیگذارد. آنهایی که دنبال یک برنامه آموزنده و جذاب هستند، چند دقیقه بیشتر از آن را دنبال نمیکنند و آنها که دنبال جنجال و هیجان هم هستند، ترجیح میدهند نمونههای مشابه خارجی را تماشا کنند. نگاه کلی به قسمتهای ساختهشده توسط ابوطالب نشان میدهد به هیچوجه نگاهی به اصلاح یا معرفی سبک زندگی ایرانی نشده است و به مسائل اقتصادی و جغرافیایی هم اعتنایی دیده نمیشود. مخاطبان این برنامه انگار هنرمندانی از یک کشور دیگر را میبینند که سطح دغدغهشان تا رنگ لاک و مانتو و تعداد ازدواجهای هنرپیشهشان پایین آمده است. ترویج چشموهمچشمی در خانواده و جا انداختن اینکه سفره رنگین یک ارزش است از ضعفها و خطاهای آشکار این برنامه است. معرفی غذاهای عجیبوغریب و گران در شرایط فعلی چه توجیهی دارد؟ شام ایرانی اساسا ایرانی نیست. میهمان در فرهنگ ایرانیها جایگاه خاصی دارد و میزبانی ویژگیها و راههایی دارد که ربطی به پول داخل جیب یا رقم داخل حساب ندارد. عادت کردهایم به صحنههای جنسی یا سخیف بگوییم مبتذل، اما واقعیت این است برنامههایی که چیزی برای ارائه ندارند و تازه مخرب هستند، در تعریف ابتذال بهراحتی میگنجند. درست است که بارها گفتهایم مردم در شرایط کرونایی نیاز به تفریح و سرگرمی دارند، اما قطعا مصداق و منظورمان چنین برنامههای تهی از محتوا و حتی فرم نبودند و نیستند.
یک «شام ایرانی» استاندارد
دو فصل ابتدایی «شام ایرانی» را بیژن بیرنگ طراحی کرد و این برنامه در زمستان سال 1390 روانه شبکه نمایش خانگی شد. اما خیلی زود بیژن بیرنگ از ادامه ساخت این مجموعه کنار گذاشته شد. بیرنگ درمورد اینکه چرا ادامه فصلها را نساخته، گفته است: «این کار را از قسمت هشتم به بعد از من گرفتند و چیز دیگری شد. تهیهکننده فکر میکرد با اشخاص دیگر کار کند بیشتر میخنداند و به پول بیشتری میرسد، ولی این اتفاق نیفتاد. متاسفم که متوجه نشدند مفهوم اصلی «شام ایرانی» چیست، وگرنه به قهقرا نمیرفتند. شام ایرانی همان «خانه سبز» است و همه مفاهیم و ایدههای «خانه سبز» در آن وجود دارد.» البته مهمترین ایرادی که خود بیرنگ به مدل برنامهاش میگیرد، مربوط به حضور سلبریتیها بود و بعدها خودش این سوال را مطرح کرد که چرا ما نمیتوانیم یک شام ایرانی بدون حضور سلبریتیها در رسانه ملی بسازیم. بعدها دو فصل شام ایرانی که بیرنگ ساخت و همچنین سه فصل بعدیاش از رسانه ملی پخش شد. شام ایرانی در ادامه مسیرش نتوانست همان مفاهیم و ایدههایی که بیرنگ در خانه سبز دنبالش بود را ارائه دهد اما با همان دست فرمان اولیه که برای این برنامه درنظر گرفته شده بود، مسیرش را ادامه داد و تبدیل شد به یک شام ایرانی مختص سلبریتیهای سینما و تلویزیون. شام ایرانی میتوانست مستند مسابقهای باشد که به خانههای مردم معمولی پا بگذارد و عادات و رفتار جامعه ایرانی را بدون هیچ واسطهای نمایش دهد درحالیکه الان تبدیل شده است به نمایشگاهی از زندگی خصوصی و رفتارهای عجیب و غریب چهرههای مشهور. اگرچه در فصلهای ابتدایی «شام ایرانی»، حضور مهمانان مشهور، باعث جذب مخاطبان برای تماشای برنامه میشد اما بیرنگ توانسته بود که رفتار آنها مقابل دوربین را بهگونهای هدایت کند که معطوف به ایفای نقشی در راستای اهداف اصلی برنامه باشد.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4426/20799/84059
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4426/20799/84060
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4426/20799/84061
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4426/20799/84062
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4426/20799/84063
|
عناوین این صفحه
- تفاهم نامه همکاری سینمایی بین ایران و نیکاراگوئه امضا شد
- کارگردان تلوزیون: کار در دوران کرونا بسیار سخت بود
- تصویربرداری «المپیادیها»در مشهد ادامه دارد
- اخبار
- نه سرگرم کننده، نه مفید