محمد قراگزلو

 یک) گزارشگر بازی بعد از گل دقیقه 2 دلوفئو که با اشتباه مسلم تیم داوری به دست آمد به صراحت گفت بارسا برای پیروزی مقابل تیم ته جدول لالیگا نیازی به اشتباهات داوری ندارد اما هر چه از زمان مسابقه می‌گذشت مشخص می‌شد مالاگا همان تیم سختکوش و مقاوم فصول گذشته است که گل زدن به آن  درست مثل اتلتیکو مادرید دشوار به نظر می‌رسد و البته اشتباه داور به اندازه لازم تاثیرگذار بوده است. مالاگای فصل 2018-2017 با آن تیم پرستاره پلگرینی و حتی دو فصل گذشته تفاوت بسیاری داشت اما به لحاظ فرم دفاع و ساختن لایه های فاعی همان کیفیت فوق العاده گذشته را ارائه می‌داد. به طوری که از خود می‌پرسیدی این تیم چظور 8 بازی قبلی‌اش را باخته و در قعر جدول حضور دارد؟ شاید با تفاوت کیفیت مالاگا و آنچه در نوکمپ ارائه داد با نمایش چهارشنبه شب المپیاکوس در همین ورزشگاه راحت‌تر بتوان در خصوص کیفیت لالیگای این فصل و دشواری مدعیان در مصاف با تیم های کوچکتر صحبت کرد.
دو) بارسا با اشتباه داوری به گل دقیقه 2 رسید و همچنان فاصله خود با رئال مادرید را حفظ کرد اما اشتباهات متعدد داوران و کمک هایشان در طول مسابقات لالیگا هم دامن رئال و بارسا را می‌گیرد هم حریفان‌شان. حالا برای اینکه بدانیم  کدام یک از دو مدعی همیشگی فتح جام قهرمانی از اشتباهات بیشتر سود می‌برند و بیشتر امتیاز جمع می‌کنند باید تا انتهای فصل منتظر ماند و مسابقه به مسابقه اتفاقات مشکوک بازی‌ها را کنار هم گذاشت و به نتیجه‌ای رسید که البته شاید زیاد به درد مربیان نخورد. آنچه مشخص است اینکه بر خلاف کیفیت فوتبال در لالیگا داوری در این لیگ در ضعیف‌ترین شکل ممکن دنبال می‌شود و غیر از اینکه تکنولوژی هنوز به ورزشگاه‌های اسپانیا راه نیافته، تیم‌های داوری در غالب مسابقات این لیگ حداقل یک اشتباه تاثیرگذار داشته‌اند و این دور باطل همچنان ادامه دارد. فراموش نکنیم که اشتباهات داوری فصل گذشته و در بازی رفت با همین مالاگا که  داور یک گل سالم و یک پنالتی بارسا را نگرفت در سرنوشت قهرمانی تاثیرگذار بود؛ درست مثل همان توپی که نیم متر وارد دروازه بتیس شد اما داور بازی بارسا ندید و قهرمانی را از این تیم گرفت.
سه) بارسا خوش شانس بود که کارلوس کامنی، پلنگ سیاه کامرونی‌ها از مالاگا رفت وگرنه باور کنید این مسابقه هم حداقل در حد یک مساوی خانگی گره می‌خورد. دروازه‌بانی که فصل قبل به تنهایی 5 امتیاز از بارسا گرفت و مهم‌ترین مانع در راه قهرمانی انریکه و شاگردانش بود با خوش شانسی والورده راهی فنرباغچه شد تا بارسا بری بردن مالاگا مثل فصول گذشته بیشتر از این به دردسر نیافتد. کامنی که بارها در دربی کاتالونیا و همین مالاگا حتی سد محکمی مقابل لئو مسی و ستاره‌های بارسا بود حالا در لالیگا نیست و همین می‌تواند مایه امیدواری بیشتر بارسا و دوستدارانش برای رسیدن به قهرمانی این فصل باشد.
چهار) از آن نمایش درخشان مقابل المپیاکوس که بارسا چیزی حدود یک ساعت با یک بازیکن کمتر بهترین تیم یونان را تحت فشار گذاشت، تا این مسابقه خانگی فقط 72 ساعت فاصله بود و شاید با در نظر گرفتن این فاصله کوتاه پایین آمدن کیفیت بارسا و ستاره هایش طبیعی به نظر برسد. فراموش نکنید بارسا سه روز قبل از آن مسابقه هم در خانه اتلتیکو مادرید مسابقه سنگینی را پشت سر گذاشت و شاید فعلا با فراموش کردن نمایش نه چندان هیجان انگیز مقابل مالاگا فقط باید از این خشنود بود که سه امتیاز بازی مقابل تیم سختکوش میشل به دست آمده و موقعیت بارسا در صدر جدول همچنان تهدید نمی‌شود.
پنج) بارسا سه امتیاز از مالاگا گرفت و فعلا همه چیز مطلوب به نظر می‌رسد اما همچنان مشکلاتی در تمام خطوط وجود دارد تا نیاز به دست جنباندن مدیران بارسا در پنجره زمستانی نقل و انتقالات همچنان احساس شود. در روزهای رعب آور پیکه و تداوم سوت‌های کر کننده علیه او که روی کیفیت فنی‌اش تاثیر مستقیم گذشته نیاز به جذب یک مدافع میانی، با در نظر گرفتن تعدد مسابقات و احتمال بالای مصدومیت و محرومیت اومتیتی و ماسچرانو نیاز می‌شود. از سوی دیگر فقر خلاقیت در خط میانی بارسا نسبت به فصول گذشته محسوس است و با وجود استفاده بیشتر والورده از اینیستا نسبت به انریکه و البته نمایش‌های امیدوار کننده پائولینیو شاید حرکت جدی برای جذب کوتینیو باید با سرعت بیشتری دنبال شود. بارسا در خط حمله نیز با کمبود بازیکن روبروست. هر چند دلوفئو در بازگشت به ترکیب بازیکن اثرگذاری نشان داده و آلکاسر از مصدومیت برگشته اما تا روز بازگشت دمبله و بازگشت به شرایط ایده‌آل، در شرایطی که سوارز همچنان با روزهای اوج فاصله نجومی دارد جذب یک بازیکن در مثلث تهاجمی ضروری به نظر می‌رسد. به خصوص اینکه والورده به هیچ وجه اعتقادی به آرادا توران ندارد و در دو سه بازی اخیر نیز از دنیس سوارز برای تقویت خط حمله استفاده نکرده.
شش) نمایش بیست دقیقه پایانی سرخی روبرتو در خط میانی بار دیگر ثابت کرد این بازیکن در پست اصلی‌اش می‌تواند به مراتب کاراتر باشد. به نظر می‌رسد استعدادهای روبرتو که فصل قبل حکم آچار فرانسه بارسا را بازی کرد در پست دفاع راست هدر می‌رود و در شرایطی که رافینیا مصدوم است و در روزهایی که راکیتیچ افت می‌کند، برای بهتر شدن شرایط خط میانی غیر از پائولینیوی فیزیکی - تکنیکی می‌توان روی نیروی جوانی و پتانسیل تهاجمی روبرتو حساب ویژه‌ای باز کرد.
هفت) بعد از نمایش امیدوار کننده در وندا مترو پولیتانو مادرید تصور می‌شد لویس سوارز کم کم به شرایط ایده آل فصول گذشته نزدیک می‌شود اما او مقابل مالاگا تبدیل به همان مهاجمی شد که فقط نام سوارز را یدک می‌کشد و همچنان در دورن افت به سر می‌برد. موقعیتی که او بعد از مانور خیره کننده روبرتو از دست داد فقط می‌توانست خنده تلخ او را در پی داشته باشد که بعد از پیراهن دریدن و پیش رفتن تا آستانه گریه واکنشی متفاوت به تزلزل ساق‌هایش مقابل دروازه رقبا بود. والورده و همبازیان سوارز با گفتن اینکه «به زودی گلزنی‌هایش را آغاز خواهد کرد» قصد دارند او را به مسیر گذشته برگردانند اما شرایط گلزن اروگوئه‌ای همچنان نگران کننده است و هیچ کس نمی‌داند شماره 9 کی از این وضعیت خلاص می‌شود.
 

زین الدین زیدان در نشست خبری پیش از بازی رئال مادرید و ایبار همه را شگفت زده کرد و پاسخ گری لینکر را داد. بازیکن پیشین تیم‌ ‌ملی انگلیس کریم بنزما را بی‌ارزش عنوان کرد و سرمربی مادرید در پاسخ به او گفت: «بنزما برای من بهترین بازیکن تیم است.» این اتفاق باعث شد فصل جدیدی در کتاب “جنجالی‌ترین جنگ لفظی‌های تاریخ فوتبال” باز شود. پیش از زیدان، دیگر افراد مشهور جهان جنگ‌های لفظی داشتند که در ادامه‌ به آنها اشاره می‌شود.
زلاتان ایبراهیموویچ و پپ گواردیولا
مهاجم سوئدی در سال ۲۰۰۹ با بارسلونا قرارداد امضا کرد اما دوران خوبی در این تیم نداشت. ایبراهیموویچ مشکلاتی با گواردیولا داشت و به راحتی از سرمربی سابقش انتقاد می‌کرد.
مهاجم سوئدی گفت‌: «با کسی مشکل ندارم. کسی وجود ندارد که به من بگوید بد کار کرده‌ام. ماه‌های نخست فوق‌العاده‌ بود اما اتفاقی رخ داد. هنوز نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد. هنوز منتظر پاسخ هستم. در سال ۲۰۱۰ فیلسوف (گواردیولا) با من صحبت نکرد. دیگر نمی‌خواهم در رابطه با این موضوع صحبت کنم.»
سرمربی ‌اسپانیایی پاسخ زلاتان را داد و گفت‌: «با او رو در رو صحبت کرده‌ام.»
ژوزه مورینیو و آرسن ونگر
دو سرمربی پرتغالی و فرانسوی زمانی که در لیگ برتر انگلیس برابر هم قرار می‌گیرند همیشه با هم کری‌خوانی دارند. زمانی که مورینیو هدایت چلسی را بر عهده داشت با سرمربی آرسنال جنگ‌های لفظی پر سر صدایی داشت. در یکی از این جنجال‌های لفظی، مورینیو گفت‌: «در استمفوردبریج یک آرشیو از افتخارات ونگر در مقایسه با چلسی در ۱۲ ماه اخیر وجود دارد. این آرشیو پنج صفحه‌ای نیست بلکه ۱۲۰ صفحه است.»
ونگر پاسخ او را داد و اظهار کرد: «مورینیو بی ادب است. او در واقعیت زندگی نمی‌کند. زمانی که به افراد احمق اهمیت می‌دهید گاهی اوقات احمق‌تر می‌شوند تا با هوش‌تر.»
جنگ لفظی دو سرمربی بزرگ کنونی جهان ادامه‌ پیدا کرد و سرمربی پرتغالی گفت‌: «ونگر یک متخصص در شکست‌ها است. هشت سال است که جامی را فتح نکرده است. اگر من چنین نتایجی با چلسی کسب می‌کردم لندن را ترک و هرگز به آن‌جا باز نمی‌گشتم.»
ونگر گفت: «اگر می‌خواهید دو سرمربی را با هم مقایسه کنید باید یک مقدار مشخص تعیین کنید و بگویید این کار را در پنج سال انجام دهد. سپس بعد از این پنج سال باید دید چه کسی دستاورد بیشتری داشت.»
آلوارو آربلوئا و جرارد پیکه
دو مدافع ‌اسپانیایی رئال مادرید و بارسلونا هرگز ساکت نمی‌نشینند و در شبکه‌های اجتماع به یکدیگر کنایه می‌زنند.
آربلوئا: احترامی که پیکه نسبت به خانواده‌ام ندارد را من نسبت به او دارم.
پیکه: اگر با آربلوئا این چنین خداحافظی کردند (خداحافظی‌اش با رئال مادرید) به این خاطر است که شایسته‌اش بوده است.
آربلوئا: پیکه پیش از این یک بازیکن باشد در کلوب کمدین‌ها بازی می‌کند.
پیکه: آربلوئا دوست من نیست. او یک فرد مشهور است. او ... (مدافع بارسلونا با استفاده از کلمه Conocido (مشهور) به آربلوئا توهین کرد)
ژاوی ارناندس و کریستیانو رونالدو
جنگ لفظی دو بازیکن محبوب بارسلونا و رئال مادرید زمانی آغاز شد که ژاوی به توپ طلا کسب شده رونالدو در سال ۲۰۱۶ اشاره کرد. هافبک پیشین آبی‌اناری‌ها اعلام کرد که بهترین بازیکن لیونل مسی است. رونالدو نیز به این موضوع واکنش نشان داد.
ژاوی گفت‌: «رونالدو به خاطر بهترین بودن توپ طلا را به دست نیاورد بلکه این جایزه به خاطر عناوینی بود که کسب کرد.»
رونالدو پاسخ هافبک اسپانیایی را داد و گفت: «من سه توپ طلا دارم و ژاوی هرگز نتوانسته این جایزه را به دست آورد. علاوه بر این او در قطر بازی می‌کند. نام من بیش از همه در اینترنت جستجو می‌شود. زمانی که ژاوی درباره من حرف می‌زند به این خاطر است که جلب توجه کند.»
ژاوی نیز در ادامه‌ این جنگ لفظی گفت‌: «من هم چنین فکری می‌کنم. حتی پاسخ او در رابطه با توپ طلا درست بود. من تلاش می‌کنم چیزی را از قلم نندازم اما نظرم عوض نمی‌شد. من بی‌احترامی نکردم. او به من بی‌احترامی کرد؟ شما چه فکری می‌کنید؟
لوییس انریکه و کیکه سانچس فلورس
زمانی که انریکه هدایت بارسلونا را بر عهده داشت و فلورس سرمربی ‌اسپانیول بود، تنش زیادی وجود داشت که پیش از این میان دو سرمربی کاتالانی دیده نشده بود. این تنش پیش از داربی کاتالانیا به اوج خود رسید.
فلورس گفت‌: «عکس من با انریکه؟ اوقات فراغتم را بیشتر به کتابی اختصاص می‌دهم که می‌خوانم؛ دلقکی که در تو وجود دارد.»
انریکه در پاسخ گفت‌: «زمانی برای کارهای کودکانه ندارم اما بله به اندازه کافی خوانده‌ام.»
 

علیرضا روش

بی‌دلیل نیست لیگ برتر را جذاب‌ترین لیگ دنیا می‌نامند. لیگی که پول در آن حرف اول و آخر را می‌زند و ستارگانی از سرتاسر دنیا همه یک جا در انگلیس جمع می‌شوند تا برای تیم‌های مختلف بازی کنند. پولی که از طریق مالکان ثروتمند به تیم‌های مختلف تزریق شده سرنوشت باشگاه را در عرض چند سال عوض می‌کند. ظاهراً داستان انگلیس و تاجران متمول تمامی ندارد و این بار نیوکاسلی‌ها در حال فروش باشگاه‌شان به یک شخص ثروتمند هستند.
ثروتمندان در جزیره
داستان لیگ برتر و پول تقریباً از سال ابتدای قرن بیست ‌و یکم شروع شد. جایی که رومن آبراموویچ روس سرمایه‌‌اش را به باشگاه چلسی آورد و این تیم را در عرض چند سال به قطب اصلی فوتبال جزیره تبدیل کرد. بعد از آن پای شیخ منصور اماراتی هم به منچسترسیتی باز شد و توانست از یک تیم متوسط، یکی از مدعیان قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را بسازد. گلیزرهای آمریکایی هم که با منچستریونایتد در این چند سال اخیر کم ولخرجی نکردند. به این لیست باید حضور دانیل لوی در تاتنهام را اضافه کرد که تیم شمال لندنی را به سمت قهرمانی در لیگ برتر هدایت کرده است. آخرین چهره‌ای که با حضور در فوتبال انگلیس سر و صدا به پا کرد فرهاد مشیری بود. مالک ایرانی‌الاصل باشگاه اورتون با تکیه بر سرمایه و هوش مدیریتی خود می‌خواهد اورتون را به یکی از قطب‌های جزیره تبدیل کند و امسال هم در اولین گام خود کلی پول در نقل و انتقالات هزینه کرده اما مشیری آخرین نفری نبوده که پولش را به جزیره آورده است. اکنون پای یک خانم تاجر به باشگاه نیوکاسل باز شده و به احتمال زیاد با پولش سهام این تیم را مال خود خواهد کرد.
مدلی که تاجر شد
اما چه کسی می‌خواهد باشگاه نیوکاسل را خریداری کند؟ آماندا استیولی خانم 44 ساله‌ای است که در زمان جوانی در زمینه مدلینگ فعالیت داشت. او پس از اینکه پا به سن گذاشت، پولی که از کار مدلینگ به دست ‌آورده بود را در بیزینس به کار انداخت و با تکیه بر هوش خود توانست سرمایه‌‌اش را چندبرابر کند. او کم‌کم در تجارت برای خودش اسم و رسم پیدا کرد و تنظیم‌کننده اکثر قراردادهای مهم انگلیس شد.
رابط شیخ منصور و سیتی
شاید برای‌تان جالب باشد بدانید آماندا در وصل کردن شیخ منصور و باشگاه منچسترسیتی نقش داشت. او که رابط باشگاه و شیخ منصور بود، مالک اماراتی فعلی سیتی را به خرید این باشگاه ترغیب کرد و با تکیه بر استدلال‌های مدیریتی، شیخ منصور را متقاعد کرد خرید سیتی برایش سودآور خواهد بود. کاری که او یک دهه بعد خودش همراه با نیوکاسل می‌خواهد انجام دهد.
رد پیشنهاد ازدواج شاهزاده آندرو
اتفاق جالبی که در دوران جوانی آماندا رخ داد و می‌توانست مسیر زندگی‌‌اش را به کلی عوض کند داستان آشنایی با شاهزاده آندرو بود. فرزند سوم ملکه الیزابت دوم در سال 2001 با آماندا در امارات آشنا شد و این دوستی دو سال بیشتر دوام نیاورد. آماندا در حالی پیشنهاد ازدواج شاهزاده آندرو را رد کرد که می‌توانست در دربار ملکه الیزابت به یک چهره بانفوذ تبدیل شود. خانم استیولی اما به دلیل اینکه این ازدواج او را از فعالیت‌های تجاری‌‌اش بازمی‌داشت، قید شاهزاده آندرو را زد. او در سال 2011 با یک ایرانی ثروتمند به نام مهرداد قدوسی که در شرکت خودش کار می‌کرد ازدواج کرد. حاصل این پیوند تا اینجا یک فرزند به نام الکساندر بوده است.
پیشنهاد 300 میلیون پوندی به نیوکاسل
مایک اشلی مالک فعلی باشگاه نیوکاسل ظاهراً دیگر قصد تیمداری ندارد و می‌خواهد سهام این باشگاه را به فروش برساند. با حضور آماندا استیولی در ورزشگاه سنت جیمز پارک برای تماشای بازی‌های نیوکاسل شایعه خرید این باشگاه توسط او قوت گرفت. گفته می‌شود او پیشنهادی 300 میلیون پوندی به اشلی ارائه کرده و این شرط را گذاشته که اشلی باشگاه را تمام و کمال به او واگذار کند. با توجه به اینکه مایک اشلی قصد دارد باشگاه را تا قبل از کریسمس به فروش برساند و فعلاً خانم استیولی تنها مشتری جدی این باشگاه است به نظر می‌رسد دیر یا زود این انتقال نهایی شود و ملکه جدید فوتبال انگلیس با ثروت خود به جنگ رقبا برود.
جزیره بهتر از لالیگا و سری A
اما چرا تاجران برای تیمداری در فوتبال انگلیس این همه علاقه‌مند شده‌اند؟ پاسخش ساده است. پولی که در لیگ برتر یافت می‌شود را در هیچ‌کدام از لیگ‌های معتبر اروپایی نمی‌توان پیدا کرد. فوتبال رخوت‌زده ایتالیا به درد سرمایه‌گذارانی بهتر از شرق آسیا نمی‌خورد، در اسپانیا قوانین مالیاتی آن‌قدر سخت است که کسی جرأت نمی‌کند سرمایه‌‌اش را آنجا بیاورد (آن هم جایی که رئال و بارسا قدرت‌های اصلی لالیگا هستند)، فرانسه هم تحت تأثیر همین قوانین مالیاتی است و سایر کشورها هم لیگ معتبری ندارند. ضمن اینکه داستان حق پخش در انگلیس با سایر لیگ‌ها متفاوت است. این لیگ بیشترین دریافتی را از حق پخش تلویزیونی دارد و همه تیم‌ها تقریباً به فاصله کمی از هم حق پخش را دریافت می‌کنند. این در شرایطی است که به طور مثال در اسپانیا بیشترین حق پخش به رئال و بارسلونا می‌رسد و پولی که تیم‌های دیگر دریافت می‌کنند اختلاف فاحشی با دو قطب اصلی فوتبال این کشور دارد. البته دلیل اصلی سرمایه‌گذاری در جزیره پاسخ مثبتی بوده که تاجران قبلاً دریافت کرده‌اند. به دلیل اینکه لیگ برتر همیشه رقابتی بوده و مثل اسپانیا دو قطبی نبوده است، رومن آبراموویچ و شیخ منصور توانستند از سرمایه‌گذاری در تیم‌های چلسی و منچسترسیتی پاسخ مثبت بگیرند و به یکی از تیم‌های بزرگ جهان تبدیل شوند. همین کافی است تا پای دیگر تاجران هم به فوتبال باز شود، حتی از نوع خانمش.

جادوی والورده: بارسا دوباره یک تیم شد
ارنست فولچ
نه این که قرار باشد برد مقابل مالاگا به تاریخ بپیوندد، اما قرار هم نیست اهمیتی نداشته باشد. در واقع بارسلونا حریفی را شکست داد که به نوعی یکی از دلایل اصلی قهرمان نشدن این تیم در رقابت‌های فصل گذشته بود. مالاگا اصلا شبیه یک تیم انتهای جدولی نبود و مثل همیشه برای بارسا رقیبی سرسخت بود.  نشانه‎اش هم این است که گل اول بارسلونا روی اشتباه داوری زده شد. در بازی ترکیبی بازیکنان این تیم توپ بیرون رفت و از بیرون از زمین وارد شد. گل دوم هم روی نبوغ و همکاری مسی و اینیستا زده شد که درباره آن هم صحبت‌هایی است که قبلش خطا صورت گرفته بوده است. این که بارسلونا نتوانست یک گل بدون حرف و سخن بزند یا این که مسی نتوانست گلی بزند نشان می‌دهد که این بازی برای آبی و اناری‌ها چقدر دشوار بوده است. بازی با مالاگا هم مانند بازی مقابل لاس پالماس و المپیاکوس به آرامی آغاز شد و کم‌کم بارسا خودش را پیدا کرد. شاید دلیلش این باشد که فوتبال بارسا قربانی حواشی سیاسی اخیر شده است. حواشی‌ای که باعث شده روی سکوها به جای تشویق تیم هواداران فریاد بزنند:«آزادی».اما این که تیم والورده در این شرایط توانسته از پس مشکلات بربیاید یعنی پروژه‎شان به خوبی پیش می‏رود و در تیم همه چیز مرتب است. هرچقدر هم بازی مشکلاتی داشت، بارسا توانست در آن برنده باشد.این تیم بسیار باثبات است. فکر نمی‎کنم چیزی بتواند آن‌ها را از مسیر درست بیرون کند. شاید بازی رو به جلو‎شان را از دست داده باشند، اما دوباره مالکیت توپ از آنشان است. دیگر صحبت‌‎های قدیمی درباره مالکیت توپ بی‎مورد درباره‎شان وجود ندارد. شکی  در این نیست که والورده دوست دارد تیمش کنترل کامل بازی را در اختیار داشته باشد. برای رسیدن به این هدف هم مسیر کرویف را در پیش گرفته است. بارسا با او به اصل خودش بازگشته است. والورده توانسته ساختاری در تیم ایجاد کند و در واقع با کمک او بارسا دوباره یک تیم شده است.قبلا فقط صحبت از مهاجمان سه‌‎گانه بود و حالا صحبت از یک تیم کامل که تغییر بازیکنان تاثیری روی عملکردش نداشته است. برای این تیم مهم نیست که خط دفاعی نو شده است، ماسچرانو و دینیه در تیم می‏درخشند. مهم نیست بوسکتس بیرون بیاید و پائولینیو جایش را بگیرد... فوتبال بازی گروهی است و با کمک گروه است که جام به دست می‎آید. موفقیت تا اینجا متعلق به والورده بوده است.

حمایت زیدان از بنزما بی‎دلیل نیست
آلفردو رلانیو
گری لینکر در توئیتر نوشته بود فروش آلوارو موراتا به چلسی و امید بستن به بازگشت بنزما به آمادگی کامل دیوانگی یا چیزی شبیه به آن است. روز شنبه سرمربی فرانسوی با لحنی که کمتر از او دیده بودیم از مهاجم تیمش دفاع کرد.او گفت بنزما بهترین در دنیا است (البته به نظرم منظورش در پست خودش بوده است و برای این مقایسه مسی و رونالدو را در نظر نگرفته است) و اگر 60 گل نزند، 30 گل می‎زند و 60 پاس گل می‎دهد. البته صحبت‌های او کمی بزرگنمایی هم داشت، آمار این بازیکن آنقدرها هم که زیدان می‎گوید جذاب نیست. به هر حال او با این جملات توانست ثابت کند که از بازیکن تیمش حمایت می‎کند و دوست ندارد که کسی حتی به بزرگی گری لینکر از بازیکن تیمش این طور انتقاد کند.بنزما به اندازه‌‎ای که از او انتظار می‏رود گل نمی‎زند. در این موضوع با منتقدان موافق هستم. اما او بهتر از برخی بازیکنانی است که اتفاقا گل‎های زیادی هم می‏زنند. نه فقط به خاطر سبک بازی، بلکه به خاطر پیدا کردن فضاها و باز کردن آن‌ها در بازی با تیم‎هایی که دفاعی فشرده دارند. اگر با این توانایی‌ها گل هم می‎زد آنوقت دیگر هیچ مشکلی نداشت.معمولا هر زمان که بنزما نیست رئال از نبودن این بازیکن ضربه می‎خورد. حتی با وجود این که او در بازی موقعیت‌های زیادی را از دست می‌دهد. فراموش نکنید این که بنزما هر کاری می‎کند غیر از گل زدن به این معنی نیست که او مهاجم ایده‎آلی است، اما به این معنی هم نیست که برای تیم مناسب نیست.شاید بهترین تفسیر این بازیکن این باشد که بگوییم او یک شماره نه و نیم است. یعنی نیمی از وظایف شماره 9 را انجام می‌‎دهد و نیمی از وظایف یک شماره 10. مهاجمانی که در پست هافبک تهاجمی بازی می‎کنند و هم پاس گل خوب می‌دهند و هم گاهی گل می‎زنند. اما نظر افرادی مانند لینکر این است که بنزما نه یک شماره نه و نیم، بلکه نیمی از یک شماره 9 است. اما زیدان از عملکرد این بازیکن راضی است و به همین دلیل هم هست که از او حمایت می‎کند. البته که نمی‎توان از او به عنوان مهاجمی که گل می‎‏زند دفاع کرد. چه دوست داشته باشد چه نه، همیشه از یک بازیکن شماره 9 انتظار گلزنی هم وجود دارد.

اخراج کومان چیزی را اصلاح نمی‎کند
جمی کراگر
- هنوز برای این که اورتون بخواهد به دنبال سرمربی جدید باشد زود است. البته که تقریبا هر هوادار این تیم که با من صحبت کرده دوست دارد رونالد کومان از این تیم برود. این تیم در حال حاضر فرم خیلی بدی دارد و شکی هم در آن نیست. اما به جای این که سریع به برکناری کومان فکر کنیم، باید فکر کنیم چه کسانی هستند که می‎توانند جانشین او باشند و خوب کار کنند. این اصلا موضوعی نیست که بخواهیم آن را نادیده بگیریم.
اگر نظر من را درباره رونالد کومان بخواهید باید بگویم تنها 7-8 بازی از فصل گذشته است، اما او 3 سال سابقه مربی‎گری در لیگ برتر را دارد. او بعد از دو سال حضور در ساوتهمپتون این تیم پنجم و هفتم کرد و بعد از آن هم سرمربی اورتون شد و این تیم را در جدول رده‎بندی جزیره ششم کرد. شاید بتوان رتبه‌هایی که او در ساوتهمپتون کسب کرد را مناسب و فراتر از آن باشگاه دانست.
به نظر من اما بزرگ‎ترین مشکل اورتون مربی‎اش نیست، بلکه این تیم نتوانسته جانشین وین رونی را پیدا کند. این تیم شروعی ضعیف در لیگ داشته، بازیکنان زیادی به این تیم آمدند و هنوز نتوانستند آن طور که لازم است هماهنگ شوند.
اما حتی اگر رونالد کومان را هم اخراج کرده و مربی دیگری جایگزینش کنید، بزرگ‎ترین مشکل اورتون کماکان نبود یک مهاجم میانی خواهد بود. چیزی که هواداران این تیم را بیش از هر چیزی نگران کرده عملکرد تیمی است. شکست 3 بر صفر در خانه مقابل تاتنهام و شکست 4 بر صفر در خانه مقابل منچستریونایتد. این‌ها هواداران را ناراحت کرده است.
این تیم پول زیادی خرج خرید بازیکن کرده و وقتی با این شرایط خوب بازی نمی‌کند و شکست‌هایی با 3 گل و 4 گل متحمل می‎شود، آن زمان است که هواداران تحمل نمی‌کنند. هواداران قبل از شروع فصل با خرجی که تیمشان کرد تصور می‎کردند باید این فصل برای حضور در تاپ فور بجنگند. اما تا اینجا که چنین چیزی نبوده است. وقتی بازیکنی مانند لوکاکو را از دست می‌دهی و کسی را در این سطح جانشینش نمی‏کنی نمی‎توانی انتظار بیشتر از این داشته باشی.

غیبت ناواس ، استراحت به جای سیستم چرخشی
خوان ایگناسیو اوچوا
در دیدار روز یکشنبه کیلور ناواس، دروازه‏بان رئال مادرید، مقابل ایبار به میدان نخواهد رفت. او همچنین در بازی روز پنج‏شنبه مقابل فوئنلابرادا در جام حذفی هم غایب است. اما بیشتر از این که این فلسفه چرخشی زین‎الدین زیدان باشد، تلاش او برای استراحت دادن به دروازه‌‎بان اهل کاستاریکا است تا آسیب دیدگی‎اش را پشت سر گذاشته و ریکاوری‎اش کامل شود.
این دروازه‌بان بازی مقابل تاتنهام که با تساوی یک – یک به پایان رسید را با مشکلاتی به پایان برد.  دچار مصدومیت ماهیچه‎ای پای راست شده بود. دقیقا همان مشکلی که وقتی از بازی‌های انتخابی جام جهانی بازگشت دچارش شده بود.
پزشکان تیم معتقدند این مصدومیت خیلی جدی نیست و مدت ریکاوری‎اش کوتاه است، در نتیجه او می‎تواند به زودی به میادین بازگردد. اما زیدان تصمیم دارد از دو بازی آسانی که پیش رو دارد استفاده کند تا به او استراحت بدهد و این دروازه‌بان را برای ادامه فصل به طور کاملا آماده در اختیار داشته باشد.
برنامه سرمربی فرانسوی این است که ناواس یکشنبه آینده، 29 اکتبر، در بازی مقابل خیرونا به میدان برود و در شرایطی که مصدومیت را پشت سر گذاشته، آمادگی لازم برای بازی مقابل تاتنهام در ومبلی را هم به دست آورد. دیداری که رئال و اعضای کادر فنی آن می‌دانند اگر در آن موفق  نباشند به سختی می‎توانند حاشیه‎های به وجود آمده برای تیمشان در رقابت‌های لیگ قهرمانان را برطرف کنند.
کیکو کاسیا که قبلا هم مقابل ختافه بازی کرده، یک یا دو موقعیت دیگر به دست آورده که خودش را نشان دهد. دروازه‎بان 17 ساله این تیم، موها راموس، هم روی نیمکت است تا ذخیره کیکو کاسیا باشد و اگر برای این دروازه‎بان مشکلی پیش آمد وارد زمین شود.
دو هفته است که موها با تیم تمرین می‎کند و این اتفاق در شرایطی افتاده که لوکا زیدان دچار مصدومیت شانه است و برای مدتی باید استراحت کند.

نگرانی برای سوارس؛ گلزنی را فراموش کرده
مهاجم بارسلونا با وجود این که گل‌های کمی به ثمر رسانده اما در دیگر بخش‌ها عملکرد خوبی داشته. بارسلونا شنبه شب در هفته‌ نهم لالیگا به مصاف مالاگا می‌رود. لوییس سوارس تا ساعتی دیگر در حالی در خط حمله آبی‌اناری‌ها بازی خواهد کرد که ارنستو والورده در نشست خبری پیش از بازی درباره وضعیت او گفت‌: مشکل جسمانی کوچکی داشت. با این حال مشکلش بر طرف شده است و در شرایط خوبی به سر می‌برد. به همین خاطر حضور مهاجم اروگوئه‌ای در بازی امشب قطعی است.
سوارس بدترین شروع خود را با بارسا داشته ولی به همراه لیونل مسی و مارک آندره تراشتگن همیشه در ترکیب اصلی قرار داشته است. والورده در این باره اظهار کرد: هر سه بازیکن اهمیت زیادی دارند و از نحوه بازی تیم‌شان دفاع می‌کنند. همچنین نمی‌توانم تغییر زیادی در ترکیب ایجاد کنم.
سوارس تنها زمانی بر نیمکت ذخیره‌ها در این فصل نشست که مشکل جسمانی داشت. سرمربی ‌اسپانیایی به توانایی‌هایی تکنیکی و تاکتیکی او شکی ندارد. والورده در این باره گفت‌: او بازیکنی است که در یک بازی چهار موقعیت گلزنی خواهد داشت اما اگر نتواند حتی یک گل به ثمر برساند می‌تواند موقعیت‌های دیگری را برای هم تیمی‌هایش ایجاد کند. او دفاع حریفان را آزار می‌دهد.
با وجود این که سوارس در ۱۰ بازی تنها سه گل زده. سرمربی بارسلونا نگران او نیست. والورده می‌گوید: تنها چیزی که مرا نگران می‌کند این است که سوارس  فرصت گلزنی نداشته باشد
آمار بالا نشان می‌دهد که والورده در این باره اشتباه نمی‌کند. مهاجم اروگوئه‌ای درست است درخشان عملکرد نکرده اما به تیم در بخش‌های مختلف کمک کرده است. تنها مشکل این فصل سوارس ناکامی‌اش در گلزنی است. او در ۱۰ بازی، ۱۲ موقعیت گل ایجاد کرد، ۱۷ شوت در چارچوب داشت و ۱۳ شوت او خارج از چارچوب بود. همچنین توانست ۲۰ توپ گیری داشته باشد. سوارس در این مدت تنها یک کارت زرد دریافت کرد.