|
پرونده محور ساسانی فارس ثبت جهانی شد
پرونده محور ساسانی فارس در کمیته میراث فرهنگی یونسکو که هم اکنون در کشور بحرین در حال برگزاری است، مورد بررسی قرار گرفت و ثبت جهانی شد.چهل و دومین کمیته میراث فرهنگی یونسکو هم اکنون در شهر منامه کشور بحرین در حال برگزاری است که در این اجلاس پرونده محور ساسانی فارس از ایران مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت به ثبت جهانی رسید.
در این برنامه؛ نمایندگان هر یک از کشورهای عضو این کمیته به بررسی پرونده ایران پرداختند برخی از آنها ایرادات وارده ایکوموس به این پرونده را درست خواندند و برخی دیگر بر اهمیت دوره تاریخی و این پرونده تاکید کردند. بیشترین ایراد گرفته شده نمایندگان درباره پلان مدیریتی این پرونده بود.
نماینده آذربایجان در این جلسه درباره تاثیر معماری ساسانی بر دوره های تاریخی دیگر صحبت کرد.نماینده تونس نیز گفت: ما از اینکه این پرونده انتخاب شده خوشحالیم چون جای خالی چنین پرونده ای در فهرست میراث فرهنگی یونسکو حس می شد ما اصلاحیه ای که روی پرونده خورده را تایید می کنیم و از ایران می خواهیم که جزئیات بیشتری را در اختیار ما قرار دهد تا آن را به صورت همه جانبه بررسی کنیم.
نماینده زیمباوه نیز بیان کرد: این منطقه یکی از بزرگترین امپراطوری ها در زمان خودش بوده که تاثیر گذارترین فرهنگ ها و معماری ها را داشته است. ما می خواهیم که تمام این منطقه و نواحی اطراف آن حفاظت کامل شود این منطقه یکی از مناطقی است که در آن به ارزش های انسانی اهمیت زیادی داده می شده است. نماینده گوآتمالا هم گفت: این منطقه یکی از جاهایی است که در آن انسانها توانسته اند که خود را با آنجا وفق دهند و یک از پیشرفته ترین مکان های باستانی دنیاست.
پس از کش و قوس های فراوان میان نمایندگان هر یک از کشورها و توضیحات نماینده ایکوموس در این اجلاس در نهایت رای به ثبت جهانی پرونده فارس داده شد و در نهایت این پرونده نیز به فهرست میراث جهانی ایران اضافه شد پس از آن با تبریک این موفقیت، نماینده های کشورهای مختلف به معاون میراث فرهنگی کشور، کارشناسان ایرانی حاضر در این برنامه و سفیر ایران در یونسکو تبریک گفتند.
عباس رافعی:
«کیمیا و خاک» روایت آدمهایی که این خاک را کیمیا کردند
عباس رافعی گفت: بهجای پرداختن به کلیت انقلاب اسلامی، در «کیمیا و خاک» به آدمهایی پرداختم که این خاک را کیمیا کردند.
به گزارش امتیاز، عباس رافعی در گفتوگو با اکبر نبوی در «کافه فیلم» گفت: قبلاً در شبکه یک که آقای جعفری جلوه مدیر شبکه بودند، سریالی را تحقیق میکردم درمورد ریشههای انقلاب اسلامی که آن سریال ساخته نشد. در آن مجموعه چون خودم وظیفه تحقیق و نگارشش را هم برعهده داشتم، با آدمهای واقعی آن دوران گفتوگو کردم و خاطرات زیادی از وقایع پیروزی انقلاب برایم تعریف میکردند.
کارگردان «کیمیا و خاک» افزود: با افرادی همچون آقای محمدمهدی عبدخدایی، مرحوم ابراهیم یزدی، محمد ترکمان، آقای بادامچیان و ... صحبت کردم. تاریخ شفاهی انقلاب را تحقیق میکردم و سعی میکردم روزشمار انقلاب را با جزئیات دربیاورم.
وی گفت: بعدها که آقای جعفری جلوه در معاونت سینمایی بودند، یادشان بود که من تحقیقاتی کردم، گفتند که سیامین سالگرد انقلاب است و ما قرار است چند فیلم با این موضوع بسازیم. کیمیا و خاک در جشنواره همان سال به نمایش درآمد.
رافعی با بیان اینکه برای ساخت فیلم، داستانی از دل خاطرات درآوردم، توضیح داد: اتفاقات آن دوران بهقدری جالب است که برای انتخاب خاطرات افراد دچار تردید میشدم؛ به همین دلیل تصمیم گرفتم ریسک کنم و پنج موقعیت را به صورت مینیاتوری درهم ببافم؛ مثل فیلمهای اپیزودیک که در آخر این اپیزودها به صورت مفهومی به هم پیوند میخورند.
سازنده «کیمیا و خاک» درباره نگارش داستان این فیلم تصریح کرد: همیشه احساس میکردم انقلاب یک تابلوی بزرگ است که اگر بخواهم دربارهاش فیلمی بسازم باید خیلی عقب بیایم تا بتوانم آن تابلو را ببینم که آنطور فیلم خیلی کلی باید به ماجرا بپردازد؛ به این ترتیب تصمیم گرفتم به آدمهایی بپردازم که این خاک را کیمیا کردند و اقشار و گروههای مختلفی را نشان بدهم که در جامعه حرکتی کردند که منجر به روشنگری و پیروزی انقلاب شد.
وی با بیان اینکه که در انقلاب ایران برخلاف انقلابهای دیگر، مردم و رهبری نقش اساسی داشتند و اقشار و احزاب حل در اینها بودند، گفت: شاید الان اگر بخواهم این فیلم را بسازم پنج اپیزود را کار نکنم و اپیزودهای کمتری استفاده کنم. چون در این فیلم زمان برای پرداخت به شخصیتها کم آمده. هر کدام از این موقعیتها به حدی جذابیت دارد که میتوان درباره هرکدام یک فیلم یا سریال ساخت.
رافعی در پایان گفت: پیش از «کیمیا و خاک» در سال ۱۳۷۴ فیلم «راز مینا» را هم با موضوع تصفیههای درونسازمانی ساختیم که درآوردن فضای آن دوران خیلی راحتتر از «کیمیا و خاک» در سال ۸۷ بود. فیلمبرداری کیمیا و خاک ۴۵ روز طول کشید. فیلمبردار آقای آلادپوش و طراح صحنه خیلی به درآوردن فضای آن دوران کمک کردند. به خصوص آقای آلادپوش که خودش عکاس دوران انقلاب بوده است. تلاش کردیم صحنهها و صداهای رادیو واقعی باشد که مخاطبانمان یک مستند داستانی ببینند.
شکلگیری کمپین جهانی حقوق بشر آمریکایی
آجرلو در نشست رسانهای جشنواره حقوق بشر آمریکایی به حساسیت هنرمندان جهان نسبت به این موضوع اشاره و بیان کرد: این جشنواره میتواند بهانهای برای شکلگیری کمپین جهانی حقوق بشر آمریکایی باشد.اسماعیل آجرلو در نشست رسانهای سومین جشنواره حقوق بشر آمریکایی که امروز، نهم تیرماه در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار شد، به اهداف برگزاری این جشنواره اشاره و بیان کرد: نخستین دوره این جشنواره در سال ۱۳۹۴ و بعد از بیانات مقام معظم رهبری درباره نقض حقوق بشر آمریکایی برگزار و از آن روز به بعد، تاریخ ۷ تا ۱۲ تیر هر سال در تقویم کشور به نام هفته افشای حقوق بشر آمریکایی نامگذاری شد.
وی با اشاره به اهداف برگزاری جشنواره بینالمللی حقوق بشر آمریکایی گفت: ما در این همایش با استفاده از قالبهای هنر و با محوریت تولید مباحث هنری، مصادیق حقوق بشر آمریکایی را نشان میدهیم البته نقض حقوق بشر آمریکا فقط مختص کشور ما نبوده و این کشور حقوق سیاه پوستان آمریکایی را نادیده گرفته یا در جنگ ویتنام از بمب اتمی استفاده کرده؛ به عبارتی آمارها نشان دهنده از آن است که در تاریخ آمریکا، هیچ سالی نبوده که از سوی این کشور، جنگی علیه سایر ملتها رخ نداده باشد.
آجرلو به مصادیق نقض حقوق بشر آمریکایی اشاره و بیان کرد: یک سری از این مصادیق، داخلی است یعنی ایالات متحده آمریکا، حق و حقوق شهروندان خود را پایمال میکند؛ از جمله این موارد میتوان به تبعیض جنسیتی اشاره کرد. بخش دیگری از این مصادیق به نقض حقوق بشر در سطح جهان برمی گردد که میتوان به وجود تحریمها و بمب اتم اشاره کرد. در ارتباط با ایران هم که تعداد این موارد اندک نیست.
دبیر جشنواره حقوق بشر آمریکایی با اشاره به بخشهای مختلف این جشنواره گفت: ما در هر دوره، نسبت به دوره قبل، موضوعاتی را به گرایشهای هنری خود اضافه کردهایم؛ قرار است سالهای آینده، بخش نمایش و سینما هم اضافه شود اما در سومین دوره توانستیم کلیپ و نماهنگ را به جمع موضوعات بیفزاییم.
آجرلو ادامه داد: در بخش علمی این جشنواره، کتابها و مقالات علمی و پژوهشی که در این زمینه نوشته و یا ترجمه شدهاند، مورد بررسی و داوری قرار میگیرند. ایده بازیهای رایانهای، کلیپهای تصویری، اپلیکیشنهای موبایل و همچنین صفحات نشریات و رسانههای مختلف نوشتاری و تصویری، موضوعاتی هستند که در بخش رسانهای این جشنواره نقد و معرفی میشوند.
به گفته دبیر سومین جشنواره حقوق بشر آمریکایی، گرایش هنری شامل بخشهای موشن گرافیک، اینفو گرافیک، پوستر و کاریکاتور و گرایشهای ادبی شامل شعر هجو و داستان کوتاه نیز بخشهای دیگری از این جشنواره هستند؛ بخش بینالملل هم اینفوگرافیک، موشن گرافیک، پوستر و گرافیک را دربرمیگیرد.
آجرلو از نمایش و ارائه آثار برگزیده جشنواره حقوق بشر آمریکایی در شکل و قالبی متناسب خبر داد و افزود: مقالات برگزیده این جشنواره در قالب کتاب منتشر میشود؛ ضمن اینکه همه این مقالهها، درجه علمی دریافت میکنند و در یک فصلنامه پژوهشی منتشر میشوند. علاوه بر این، آثار هنری هم به صورت نمایشگاههای مختلف در فضاهای حقیقی و مجازی، مدارس، دانشگاهها و ایستگاههای مترو ا رائه می شوند. همچنین کارهای برگزیده در قالب نمایشگاههای دیجیتال به کشورهای مختلفی که ایران در آن رایزنی فرهنگی دارد سفر می کنند و نمایش داده میشوند.
دبیر جشنواره حقوق بشر آمریکایی با اشار ه به اینکه کپی رایت آثار ارسالی به جشنواره حقوق بشر آمریکایی در اختیار دبیرخانه جشنواره است گفت: ما از همان سال نخست برگزاری اعلام کردیم حق استفاده از پوسترها و کارهای گرافیکی و شعر و داستان و در کل آثار ارسال شده به جشنواره با خود ماست. ضمن اینکه به همه هنرمندانی که آثارشان به مرحله پایانی میرسند، چه برگزیده و شایسته تقدیر شناخته شوند چه نشوند، مبلغی به عنوان حق الزحمه تعلق میگیرد. همچنین کلیپهای تصویری و آثار موسیقایی برگزیده را در اختیار صدا و سیما قرار میدهیم تا در برنامههای مختلف از آن استفاده کند.
آجرلو به اشاره و بیان کرد: ما در روز اختتامیه جشنواره، میزبان هنرمندان خارجی شرکت کننده در سومین جشنواره حقوق بشر آمریکایی و همچنین اهالی فرهنگ و هنر برخی کشورها هستیم و همین مساله به تعامل بیشتر و بهتر ما با کشورهای دیگر دنیا میانجامد. از سوی دیگر برگزاری این جشنواره بهانهای بوده تا ما ظرفیت و حساسیت هنرمندان خارجی را بسنجیم. راستش تصور نمیکردیم هنرمندان جهان، نسبت به این موضوع، چنین حساسسیتی نشان دهند. تا آنجا که امروز میتوانیم به شکلگیری یک کمپین جهانی با موضوع حقوق بشر آمریکایی امیدوار باشیم.به گفته این فعال فرهنگی، فراخوان این جشنواره دی ماه ۱۳۹۶ اعلام و از هنرمندان خواسته شده تا کتاب «حقوق بشر آمریکایی» را مبنای کار خود قرار دهند. مراسم اختتامیه جشنواره هم ۱۲ تیرماه جاری در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار میشود.
بر سر هنرمندان تاج محنت نگذاریم
موانع بازدارنده کسب و کارشان را رفع کنید
یک پژوهشگر موسیقی اقوام معتقد است: برای اعطای درجه هنری به هنرمندان بیشتر فکر کنیم و به جای برطرف کردن موانع فرهنگی و بازدارنده کسب و کار این هنرمندان عزیز در موسیقی اقوام و نواحی، بر سرشان تاج محنت نگذاریم. زیرا آنها خواستار امکان ادامهی هنرشان هستند؛ نه کلاهی با مدرک دکتری برای سرشان.علی مغازهای درباره اعطای درجه هنری از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد به هنرمندان پیشکسوت موسیقی اقوام بیان کرد: اگر سخنرانیهای مدیران فرهنگی کشور را بررسی کنیم، بدون هیچ تردیدی، تکتکشان بارها درباره مشکلات و معضلات فرهنگی و ضرورت فرهنگسازی سخن گفتهاند و از موضع مصلحان و ناصحان از فقدان فرهنگ متناسب با تحولات علمی و تکنولوژی و نبود فرهنگ در تمام شئون زندگی ما ایرانیان گله کردهاند.
او ادامه داد: بدون استثناء، تمام مدیران، سخنرانیهای آتشینی درباره نبود اخلاق اجتماعی، نبود تعریفهای متناسب فرهنگی و هنری، نبود سازوکارهای تقویت مناسبات فرهنگی، نبود یا کمبود معرفت علمی و هزاران ایراد و اشکال در ساختار زندگی اجتماعی جوامع متنوع فرهنگی در کشور در مجامع تکراری مناسبتهای مختلف فرهنگی داشتهاند. مناسبتهایی که تنها خروجی آنها خبر سخنرانی و اعطای لوح، نشان، درجه و سکه و جایزه بوده است.
این پژوهشگر موسیقی اقوام افزود: پرسش اینجاست که این همه لوح بخشیدن و نشان افتخار به نام افراد زدن، آیا نان و آبی برای گیرندگان نشان و لوح میشود یا این قبیل کارها فقط شغل اعطاکنندگان این نشانهاست و بقیهی مسائل به این هر دو طرف داستان یعنی گیرنده و دهندهی نشان و درجه هیچ ربطی ندارد؟مغازهای اظهار کرد: اگر بخواهیم شفافتر بپرسیم، آیا دریافتکنندگان این نشان مشمول دریافت حقوقی از دولت یا صادرکنندهی نشان میشوند؟ یا کسی یا کسانی که نشانهایی را صادر میکنند حقوقی در قبال این تلاش و پیگیری از دولت دریافت میکنند؟
دبیر هنری فستیوال آینهدار با بیان اینکه این قبیل نشانها در حقیقت برای بازتعریف جایگاه هنری، علمی یا اجتماعی افرادی است که متاسفانه بنا بر دلایل بسیاری تا امروز در جایگاه واقعی خودشان تعریف نشدهاند، افزود: شاید این هم یک منطق گریزناپذیر باشد و ما نتوانیم ارزش و اعتبار چنین مدارک و درجهها را بیارج یا نامعتبر بخوانیم؛ البته میتوان قبول کرد که در برخی موارد برای برخی هنرمندان در جوامع شهری باید این نشانها اعتباری برایشان باشد و شاید به فضایل آنها اضافه کند و احتمالاً این اعتبار دقیقاً کارکرد اجتماعی و پرنسیبی برایشان دارد. اگرچه به نظر میسد برابری این درجات برای همگان در آینده، محل مناقشه نیز خواهد داشت.
او افزود: اما اشکال کار درست از این نقطه برجسته و خطرناک شروع میشود که همین مدارک و مدارج را در جامعهی غیرشهری یا جامعهی شهری کمتر توسعه یافته با معیارهای فرهنگی و سطح سواد و فاکتورهای مختلف دیگر آن جامعه و دقیقاً با همان اعتبار جوامع شهرهای رشد یافته تعریف و صادر میشود. این یعنی تحمیل کردن یک مفهوم مدرن و آکادمیک به جامعهای که در موقعیت تعادل و هماهنگی با این مفاهیم نیست.مغازهای در توضیح دلایل بحث گفت: با آوردن نام چند هنرمند به عنوان مثال میتوان تفاوتها و ناموزونی و یکسان نبودن کارکرد این درجههای هنری را توضیح دهیم.
او افزود: ما میدانیم استادان برجستهای در موسیقی، تئاتر و دیگر شاخههای هنری هستند که کسی تردیدی در استادی آنان ندارد. برای مثال استاد محمدرضا شجریان در موسیقی و استاد ایرج راد در تئاتر را در سطح اعلای دو رشته در نظر بگیریم. اگر این دو استاد را به دارندگی نشان یا درجهی یک هنری هم پیوند دهیم، نه فضیلتی به مقامشان اضافه کردهایم و نه کسی پس دریافت از نشان، آنها را جناب استاد دکتر خطاب میکند. تازه با صادر کردن چنین مدرکی اگر اعتباری بر چیزی افزوده شود، به خود درجهی هنری چیزی اضافه شده است. و در این حالت دیگر افرادی که این نشان را دارند با چنین استادانی یکسان و هم سطح قلمداد میشوند. در واقع با این کار نه تاجِ گلی بر سر و نه فضیلتی بر جایگاه هنری هنرمندان نام برده افزوده میشود. این موضوع جای بحثی مفصل دارد که میتوان زمانی دیگری به آن پرداخت.
این پژوهشگر موسیقی با بیان مثالی ادامه داد: دو نام فرضی از موسیقی نواحی و نمایش یا تعزیهی عاشورا (نه مثلاً شوشی در هرمزگان) در نظر بگیریم؛ مثلاً اگر در روستای حسینآباد از توابع خلیلآبادِ شهرستان کریم آباد اولیا در شهر مرادآباد استان قیاثآباد را در نظر بگیریم، تصور کنیم مشدی حسین چوبدار که ساز بسیار دلنوازی هم میزند و محبوب تمام اهالی شهر و دیارش است و حاج نصیر بیدآبادی که شمرخوان درجهی یک و فوقالعادهای در تعزیهی روستای خودش است و آوازهی او هم مثل دوستش مشدی حسین به سایر شهرهای کشورمان هم رسیده است، به عنوان درجه هنری و لقب دکتر نائل شوند و بعد از این اسمشان آقای دکتر مشدحسین چوبدار و آقای دکتر حاج نصیر بیدآبادی تغییر کند، بدون آنکه این درجه دکتری در جامعهای که در آن زندگی میکنند، تعریف درست و متناسب با زیست و فرهنگ آن جامعه داشته باشد. بی شک هنرمندان دیگر آن دیار هم به تکاپو برای کسب دکترا میافتند.
او اضافه کرد: بسیاری از ما بارها در روستاهایی دیدهایم به دوستانمان که مثلاً دکترای ادبیات یا فلسفه داشتهاند، مراجعه شده و گفتهاند آقای دکتر دلمان چند روز است درد میکند، میتوانید یک آمپولی چیزی به ما بزنید تا خوب شویم. حال چرا دوستان نازنین و سروران گرامی متوجه نمیشوند که انجام چنین کارهایی چه آفتی در جان هنر مردمی و فرهنگ اقوام ما میاندازد؟
مغازهای گفت: زمانی که برخی از مدیران سخنرانی میکنند، احساس میشود، دکترای اصلاح و طراحی ساختار فرهنگی جوامع توسعه نیافته دارند! چرا به عواقب تصمیمی که روزی بدون توجه به اشتباهات و تبعات و تلفات آن گرفته شده، هیچ توجهی نمیکنند و فقط مشغول انجام وظیفه هستند؟ به نظر میرسد کارگروهی از مدیران و تعدادی از هنرمندان تایید اعطای درجهی هنری است که با توجه به آن حقوق ماهانه یا حقالجلسهی دولتی خود را دریافت کنند.
اخبار
انتقاد ا زعملکرد گزارشگران جام جهانی
یک گزارشگر ورزشی با بیان اینکه تجربه در هر بخش و زمینهای یکی از فاکتورهای اصلی است، گفت: هر فردی که بخواهد به عرصه گزارشگری ورود کند، اگر تجربه خود را افزایش دهد و علم خود را بهروز کند مطمئنا به این ویژگی خواهد رسید که بازیهای مهم در جامجهانی را گزارش کند.محمد سیانکی با بیان مطالب بالا و با اشاره به عملکرد گزارشگران مسابقات تیم ملی در جام جهانی، اظهار کرد: اگر صرفا نگاه سطحی داشته باشیم که فردی با یک سری ویژگیها در جام جهانی گزارش کند، دیدگاه منطقی نخواهد بود و کار را سخت میکند. مطمئنا همکاران من که گزارشگر بازیهای تیم ملی در جام جهانی بودند، تجربه و سواد کافی برای گزارشگری را داشتهاند.
این گزارشگر فوتبال درباره ورود نسل جدید به عرصه گزارشگری تصریح کرد: گزارشگران هم نسل من شاید ۵ تا ۱۰ سال دیگر بتوانند گزارش کنند طبیعتا باید نسل گزارشگران جوان به این حوزه ورود پیدا کنند اما متأسفانه در این زمینه عجله وجود دارد؛ برای مثال لیونل مسی در جام جهانی سال ۲۰۰۶ یک فوتبالیست معروف بود اما مربی او، آقای پکرمن در همان سال به او اجازه بازی در جام جهانی را نداد. گفت با اینکه مسی شایسته است اما با این کار من به او خدمت میکنم و همین طور هم شد او نزدیک به ۱۲ سال است که در بالاترین سطح فوتبال هنرنمایی میکند. نباید نسل جدید را بسوزانیم. به نظرم در مربیگری این اتفاق برای علیرضا منصوریان افتاد؛ با اینکه او دانش کافی را دارد. همچنین در جوانی و کمتجربگی علی دایی، تیم ملی را به او سپردند که هم فوتبال و هم او ضرر کرد با اینکه علی دایی مربی بزرگی است. اما تصمیم غلط باعث شد که این مهرهها را از دست بدهیم.
او ادامه داد: این اتفاق در گزارشگری هم میتواند رخ میدهد؛ وقتی گزارشگر جوانی خیلی زود جامجهانی را گزارش میکند دیگر انگیزهای برای او باقی نمیماند که بازیهای جام ملتهای آسیا را گزارش کند و مدعی خواهد بود که جام جهانی را گزارش کرده است.سیانکی در پایان گفت: استعداد گزارشگری و گویندگی باید در وجود آدم باشد؛ البته آموزش هم نیاز است اما باید ابتدا استعدادها را کشف کرد و بعد یکسری آموزشها را در اختیارشان قرار داد. گاهی آزمون گزارشگری میگذارند و کلاس گویندگی برگزار میکنند و تعدادی از علاقهمندان هم شرکت میکنند در حالی که ممکن است این علاقهمندان با سواد و ادبیات قوی، ویژگی اصلی این کار یعنی صدا را نداشته باشند که در این صورت آموزش هیچ دردی را دوا نمیکند.
معرفی نامزدهای جشنواره قلم زرین
نامزدهای گروه داستان بزرگسال شانزدهمین دوره «قلم زرین» معرفی شدند.وجیهه سامانی -دبیر شانزدهمین دوره جایزه قلم زرین- با اعلام پایان داوری در تمامی رشتههای این رویداد ادبی اظهار کرد: در جلسه نهایی داوری گروه داستان بزرگسال که در محل انجمن قلم و با حضور بنده و سه داور این گروه برگزار شد، طی چندین ساعت بحث و تبادل نظر و جمعبندی امتیازات داوران، از میان کلیه آثار چاپ شده در سال ٩٦ در حوزه رمان و داستان بزرگسال، که طبق لیست دریافتی از خانه کتاب حدود ٣٥٩٠عنوان کتاب بود، آثار زیر به عنوان نامزدهای دریافت جایزه «قلم زرین» انتخاب و معرفی شد:
۱-ابدی؛ مهدی صفری؛ شهرستان ادب
٢-آفرت؛ ناهید قادری؛ سوره مهر
٣-رویای آق تاریم؛ مصطفی جمشیدی، به نشر
٤-گیلداد؛ حسن قلیپور؛ سوره مهر
٥-به نام یونس؛ علی آرمین؛ شهرستان ادب
او سپس افزود: مراسم اختتامیه این جایزه که با حمایت و مشارکت وزارت ارشاد اسلامی و نهاد کتابخانههای کشور صورت میگیرد، روز پنجشنبه ١٤ تیر مصادف با روز ملی قلم، از ساعت ١٦ الی ١٨ در محل سالن اجتماعات انجمن قلم به نشانی: یوسف آباد، بالاتر از میدان کلانتری، بین کوچه ٤٤ و ٤٦ برگزار میشود. ورود برای عموم نویسندگان و شاعران و علاقمندان به شعر و ادب، آزاد است.
انتقاد از عملکرد خبرگزاری «رویترز»
معاون سابق امور مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از عملکرد خبرگزاری «رویترز» در نگارش و انتشار گزارشی دربارهی مسائل سیاسی و اقتصادی ایران انتقاد کرد.حسین انتظامی امروز (نهم تیر ماه) با انتشار پیامی در صفحه شخصی خود در «توئیتر» اظهار کرد که خبرگزاری رویترز اعتبار حرفهای خود را با انتشار گزارشهای سفارشی قمار میکند.معاون سابق امور مطبوعاتی نوشت: رویترز دارد اعتبار حرفهای خود را با انتشار گزارشهای سفارشی، قمار میکند:گزارش ویژه: برخی مدیران ایرانی به دلیل تحریم، پاسپورت آفریقایی خریدهاند + خروج ۳۰ میلیارد دلار ارز از کشور. آیا جمهوری اسلامی به پایان خود رسیده؟رویترز معمولا تفاوت خبر و جنگ روانی را رعایت میکرد.
نگار جواهریان بر صحنه تئاتر
نگار جواهریان در نمایش «آهواره» به کارگردانی احسان گودرزی به ایفای نقش میپردازد. نمایش «آهواره» به نویسندگی و کارگردانی احسان گودرزی از مرداد ماه در تماشاخانه پالیز اجرا خواهد شد که نگار جواهریان به عنوان بازیگر در آن حضور خواهد داشت. این دو هنرمند پیش از این در نمایش «اسلحه ناموس منه» و فیلم سینمایی «نگار» به کارگردانی رامبد جوان با یکدیگر همکاری داشتهاند. «آهواره» عنوان سومین نمایشی است که احسان گودرزی نوشته و کارگردانی میکند. گودرزی همچنین اجرای دو نمایش «مثل شلوار جین آبی» و «اسلحه ناموس منه» را در کارنامه خود دارد.
اخبار
رویش «ارکیده در آتش» از نگاه دوربین شبکه پرس تی وی
مستند «ارکیده در آتش» (Orchid In Fire) به مناسبت گرامیداشت سالروز بمباران شیمیایی سردشت و روز مبارزه با سلاح های شیمیایی و میکروبی از شبکه پرس تی وی پخش می شود.
به گزارش امتیاز، این مستند به تهیه کنندگی مهدی طائب و کارگردانی شکوفه گودرزی محصول سال 2017 شبکه پرس تی وی است و به بررسی سکوت جامعه بین المللی در قبال استفاده از سلاح های شیمیایی و کشتارجمعی علیه غیرنظامیان بی گناه می پردازد.
«ارکیده در آتش» با موضوع حقوق بشر و منع تولید و استفاده از سلاح های شیمیایی و میکروبی طبق کنوانسیون 1925 و در پاسخ به ادعای آمریکا به عنوان «مادر حقوق بشر جهان» تولید شده است.
مستند «ارکیده در آتش» ضمن اشاره به مهمترین موارد استفاده از این سلاح ها در تاریخ از جمله هیروشیما و ویتنام (عامل نارنجی)، داستان بکارگیری سلاح های شیمیایی کشتار جمعی علیه مردم بی دفاع سردشت و مناطق غرب کشور را روایت می کند که طی آن 12 هزار نفر دچار عارضه های شیمیایی شده و از این تعداد 4000 نفر کشته شدند.
این مستند خبری- تاریخی به انتقاد از سکوت جامعه بین المللی در قبال استفاده از سلاح های شیمیایی و میکروبی می پردازد و دارای آیتم های متنوعی همچون تصاویر خبری آرشیوی همراه با نریشن، مصاحبه با بازماندگان بمباران شیمیایی سردشت و مناطق مرزی که بعد از گذشت 36 سال از این فاجعه از عوارض ناشی از آن مانند مشکلات پوستی و ناراحتی های چشمی رنج می برند و گفت و گو با پزشکانی که از قربانیان این حادثه بوده و اکنون از چهره های برجسته بین المللی در درمان عوارض شیمیایی هستند، است.
مستند «ارکیده در آتش» شنبه 9 تیر ماه ساعت 23:30 به وقت تهران به مدت 45 دقیقه از شبکه پرس تی وی پخش می شود. تکرار این برنامه روز یکشنبه در ساعات 06:00 ، 12:00 و 18:00 پخش خواهد شد.
مهران مدیری با «نقطه چین» به آیفیلم میآید
پخش مجموعه طنز «نقطهچین» از فردا از آیفیلم فارسی آغاز میشود.
به گزارش امتیاز، مجموعه تلویزیونی «نقطه چین» بهکارگردانی مهران مدیری، در جدول پخش کانال فارسی این شبکه قرار گرفته است و هر شب دوقسمت از آن روی آنتن قرار میگیرد.
بر اساس این گزاش، «نقطه چین» اولین بار در سالهای ۱۳۸۲ و ۱۳۸۳ از شبکه سه سیما پخش شده و مهران مدیری، رضا شفیعی جم در نقش بامشاد، سحر جعفری جوزانی، سحر ولدبیگی، سعید پیردوست، سیامک انصاری، محمدرضا هدایتی، ساعد هدایتی و سید جواد رضویان ازجمله بازیگرانیاند در این سریال ایفای نقش کردهاند.
داستان «نقطهچین» درباره ساکنان یک آپارتمان سهواحدی است. دو باجناق بهنامهای اردل و بامشاد در شرکت منچولباف که متعلق به پدرزن آنهاست با یکدیگر همکار هستند. این همکاری دو باجناق علاوهبر مشکلاتی که برای این شرکت پیش آورده باعث شده منیژه و مژده همسران آنها دچار مشکلاتی شوند.
«نقطهچین» از فردا هر شب ساعت ۲۱:۰۰ روی آنتن میرود و بازپخش آن درساعتهای ۰۵:۰۰ و ۱۳:۰۰ روز بعد خواهد بود.
از تولیدات هیسپان تی وی؛
دفاع تمام قد از «بومیان سورینام»
«آنا سولانز» از تهیه کنندگان واحد مستند شبکه هیسپان تی وی، این بار برای تولید مستندی برای این شبکه به قلب جنگل های «سورینام» سفر کرده است.
به گزارش امتیاز، مستند « اینجا سرزمین من است» قصد دارد مشکلات بومیان «سورینام»، کشوری کوچک در شمال آمریکای لاتین را بازگو کند. در این کشور، مالکیت زمین ها همراه با امتیاز استخراج معادن به افراد غیر بومی، بدون مشورت و رضایت مردم بومی منطقه واگذار شده است.
در سال 2007 این کشور به اعلامیه سازمان ملل در خصوص حقوق بومیان رای داد اما طبق سیستم قانونی این کشور که بر پایه قوانین استعماری بنا شده ، مردم بومی و قبیله ای را به رسمیت نشناخته و این کشور قوانین مربوط به زمین و یا حقوق دیگر بومیان را در دستور کارخود ندارد. همین مسئله تهدید بزرگی برای بقا و رفاه بومیان به شمار می رود.
80 درصد زمین های سورینام ، جنگلی بوده و دولت 40 درصد آن ها را به شرکت های استخراجی واگذار کرده است. بومیان این کشور حدود 20.344 نفر و 3.8 درصد جمعیت سورینام را تشکیل می دهند و از اقوام مختلفی تشکیل شده اند. این اقوام بومی با تهدیداتی اعم از ساخت جاده، احداث یک فرودگاه بین المللی، نابودی جنگل ها و ... روبرو هستند درحالی که حقوق مردم بومی و منابع طبیعی متعلق به آن ها به رسمیت شمرده نمی شود.
این مستند به تهیه کنندگی آنا سولانز در مدت زمان 25 دقیقه در حال تولید برای شبکه اسپانیایی زیان هیسپان تی وی است و به زودی به آنتن پخش این شبکه خواهد رسید.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/3812/13746/48613
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/3812/13746/48614
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/3812/13746/48615
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/3812/13746/48616
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/3812/13746/48617
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/3812/13746/48618
|
عناوین این صفحه
- پرونده محور ساسانی فارس ثبت جهانی شد
- «کیمیا و خاک» روایت آدمهایی که این خاک را کیمیا کردند
- شکلگیری کمپین جهانی حقوق بشر آمریکایی
- موانع بازدارنده کسب و کارشان را رفع کنید
- اخبار
- اخبار