در شبی که شاگردان مارک ویلموتس نمایش خوبی نداشتند، بحرین با یک ضربه پنالتی انها را شکست داد

هفته سوم مقدماتی جام جهانی، سه شنبه 23/07/98، ساعت 20:00، ورزشگاه ملی بحرین

داور: والنتین کوالنکو از ازبکستان                کمک ها: آندری سانپکو و تیمور جانیولین

تیم ملی بحرین: سید محمد جعفر، عبدالله هزاع، سید مهدی باقر، ولید الحیام، احمد بوغمار(80 سیدرضا عیسی)، محمد الحردان، عبدالوهاب المالود، جاسم الشیخ، مهدی حمیدان(73 کمیل الاسود)، سید ضیا سعید، عبدالله یوسف

سرمربی: هلیو سوسا

تیم ملی ایران: علیرضا بیرانوند، حسین کنعانی زادگان، مجید حسینی، میلاد محمدی، رامین رضاییان، احسان حاج صفی، امید ابراهیمی(74 احمد نوراللهی، محمد محبی(60 مهرداد محمدی)، مهدی طارمی، کریم انصاری فرد(70 وحید امیری)، سردار آزمون

سرمربی: مارک ویلموتس

کارت زرد:

احسان حاج صفی(62) و سردار آزمون(92) از ایران

احمد الشیخ(82) از بحرین

شرح گل:

بحرین 1 ایران 0 (دقیقه 65، محمد حردان) : حرکت تند و تیز مهاجم بحرینی در محوطه جریمه با ممانعت سیدمجید حسینی روبرو شد و در نهایت داور نیز به نشانه پنالتی در سوت خود دمید و محمد حردان نیز توانست با زدن توپ برخلاف جهت بیرانوند اولین گل بازی را به ثمر برساند.

دقایق حساس:

دقیقه 3 – اولین حرکت مهم بازی در این دقیقه اتفاق افتاد و کریم انصاری فرد از روی خط محوطه جریمه با شوتی محکم دروازه بحرین را تهدید کرد اما این توپ با اختلاف کمی به بیرون رفت.

دقیقه 19 – خطرناک ترین موقعیت تیم ملی در این دقیقه اتفاق افتاد و پاس دیدنی طارمی در موقعیتی خوب به حاج صفی رسید اما ضربه کاپیتان تیم ملی با اختلاف کمی از کنار دروازه به بیرون رفت.

دقیقه 23 – یک موقعیت دیگر برای ملی پوشان ایران شد اما باز هم مدافعان بحرینی در آفسایدگیری موفق بودند.

دقیقه 32 – شوت بحرینی ها با واکنش مدافع ایران راهی کرنر شد.

دقیقه 32 – کرنر بحرینی با ضربه سر خطرناک هافبک این تیم دروازه ایران را به شدت تهدید کرد اما این فرصت از بالای دروازه ایران به بیرون رفت.

دقیقه 34 – سید سعید موقعیت کاملا خطرناکی روی دروازه ایران داشت اما ضربه او از زاویه بسته با خوش شانسی ایران به بیرون رفت.

دقیقه 35 – ضربه سر حمیدان به دروازه ایران با دو ضرب توسط بیرانوند مهار شد.

دقیقه 36 – موقعیت سازی فوق العاده محبی شرایط ضربه زنی را برای سردار مهیا کرد اما ضربه سنگین سردار راهی بیرون از زمین شد.

دقیقه 37 – نفوذ رامین رضاییان با برخورد مشکوک وی با مدافع بحرینی در محوطه جریمه بحرینی ها ادامه یافت اما برخلاف بازیکنان ایران، داور اعتقادی به پنالتی نداشت.

دقیقه 44 – ضربه احسان حاج صفی در آخرین دقایق نیمه اول، از فاصله ای دور و از روی ضربه ایستگاهی توسط دروازه بان بحرینی مهار شد.

دقیقه 48 - اولین موقعیت در نیمه دوم برای ایران به وجود آمد و در حالیکه کریم انصاری‌فرد می‌توانست استفاده بهتری از موقعیت به دست آمده کند موفق نشد و توپ او توسط مدافعان تیم بحرین گرفته شد.

دقیقه 49 - یک موقعیت خوب دیگر برای ملی پوشان ایران در این دقیقه به وجود آمد اما باز هم توپ راهی به دروازه بحرین نیافت.

دقیقه 51 - حمله سریع دیگر ملی پوشان ایران باعث رسیدن توپ پشت محوطه جریمه به مهدی طارمی شد اما ضربه او توسط گلر بحرینی مهار شد.

دقیقه 52 - بحرینی ها که به دنبال دور کردن تیم ملی ایران از دروازه خود بودند در این لحظه با یک ضد حمله سعی در تهدید دروازه ایران داشتند اما توپ ارسالی مهاجم این تیم از کنار دروازه ایران به بیرون رفت.

دقیقه 53 - باز هم یک فرصت دیگر برای ملی پوشان ایران که تفاوت زیادی با نیمه اول دارند. ارسال رامین رضاییان با ضربه سر مهدی طارمی فرصت بسیار خطرناکی روی دروازه بحرین به وجود آورد اما ضربه او با اختلاف بسیار کمی از بالای دروازه این تیم به بیرون رفت.

دقیقه 58 - ضربه مهاجم بحرینی پس از مدتها به دروازه ایران رسید و توسط بیرانوند مهار شد.

دقیقه 60 - موقعیت فوق العاده ای در این دقیقه نصیب بحرینی ها شد اما ضربه مهاجم این تیم با سماجت و برخورد به پای مدافع تیم ملی به کرنر رفت.

دقیقه 86 – موقعیت خوبی پشت محوطه جریمه برای مهاجمان تیم ملی به وجود آمد اما آزمون موفق نشد مهاجم دیگر تیم ملی را صاحب توپ کند.

دقیقه 87 – یکی از طلایی ترین موقعیت های ایران در این دقیقه به وجود آمد اما سردار آزمون نتوانست آن را به گل تبدیل کند و توپ با اختلاف کمی از کنار دروازه به بیرون رفت.

حاشیه:

* تیم ملی فوتبال ایران پیش موفق نشده در بحرین برابر این تیم به موفقیت برسد. نکته ای که سرمربی ایران نیز در نشست پیش از بازی به آن اشاره کرده بود و به همین دلیل سعی در چینش تیمی هجومی دارد تا بتواند تاریخ سازی کند.

* ترکیب اعلام شده توسط سرمربی تیم ملی نشان داد ویلموتس برای این بازی دو تغییر را در ترکیب خود ایجاد کرد.

* محمد محبی که دقایقی پیش از آغاز دیدار قبلی تیم ملی و به علت مصدوم شدن دژاگه پا به ترکیب اصلی تیم ملی گذاشته بود در این دیدار نیز از ابتدا به میدان رفت.

* اشکان دژاگه، هافبک مصدوم کشورمان نیز برای این بازی همراه دیگر ملی پوشان به بحرین نیامد تا با حضور در آلمان به درمان پای آسیب دیده خود بپردازد.

* با حضور ملی پوشان در میدان و خواندن سرود ملی، هواداران بحرینی با بی ادبی و با سوت های ممتد خود به سرود ملی کشورمان توهین کردند.

* آفسایدگیری های پیاپی مدافعان بحرینی در نیمه اول مهاجمان تیم ملی را به شدت کلافه کرد و انصاری فرد و طارمی و آزمون به دنبال این هستند با یک اشتباه مدافعان حریف از آفساید فرار کنند و خود را به دروازه برسانند.

* هرچه از ابتدای بازی می گشت ویلموتس حرص و جوش بیشتری در کنار خط داشت و این موضوع در دقایق پایانی نیمه اول به بیشترین میزان خود رسیده بود.

*ملی پوشان فوتبال ایران پس از آغاز نیمه دوم به دلیل هوای شرجی بحرین لباس های خود را عوض کردند.

*پس از پیش افتادن بحرینی ها از تیم ملی ایران باز هم همان حکایت همیشگی آنها مانند اتلاف وقت شروع شد.

 

تیم ملی فوتبال ایران بعد از برد 14 بر صفر مقابل کامبوج در منامه مقابل بحرین به زمین رفت و در عین ناباوری با نتیجه یک بر صفر شکست خورد. شکستی که حرف و حدیث های زیادی را در فضای مجازی ایجاد کرده و برخی نیز به انتقاد از سرمربی تیم ملی پرداخته اند.در این شرایط جلال چراغپور کارشناس فوتبال ایران که همواره با دیدی باز مسائل فوتبالی را تحلیل می کند، صحبت های جالبی  انجام داد که مشروح بررسی های او را روی سبک بازی تیم ملی در ادامه می خوانید:

با دو اشتباه ویلموتس هم بحرین را می بردیم

من نگرش خودم درباره بازی تیم ملی را اینگونه آغاز می کنم که فوتبال بحرین اساسا امکان بردن تیم ایران را نداشت و ندارد. اگر آقای ویلموتس یک یا دو اشتباه تو ارنج تیمش انجام می داد هم ما بحرین را می بردیم اما او اشتباهات پرتعدادی داشت که باعث شکست تلخ در منامه شد.

اشتباهات پرتعداد ویلموتس

اعتقاد دارم سرمربی تیم ملی ایران در این مسابقه اشتباهات زیادی داشت. اشتباه اول این بود که او از طارمی در سیستم 1-3-2-4 در سمت چپ استفاده کرد. اشتباه دوم اینکه کریم انصاری فرد در پست مهاجم سایه قرار گرفت و اشتباه سوم اینکه از محبی در سمت راست 3 بازیکن جلو استفاده شد. با این اتفاق عملا خط دوم حمله ما معیوب شد.

اولین مساله ای که می توانیم درباره بازی دیشب بگوییم این است که باید از اشتباهات درس بگیریم. ویلموتس همواره اعلام کرده که می خواهد تیم هجومی را به میدان بفرستد اما واقعیت این است با اضافه کردن افرادی که سابقه مهاجم بودن دارند نمی توان گفت آن تیم تهاجمی بازی می کند. زیرا این افراد تهاجمی نیاز به تغذیه مناسب دارند.

در چنین شرایطی اشتباه چهارم اتفاق افتاد. جایی که هردو هافبک دفاعی ما یعنی ابراهیمی و حاج صفی عملا نمی توانستند سه نفر جلویی را تغذیه کنند. هافبک های وسط در سیستم 1-3-2-4 باید هم مدافع باشند و عملکرد تدافعی داشته باشند و هم سازنده. در این شرایط است که 3 بازیکن خط جلوتر تغذیه می شوند و در نهایت آنها مهاجم نوک را تغذیه می کنند.

ویلموتس از حاج صفی در پستی استفاده کرد که اساسا اشتباه بود و 3 اشتباهی که در بالا به آن اشاره شد را بزرگ تر جلوه داد.

اشتباه پنجم بازی کردن مجید حسینی کنار کنعانی زادگان بود. یک اشتباه کلیدی از سوی ویلموتس که اگر انجام نمی شد می توانستیم مرکز دفاع را بهتر از این ببندیم. همه می دانستیم که مجید حسینی تحت فشار پنالتی می دهد. او یک خطای دیگر هم انجام داد که داور از کنارش گذشت و به نظر من می توانست از زمین حتی اخراج هم بشود.

اشتباه بعدی در هنگام تعویض ها انجام شد. زمانی که هیچ کدام از تعویض ها با استدلال درستی صورت نگرفت. اگر استدلال این است که بازیکنان ذخیره از نفراتی که از ابتدا بازی کردند، بهتر هستند چرا آنها از ترکیب بیرون گذاشته شدند؟ اگر وحید امیری و مهرداد محمدی قرار است گره از کار تیم ملی در مواقعی که بازی گره می خورد باز کنند، بازهم چرا بیرون نشستند؟ اگر آنها از 3 بازیکن جلویی بهتر هستند بازهم نباید بیرون می نشستند.

تعویض امید ابراهیمی با حاج صفی هم به نظر من کاملا بی هدف بود. من مدام در طول بازی فکر می کردم او برای تغذیه سردار آزمون کاری انجام دهد اما نکرد. تصورم این بود که ویلموتس برای ترمیم 3 بازیکن جلویی کاری کند که بازهم نکرد. میانه زمین را هم ترمیم نکرد. برای شکاف لایه های فوتبالی هم اقدامی انجام نداد.

ویلموتس پایش را از ماجراجویی هم فراتر گذاشت

مجموعه این اتفاقات سبب شد تا تغذیه سردار آزمون به درستی صورت نگیرد. آیا کسی هست آدرس بدهد که سردار آزمون یک توپ به درد بخورد گرفت؟ 3 نفر پشت او هم تغذیه نشدند، چون دو هافبک دفاعی ما این کاره نبودند! امید ابراهیمی مدام اسیر جنگ بود و کارگردان تلویزیونی هم با فوکوس روی چهره عرق کرده او می خواست ثابت کند که فقط یک نفر در وسط زمین مبارزه می کند. در بین دفاع حفره زیادی داشتیم و هافبک سایه ای که پشت سردار بود هم خوب کار نکرد. شاید اگر مسعود شجاعی با وجود اینکه از نظر من در مرز بازنشستگی است، در این پست بازی می کرد، می توانست پاس های عبور، معکوس و... را بدهد. مگر می شود یک خط هافبک در طول 90 دقیقه یک پاس نفوذ و عمقی که دفاع را بشکافد ندهد؟

اشتباهات آنچنان زیاد بود که قابل تصور نیست. من قبل از بازی هم با توجه به صحبت های ویلموتس گفته بودم اگر او بخواهد ماجراجویی کند، بازی با بحرین خطرناک می شود. ویلموتس نه تنها ماجراجویی کرد که پایش را از گلیم ماجراجویی نیز فراتر گذاشت و ما این بازی را باختیم. به غیر از پنالتی هم ممکن بود که در جریان بازی گل بخوریم و اتفاقات بدتری هم رخ بدهد.

به باهوش بودن ویلموتس مشکوک شده ام!

بعد از این بازی من کمی نسبت به باهوش بودن ویلموتس مشکوک شده ام! در یک آرایش تیمی نباید 7 اشتباه ویرانگر داشته باشید. نباید دفاع اینقدر از هم گسسته باشد؟ اصلا چرا آن پنالتی اتفاق افتاد؟ آن پنالتی ثمره باز بودن مرکز دفاع بود. بحرینی ها به راحتی میانه زمین را از ما گرفتند و تعداد پاس هایشان در وسط زمین گاها به 7 یا 8 پاس می رسید. مگر می شود در طول بازی کسی احوالی از سردار نپرسد؟ چراهای زیادی در ذهن ما نقش بسته که در جهت هوش و تسلط ویلموتس بر نفراتش نیست. امیدوارم لااقل اطرافیان ویلموتس مانند وحید هاشمیان این صحبت ها را برای او ترجمه کنند. من انتقاد نمی کنم، اشکالات را می گویم تا در آینده روی آن کار شود. ما با هوشیاری عجیبی آنالیز شده بودیم و بحرینی ها جلوی تمام حرکات مان را گرفتند.

سبک بازی بحرین ربطی به تاکتیک کی روش نداشت

این موضوع که بحرین با مربی پرتغالی اش با سبک بازی کارلوس کی روش تیم ملی ایران را شکست داد، قبول ندارم. اولا کی روش پشت دفاعش را هیچ وقت خالی نمی کرد اما پشت دفاع بحرین 25 متر خالی بود. آنها این ریسک را قبول کردند که با فشرده سازی بازی در میانه زمین پشت دفاع شان خالی بماند. به همین خاطر بود که آفساید های زیادی از بازیکنان ما گرفته شد. از سوی دیگر پاس های کوتاه زیادی رد و بدل شد. پاس هایی که اصطلاحا در فوتبال به آن «شاتل پاس» می گویند. پاس هایی که معنی اش «بده و بگیر» است. این پاس ها بلای جان هافبک های ما شده بود. امید ابراهیمی طفلکی بارها بین 3 بازیکن بحرین گیر افتاد. این دو خاصیت به خوبی نشان می دهد که تاکتیک بحرین شباهتی به سبک بازی ایران زمان کی روش نداشت و ما 8 سال از کی روش چنین چیزهایی ندیدیم.

 

مساوی می شد

تیم ملی ایران در فضای آلوده و سنگین ورزشگاه منامه و در شرایطی که حریف تمام تلاشش را برای مقابله به کار گرفته بود با وجود شکست نمایشی در شان تیم اول آسیا داشت.

صالح مصطفوی مربی و کارشناس فوتبال ایران در رابطه با بازی تیم های ایران و بحرین گفت:« بازی را بد شروع نکردیم؛ تیم ملی سعی داشت از کانال میانی بحرین استفاده کند و بحرینی ها آگاهانه این مسیر را بستند. ایران به دنبال استفاده از حرکت های ترکیبی در کانال های میانی و با حرکات سردار آزمون، کریم انصاری فرد و طارمی بود، در این زمان چند فرصت خوب هم داشت مثل بغل پایی که طارمی زد.»

او افزود:« در اوایل نیمه دوم بچه ها با عرض دادن به بازی توانستند مالکیت بیشتری روی توپ داشته باشند. به نظر من تا قبل از گلی که ایران خورد امیدابراهیمی بهترین بازیکن تیم ملی بود هرچند بعد از گل، بحرین فشرده تر بازی کرد و در ضدحملات توانست روی دفاع و هافبک دفاعی ایران فشار بیاورد.»

مصطفوی همچنین گفت:« تعویض های ویلموتس در این بازی تعویض های بسیار خوبی بودند اما شاید اگر من بودم احمدنوراللهی را کمی زودتر و به جای احسان حاج صفی می آوردم.»

کارشناس فوتبال ایران درباره بازی مجید حسینی که بعد از گذران مصدومیت دوباره در ترکیب اصلی بازی کرد هم گفت:« سیدمجید حسینی از نظر آمادگی و سبکی که بازی می کند در حال حاضر بهترین مدافع ایران است. او در لیگ ترکیه و در همه بازی ها برای تیمش فیکس بازی می کند. شاید برخی معتقدند که او بعد از مصدومیت آمادگی کامل را برای بازی نداشته است اما حتما میزان آمادگی اش مورد تایید ویلموتس بوده است.»

او اضافه کرد:«درباره موقعیت هایی که تیم بحرین در نیمه دوم ایجاد کرد، یکی آن تک به تک که بیرانوند گرفت و دیگری صحنه پنالتی بود و چیزی که به چشم می آمد عدم هماهنگی در خط دفاعی بود و من فکر می کنم این به مرور زمان حل می شود.»

مصطفوی گفت:« تیم ملی کاملا تغییر نسل داده و بازیکنانی مثل مجید حسینی و یا کنعانی زادگان و میلادمحمدی باوجود جوانی در ترکیب اصلی تیم بازی می کنند. مسایلی چون عدم هماهنگی به مرور درست می شود. موضوع مهم شکل بازی تیم ملی و نوع کاری است که انجام می دادند که نوید یک تیم آینده دار را می دهد. ما می توانستیم با کی روش به بحرین برویم و در یک بازی که مالکیت 40 به 60 به سود بحرین بود با نتیجه صفر، صفر بیرون بیاییم. اما اگر قرار باشد به سبک بازی و موقعیت هایی که داشتیم نمره بدهیم شانس بردمان در بازی دیشب از حریف بیشتر بود. توپی را که سردار نزد اگر تبدیل به گل شده بود الان نتیجه مساوی یک بر یک داشتیم که همه هم می توانستند از آن راضی باشند.»

او افزود:« ما شکل تازه ای از فوتبال را بازی می کنیم و این اتفاق بعد از هفت سال بازی با یک روش دیگر رخ می دهد. ناراحتی ما این است که در مسابقه ای که جو ورزشگاه غیراخلاقی و ناجوانمردانه علیه ما بود نتوانستیم برنده شویم. اما اگر فنی و از بیرون نگاه کنیم تیم ملی در شان تیم اول آسیا بازی کرد. شاید ژاپن هم در چنین مسابقه ای ببازد اما سبک و شکل بازی تیم ملی در قواره تیم اول آسیا بود. درواقع اتفاق فاجعه باری برای فوتبال ایران نیفتاده و تیم هایی مثل برزیل، اسپانیا و پرتغال هم که با همین سبک بازی می کنند همیشه در بازی هایشان برنده نمی شوند.»

او همچنین گفت:« ما با همین مدل بازی در ورزشگاه آزادی می توانیم بحرین را با اختلاف گل ببریم. بخشی از عدم موفقیت تیم ما در بازی دیشب مشکلات این بازی و این تیم نیست. بازیکنان ایرانی در بازی هایی که مقابل تیم های عربی عقب می افتند یا تا وقت زیادی از بازی نمی توانند به گل برسند از نظر روحی افت می کنند. اما اگر از این تیم ها جلو بیفتند آن وقت مثل آن بازی-مقدماتی جام جهانی 2014- در آزادی شش گل هم به بحرین می زنند. واقعیت این است که فوتبال بحرین در حال حاضر در حد فوتبال ایران نیست، آن ها مربی خوب و بازیکنان خوبی دارند اما تنهادر مواقع و شرایط خاص می توانند مقابل ایران نتیجه بگیرند. »

 

خشم کاربران ایرانی‌ از جنجال سعد الحارثی

باخت به بحرین کام ایران را در پایان فیفادی مهرماه تلخ کرد. فوتبال دوستان ایرانی که مسرور از پیروزی مقابل کامبوج و حضور بانوان بودند، در حیفا مغلوب قرمزپوشان بحرینی شدند تا یک بار دیگر در وضعیتی نامطلوب قرار گیرند. این موقعیتی است که ایران با بلآژوویچ، ایوانکوویچ و کی‌روش نیز تجربه کرد که در دو مورد آخر سربلند از آن خارج شد و اکنون نیز انتظار می‌رود، کار با صدرنشینی و صعود شاگردان ویلموتس خاتمه یابد.

اما شکست در زمین و نمایش 90 دقیقه ای، تمام آن چیزی نبود که در ورزشگاه ملی بحرین رقم خورد. در مراسم ابتدای بازی و در لحظه ای که سرود جمهوری اسلامی ایران پخش می‌شد، سوت ممتد از سوی هواداران بحرینی، استادیوم را فراگرفت. این بی احترامی عجیب در حالی رقم خورد که در همه جای دنیا، سکوت در زمان پخش سرود ملی یک کشور، اتفاقی عادی و روتین است و حتی کشورهای در حال جنگ، رقبای سنتی و... نیز به آن عمل می‌کنند اما این بار در حالی که تنش خاصی نیز بین ایران و بحرین وجود ندارد، این اتفاق رخ داد. بازیکنان تیم ملی البته به درستی ترجیح دادند که در آن لحظه واکنشی نسبت به بی احترامی تماشاگران نداشته باشند چرا که هر حرکت از سوی ایرانی ها می‌توانست بر شعله این آتش اضافه کند و بازی را به حالت غیرطبیعی برساند؛ دقیقا همان چیزی که میزبان نه چندان قدرتمند نیز می‌خواست. اما به هر حال رفتار بحرینی ها تاثیر خود را در نمایش شاگردان ویلموتس گذاشت و آن ها در جو مسموم حیفا، به هر دلیلی نتوانستند کیفیت واقعی خود را نشان دهند. باخت به بحرین در حالی رقم خورد که همه امیدوار بودند تیم ملی باتوجه به نتایج درخشان در دیدارهای اخیر، این بازی را هم با پیروزی تمام کند تا یک بار دیگر مثل جام ملت های 2004، مقدماتی جام جهانی 2006 و مقدماتی جام جهانی 2014، ایران بر بحرین غالب باشد اما این اتفاق رخ نداد تا میزبان قرمزپوش همچون مقدماتی جام جهانی 2002 ایران را شکست دهد. باخت برابر بحرین در سال 80 با هدایت بلاژوویچ یکی از تلخ ترین اتفاقات تاریخ فوتبال ایران محسوب می‌شود. نتیجه ای دور از انتظار که باعث شد تا ایران از صعود به جام جهانی بازبماند. اما اتفاق ناراحت کننده تر، پس از آن بازی رقم خورده بود؛ جایی که بازیکنان حریف با پرچم عربستان سعودی (رقیب سنتی ایران) به خوشحالی پرداختند تا خشم مردم ایران بیشتر و بیشتر شود. این بار بعد از این که والنتین کوالنکو بازی را پایان یافته اعلام کرد، خبری از پرچم عربستان نبود اما دقایقی بعد در توییتر، یک خبرنگار عربستانی جنجال را به فضای مجازی کشاند. سعد الحارثی که علاقه زیادی به مطرح شدن در رسانه های ایرانی و ارتباط با فوتبال دوستان ایرانی دارد، با انتشار ویدیوی بی احترامی طرفداران بحرینی، از حرکت آن ها حمایت کرد.این توییت از سوی او در حالی که فعالان توییتر فارسی خشمگین از این باخت بودند، باعث واکنش هایی تند شد. پژمان راهبر  سردبیر ورزش سه ،در این خصوص نوشت: «ابتدا به یاد داشته باش که خلیج فارس درست است»او سپس به زبان عربی پاسخ الحارثی را چنین داد: «احترام به سرود ملی جزو اصول و شرایط اولیه یک مسابقه ورزشیه.من در آخرین بازی ایران - عربستان در ورزشگاه حاضر بودم و یادم نیست که به سرود ملی عربستان بی احترام شده باشه.به عنوان یک روزنامه نگار تاسف برانگیزه که بی احترامی رو تشویق می کنی.» در عین حال  فرزاد حبیب الهی آنالیزور سابق برانکو هم توییت کرد: «باشگاه سن پائولی بازیکن خود را به دلیل سلام نظامی دادن در جریان بازی اخراج میکند، در ایتالیا هم هشتگ می‌سازند برای اخراج چند بازیکن سری آ به همان دلیل. یک روزنامه نگار هم در خاورمیانه از هواداران و بازیکنان بحرین بابت بی احترامی به ایرانیان هنگام پخش سرود ملی ایران تشکر می کند».

 

خوش‌شانس روز؛ وقتی خدا برای یکی بخواهد!

چند روز پیش درباره خوش‌شانسی‌های عجیب و غریب محمدحسین کنعانی‌زادگان نوشتیم. از اینکه کارلوس کی‌روش به او اعتقاد عجیبی داشت و انگار مارک ویلموتس هم همین نظر را درباره او دارد. البته کالدرون هم انگار مشکل کوچکی با سیدجلال حسینی دارد و کنعانی‌زادگان را به او ترجیح می‌دهد. کنعانی در گلزنی هم خوش‌شانس بوده و در ماه اخیر دو گل برای پرسپولیس و تیم ملی زده است! اما یکی دیگر از خوش‌شانس‌های  این روزهای فوتبال ایران محمد محبی است. او چند ماه پیش در تیم لیگ یکی شاهین بوشهر بازی می‌کرد. در 38 بازی برای این تیم فقط 3 گل زد اما گلی که باعث صعود شاهین به لیگ برتر شد، باعث شد امیر قلعه‌نویی او را به سپاهان بیاورد. محبی حالا در 6 بازی برای سپاهان 2 گل و در یک بازی برای تیم ملی هم دو گل زده است! اما خوش‌شانسی او مربوط به اتفاقی است که در تیم ملی رخ داد. دقایقی قبل از آغاز بازی مقابل کامبوج اشکان دژاگه مصدوم می‌شود و ویلموتس، محبی را جایگزین او می‌کند و او هم به خوبی از این فرصت استفاده می‌کند و دو گل به کامبوج می‌زند. حالا فرض کنید اشکان مصدوم نمی‌شد، در این صورت به احتمال زیاد محبی فقط چند دقیقه فرصت بازی مقابل کامبوج را پیدا می‌کرد و معلوم نبود بتواند در این فرصت کوتاه خودی نشان بدهد! نکته این جاست که او به احتمال زیاد در دو بازی سخت بعدی تیم ملی مقابل بحرین و عراق در ترکیب اصلی تیم ملی قرار نخواهد گرفت و شاید اگر مصدومیت اشکان نبود، اولین حضور محبی در تیم ملی تا فروردین سال 99 به تاخیر می‌افتاد! تازه مشخص هم نیست که تا آن زمان آیا آن قدر می‌درخشید که ویلموتس او را به تیم ملی دعوت کند یا نه! می‌بینید وقتی خدا برای یکی بخواهد چه می‌شود؟ مصدومیت یک بازیکن، باعث تولد یک بازیکن دیگر می‌شود و سرنوشت او را تغییر می‌دهد! فقط فرض کنید اشکان مصدوم نمی‌شد! الان محبی چه وضعیت متفاوتی داشت؟

 

شب بدیمن؛ شکست کی‌روش با گل‌های شگفت‌انگیز

تنها یک روز بعد از اینکه رسانه های کلمبیایی عملکرد دفاعی کلمبیا با هدایت کارلوس کی روش را تحسین کردند، این تیم در دیداری دوستانه در شهر لیل، با نتیجه غیر منتظره 3-0 مغلوب الجزایر شد؛ دیداری که در آن اشتباهات مدافعان کلمبیا و البته گل های تماشایی بغداد بونجاح و ریاض محرز، عوامل اصلی رقم خوردن چنین نتیجه ای بودند.

کی روش در این دیدار تیمش را با ترکیبی از بازیکنان اصلی و ذخیره به میدان فرستاد و از نفرات ثابت این تیم بازیکنانی مانند داوید اوسپینا، داوینسون سانچس، خوان کوادرادو و لوئیس موریل به میدان رفتند. در سمت مقابل، جمال بالماضی تیمش را با ترکیب قوی تری به میدان فرستاد و بیشتر نفرات ثابت این تیم از جمله ریاض محرز، سفیان فغولی، اسماعیل بن ناصر و بغداد بونجاح در ترکیب اصلی قرار داشتند.

دقایق ابتدایی بازی کم افت و خیز سپری شد تا اینکه در دقیقه 15، یک اشتباه از بازیکنان کلمبیا در زمین خودی، گل اول بازی را رقم زد. روی اشتباه اسکار موریو، مدافع میانی تیم که در این دیدار جانشین یری مینا شده بود، بونجاح صاحب موقعیت شد و با یک شوت تماشایی و غیرقابل مهار، توپ را به گوشه سمت راست دروازه اوسپینا فرستاد.

کلمبیا هنوز به طور کامل از شوک این گل خارج نشده بود که در دقیقه 20، گل دوم را دریافت کرد. این بار روی یک ضربه کرنر بود که بازیکنان الجزایر توپ را کوتاه کار کردند و باز هم روی تعلل بازیکنان کلمبیا، توپ پشت محوطه جریمه به محرز رسید و شوت او بعد از برخورد به یکی از بازیکنان، تا اندازه ای تغییر مسیر داد و درون دروازه اوسپینا جای گرفت.

چیزی نمانده بود که بونجاح در دقیقه 26، گل دوم خود و گل سوم الجزایر را به ثمر برساند اما ضربه او این بار به تیر دروازه برخورد کرد. در دقایق پایانی نیمه اول کلمبیا نمایش بهتری داشت اما در نهایت نیمه اول با همان دو گل به پایان رسید.

در نیمه دوم هم روند بازی تغییر چندانی نکرد و باز هم این الجزایر بود که تا اندازه ای برتر بود و سرانجام در دقیقه 62، ریاض محرز روی یک حرکت انفرادی، گل سوم را به زیبایی وارد دروازه کلمبیا کرد. او که در سمت راست زمین صاحب توپ شده بود، بعد از یک حرکت عرضی و در حالی که 4 مدافع حریف را پیش رو داشت، با شوتی دقیق، دروازه اوسپینا را از پشت محوطه جریمه باز کرد.

تعویض های کی روش برای جبران گل های خورده ثمری نداشت و تیم او در نهایت با سه گل مغلوب شد. این دیدار جدال دو مربی مطرح قاره آسیا در سال های گذشته هم بود که در نهایت به سود جمال بالماضی به پایان رسید؛ مربی الجزایری که چند فصل درخشان را در الدحیل سپری کرد، توانست سرمربی سابق تیم ملی ایران را شکست بدهد.

 

ملی‌پوشان! داور را رها کنید

تکرار صحنه‌های روز شکست مقابل ژاپن

تیم ملی در شرایطی دیدار برابر بحرین را واگذار کرد که به نظر می‌رسد روحیه تهاجمی بازیکنان علیه تصمیمات داوری پایان ندارد.

تیم ملی در سومین دیدار خود در انتخابی جام جهانی برابر بحرین در منامه با شکست به کار خود پایان داد و این در حالی بود که جنگ روانی قابل پیش بینی بحرینی‌ها عاملی بود تا بازیکنان ایرانی از شرایط تاکتیکی مدنظر خود در دقایقی از بازی کاملا خارج شوند و به دنبال این باشند تا پاسخ آنها را بدهند.

داور ازبکستانی این دیدار در چند صحنه با تصمیمات خود البته تنش بین بازیکنان ایرانی را افزایش داد و آنها نسبت به این موضوع اعتراض خود را اعلام کردند که کاملا مشخص بود راه به جایی نخواهند برد و تاثیری روی تصمیمات کوالنکو نخواهد داشت. با این حال موضوع اعتراض بازیکنان ایران به تمامی تصمیمات ولو اشتباه داوری باعث شده، علیرغم تجربه بین المللی بالا و همچنین حضور در لیگ‌های اروپایی به مساله‌ای اپیدمی تبدیل شود که به نظر می‌رسد باید برای آن فکر اساسی کرد.تنش بازیکنان ایرانی که از چند سال قبل تاکنون حتی به لیگ برتر نیز کشیده شده و بارها شاهد این موضوع هستیم که بازیکنان و کادرفنی به تصمیمات داوری با بالاترین شدت اعتراض خود را نشان می‌دهند، موضوعی است که نیاز به این خواهد داشت تا بررسی بیشتری در خصوص آن شکل گیرد.اعتراضاتی که همانطور که گفته شد حتی در صورت اشتباه محرز داور نیز، تاکنون با نتیجه‌ای همراه نبوده و تنها باعث افت کیفی بازی و خطر از دست دادن بازی به دلیل دریافت کارت را افزایش داده است. این موضوع در دیدار برابر بحرین با شدت بیشتری از سوی بازیکنان همراه شد و در دقایق پایانی نیز سردار آزمون و رامین رضاییان در بطن این ماجرا قرار داشتند و تلاش بی نتیجه‌ای برای تغییر تصمیم داور ازبکستانی داشتند که تنها با یک کارت زرد برای مهاجم ایران همراه شد. شاید بدترین خاطره فوتبالی ایران نسبت به اعتراضات بی نتیجه به داوری به جام ملت‌های اخیر باشد؛ جایی که در جدال حساس برابر ژاپن که می‌توانستیم در صورت پیروزی برابر این حریف شانس مسلم قهرمانی این رقابت‌ها محسوب شویم، یک اعتراض عجیب و از دست دادن جریان بازی به قیمت حذف شاگردان کی روش تمام شد. اعتراض به خطایی که از سوی داور اعلام نشده بود و در ادامه ژاپنی‌ها بدون توجه به این موضوع بازی را ادامه دادند و در نهایت گلی که رقم خورد.فوتبال ایران اکنون درگیر تنش بی نتیجه‌ای شده که حتی تجربه این اتفاق (بازی با ژاپن) هم ذهنیت بازیکنان را تغییر نداده است و در جدال با بحرین هم به شکلی دیگر شاهد تکرار و تکرار این صحنه‌ها بودیم.