|
لیورپول شگفتانگیز و هراس از یکنواخت شدن
در جهان کسی وجود نداشت که پس از گل سادیو مانه به شفیلد یونایتد، بتواند بهت و حیرت خودش را، از لیورپولی که راه برنده شده را یاد گرفته، پنهان کند. در وهله اول این بهت به خاطر مهاجمی بود که میدانست چگونه همیشه فاتح ماجرا و رهبر خط حمله آتشین لیورپول به نظر بیاید و در وهله دوم، تعامل باشکوه سادیو مانه و محمد صلاح بود که توانسته بودند یک بار دیگر، جنبههای مدرن تاکتیک در فوتبال را اثبات کنند. تاکتیکهایی که از یورگن کلوپ، شاید بهترین سرمربی حال حاضر دنیا، روح گرفته است. این سبک بازی، محصول هوشمندانهترین پروژه حال حاضر فوتبال اروپاست. لیورپول الگویی برای دنبال کردن ساخته و این را مقابل دیدگان تمام فوتبال دوستان انجام داد. تمامی اینها میتواند راهی صحیح باشد اما به روشی که کمتر الهامبخش به نظر میرسد. قرمزها، یکی از سوپرباشگاههای دنیای فوتبال بودند که طی سالیان اخیر، با اتکا به یورگن کلوپ و ایدههای وی، توانستند دوباره به جمع برترینها بازگردند.
به هرحال چه بخواهیم قبول کنیم چه نه، دنیا این شکلی است. دنیا برای افرادی که در طرف مخالف نظام سرمایهداری ایستادهاند، همیشه سخت بوده و سختتر هم خواهد شد. صحبت در مورد نتایج بینظیر و رکوردهایی که این تیم برجای میگذارد، بسیار ساده است. حتی بهشخصه ترجیح میدهم کاملا در این مورد بگویم. اگر دو سال پیش، منچسترسیتیای وجود نداشت که با اعداد و ارقام شوخی و فوتبال انگلیس را زیر و رو کند، این لیورپول، عزت و احترام بیشتری دریافت میکرد. هردو باشگاه در فصل گذشته، در تعداد امتیازات عدد 96 را دیدند. در چنین شرایطی، چیز زیادی برای گفتن باقی نمیماند.
در واقع دیگر چیزی الهامبخش نمیشود. از شدت خارقالعاده و بینظیر بودنش هم کم میشود. حتی چلسی در فصولی که قدرت برتر انگلیس بود، 13 برد پیاپی ثبت کرد. در بین برترین تیمهای اروپا، یوونتوس، بایرن مونیخ، پاریسنژرمن و بارسلونا، هر فصل دائم این عادت را تکرار میکنند. آنها دائما و دائما قهرمان میشوند و چه کسی میتواند انکار کند که همین تیمها، پای ثابت مرحله یکهشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا نیستند؟
هیچوقت پیش از این مقطع زمانی، چنین وضعیتی در تاریخ فوتبال رخ نداده است. در واقع رکوردها خیلی سریع شکسته نمیشدند و نتایجی به این خارقالعادگی، زود رنگ یکنواختی به خود نمیگرفتند. اگر خلاصهتر بگویم، همه چیز قابل پیشبینی شده است.
چنین وضعیت، اتفاقی نیست. این مورد، نتیجه چیزی است که دههها برایش برنامه کشیده شده. در واقع اگر منابع مالی فقط بر روی چند باشگاه تمرکز کنند، نتیجهای جز این حاصل نخواهد شد. پس فرضیه اتفاقی بودن، یک ایده باطل است. این مشکل بزرگی است و برای حل شدنش هیچ تلاشی انجام نشده. حتی اگر بگویم قرار است اوضاع بدتر شود، نباید جا بخورید. همین حالا باشگاههایی مثل بوری، چارهای جز پذیرش مرگ و نیستی ندارند. صحبت از سوپرلیگ به میان آمده است. باید به چهره اصلی فوتبال روبرو شد. چهرهای که کاملا مالی و اقتصادی است. اصلی که باعث میشد به معجزه قهرمانی لسترسیتی در لیگ برتر انگلیس، شانس یک در 5000 بدهند.
البته اینجا باید یک پرانتز باز شود. لیورپول، خود یکی از باشگاههایی است که همواره سعی کرده در برابر رشد وحشتناک سرمایهداری ایستادگی کند. آنها حتی برای رقابت با منچسترسیتی که از هیچ هزینهای، ترسی ندارد، سعی کردند از آنچه در توان دارند، صحیح استفاده کنند. بر این اساس، باور دارم حداقل لیورپول تیمی نیست که باید مورد ملامت و سرزنش قرار بگیرد اما اگر فکر کنیم که فقط نبوغ باعث شد لیورپول به اینجا برسد، این هم سادهلوحانه خواهد بود. لیورپول هم منبع مالی مشخصی داشت. آنها بستر مشخصی از منابع غنی که فقط در اختیار سوپرباشگاه ها قرار میگیرند، در اختیار داشتند. بدون پول، حتی هوشمندانهترین نقشهها هم پوچ میشوند. این منبعی که در موردش صحبت میکنیم، احتمالا به اندازه منبع منچسترسیتی قدرتمند و نامحدود نیست اما همین که وجود دارد تا نقشههایی را عملی کند، یک مزیت به شمار میرود.
تعریف یک سوپرباشگاه، برای افراد زیادی تفاوت دارد اما تیمی که مالکش با استفاده از پول نفت، در نقل و انتقالات نمایش به راه میاندازد، در این تعریف میگنجد. این تعریف کلی است اما یک تعریف جزئی هم داریم. موضوع، از پس چیزی برآمدن است. یعنی بتوانید هزینه چیزی را پرداخت کنید. لیورپول همین الان جزو تیمهایی است که میتواند دستمزد سنگینی پرداخت کند. جداول لیگها، اهمیت زیادی دارند و این مبالغ برای تیمهای انگلیسی، چند برابر باقی تیمهای اروپاییست. به همین دلیل است که لیورپول را یک سوپرباشگاه خطاب میکنیم. شاید آنها حمایت ابوظبی را نداشتند، شاید شخصی مانند رومن آبراموویچ را نداشتند و از پول نفت قطر بیبهره بودند اما در لحظه درست تاریخ، تیم برنده بودند و کلی هوادار جمع کردند تا به واسطه آن، همراه قدرتهایی چون بارسلونا، رئال مادرید، منچسترسیتی، پاریسنژرمن و بایرنمونیخ، رقابت را بین خودشان محدود کنند.
در حال حاضر هم آرسنال و منچستریونایتد، از همین درآمد و منبع برخوردار هستند اما نمیدانند چگونه استفاده کنند. قطعا به زودی این تیمها هم به جرگه باشگاههای پولدار اضافه خواهند شد و عرصه رقابت بر باشگاههایی مانند لسترسیتی، تنگ و تنگتر خواهد شد. بحث خیلی ساده است. شما وقتی پول داشته باشید، میتواند موفقیت را هم بخرید. کلوپ قرار نبود در سال 2015 به اورتون برود. پپ گواردیولا هم قرار نبود به لاتزیو برود. دنیا همین است و سیستم مشخصی دارد.
این روزها میلان و اینتر، در همین وضعیت گرفتار شدهاند. وضعیت 4 سال پیش لیورپول. آنها هم به زودی راه خودشان را پیدا خواهند کرد. همین لیورپول در سال 2014 وضعیت مشابه الان وست هم، ساندرلند یا حتی اورتون داشت اما چرا نتوانستند قدم بزرگی بردارند؟ جواب ساده است؛ آنها از قدرتی که لیورپول دارد، برخوردار نبودند. البته این موضوع محدود به لیورپول نیست و تقصیر آنها هم نیست.
همه این حرفها به این دلیل بود که فصل فوقالعاده لیورپول، نباید فقط باعث تعریف و تمجید باشد. بلکه باید ما را به فکر وادار کند. به تفکر درباره آینده فوتبال. آینده این بازی زیبا به کجا خواهد کشید؟ عملکرد لیورپول، یک نشانه کوچک از یک معضل بزرگ است. اختلاف مالی و طبقاتی، روز بهروز در حال بزرگ شدن است و به زودی دیگر بازیها به قدری قابل پیشبینی خواهند بود که خبری از آن فوتبال زیبا نخواهد بود. لیگ برتر انگلیس، از زمان تغییر قوانین مربوط به مالکیت باشگاهها در اوایل دهه 80، همین را میخواست. ثروت، همیشه برنده را تعیین میکند. مهم نیست چه ایدهای داشته باشید، بدون ثروت، شما یک بازنده خوشفکر خواهید بود.
فوتبال هنوز یکنواخت نشده. هنوز غیرقابل پیشبینی نشده. هنوز هم طرفداران خسته میشوند و دلشان میشکند. هنوز هم مربیان قربانی تصمیمات بد مالکان و بازیکنان وسوسه می شوند. با این حال باید قبول کرد سورپرایزی در کار نیست. به زودی با سوپرلیگ، سوپرباشگاهها این نتایج را در حد معجزه پایین خواهند آورد. با سرمایهداری حاکم بر جهان، مخصوصا فوتبال، ثروتمند، ثروتمندتر خواهد شد و فقیر، فقیرتر. شکافها قرار است رشد کنند و میزان اشتباهات، بسیار پایین خواهد آمد.
این لیورپول، لایق ستایش است. آنها با این سرمربی و با این بازیکنان، در هر عصر از تاریخ فوتبال، میتوانستند طعم قهرمانی را بچشند اما ترس اصلی، این است که خیلی زود این نتایج شگفتآور برای ما طبیعی شوند و دیگر نتوانیم از هیجان، ذوقزده شویم. فوتبال، خطر بزرگی را حس میکند و این خطر، طبیعت این ورزش را نابود خواهد کرد.
ناپولی 1-3 اینتر؛ پس گرفتن صدر از یووه
شاگردان آنتونیو کونته در این دیدار با یک نمایش حساب شده و با استفاده از اشتباهات بازیکنان حریف، توانستند به سه امتیاز برسند و به لطف تفاضل گل بهتر نسبت به یووه، در صدر جدول جای بگیرند. تیم میزبان بازی را بهتر آغاز کرد و چیزی نمانده بود که آرکادیوش میلیک در همان دقیقه 2 بازی، دروازه اینتر را باز کند اما مهاجم لهستانی که پاس در عمق عالی اینسینیه صاحب موقعیت شده بود، توپ را از کنار دروازه به بیرون زد. اینتری ها خیلی زود واکنش نشان دادند و در دقیقه 4، لوکاکو می توانست گل اول بازی را به ثمر برساند اما واکنش خوب الکس مِرِت، دروازه ناپولی را نجات داد. در ادامه بازی متعادل دنبال شد تا اینکه در دقیقه 14، اینتر روی یک ضدحمله سریع، به گل رسید. اشتباه دی لورنزو و لغزش او در میانه زمین باعث شد تا لوکاکو صاحب توپ شود و بعد از یک پیشروی عالی، با ضربه ای محکم که ابتدا به تیر دروازه برخورد کرد، حساب کار را 1-0 کرد. بعد از این گل هم بازی متعادل دنبال شد و هر دو تیم به دنبال زدن گل بودند تا اینکه در دقیقه 24، ناپولی توانست به گل برسد اما داور به دلیل خطای خوزه کایخون روی سمیر هاندانوویچ، این گل را نپذیرفت. چهار دقیقه بعد، روی همکاری لوکاکو و گالیاردینی، این لائوتارو مارتینس بود که صاحب موقعیت شد اما ضربه محکم او را مرت دفع کرد. در حالی که بازیکنان ناپولی به دنبال زدن گل تساوی بودند، این اینتری ها بودند که در دقیقه 33، روی یک اشتباه دیگر از بازیکنان میزبان، به گل دوم رسیدند. این بار هم روی ضدحمله بود که لوکاکو با پاس مارسلو بروزویچ صاحب موقعیت شد و این بار شوت او با اشتباه مرت، تبدیل به گل دوم اینتر شد. تیم میزبان که دیگر چیزی برای از دست دادن نداشت، پیش کشید و در دقیقه 39، یکی از گل های خورده را جبران کرد. بعد از اینکه بازیکنان اینتر یک ارسال به محوطه جریمه تیم شان را دفع کردند، توپ در رفت و برگشت روی تیر دوم به کایخون رسید و پاس در عرض او را میلیک با یک بغل پای ساده، تبدیل به گل کرد. در دقایق پایانی نیمه اول باز هم این بازیکنان ناپولی بودند که تلاش بیشتری برای زدن گل انجام دادند اما در این نیمه توپ دیگری از خط دروازه ها عبور نکرد و نیمه اول با برتری 2-1 اینتر به پایان رسید. دو تیم نیمه دوم را متعادل آغاز کردند و دقایق ابتدایی بدون اینکه موقعیت خاصی روی دروازه ها ایجاد شود، سپری شد. پیش از سپری شدن دقایق ابتدایی، این اینتری ها بودند که ابتکار عمل را در دست گرفتند و در دقیقه 62 به گل سوم رسیدند. روی یک ارسال تند و تیز کاندروا از سمت راست بود که توپ با اشتباه مانولاس، مقابل لائوتارو مارتینس قرار گرفت و او هم با یک ضربه نوک پا، کار را تمام کرد. بعد از این گل بار دیگر این بازیکنان ناپولی بودند که توپ و میدان را در اختیار گرفتند اما در ایجاد موقعیت توفیق چندانی نداشتند. هرچه به دقایق پایانی بازی نزدیک می شدیم، حملات ناپلی ها شدت بیشتری می گرفت و در دقیقه 88، چیزی نمانده بود که زلینسکی با یک شوت از راه دور، اختلاف را به حداقل کاهش بدهد اما واکنش خوب هاندانوویچ، مانع از باز شدن دروازه اینتر شد. در مقابل، اینتر هم می توانست در اولین دقیقه از وقت های تلف شده، به گل چهارم برسد اما علی رغم اینکه لائوتارو توانست مرت را پشت سر بگذارد اما حضور به موقع مانولاس، مانع از باز شدن دروازه ناپولی برای بار چهارم شد و در نهایت بازی با نتیجه 3-1 به سود اینتر به پایان رسید.
اخبار
رکوردهای رونالدو در شروع سال ۲۰۲۰
کریستیانو رونالدو سال ۲۰۲۰ را به بهترین شکل ممکن آغاز کرد. مهاجم پرتغالی با چهره جدیدی با پیراهن یوونتوس وارد زمین شد تا در روز بازگشت زلاتان ایبراهیموویچ به سری آ ایتالیا نشان دهد که ستاره این رقابتهاست. یوونتوس در هفته هجدهم سری آ برابر کالیاری قرار گرفت و با چهار گل میهمانش را شکست داد. رونالدو در این دیدار هت تریک کرد و دیگر گل تیم تورینی را گونسالو ایگواین به ثمر رساند. مهاجم پرتغالی در این گل هم تاثیر گذار بود و پاس گل به بازیکن آرژانتینی داد. برای نخستینبار بود که رونالدو برای یوونتوس در یک بازی هت تریک میکرد و پاس گل میداد. او پیش از این با پیراهن رئال مادرید ۱۳ بار موفق به انجام این کار شده بود. آخرین بار این اتفاق در دیدار برابر خیرونا در هجدهم مارس ۲۰۱۸ اتفاق افتاد. رونالدو ۱۸ سال پیاپی است که در پنج لیگ برتر اروپایی گلزنی میکند. او از سال ۲۰۰۳ شروع به گلزنی کرد و این اتفاق در سالهای بعد هم تکرار شد تا به ۲۰۲۰ برسد. او نخستین بازیکن پرتغالی است که در تاریخ سری آ هت تریک میکند.
بیانیه عجیب تاتنهام: مورد نژادپرستانه دیده نشد!
چند هفته قبل و در دیدار چلسی و تاتنهام در استادیوم خانگی اسپرز، اخباری در مورد شعارهای نژادپرستانه هواداران تاتنهام علیه آنتونی رودیگر، مدافع آلمانی چلسی منتشر شد. اما باشگاه تاتنهام حالا با انتشار بیانیه ای اذعان داشت تحقیقات این باشگاه و پلیس برای یافتن افراد خاطی احتمالی بی نتیجه بوده است. در این بیانیه آمده است: «باشگاه تاتنهام و پلیس شهر لندن در پی وقوع حادثه گزارش شده در استادیوم خانگی ما مقابل چلسی در تاریخ 22 دسامبر تحقیقاتی گسترده انجام داده اند. ما بررسی های فراوانی از تصاویر و فیلم های دوربین مدار بسته را انجام دادیم و با متخصصان لب خوانی حرفه ای نیز همکاری کردیم. حالا همه اطلاعات و گزارش ها توسط پلیس که تحقیقاتش را انجام داده، بررسی شده است. پلیس امروز به ما اطلاع داد که بعد از بررسی و تحقیق پرونده را مختومه اعلام کرده اند، زیرا هیچ مدرکی برای حمایت از شعارهای نژادپرستانه یافت نشده است. ما به طور کامل از آنتونیو رودیگر و رفتارش حمایت می کنیم، اما هیچ مدرکی مبنی بر تایید یا مخالفت با این ادعا وجود ندارد و به این ترتیب، دیگر نه ما و نه پلیس قادر به انجام اقدامی دیگر نیستیم. ما کاملا به رویکرد ضد نژادپرستی و بدون اغماض خود نسبت به هر گونه تبعیضی افتخار می کنیم. این یکی از دلایلی است که ما وقت و منابع زیادی را به بررسی این موضوع صرف کردیم. اگر کسی مقصر شناخته می شد، قصد داشتیم او را با ممنوعیت مادام العمر از استادیوم مواجه کنیم، زیرا چنین افرادی جایی در بین هواداران غرورانگیز و مختلف تاتنهام نخواهند داشت. اگر اطلاعات جدیدی یافت شود، دوباره به طور کامل مورد بررسی قرار خواهد گرفت.»
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4198/18862/73650
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4198/18862/73651
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4198/18862/73652
|
عناوین این صفحه
- لیورپول شگفتانگیز و هراس از یکنواخت شدن
- ناپولی 1-3 اینتر؛ پس گرفتن صدر از یووه
- اخبار