|
سهیل موفق کارگردان تحسین شده جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان:
کودکان امروز بسیار باهوشاند؛ خوب میآموزند و به سرعت بهترین میشوند
کارگردان تحسین شده جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان گفت: کودکان این دوره بسیار باهوش هستند و قوه ادراک و تخیلشان بسیار بالاست. اگر استعدادی در این زمینه داشته باشند بسیار خوب میآموزند و به سرعت «بهترین» میشوند.
به گزارش امتیاز، «سهیل موفق» درباره بازی گرفتن از بازیگران کودک و نوجوان جلوی دوربین سینما اظهار داشت: اولین قدم برای من بهعنوان کارگردان، انتخاب مناسب است. البته در این مورد فرقی بین انتخاب بازیگران کودک یا بزرگسال نیست. گروه کارگردانی هفتهها قبل از شروع پیش تولید فیلم انتخاب گزینه های مختلف را شروع کرده و به یک یا چند کاندیدا میرسیم که قاعدتاً ملاک من برای رسیدن به گزینه نهایی، نزدیک بودن مشخصات افراد به نقشهای مختلف فیلمنامه است.
سهیل موفق گفت: بازی گرفتن چه از کودک و چه بازیگر بزرگسال، برای من بهخاطر پیشینه و تجربه شخصی که از بازیگری دارم، بسیار حسی است. البته به این شکل نیست که بازیگران اصلی را در نوع سینمایی که من برای خودم متصور هستم قبل از آماده و مهیاشدن، جلوی دوربین بفرستم. حتما همه مقدمات از تمرینات مختلف تا دورخوانی در پیش تولید با حضور همه بازیگران انجام خواهد شد و تا لحظه آخر خیال هیچ یک از بازیگران را حتی بعد از رفتن جلوی دوربین راحت نمیکنم که قطعا نقش برای آنهاست تا بتوانند تا انتهای فیلم برای نقشی که به آنها واگذار شده تلاش کنند و بهترین اجرا را جلوی دوربین و در روند قصه داشته باشند.
موفق گفت: یکی از مهمترین مراحل قبل از فیلمبرداری، حتی پیش از دورخوانی، نزدیک کردن بازیگران به نقشهای موردنظر به وسیله قوه تخیل آنهاست. ما با کمک خود کودک برای نقشی که می خواهد جلوی دوربین ایفا نماید، شناسنامهای درست می کنیم و هویتی میسازیم که مشخصات رفتاری ، گفتاری و… بسیاری خواهند داشت که شاید برخی از آن مشخصه و عادات را هیچ وقت در فیلم نبینیم ولی به بازیگر کمک میکند تا اصطلاحا بتواند نقش را به طور کامل مال خود کند و با آن به راحتی زندگی نماید. در این راستا حتی برای زمانهایی که جلوی دوربین نیست ویا به منزل میرود هم برنامه دارم که با کمک گرفتن از خانواده بازیگر به اجرا میگذارم.
این کارگردان گفت: بازیگرانی که نهایتا موفق به حضور در فیلم میشوند، علاوه بر اینکه بهترین اجرای خودشان را خواهند داشت، چیزهایی میآموزند که فقط شاید بتوانند در یک دوره ورکشاپ بازیگری جلوی دوربین یاد بگیرند. آموختههایی که در آینده و در صورت علاقه به ادامه بازیگری در پروژههای بعدی برایشان بسیار مفید و قابل استفاده خواهد بود.
کارگردان فیلم «شکلاتی» ادامه داد: نکته قابل نوجه و اتکایی که در مورد خودم وجود دارد این است که کودک درون من همچنان بیدار و فعال است و سعی میکنم فضایی را ایجاد کنم تا در پشت صحنه فیلم بقیه عوامل هم از این رویه طبعیت نمایند.
کارگردان فیلم «پاستاریونی» که در سی و یکمین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان برنده پروانه زرین بهترین فیلم شد، گفت: کودکان این دوره بسیار باهوش هستند و قوه ادراک و تخیلشان بسیار بالاست. اگر استعدادی در این زمینه داشته باشند بسیار خوب میآموزند و به سرعت بهترین میشوند که یکی از دلایلش، حجم بالای وسایل ارتباط جمعی به خصوص فضای مجازی است که این روزها بسیاری از افراد از طریق آن به سرعت دیده میشوند و بعضا دنبال کنندههای خود را پیدا میکنند. البته فضای مجازی، هم فرصت است و هم تهدید و در مورد کودکان و نوجوانان، ابتدا خانوادهها و سپس نهادهای فرهنگی برای آموزش استفاده صحیح از آن، مسئولیت سنگینی در جهت فرهنگسازی مناسب دارند تا همه تهدیدها به فرصت و شکوفایی تبدیل شوند.
دبیر کروناروایت از تنوع موضوعی آثار این رویداد در جشنواره فیلم کودک میگوید:
از غم فرزندان شهدای سلامت تا حضور نوجوانان داوطلب برای خدمترسانی در بیمارستانها
دبیر کروناروایت با تاکید بر تنوع کمی و کیفی آثار در سیوسومین جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان گفت: ۳۵ فیلم مستند و کوتاه و موبایلی و ۹۹ انیمیشن و وبسری به بخش کروناروایت جشنواره ارائه شده است.
به گزارش امتیاز، دکتر محمد کیاسالار دبیر کروناروایت درباره نحوه مشارکت این رویداد با جشنوارههای سینمایی امسال گفت: «پروژه کروناروایت سازمان نظام پزشکی از فروردین ۹۹ شروع شد و همانطور که در فراخوان نیز اعلام شده بود، هدفمان مستندسازی کرونا در ۱۰ روایت بوده و کرونا به روایت سینما نیز یکی از این روایتهای دهگانه است.»
او افزود: «یکی از خروجیهای اولین جلسه شورای سیاستگذاری کروناروایت، این بود که بخش سینمایی کروناروایت سازمان نظام پزشکی کشور با همکاری جشنوارههای سینمایی امسال برگزار شود. به همین خاطر با دبیران سه جشنواره کودک و نوجوان، فیلم کوتاه تهران و سینماحقیقت گفتگو و توافق شد که آثار سینمایی کروناروایت، متناسب با فرم و محتوای آثار، طبقهبندی شود و در اختیار جشنوارههای مذکور قرار بگیرد تا فرایند انتخاب و نمایش و داوری فیلمها در این جشنوارهها انجام شود.»
کیاسالار با بیان اینکه آثار متعدد و متنوعی در بخش سینمایی کروناروایت حضور داشتهاند، توضیح داد: «آثاری که از سوی کروناروایت در اختیار دبیرخانه جشنواره فیلم کودک و نوجوان قرار گرفته، مشتمل بر ۳۵ فیلم مستند و کوتاه و موبایلی و ۹۹ انیمیشن و وبسری بوده و برای بخش جنبی نیز ۱۸۶ نقاشی کودک به دفتر جشنواره ارایه شده است. در میان این فیلمها آثاری وجود دارد که به سفارش مراکز سینمایی معتبری مانند مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و یا مراکز آکادمیک معتبر مانند دانشگاههای علوم پزشکی کشور تهیه شده و در آن سوی طیف نیز آثاری وجود دارد که ممکن است از منظر حرفهای، مطلوبیت چندانی نداشته باشند اما از اصالت و دغدغهمندی قابلتوجهی برخوردارند.»
او با تاکید بر تنوع کمی و کیفی آثار در بخش سینمایی گفت: «موضوعاتی همچون ترس و اضطراب کودکان در مواجهه با کرونا، تنهایی و ملال کودکان در قرنطینه، اندوه فرزندان شهدای سلامت، نوجوانانی که برای خدمترسانی داوطلبانه به بیمارستانها رفتهاند و… از سوژههایی هستند که در میان آثار کروناروایت در جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان به چشم میخورند.»
فرصت ویژه برگزاری نمایشگاه مجازی عکس دفاع مقدس
جاسم غضبانپور عکاس باسابقه جنگ و دفاع مقدس در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره ثبت لحظات در هشت سال دفاع مقدس و سختیهای عکاسی آنالوگ در آن دوران و تفاوتش با عکاسی دیجیتال امروزی توضیح داد: مطمئن باشید اگر آن زمان دوربینها دیجیتال بود، آرشیوی کاملتر و بهتر از عکسها و لحظات دفاع مقدس ثبت میشد که صدها برابر بهتر از امروز بود. از جمله سختیهایی که آن زمان داشتیم دغدغه خرید فیلم، هزینه ابزار و ادوات، ظهور و چاپ عکسها بود که چون کیفیت چاپ در همه جا یکسان نبود، مجبور بودیم عکسها را سیاه و سفید چاپ کنیم.
این عکاس پیشکسوت تأکید کرد: مشکلات عکاسی با دوربین آنالوگ زیاد بود اما شیرینیهای خاص خودش را نیز داشت؛ همین که مجبور بودیم در عکس گرفتن صرفهجویی کنیم نکته مهمی بود چراکه باید بهترین عکس را ثبت میکردیم، برعکس دیجیتال که دست عکاس برای ثبت باز است.
وی افزود: کار عکاسی چه زمان در زمان جنگ و چه الان که مستند اجتماعی کار میکنیم سختیهای خاص خودش را دارد و برای همین عکاس باید جستجوگر باشد و به تفکیک و آرامآرام مساله را پیدا و برای ثبت آن اقدام کند.
یکی از آثار جاسم غضبانپور در نمایشگاه «۴۰*۸»
این عکاس جنگ درباره دوران دفاع مقدس و لزوم پرداختن به این موضوع در شرایط امروز گفت: دفاع مقدس در زندگی ما جاری و ساری است و در واقع بخشی از زندگی و تاریخ ما به حساب میآید. به نظر من همه هنرمندان، صاحبقلمها، مردم و حتی سیاستمداران باید دوره دفاع مقدس را جلوی چشم داشته باشند و هر آنچه تا الان در این زمینه انجام شده، کافی نیست.
درباره دفاع مقدس کار جدی فرهنگی نکردهایم
غضبانپور افزود: وقتی جنگهای جهانی را با هشت سال دفاع مقدس مقایسه کنید، متوجه میشویم که در مقایسه با آنها، از سوی سیستمهای تبلیغاتی نظام، کار جدی فرهنگی انجام نشده است و تنها به اقدامات موردی اکتفا کردهاند. هنرمندانی که دغدغه دفاع مقدس دارند، نیز دغدغههای دیگری چون معاش و هزینههای دیگر را دارند، باید از سوی دولت حمایت شوند.
وی با بیان اینکه در فکر کردن و اندیشیدن برای «هشت سال دفاع مقدس» تکرار جایی ندارد، اظهار کرد: سوم خرداد و هفته دفاع مقدس، دو مناسبتی است که به آن توجه شده است اما حادثه هواپیمای ایرباس، شهدای فاو و حلبچه و… را جدی نمیگیریم، به همین دلیل است که برای هزاران نفری که در مناطق جنگی هستند، در واقع هیچ کاری انجام ندادیم؛ در صورتی که میتوان با کار فرهنگی، به آنها پرداخت و فرهنگسازی کرد.
یکی از آثار جاسم غضبانپور در نمایشگاه «۴۰*۸»
غضبانپور بیان کرد: متأسفانه من با جوانانی مواجه هستم که به دلیل تبلیغات فرهنگی نادرست و غیرواقعی نمایش دادن واقعیت از سوی مسئولان فرهنگی به ویژه صداوسیما، فکر میکنند رسیدن به جایگاه رزمندگان، سربازان مملکت و نیروهای جهادی و آنچه که ما از آن سخن میگوئیم، دست نیافتنی است.
فرصت برگزاری یک رویداد آنلاین
وی درباره ارائه آثارش در نمایشگاه «۴۰*۸» که این روزها به مناسبت چهلمین سالگرد دفاع مقدس از سوی مؤسسه توسعه هنرهای تجسمی معاصر برگزار میشود هم گفت: ایده برگزاری آنلاین این نمایشگاه در دورانی که همه به دلیل کرونا و قرنطینه خانگی، خانهنشین شدهاند، بسیار خوب بود. استفاده از فرصت جدید در برپایی نمایشگاه مجازی به دلیل قرنطینه، علاوه بر اینکه هزینههای کمتری برای هنرمندان و برگزارکنندگان در بر دارد، قاعدتاً مخاطبان بیشتری نیز خواهد داشت و البته میتوان حرفهای بیشتری را نیز بیان کرد.
این هنرمند باسابقه تاکید کرد: برگزاری مجازی این نمایشگاه که با موضوع دفاع مقدس است، محدودیت زمانی و مکانی و محدودیت در بازدید ندارد و به نوعی آثار بهصورت جهانی دیده خواهد شد. بنابراین اینها همه، حُسنهای این نمایشگاه است که اتفاقاً آن را متفاوت از بقیه نمایشگاههای مشابه میکند و شاید این نمایشگاه، بهترین اقدام مؤسسه توسعه هنرهای تجسمی معاصر، به حساب بیاید.
وی در پایان گفت: امیدوارم نمایشگاه «۴۰*۸» فضایی را ایجاد کند که آثار دفاع مقدسی به صورت دائمی و ماندگار بمانند تا بعد از چندین سال با گنجینهای از آثار دفاع مقدسی مواجه باشیم.
ورنر هرتسوگ و پسرش فیلم مشترک میسازند
ورنر هرتسوگ و رودولف هرتسوگ با هم فیلمی با عنوان «آخرین خروج: فضا» را میسازند که مستندی جدید درباره فشار انسان برای استعمار فضا است.
این فیلم را رودولوف هرتسوگ کارگردانی میکند و پدرش ورنر به عنوان تهیهکننده اجرایی او را همراهی میکند. وی راوی فیلم به زبان آلمانی نیز خواهد بود.
تولید این فیلم همین پاییز شروع میشود.
«اسپریت فیلمز» که فیلمهای مستند متعددی را با هرتسوگ تولید کرده که جدیدترین آنها «فایر بال» یا «شهابواره» بود، از تهیه کنندگان فیلم است.رودولف هرتسوگ در بیانیهای درباره این فیلم گفت: سوالی که فیلم مطرح میکند این است که آیا واقعاً باید ما به کهکشان امید ببندیم و باور داشته باشیم که کهکشان جایی است که پس از اتمام منابع زمین باید بتواند به ما انسانها پناه بدهد؟ وی افزود: من و ورنر به دنبال یافتن پاسخی برای این سوال هستیم. همراه رودولف در این فیلم یعنی پدرش، فردی است که به افراط برای عقبراندن محدودیتها مشهور است؛ چه در سفر به جنگلها برای ساخت فیلم «فیتزکارالدو» و یا «آگوری، خشم خدا» و یا در سفر به لبه آتشفشانها در فیلمی مانند «در دل جهنم».مستند «آخرین خروج: فضا» به بررسی این امر میپردازد که چگونه انسانها با کاهش منابع زمین به آسمان شب نگاه میکنند و در تعجب هستند که چه چیزی آنجا وجود دارد و آیا یکی از بیش از ۱۰۰ میلیارد سیاره در کهکشان راه شیری میتواند خانه آینده ما باشد؟ هرتسوگ که اکنون ۷۸ ساله است، با نخستین فیلم بلندش به نام «نشانههای زندگی»، جایزه معتبر خرس نقرهای جشنواره فیلم برلین را در سال ۱۹۶۸ دریافت کرد و جایزه بهترین کارگردانی جشنواره فیلم کن در سال ۱۹۸۲ را برای فیلم «فیتزکارالدو» برد. او سال ۱۹۷۵ به خاطر فیلم «معمای کاسپار هاوزر» برنده جایزه ویژه هیات داوران از جشنواره کن شد.
به بهانه بازپخش خانه سبز؛ سبد سبد ستاره
بازپخش سریال «خانه سبز» از شبکه نسیم، با استقبال مخاطبان مواجه شده، مروری داشتهایم بر این سریال.
شبهای چهارشنبه سال ۷۵ منتظر پخش سریال «خانه سبز»؛ داستانهای خانواده صباحی در آپارتمان سبزشان از شبکه دوم سیما بودیم.
«خانه سبز» ادامه مسیری بود که مسعود رسام و بیژن بیرنگ با سریال همسران آن را آغاز کرده بودند.
«خانه سبز» جزء مجموعه های تلویزیونی با ژانر اجتماعی- خانوادگی و چاشنی طنز، روایت ساکنان یک خانه بود که با هم نسبت خانوادگی و فامیلی داشتند و در هر قسمت اتفاقات متفاوتی برای آن ها رخ می داد.
ساکنان در این آپارتمان عبارت بودند از؛ پدربزرگ و مادربزرگ خانواده صباحی با بازی مرحوم داریوش اسدزاده و مرحوم حمیده خیرآبادی، رضا صباحی و همسرش عاطفه صدر با بازی ماندگار مرحوم خسرو شکیبایی و مهرانه مهینترابی، خواهر خانواده و پسرش علی کوچولو با بازی اکرم محمدی و آرش نادی و پسر خانواده فریدجنگلبِرد و تازه عروس خانواده لیلی با بازی رامبد جوان و آنته فقیه نصیری.
سریال «خانه سبز» در زمان خودش ساختار شکنیهای زیادی داشت. از نوع ازدواج فرید و لیلی تا دیالوگهای پر مهر و محبتی که بین عاطفه و رضا رد و بدل میشد. تمامی این مسائل در کنار هم باعث شد تا سریال «خانه سبز» یکی از محبوبترین سریالهای دهه هفتاد ایران باشد.
خانواده صباحی الگوی آن زمان خانوادههای ایرانی شدند. هدف سازندگان سریال «خانه سبز» رواج سبک زندگی این خانواده بود.
یکی از ویژگی های بارز و فراموش نشدنی «خانه سبز» خلق شخصیتی دوست داشتنی بود که به عضو اصلی این خانواده تبدیل می شد. رضا صباحی با بازی مرحوم خسرو شکیبایی با نگاه عمیق و صدای پربغضش شخصیت عاشقانه و محزونی خلق کرده که تا امروز ماندگار شده است.
جالب است بدانید انتخاب اول گروه مهدی هاشمی بود اما امروز تصور رضا صباحی، بدون بازی خسرو شکیبایی غیرممکن است.
بیژن بیرنگ در این رابطه می گوید: «واقعیت امر این است که همکاری با شکیبایی شانس و اقبالی بود که برای ما پیش آمد. در یک شرایطی، یکی از دوستان ما که طراح صحنه است، خانم جهان ملک خزایی گفت: «میخواهید به خسرو زنگ بزنم؟ این روزها کارش در «سرزمین خورشید» تمام شده است.»
ما هم با کمال میل قبول کردیم. تماس گرفت و خسرو گفت: «هفته دیگر میآیم تهران و صحبت میکنیم.» آمد، صحبت کردیم و در همان جلسه اول کار را قبول کرد. حالا این که چرا کار را قبول کرد، همیشه برای من سوال بوده و هست.
ایشان در اواخر دهه ۶۰ به اوج شهرت خودشان رسیده بودند و در آن موقع بسیار مشهور، سرشناس و معروف بودند. این یکی از سوالاتی است که من هیچگاه جواب آن را پیدا نکردم. البته یک بار به شوخی به ایشان گفتم: «خسرو چرا آمدی کار را قبول کردی؟» گفت: «چون میخواستم ببینم تو و رسام چه جوری با هم کارگردانی میکنید.»، اما هیچگاه به طور جد پاسخ سوالم را پیدا نکردم.»
بخش زیادی از طنز سریال را رامبد جوان بر دوش دارد. او بازی در دو نقش پسر خانواده و جد بزرگ خانواده -که رضا با او سخن می گفت و فقط رضا صدای او می شنید- برعهده داشت.
تکیهکلامها و دیالوگهای مجموعه از عاطفه گفتن های رضا تا «می خوای قهرکنی قهر کن، ولی حق نداری باهام حرف نزنی» تا سالها در ذهن ما ماندگار شده است.
بودجه سریال «خانه سبز» نسبت به زمان خودش زیاد نبود. «خانه سبز» با دقیقهای ۸۰ هزار تومان ساخته شد. بالاترین دستمزد گروه برای مرحوم خسرو شکیبایی ماهی یک میلیون تومان بود.
اخبار
«خورشید» مجیدی در میان ۲۰ فیلم برتر جشنوارههای ونیز و تورنتو
شماری از فیلمهای مطرح سال از جمله فیلمهایی از اسپایک لی و رجینا کینگ در فهرست بهترین فیلمهای ۲ جشنواره ونیز و تورنتو جای گرفتند و مجید مجیدی نیز با فیلم «خورشید» در میان این فیلم ها جای دارد. در کنار ایران، فیلمهایی از یونان، جزیره عاج و ژاپن نیز به این فهرست راه یافتهاند.فیلمهایی دیگری که در کنار «خورشید» در این فهرست جای گرفتهاند عبارتند از:مستند «۷۶ روز» ساخته هائو وو که در جشنواره تورنتو به نمایش درآمد. این فیلم در ۴ بیمارستان ووهان چین فیلمبرداری شده و اولین ماههای قرنطینه کووید ۱۹ را تصویر کرده است.
«آمونیت» ساخته فرانسیس لی با بازی کیت وینسلت و سرشا رونان که در جشنواره تورنتو به نمایش درآمد فیلمی است که داستانش در نیمه قرن نوزدهم میگذرد.
«سیب ها» نخستین فیلم بلند کریستوس نیکو کارگردان یونانی در ۲ جشنواره ونیز و تورنتو به نمایش درآمد و درباره تلاشهای یک مرد برای تثبیت خودش در حالی است که به ویروس فراموشی دچار شده است.
«شهرداری» ساخته فردریک وایزمن مستندساز ۹۰ ساله که در ۲ جشنواره ونیز و تورنتو به نمایش درآمد مستندی درباره زندگی در بوستون شهر زادگاهش است و به عملکرد مقامات رسمی بوستون، ماساچوست، از نظر برابری نژادی، مسکن و تغییرات آب و هوایی میپردازد.
«آرمانشهر آمریکایی دیوید بایرن» ساخته اسپایک لی که در جشنواره ونیز و تورنتو به نمایش درآمد، برداشتی از یک نمایش در برادوی است.
«رفقای عزیز» ساخته آندری کونچالفسکی فیلمساز روس که در جشنواره ونیز دیده شد و جایزه ویژه داوری را برد درباره کشتار کارگران اعتصابی کارخانه در سال ۱۹۶۲ است که به نقطه عطفی در زندگی یک آپاراتچی ۴۰ ساله بدل میشود.
«سیگار عزیز» اولین تجربه کارگردانی کریم عینوز برزیلی که در جشنواره ونیز نمایش داده شد درباره دختر جوانی است که بین ۲ کشور و ۲ فرهنگ بزرگ میشود.
«هاپر/ ولز» که در جشنواره ونیز نمایش داده شد مستندی از گفتگوی اورسن ولز و دنیس هاپر به کارگردانی اورسن ولز فقید است.
«لیمبو» به نویسندگی و کارگردانی بن شاروک که در جشنواره تورنتو نمایش داده شد درامی درباره گروهی از مهاجران است که در شهری ساکت از اسکاتلند زندگی میکنند.
«دوشنبه» ساخته آرگریس پاپادیمیتروپولوس یونانی که در جشنواره تورنتو دیده شد درباره عشق و تعطیلات یک زوج جوان آمریکایی در آتن است.
«گاوباز حساس من» ساخته رودریگو اسپولودا که در جشنواره ونیز نمایش داده شد با اقتباس از رمانی از پدرو لمبل ساخته شده و درباره زندگی در دوران پینوشه در شیلی است.
«دوباره هرگز برف نمی بارد» به کارگردانی مشترک مالگورزاتا شوموفسکا و میخال انگلرت که در جشنواره ونیز نمایش داده شد درباره پوچی یک جامعه ثروتمند از لهستان است.
«شب شاهان» دومین فیلم بلند فیلیپ لاکوته کارگردانی از ساحل عاج که در جشنواره ونیز و تورنتو دیده شد درباره یک زندانی در ابیجان است.
«سرزمین آوارهها» ساخته کلویی ژائو که در جشنواره ونیز و تورنتو به نمایش درآمد با بازی فرانسیس مکدورماند در نقش بیوهای است که در شهری معدنی زندگی جدیدی را در جاده تجربه میکند. «یک شب در میامی» به کارگردانی رجینا کینگ که در جشنواره ونیز و تورنتو به نمایش درآمد با اقتباسی از نمایشنامه کمپ پاورز از سال ۲۰۱۴ در یک اتاق هتل در سال ۱۹۶۴ می گذرد که ۴ دوست شامل مالکوم ایکس، کاسیوس کلی، سم کوک موسیقیدان و جیم براون بازیکن فوتبال آمریکایی با هم گردآمدهاند.«کجا میروی آیدا» ساخته یاسمیلا ژبانیچ کارگردان بوسنیایی که در جشنواره ونیز و تورنتو دیده شد درامی درباره جنگ بوسنی و هرزگوین در سال ۱۹۹۵ است که نیروهای صرب بیش از ۷ هزار زن غیرنظامی را کشتند و مورد آزار قرار دادند. «قسمت بالا» فیلم اول به کارگردانی مشترک سلین هلد و لوگان جرج که در جشنواره ونیز در بخش هفته منتقدان بینالمللی به نمایش درآمد درباره یک دختر بچه ۵ ساله و مادر وی است که در تونل متروی نیویورک زندگی میکنند.«زن یک جاسوس» ساخته کیوشی کوروساوا که در جشنواره ونیز نمایش داده شد و جایزه بهترین کارگردانی را از آن خود کرد درباره زن جوان ژاپنی است که در آستانه جنگ جهانی دوم متوجه میشود همسر تاجرش اسرار ژاپنیها را در اختیار آمریکاییها قرار میدهد.«گرگ روها» که اولین اکران جهانیاش را در جشنواره تورنتو تجربه کرد انیمیشنی از تام مور از فولکلور ایرلندی و سومین قسمت از یک سه گانه درخشان است.
مردم هنوز نمیدانند سینماها باز است!
محمدرضا صابری سخنگو و دبیر انجمن سینماداران کشور، درباره آخرین وضعیت سینماهای کشور در دوران کرونا با تاکید بر اینکه در حال حاضر هیچ فیلم پرمخاطبی روی پرده سینماها نیست که بتواند در جذب مخاطب موفق باشد، گفت: در حال حاضر تمام تلاش خود را میکنیم تا شرایط مناسبی برای سینماها فراهم کنیم، به همین دلیل جلساتی را با حضور سازمان سینمایی، انجمن سینماداران، پخشکنندگان و تهیهکنندگان برگزار کردیم تا بلکه راهحل مناسبی را برای رونق سینماها پیدا کنیم.
وی بیان کرد: در این جلسه به این نتیجه رسیدیم که اگر سازمان سینمایی میخواهد چراغ سینماها روشن بماند، باید شرایط مناسب برای اکران چند فیلم خوب را فراهم کند. با توجه به اینکه در دوران کرونا ۲ فیلم خوب اکران شد که متأسفانه به دلیل شرایط فروش خوبی نداشت، سازمان سینمایی باید برای اکران فیلمهای جدید که میتواند پرفروش باشد، یک ضمانت در نظر بگیرد. دبیر انجمن سینماداران تاکید کرد: تنها راهی که میتوان سینماها را بار دیگر احیا کرد، اکران چند فیلم خوب و پرفروش است.
رعایت پروتکلهای بهداشتی در سالنهای سینما
وی ادامه داد: یکی دیگر از مشکلاتی که در حال حاضر با آن مواجه هستیم این است که مردم نمیدانند سینماها باز هستند و هیچ اطلاع رسانی دقیقی نیز در این زمینه صورت نمیگیرد. صابری توضیح داد: فیلمهایی که در حال حاضر روی پرده سینماها هستند در شرایط عادی نیز فروش خوبی نداشتند.سخنگوی انجمن سینماداران تاکید کرد: اگر چند فیلم خوب با گارانتی سازمان سینمایی اکران شود میتوانیم تولید، توزیع و اکران را زنده نگهداریم.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود به آماده بودن چندین سالن و پردیس سینمایی برای بهرهبرداری اشاره کرد و گفت: در حال حاضر یکی از مدرنترین سالنهای خاورمیانه و یکی از بزرگترین پردیسهای سینمایی کشور در بازار دوم نازیآباد آماده بهرهبرداری است اما فیلمی نیست که بخواهیم آن را افتتاح کنیم!
صابری در پایان گفت: تاکید میکنم که سینماها تمام پروتکلهای بهداشتی را به طور کامل رعایت میکنند که تبدیل به یک جای امن برای مخاطبان شود.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4361/20270/80801
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4361/20270/80802
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4361/20270/80803
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4361/20270/80804
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4361/20270/80805
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4361/20270/80806
|
عناوین این صفحه
- کودکان امروز بسیار باهوشاند؛ خوب میآموزند و به سرعت بهترین میشوند
- از غم فرزندان شهدای سلامت تا حضور نوجوانان داوطلب برای خدمترسانی در بیمارستانها
- فرصت ویژه برگزاری نمایشگاه مجازی عکس دفاع مقدس
- ورنر هرتسوگ و پسرش فیلم مشترک میسازند
- به بهانه بازپخش خانه سبز؛ سبد سبد ستاره
- اخبار