|
برگزاری جشنواره کجای پازل حل مشکلات صنعت اسباببازی است؟
این روزها خبر ششمین جشنواره ملی اسباببازی داغ شده است و هر چند روز در میان، خبری از جدیدترین تحولات این جشنواره به گوش میرسد. البته شاید مهمترین نکته در مورد این جشنواره، مجازی برگزارشدناش باشد که مهمان ناخوانده این روزهای ایران وجهان کروناویروس) مسبب اصلی آن است.
با توجه به دنبال کردن خبرها مسالهای جدی ذهنم را به خودش مشغول میکند. بد نیست با یک مثال، این مساله را روشنتر بیان کنیم. تیم ملی فوتبال ایران که حتماً معرف حضور همهمان هست، معمولاً هر چند دوره در میان موفق میشود تا به جامجهانی راه پیدا کند و این اتفاق تا مدتی کار روزنامهها، مجلات، رانندههای تاکسی، صفهای نانوایی و… را برای طرح بحث و تحلیل راحت میسازد و آنها هرکدام سعیمیکنند از زاویهای این رخداد را بررسی کنند. بعد از مدتی مسابقات شروع میشود و تیم ما پس از انجام چند بازی طبق معمول، شانس صعود از گروه را ندارد و بازیکنان کمکم ساک سفر برای بازگشت به کشور را میبندند. در این زمان رایجترین حرفهایی که از اقصینقاط کشورمان به گوش میرسد، جملات معروف «چیزی از ارزشهایمان کم نشده» و «از تجربیات این دوره برای حضور قویتر در دور بعدی استفادهمیکنیم» هستند و اصلاً کسی در مورد هزینههای هنگفت درجهت آمادگی و حضور در این مسابقات سخنی به میان نمیآورد و حتی برخی این هزینهها را ناچیز و ضروری در جهت رشد و پیشرفت تیم ملی میدانند!
نکته جالبتر اینکه این اتفاق دقیقاً ۴ سال بعد در دور بعدی مسابقات میافتد با این تفاوت که ما از تیمی که در دور قبل با دو گل از آن شکست خوردیم، در این دور با یک گل میبازیم و این میشود همان پیشرفت واقعی تیمما!!!
***
قصه امروز جشنواره اسباببازی دقیقاً همان قصه تیمملی فوتبالمان است. جشنوارهای که هرسال با هزینهها و بخشهای بیشتری نسبت به گذشته برگزار میشود اما در پایان میبینیم که اتفاق خاصی رخ نداد و تمام پیشرفت آن نسبت به رویداد گذشته همان تفاوت شکست دو گل با یک گل تیم ملی است!
هر سال نزدیک به موعد برگزاری جشنواره اسباببازی میشویم، خبرهای مربوط به آن بهگونهای منتشر میشوند که فکر میکنیم دیگر امسال قرار است صنعت اسباببازی کشور متحول شود و کمترین تغییر آن، بی نیاز کردن کشور از فروش نفت خام است! مخصوصاً خبرهای مربوط به بخش علمی و موضوعات اسامی مهمانهای مهمی که قرار است در این نشستها مباحث مربوط به این صنعت را بررسی کنند، آدم را دقیقاً یاد همان تعریف و تمجیدهای صفنانوایی در زمان صعود تیم ملی میاندازد. اما با شروع اولین جلسه، تمام امیدمان ناامید میشود که دوباره در حال شنیدن برخی سخنان تکراری و کلیشهای ولی در بیان یک سخنران جدید هستیم. البته از حق که نگذریم برخی سخنرانان این جلسات، افراد متخصص و باتجربهای هستند و سخنان ارزشمندی را بیان میکنند.
اما واقعاً آن میزان از تبلیغات در مورد این جلسات و برگزاری آنها به عنوان یک موفقیت جدی در این رویداد با نتایجی که بعد از برگزاری آنها رقم میخورد، به هیچ عنوان همخوانی ندارند. یعنی این جلسات اساساً به دنبال حل مسئله خاصی نیستند و کمکم در حال تبدیلشدن به یک برنامهی تشریفاتی در کنار رویداد هستند و هر سال تغییر مهمانها در آنها یک تحول بزرگ در این بخش قلمداد میشود که واقعاً این دوره را نسبت به دوره گذشته متمایز کردهاست! با این اوضاع احتمالاً ورود مهمانان خارجی در رویداد امسال دیگر یک بمب تحول خواهد بود که در هیچ دورهای سابقه نداشتهاست! اگر قرار باشد فقط چند جلسه با عنوان نشستهای علمی برگزار کنیم و یک عده سخنانی (معمولاً تکراری) را بگویند و بشنویم و برویم تا سال بعد دوباره همین ماجرا، طبیعتاً خیلی نباید منتظر وقوع اتفاقات خاصی باشیم. چون در کشورمان چنین جلساتی تقریباً هفتهای چندبار تشکیل میشوند؛ تازه پذیراییهای خیلی مفصلتری هم در آنها هست ولی پیدا کردن نتایج حاصل از این نشستها نیازمند صرف یک زمان جدی و متمرکز برروی آن موضوع است که البته در بیشتر موارد این صرف زمان موفقیتآمیز نیست!
تاریخچه جشنواره اسباببازی از سال ۹۴ تا کنون حاوی نکات بسیار مهمی است که شاید اکنون در بین هیاهوها و تلاطمهای برگزاری رویداد گمشدهاند و به حاشیه رفتهاند
در کنار بخش علمی، برخی اسامی را میبینیم که تا وارد نمایشگاه نشدهایم، تصورات خیلی خوبی از آنها داریم اما با اولین ساعات ورود به آنها، همه نظم ذهنیمان بهممیخورد و به معانی موجود از کلمات در ذهنمان شکمیکنیم. نمایشگاه عروسکهای ایرانی، یکی از همین موارد است. سالگذشته وقتی وارد این بخش شدم، بهدنبال عروسکهای اقوام مختلف ایران میگشتم. عروسکهایی که میتوانند به شیرینترین زبان، فرهنگهای موجود در کشور را منتقل کنند و به نوعی نمایندهای برای هر منطقه باشند. اما هرچه جلوتر میرفتم از این خوشخیالیهای ذهنیام دورتر میشدم. تاجایی که در برخی از بخشها میتوانستم به راحتی با لباسهای بومی مناطق گوناگون کشورهای دیگر همچون روسیه نیز آشنا بشوم. البته بازهم از حق نباید بگذریم که صنعت عروسکسازی ایران در چندسال اخیر رشد بسیارخوبی داشته و طراحان خلاقی به این عرصه معرفی شدهاند. اما برگزاری یک نمایشگاه با عنوان عروسکهای ایرانی برخی نشانهها را میطلبد که در این نمایشگاه کمتر آنها را میبینیم. یعنی شاید اگر پسوند ایرانیبودن را از این بخش نمایشگاه برداریم، کمی قابل درکتر باشد.
یکی دیگر از مهیجترین بخشهای جشنواره، بخش افتتاحیه است که کمکم در حال تغییر نام به بخش مسابقات وعدهپردازی است! جایگاه سخنرانی این مراسم، محل سخنگفتن در مورد کلیشهایترین مباحث صنعت بازی و اسباببازی و سپس بیان وعدههای بزرگ از زبان افراد بزرگتر است! سخنانی که اگر برای اولین بار باشد که آنها را میشنوید، تصور میکنید که برگزاری این نمایشگاه به معنی حل تمامی مشکلات این صنعت است و بعد از این نمایشگاه اتفاقاتی خواهد افتاد که دیدن آنها فقط در رؤیا ممکن بود. دقیقاً مثل صعود تیم ملی فوتبال از مرحله گروهی مسابقات جامجهانی! مثلاً یکی از رایجترین این سخنان ارزشمند که معمولاً تأیید همهجانبه حضار را برمیانگیزد و بعد از پایان آن همه را به سمت سخنران جلسه سوق میدهد که «به به! عجب سخنرانی» و یا «سخنان امروز شما، پلی بود به سمت فتح قلههای دست نیافتنی صنعت اسباببازی»، مطرحکردن موضوعات مربوط به بازار صنعت بازی و اسباب بازی اعم از صادرات و واردات است که ایران چه جایگاه درخشانی در واردات اسباب بازی دارد و چه مقدار از بازار بزرگ کشورمان در اختیار چشمبادامیهای عزیز است و با این اوضاع تربیت کودکانمان به خطر خواهد افتاد؛ پس باید فکری کنیم و طرحی نو دراندیشیم. اما وقتی جشنواره به پایان میرسد و هرکسی سراغ کار خود میرود، تازه میفهمیم که عجب نمایشی اجرا شد، که البته اعتبار بیشتر آنها فقط در حد همان یک هفته نمایشگاه بود ولاغیر! وعدههایی که هیچگاه عملی نمیشوند و اصلاً از ابتدا قرار نبود که عملی بشوند و فقط به عنوان پر کردن بخشی از مراسم افتتاحیه و یا بخشهای دیگر کاربرد داشتند. و این یعنی دوباره باید بازیکنان بزرگوار تیمملی ما ساکهایشان را ببندند و با اولین پرواز محل برگزاری مسابقات را به سمت میهن خویش ترککنند که امسال نیز طلسم صعود ما نخواهد شکست!
همیشه سالهای اول یک رویداد امیدوارکننده است و اگر ضعفی باشد و هدفی محققنشود، به پای نوپا بودن آن میگذارند. اما بالاخره باید یک پایانی بر نوپایی این جشنواره مشخصکنیم. دقیقاً تا چه زمانی باید جشنواره با همان کارکردها و فقط در عناوین و اسامی متفاوت برگزار شود؟
بد نیست به بهانه ششمین سال این جشنواره، از خودمان بپرسیم که در ۵ سال گذشته دقیقاً چه اتفاقاتی افتاد؟ و چه دستاوردهایی داشتیم؟ کسی منکر دستاوردها و موفقیتهای این رویداد نیست. اما مسئله دقیقاً همان تناسب تلاشها، هزینهها، موفقیتها و پیشرفتهاست. اینکه مثلاً تعداد عروسکهای معرفیشده از یک عدد به یک عدد دیگر برسد شاید اتفاق خوبی باشد اما مهمتر از آن این است که در یکسال فاصله بین یک جشنواره با جشنواره بعدی، چه پیشرفتی در صنعت عروسک ایران اتفاق افتادهاست؟ چه تسهیلاتی برای کسی که تلاش میکند تا عروسک بومی بسازد و فرهنگ ایرانی را به کودک منتقل کند در نظر گرفته شده است؟ اینکه هر سال تعدادی اسباب بازی معرفی میشوند و جوایزی میگیرند خوب است اما آیا تنها مشکل صنعت از ابتدا که طرح برگزاری جشنواره اسباب بازی را مطرح کردیم، همین بود؟ اینکه فقط از تعدادی تولیدکننده تقدیر کنیم و برویم تا سال بعد دوباره تکرار همین اتفاقات؟ یعنی برگزاری یک جشنواره با این همه تبلیغات و بیان اهداف بزرگی که در اساسنامه آن آمده است برای حل چنین مشکلاتی است؟ آیا اکنون بعد از ششسال میتوانیم ادعا کنیم که برگزاری جشنواره تأثیر بهسزایی در حل مشکلات صنعت داشته است و اکنون بسیاری از مسائلی که قبل از برگزاری اولین دوره مطرح بود دیگر وجود ندارند؟ اگر فکر میکنیم برگزاری جشنواره، یک رویداد سالانه است که چون هرسال برگزار کردیم و حیف است که از روتین بیفتیم، پس دوره ششم و هفتم و… را هم داشتهباشیم، حرفینیست اما اگر معتقدیم که برگزاری این جشنواره مسئولیت سنگینی را به دوش میکشد که مهمترین آن، حل مشکلات صنعتبازی و اسباببازی کشور است، به نظر باید در مسیری که در حال پیمودن آن هستیم تجدیدنظر کنیم. شاید نیاز باشد کمی از سطح جشنواره و تعریف و تمجیدها و ظواهر زیبای آن فراتر برویم و سپس ببینیم که برگزاری این رویداد دقیقاً در کجای پازل بزرگ حل مشکلات صنعت قرارمیگیرد؟ آیا به جز برخی فعالان و تولیدکنندگان و خانوادهها، افراد دیگری هم از وجود چنین پدیده سالیانهای آگاهیدارند؟ آیا آنها هم اصلاً این جشنواره را به حسابمیآورند؟
شاید بهترین نشستی که باید برگزار شود، بازخوانی اهداف مورد نظر از برگزاری این جشنواره و میزان دستیابی و یا پیشرفت در هر کدام از این اهداف باشد. اهدافی که اسامی گوشنوازی دارند اما در بسیاری از آنها حتی کمترین حرکت روبهجلویی نداشتهایم. (البته اگر عقبگرد نکردهباشیم!)
همیشه سالهای اول یک رویداد امیدوارکننده است و اگر ضعفی باشد و هدفی محققنشود، به پای نوپا بودن آن میگذارند. اما بالاخره باید یک پایانی بر نوپایی این جشنواره مشخصکنیم. دقیقاً تا چه زمانی باید جشنواره با همان کارکردها و فقط در عناوین و اسامی متفاوت برگزار شود؟ چه وعدههایی که مسئولان مختلف در این رویداد دادند و حالا هیچکس یادش نیست حتی خود آن مسئول! چرا؟ چون با این روند فعلی جشنواره راضی شدهایم و این تغییرات ظاهری و شکلی را تحول و دگرگونی میدانیم. اما اگر بخواهیم تحولات جدی صنعتبازی و اسباببازی را قبل و بعد از برگزاری هر رویداد باهم مقایسهکنیم، آیا تعداد آنها به انگشتان یکدست میرسد؟ و اصلاً آیا این تحولات همان چیزهایی بودند که با برگزاری رویداد به دنبال آنها بودیم و حالا میتوانیم وقوع آنها را مدیون رویداد بدانیم؟
تاریخچه جشنواره از سال ۹۴ تا کنون حاوی نکات بسیار مهمی است که شاید اکنون در بین هیاهوها و تلاطمهای برگزاری رویداد گمشدهاند و به حاشیه رفتهاند و وضعیت جشنواره را دقیقاً شبیه وضعیت تیمملیفوتبالکشورمان کردهاند که هنوز هم چیزی از ارزشهایش (اگر چیزی ماندهباشد) کمنشده و حتماً در دورهی بعدی طوفان بهپا خواهد کرد!!!
قرهباغ: جنگی که پای کشورهای فرامنطقهای را به مرزهای ما میکشاند
سیونهمین قسمت از یادداشتهای غیراداری پرویز قاسمی، رایزن فرهنگی ایران در قرقیزستان، که تاریخ ۱۰ آبان ۱۳۹۹ را با خود دارد درباره مسئله قرهباغ و جدال بین ارمنستان و جمهوری آذربایجان است.
قاسمی یادداشت دیگری نیز درباره این موضوع دارد که در شماره آینده منتشر خواهد شد.
این یادداشت را در ادامه بخوانید:
این روزها منطقه ما اتفاقات و التهابات مختلف و پیچیدهای را تجربه میکند. علاوه بر کرونایی که کل کشورهای منطقه و ایران را فرا گرفته و فراز و نشیبهایی دارد و علاوه بر ویروس شناختهتر دیگری به نام تحریمهای ظالمانه امریکا، آتش جنگ و درگیری دوباره محیط پیرامونی ما را فرا گرفته است. این بار آتش درگوشه دیگری از مرزهای خارج نزدیک ما زبانه کشیده است: در قره باغ، یعنی محل اختلاف چندین دهه دو کشور همسایه آذربایجان و ارمنستان در قفقاز.
زخمهای نزدیک به ۳۰ سال حالت نه جنگ و نه صلح اعلام شده توسط گروه بی خاصیت مینسک، در جنگی که به جنگ دوم قرهباغ مشهور شد، سر باز کرده است. گویا برتری نسبی با جمهوری آذربایجان است و این کشور تا اینجا توانسته است بخشی از اراضی اشغالی خود را از دست نیروهای ارمنی بازپس گیرد. گویا این جنگ بسان جنگهای کوتاه و مقطعی سالهای گذشته که با وساطت و دخالت روسیه به آتشبس منتهی میشد؛ نیست. اتفاقات و معادلات جدیدی در منطقه در حال شکل گرفتن است. تبعات این جنگ در فضای مجازی ایران نیز بهخوبی رخ نمایانده است. از بررسی و ارزیابی دیدگاهها و تحلیلهای صورت گرفته در رسانههای مکتوب گرفته تا پستها و کامنتها و به اشتراک گذاری مطالب در گروههای تلگرامی و واتساپی و صفحات فضای مجازی و شبکههای اجتماعی در موضوع قره باغ میتوان نتیجه گیریهای زیادی بهعمل آورد.
مسئله قرهباغ بهانه و محملی شده است تا برخی دیدگاهها و تحلیلهای گفته نشده فرصت بروز و طرح شدن پیدا کنند و این میان اندک شماری نیز موقعیت را مناسب دیده؛ هرچه میتوانستند در له یا علیه طرفین درگیر و غیر درگیر در جنگ و نحوه مشارکت و نقش آفرینی کشورهای دیگری همچون ایران؛ ترکیه و روسیه در قفقاز و خاصه مواضع جمهوری اسلامی ایران و سیاست خارجیاش دیدگاههای افراطی خود را به خورد مخاطبان دهند. چنانچه برخی از این دیدگاهها را دسته بندی کرده و مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم؛ آنچه دستگیر آدم میشود؛ چیزی نیست جز ایجاد اختلاف و تفرقه، نفرت پراکنی قومی؛ دامن زدن به تحریکات قومی و...
کلید واژههایی که بیشترین کاربرد را در این نوشتهها و کامنتها داشتند از این قرار است: تمامیت ارضی، رژیم باکو، جمهوری باکو، اشغالگر، عراقچی، روسیه، ترکیه، عثمانی، اردوغان، شردوغان، ایرانشهری، پانترکیسم، داشناکسیون، ناسیونالیسم، آذربایجان، تشییع، شیعه، خاک اسلام، شوشا، خانکندی، استپاناکرت، آرتساخ، تکفیری، مساجد، اذان، پهپاد، اسرائیل، پاشینیان، علیاف و…
سایتها و گروههای تلگرامی که بیشترین مطالب از آنها به گروههای تخصصی تلگرامی بهصورت فلهای فوروارد میشوند: سایت آذریها، سایت اخبار سوریه، موسسه هور، سایت ایراس؛ صفحه تلگرامی خبرگزاری اسپوتنیک در آذربایجان و ارمنستان؛ برخی کانالهای تلگرامی فارسی زبان، هفته نامه دنیز و...
عملکرد برخی از معدود از سایتها و صفحات و بویژه برخی افراد که در این موضوع ورود کرده و به بارگذاری و انتشار مطالب میپردازند؛ در مواردی نفرت پراکنی قومی و دامن زدن به شکافها و اختلافات قومی را برای مخاطب القا میکند. برای بسیاری از کسانی که کم و بیش ارتباط و یا اطلاعاتی از مسائل منطقه داشته و تحولات آن را رصد و پیگیری میکنند؛ هدف این عملکردها و مواضع مشخص و شناخته شده است.
در بحبوحه جنگ کارزار رسانهای نیز به شدت فعال است و مباحثات داغ صورت گرفته در رسانههای مجازی نوعی دوقطبی را در بین کارشناسان و تحلیلگران در نگرش به مسئله قرهباغ و نوع سیاست خارجی ما نسبت به دو جمهوری آذربایجان و ارمنستان بوجود آورده و یا حداقل این تعارضات نهفته را عیان و برجسته کرده است. همزمان وبینارهایی نیز برای بررسی و تجزیه تحلیل مسئله قرهباغ و مسائل پیرامون آن در صفحات لایو اینستاگرامی برگزار میشود.
از جمله صاحبنظران و کارشناسانی هم که در این وبینارها و یا در سایر نشستهای تخصصی مربوط به جنگ دوم قرهباغ حضور یافته و به اظهارنظر و ارائه تحلیل میپردازند، میتوان به آقایان بهمن، کالجی، اطهری، سلیمانی؛ بهشتی پور؛ عارف بیژن؛ سیمونیان، قلیزاده، کسیری، پاک آیین، محمدی، احمدی، کریمی، اسماعیل زاده و… اشاره کرد.امیدواریم با وساطت و میانجیگری و دیپلماسی فعال کشورهای منطقه از جمله جمهوری اسلامی ایران، آتش این جنگ که در صورت تداوم میتواند هرچه بیشتر پای کشورهای فرامنطقهای را به نزدیکی مرزهای ما باز کند، هرچه زودتر فروکش کند و این مشکل چند ده ساله با یک فرمول مرضی الطرفینی و البته با تامین تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان که سیاست اصولی همیشگی ایران بوده و همچنین بازگشت آوارگان به سرزمینهایشان و تضمین تامین امنیت اقلیت ارامنه ساکن درقره باغ حل و فصل شود.
ترجمه «یکسرزمین موعود» اوباما چاپ می شود
کتاب «یکسرزمین موعود» نوشته باراک اوباما رئیسجمهور پیشین آمریکا بهزودی با ترجمه پوریا حسنی، زهرا نوربخش، امید عشریه و سعید نیکروز توسط انتشارات مهراندیش منتشر و راهی بازار نشر میشود.
باراک حسین اوبامای دوم، نویسنده اینکتاب متولد سال ۱۹۶۱، وکیل، سناتور و چهلوچهارمین رئیسجمهور ایالاتمتحده آمریکا طی دو دوره چهارساله است. او در شیکاگو رشد کرد و مدرک کارشناسی علوم سیاسی با گرایش روابط بینالملل از دانشگاه کلمبیا و فوق دکترایِ حقوق اساسی را از دانشکدهه حقوقِ هاروارد گرفت. اوباما پس از فارغالتحصیلی به شیکاگو بازگشت و کارش بهعنوان وکیل حقوق مدنی را آغاز کرد و از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۴ به تدریس دروس حقوق اساسی در دانشگاه شیکاگو پرداخت. او در ۴ ژانویه ۲۰۰۵ پس از پیتر فیتزجرالد وارد سنا شد و در ۲۰ ژانویه ۲۰۰۹ با شعارِ «امید و پایانِ جنگ» بهعنوانِ رئیسجمهور ایالاتمتحده انتخاب شد. باراک اوباما مردِ سال ۲۰۰۸ در مجله تایم شد. او همچنین در سال ۲۰۰۹ برای «تلاش فوقالعاده در تقویت دیپلماسیِ بینالمللی و ترغیب به همکاری میان جوامع» برنده جایزه صلحِ نوبل شد. کتاب «یک سرزمین موعود» که چهارمین کتاب اوباما محسوب میشود، گزارش مشروحی از هشت سال ریاستجمهوری اوباما در سالهایی بحرانی تاریخ ایالاتمتحده آمریکا است. گزارش کوششی همهجانبه و تمامعیار برای پیروزی در انتخاب نخستین رئیسجمهور آفریقایی_آمریکایی ایالاتمتحده و گزارشِ رویکردی کموبیش نو در خطمشی سیاسی و اجتماعی رهبری آمریکا و مواجهه اینکشور با دولتها و ملتهای جهان.ترجمه اینکتاب توسط گروهی از مترجمان انجام شده و ویراستاریاش هم به عهده مهدی سجودی مقدم بوده است. اینکتاب در ۲۷ فصل نوشته شده که اینفصول در ۷ بخش اصلی قرار دارند. «بخش یک - قمار»، «بخش دو ـ بله، ما میتوانیم»، «بخش سه ـ مرتد»، «بخش چهار ـ مبارزه خوب»، «بخش پنج ـ جهان آنگونه که هست»، «بخش شش ـ درونِ بشکه» و «بخش هفت ـ روی طنابِ بندبازی» عناوین بخشهای اصلی اینکتاب هستند که پیش از آنها، مقدمه ناشر و پیشگفتار کتاب درج شده است.
ترجمه فارسی اینکتاب بهزودی با ۸۳۰ صفحه و شمارگان ۵۵۰ نسخه عرضه میشود.
اخبار
اطلاعیه دبیرخانه سی و هفتمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران؛
نماینده شما هستیم
دبیرخانه سی و هفتمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران ضمن عذرخواهی از فیلمسازان استانهای غیر از تهران که امکان حضورشان در این دوره به دلیل کرونا فراهم نیست، خطاب به آنها در اطلاعیهای اعلام کرد: به امید دیدارتان در جشنواره فیلم کوتاه تهران در روزهای فارغ از کرونا قول میدهیم که نمایندگان شایستهای برای معرفی آثارتان به مخاطبان باشیم.
به گزارش امتیاز، دبیرخانه سی و هفتمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران در آستانه برگزاری این رویداد سینمایی در اطلاعیهای خطاب به هنرمندان و فیلمسازان استانهایی غیر از تهران نوشت:
«سی و هفتمین فصل از جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران در حالی طی روزهای آینده رقم خواهد خورد که ناگزیر و به اجبار زمانه ای که در آنیم، امکان گردهمایی پرشور اهالی فیلم کوتاه را به مثابه سالهای گذشته نخواهیم داشت. با بازگشایی سینماها بارقههای امیدمان برای برگزاری حضوری جشنواره و نمایش آثار با رعایت شیوهنامههای بهداشتی جهت سلامت مخاطبان فراهم شده است. این فرصت را ارج نهاده و علیرغم زمان محدود و دشواریهای هماهنگی در فرصت اندک، اولین زمان را برای برگزاری مهم ترین رویداد سینمای کوتاه در خاورمیانه انتخاب کردیم.
بی شک حضور فیلمسازان و نمایندگان برحق و شایسته مان در استان هایی غیر از تهران می توانست شادمانی برپایی این جشن هرساله را برایمان مضاعف کند اما ناچاریم و شرمساریم که با وجود این خواسته قلبی امکان و شرایطی را برای میزبانی از آنها در تهران طبق دستورالعملهای این دوره نداریم. امید است با همراهی صمیمانه و همیشگیتان دست ما را به گرمی در روزهای برگزاری جشنواره بفشارید و هرچند از دور، صدای ما برای رساندن پیام فیلم کوتاه که مهربانی و حیات هنری جریانساز است، در سراسر ایران باشید. به امید دیدارتان در روزهای فارغ از کرونا... قول می دهیم که نمایندگان شایستهای برای معرفی آثارتان باشیم.»
نمایش زندگینامه شهید محسن فخری زاده روی آنتن رادیو تهران
برنامه «سنگلج» از رادیو تهران با بازخوانی نمایشی از زندگینامه شهید محسن فخری زاده روی آنتن می رود.
به گزارش امتیاز؛ برنامه«سنگلج» از رادیو تهران که به بازخوانی کتاب های گویا اختصاص یافته است، سه شنبه(30 دی ماه) و چهارشنبه( 1 بهمن) با نمایشی از میلاد تا شهادت دانشمند هسته ای ایران شهید محسن فخریزاده روی آنتن خواهد رفت.
محسن فخریزاده مهابادی یکی از تاثیرگذارترین دانشمندان تحقیقات علمی، پژوهشی و صنعت دفاعی ایران به شمار میرفت که به عنوان رئیس سازمان پژوهش وزارت دفاع نقش بیبدیلی در به سرانجام رساندن طرحهای مختلف داشت و با اقدامات خود توانست توان دفاعی کشور را افزایش دهد، وی چهره تاثیرگذار در ساخت واکسن کرونا بود و بارها توسط دشمنان ملی و میهنی تهدید شده بود و نامش در لیست ترور رژیم صهیونیستی بطور ثابت تکرار می شده است، شهید فخری زاده سرانجام در هفتم آذر ماه ۱۳۹۹ در دماوند توسط گروه تروریست به درجه شهادت نائل شد، روحش شاد و یادش گرامی. تهیه و تنظیم برنامه سنگلج کاری از اسماعیل عابدیان است که هر شب از ساعت 1:30 بامداد تقدیم حضور علاقه مندان می شود. مخاطبان در سرتاسر دنیا می توانند از طریق وب سایتWWW.RADIOTEHRAN.IR ضمن استفاده از پخش زنده شبکه، در جریان آخرین خبرهای رادیو تهران قرار بگیرید. در محدوده استان تهران از طریق موج اف.ام ردیف ۹۴ مگاهرتز و ای.ام ردیف ۱۳۳۲ کیلوهرتز شنونده ما باشید. همچنین شنوندگان از سرتاسر کشور هم می توانند شبکه رادیویی تهران را از طریق گیرنده های دیجیتال(ست تاپ باکس) دریافت کنند.
با پایان پیشتولید
«ماه بیبی» به زودی مقابل دوربین میرود
فیلمبرداری فیلم تاریخی «ماه بیبی» به کارگردانی امین اصلانی طی چند روز آینده آغاز میشود.
به گزارش امتیاز، فیلم سینمایی «ماه بیبی» که اثری تاریخی است به کارگردانی امین اصلانی با اخذ مجوزهای لازم در خانه بروجردیهای شهر کاشان ساخته میشود.پیش تولید این فیلم تاریخی که از چندی پیش آغاز شده بود به پایان رسیده اما انتخاب بازیگران همچنان ادامه دارد. تاکنون محمد صدیقی مهر، محمود نظرعلیان، حمیرا نونهالی، مریم بوبانی و بازیگر خردسال ستایش مرشد به عنوان بازیگران این فیلم انتخاب شدهاند. در خلاصه داستان «ماه بیبی» که با حمایت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی ساخته خواهد شد، آمده است: همسر جوان تاجری سالخورده در خانهای قجری زندگی میکند، فرزند کوچک او گم میشود و پسران بزرگ تاجر در پی راندن زن پدرشان از خانه برمیآیند. این خانه آبستن ماجراهای مسحورکنندهایست... عوامل «ماه بیبی» عبارتند از: مجری طرح: مهدی عبادتی، کارگردان: امین اصلانی، مدیرفیلمبرداری: عباس حسینزاده، مدیر برنامهریزی:عارفه رشیدی، انتخاب بازیگر: فریدون محرابی، دستیار یک کارگردان: کمال پیرهادی، طراح صحنه: پیام سوری، طراح لباس: ماهرخ سلیمانیپور، طراح گریم: بهاره اسدی، منشی صحنه: آتوسا شاهسیاه، عکاس: مهرداد امینی، مشاور رسانهای: مریم قربانینیا.
اخبار
فرهنگسرای آفتاب پویش مردمی «گرهگشا» را برگزار میکند
همزمان با فرا رسیدن سالروز شهادت حضرت فاطمه(س) پویش «گرهگشا» در فرهنگسرای آفتاب برگزار خواهد شد.
امتیاز، نسیم سلیمزاده رییس فرهنگسرای آفتاب گفت: پویش «گرهگشا» به منظور ترویج آیینها و مراسم مذهبی و ترویج فرهنگ انفاق و کمک به دیگران برگزار میشود.
وی با اشاره به نام «گرهگشا» گفت: توسل به حضرت فاطمه زهرا(س) در فرهنگ مذهبی شیعه منشأ و باعث حل مشکلات بوده است و فرهنگسرای آفتاب در این برنامه با توسل به آن حضرت سعی در کمک به پنج زوج جوان برای تهیه جهیزیه توسط خیرین، کانونهای جهادی و.... خواهد داشت.
سلیم زاده افزود: این برنامه از دهه دوم فاطمیه از ۲۸ دی آغاز میشود و تا ۷ اسفندماه سالروز ولادت امام علی(ع) در روزهای سهشنبه هر هفته به مدت پنج نوبت از ساعت ۱۰ تا ۱۲ سفره حضرت زهرا(س) با رعایت پروتکلهای بهداشتی برگزار خواهد شد.
رییس فرهنگسرای آفتاب از کانونهای مردمی، گروههای جهادی و خیرین دعوت کرد که در این پویش و تأمین و تهیه اقلام جهیزیه مشارکت کنند.
مشارکتکنندگان برای دریافت اطلاعات بیشتر میتوانند با شماره تلفن ۲۲۰۰۹۰۰۰ (دبیرخانه اجرایی) تماس بگیرند یا به صفحه اینستاگرام aftabfarhangsara مراجعه کنند.
فرهنگسرای آفتاب در خیابان دکتر شریعتی، روبروی خیابان دولت، خیابان امامزاده واقع شده است.
با ریچارد مدهرست؛
استیضاح ترامپ و شورش در ساختمان کنگره امریکا به روایت پرس تی وی
استیضاح ترامپ و شورش در ساختمان کنگره امریکا و حواشی آن در برنامه این هفته «اعلامیه با ریچارد مدهرست» (The Communiqué With Richard Medhurst) در شبکه پرس تی وی مورد بررسی قرار می گیرد.
به گزارش امتیاز، این برنامه به کارگردانی ساتراپ شجاعی با نگاهی به ورود معترضان آمریکایی به ساختمان کنگره در اعتراض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری که به پیروزی بایدن منتهی شد به واکاوی دلایل بروز این خشونت در میان مردم آمریکا می پردازد.
در این برنامه ضمن مروری بر نقش ترامپ در تهییج طرفداران خود و تشوریق آنها به شورش علیه نمایندگان کنگره، نقش و تاثیر شبکه های اجتماعی در این اعتراضات و اقدام آنها علیه دونالد ترامپ مورد نقد و تبادل نظر قرار خواهد گرفت.
بررسی دلایل استیضاح دونالد ترامپ نیز از دیگر محورهای مورد بحث در این برنامه است.
«اعلامیه با ریچارد مدهرست» با اجرای ریچارد مدهرست این برنامه سه شنبه ساعت 05:00 و 19:00، چهارشنبه ساعت 03:00 و 08:00، پنجشنبه ساعت 14:00 و جمعه ساعت 23:00 پخش خواهد شد.
برگزاری چهارمین وبینار آسیب شناسی فضای مجازی و خانواده از سوی فرهنگسرای سرو
چهارمین وبینار آموزشی آسیب شناسی فضای مجازی و خانواده از سوی فرهنگسرای سرو سی ام دی ماه در فضای مجازی برگزار می شود.
به گزارش امتیاز، چهارمین وبینار آموزشی با موضوع آسیب شناسی فضای مجازی و خانواده، کودک و نوجوان از سوی فرهنگسرای سرو روز سه شنبه سی ام دی ماه در فضای مجازی برگزار می شود. در این نشست که ساعت 10 صبح برگزار می شود، محمد صادق افراسیابی، موسس انجمن سواد رسانه ای و معاون مرکز رسانه های دیجیتال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان کارشناس سخنرانی خواهد داشت و به پرسش های حاضران درباره چالش های فضای مجازی و تاثیرات آن بر خانواده ها پاسخ می دهد. علاقمندان برای شرکت در این وبینار آموزشی می توانند به لینک ذیل به نشانی https://sinaonline.farhangsara.ir/ch/hijab گزینه میهمان مراجعه کنند.
رزرو بلیتهای جشنواره سی و هفتم در سایت ایران تیک
مخاطبان اکرانهای حضوری سی و هفتمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران میتوانند از ساعت 15 روز سه شنبه 30 دی می توانند به رزرو بلیت فیلم مورد نظر خود در سایت ایران تیک اقدام کنند.
به گزارش امتیاز، مخاطبان این رویداد سینمایی برای حضور در پردیس سینمایی ایران مال و تماشای آثار جشنواره به صورت حضوری، باید علاوه بر داشتن کارت جشنواره، صندلی خود را در سایت ایران تیک به نشانی https://www.irantic.com/ رزرو کنند. گفتنی است هر مخاطب با هر شماره تنها میتواند یک بلیت از هر سانس را تهیه کند. همچنین این فرآیند رزرو ویژه آن گروه از مخاطبان جشنواره است که برایشان کارت صادر و ثبت نامشان برای حضور در کاخ جشنواره توسط ستاد برگزار کننده تایید شده است. این اقدام از سوی ستاد برگزار کننده سی و هفتمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران به منظور پرهیز از تجمع و حفظ سلامت مخاطبان و برقراری نظم بیشتر در محل برگزاری حضوری جشنواره انجام می شود. نمایش فیلمهای سی و هفتمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران ۱ تا ۵ بهمنماه ۹۹ صورت میگیرد. این رویداد به دبیری سید صادق موسوی ششم بهمن نیز با معرفی برگزیدگان به کار خود پایان خواهد داد. اخبار و اطلاعات جشنواره در سایت www.iycs.ir قابل دسترس است.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4444/20941/84744
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4444/20941/84745
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4444/20941/84746
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4444/20941/84747
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4444/20941/84748
|
عناوین این صفحه
- برگزاری جشنواره کجای پازل حل مشکلات صنعت اسباببازی است؟
- قرهباغ: جنگی که پای کشورهای فرامنطقهای را به مرزهای ما میکشاند
- ترجمه «یکسرزمین موعود» اوباما چاپ می شود
- اخبار
- اخبار