اصلاً چیه این کریس رونالدو؟؛ برای مردی که ۱۰سال در اوج مانده
علی کربلایی
فرهنگستان فوتبال ـ سلاطین فوتبال هرکدام دورهای کوتاه بر این ورزش حکومت کردهاند و بعد از سه- چهار سال جای خود را به شاهزاده بعد از خود دادهاند. این دوره فوتبال اما شرایطی عجیب دارد. دوره ۱۰ساله گذشته، دوره حکمرانی دو مرد بر فوتبال جهان بوده است؛ رقابت بینظیر رونالدو و مسی در یک دهه گذشته، فوتبال را بیشاز پیش زیبا کرده و حالا همه منتظر قسمتهای پایانی این دوئل هستند. البته چندسالی میشود که با بالارفتن سن رونالدو، همه منتظر پایان این بازی هستند؛ اما کریس هر سال آنها را شگفتزده میکند. امسال بزرگترین شگفتی بود. قهرمانی لالیگا و اروپا، ارمغان او برای مادرید بود. در ادامه نگاهی خواهیم داشت به سلطه این فصل او بر فوتبال اروپا.
زیدان شاید اولین نفریست که واقعاً موفق شده کریستیانو را مهار کند. او همواره بهدنبال این بود تا در تمام بازیهای فصل بازی کند. دلیلش هم مشخص است؛ کفش طلای اروپا و آقای گلی لالیگا. این فصل اما او با مصدومیت شروع کرد. مصدومیتی که از یورو۲۰۱۶ برایش بهجا مانده بود. دقیقتر نگاه کنیم، مصدومیتی که از ۲۰۱۴ گریبانش را گرفته بود و مدام روی بازی او تأثیر میگذاشت. زانوی چپ کریستیانو در سه سال اخیر، پاشنه آشیل او بوده و چند سالی است که دیگر از آن شوتهای سهمگین هم خبری نیست. زیدان مجبور بود برای حفظ شرایط کریس، او را قانع کند که در تعدادی از بازیها نیازی به او ندارد و برعکس، در بازیهای مهم فصل به او نیازی حتمی دارد. همین موضوع باعث شد کریس در نیمفصل دوم، بسیاری از بازیهای خارج خانه را پای تلوزیون تماشا کند و حتی با تیم مسافرت هم نکند. این میزان از حفظ انرژی، درست موقعی که رئال نیاز به یک منجی داشت، به کمک این تیم آمد؛ هتتریکهای پیاپی در لیگ قهرمانان و گلهای سرنوشتساز در لالیگا.
کریستیانو در شرایطی که میگفتند دیگر جایی میان بزرگان ندارد، از شخصیت جدیدش رونمایی کرد. مردی که میتواند در خدمت تیم باشد، گل بزند و گل بسازد و از همه مهمتر، استراحت کند. استراحت، راز بازی فوقالعاده این فصل کریستیانو بود. او با فرمولی که زیدان برایش تهیه کرده بود، موفق شده در کلیدیترین نقطه فصل، خودش را بازیابی کند.
کریستیانویی که این فصل دیدیم، متفاوتترین بود. نه آن پسربچه منچستری بود که همه را دریبل میکرد، و نه آن مرد مغرور مادریدی که توقع داشت همهچیز برای او برنامهریزی شود. او در اوج پختگی تبدیل به بازیکنی شد که زیدان عاشقش است. کریستیانو بازیکنی شده که حالا از هر سه فرصت، دوتای آنها را گل میکند. او حالا آرامش بیشتری دارد. چند وقتیست دوباره تکنیکش را به رخ میکشد و دلیل آنهم این است که تمرینات پیچیده عضلهسازی را کنار گذاشته است. این امر به سرعت او هم کمک کرده و از چند فصل گذشته، در کورسهای تکبهتک به مراتب بهتر عمل میکند.
حتی با استانداردهای خود رونالدو هم آمار او در بازیهای مرحله حذفی این فصل لیگ قهرمانان اروپا استثنایی بوده است. او بود که با هتتریک برابر بایرنمونیخ و اتلتیکو مادرید، نتیجه بازیها را بهتنهایی رقم زد: وقتی رئال مادرید خوب بازی نمیکرده است، رونالدو منجی آنها بوده و وقتی خوب بازی کردهاند، آنها را توقفناپذیر کرده است. رونالدو در حال حاضر تقریباً نقش یک مهاجم نوک سنّتی را به عهده گرفته است. در طول دوران حرفهاش، از یک وینگر کامل، به یک گلزن مطلق تکامل یافته، اما حالا، او عملاً به بازیکن محوطه جریمه بدل شده است؛ در میانه محوطه در انتظار خدمترسانی میماند و بعد با استفاده از تواناییهای جسمانی شگفتانگیز و مهارتهای شوتزنی فوقالعادهاش، توپها را یکی پس از دیگری وارد دروازهها میکند.
رونالدو با دو گلی که در فینال لیگ قهرمانان زد، جام را به مادرید و آقای گلی لیگ قهرمانان را به خانه برد؛ اما از همه اینها مهمتر، او تبدیل به شانس اول توپ طلا در سال۲۰۱۷ شد. بازیکنی که در کلیدیترین لحظهها کلک حریفان را میکَند و حالا پیش رویش جام کنفدراسیونهاست تا با درخشش در آن تورنمنت، توپ طلای خودش را قطعی کند؛ هرچند همین الان هم بازیکنی نزدیک به او نیست.
کریس رونالدو با شرایط موجود، شاید واقعاً تا سهفصل دیگر هم بتواند در اوج بماند. هیچ بازیکنی در طول تاریخ، اینهمه مدت در صدر بازیکنان برتر جهان نبوده است. او همیشه بین دو بازیکن برتر جهان بوده و این رقابت را ۱۰سال است که حفظ کرده است. رونالدینیو، رونالدو نازاریو، کاکا، اوون، بکام و حتی گرت بیل موفق نشدند چند فصل پیاپی موفقیتهایشان را تکرار کنند و همین موضوع باعث شد تا خیلی زود از بین برترینها کنار زده شوند.
رونالدوی جدیدی که زیدان از آن رونمایی کرده، فصل آینده یک مهاجم کلاسیک خواهد بود. مردی خواهد بود که کمتر به گوشههای زمین میرود و بیشتر وقت خود را در باکس خواهد بود.