نیک رایت / آی‌اسپورت: روملو لوکاکو گل اول را به واتفورد زد تا در نهایت منچستر یونایتد پیروزی‌ای بسیار ارزشمند در ویکرج رود به دست بیاورد و با شکست دادن 1-2 شاگردان خاوی گراسیا به رکورد صد در صد پیروزی آن‌ها پایان دهد.

لوکاکو حالا در پنج بازی اول لیگ برتر در فصل جدید چهار گل زده و در دو بازی ملی هفته گذشته برای بلژیک هم سه بار دروازه حریفان را باز کرد. مهاجم تنومند یونایتد با گلی که به واتفورد زد به مرز 105 گل در لیگ رسید، گل‌هایی که با پیراهن چلسی، وست بروم، اورتون و خود یونایتد زده. بدین ترتیب لوکاکو حالا تعداد گل‌هایش در لیگ از گل‌های دیدیه دروگبا بیشتر شده. پس شاید دیگر وقت آن رسیده این مهاجم بلژیکی را در جمع بهترین گلزنان تاریخ لیگ برتر قرار دهیم.

در مقطعی از فصل پیش لوکاکو فشار زیادی بود و انتقادات زیادی از او می‌شد. لوکاکو بین ماه‌های اکتبر و دسامبر در 12 بازی لیگ تنها یک گل زد و با فرصت‌های گلی که در دربی منچستر از دست داد موفق نشد تیمش را از یک شکست خانگی دیگر برابر شاگردان پپ گواردیولا نجات دهد. اما در پایان فصل 27 گل زده در 51 بازی در رقابت‌های مختلف فصل اولی کاملا قابل قبول برای لوکاکو در یونایتد رقم زد.

لوکاکو فصل پیش 16 گل در لیگ زد و با چهار گلی که در ابتدای این فصل زده آمارش به 20 گل در 39 بازی اولش در لیگ با پیراهن یونایتد رسیده. تنها بازیکنانی که در تاریخ لیگ برتر موفق شده‌اند با بازی‌های کمتری به این مرز 20 گل برای یونایتد برسند رود ون نیستلروی، رابین ون پرسی و دوایت یورک بودند. از این منظر لوکاکو بالاتر از وین رونی، اندی کول و دیمیتار برباتوف قرار می‌گیرد.

اما 105 گلی که لوکاکو تا به حال در لیگ برتر زده نه تنها او را در جایگاهی بالاتر از دروگبا قرار می‌دهد بلکه آمارش را از مهاجمین بزرگی چون فرناندو تورس و دنیس برگکمپ و خود ون نیستلروی هم بالاتر می‌برد. اگر لوکاکو به همین ترتیب به روند گلزنی‌هایش در جزیره ادامه دهد خیلی زود چهره‌های افسانه‌ای دیگری را هم چون پل اسکولز، رایان گیگز و استیون جرارد را پشت سر خواهد گذاشت.

اما جایگاه مهاجم شیاطین سرخ اولدترافورد در مقایسه با مهاجمینی که در حال حاضر در لیگ برتر می‌درخشند کجاست؟ از ابتدای فصل 2013-2012 که لوکاکو به صورت قرضی از چلسی جدا شد و به وست بروم پیوست تنها سرخیو آگوئرو و هری کین بیشتر از او در لیگ گل زده‌اند. کین در این دوران، البته با تعداد بازی‌های کمتر، تنها پنج گل بیشتر از لوکاکو زده است.

لوکاکو همین چند ماه پیش تولد بیست و پنج سالگی‌اش را جشن گرفت. تنها بازیکنانی که در تاریخ لیگ برتر هم‌سن حال حاضر لوکاکو بیشتر از او گل زده‌اند مایکل اوون، رابی فاولر و رونی و کین بوده‌اند. اما لوکاکو با صدر این جدول که نام اوون را می‌بیند هم تنها 12 گل فاصله دارد.

سوال بزرگ اما درباره آینده مهاجم یونایتد پیش می‌آید. لوکاکو بدون شک در یک فصل اخیر فوتبالش پیشرفت کرده و از یک مهاجم شماره 9 صرف بدل به بازیکنی شده که در تمام ابعاد بازی به تیمش کمک می‌کند. بی‌جهت نبود که ژوزه مورینیو دیشب بعد از پیروزی مقابل واتفورد از مهاجمش تقدیر کرد، نه به خاطر گلی که زد، بلکه به خاطر تکلی که بعد از 50 متر تعقیب بازیکن حریف زد.

اما برخی از نمونه‌هایی که در بالا بهشان اشاره کردیم با بالا رفتن سن‌شان آمار گلزنی‌شان پایین آمد و عملا خیلی زودتر از آنچه تصور می‌شد افت کردند. اوون و فاولر دقیقا بهترین نمونه‌های این دسته از بازیکنان بودند. تعداد بازی‌های زیاد از سن پایین و مصدومیت‌ها عواملی مهم در افت مهاجمین سابق لیورپول بود.

لوکاکو حالا در 25 سالگی بیش از 400 بار برای تیم‌های باشگاهی و تیم ملی‌اش به زمین رفته. پس آماده ماندن بدنش، با توجه به سبک بازی فیزیکی‌اش مهمترین عامل برای آینده‌اش به حساب می‌آید. لوکاکو چه برای یونایتد و چه برای بلژیک بازیکنی است که جانشین ندارد و اگر مصدوم یا محروم نباشد همیشه از ابتدا به زمین می‌رود. اینکه او چند سال دیگر بتواند چنین برنامه پرفشاری را تحمل کند کلیدی‌ترین نکته‌ است در آماری که در نهایت در پایان فوتبالش در جزیره از خودش به جا خواهد گذاشت.  

آدام بیت/آی‌اسپورت: آخرین باری که لیورپول در ومبلی برابر تاتنهام قرار گرفت بعد از تنها 12 دقیقه شاگردان موریسیو پوچتینو دو گل زده بودند و یک کلاس بالاتر از تیم یورگن کلوپ فوتبال بازی می‌کردند. اما این بار شاهد داستانی متفاوت بودیم. لیورپول زیر یک دقیقه دروازه تاتنهام را باز کرد، گلی که البته به درستی آفساید اعلام شد، اما نشانه‌ای بود از روند بازی در دقایق پیش رو.

فضای پشت دنی رز و کیران تریپیه منطقه‌ای بود که کلوپ به شاگردانش دستور حمله داده بود و برای همین محمد صلاح و سادیو مانه مدام در طول بازی برای خط دفاعی تاتنهام دردسر ایجاد می‌کردند. در واقع اگر صلاح و مانه کمی از خود گذشتگی بیشتری نشان می‌دادند و در زدن ضربات آخر دقت بیشتری داشتند، به خصوص در نیمه دوم، بازی دیروز می‌توانست شکستی به مراتب سنگین‌تر برای میزبان رقم بزند. به هر سو کلوپ بالاخره موفق شد به نفرین ومبلی پایان دهد و در چهارمین حضورش در استادیوم ملی انگلیس نتیجه‌ای مثبت بگیرد.

خط میانی لیورپول هم در این بازی نمایشی چشمگیر داشت. نبی کیتا و جورجینیو واینالدوم، که گل اول بازی را هم زد نسبت به اریک دایر و موسا دمبله و هری وینکس برتری داشتند، با اینکه کمتر از هافبک‌های اسپرز صاحب توپ می‌شدند. اما ستاره این بازی کسی نبود غیر از جیمز میلنر.

وقتی این تابستان کیتا و فابینیو راهی آنفیلد شدند به نظر می‌رسید فرصت بازی بسیار کمتری به میلنر خواهد رسید. اما کهنه‌سوار لیورپولی‌ها در تمام بازی‌های این فصل در ترکیب اصلی قرار گرفته و در 33 سالگی نمایش‌هایی باورنکردنی داشته. میلنر برابر تاتنهام با و بدون توپ بهترین بازیکن زمین بود. او حدود 13 کیلومتر دوید، با سرعت میانگین هشت کیلومتر در ساعت، یعنی بیش از هر بازیکن دیگری در زمین. میلنر با پنج تکل در این زمینه هم بالاترین آمار بازی را داشت.

اما هافبک سابق منچستر سیتی و استون ویلا در جدال ومبلی بیش از هر بازیکن دیگری هم توپ را روی دروازه حریف ارسال کرد (4) و بیشترین فرصت گل را برای هم‌بازی‌هایش ساخت (3). میلنر در جریان بازیسازی تیمش هم نقشی کلیدی بازی کرد و بالاترین آمار پاس در نیمه حریف را داشت (32).

در سوی دیگر زمین اما هری کین باز هم یک روز خاموش دیگر را سپری کرد. پوچتینو قبل از بازی اعلام کرده بود که کاپیتانش نه مصدوم است و نه خسته و در اوج آمادگی به سر می‌برد. اما نمایش آقای گل جام جهانی روسیه در ومبلی قصه‌ای دیگر می‌گفت.

کین که در بازی فصل پیش دو تیم در همین استادیوم دو گل زده بود، نقشی بسیار کمرنگ در بازی دیروز داشت تا تعداد بازی‌های پیاپی بدون گلش برای تاتنهام و انگلیس را به چهار برساند. موضوع نگران‌کننده اما فقط این گل نزدن‌ها نیست. کین در این بازی تنها 22 بار پایش به توپ خورد. از آغاز فصل گذشته تا امروز فقط یک بار سابقه داشته که کین در یک بازی لیگ برتر کمتر از این صاحب توپ شود. در ضمن کین مقابل لیورپول تنها دو شوت به سوی دروازه الیسون زد، اتفاقی که برای چهارمین بار در این فصل رخ داد، اتفاقی که در کل فصل پیش تنها دو بار رخ داده بود.

جدا از نمایش خاموش کین، میشل ورم هم که به جای هوگو لوریس مصدوم درون دروازه اسپرز قرار گرفته بود روز بدی را پشت سر گذاشت. گلر سابق سوانزی روی هر دو گلی که تیمش دریافت کرد مقصر بود. روی گل اول ورم موفق نشد توپ را درست مشت کند و حداقل از باکس خودش بیرون بیندازدش و در نتیجه واینالدوم در ریباند دروازه‌اش را باز کرد. روی گل دوم هم ورم باید بعد از برخورد توپ به تیر دروازه آن را جمع می‌کرد. اما توپ از بین دستان او گذشت تا روبرتو فرمینو گل دوم را هم بزند.

جدا از اشتباهات ورم خط دفاعی تاتنهام هم در مجموع روز خوبی را سپری نکرد. در نقطه مقابل اما ویرجیل ون دایک و جو گومز باز هم کنار هم درخشیدند. با اینکه گل دقایق پایانی اریک لاملا باعث شد لیورپول و الیسون از یک کلین شیت دیگر محروم شوند، اما زوج ون دایک گومز خیلی زود در حال بدل شدن به یکی از بهترین زوج‌های دفاعی اروپاست. اگر قرار باشد لیورپول واقعا این فصل برای قهرمانی لیگ برتر بجنگد، نقش این زوج اهمیتی هم‌اندازه با نقش مثلث خط حمله‌شان خواهد داشت.

لیورپول برای سومین بار در تاریخ خود، هر پنج بازی ابتدایی فصل را برد. در حساس‌ترین مسابقه هفته پنجم لیگ برتر انگلیس لیورپول در ورزشگاه ومبلی مهمان تاتنهام بود و در نهایت با گل‌های واینالدوم و فرمینو با نتیجه ۲-۱ به پیروزی رسید تا شاگردان یورگن کلوپ با کسب پنجمین پیروزی متوالی، با ۱۵ امتیاز به دلیل تفاضل گل کمتر نسبت به چلسی در رده دوم جدول قرار گیرند.

این برای سومین بار در تاریخ باشگاه لیورپول است که این تیم ۵ بازی ابتدایی یک فصل را با برد سپری می‌کند. اما لیورپول در کدام فصل‌ها به ۵ پیروزی در ۵ هفته ابتدایی رسیده و سرنوشت قرمزها در پایان این فصول چگونه رقم خورده است؟

لیورپول برای اولین بار در فصل ۷۹-۱۹۷۸ به این رکورد رسید. شاگردان باب پیسلی که به عنوان قهرمان جام باشگاه‌های اروپا پای به فصل جدید لیگ دسته یک (لیگ برتر سابق) گذاشته بودند، در ۵ بازی ابتدایی به ترتیب کویینز پارک رنجرز، ایپسویچ تاون، منچسترسیتی، تاتنهام و بیرمنگهام را شکست دادند. لیورپول در بازی بعد با تک گل گریم سونس مقابل کاونتری به ششمین پیروزی متوالی هم دست یافت و در نهایت در بازی هفتم مقابل وست‌بروم به تساوی رسید تا رکورد شش برد متوالی را ثبت کند. لیورپول در پایان آن فصل با کسب ۶۸ امتیاز، با ۸ امتیاز اختلاف نسبت به ناتینگهام فارست برای یازدهمین بار قهرمانی انگلستان را جشن گرفت.

این اتفاق دومین بار در فصل ۹۱-۱۹۹۰ رخ داد. لیورپول با هدایت کنی دالگلیش در حالی به لیگ دسته یک آمد که در فصل قبل برای هجدهمین (و تا به امروز آخرین بار) قهرمان انگلیس شده بود. قرمزهای مرسی ساید این بار شروع کوبنده تری داشتند و هر ۸ بازی اول خود در لیگ را پیروز شدند. از جمله این پیروزی ها، برتری ۴-۰ مقابل منچستریونایتد در هفته پنجم با هت تریک پیتر بردسلی بود. ترمز لیورپول در نهایت در هفته نهم و به وسیله نورویچ سیتی با تساوی ۱-۱ کشیده شد. کنی دالگلیش در فوریه ۱۹۹۱ از سمت خود استعفا داد و در ادامه رانی موران و سپس گریم سونس هدایت لیورپول را به دست داشتند. لیورپول با کسب ۷۶ امتیاز از ۳۸ بازی با ۷ امتیاز کمتر نسبت به آرسنال (که تنها یک شکست در طول فصل داشت) به نایب قهرمانی رسید. 

کسب مقام دوم در آن فصل موجب شد لیورپول برای دهمین فصل متوالی، لیگ را در یکی از دو رتبه ابتدایی به پایان برساند. شروع های مقتدرانه همیشه پایان مناسبی برای لیورپول داشته و با توجه به شرایط موجود می‌توان به سرنوشت این فصل مردان کلوپ امیدوار بود.

ادن هازارد با هت‌تریک در مقابل کاردیف یک تنه تیمش را به پیروزی رساند. در یکی از دیدارهای عصر شنبه لیگ برتر انگلیس چلسی میزبان کاردیف سیتی بود. آبی‌های لندن که با گل سول بامبا از کاردیف عقب افتاده بودند با هت‌تریک ادن هازارد و تک گل ویلیان به بازی برگشتند و با برتری ۴-۱، ۱۵ امتیازی شدند و در صدر جدول قرار گرفتند. ستاره اول این بازی بدون تردید ادن هازارد بود که با زدن ۳ گل در دقایق ۳۷، ۴۴ و ۸۰ (پنالتی) شکست را برای چلسی به پیروزی تبدیل کرد و البته خود را نیز به جمع ۱۰ گل‌زن تاریخ چلسی رساند.

هازارد که در سال ۲۰۱۲ از لیل به چلسی پیوست، با این سه گل تعداد گل‌های خود برای باشگاه را به ۹۴ رساند و به دهمین گل‌زن برتر تاریخ باشگاه چلسی بدل شد. از این تعداد ۷۴ گل در لیگ برتر، ۵ گل در جام حذفی، ۵ گل در جام اتحادیه و ۱۰ گل در رقابت‌های اروپایی به ثمر رسیده است. هازارد که این تعداد گل را در ۳۰۵ بازی به ثمر رسانده، با چلسی به دو قهرمانی لیگ برتر، یک قهرمانی جام حذفی و یک قهرمانی جام اتحادیه و یک قهرمانی لیگ اروپا رسیده است.

نزدیک‌ترین فردی که هازارد می‌تواند در جدول گل‌زنان از او سبقت بگیرد، جورج هیلدسون بازیکن آبی‌ها در ابتدای قرن ۲۰ است که ۱۰۸ گل برای چلسی به ثمر رسانده بود. برترین گل‌زن تاریخ باشگاه چلسی، فرانک لمپارد است که ۲۱۱ گل به نام خود ثبت کرده، بابی تامبلینگ ۲۰۲ گله در کنار لمپارد تنها نفراتی هستند که از مرز ۲۰۰ گل برای چلسی عبور کرده‌اند.

البته این بازی برای هازارد فرصت ثبت یک رکورد دیگر را هم به وجود آورد. بعد از فوریه ۲۰۱۴ و بازی مقابل نیوکاسل، هازارد در مقابل کاردیف موفق شد دومین هت‌تریک لیگ برتری خود را برای چلسی به ثمر برساند. به استناد آمار اوپتا به جز هازارد، تنها ۳ بازیکن دیگر در تاریخ باشگاه چلسی، بیشتر از یک هت‌تریک لیگ برتری داشته‌اند؛ دیدیه دروگبا، فرانک لمپارد و جیمی فلوید هاسلبنک.