|
والورده؛ نابغه محتاط یا ستارهمحور ترسو
در این مطلب میخواهیم به ابعاد شخصیتی و ویژگیهای فنی ارنستو والورده سرمربی ۵۵ ساله حال حاضر بارسلونا بپردازیم. کسی که توانست پس از موفقیتهایش در تیمهای سابقش از جمله والنسیا و اتلتیک بیلبائو خود را به رختکن آبی اناری ها برساند. آنچه که والورده را از بقیه متمایز میکند این است که او میراث دار مربیانی است که شاید از بعد تاکنیکی حداقل شباهت را به آن ها دارد؛ کسانی همچون کرایوف، فان خال، گواردیولا، ریکارد، تیتو ویلانووا و ... . بارسلونا آخرین بار که چنین ریسکی را انجام داد انتصاب تاتا مارتینو بود که البته دوران چندان موفقی را سپری نکرد.
والورده اوایل حضورش در بارسلونا را خوب شروع نکرد و نتوانست در پیش فصل و سوپرجام انتظارات هواداران را براورده کند. حواشی مربوط به خروج نیمار، آشفتگی در بازار نقل و انتقالات و همچنین عدم هماهنگی فنی والورده با بازیکنان را میتوان از جمله این ناکامی ها دانست.
اما رفته رفته شرایط بهتر شد. بطوریکه با شروع لالیگا او ورق را برگرداند و با نتایج خوب که بعضا با بازی های نهچندان خوب همراه بود توانست این جام را از آن خود کند. او با درخشش تیمش در دو بازی ال کلاسیکو جای پای خود را محکم تر کرد. والورده در کوپادل ری هم موفق ظاهر شد و توانست بارسلونا را قهرمان این جام کند. کاری که با اتلتیک بیلبائو تا آستانه آن پیش رفته بود اما مغلوب همین بارسلونا شد.
اما آنجا والورده در تیررس منتقدان و بعضا هواداران قرار گرفت که لیگ قهرمانان را به شکلی عجیب و در بازی با آ اس رم از دست رفته دید. درحالیکه بارسلونا در نیوکمپ چهار بر یک برنده بازی بود اما در دیدار برگشت به طرزی باورنکردنی در ورزشگاه المپیکو بازی را سه بر صفر واگذار کرد تا به نوعی سندروم یک چهارم برای بارسلونا در لیگ قهرمانان ایجاد شود. به زعم بسیاری از کارشناسان تدافعی بازی کردن بارسلونا در بازی برگشت و تصمیمات فنی شخص والورده دلیل این شکست تلخ بود. تجربه کم والورده در لیگ قهرمانان هم در رقم خوردن این شب بی تاثیر نبود.
هرطور که شد فصل برای بارسلونا با دو جام که کاملا مقتدرانه بدست آمد به پایان رسید که قطعا نتیجه بدی نمیتواند باشد. این فصل هم برای والورده با اقتدار در لالیگا و پیشروی در کوپا شروع شد و همچنان هم ادامه دارد.
وجه مشترک عملکرد دو ساله والورده در بارسلونا موفقیت در لالیگا، کوپادل ری و موفقیت در الکلاسیکو ها بود؛ اما تفاوت این دو فصل را شاید بتوان عملکرد او در لیگ قهرمانان نامید. هر چند هنوز بارسلونا به مرحله نیمه نهایی نرسیده است اما قطعا پختگی بیشتری در تصمیمات و تعویض های او قابل مشاهده است. باید دید آیا والورده میتواند دوباره بارسلونا را به رویای کسب سه گانه برساند. هفت خانی که خان اصلی آن باقی مانده است.
مگر میشود مسی در تیمی باشد و وزن آن تیم به سمت او سنگینی نکند. وظیفه والورده نهایت استفاده از ابزارش است. او مسئول دوران پسا مسی نیست. او یک مربی است. البته اینکه بازیکنانی همچون کوتینیو هنوز در ترکیب اصلی جا نیفتاده اند قطعا جای نقد دارد.
حرفه ای و جنتلمن: کافیست مصاحبه های او را بخوانید تا تواضع و درک بالای او را بفهمید.
از بازیکنان خود نهایت حمایت را میکند، به تیم حریف احترام میگذارد ، درباره جذب بازیکنان آنها صحبت نمیکند و در عین درخواست های نقل و انتقالاتیش، به پروژه بلند مدت باشگاه که قطعا به مربی متکی نیست احترام میگذارد.
دلیل ذکر این ویژگی ها این بود که نشان دهیم بارسلونا در لیگ قهرمانان تنها تیمی پر ستاره نیست بلکه مربی کاربلد و کاریزماتیک پشتوانه این تیم است که با تجربه اش از فصل قبل قطعا بارسلونا را به گزینه ای قدرتمند برای قهرمانی این رقابت ها تبدیل میکند. مهم نیست در مقابل منچستر یونایتد هستید و یا یوونتوس. مهم نیست همتایتان در تیم حریف آلگری است یا پپ و یا کلوپ. چون بارسلونا بارسلونا است و والورده والورده. برای آنان بارسلونا مهم است نه آنان برای بارسلونا.
کِن: بالوتلی جدید یا جانشین رونالدو؟
بیایید درباره مویسی کِن حرف بزنیم، نه درباره ابلههایی که به او توهین نژادپرستانه کردند و نه درباره همتیمیایهایی که باید بیش از این هوای او را داشتند. بیایید درباره نوجوانی حرف بزنیم که در هر پنج بازی اخیرش برای باشگاه و تیم ملیاش گل زده، پدیدهای که این فصل در سری آ هر 47 دقیقه یک بار دروازه حریفان یوونتوس را باز کرده است.
کن این هفته باز هم درخشید. بیانکونری در آستانه قطعی شدن هشتمین اسکودتوی پیاپیاش است، اما نمایش شاگردان مکس الگری برابر میلان خالی از انرژی و خلاقیت لازم بود. یوونتوس گل اول را، روی اشتباه لئوناردو بونوچی و فرصتشناسی کریژتوف پیانتک، خورد و با پنالتی پائولو دیبالا کار را به تساوی کشید. اما دیبالا که شب خوبی را پشت سر نمیگذاشت دقایقی بعد از گلی که زد جای خودش را به کن داد تا این پدیده 19 ساله یک بار دیگر استعداد بسیار بالای خودش را به رخ همه بکشد و روی پاس میرالم پیانیچ با یک کنترل و یک ضربه دقیق کار را تمام کند.
فرم این روزهای کن باور این حقیقت که او این فصل فقط دو بار در ترکیب یوونتوس در بازیهای لیگ قرار گرفته را سخت و دشوار جلوه میدهد. کن تا پیش از شروع ماه مارچ حتی یک بار هم از ابتدا برای تیمش به زمین نرفته بود. اما از این مقطع به بعد او در جایگاه بهترین گلزن لیگ، به صورت مشترک، قرار گرفته و لقب جوانترین بازیکن تاریخ فوتبال ایتالیا که در دو بازی رسمی پیاپی در برای آتزوری گلزنی کرده را به خودش اختصاص داده است.
چقدر این داستان میتوانست تغییر کند اگر یوونتوس در ژانویه اجازه انتقال قرضی کن به تیمی دیگر را میداد. میلان یکی از مشتریهای اصلی کن بود. مشتری دیگر هم آژاکس بود، حریف فرداشب بانوی پیر تورین در چمپیونز لیگ. البته باشگاه هرگز حاضر نبود کن را از دست بدهد، اما مدیر برنامههای او، مینو رایولا، ارزش بازیکنش را خیلی بیشتر از اینها میدانست که صرفا نیمکت بیانکونری را گرم کند. قرارداد حال حاضر کن سال 2020 به پایان میرسد و هزینه تمدید این قرارداد برای یوونتوس هفته به هفته بیشتر میشود.
اما کن که سال 2014 از تورینیو راهی یوونتوس شد، پیش از این سابقهای از بی انضباطی و حاشیهسازی داشت. او سال 2017، همراه با جانلوکا اسکاماکا، به خاطر شوخیهای از حد گذشتهشان از اردوی تیم ملی زیر 19 سالهای ایتالیا اخراج شد. چنین رفتارهایی بود که لقب «بالوتلی جدید» را برای کن به همراه آورد. اما حقیقت اینجاست که با وجود احترام مشترکی که بین دو بازیکن است، کن چه از نظر رویکرد حرفهای و چه از منظر سبک بازی، تفاوت زیادی با ماریو بالوتلی دارد. خود کن در این باره گفته: «ماریو توصیههای زیادی به من کرده، چون نمیخواست من با مشکلاتی که خودش درگیرش بود مواجه شوم».
کن حالا شهرتی به عنوان بازیکنی سختکوش پیدا کرده. او از هر جلسه تمریناش درسی جدید از کریستیانو رونالدو میگیرد: «واقعا ممکن نیست هر روز این بازیکن بزرگ را ببینی و چیزی ازش یاد نگیری». خود رونالدو هم از پیشرفت کن لذت میبرد. وقتی کن برای اولین بار در این فصل از سری آ در ترکیب اصلی یووه، مقابل اودینزه قرار گرفت، رونالدو با لبخندی از رضایت گل دوم او را تماشا کرد و حتی ادای حرکتش را هم روی نیمکت درآورد.
هنوز خیلی زود است که پیشبینی کنیم کن تا چه حد پیشرفت خواهد کرد و تا کجا پیش خواهد رفت. آیا او قابلیت رسیدن به جایگاه رونالدو را دارد؟ آینده پاسخ این سوال را خواهد داد. آنچه در زمان حال مشخص است، کمک بزرگیست که کن به تیمش در غیبت ابرستارهشان کرده. بعد از مصدومیت رونالدو در بازیهای مقدماتی یورو 2020، او اعلام کرد هرطور شده خودش را به دیدار مقابل آژاکس خواهد رساند. درخشش کن در بازیهای اخیر اما لزوم این هرطور رسیدن را بسیار کمتر کرده است. یووه هر سه بازی اخیرش بدون رونالدو را برده، و در هر سه این بازیها کن گلزنی کرده.
اتلتیکو قربانی حماقت کاستا
در یک برنامه تلویزیونی، اقدام سال گذشته آنتوان گریزمان برای ماندن در اتلتیکومادرید با وجود پیشنهاد بارسلونا را «تصمیم» توصیف کردند. انتخاب مهاجم فرانسوی هنوز مورد بحث است و یکی از نکات کلیدی قبل از دیدار بارسا با اتلتیکومادرید همین موضوع بود. حتی موندو دپورتیوو با این تیتر به استقبال بازی رفت: «لالیگا: تصمیم». بارسلونا هشت امتیاز برتری داشت و این یعنی اتلتیکو چارهای جز پیروزی نداشت اگر میخواست شانسی برای گرفتن بارسلونا در هفتههای پایانی داشته باشد. در حالی که گریزمان آمادگی کامل بدنی برای بازی در ترکیب اصلی مقابل بارسلونا داشت، دیگر مهاجمان تیم، دیگو کاستا و آلوارو موراتا بعد از مصدومیت، تازه به تمرینهای کامل تیم برگشته بودند. دیگو سیمئونه باید تصمیم سختی میگرفت؛ اینکه هر دو را روی نیمکت بنشاند یا به یکی بازی بدهد تا به دفاع بارسلونا فشار بیاورد. مربی آرژانتینی تصمیم بزرگی گرفت و کاستا را در ترکیب اصلی گذاشت اما این تصمیم غلط از آب درآمد، این بازی جای بازیکنان خونسرد بود. کاستا کنترلش را از دست داد، لیونل مسی و لوییس سوارس خونسردی خود را حفظ کردند و این تفاوت میان دو تیم بود. برای حدود ۲۸ دقیقه یک مسابقه و بالاتر از آن یک رقابت قهرمانی داشتیم اما بعد کاستا از همان کارهای کاستایی کرد و بیدلیلترین کارت قرمز ممکن را گرفت. آیا واکنش خیل مانسانو به توهین لفظی او بیش از حد بود؟ شاید، ما دقیقا نمیدانیم اما این را میدانیم که کاستا به خاطر این رفتار احمقانه کاملا شایسته مجازات بود. حتی نمیدانیم دقیقا چه چیز اینقدر او را عصبانی کرد. آرتور وسط زمین برای گرفتن توپ تکل رفت و به نظر میرسید این کار را خیلی تمیز انجام داده اما کاستا به سمت داور رفت و به او فحاشی کرد. داور میخواست کارت زرد بدهد اما نظرش را عوض کرد و قرمز داد. اتلتیکو قربانی شد. دو مدافع میانی، دیگو گودین و خوسه خیمنس به خاطر اعتراض اخطار گرفتند. حس میکردند داور اشتباه کرده اما در واقع، کاستا آنها را زمین زد. قابل پیشبینی بود که بازی به طور کامل با این اخراج عوض شود، حتی بارسا حداقل تا پایان نیمه اول تحت تاثیر این جنجال و حواشیاش بود. قبل از اخراج کاستا، میزبان به وسیله خوردی آلبا توپ را به تیرک دروازه میهمان زده بود و فیلیپه کوتینیو دروازهبان اتلتیکو، یان اوبلاک را به واکنش واداشت. بعد از اخراج تقریبا هیچ کاری نکردند و در نیمه دوم به تدریج فشار را بیشتر کردند. اتلتیکو هم پاسخ تحسین برانگیزی داد و دو مدافع کناریاش را با دو مهاجم عوض کرد، سانتیاگو آریاس و فیلیپه لوییز جای خود را به آنخل کوره آ و موراتا دادند در عین حال در فاصله پنج دقیقه مانده به پایان لوییس سوارس گل اول را به شکلی فوقالعاده زد و ۹۰ ثانیه بعد مسی دروازه تیم از هم گسیخته اتلتیکو را برای بار دوم باز کرد.
بوسکتس و بارسا: راهی تمام انگلیسی تا مادرید
سید لو
آخرین باری که بارسلونا و منچستر یونایتد مقابل هم قرار گرفتند بازی با درخواست رحم یونایتدیها به پایان رسید. بارسلونا در فینال چمپیونز لیگ در ومبلی ۳-۱ پیش بود و در حالیکه تنها ۱۰ دقیقه به پایان بازی باقی مانده بود وین رونی به سمت ژاوی هرناندز رفت و جوری که هافبک کاتالان به خاطر میآورد چنین جملهای گفت: «بسه دیگه. شما بردین. دیگه انقدر به هم پاس ندید». سرخیو بوسکتس با شنیدن این خاطره لبخندی میزند. هشت سال از این فینال میگذرد و حالا بارسلونا و منچستر یونایتد یک بار دیگر آماده رویارویی با هم میشوند. اما از بین ۲۶ بازیکنی که در فینال ومبلی در زمین حاضر بودند، بوسکتس یکی از فقط سه بازمانده این دیدار است، بازیای که برای او رسیدن به رفیعترین قله بارسلونای پپ گواردیولا بود. بوسکتس در فینال ومبلی ۸۲ بار اقدام به پاس دادن کرد و تنها پنج بار توپش به هدف نرسید. لیونل مسی، آندرس اینیستا و ژاوی هم برابر یونایتد به ترتیب ۱۰۰، ۱۱۵ و ۱۴۸ پاس سالم دادند تا آمار تیمیشان بالای ۷۰۰ برود. بیجهت نبود که بعد از پایان بازی سر الکس فرگوسن نحوه پاسکاری بارساییها را مسحورکننده توصیف کرد: «هیچ تیمی تا حالا چنین برتریای نسبت به ما نداشته». مایکل کریک هم در مستند «توپ را بگیر و پاس بده» از برتری کامل بارسا در این بازی حرف میزند. به نظر بوسکتس هیچ تقدیری بالاتر از این نیست که حریف شکست خورده ازت تعریف کند.«وقتی چنین آدمهای فوقالعاده مهمی در فوتبال ازت تعریف میکنند احساس غرور و سپاس میکنم. این بهترین دوران پپ بود، وقتی تسلط ما بر بازی به بالاترین سطح خودش رسید.»بارسلونا جشن قهرمانی را در استادیومی برپا کرد که برای اولین بار تاجگذاری اروپایی را هم همانجا تجربه کرده بودند، جشن قهرمانیای که با عامل انسانیاش حتی معنایی بیشتر از یک افتخار فوتبالی داشت. کارلس پویول، کاپیتان تیم، از اریک آبیدال خواست تا جام را بالا ببرد، فقط شش هفته بعد از اینکه مدافع فرانسوی بارسا از ابتلایش به سرطان آگاه شده بود.بوسکتس در تابستان ۲۰۰۸ همراه تیم اول بارسلونا راهی پیشفصل شد. اما بعد از شروع فصل به تیم دوم بازگشت و با خودش فکر کرد دیگر شانسی برای بازی در ترکیب تیم اصلی ندارد. با این حال فقط ۱۰ روز طول کشید تا او دوباره به جمع اسکواد تیم اول برگردد و خیلی زود بدل به مهرهای کلیدی برای تیمی که گواردیولا میخواست بسازد شود. از این تاریخ به بعد بوسکتس ۳۰ عنوان به ویترین افتخاراتش اضافه کرده، افتخاراتی که شامل هفت قهرمانی لا لیگا، سه قهرمانی چمپیونز لیگ، یک قهرمانی در جام ملتهای اروپا و البته فتح جام جهانی میشوند. با تمام این افتخارات، هنوز لحظه جشن قهرمانی در فینال ومبلی برای بوسکتس چیز دیگریست.
همه اخراجهای دیگو کاستا با اتلتیکو
کاستا در دیدار اتلتیکومادرید و بارسلونا به دلیل توهین به داور، کارت قرمز مستقیم دریافت کرد و از بازی اخراج شد. مهاجم اسپانیایی-برزیلی با برچسب بازیکن جنجالی و خشن برای چهارمین بار (در ۱۷۸ بازی) با پیراهن اتلتیکو اخراج شد. سه بار این اخراج به طور مستقیم بود و یک بار با دریافت دو کارت زرد مجبور به ترک زمین شد.
نخستین بار در دهم نوامبر ۲۰۱۰ رخ داد. کاستای جوان به خاطر کشیدن پیراهن بازیکن لاس پالماس در یک موقعیت تک به تک کارت قرمز مستقیم دریافت کرد. روخی بلانکو در دقیقه ۴۰ مجبور شد ۱۰ نفره به کار خود ادامه دهد. بازی با تساوی یک بر یک به پایان رسید. کاستا یک بازی در لالیگا را برابر اوساسونا از دست داد و تیمش توانست با سه گل پیروز شود.
دومین اخراج بدتر از همه بود. او در ششم دسامبر ۲۰۱۲ در لیگ اروپا برابر ویکتوریا پلژن کارت قرمز مستقیم دریافت کرد. کاستا به علت ضربه سر به دیوید لیمبرسکی از چهار بازی محروم شد. مهاجم اسپانیایی-برزیلی دیدار برابر روبین کازان در مرحله یک هشتم نهایی را از دست داد. اتلتیکو برابر آن تیم حذف شد. دیدار رفت را با شکست ۲ بر صفر به پایان رساند اما در بازی برگشت توانست یک بر صفر پیروز شود که برای صعود کافی نبود. کاستا محرومیتهای بعدی را در فصل بعدی لیگ قهرمانان گذارند و در دیدار برابر زنیت (پیروزی ۳ بر یک) و پورتو (پیروزی ۲ بر یک) حضور نداشت. دو کارت قرمز کاستا در دوران دوم حضور این بازیکن در اتلتیکو رقم خورد. نخستین بار در روز بازگشتش به لالیگا بود. او در ششم ژانویه ۲۰۱۸ برابر ختافه دو کارت زرد دریافت کرد. اولین کارت به خاطر اعتراض بود. دومین جریمه نیز به خاطر خوشحالی با تماشاگران پس از به ثمر رساندن گل دوم تیمش بود. مهاجم اسپانیایی دیدار برابر ایبار را از دست داد که با پیروزی یک بر صفر اتلتیکو به پایان رسید.چهارمین اخراج کاستا شنبه شب برابر بارسلونا اتفاق افتاد. او منتظر است ببیند چند بازی محروم میشود. احتمال میرود مهاجم اسپانیایی از حضور در چهار دیدار محروم شود.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4009/17330/64335
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4009/17330/64336
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4009/17330/64337
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4009/17330/64338
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4009/17330/64339
|
عناوین این صفحه
- والورده؛ نابغه محتاط یا ستارهمحور ترسو
- کِن: بالوتلی جدید یا جانشین رونالدو؟
- اتلتیکو قربانی حماقت کاستا
- بوسکتس و بارسا: راهی تمام انگلیسی تا مادرید
- همه اخراجهای دیگو کاستا با اتلتیکو