|
سرمربی واقعی بارسلونا لیونل مسی است!
کیکه ستین هفته گذشته بعد از انتخاب به عنوان سرمربی جدید بارسلونا در مصاحبه ای گفت: «حتی در خواب و رویای خود هم نمی دیدم که روزی به عنوان سرمربی بارسلونا انتخاب شوم. هرگز فکر نمی کردم که این باشگاه من را انتخاب کند.» سرمربی سابق بتیس یکی از مقلدان سبک یوهان کرایوف فقید، اسطوره باشگاه بارسلونا، به حساب می آید. با این وجود ستین دوران مربی گری متوسطی داشته اما با وجود رد پیشنهاد سرمربی گری بارسا توسط ژاوی، این سرمربی ۶۱ ساله بود که به عنوان مربی جدید بلوگرانا انتخاب شد.
ژاوی سرمربی حال حاضر السد چند ماهی است که هدایت این تیم قطری را برعهده گرفته است. حالا اما آخرین چیز مهم در باشگاه بارسلونا سرمربی است. تقریبا در همه جای دنیا، نقش مربی در حال کاهش است و این اتفاق در نوکمپ بیش از هر جای دیگری رخ می دهد. آخرین باری که بارسلونا یک سرمربی فعال سطح اول را به عنوان سرمربی خود انتخاب کرد، به سال ۲۰۰۲ بر می گردد که لوئیس فن خال هدایت بلوگرانا را بر عهده گرفت. بعد از ناکامی این هلندی باشگاه بارسلونا تصمیم گرفت که در سیاست های خود تغییر ایجاد کند. آن ها بعد از فن خال نه به دنبال نام های بزرگ بلکه در جست و جوی سبک بازی خوب بوده اند و در همین راستا نیز مربی های خود را انتخاب کرده اند. فوتبالی مبتنی بر سبک هجومی و فشار زیاد بر روی حریف.
در سال ۲۰۰۳ رئیس وقت باشگاه بارسلونا یعنی خوان لاپورتا از کرایوف سوال کرد که کدام مربی می تواند سبک او را به بارسا برگرداند و این هلندی فرانک رایکارد را پیشنهاد داد. رایکارد به بارسلونا آمد و در سال ۲۰۰۶ این تیم را به مقام قهرمانی چمپیونزلیگ رساند.
بعد از جدایی رایکارد در سال ۲۰۰۸ باشگاه بارسلونا به دنبال استخدام یک سرمربی بزرگ بود و از ژوزه مورینیو به عنوان یکی از گزینه های این تیم یاد می شد و مذاکراتی نیز در این باره انجام شد. انتخاب مورینیو قریب الوقوع به نظر می رسید اما باشگاه بارسلونا این کار را انجام نداد چرا که این باور وجود داشت که سبک بازی تیم های مورینیو مطابقتی با پیشینه کرایوف در این باشگاه نداشت. در عوض بارسا پپ گواردیولا ۳۷ ساله را به عنوان سرمربی جدید خود انتخاب کرد. پپ با پیشینه ای کم بار به عنوان سرمربی بارسا انتخاب شد اما در سال ۲۰۱۲ به عنوان یکی از بهترین مربیان دنیا این تیم را ترک کرد. بعد از گواردیولا، تیتو ویلانووا، تاتا مارتینو، لوئیز انریکه، ارنستو والورده و حالا کیکه ستین هدایت بارسلونا را بر عهده گرفته اند.
به طور خلاصه می توان گفت که بارسلونا طی سال های اخیر مربیان کم نام و نشان را روی نیمکت خود نشانده است. حالا اما سبک بازی بارسا نه بر اساس روش یوهان کرایوف بلکه تا حد زیادی توسط بازیکنان و به خصوص لیونل مسی پیش می رود.
شخصیت نه چندان پر سر و صدای مسی و همچنین سکوت همیشگی او کمی فریبنده است. درون رختکن اما رهبری به تمام معنا است که دیدگاه های جزئی درباره نحوه فوتبال بازی کردن دارد. بارسلونا حالا موفق شده که این فوق ستاره آرژانتینی را به مدت ۱۵ سال در تیمش حفظ کند. اگر چه بارسا این موضوع را تکذیب می کند اما مسی قدرتی فراتر از یک بازیکن دارد و حتی در امور نقل و انتقالات و حتی انتخاب سرمربی تیم نیز صاحب نظر است.
بعضی اوقات مسی برای تیم تصمیم گیری می کند. به عنوان مثال او در تابستان گذشته به طور مستقیم از رئیس باشگاه یعنی جوزپ بارتومئو درخواست کرد که نیمار را به خدمت بگیرد. بارسا نیز تمام تلاش خود را برای جذب نیمار انجام داد اما به دلیل قیمت ۲۰۰ میلیون یورویی او این انتقال انجام نشد. بعد از این موضوع باشگاه به طور رسمی از مسی عذرخواهی کرد و گفته می شود که بارسلونا به مسی گفته است: «ببخشید. ما تلاش خود را انجام دادیم اما نتوانستیم نیمار را جذب کنیم.»
حالا شیوه بازی بارسا بر اساس مشورت سرمربی با بازیکنانی نظیر لیونل مسی، سرخیو بوسکتس و جرارد پیکه تایید می شود. هر مربی بارسا حالا باید خودش را با مسی سازگار کند. استراتژی پرس کردن حالا کنار گذاشته شده و بارسا حالا با جذب بازیکنانی نظیر آرتور ویدال تنها یک چیز استراتژی را در دستور کار خود قرار داده: «فقط توپ را به مسی بدهید.» والورده نیز اخیرا چنین اتفاقی را درک کرده بود و متوجه شده بود که بیش از یک سرمربی ساده هیچ نقش دیگری در بارسلونا ندارد.
حالا به نظر می رسد که فوتبال تنها به بازیکنان تعلق دارد و این بازیکنان هستند که تصمیم گیرنده اصلی به حساب می آیند. در حال حاضر مربیان بارسا نمی توانند سبک بازی خود را به بازیکنان دیکته کنند بلکه برعکس بازیکنان تعیین کننده همه چیز هستند. به عنوان مثال بوسکتس حالا خودش می داند که چگونه حریف را به سمت خود بکشاند و بعد از آن فضاسازی کند و مربی هیچ وقت سر بازیکنانش برای انجام کاری فریاد نمی زند.
در مجموعه مستندهای اخیر Matchday که توسط Rakuten اسپانسر باشگاه ساخته شده است، صحنه های مختلفی در داخل رختکن فیلمبرداری شده است که به صورت واضح نقش آشکار مربی بارسلونا را نشان می دهد. مخصوصا پیش از آغاز هر بازی این امر مشخص تر است. والورده صحبت های تاکتیکی مختصری انجام می دهد ، پس از آن بازیکنان بزرگ غالباً چند کلمه صحبت می کنند. مسی نیز معمولاً با سخنانی کوتاه تأکید می کند که باید خونسرد باشیم. به عنوان مثال، قبل از بازی مقابل اتلتیکو مادرید به هم تیمی های خود می گوید: «مثل همیشه بدون عجله و بدون این که تمرکز خود را از دست می دهیم.»
ایجاد انگیزه در فوتبالیستها مهمتر از هر چیز دیگری است. بازیکنان کم انگیزه احتمالا نمی توانند به ترکیب اصلی بارسلونا ورود کنند احتمالاً در آنجا دوام نخواهد آورد. در صحنه دیگری از این مستند ساعاتی بعد از این که بارسا 5-1 رئال مادرید را شکست داده پیکه در حال صحبت با مدیرعامل راکوتن، هیروشی میکیتانی، است و وی بعد از آن در گفتگویی به والورده می گوید: «گوش کن آقای والورده، ما به مهمانی می رویم.» سپس او با تمسخر از جواب والورده تقلید می کند: «چرا؟ چرا؟ چرا؟ چرا؟ من هیچ دلیلی نمی بینم که شما به میهمانی بروید.» این موضوع نشان می دهد که سرمربی یک نقش معمولی در باشگاه دارد نه بیشتر از آن.
در هفته های اخیر در داخل باشگاه، نارضایتی زیادی از والورده به خاطر بازی های ناامیدکننده و نتایج نه چندان خوب و همچنین بی توجهی او به بازیکنان با استعداد آکادمی جوانان وجود داشت. حالا این وظیفه به کیکه ستین سپرده شده است. بلافاصله پس از انتصاب، وی چندین جوان را به تمرینات تیم اول دعوت کرد. حتی اگر بارسلونا با کیکه ستین به مقام قهرمانی لیگ قهرمانان نیز دست پیدا کند، به نظر می رسد که حضورش در این تیم دائمی نخواهد بود چرا که آنها بازیکنان بزرگ زیادی در اختیار دارند و به همین خاطر باید یک مربی بزرگ نیز هدایت شان را بر عهده بگیرد.
منچستر بدون راشفورد، بدون امید
اینکه لیورپول توانست منچستریونایتد – این منچستریونایتد فعلی – را در خانه با نتیجه دو بر صفر ببرد اصلاً غافلگیرکننده نبود. ممکن بود یک سناریو رقم بخورد؛ اینکه یونایتد در آنفیلد اتوبوس را پارک کند، امیدوار باشد که لیورپول از فاصله بسیار زیادی که در صدر جدول ایجاد کرده و رکورد ۶۱ امتیاز از ۶۳ امتیاز ممکن،اشباع شده باشد و سپس در ضدحمله به این تیم ضربه بزند اما این سناریو با مصدومیت مارکوس راشفورد از بین رفت.
اینکه او از ناحیه کمر مصدوم بود و پس از بازی مقابل ولوز مصدومیت او تشدید شد، باعث میشود انگشت اتهام به سمت افراد خاصی نشانه برود. آیا این تقصیر اوله گونار سولشر بود که او را در حالی مقابل ولوز برای دقایقی به زمین فرستاد که میتوانست این کار را نکند؟ چرا پزشکان باشگاه این اجازه را به او دادند؟ البته درباره مصدومیتها باید به خود یادآوری کنیم که ما پزشک نیستیم (البته اکثر ما) و ما کمر راشفورد را معاینه نکردهایم.
در هر حال، پزشکی علم محض نیست و به همین دلیل است که گاهی نظر پزشکان تغییر میکند اما اگر راشفورد در طول سال با مصدومیت بازی کرده باشد، باید امیدوار بود که سولشر از این موضوع خبر داشته و او و راشفورد حاضر بودهاند که این ریسک را بپذیرند اما واقعاً ربطی ندارد که او مقابل ولوز بازی کرده باشد یا نه. اگر او در آن مسابقه به میدان نمیرفت و سپس مقابل لیورپول بازی میکرد و در ۱۵ دقیقه نخست بازی مصدوم میشد، نتیجه همان میشد.
غیبت راشفورد که دستکم تا آوریل (فروردین) ادامه خواهد داشت، بیتردید ضربه سختی به یونایتد وارد میکند و باعث میشود که فشار بر روی خط حمله کمشمار یونایتد بیشتر هم شود. آشکار است که منیونایتد احتیاج به مهاجم جدیدی دارد، حتی اگر آن مهاجم تنها در کوتاهمدت مشکل را حل کند. خریدن یا نخریدن این مهاجم میتواند منجر به صعود یا عدم صعود به لیگ قهرمانان شود. اگر یونایتد به لیگ قهرمانان نرسد، حدود ۹۰ میلیون یورو درآمد از یوفا را از دست میدهد و درآمدهای باشگاه از قراردادهای تجاری هم کمتر خواهد شد. لیورپول در این بازی یونایتد را به زیر سیطره خود درآورده بود. اگر آنها در یکسوم هجومیشان خونسردی بیشتری داشتند، اگر داوید دخئا یک روز معمولی خود را داشت و اگر سادیو مانه افت نکرده بود، لیورپول میتوانست پنج، شش گل بزند. در واقع، این هولناک است که لیورپول با وجود نمایشهای یکنواخت و بیتنوع اخیرش میتواند تا این حد خطرناک ظاهر شود؛ آن هم در شرایطی که آنها میدانستند حتی بدون تلاش فراوان هم میتوانستند این بازی را ببرند. مردان یورگن کلوپ فرمی داشتند که معمولاً در بهار دیده میشود، یعنی در اوج لیگ قهرمانان. آنها میتوانند تا اواسط ماه مارس (اواخر زمستان) قهرمانی خود را قطعی کنند (آن هم در گودیسون پارک که بسیار جالب خواهد بود) و باید دید که آیا آنها در آن هنگام تمرکزشان را کاملاً بر روی فتح دوباره لیگ قهرمانان میگذارند یا نه. جذابترین قسمت ماجرا برای تماشاگران بیطرف، این بود که آلیسون چگونه کل زمین را دوید تا گل محمد صلاح را با او جشن بگیرد.
آلیسون با ذهنی سریع، توپ را برای صلاح ارسال کرد و او هم در حالی توپ را گرفت که هنوز در زمین خودی بود و به این دلیل در موقعیت آفساید قرار نداشت. به این ترتیب میتوان گفت که این تیم از نظر ذهنی شرایط بینقصی دارد. همه اینها به دلیل حضور کلوپ است.
مادرید، برزیلته!
درباره فلورنتینو پرس، رئیس باشگاه رئال مادرید گفته میشود که او از بازیکنان آرژانتینی یا سیاهپوست متنفر است. ماکلله را که بهترین هافبک دفاعی تاریخ بود بهدلیل رنگ پوستش و اینکه او نمیتوانسته مثل زیدان بازیکن مقابلش را دریبل کند به چلسی فروخت. بازیکنان آرژانتینی زیادی در دوره او خریداری نشدند. گاگو و ایگواین هم با اصرار سرمربی وقت در نقل و انتقالات زمستانی به تیم اضافه شدند که بعدا ایگواین با وجود آمار خوب گلزنی بهخاطر به خطر نیفتادن موقعیت بنزما در فهرست فروش قرار گرفت. دیماریا هم تنها به این دلیل که میخواست دستمزدش افزایش یابد به قیمت گزافی به منچستریونایتد فروخته شد. در عوض، پرس هر سال بازیکن برزیلی میخرد. عشق او به نیمار هم بر کسی پوشیده نیست و اگر مخالفت زیدان نبود، در همین تابستان سومین بار برای خرید بازیکن محبوبش تلاش میکرد و اینبار موفق میشد. رئال مادرید در نقلوانتقالات ژانویه امسال هم یک بازیکن برزیلی دیگر به نام ژسوس راینیر خرید، درست در روزی که راینیر 18ساله شد. این بازیکن به کاسمیرو، مارسلو، وینیسیوس، میلیتائو و رودریگو اضافه شد تا تعداد برزیلیهای حاضر در رئال به عدد5 برسد. رئالمادرید با کمک جونی کالافات (ایجنت) بارسلونا، اتلتیکو، پاری سن ژرمن و منچسترسیتی را در خرید راینیر خسوس پدیده برزیلی شکست داد. لوکاس سیلوا هم تا همین دو سهماه پیش تحت قرارداد رئال بود تا اینکه بالاخره موفق شد به تیم گرمیو در کشورش برود. پرس در 3فصل اخیر برای 3 بازیکن نوجوان برزیلی 125میلیون یورو هزینه کرد؛ وینیسیوس (50)، رودریگو (45) و راینیر (30). در فصل06- 2005، 5برزیلی در سانتیاگو برنابئو بودند؛ رونالدو نازاریو، روبرتو کارلوس، سیسینیو، باپتیستا و روبینیو. رابطه عاشقانه بین رئال و فوتبال برزیل بهخاطر فردی به نام جونی کالافات هم هست. او که رئیس کمیته استعدادیابی باشگاه است، چند سالی است تورش را در برزیل پهن کرده است. بارسلونا در سالهای اخیر همه برزیلیهایی که به رئال رفتند را میخواست اما رقابت را به کالافات باخت و تنها توانست آرتور ملو را بگیرد که رئال تلاشی برای خریدنش نکرد و کوتینیو هم گرانترین خرید باشگاه بود و پیش از انتقال بهحدی ستاره شده بود که در رقابت بین استعدادیابها نمیگنجید. در موضوع انتقال نیمار به بارسلونا هم رئال پیش بود اما حرص پدر نیمار که یکی از دو مدیر برنامه نیمار جوان بود باعث شد در دقیقه90 این بازیکن به سمت بارسا بچرخد، درحالیکه بعدها یک ویدئو از زمان نوجوانی او و کوتینیو منتشر شد که هر دو در آن اعتراف میکردند رئالی هستند یا رئال بهترین باشگاه دنیاست. در رئال فلورنتینو پرس به بازیکن آرژانتینی یا سیاه خوشآمد گفته نمیشود مگر آنکه یک بازیکن سیاه، برزیلی هم باشد. در سالهای اخیر برزیلیهای دیگری هم به برنابئو آمدهاند؛ ازجمله دنیلو، امرسون، کاکا، فلاویو، فابری، ساویو، زیروبرتو، فابینیو (هافبک فعلی لیورپول) و...
ستارههای آرژانتینی زیادی هم در تاریخ باشگاه دیده شدند که بیشتر آنها خارج از دوران پرس خریداری شدند؛ دیماریا، گارای، هاینتزه، ساویولا، ایگواین، گاگو، والتر ساموئل، کامبیاسو، ردوندو، اسکار روجری و البته آلفردو دیاستفانوی افسانهای.
در فصل10- 2009همین علاقهای که رئال به برزیلیها دارد، در دوران ریاست رامون کالدرون به بازیکنان هلندی وجود داشت. ستارههای هلندی مثل فاننیستلروی، اسنایدر، آرین روبن، درنته، فاندرفارت و هونتلار همزمان عضو این باشگاه اسپانیایی بودند. با بازگشت فلورنتینو پرس، پروسه «هلندیزدایی» در باشگاه آغاز شد و همه بازیکنان هلندی کنار گذاشته شدند غیراز درنته که بیکیفیتترین آنها بود.
اخبار
اعتراف دیبالا: نزدیک بود یووه را ترک کنم
پائولو دیبالا ستاره آرژانتینی یوونتوس که شایعات زیادی درباره انتقال او به تاتنهام یا منچستریونایتد مطرح شده بود میگوید به ترک یووه بسیار نزدیک شده بود. پائولو دیبالا ستاره آرژانتینی یوونتوس اعتراف کرد که درحالیکه شایعات درباره انتقال او به یکی از دو باشگاه تاتنهام یا منچستریونایتد مطرح بوده او به ترک یوونتوس بسیار نزدیک شده بوده است. با وجود این شایعات در نهایت دیبالا در یوونتوس ماندگار شد. او در فصل جاری برای یووه عملکرد درخشانی داشته و در 26 بازی برای این تیم 11 گل به ثمر رسانده است.دیبالا در مصاحبه با روزنامه انگلیسی گاردین گفت:» به ترک یوونتوس خیلی نزدیک شده بودم. من میدانستم که باشگاه به فروش من فکر میکند. ما تا آخرین لحظه منتظر بودیم تا ببینیم چه اتفاقی میافتد».ستاره آرژانتینی یوونتوس در ادامه گفت:» من دو سال دیگر با یوونتوس قرارداد دارم. این مدت زمان کمی نیست ولی خب، طولانی هم نیست. باید ببینیم یوونتوس در ادامه چه برنامههایی دارد. باید دید آنها قصد دارند در پنجره نقل و انتقالات بعدی من را بفروشند یا میخواهند در باشگاه بمانم». دیبالا در ادامه صحبتهایش اضافه کرد:» تصمیم در این باره به عهده باشگاه است. فهمیدن اینکه در نهایت چه اتفاقی میافتد واقعا دشوار است چون ممکن است در هر لحظه خیلی چیزها عوض شود و تصمیمات متفاوتی گرفته شود».
کلوپ: یادم رفته اختلافمان با سیتی چند امتیاز است
یورگن کلوپ سرمربی لیورپول بعد از پیروزی 2-1 تیمش مقابل ولوز گفت پیش از این بازی یادش رفته بوده که اختلاف لیورپول در صدر جدول با نزدیکترین تعقیبکنندهاش چقدر بوده است. یورگن کلوپ سرمربی لیورپول بعد از پیروزی 2-1 این تیم مقابل ولوز میگوید پیش از پیروزی تیمش در این بازی فاصله قرمزهای آنفیلد با نزدیکترین تعقیبکنندهاش در لیگ برتر را فراموش کرده بوده. کلوپ به این ترتیب این پیام را ارسال کرد که با وجود اقتدار خیرهکننده لیورپولیها در فصل جاری لیگ برتر قصد ندارد همه چیز را تمامشده بداند.لیورپول در بازی دیروز مقابل ولوز با گل روبرتو فیرمینو در دقیقه 84 بازی موفق شد ولوز را با نتیجه 2-1 شکست دهد تا اختلاف خود با تیم دوم جدول، منچسترسیتی را به 16 امتیاز برساند. اما کلوپ در پایان بازی گفت برنامه فشرده بازیهای تیمش باعث شده بوده او فاصله امتیازی تیمش با سیتی را فراموش کند و نزدیکان او در کادر فنی پیش از شروع بازی این فاصله را به او یادآوری کردهاند.کلوپ در این باره گفت:» ما چه زمانی بیشتر تحت فشار بودیم؟ امسال یا پارسال؟ آدمها اینطوری هستند. من به این مساله فکر نمیکنم. مجبور شدم بپرسم که دقیقا چند امتیاز از نزدیکترین رقیبمان جلوتر هستیم. این واقعیت است. من این هفته اختلاف امتیازی را فراموش کرده بودم، به خاطر تعداد زیاد بازیهایی که داشتیم. بله من به این مساله فکر نمیکردم».سرمربی لیورپول در ادامه گفت:» میدانم که روز یکشنبه قرار است با شروزبری بازی کنیم و چهارشنبه باید به مصاف وستهام برویم و شنبه هم بازی داریم. این یعنی سه بازی در هفت روز که خیلی زیاد است. من میدانم که سادیو را به خاطر مصدومیت از دست دادهایم. این چیزی است که به آن فکر میکنم. این فشاری است که روی خودم احساس میکنم و بقیه مسائل فشاری به من وارد نمیکند».
فقط لئو مسی و امباپه؛ بالاتر از ستاره گلزن سیتی
هر چقدر سن سرخیو آگوئرو افزایش می باید، عملکرد او نیز در ترکیب سیتی بهتر می شود و از زمان تبدیل شدن به بهترین گلز تاریخ این باشگاه، او سیر صعودی فوق العاده ای را طی کرده است. سرخیو آگوئرو در جریان پیروزی 2-4 در لیگ قهرمانان اروپا مقابل ناپولی، موفق به گلزنی شد تا با 178 گل، اریک بروک را پشت سر گذاشته و در نوامبر 2017 تبدیل به بهترین گلزن تاریخ سیتی شود. اما این مهاجم 33 ساله در دو سال اخیر پیشرفت هم داشته و روز به روز نقش مهم تری در موفقیت های سیتی ایفا می کند.تا پیش از تبدیل شدن به بهترین گلزن تاریخ باشگاه، سرخیو آگوئرو 178 گل در 264 بازی و به طور میانگین 0.67 گل در هر دیدار به ثمر رسانده بود و در دوره بعد از آن شب تاریخی در ناپل، او به رکورد 74 گل در 96 بازی و به طور میانگین 0.76 گل رسیده و پیشرفت فوق العاده ای داشته است. در سال 2018 سرخیو آگوئرو در هر 90 دقیقه میانگین 0.71 بار موفق به گلزنی می شد و در طول 12 ماه گذشته این میانگین به 1.04 افزایش یافته است. حالا سرخیو آگوئرو بالاتر از جیمی واردی با میانگین 0.73 در هر بازی در لیگ برتر بهترین عملکرد را داشته و در پنج لیگ برتر اروپا فقط لیونل مسی (1.11) و کیلیان امباپه (1.09) از این ستاره آرژانتینی بیشتر موفق به گلزنی شده اند.
اخبار
اشرف حکیمی: چیزهای زیادی از رونالدو یاد گرفتم
اشرف حکیمی، ستاره مراکشی دورتموند در مورد روزهای ابتدایی حضور در تیم اول رئال مادرید صحبت کرد.
اشرف حکیمی که در یک سال اخیر در ترکیب دورتموند فراتر از انتظار ظاهر شده و نظر تیم های بزرگی را به خود جلب کرده، در گذشته و از تیم دو رئال راهی تیم اصلی شد، اما نتوانست در اولین مقطع حضور در برنابئو به ترکیب 11 نفر اصلی برسد. حالا اشرف حکیمی در مورد آینده و البته درخشش ارلینگ هالند در ترکیب دورتموند نیز صحبت کرده است.
اشرف حکیمی گفت: «آن روز رویای من به حقیقت پیوست. مربی پیش من آمده و به من گفت که امروز کنار تیم اصلی تمرین خواهم کرد. من هنوز مسیری که از رختکن تیم دوم به رختکن تیم اصلی طی کردم را در خاطر دارم. من بسیار عصبی بودم و نمی دانستم به چه چیزی فکر کنم. در همین حین قرار بود من در کنار بهترین بازیکنان جهان تمرین کنم و هرگز آن روز را فراموش نخواهم کرد.
تمرین کردن کنار کرریستیانو رونالدو؟ او بازیکن فوق العاده خوبی است. حضور در کنار یکی از بهترین بازیکنان جهان تجربه ای باورنکردنی بود. من واقعا از این اتفاق لذت بردم و همیشه سعی می کردم برای رونالدو پاس گل ارسال کنم. رونالدو خیلی با من صحبت می کرد و نکات خوبی به من می گفت. من دوست داشتم به رونالدو گوش دهم و تا حد ممکن از او یاد بگیرم.
سرنوشت فصل بعدی؟ من صادقانه نمی دانم در کدام باشگاه در فصل بعد بازی خواهم کرد. در حال حاضر من آینده ام را در دورتموند می بینم. من در اینجا بسیار خوشحالم و هنوز قراردادی چهار یا پنج ماهه دارم.
درخشش ارلینگ هالند؟ ما از عملکرد او خیلی خوشحال شدیم. به لطف سه گل او ما در بازی مقابل آگسبورگ پیروز شدیم و امیدوارم که این روند ادامه یابد. البته ما هنوز بازیکنان بزرگ دیگری نیز داریم که می توانند به ما کمک کنند و پاکو آلکاسر نیز یک مهاجم بزرگ است.»
پیروزی پرگل دورتموند با درخشش دوباره هالند
دورتموند در اولین دیدار از هفته نوزدهم رقابت های بوندس لیگا، با نتیجه 5-1 کلن را شکست داد.
زردها که هفته گذشته با درخشش ارلینگ هالند موفق شده بودند شکست 3-1 مقابل آگسبورگ را به پیروزی 5-3 تبدیل کنند، در دیدار امشب نمایش بهتری داشتند و توانستند به سه امتیاز این دیدار خانگی برسند. ستاره نروژی دورتموند امشب هم در حالی که در 25 دقیقه پایانی به میدان رفت، دو گل زد تا نقش مهمی در این پیروزی داشته باشد.
دورتموند دیدار امشب را طوفانی آغاز کرد و در همان دقیقه 1، روی یک حمله سریع و با پاس عرضی جیدون سانچو بود که رافائل گریرو با یک ضربه بغل پای دقیق، کار را تمام کرد.
این نتیجه تا دقیقه 29 پا برجا بود تا اینکه روی پاس بلند متس هوملس به پشت مدافعان کلن، مارکو رویس با دروازه بان حریف تک به تک شد و با ضربه ای نه چندان محکم، توپ را از بین پاهای تیمو هورن عبور داد.
نیمه اول با همین نتیجه به پایان رسید اما در ابتدای نیمه دوم بود که دورتموند به گل سوم رسید. این بار هم روی یک حرکت تیمی بود که رویس، سانچو را صاحب موقعیت کرد و شوت محکم ستاره انگلیسی، گل سوم زردها را رقم زد.
بعد از این گل تیم میهمان که دیگر چیزی برای از دست دادن نداشت، پیش کشید و در دقیقه 64 یکی از گل های خورده را جبران کرد. پاس کینگزلی اهیزیبو پشت مدافعان دورتموند به مارک اوث رسید و او هم با یک شوت دیدنی از زاویه ای نه چندان مناسب، اختلاف را به دو گل کاهش داد.
اما ورود هالند به میدان در دقیقه 65 جان تازه ای به خط حمله دورتموند داد و در دقیقه 77 بار دیگر اختلاف را به سه گل رساند. روی یک حمله همه جانبه از دورتموندی ها بود که ابتدا تیمو هورن ضربه گریرو را برگشت داد اما توپ برگشتی را هالند تبدیل به گل کرد.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4210/18975/74116
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4210/18975/74117
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4210/18975/74118
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4210/18975/74119
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4210/18975/74120
|
عناوین این صفحه
- سرمربی واقعی بارسلونا لیونل مسی است!
- منچستر بدون راشفورد، بدون امید
- مادرید، برزیلته!
- اخبار
- اخبار