|
آژیر قرمز معیشت هنرمندان به صدا درآمده است
راهی جز تعامل نداریم
تئاتریها سالهاست که درگیر بدیهیترین مطالبات خود هستند؛ نیازهایی که باید پیش از این بهطور جدی از طرف مسئولان و نهادها پیگیری و به صورت قانون درمیآمد. تا پیش از آغاز دوران کرونا، هنرمندان تئاتر با هر مشقتی که بود و با تمام بیمهریها، ایستادگی میکردند، امروز اما شرایط توان ایستادگی آنها را کاهش داده است. از اوایل اسفند، پیش از آنکه محدودیت تردد مطرح شود، اهالی تئاتر در اقدامی هماهنگ، اجراهای خود را لغو کردند و دلیل آن هم، کار گروهی و رودررویی با تعداد بسیاری از مخاطبان بود.
همزمان با شیوع ویروس کرونا و تعطیلی اجباری مشاغل، هنرمندان با پیگیریهایی که داشتند، وعدههایی مبنیبر دریافت کمک هزینه، جبران خسارت و… از سوی مسئولان دریافت کردند؛ وعدههایی که اگر نگوییم حقیقی نبوده حداقل تا امروز هیچکدام آنها اجرایی نشده است. این بیمهریها به جایی رسیده که امروز هنرمندان و به ویژه اهالی تئاتر، حمایت را کلمهای بیمعنی میدانند هر چند هنوز هم دست از مطالبهگری برنداشتهاند.
در همین راستا محمودرضا رحیمی عضو هیأت مدیره خانه تئاتر درباره معضلات کنونی هنرمندان و حمایتهای موردنظر از آنها به خبرنگار مهر گفت: ما دچار این معضل هستیم که هر بار صحبت از تئاتر میشود، باید دوباره آن را تعریف کنیم، آن هم برای سردمداران مدیریت کلان کشور. البته اگر مطالعات فرهنگی عمیقی نداشته باشند، در مورد همین تعاریفی که ما برای آنها ارائه میدهیم نیز با چالشهای بسیاری روبرو خواهند شد.
حمایت، بهمعنای هزینه کردن نیست
رحیمی با تاکید بر اینکه معنای حمایت، هزینه کردن حاکمیت برای تئاتر نیست، بیان کرد: دوره اینکه بخواهیم حکومتها برای هنر هزینه کنند، گذشته است. امروزه مخرج مشترک تمام هنرها که فرآیند تئاتر را تشکیل میدهند، به یقین یکی از سرمایههای کلان هر کشوری محسوب میشوند. هنر تئاتر به طور خاص مقوم پایایی و پویایی رویدادهای فرهنگی، اقتصادی و سیاسی است؛ چرا که بینش به انسان میدهد و این بینش، تفکر انسان را نسبت به پیرامون خود، گسترده میکند. تئاتر در واقع یکی از مهمترین رویدادهای جوامع است که کاتالیزور محسوب نمیشود. این هنر خودش یکی از فرآیندهای عملی مهم در هر جامعهای است که پایههای فرهنگی و اقتصادی را تشکیل میدهد که در نبودش جامعه به سمت بی فرهنگی حرکت خواهد کرد.
به گفته این بازیگر و کارگردان، شور و نشاطی که در جامعه توسط تئاتر ایجاد میشود، منجر به پویایی عملی شده و نگرش صحیح به پیرامون را به مخاطب میآموزد. این هنر در انجام وظایف مدنی و اجتماعی، همیشه پیشرو است.
او در این باره توضیح داد: تئاتر منجر به توسعه تجارتهای پایا مانند گردشگری در بسیاری از کشورها شده است. تئاتر یکی از ابزارهایی است که در قالب این تجارت، فرهنگ و آئین کشورها را نشان میدهد و این موضوع یکی از نقاط قوت گردشگری شمرده میشود.
رحیمی با بیان اینکه با پیشرفت رسانه و پلتفرمهای کنونی، تئاتر تعاریفی نو به دست آورده، گفت: در دنیای دیجیتال، تئاتر تنها مقر انسانی، زنده و پویا باقی مانده است که با اعطای قدرت عملگرایی به مخاطب، او را به مسئولیتپذیری وامیدارد.
به گفته این عضو هیأت مدیره خانه تئاتر، وقتی حرف حمایت دولتها از تئاتر و هنرمندان مطرح میشود، نباید مسئولان تصور کنند که قرار است اقدامی هزینهبر داشته باشند، چون اتفاقاً تئاتر سرمایهای است که میتواند به پشتوانههای اقتصادی یک کشور قوام دهد و در بسیاری از کشورها که این تعاریف برای تئاتر مشخص شده است و بدون چانهزنی مبالغ بسیار قابلتوجهی به مقوله هنر به خصوص هنر تئاتر اختصاص میدهند.این کارگردان تئاتر با اشاره به نقصانهای آموزش و پرورش که برای تمام نهادها محرز است، بیان کرد: در تمام دنیا برای بهبود وضعیت آموزش و پرورش، استفاده از روشهای نمایشی پیشنهاد شده است. همانطور که تمام عزیزان تئاتر شاهد هستند، بارها با آموزش و پرورش برای انتقال مفاهیم مربوط به آموزش از طریق نمایش ملاقاتهایی داشتیم که هیچگاه نتیجه نداشته است.
رحیمی در مورد حمایتهای مورد نیاز تئاتریها در شرایط فعلی گفت: در این مورد تاکید میکنم که این موارد نیاز به حمایت قوه مقننه دارد. حمایت دولت، قوه مقننه، قوه قضائیه و … از هنر، حمایت از خود این نهادها محسوب میشود، چرا که هنر و به ویژه تئاتر، مفاهیم قدرتبخشی هستند که به فهم درست قوانین در جامعه میانجامد و از روشهای عملی، شهروندان را به رعایت اصول شهروندی و حرکت به سمت کاهش جرایم سوق میدهد.
پیک دوم کرونا، صدمین پیک بحران هنرمندان است
این کارگردان تئاتر، با بیان اینکه هنر هیچ پشتوانهای در قوای سهگانه و سایر نهادهای مرتبط نداشته است، یادآور شد: در مسیر بحرانهای اقتصادی، هنر هیچ پشتوانهای نداشته تا بتواند از حق خودش دفاع کند. پیک دوم کرونا، پیک صدم مسائل و مشکلات هنرمندان است که تمامی هم ندارد. کرونا برای ما تهدیدی بود که میتوانیم آن را با تفاهم ملی به یک فرصت عظیم برای بهرهبرداری از تمام وجوهات هنر تئاتر تبدیل کنیم به شرط اینکه این تفاهم در فضایی باز و بر اساس خواست ۲ طرف انجام شود.
به گفته سخنگوی هیأتمدیره خانه تئاتر، با تمام تعاریفی که گفته شد، هنرمندان نمایشی تنها درگیر مطالبات کوچک و ابتدایی هستند که به دلیل نبود فضای تعامل دو طرفه، محقق نشده است.
وی در این باره بیان کرد: امروز نگرانی ما بابت توان معیشتی به نگرانی از جان هنرمندان رسیده است. فقر به وجود آمده در فضای هنری به خصوص در فضای تئاتر، روز به روز گستردهتر خواهد شد و قطع به یقین تئاتر به زودی نمیتواند به حیات پیشین خود بازگردد. هرچند که سالنهای تئاتر علیرغم توصیه ما و با اصرار مراکز دولتی، بازگشایی شد اما بسیاری از هنرمندان تئاتر ناچار به ترک سالنها هستند.
جز مذاکره راهی نداریم
پیشنهاد عضو هیأتمدیره خانه تئاتر درباره اتخاذ تصمیمات حمایتی از هنرمندان، مذاکره است که در این باره توضیح داد: امروز ما راجع به سلامت و جان هنرمندان تئاتر نگرانیم و خواهش میکنیم که نمایندگانی از هر سه قوه با ما بر سر میز مذاکره بنشینند. اجازه بدهند متخصصان، تعاریف و درخواستهای خود را بازگو کنند تا اگر تعاریف و خواستهها به نظرشان منطقی بود، این بیرحمی تاریخی بر هنر و هنرمند ایرانی به پایان برسد.
رحیمی با توضیح اینکه بیش از نیمی از اعضای خانه تئاتر، فعالیتی جز تئاتر ندارند، بیان کرد: ما امروز بهطور جد نگران حال هنرمندانی هستیم که استخدام رسمی یا قراردادی هیچ نهاد و سازمانی نیستند و امرار معاششان تنها از طریق اجرای تئاتر است. این صنف به زودی به دلیل معضلات مالی، خاصیت اجتماعی هنرشان را از دست خواهند داد. بارها از وزارت فرهنگ و ارشاد درخواست کردیم که الگوی استانداردسازی کسبوکار خودشان را ارائه کنند تا بتوانیم جایگاه هنرمندان را مورد بررسی قرار داده و اقدام عملی را آغاز کنیم که هر بار به دلیل نبود تعریف درست از این قشر که استخدام جایی نیستند، نتیجهای نداشتیم.
این بازیگر و کارگردان تئاتر شرایط کنونی هنرمندان را بحرانی دانست و گفت: امروز آژیر قرمز برای هنرمندان به صدا درآمده که امیدوارم این بار بتوانیم با یک مفاهمه به خصوص با قوه مقننه برای قشری که در فعالیتهای فرهنگی همیشه باعث سربلندی کشور بودهاند، به نتایجی دست پیدا کنیم. هیچ روشی غیر از گفتگو نداریم اما باید ادامه داده و این راه بعید، ما را ناامید نکند. هرچند که بسیار جای تأسف دارد که سالهاست بدیهیترین حقوق شهروندیمان را تکرار میکنیم.
رحیمی با اشاره به انتصاب قادر آشنا به عنوان مدیرکل هنرهای نمایشی، بیان کرد: ما با ورود مدیری توانمند و نافذ، مثل جناب آقای قادر آشنا، امیدوار بودیم که با دور هم بودن و همیاری، بتوانیم مشکلات این لحظات بحرانی را حل کنیم اما از شنیده ها حاکی است که حتی افرادی که وی منصوب کرده است، نتوانستند به خوبی عمل کنند و اداره کل هنرهای نمایشی، تنها به احقاق حق و حقوق گذشته بسنده کرده است. در واقع تنها قراردادهای گذشته را پرداخت کرده است. چرخ های تئاتر در درجه اول با حس اعتماد به اداره کل هنرهای نمایشی به حرکت در می آید و هنرمند نباید این اعتماد را از دست بدهد.
به جای کارهای تزئینی به اصل مقوله حمایت پرداخته شود
به گفته سخنگوی هیات مدیره خانه تئاتر امروز و آینده ما با خطر بزرگی مواجه است چون ۵ ماه از سال گذشته و تا کنون هیچ روند و آینده ای در تئاتر نداریم و گویا بودجه ای که باید صرف خلاقیت امور نمایشی بشود، طبق شنیده ها فقط به مسائل اداری اختصاص یافته که این خطر بزرگی است.
این بازیگر و کارگردان تئاتر با اشاره به اینکه بیش از هر زمانی معیشت هنرمندان در خطر است، گفت: اداره کل هنرهای نمایشی در گام اول باید به حقوق گروههایی که در حال حاضر ناچارند در سالنهای غیراستاندارد و با نیمی از ظرفیت اجرا داشته باشند، بپردازد و حمایت سوبسید صندلی برای تمام صندلی ها اعمال کند. همچنین به جای شتابزدگی برای اقداماتی مانند جشنوارههای متعدد تئاتری، تمام نهادهای سرمایهگذار این جشنواره ها را به تلاش برای حفظ سلامت جانی و معیشت هنرمندان سوق داده و بیشتر به سمت ارتزاق حیاتی هنرمندان پیش برود. تا امروز، امسال یکی از تلخترین زمانهای ممکن برای تئاتری بوده که در این چند دهه با تمام شرایط ساخته است. لطفا امسال برای مسائل جانی هم که شده دست از کارهای تزئینی برداشته و به اصل مقوله حمایت بپردازند؛ نه حمایت از تئاتر که حمایت از جان هنرمندان تئاتر..
رحیمی در پایان صحبت هایش متذکر شد: هیات مدیره مرکزی خانه تئاتر در جلسات متعدد نسبت به این مقوله که تئاتریها در تنگناهای شدید معیشتی قرار داشتند، جلساتی برگزار و آمادگی خود را برای هرگونه رویارویی و مذاکره اعلام کرده است.
شاید تام کروز کتکم بزند!
هجو «هالیوود خودخواه» در رمان جیم کری
جیم کری هفته پیش رمانی با عنوان «کتابهای خاطرات و اطلاعات نادرست» منتشر کرد که آن را با همکاری دینا واچون رماننویس نوشته است.
کری شخصیت خودش را به عنوان شخصیت اصلی رمان قرار داده است تا داستانی خیالی درباره هالیوود روایت کند و در عین حال که به دنبال معنای زندگی و حرفه خود است، از زندگی در هالیوود نیز بگوید. در این مسیر او برخی از بازیگران و شخصیتهای هالیوودی را نیز وارد کتابش کرده که نیکلاس کیج، گویینت پالترو و آنتونی هاپکینز از جمله آنها هستند.
کری معتقد است: پایان جهان است و ما کتابی ایدهآل برایش داریم. پایان تمدن نیست. فقط پایان یک دنیاست، دنیای خودخواه.
برای واچون، کار کردن روی این رمان با جیم کری به او دیدگاههای جدیدی درباره طبیعت یک ستاره ارایه کرد و همچنین باعث شد او بیشتر بتواند پیچیدگیهای کری را درک کند.
در این باره وی گفت: این سفری درون دنیاهای ممنوعه ستاره بودن و هزینههای هنرمندی بزرگ است. او مثل یک غواص شکارچی میماند. اگر به آن اعماق نرود نمیتواند با چیزی به بالا برگردد. نمیتوان هنر عظیم را فقط با زندگی شیرین روی سطح آب خلق کرد.
در ادامه بخشهایی از مصاحبه کری و واچون را که از طریق زوم با نیویورک تایمز انجام شده، میخوانید.
* شما دو نفر چطور با هم ملاقات کردید؟
جیم کری: حدود ۹ یا ۱۰ سال پیش و زمانی با هم آشنا شدیم که توییتر در ابتدای راه داشت به چیزی عظیم بدل میشد و مردم هنوز داشتند آن را امتحان میکردند.
دینا واچون: با خودم میگفتم عالی میشود اگر بتوانم چیزی واقعاً خوب با هنرمندی در این مقیاس خلق کنم. اما هرگز این اتفاق نمیافتد. ولی یک سال بعد داشتیم رویش کار میکردیم.
کری: این مرد وقاری دارد که دیگر در افراد وجود ندارد. بلافاصله دوست شدیم و با گذر زمان دوستیمان عمیقتر شد.
* به نوشتن یک کتاب خاطرات حقیقی از زندگی جیم اصلاً فکر کردید؟
کری: در این نقطه از زندگی هنری من هیچ چیزی خستهکنندهتر از ایده نوشتن رخدادهای واقعی زندگی من به ترتیب زمانی وجود ندارد. اینکه سعی کنم برندم را گسترش بدهم. این رمان آن کار نیست. تلاشی عاشقانه است و نمیتوانستیم توقف کنیم. طی سالها چند ساعت اینجا و آنجا رویش کار کردیم اما هر بار که در اتاق نشسته بودیم و کار میکردیم همیشه چیزی جالبتر از حد انتظارمان به دست میآوردیم.
* شخصیت اول این داستان جیم کری نام دارد و زندگیاش خیلی به شما شبیه است. اما او چه کسی است؟
کری: جیم کری در این کتاب واقعاً یک نماینده است برای تمام افرادی که در موقعیت من قرار دارند. نمادی از یک هنرمند، سلبریتی یا ستاره. آن دنیا و تمام افراطگریها و پرخوریها و خودمتمرکز بودنهایش. بعضیهایش خیلی حقیقی است. فقط شما نمیدانید کدام کدام است. اما حتی کیفیتهای داستانی کتاب هم حقیقتی را آشکار میکنند.
* شناختن جیم واقعی در مقابل نسخهای از خودش که او روی پرده سینما به نمایش میگذارد چه حسی داشت؟
واچون: یکی از نخستین مواردی که او با من تماس گرفت، داشت «جکیل و هاید» جان بریمور را تماشا میکرد که بعداً همین باعث شکلگیری بخشی از داستان شد. او داشت به من میگفت که بریمور را تماشا کن و اقتصاد چهرهاش را در این ببین. من با خودم گفتم که اوه، جیم کری کلی نتفلیکس تماشا میکند.
کری: زمانهایی بودند که خیلی میترسیدم. جسد جان لنون را در یوتیوب دیدم. کاملاً عقلم را از دست دادم چون فهمیدم وقتی جنازه من بیفتد مردم با آن سلفی میگیرند. یک نفر قرار است به آن به عنوان یک فرصت نگاه کند. آن وحشت و ترس فانی اینکه میخواستم جنازه خوبی داشته باشم باعث شد پیش از خوابیدن به دستشویی بروم تا قیافهام را درست کنم تا اگر نیمه شب مردم، با وضعیت خوبی به مردم نشان داده بشوم.
* هیچ زمانی در پروسه نوشتنتان بود که جیم بگوید دارید بیش از حد جلو میروید و او نمیتواند همراهی کند؟
واچون: او تنها کسی در موقعیت خودش است که حاضر است بگوید من هیچ مشکلی ندارم که یک صحنه نبرد خیلی حساس داشته باشیم و من فقط مشغول تیر پر کردن باشم. هیچ نیازی به کشتن دیگر شخصیتها ندارم. در حقیقت، اصلاً اسلحه نمیخواهم.
کری: داشتم چند روز پیش با نیک (نیکلاس) کیج صحبت میکردم. هیچ چیزی درباره کتاب به او نگفته بودم و یک روز ناگهان خبرش را به او دادم. او گفت جیم، خیلی افتخار میکنم، اصلاً نمیدونی چقدر. من هم گفتم که تمام بهترین دیالوگها را به تو دادم. خیلی ذوق کرد.
* به دیگر سلبریتیها گفتهاید که در کتاب شخصیتهایی را با اسم آنها قرار دادهاید؟
کری: برای همه یک نسخه از کتاب را همراه با نامهای میفرستیم که توضیح میدهد دارند در کتاب چه کار میکنند. هجو و طنز است که در عین حال با احترام انجام شده. بیشتر افراد داخل این کتاب کسانی هستند که به شدت تحسینشان میکنم.
* آیا این شامل شخصیتی هم میشود که به دلایل قانونی مجبور هستید فقط با عنوان «لیزر جک لایتنینگ» به او اشاره کنید؟
کری: فقط سعی داشتیم قانونی و دادگاهی بودن پروسه هالیوود را به سخره بگیریم. تام کروز را میشناسم. ممکن است کتکم بزند اما حاضرم برای هنر کتک بخورم. به نظرم خیلی از کتاب خوشش بیاید.
اخبار
آزیتاحاجیان جلوی دوربین رفت
تولید سریال محرمی«نجلا» زیرسایه کرونا
خیرالله تقیانیپور کارگردان سریال محرمی «نجلا» درباره تولید این سریال در شرایطی که جامعه هنوز با بحران کرونا مواجه است و سختیهای کار به خبرنگار مهر بیان کرد: شرایطی که داریم باعث میشود ریتم کار کندتر شود و به طور مثال صحنههای پر بازیگر و یا صحنههایی که نیاز به هنرور دارد فعلاً تصویربرداری نمیشود. وی با اشاره به شرایط لوکیشن نیز گفت: در این شرایط سعی میکنیم کمتر لوکیشن را شلوغ کنیم. خدا را شکر در این پروژه کسی مبتلا نشده است و مشکلی فعلاً نداشتهایم. این کارگردان درباره وضعیت فعلی پروژه نیز بیان کرد: در حال حاضر در بوستان ولایت در حال تصویربرداری هستیم و آزیتا حاجیان، سارا رسولزاده و مهرداد ضیایی جلوی دوربین هستند. تقیانیپور درباره قصه این سریال بیان کرد: قصه «نجلا» در سال ۵۸ میگذرد و تحولات یک سال پس از انقلاب را به تصویر میکشد. در بخشی از داستان به آیینهای عاشورایی هم پرداخته میشود. با این حال این مجموعه در وهله اول یک ملودرام عاشقانه است که ناخواسته در آن اتفاقاتی هم رخ میدهد. وی در پایان درباره اضافه شدن بازیگران جدید به این سریال که در مرکز سیمافیلم ساخته میشود، بیان کرد: در حال حاضر قرار نیست بازیگر جدیدی به پروژه اضافه شود.«نجلا» به تهیه کنندگی سعید سعدی ساخته میشود و آزیتا حاجیان، حسام منظور، هدایت هاشمی، ملیکا شریفینیا، سارا رسولزاده، سوگل طهماسبی، سید مهرداد ضیایی، مصطفی ساسانی، جواد پورزند، علی غابشی و مرتضی شاکر از جمله بازیگران این مجموعه هستند.
فعلاً محرومیت نداریم
اکران «آنجا همان ساعت» یک هفته عقب افتاد
مرتضی شایسته دبیر شورای صنفی نمایش در گفتگو با خبرنگار مهر درباره خروجی جلسه امروز ۲۲ تیرماه شورا گفت: در جلسه امروز مقرر شد فیلم سینمایی «زنها فرشتهاند ۲» ساخته آرش معیریان از چهارشنبه ۲۵ تیرماه به نمایش دربیاید. هرچند پیشتر اعلام شده بود فیلم سینمایی «آنجا همان ساعت» ساخته سیروس الوند هم از همین هفته اکران شود اما صاحبان فیلم اعلام کردند این اثر کارهایی برای انجام دارد از همین رو شورا تصمیم گرفت یک هفته دیگر هم به «آنجا همان ساعت» فرصت بدهد و با یک هفته تاخیر روی پرده برود.
در شرایط کرونایی فعلاً محرومیت نداریم
شایسته درباره انصراف فیلم سینمایی «پیشی میشی» ساخته حسین قناعت از اکران و محرومیت ۶ ماهه در نظر گرفتهشده در نظامنامه اکران برای فیلمهای انصرافی بیان کرد: با توجه به اینکه وضعیت فعلی کرونایی و خاص است، در این دوره چندان محرومیت نخواهیم داشت به همین دلیل امیدواریم این فیلم هم مشمول این محرومیت نشود.دبیر شورای صنفی نمایش درباره شروع اکران فیلمهای خارجی در برخی سالنهای سینمایی عنوان کرد: در جلسه هفته آینده درباره این موضوع صحبت خواهیم کرد.
بازگشت شورای صنفی اکران به خانه سینما منتفی شد؟
شایسته در پایان در حالی محل برگزاری جلسه این هفته شورای صنفی اکران را هم «سازمان سینمایی» اعلام کرد که اردیبهشتماه امسال و همزمان با بروز برخی حواشی و اعتراضات نسبت به انتخابات شورای صنفی و طرح برخی شائبهها درباره اعمال نظر مدیران سازمان سینمایی در این شورا، حسین انتظامی بهعنوان رئیس سازمان در توئیتی اعلام کرد: «شورای صنفی نمایش قرار نیست در جایی غیر از خانه سینما تشکیل شود. با یک خبر نادرست به دنبال ایجاد نگرانی صنفی و دوقطبیسازیاند. دولت متوجه اعتبار نهادهای مدنی هست. من هم که خاستگاه صنفی دارم، در پاسداری از این سیاست دولت جدیترم چرا که قدر و قدرت نهادهای مدنی را میدانم.»
اخبار
ابهامات عجیب در توقف اکران «شنای پروانه»
شاید هم کنار نکشیدند!
نیمهشب گذشته ۲۲ تیرماه رسول صدرعاملی تهیهکننده فیلم سینمایی «شنای پروانه» بهصورت ناگهانی و تنها چند ساعت پس از اعلام رسمی مصوبات روز گذشته شورای صنفی اکران، تصمیم خود برای توقف اکران این فیلم از ۲۵ تیرماه را رسانهای کرد.
تصمیم رسول صدرعامل در این زمینه در حال رسانهای شد که طبق نظامنامه اکران سال ۹۹ تصمیمگیری درباره آغاز و پایان اکران یک فیلم در حیطه اختیارات شورای صنفی نمایش است. شورایی که در میان مصوبات روز گذشتهاش خبری از توقف اکران «شنای پروانه» نبود اما صدرعاملی از هماهنگی با این شورا برای اتخاذ این تصمیم گفته بود.
در همین رابطه به گفتگویی با مرتضی شایسته دبیر شورای صنفی نمایش داشتیم تا پاسخگوی ابهامات در این زمینه باشد.
* آقای شایسته تصمیم درباره توقف اکران «شنای پروانه» در جلسه روز گذشته شورا گرفته شد؟
این تصمیم در جلسه روز گذشته ۲۲ تیرماه شورای صنفی نمایش گرفته نشد. توصیه شورای صنفی به همه صاحبان فیلم ادامه اکران بود. ما به هیچ وجه به آقای صدرعاملی توصیه نکردیم که اکران فیلم را متوقف کند. حتی به ایشان توصیه کردیم که لطف کند و نمایش فیلم را ادامه بدهد.
* برخلاف ماده ۷ نظامنامه اکران که صراحتاً «اعلام مصوبات شورای اکران» را جزو وظایف «دبیر شورا» برشمرده است، چرا تهیهکننده «شنای پروانه» هم در موعد ورود به چرخه اکران، هم در موعد انصراف از اکران، هم در موعد بازگشت مجدد و هم حالا برای توقف اکران مستقلاً اطلاعرسانی کرده و میکند؟ آیا تصمیمات درباره این فیلم جزو «مصوبات» شورای اکران محسوب نمیشود!؟
شورای صنفی طبق قراردادهای خود عمل میکند. ما سه هفته هم به «شنای پروانه» امتیاز دادیم و گفتیم این هفتههای نمایش محاسبه نمیشود اما هفتههای نمایش باقی فیلمها حساب میشود. نمیدانم دلیل این تصمیم چه بود؟ اما توصیه ما به آقای صدرعاملی عزیز و بقیه صاحبان فیلم این بود که به ادامه اکران بپردازند. این تصمیم به هیچ وجه جزو مصوبات روز گذشته ما نبود.
* یعنی نظر شورا توقف اکران نبود؟
نه نظر شورا این نبود. نظر شورا به وسیله دبیر شورا اعلام میشود.
* آقای صدرعاملی مساله توقف اکران فیلم را با شما مطرح نکرده بودند؟
مطرح کردند اما با آن موافقت نشد.
* پس این توافق چگونه حاصل شد؟ یعنی با خود آقای طباطبایینژاد به این جمعبندی رسیدند؟
فکر نمیکنم آقای طباطبایینژاد هم موافقت کرده باشند. دلیل آقای صدرعاملی را برای این تصمیم نمیدانم ولی خودشان حتماً دلیلی دارند به هر حال توصیه ما این بود که اکران را ادامه بدهند.
* اما آقای صدرعاملی بهعنوان تهیهکننده دلیل خود برای این تصمیم را احترام به کادر پزشکی عنوان کرده بودند...
در حال حاضر تمامی سینماهای کشور به توصیههای پزشکی عمل و پروتکلها را به خوبی رعایت میکنند. مدیریت سینما با رعایت صد در صد پروتکلهای بهداشتی به کار ادامه میدهد. من فکر نمیکنم کادر درمان دوست داشته باشند سینماها تعطیل شود بلکه آنها همواره به رعایت پروتکلها تاکید میکنند. اگر به صحبتهای آقای نمکی وزیر بهداشت و آقای حریرچی معاون کل وزارت بهداشت ایران توجه کنید، میبینید که به رعایت نکات بهداشتی تاکید میکنند نه تعطیلی امور و خانه نشینی. نمیشود که یک کشور را تعطیل کرد.
* آیا دلیل این توقف، شرط عوامل «شنای پروانه» مبنیبر تضمین فروش فیلم و برآورده نشدن حداقل انتظارشان از فروش نبوده است؟
من در جریان آن نیستم و آقای صدرعاملی چنین چیزی را نگفتهاند. اصولاً شورای صنفی مسئول تضمین فروش نیست. کاری را که از دستش بر میآید، انجام میدهد. ما تا جایی که میتوانستیم امتیاز بدهیم، دادیم. ما نمیتوانیم فروش سی یا چهل میلیاردی یک فیلم را تضمین کنیم. نه من نه هیچکس دیگر نمیتواند بگوید فروش را تضمین میکند.
* با توجه به سهم بالای «شنای پروانه» از فروش سینماها در یک ماه گذشته، با کنار کشیدن این فیلم ادامه کار سالنهای سینمایی صرفه اقتصادی دارد؟
حالا شاید هم کنار نکشید…
* ولی خودشان اینگونه اعلام کردند.
شاید دوباره تصمیمشان عوض شود. توصیه من به آقای صدرعاملی عزیز این است که به خاطر سینما اکران را ادامه بدهند.
* شورای صنفی در زمینه زمان احتمالی بازگشت مجدد «شنای پروانه» به اکران تصمیمی اتخاذ کرده است و در صورت رفع تهدید کرونا و بازگشت شرایط عادی، آیا این فیلم همچنان در اولویت اکران قرار دارد؟
فکر نمیکنم. در رابطه با شرایط اکران این فیلم در آینده باید شورای صنفی نمایش تصمیم بگیرد.
کاهش رغبت به سرمایهگذاری در سینما در بحران کرونا
به هم رحم کنیم
فرزاد اژدری تهیهکننده و کارگردان سینمای کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر، گفت: در حال حاضر همه پروژههایی که در دست داشتم، همچنان متوقف است و تا زمانی که شرایط مناسبی برای تولید آن فراهم نشود، همچنان متوقف خواهند ماند. کرونا و بیکاری جمع بسیاری از همکاران و دوستان سینمایی، باعث شده است که تنها تعداد محدودی از سینماگران شرایط تولید داشته باشند.
وی بیان کرد: البته این را باید گفت شرایطی که سینمای ایران در حال سپری کردن آن در حوزه تولید و اکران است، سبب شده است تا تمایل به سرمایهگذاری در سینمای ایران کم شود، در چنین شرایطی سینمای کودک و نوجوان در شرایط بدتری قرار دارد و تقریباً میتوان گفت کسی دیگر علاقهای به سرمایهگذاری در این فیلمها را ندارد.
این کارگردان توضیح داد: البته برخی از نهادهای دولتی علاقهمند به سینمای کودک و نوجوان هستند، اما به دلیل صف طولانی تولید که از قبل از شیوع کرونا در انتظار سرمایه بودند، ممکن است به این زودیها نوبت پروژههای جدید نشود.
وی تاکید کرد: به هر حال امیدوارم بتوانم سرمایهگذاری مناسب برای پروژههای خود پیدا کنم تا بعد برای دریافت پروانه ساخت اقدام کنم.
اژدری درباره سرنوشت سریال شبکه نمایش خانگی «ماه پیشونی و دیو» نیز گفت: برای آن کار هم به دنبال سرمایهگذار هستیم، این پروژه به دلیل سوژه متفاوت از فانتزی بیشتری نسبت به دیگر آثار من برخوردار است و به همین دلیل تمام تلاش خود را میکنیم تا بهترین شرایط را برای تولید این سریال فراهم کنیم.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود درباره تولید فیلم در ژانرهای دیگر توضیح داد: اولین فیلمی که جلوی دوربین بردم یک اثر پلیسی بود که هیچ ربطی به سینمای کودک و نوجوان نداشت، در راستای تولید این فیلم، چند فیلمنامه بزرگسال نیز در دست دارم که در صورت جذب سرمایهگذار بتوانم آن را جلوی دوربین ببرم.
کارگردان فیلم «سلام بر فرشتگان» بیان کرد: سینمای ایران به سمت و سویی میرود که شاید برخی از کارها را نپذیرد و یا نپسندد و هم راستا با سلیقه مخاطب در حوزه تولید پیش میرود. هرچند فیلمهای طنز از فروش خوبی در سینماها برخوردار است اما استقبال مردم از فیلمهای اجتماعی نیز بسیار قابل توجه است.
وی تاکید کرد: تلاش میکنم تا خود را به سلیقه مخاطب نزدیک کنم و فیلمنامههای مختلفی را مینویسم تا بتوانم با ایجاد شرایط مناسب آن را جلوی دوربین ببرم. تاکید میکنم که در شرایط فعلی تولید فیلم چه در حوزه بزرگسال و چه در حوزه کودک و نوجوان سخت شده است.
اژدری در پایان گفت: امیدوارم برخلاف اتفاقاتی که در کشور رخ میدهد خودمان در سینما به هم رحم و کمک کنیم تا بتوانیم از این شرایط فاصله بگیریم.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4315/19897/79131
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4315/19897/79132
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4315/19897/79133
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4315/19897/79134
|
عناوین این صفحه
- راهی جز تعامل نداریم
- هجو «هالیوود خودخواه» در رمان جیم کری
- اخبار
- اخبار