|
کی برد، کی باخت؟
نگاهی به پنجره نقل و انتقالات تابستانی لیگ برتر
“زشت”، “دیوانهوار” یا “حماقتی سرگیجهآور”؟ نظر شما هرچه که باشد، این پنجره نقل و انتقالات با هر پنجره دیگری فرق داشت.
از انتقال لیونل مسی به پاریسنژرمن به عنوان بازیکن آزاد گرفته تا بازگشت کریستیانو رونالدو به منچستریونایتد، ادامه حضور هری کین در تاتنهام و انتقال 100 میلیون پوندی جک گریلیش به منچسترسیتی، نامهای بزرگی در این تابستان درگیر نقل و انتقالات بودند. تغییرات اساسی در تیمها، تلاشهای بیثمر، اتفاقات کاملا غیرمنتظره و ریخت و پاش شگفتانگیزی در چشم انداز پسا کرونا دیده شد.
اما کدام باشگاه ماه سپتامبر را در موضعی قدرتمندتر از پایان فصل 21- 2020 آغاز میکند؟
اولیور کِی، جورج کولکین، دومینیک فیفیلد، نانسی فراستیک، نیک میلر و تام ورویل از اتلتیک نظراتشان را در این باره مطرح میکنند…
خلاصه پنجره نقل و انتقالات…
جرج کولکین: انتظار داشتم که آرامتر باشد و به هیچ وجه اینطور نبود. از نظر انتقالهای بزرگ که یا کاملا انجام شد یا در حال انجام بود باید گفت که بسیار دیوانهوارتر از همیشه بود. آیا قرار نبود این همان تابستانی باشد که فوتبال در آن به خودش بیاید و به توازن برسد؟اولیور کی: باشگاههای بسیار بزرگ بیشتر از هر زمان دیگری بازی متفاوتی را به نمایش گذاشتند. و بیش از هر زمان دیگری این احساس وجود داشت که آنها در حال به رخ کشیدن ثروت و قدرت خود به جای انجام برنامهریزی حساب شده، منطقی و استراتژیکی هستند که باید سنگ بنای هر اقدامی برای ساختن تیم باشد. من نمیدانم کدام کار احمقانهتر بود؛ پیشنهاد 154.4 میلیون پوندی رئال مادرید برای کیلیان امباپه وقتی میتواند فصل آینده به صورت رایگان به این تیم ملحق شود یا رد کردن این پیشنهاد از سوی پاریسنژرمن. باشگاهها در فرانسه، اسپانیا و هرجای دیگر اروپا شامل انگلیس برای پرداخت بدهیها به مشکل خوردهاند و مشتاق فروش یک یا دو بازیکن هستند تا رنج مالی ناشی از شیوع جهانی ویروس کرونا را کاهش دهند.
آیا پیاسجی به لیونل مسی نیاز داشت؟ آیا منچسترسیتی به جک گریلیش نیاز داشت؟ آیا منچستریونایتد به کریستیانو رونالدو نیاز داشت؟ شاید، شاید هم نه. اما من به شما خواهم گفت که این باشگاهها به چه چیزی نیاز ندارند: سهم بیشتری از پولی که در فوتبال تولید میشود.
دومینیک فیفیلد: این پنجره در ردههای بالا احساس زشت و قبیح بودن داشت. فکر کردن به این که باشگاههای بزرگ انگلیس چنان نگران کاهش احتمالی درآمدها که به واسطه شیوع جهانی ویروس کرونا تشدید شد، بودند که در طرح آغاز سوپرلیگ اروپا شرکت کردند تا از کاهش تدریجی روند درآمدشان جلوگیری کنند… (میدانم، میدانم، این بیش از حد سادهانگارانه بود. اما به هرحال.)
بخش جسورانهتر اقدام بسیاری از باشگاههای میانه جدولی لیگ برتر برای جذب بازیکنان جوان بااستعدادی بود که نشان میداد آنها در هر حال برنامهریزی طولانی مدت هستند. نمای پیوستن محصولات آکادمی چلسی از ساوتهمپتون به سری A نیز بسیار جذاب بود.
نانسی فراستیک: این پنجره اساس نسخه واقعی از سناریوی دیوانهوار بازی ویدیویی فیفا بوده است. همه چیز درباره باشگاههایی بود که پیش از این پر از ستاره بودند اما سعی داشتند بازیکنان تراز اول دیگری را نیز به فهرست خود اضافه کنند یا درباره باشگاههایی بود که سعی داشتند نقاط ضعف فصل گذشته خود را بازسازی کنند. کاملا خستهکننده اما همزمان بسیار هیجانانگیز- حتی با این که کمی از واقعیت فاصله داشت.
نیک میلر: حماقتی سرگیجهآور. هرگز هیچ پنجره نقل و انتقالاتی به این شکل بیشتر از فوتبال واقعی، شبیه به یک بازی نبود. از رژه فوق ستارههای پیاسجی گرفته تا جذب رونالدو توسط منچستریونایتد که اساسا به این دلیل بود که او به منچسترسیتی ملحق نشود. این پنجره همچنین منبع قدرتمندی از ایجاد نفرت بود: با این که نفرتم را از کل این تجارت ابراز کرده بودم، تمام مدت مانند مردی مجنون در حال به روز کردن اتلتیک بودم. من از این شرایط متنفرم اما به صورت مخفیانه دوستش دارم. یا حداقل نمیتوانم جلوی خودم را بگیرم که درگیر آن نشوم.
تام ورویل: پس از یک دوره کاهش هزینهها به دلیل شیوع جهانی ویروس کرونا، تماشای نحوه ورود باشگاههای لیگ برتری به بازار در دنیای جدید بسیار جالب بوده است. چه کسی رویه را تغییر خواهد داد؟ چه کسی تا پایان در این مسابقه باقی خواهد ماند؟
بعضی باشگاهها کم و بیش رویه یکسانی داشتند: لسترسیتی، برایتون و نوریچ سیتی به دنبال یافتن ارزش در جای دیگری بودند. منچستریونایتد کهکشانیِ نام آشنای خود را جذب کرد. آرسنال بیش از حد هزینه کرد تا به سختی کوچکترین تغییری ایجاد کند. سپس به کسانی میرسیم که اتفاقات جدیدی را تجربه کردند: کریستال پالاس هوشمندانه عمل کرد. چلسی یاد گرفت که باید بازیکن بفروشد. اورتون هزینه کمتری انجام داد.
کدام باشگاه برنده پنجره تابستانی بود؟
کولکین: من جملهبندی این سوال را دوست دارم. چطور میتوان در یک پنجره برنده شد؟ آیا این با پرداخت بیشترین هزینه است یا کمترین هزینه؟ روی بازیکنان بیشتر یا کمتر؟ آیا با انجام خریدی باورنکردی در یک پنجره برنده میشوید؟ یا با ایجاد فرصتهای آنی در اطراف باشگاه؟ یا ساختن برای آینده؟ من فکر میکنم برنده واقعی در پایان فصل مشخص خواهد شد؛ وقتی میفهمید کاری که انجام دادهاید- یا ندادهاید- باعث شده تیمتان قهرمان شود یا در بالای جدول حضور داشته باشد یا به هر هدف دیگری که داشتید برسد.
با نگاهی به صدر جدول این احساس به وجود میآید که منچسترسیتی با خرید جک گریلیش کاری را انجام داده که واقعا نیازی به آن نداشته اما ممکن است به ادامه حضور این تیم در همین جایگاه کمک کند. گریلیش مهاجمی که آنها میخواستند نبود اما شاید اهمیتی نداشته باشد. منچستریونایتد حالا تهدیدی برای از میان برداشتن سایر تیمهاست اما آیا ضعف قدیمی در هافبک میانی را برطرف کرده است؟ اما شاید این موضوع هم اهمیتی نداشته باشد.
لیورپول بسیار بهتر خواهد بود اما دلیل آن 36 میلیون پوندی که برای ابراهیم کوناته هزینه شده نیست. جذب روملو لوکاکو توسط چلسی شبیه به کارآمدترین قطعه این تجارت در تابستان امسال است چون آنها برخلاف بقیه ضعف خود در پستی که واقعا نیاز به تجدید قوا داشت را برطرف کردند. این انتقال شرایط را برای چلسی مهیا خواهد کرد. از نظر منطقی و برطرف کردن فاصله مشخص، این انتقال حس پیروزی داشت.
فیفیلد: استفاده از عبارت “پیروزی در پنجره تابستانی” همیشه ریسکی به نظر میرسد. برابر دانستن هزینههای سنگین و گردش مالیهای بزرگ با موفقیت کار بسیار آسانی است. همانطور که فولام و تا حد زیادی استونویلا اخیرا ثابت کردهاند که هزینهها و ارقام بالای خریدها همیشه به معنای فصل موفق نیست. در عوض برنده باشگاههایی هستند که نقاظ ضعف درون تیم را شناسایی کرده و برای پر کردن همین خلاها اقدام میکنند.
اقدام چلسی برای خرید یک بازیکن شماره 9 و افزودن بعد جدیدی به خط حمله یا جذب رافائل واران و جیدون سانچو به عنوان هدفی قدیمی توسط یونایتد در همین دسته قرار میگیرد. اقدامات زودهنگام لستر و سه بازیکن خوبی که استون ویلا با پیشبینیِ از دست دادن گریلیش به خدمت گرفت نیز به همین شکل هستند.
اما کاملا جانبدارانه به پالاس رای میدهم که شرایط خود به عنوان مسنترین تیم لیگ برتر را با جذب هفت بازیکن تغییر داد که همگی در سن خوبی هستند و از استعداد خوبی هم برخوردارند تا جانشین 10 بازیکن مسنتر و با دستمزد بسیار بالاتر شوند. بله، همیشه فریادی برای یک خرید بیشتر کشیده میشود. در بهترین حالت یک بازیکن کناری دیگر یا حتی یک مدافع کناری احساس اطمینان بیشتری به تیم میداد. اما دستیابی به چنین تغییری با قیمتی به اندازه هزینه آرسنال برای جذب بن وایت بسیار تاثیرگذار به نظر میرسد.
ورویل: با نگاهی به نیاز باشگاه در مقایسه با استراتژی به کار گرفته شده چند برنده اصلی را خواهید شناخت: پالاس و نوریچ.
پالاس فصل گذشته را با مسنترین تیم لیگ به پایان رساند و میانگین سنی بازیکنان آنها در محاسبه سهم دقایق حضور هر بازیکن در زمین عدد 29.1 بود که بالاترین میانگین در لیگ برتر به حساب میآمد و در بین پنج لیگ معتبر اروپایی تنها لاتزیو در ایتالیا بالاتر از آنها قرار داشت. برنامه این پنجره مشخص بود: جوانگرایی.
نقاط برجسته پنجره پالاس مارک گوئِهی (21 ساله)، یواخیم اندرسن (25)، مایکل اولیسه (19)، ویل هیوز (26) و کانر گلگر (21 ساله) هستند. این پنج بازیکن نشان دهنده سرمایهگذاری قابل توجه (جز گلگر که به صورت قرضی از چلسی آمده) در چند پست با نگاهی به جبران احتمال این هزینه در طولانی مدت هستند. جذب دیرهنگام اودسون ادوارد (23 ساله) پایان بخش تابستانی درست و با برنامه در بین تمامی باشگاهها بود.
برنامه نوریچ در آستانه این تابستان کمی متفاوت بود. آنها از زمان سقوطشان در فصل 14-2013 دائم بین لیگ برتر و چمیونشیپ در رفت و آمد بودند و دو بار هم در فاصله یک سال پس از صعود در دو فصل 16-2015 و 20- 2019 سقوط کردند.
هزینه بلندپروازانه این تابستان- بیشترین هزینه صورت گرفته از سوی نوریچ در یک پنجره- باعث شد که آنها، بازیکنانی در بازه پنج تا 10 میلیون پوند خصوصا از تیمهای تازه سقوط کرده را هدف بگیرند؛ بازیکنانی که فرصت چندانی برای بازی نداشتند و آنهایی که بیرون از پنج لیگ معتبر اروپایی بازی میکردند. آنها به همین شکل کیفیت چندین پست کلیدی را به راحتی افزایش دادند و بهترین شانس ممکن را برای حضور در لیگ برتر و ادامه حضور در این لیگ در اختیار این بازیکنان گذاشتند.
فراستیک: پالاس بهترین پنجره را در لیگ برتر داشت. اولیسه عملکرد بسیار خوبی با ردینگ در چمپیونشیپ داشت و جذب او و گوئهی که یکی از بهترین مدافعان فصل گذشته این لیگ به صورت قرضی در سوانسی سیتی بود، اقدام بسیار خوبی به حساب میآید.
کی: چند “برنده” پنجرههای نقل و انتقالاتی اخیر را برای من ذکر کنید. اورتون در سال 2017، درست است؟ شاید آنها برنده سال 2019 هم بودند؟ چلسی در سال 2020؟ متاسفم اما من از این عبارت متنفر هستم. گاهی این قدرتنماییها بیشتر از حل مشکلات، به آنها دامن میزند.
باشگاهی که قابل توجهترین نقل و انتقالات را روی کاغذ انجام داده، منچستریونایتد است. واران، سانچو و رونالدو. این سه خرید اعلام قدرتی جدی است.
من احساس میکردم که آنها باید فصل گذشته فشار بیشتری برای کسب جام میآوردند. آنها مطمئنا این بار فشار بیشتری خواهند آورد. اما وقتی به خط هافبک آنها نگاه میکنم که مطمئنا ضعیفترین منطقه تیم در فصل 21- 2020 بود، میبینم که نقاط ضعف از بین نرفته است.
سوال من اینجاست که وقتی مالکیت توپ در اختیار این تیم نباشد، چطور بازی خواهد کرد. این فشار بیشتری را به خط هافبک وارد خواهد کرد، در نتیجه فشار بیشتری به خط دفاع میآید. بنابراین گفتن این که آنها “برنده” پنجره نقل و انتقالاتی شدهاند، چندان هم آسان نیست- هرچند من اطمینان دارم که اد وودوارد، مدیر اجرایی تیم، و ریچارد آرنولد، مدیرکل باشگاه، به ما خواهند گفت که در پنجره نقل و انتقالاتی شبکههای اجتماعی پیروز بودهاند. و به هرحال مگر مسابقه واقعی جز این است؟
میلر: اگر این سوال پیش از این آخر هفته مطرح میشد، جواب من استونویلا بود. اما آنها در خط میانی اشلی یانگ 36 ساله و کارنی چاکوومکا 17 ساله را به خدمت گرفتند که به اندازه کافی جوان بود تا در برابر برنتفورد جای پسر او باشد و ناگهان عملکردشان دیگر چندان هوشمندانه به نظر نمیرسید. میتوان این لقب را بابت جذب لوکاکو به چلسی هم داد اما چهره تازه تیمشان به شکل عجیبی در خط دفاع ضعیف و با تعدد بیش از حد نفرات در پست مهاجم روبرو است. نام بردن از نوریچ به این دلیل نیز وسوسهبرانگیز است که آنها در واقع چند بازیکن به تیمشان اضافه کردهاند تا از نظر تئوری آنها را تقویت کند، برخلاف 750 هزار پوندی که برای سم بایرم هزینه شد که مجموع هزینهای بود که این تیم بعد از صعود قبلیشان به لیگ برتر در دو سال قبل، در پنجره نقل و انتقالاتی انجام دادند.منچستریونایتد در صورت عدم جذب رونالدو (و شاید خرید یک هافبک دفاعی) در صدر این فهرست قرار میگرفت. لیدز یونایتد میتوانست صرفا به دلیل جذب دنیل جیمز و به پایان رساندن تلاشی چهار ساله این عنوان را از آن خود کند. عملکرد پالاس نیز به همین شکل بود اما آنها حداقل بسیار جوانتر شدند.
در نهایت شاید نظر من تاتنهام باشد؛ صرفا چون موفق به حفظ هری کین شدند، تغییرات دفاعیشان امیدوارکننده به نظر میرسد و برایان خیل خرید خوبی به حساب میآید؛ با پذیرش این موضوع که شاید آنها به مهاجم دیگری نیاز نداشتند و حالا حساب زیادی روی احیای دله الی باز میکنند.
ادامه در شماره بعد....
اخبار
ادعای موندودپورتیوو
بغض مدافع بارسا شکست؛ گریه در آغوش لاپورتا
به نظر می رسید در اوایل تابستان امسال ساموئل اومتیتی بالاخره به خود آمده و بعد از خارج شدن از برنامه رونالد کومان تصمیم گرفته فوتبال خود را احیا کند. هفته گذشته مدیران بارسلونا و ایجنت ساموئل اومتیتی در حال مذاکره برای یافتن راه حلی برای انتقال این مدافع میانی و فرانسوی به یک باشگاه جدید بودند، اما سرانجام این بازیکن تصمیم خود را دوباره تغییر داد و با جدایی مخالفت کرد.
ساموئل اومتیتی نمی خواست هیچ یک از پیشنهادهای خود را قبول کند و به مدیران بارسلونا اعلام کرد که تصمیمی مبنی بر جدایی ندارد. این تغییر رویه و تصمیم جدید این بازیکن خشم مدیران باشگاه بارسا را برانگیخت.
طبق ادعای موندودپورتیوو، اخیرا جلسه ای بین خوان لاپورتا رئیس بارسا و اومتیتی برگزار شد تا در مورد آینده او گفت و گو کنند.
لاپورتا هرچند عصبانی بود ولی با اصرار اومتیتی در جلسه حاضر شد. متئو آله مانی و رافا یوسته معاونان لاپورتا نیز از دیگر حاضران در جلسه بودند. لاپورتا در شروع گفت و گو با عصبانیت و بسیار تند شروع به صحبت کرد و نشان داد که هدف او و باشگاه این است که اومتیتی جدا شود.
مدافع فرانسوی اما در دفاع از خود گفت که دلیل مصدومیت های متوالی او در دو سال گذشته، قصور تیم پزشکی باشگاه بوده تا جایی که مجبور شده به پزشکان مورد اعتمادش رجوع کند و اکنون نظر مثبت آنها را با خود دارد. او اعلام کرد که دکتر کوگات جراح بارسلونا نیز ریکاوری کامل او را تایید کرده است.
پس از حرف های اومتیتی لحن صحبت لاپورتا کمی آرام می شود و با تایید حرف های اومتیتی به وی می گوید که قبول دارد، باشگاه در روزهای سخت از وی به خوبی حمایت نکرده است. اینجا بود که بغض اومتیتی شکست و او شروع به گریه کرد. در نهایت لاپورتا و اومتیتی یکدیگر را در آغوش کشیدند و رئیس به وی قول می دهد که با رونالد کومان صحبت کند تا بتواند بار دیگر جایگاه خوبی در تیم به دست بیاورد.
اومتیتی نیز روی قول لاپورتا حساب کرده و اطمینان دارد که از این پس بیشتر مورد اعتماد سرمربی هلندی قرار خواهد گرفت.
تیم ملی با «هوش» بازیکنان برد!
یک لحظه غفلت برابر عراق ممنوع است
کارشناس فوتبال با تاکید بر این که با وجود کسب پیروزی مقابل سوریه، کار سختی برای بردن عراق خواهیم داشت گفت: اگر تیم ملی برابر عراق یک لحظه غفلت کند لطمه جبران ناپذیری خواهد خورد.
حمید درخشان درباره پیروزی یک بر صفر تیم ملی فوتبال ایران مقابل سوریه گفت: تقریبا تمام کارشناسان گفته بودند که بازی با سوریه سخت خواهد بود چون اولین دیدار در مرحله گروهی است و شناخت اندکی وجود دارد. با این تفاسیر تنها بابت کسب ۳ امتیاز باید خوشحال باشیم.
کارشناس فوتبال ایران درباره عملکرد ملی پوشان در غیاب دراگان اسکوچیچ سرمربی خود افزود: عملکرد فنی تیم ملی اصلا قابل قبول نبود. فکر میکنم مربیان تیم ملی در غیاب اسکوچیچ هم میدانستند سوریه برای بازی بسته به تهران میآید تا یک امتیاز را بگیرد. با این حال هیچ برنامهای برای ایجاد ساختار در رسیدن به گل نداشتیم و تلاش فردی بازیکنان و خلاقیت آنها باعث شد تا به ۳ امتیاز برسیم.
وی در ادامه انتقادهای خود از تاکتیک تیم ملی ایران مقابل سوریه اظهار داشت: سردرگمی در بازی تیم ملی کاملا مشهود بود. به همین خاطر آنها از هوش خود برای حمله کردن استفاده کردند تا به گل برسیم.
درخشان درباره گلزنی علیرضا جهانبخش افزود: مهدی طارمی به عنوان تنها مهاجم در این بازی به میدان رفت و مثل همیشه جنگنده بود. با اینکه خیلی کم توپ به او رسید اما توانست باز هم با پاس گل زیبای خود تیم ملی را به یک برد ارزشمند برساند. جهانبخش نیز برخلاف سال گذشته به دلیل بازگشت به میادین در فوتبال باشگاهی شرایط ویژه ای پیدا کرده است و به تیم ملی کمک میکند.
کارشناس فوتبال ایران درباره بازی سه شنبه هفته آینده تیم ملی مقابل عراق گفت: باید بپذیریم هیچ تاکتیکی مقابل سوریه نداشتیم و این موضوع کار را برای ما در بازی با عراق سختتر کرد. اگر مقابل عراق حتی یک لحظه غفلت کنیم قطعا ضربه خواهیم خورد. این تیم مقابل کره جنوبی هم خوب بازی کرد و توانست یک امتیاز بگیرد. سه امتیاز دیدار با عراق کمک فراوانی به صعود تیم ملی در مسیر جام جهانی قطر خواهد کرد.
عباس زاده قراردادش را با تراکتور تمدید کرد
بهترین گلزن تیم تراکتور در فصل گذشته قرارداد خود را با این باشگاه تمدید کرد.
محمد عباسزاده که برای لیگ بیست و یکم با باشگاه قرارداد داشت، بعد از ظهر امروز با حضور در دفتر مدیرعامل، قرارداد خود را یک فصل دیگر تمدید کرد.
قرارداد جدید بهترین گلزن تراکتور در فصل قبل با این باشگاه یک ساله است و عباسزاده طبق قرارداد جدید تا پایان لیگ بیست و دوم (۰۲-۱۴۰۱) در تراکتور توپ خواهد زد.
عباس زاده دو روز قبل با استفاده از بندی در قراردادش با حضور در سازمان لیگ اقدام به فسخ قرارداد خود با تراکتور کرد اما پس از صحبت با محمدرضا زنوزی و رفع اختلاف های موجود، تصمیم گرفت در تیم تبریزی بماند.
بر سر ستاره فرانسوی؛
جنگ بزرگ رئال مادرید و PSG آغاز شد
تابستان پرسر و صدا و شلوغ در مورد کیلیان امباپه بالاخره تمام شد و این ستاره جوان و فرانسوی هنوز هم لباس پاری سن ژرمن را به تن می کند. رئال مادرید در تمام طول تابستان و به خصوص در یک هفته پایانی با تمام توان برای جذب این بازیکن تلاش کرد، اما پاری سن ژرمن علاقه ای به فروش کیلیان امباپه نشان نداد و در نهایت این بازیکن در فرانسه ماندنی شد.
رئال مادرید حتی حاضر به پرداخت رقم 200 میلیون یورو برای بازیکنی که تنها یک سال با پاری سن ژرمن قرارداد دارد نیز شد، اما باشگاه متمول فرانسوی حتی پاسخ آخرین پیشنهاد فلورنتینو پرز را نداد تا ثابت کند قصدی مبنی بر فروش کیلیان امباپه ندارد. اما حالا یک سال سرنوشت ساز بین این دو باشگاه در مورد این بازیکن باقی مانده است.
طبق ادعای نشریه آ.اس، در باشگاه رئال مادرید خوش بینی های فراوانی در مورد جذب این ستاره فرانسوی وجود دارد. کیلیان امباپه حتی پیشنهاد دستمزد خالص 45 میلیون یورویی در سال و تبدیل شدن به پر درآمدترین بازیکن جهان را نیز رد کرده و قصد دارد به هر ترتیبی فصل بعد لباس رئال مادرید را به تن بکند. اما وقتی پای باشگاه قدرتمندی مانند پاری سن ژرمن در میان باشد نمی توان به راحتی انتقال او به رئال مادرید را قطعی دانست. در سال منتهی به جام جهانی، حتی دولت قطر نیز تمام تلاش خود را برای راضی کردن کیلیان امباپه به تمدید قرارداد با پاری سن ژرمن انجام خواهد داد. اما در این میان باشگاه فرانسوی شرایط بهتری برای مذاکره داشته و فرصت دارد تا چهار ماه آینده کیلیان امباپه را مجاب به تمدید قرارداد بکند. اما رئال مادرید از فصل زمستان به صورت جدی تر برای خرید این ستاره فرانسوی وارد عمل شده و امیدوار است تا آن مقطع تصمیم او برای جدایی از پاری سن ژرمن تغییر نکند. البته نشریه آ.اس مدعی شد در شرایط فعلی بحث افزایش دستمزد اولویت اول کیلیان امباپه نیست و در واقع پاری سن ژرمن نمی تواند تنها با تکیه بر این اهرم قدرت زمینه مانند این بازیکن در پاریس را فراهم کند. کیلیان امباپه علاقمند به بازی کردن در تیمی است که برای فتح عناوین قهرمانی بزرگ و به خصوص لیگ قهرمانان نامزد اصلی باشد و پاری سن ژرمن برای حفظ او باید در ماه های پیش رو نتایج خوبی بگیرد. با حضور ستاره بزرگی مانند لیونل مسی در رختکن این باشگاه، تمام ابراز لازم برای شکستن طلسم لیگ قهرمانان و قهرمانی در این تورنمنت برای پاری سن ژرمن فراهم شده است. اگر این باشگاه در فصل پیش رو موفق به کسب عنوان قهرمانی شود، کار رئال مادرید برای جذب کیلیان امباپه دشوارتر از قبل هم خواهد شد. به هر حال مبارزه دو باشگاه رئال مادرید و پاری سن ژرمن از همین حالا آغاز شده و احتمالا تا تابستان سال آینده نیز به طول خواهد انجامید.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/8583/28054/98785
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/8583/28054/98786
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/8583/28054/98787
|
عناوین این صفحه
- نگاهی به پنجره نقل و انتقالات تابستانی لیگ برتر
- اخبار
- جنگ بزرگ رئال مادرید و PSG آغاز شد