|
ارزش نادیده الگری: از پپه تا رونالدو
شاید نیاز به زمانی بیشتر از این باشد تا دستاورد مکس الگری در یوونتوس را درست درک کرد. به شکل خلاصه و با تنها اتکا به آمار و ارقام الگری بعد از جووانی تراپاتونی و مارچلو لیپی پرافتخارترین مربی تاریخ باشگاه یوونتوس است.
الگری در پنج سال هدایت بیانکونری پنج بار پیاپی سری آ را فتح کرد، چهار بار پیاپی فاتح کوپا ایتالیا شد، دو بار به فینال چمپیونز لیگ رسید و دو بار سوپرکوپا را برد. چهار دوگانه داخلی پشت سر هم آماری نیست که بتوان به سادگی از آن گذشت.
دستاورد این تاکتیسین اهل توسکانی وقتی بیش از پیش به چشم میآید که شرایطی که او در آن تیم را تحویل گرفت را به یاد بیاوریم. آنتونیو کونته در جولای ۲۰۱۴، تنها دو روز پس از شروع پیش فصل یوونتوس را ترک کرد و الگری در حالی جانشین او شد که در نیمههای فصل پیش از میلان اخراج شده بود. اما هواداران سرسخت بیانکونری که حاضر نبودند در ابتدا میلانی بودن الگری را به هیچ وجه فراموش کنند، خیلی زود او را یکی از خودشان دانستند.
الگری در همان فصل اول با رساندن تیمش به فینال چمپیونز لیگ، تقریبا با همان اسکوادی که در اختیار کونته بود، این جمله دن آنتونیو که «در رستوران ۱۰۰ یورویی نمیتوان با ۱۰یورو غذا خورد» را به سخره گرفت. این همان تیمی بود که یک فصل پیش موفق نشده بود دروازه بنفیکا را در تورین بازی کند و به فینال یوروپا لیگ برسد، تیمی که برای فتح چمپیونز لیگ فقط برابر نبوغ و قدرت مثلث MSN بارسلونا کم آورد.
جدا از رسیدن به فینال چمپیونز لیگ، الگری در همان فصل اول کوپا ایتالیا را هم برد، افتخاری که ۲۰ سال بود به یوونتوس نرسیده بود. بدین ترتیب بود که او از یوونتوسی که با وجود اقتدار در لیگ، در رقابتهای حذفی شکننده بود، یکی از بهترین تیمهای تورنمنتی اروپا را ساخت. دانش بالای تاکتیکی الگری و هوش مثالزدنی او در بازیخوانی عواملی بودند که باعث این تغییر در شرایط بیانکونری شدند.
الگری در دو فصل اول حضورش در یوونتوس ستارههای زیادی را هم از دست داد، از آندرهآ پیرلو و کارلوس توز گرفته تا آرتورو ویدال و پل پوگبا. با وجود تمام این خسرانها، او با تغییرات تاکتیکی مدامش تیمش را در بالاترین سطح خودش حفظ کرد.
جذابترین یوونتوس الگری به فصل ۲۰۱۶ برمیگردد، تیمی که با سیستم ملقب به «پنج ستاره» بازی میکرد تا تمام نیروهای هجومیاش، یعنی گونزالو هیگوایین، پائولو دیبالا، میرالم پیانیچ، ماریو مانزوکیچ و خوان کوادرادو همزمان در ترکیب اصلی قرار بگیرند. این تیم هم تا فینال چمپیونز لیگ پیش رفت، اما این بار هم در یک قدمی شکستن طلسم دو دههای در اروپا، برابر رئال مادرید با نتیجه ۴-۱ شکست خورد.
فصلی که گذشت سختترین دوران الگری در تورین را رقم زد. اسکواد او تعادل خودش را از دست داده بود و ورود کریستیانو رونالدو باعث شده بود تا دیبالا دیگر پستی مناسب، در هیچکدام از ترکیبهای تیمش پیدا نکند. یوونتوس در دور گروهی چمپیونز لیگ برابر یانگ بویز و منچستر یونایتد شکست خورد و الگری مدام در مصاحبههای تلویزیونیاش دچار بحث و درگیری با کارشناسان اسکای اسپورتس، به خصوص دنیله آدانی میشد. شکست در بازی رفت مقابل اتلتیکو مادرید و باخت خانگی برابر آژاکس و حذف شدن از یک چهارم نهایی چمپیونز لیگ هم تیر آخری بود که پاول ندود و فابیو پاراتیچی را به تصمیم نهایی برای قطع همکاری با الگری رساند. در این میان البته آندرهآ آنیلی همچنان با کنار گذاشتن مربیاش موافق نبود.
اما در پایان این دوران پنج ساله، میراث الگری برای بیانکونری چه بود؟ شاید جواب این سوال را بتوان در مقایسه شماره هفتهای یوونتوس در شروع و پایان این بازه پیدا کرد. در جولای ۲۰۱۴ این پیراهن به سیمونه پپه تعلق داشت و حالا همه میدانیم شماره هفت یوونتوس را چه بازیکنی میپوشد. تیمی که به الگری رسید، به اعتراف خودش، حتی از رویارویی با مالمو در رقابتهای اروپایی ترس و واهمه داشت. تیمی که از الگری به مربی بعدی بیانکونری میرسد اما یکی از بزرگترین قدرتهای اروپا به شمار میآید.
شرایط مالی یوونتوس کونته به شکلی بود که حتی خرید ۳۰ میلیون یورویی کوادرادو از فیورنتینا هم برایشان ممکن نبود. چهار سال بعد اما باشگاه تورینی با مبلغی نزدیک چهار برابر یکی از بزرگترین ستارههای تاریخ فوتبال را در اختیار گرفت. بخش مهمی از این رشد اقتصادی قطعا مدیون الگری و پیش بردن هر ساله تیمش تا مراحل بالای چمپیونز لیگ است.
شاید به زودی و به موقعاش هوادارانی که از پراگماتیسم بالای الگری خسته شده بودند و اعتقاد داشتند تیم محبوبشان باید فوتبال به مراتب زیباتر از این بازی کند، دلشان برای این تاکتیسین اهل توسکانی تنگ شود و تازه قدر دورانش را بدانند.
بارسا و قمار بزرگی به نام گریزمن
بعد از یک فصل ناز کردن برای بارسلونا و انتشار ویدئویی به نام «تصمیم»، برای اعلام باقی ماندن در اتلتیکو مادرید، آنتوان گریزمن بالاخره آماده ترک مادرید شده است. گریزمن بند رهایی ۱۰۸ میلیون پوندیای در قراردادش دارد که به نظر میرسد بارسلونا، اگرچه نه با کمال رضایت، حاضر به پرداختش است.
گریزمن با فرانسه قهرمان جام جهانی شده و تا به حال دو بار روی سکوی توپ طلای اروپا قرار گرفته (هرچند موفق به بردن این جایزه نشده). در کیفیت درجه یک وینگر سابق رئال سوسیداد هیچ شک و تردیدی نیست. اما موارد و عواملی در این میان موجود است که خرید او توسط بارسلونا را قماری بزرگ جلوه میدهد.
شماره هفت ریزنقش روخیبلانکوس مهره هجومیای تکنیکی و چپپا، تمامکنندهای قهار و شوتزنی دقیق از راه دور است که بهترین پست برایش آزاد قرار گرفتن پشت مهاجم شماره ۹ تیم است. این خصوصیات برایتان آشنا به نظر نمیرسد؟ استفاده همزمان از لیونل مسی و گریزمن در ترکیب اصلی بارسلونا، بدون اینکه ضربهای به عملکرد هیچکدامشان وارد شود، معادلهایست بدون یک جواب واضح.
گریزمن در طول دوران درخشش در اتلتی معمولا از حمایت یک مهاجم مرکزی فیزیکیتر برخوردار بوده، برای مثال دیگو کاستا، کوین گامیرو یا حتی آلوارو موراتا. از سوی دیگر ارنستو والورده در دو فصل اخیر با روی آوردن به سیستم ۲-۴-۴ از مسی به عنوان مهره آزاد پشت لوئیس سوارز استفاده کرده. حتی در سیستم کلاسیک ۳-۳-۴ بارسا هم جای مشخصی برای گریزمن پیدا نمیشود. با اینکه او در دوران جوانی یک وینگر مستقیم و سرعتی بود، اما حالا مدتهاست نوع فوتبالش تغییر کرده. گریزمن البته در سالهای اخیر چه برای اتلتی و چه برای فرانسه، در نقش واید فوروارد راست بازی کرده. اما بازگشت به ۳-۳-۴ این پست در بارسلونا را هم از آن مسی خواهد دانست.
پس تنها پست ممکن برای گریزمن مهاجم مرکزی میماند، منطقهای که مدتهاست در اشغال لوئیس سوارز بوده. این پست هم البته برای ستاره اتلتی وظایفی جدید به همراه خواهد داشت، وظایفی که پیش از این بر دوش مهاجم مرکزی فیزیکیتر تیم دیگو سیمئونه بود.
جدا از مسائل تاکتیکی، هزینه هنگفت خرید گریزمن تبعاتی زنجیرهای هم برای بارسلونا به همراه خواهد داشت. پرداخت ۱۰۸ میلیون پوند برای بازیکنی که فصل بعد ۲۹ ساله میشود خود به خود ریسکی بزرگ به حساب میآید و نشان از رویکردی برای نتیجه گرفتن در آینده کوتاهمدت میدهد. در ضمن این خرید به احتمال زیاد باعث فروخته شدن فیلیپه کوتینیو و مالکوم هم خواهد شد. اوزمان دمبله و سوارز هم با ورود احتمالی گریزمن جایگاه خودشان در ترکیب اصلی را در خطر خواهند دید.
وقتی تمام این موارد را کنار هم قرار میدهیم به این نتیجه میرسیم که بارسا برای تقویت تیمش در تابستان پیش رو گزینههای بهتری هم دارد. برای مثال لوکا یویچ، که بسیار مورد نظر رئال مادرید هم هست، میتواند کمک زیادی به خط حمله بارسا بکند. این مهاجم صرب قیمتی کمتر از نصف گریزمن دارد و بدین ترتیب امکان خرید متایاس دلیخت را هم از آژاکس زنده نگه خواهد داشت.
اما اگر فرض کنیم انتقال گریزمن به بارسا قطعی شود بهترین راه برای استفاده همزمان از او و مسی چه خواهد بود؟ پاسخ شاید در بازگشت مسی به پست شماره 9 کاذب و بازی گریزمن در پست واید فوروارد سمت راست باشد، منطقهای که داوید ویا در آن بهترین دورانش برای بارسلونا را پشت سر گذاشت.
وابستگی بیش از حد کاتالانها به مسی بزرگترین نگرانی هواداران آنها در چند فصل اخیر بوده. مسیِ ۳۲ساله این فصل روی ۵۴درصد از گلهای تیمش در لیگ نقش مستقیم داشته. این وابستگی به این معناست که در شبهای خاموش ابرستاره آرژانتینی تیمش در حساسترین بازیها به مشکلاتی جدی برمیخورد، اتفاقی که دقیقا در حذف برابر رم و لیورپول رخ داد.
ورود گریزمن به نوکمپ میتواند این شرایط را تغییر دهد. تفاوت این ستاره فرانسوی با یک مهاجم کلاسیک شماره 9 در خلاقیت بالا و قدرت گلسازی اوست. بدین ترتیب حضور گریزمن در ترکیب اصلی بارسا میتواند بار سنگینی که بر دوش مسی افتاده را اندکی با خودش تقسیم کند و شاید مانع از تکرار شبهای کابوسوار استادیو الیمپیکو و آنفیلد شود.
پایان دوران «روبری» در بایرن: جایگزینناپذیر
در جریان پیروزی ۱-۵ برابر آینتراخت فرانکفورت که هفتمین قهرمانی پیاپی بایرن مونیخ در بوندسلیگا را به همراه داشت، آرین روبن و فرانک ریبری برای آخرین بار فرصت بازی در آلیانتس آرنا را پیدا کردند. روبن و ریبری مهمترین زوج تاریخ باشگاه باوارایایی هستند، دو وینگری که هر کدام با زدن یک گل وداعی باشکوه با بیش از یک دهه حضورشان در بایرن داشتند.
بعد از پایان بازی و در جریان جشن قهرمانی بایرن، شخصیت متفاوت روبن و ریبری هم کاملا آشکار شد. در حالیکه ریبری غرق در احساسات شده بود و در آغوش رافینیا گریه میکرد، روبن در مصاحبهای تلویزیونی اظهار حسرت از نزدن گل دومش مقابل فرانکفورت میکرد، گلی که آمار او در بوندسلیگا را به عدد ۱۰۰ میرساند: «برای من خیلی مهم بود که یک بار دیگر برای بایرن بازی کنم و هیجان زیادی برای آن داشتم».
ستاره ۳۵ ساله بایرن مثل همیشه بالاترین تمرکز را روی خودش داشت، حتی در میانه جشن نوستالژیک همتیمیهایش. بیجهت نیست که مطبوعات آلمان به روبن لقب «Ego Shooter» (شوتزنِ خودخواه) دادهاند. این خودشیفتگی و وقف کامل روی تمرینات و در زمین بازی از سوی وینگر هلندی به نوعی بازتاب رویکرد حرفهای و پیروزی به هر بهای بایرن هم هست.
ارتباط برقرار کردن بایرنیها با ریبری اما همیشه سادهتر از روبن بوده. پسری با زخمی ماندگار از سانحهای قدیمی، با آغوشی باز این شمایل ضدقهرمان بودن را پذیرفت و هرچقدر مدافعین و هواداران تیمهای حریف از او بیشتر متنفر میشدند، بیشتر و بیشتر در قلب هواداران بایرن جا میگرفت. خود اولی هوینس، رئیس باشگاه، یکی از بزرگترین طرفداران ریبری بود، تا حدی که بعد از گل انفرادیای که او وارد دروازه فرانکفورت کرد موفق نشد جلوی خودش را بگیرد و شروع به اشک ریختن کرد: «انگار یکی از قبل این سناریو را برای بازی امروز نوشته بود. ریب و روب کنار گرت مولر و فرانتس بکنباوئر از بزرگترین بازیکنان تاریخ بایرن هستند».
این جایگاه برای روبن و ریبری تضمین شده است، و نه فقط به خاطر همکاریشان در زدن گل برتری بایرن برابر بوروسیا دورتموند در فینال چمپیونز لیگ در استادیوم ومبلی. کاری که این دو وینگر سرعتی و تکنیکی برای بایرن کردند بازگرداندنشان به سطح اول فوتبال اروپا، بعد از چندین سال حاشیهنشین شدن بود.
ریبری سال ۲۰۰۷ با مبلغ ۲۵ میلیون یورو از مارسی روانه بایرن شد و خیلی زود با اتکا به بازی غیرقابل پیشبینیاش بعدی جدید به خط حمله تیم جدیدش اضافه کرد. دو سال بعد لویی ون گال روبن را از رئال مادرید خرید، با قیمتی همان حدود ریبری. این انتقال با شک و تردیدهای زیادی در آلمان روبرو شد، که دلیل اصلیاش مصدومیتهای زیاد ستاره هلندی به شمار میآمد. اما روبن خیلی زود خودش را در بایرن جا انداخت و کلاس دیگری از وینگر بازی کردن را به بوندسلیگا نشان داد.
روبن و ریبری در هشت قهرمانی بوندسلیگا ظرف ۱۰ سال، روی هم ۱۸۵ گل زدند. تاثیر عمیقتر این دو وینگر اما روی هویت بایرن بود. مونیخیها همیشه ستارههایشان را در مرکز زمین میدیدند، از هافبکهای باکس-تو-باکس و همهکاره گرفته تا سوئیپرهای بازیگردان و شماره 9های تنومند. درخشش روبن و ریبری اما بایرن را به تیمی عرضیتر تبدیل کرد.
نوع بازی روبن و ریبری با هدف اولشان در حمله به فضای خالی و گذشتن از مدافع روبرو لذتی بدوی از فوتبال را میساخت، شور و هیجانی مربوط به پیش از دوران مدرن این ورزش. برای تعادل برقرار کردن در آشوبی که این دو وینگر در سوی زمین برپا میکردند، بایرن نیاز بیشتری به هافبکهای دفاعی پیدا کرد، همچنین به پاسورهایی که تا جای ممکن توپ را به آنها برسانند. آخرین مرحله از پیشرفت بایرن در تبدیل شدن به فاتح سهگانه در فصل ۲۰۱۲ شرکت روبن و ریبری در پرس پرفشار و بالای حریفان در زمین خودشان بود. این انرژی مضاعف دو وینگر هلندی و فرانسوی بود که پرافتخارترین فصل تاریخ باشگاه بایرن را رقم زد.
در چند سال اخیر اما روبن و ریبری با بالا رفتن سن و زیاد شدن مصدومیتهایشان موفق نشدند تداوم سابق را حفظ کنند. یکی از دلایل پسرفت بایرن بعد از دوران پپ گواردیولا هم همین افت این دو بود. حضور این دو نام بزرگ در رختکن با حقوق بالایی که میگرفتند و زمان کمی که در زمین حاضر بودند به نوعی تعادل اسکواد بایرن را هم به هم زده بود، نکتهای که مایه نگرانی خود هوینس، پیش از شروع فصل جدید هم بود. اما حالا کینگزلی کومن و سرژ گنبری که وارثین از پیش تعیینشده روبن و ریبری هستند فرصت این را دارند که لیاقت خودشان در پر کردن جای این دو ستاره را به اثبات برسانند.
بعد از دوران پل برایتنر و کارل-هاینتس رومینیگه، بایرنیها دیگر هرگز زوجی به قدرت و درخشش روبن و ریبری ندیدند. پس اگر قرار باشد بایرن به دوران موفق نیمه اول این دهه که سه فینال اروپایی را با خودش به همراه داشت برسد، جانشینان روبن و ریبری باید به بالاترین سطح ممکنشان برسند. این انتظاری بسیار زیاد از کومن و گنبری است و شاید به خاطر همین بود که جشن هفتمین قهرمانی پیاپی بایرن در بوندسلیگا همراه با اندکی ناراحتی و حتی ترس برگزار شد. شاید آینده نشان دهد که روبن و ریبری جایگزینناپذیرند.
کیکر: گواردیولا، سانه را به بایرن میفروشد
نشریه آلمانی کیکر مدعی شد اطلاعات موثقی بدست آورده که بر اساس آنها پپ گواردیولا، سرمربی منچسترسیتی قصد دارد لروی سانه، وینگر آلمانی این تیم را به فروش برساند و منچسترسیتی، باشگاه آلمانی بایرن مونیخ را به عنوان مشتری هدف خود در نظر گرفته است.
بر اساس این گزارش، لروی سانه که سال گذشته یکی از بازیکنان کلیدی منچسترسیتی بود و در قهرمانی تاریخی آبیهای منچستر در لیگ برتر نقش مهمی بازی کرد، امسال به خصوص از نیمه دوم فصل با بیمهری گواردیولا روبرو شد و در بازیهای متعددی نیمکتنشینی را تجربه کرد.
کیکر میگوید با توجه به اطلاعاتی که بدست آورده، احتمال پیوستن لروی سانه به بایرن مونیخ را بسیار محتمل میداند و احتمال میدهد این انتقال به زودی اتفاق بیفتد. این نشریه آلمانی مدعی است با اینکه انتظار میرود مبلغ انتقال لروی سانه چیزی در حدود 100 میلیون یورو باشد ولی در صورت به توافق رسیدن دو باشگاه سیتی و بایرن، باشگاه انگلیسی برای انجام این معامله به بایرن تخفیف خواهد داد.
این در حالی است که اولی هوینس، رئیس باشگاه بایرن مونیخ اخیراً اعلام کرد این باشگاه در فصل تابستان برای خرید هیچ بازیکنی ولخرجی نخواهد کرد و مبالغ هنگفت برای خرید یک بازیکن نخواهد پرداخت. اما هوینس در ادامه توضیح داد که این موضع او به معنای بیتحرکی بایرن در فصل نقل و انتقالات نخواهد بود. هوینس گفت:« به هواداران اطمینان میدهم که تلاش ما برای ایجاد تغییر در تیم متوقف نخواهد شد.»
پیش از این هم روزنامه انگلیسی دیلی رکورد گزارش داده بود که بایرن مونیخ درباره انتقال احتمالی لروی سانه به این باشگاه آلمانی در حال مذاکره با منچسترسیتی است. قرارداد سانه با سیتیزنها در تابستان سال 2021 منقضی میشود و کیکر میگوید منچسترسیتی که پیش از این نتوانسته با وینگر آلمانی درباره تمدید قراردادش به توافق برسد، نمیخواهد دست روی دست بگذارد تا در نهایت با این ریسک مواجه شود که ستاره آلمانیاش را به عنوان بازیکن آزاد واگذار کند.
اخبار
غول زنان اروپا پوکر کرد
سامان سعادت
فینال لیگ قهرمانان فوتبال زنان هجدهم مه در ورزشگاه گروپاما آرهنا بوداپست مجارستان مقابل دیدگان بیش از ۱۹۰۰۰ تماشاچی بین دو تیم لیون فرانسه و بارسلونا اسپانیا برگزار شد؛ دو تیمی که مسیری طولانی برای رسیدن تا پایتخت مجارستان طی کردند و در نهایت به یکدیگر رسیدند. چرقابتهای لیگ قهرمانان زنان اروپا در ۱۰ گروه ۴ تیمی آغاز شد. قبل از شروع رقابتها ۱۶ تیم برتر اروپا جای خود را در مرحله حذفی رزرو کرده بودند و ۱۶ تیم دیگر مرحله اول حذفی از مسابقات گروهی انتخاب شدند. لیون به عنوان مدافع عنوان قهرمانی و بارسلونا به عنوان یکی از تیمهای حاضر در نیمه نهایی سال گذشته، جزو ۱۶ تیم برتر اروپا سیدبندی شده بودند و به همین دلیل از مرحله حذفی وارد رقابتها شدند. تیمهای لیون و بارسلونا در مرحله یک سیودوم به مصاف نمایندگانی از نروژ و قزاقستان رفتند و با پیروزیهای پرگل راهی دور بعد شدند. لیون در مرحله یکهشتم با آژاکس آمستردام مصاف داد و موفق شد با نتیجه پرگل ۱۳ بر صفر طی دو دیدار رفتوبرگشت از سد حریف هلندیاش بگذرد. بارسلونا نیز در دو دیدار رفتوبرگشت با هشت گل گلاسکو زنجرز اسکاتلند را از پیش رو برداشت. در مرحله یکچهارم لیون با نتیجه ۶ بر ۳ وولفسبورگ آلمان، فینالیست دوره قبل را شکست داد و بارسلونا با چهار گل تیم نروژی LSK را از دور رقابتها حذف کرد. بعد از مرحله یکچهارم، چهره تیمهای حاضر در نیمه نهایی لیگ قهرمانان زنان ۲۰۱۹ مشخص شد. لیون و بارسلونا به همراه تیمهای چلسی انگلیس و بایرنمونیخ آلمان چهار تیمی بودند که خودشان را به جمع چهار تیم پایانی رساندند. شاید بتوان گفت جدیترین مرحله رقابتها تا بدین جا نیمه نهایی بود. جایی که لیون به سختی و با نتیجه ۳ بر ۲ از سد چلسی گذشت. دیدار رفت دو تیم در فرانسه را لیون با نتیجه دو بر یک برنده شد و دیدار برگشت در لندن با نتیجه ۱ – ۱ مساوی به اتمام رسید. در طرف مقابل بارسلونا نیز با دو برد اقتصادی یک بر صفر مقابل بایرن در خانه و زمین حریف، توانست جواز حضور در فینال را به دست آورد؛ فینالی بین دو تیمی که یکی از پرافتخارترین تیم تاریخ لیگ قهرمانان زنان محسوب میشد و دیگری برای کسب نخستین جام قهرمانیاش پا به زمین مسابقه میگذاشت. لیون به عنوان مدافع عنوان قهرمانی و قهرمان پنج دوره رقابتها، بر خلاف مرحله قبلی که بازیاش گره خورده بود در ۳۰ دقیقه اول بازی فینال نشان داد که غول اروپاست و قرار نیست هیچ شانسی به تیمهای دیگر بدهد. لیون قبل از اینکه بازی به دقیقه ۳۰ برسد کار را برای آبیاناری پوشان تمام کرد. ابتدا در دقیقه ۵، جنیفر ماروشسان موفق شد، دروازه ساندرا پانوش را باز کند. سپس نوبت به ستاره بیچون و چرای این روزهای فوتبال زنان جهان رسید تا با توفانی ۱۵ دقیقهای نسخه بارسا را بپیچد. آدا هگربرگ نروژی، اولین زن برنده توپ طلای فرانسفوتبال در سال ۲۰۱۸، در دقایق ۱۴ و ۱۹ و ۳۰ سه بار دروازه بارسلونا را گشود تا علاوه بر هتتریک، سرنوشت قهرمانی را خیلی زود مشخص کند. البته اوشوآلا در دقیقه ۸۹ یکی از گلهای خورده بارسلونا را پاسخ داد ولی گل او تاثیری در سرنوشت قهرمانی نداشت. جالب است که لیون سال گذشته نیز با نتیجه ۴ بر یک فینال را مقابل ولفسبورگ برده بود؛ البته تمام گلهای آن بازی در وقت اضافی به ثمر رسیده بود. لیون با قهرمانی در یوسیال ۲۰۱۹، برای چهارمین بار پیاپی لیگ قهرمانان را به فرانسه برد. آنها از سال ۲۰۱۶ به این طرف هر سال موفق به کسب عنوان قهرمانی شدهاند و حالا پرافتخارترین تیم این رقابتها که از سال ۲۰۰۱ آغاز به کار کرده است به شمار میروند. بعد از لیون اینتراخت فرانکفورت آلمان با چهار قهرمانی در رده دوم قرار دارد و تیم اومئا آیکی سوئد با دو قهرمانی در رده سوم قرار دارد. در پایان رقابتهای یوسیال ۲۰۱۹ زنان، پرنیله هاردر دانمارکی از تیم وولفسبورگ با هشت گل زده عنوان خانم گلی مسابقات را از آن خود کرد.
کریستیانو رونالدو و ثبت رکورد خاصی دیگر
کریستیانو رونالدو شب گذشته پیش از بازی یوونتوس با آتالانتا در هفته سیوهفتم سری A ایتالیا، جایزه ارزشمندترین بازیکن این رقابتها در فصل ۱۹-۲۰۱۸ را از جانب سازمان لیگ سری A ایتالیا دریافت کرد. فوقستاره پرتغالی یوونتوس این فصل در ۳۳ بازی ۲۲ گل برای بانوی پیر به ثمر رساند و ۱۱ پاس گل هم برای همتیمیهایش ساخت. رونالدو حالا تبدیل به اولین بازیکن تاریخ فوتبال شد که در سه لیگ مختلف) لیگ برتر انگلیس، لالیگای اسپانیا و سری A ایتالیا) جایزه بهترین و ارزشمندترین بازیکن فصل را از آن خود میکند. کریستیانو رونالدو ۳۴ ساله فصل گذشته در ازای ۱۱۲ میلیون یورو از رئال مادرید اسپانیا جدا و به یوونتوس پیوست و در فصل اول حضورش در این تیم عملکرد بسیار خوبی از خودش ارائه کرد.
شوک به پاریسن ژرمن؛ امباپه حرف از رفتن زد
کیلیان امباپه در مراسم انتخاب بهترین های سال فوتبال فرانسه که یکشنبه شب برگزار شد با اشاره به اینکه ممکن است زمان ترک پاریسن ژرمن فرا رسیده باشد باعث نگرانی هواداران و سران این تیم شد. امباپه پس از دریافت جایزه بهترین بازیکن فصل لوشامپیونه به نقل از espn گفت:«فکر می کنم زمان آن رسیده که مسئولیت بیشتری داشته باشم. من در نقطه عطف دوران فوتبالم قرار دارم. شاید بتوانم با خوشحالی به بازی در پاریس ادامه دهم و شاید به جای دیگری برای تجربه پروژه جدیدی بروم!» امباپه در هنگام ترک مراسم هم گفت:«چیزی که لازم بود را گفتم. در چنین مراسم هایی می توان پیام هایی ارسال کرد و من هم پیام خودم را صادر کردم. بیشتر از این نمی خواهم چیزی بگویم.»
اخبار
اتحاد، وینی را فراموش نمیکند
نوید استادرحیمی
شاید باید از همان گریههای بعد از برد مقابل لسترسیتی در هفته سیوهفتم لیگ برتر یا قدم زدنهای معنادار به همراه فرزندانش در اتحاد، متوجه میشدیم که وینسنت کامپانی به پایان راه خود با منچستر سیتی رسیده است. حتی مصاحبه گواردیولا هم بوی جدایی میداد. وقتی که گفت باید بعد از تمام شدن فصل باهم صحبت کنیم و تصمیمی بگیریم که به سود باشگاه باشد. ۱۹ می ۲۰۱۹ برای سیتیزنها روز خوبی نبود. آنها خبر رفتن کسی را شنیدند که پای ثابت تمام افتخارات چندین سال اخیرشان بود. بازیکنی که حدود ۴۰ بار مصدوم شد ولی بازهم برگشت و ذرهای از کیفیت فنیاش کم نشد. بازیکنی که بعد از رفتن اونوها صاحب شماره ۴ شد و بعد از جدایی کارلوس توز، بازوبند کاپیتانی را به دست آورد. بازیکنی که در ۳۵۸ بازی ۲۰ گل به ثمر رساند و توانست اثرگذارترین بازیکن تیم بعد از ۳۵ سال بدون جام باشد. بازیکنی که با FA کاپ استارت زد و با FA کاپ رفت. مرد بلژیکی قلب خط دفاعی سیتی در نامهای احساسی خطاب به هواداران تیمش گفت: «قهرمانی در جام اتحادیه، دو سال پیاپی قهرمانی در لیگ برتر، قهرمانی در جام حذفی و دو سال پیاپی قهرمانی در لیگ کاپ، ما بالاخره به پایان یک فصل خارقالعاده رسیدیم. یازدهمین فصل من با پیراهن آبی سیتی. باورم نمیشود که در حال نوشتن این نامه برای شما هستم... در پایان آخرین فصل من با پیراهن آبی سیتی. منچسترسیتی به من همه چیز داده. من تلاش خودم را کردهام تا جایی که میتوانم دینم را به این باشگاه ادا کنم. هیچوقت فراموش نمیکنم که همه هواداران منچسترسیتی در روزهای خوب و بهخصوص در روزهای بد چطور به من وفادار ماندند. شما با وجود همه مشکلات همیشه پشتیبان من بودید تا هرگز تسلیم نشوم.»کامپانی یکی از اولین خریدهای باشگاه بعد از انقلاب خاندان آلنهیان بود. او در این فصل فقط یک گل زد اما همان گل باعث شد تیم از عنوان قهرمانی خود در لیگ دفاع کند؛ اولین گلی که او خارج از محوطه جریمه زد و کسپر اشمایکل را تسلیم کرد. او ۱۲جام را همراه با آبیآسمانیها دشت کرد و بعد از هر موفقیت و هر عنوان با هواداران تیمش سرود «Blue moon» را خواند. او با اینکه بارها به علت مصدومیت مسابقات زیادی را از دست داد اما هر وقت که به بازی گرفته میشد آنقدر مثمرثمر بود که جزء نفرات اصلی باقی بماند. در فصل ۲۰۱۱ بود که وینسنت بهعنوان یک مدافع! بهترین بازیکن فصل لیگ جزیره لقب گرفت. اما همه میدانستند که سرانجام روزی، جدایی از راه خواهد رسید. در این فصل خیلی از ستارههای کهنهکار تیمهای اروپایی خواسته یا ناخواسته مسیرشان از جایی که به آن تعلق داشتند، جدا شد و حالا نوبت به مدافع مستحکم بلژیکی رسید تا منسیتی را ترک کند، در اوج و در بهترین شرایط ممکن. بیتردید هیچوقت اتحاد، وینی متعصب را فراموش نمیکند؛ فراموش کردن او یعنی فراموش کردن ۱۲جام در ۹سال!
الگری سرمربی بایرن مونیخ میشود؟
بعد از سپری کردن 5 فصل درخشان، ماکسی آلگری بالاخره از یوونتوس جدا شده و کارنامه موفق او باعث شده چند تیم اروپایی به دنبال جذب این سرمربی موفق ایتالیایی باشند. شبکه رای ایتالیا اعلام کرد بایرن مونیخ در تلاش برای توافق با این سرمربی ایتالیایی است. علیرغم فتح بوندسلیگا، شایعاتی در خصوص پایان همکاری نیکو کوواچ با بایرن مونیخ منتشر شده و باشگاه پرافتخار آلمانی قصد دارد برای عقد قرارداد با ماکسی آلگری در تابستان امسال وارد عمل شود. در صورت شکست در فینال دی اف بی پوکال، احتمال جدایی کوواچ و عقد قرارداد با آلگری افزایش خواهد یافت.به جز بایرن مونیخ، تاتنهام نیز علاقمند به جذب مکس آلگری است. در صورت جدایی مائوریتسیو پوچتینو، اسپرز می خواهد با آلگری به توافق برسد و این اتفاق در شرایطی رخ می دهد که یوونتوس نیز علاقه زیادی به توافق با پوچتینو دارد و به نوعی ممکن است بین این دو باشگاه معاوضه سرمربی صورت گیرد. همچنین باشگاه رم نیز تمایل به همکاری با آلگری دارد. جدایی کلودیو رانیری از این باشگاه قطعی است و آنها رویای عقد قرارداد با سرمربی تیم قهرمان 5 فصل گذشته سری آ را در سر دارند.
رحیم استرلینگ، کاپیتان جدید سه شیرها
رحیم استرلینگ میتواند در بازی با هلند در لیگ ملتهای اروپا بازوبند کاپیتانی تیم ملی انگلیس را در اختیار داشته باشد.
تیم تحت هدایت گرت ساوتگیت، 16 خرداد برابر هلند قرار میگیرد و در صورت پیروزی در فینال لیگ ملتهای اروپا با برنده دیدار پرتغال و سوییس دیدار میکند.
با توجه به اینکه هری کین و جوردن هندرسون پنج روز قبل از این دیدار در فینال لیگ قهرمانان اروپا به ترتیب تاتنهام و لیورپول را همراهی میکنند و کاپیتان انگلیس با مصدومیت قوزک پا مواجه است، این احتمال هست که بازوبند کاپیتانی به استرلینگ داده شود.او فصلی رویایی را با سیتی پشت سر گذاشته و توانسته سهگانه قهرمانی رقابتهای داخلی که در انگلیس سابقه نداشته را به دست آورد. استرلینگ در فینال جام حذفی دو گل زد تا به برد 6 بر صفر تیمش برابر واتفورد کمک کند. تصور میشد گل دوم سیتی هم توسط او زده شده اما در نهایت این گل به نام گابریل ژسوس ثبت شد. ساوتگیت هم درباره احتمال کاپیتانی استرلینگ به میرر گفت: «باید ببینیم کدام بازیکنان در دسترس هستند اما او عملکرد فوقالعادهای در این فصل داشته. ما تصمیم نهایی را در اردوهای آخر میگیریم هر چند در این 12 ماه یک الگوی کامل بوده. کاملا میشود فهمید در زمین و بیرون آن پخته عمل میکند. او به استقبال مبارزه میرود و آن را در آغوش میگیرد. من هم هیچ ابایی ندارم از اینکه بازوبند کاپیتانی را به او بسپارم.»
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4041/17587/65654
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4041/17587/65655
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4041/17587/65656
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4041/17587/65657
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4041/17587/65658
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4041/17587/65659
|
عناوین این صفحه
- ارزش نادیده الگری: از پپه تا رونالدو
- بارسا و قمار بزرگی به نام گریزمن
- پایان دوران «روبری» در بایرن: جایگزینناپذیر
- کیکر: گواردیولا، سانه را به بایرن میفروشد
- اخبار
- اخبار